Hof van Cassatie van België

Transcriptie

1 10 SEPTEMBER 2015 C N- C N/1 Hof van Cassatie van België Arrest I Nr. C N R. M., eiser, vertegenwoordigd door mr. Martin Lebbe, advocaat bij het Hof van Cassatie, met kantoor te 1050 Brussel, Louizalaan 106, waar de eiser woonplaats kiest, tegen 1. AG INSURANCE nv, met zetel te 1000 Brussel, Emile Jacqmainlaan 53, vertegenwoordigd door mr. Johan Verbist, advocaat bij het Hof van Cassatie, met kantoor te 2000 Antwerpen, Amerikalei 187, bus 302, waar de verweerster woonplaats kiest,

2 10 SEPTEMBER 2015 C N- C N/2 2. RONSTREET PROPERTIES bv, met zetel te 3542 AD Utrecht (Nederland), Reactorweg 101, vertegenwoordigd door mr. Bruno Maes, advocaat bij het Hof van Cassatie, met kantoor te 1000 Brussel, Central Plaza, Loksumstraat 25, waar de verweerster woonplaats kiest, 3. COMMOR nv, met zetel te 1050 Brussel, Louizalaan 50, bus 7, 4. ESPRIT EUROPE HOLDINGS bv, met zetel te 1105 BJ Amsterdam (Nederland), Paasheuvelweg 22A, vertegenwoordigd door mr. Beatrix Vanlerberghe, advocaat bij het Hof van Cassatie, met kantoor te 2000 Antwerpen, Amerikalei 187, bus 302, waar de verweerster woonplaats kiest. II Nr. C N R. M., eiser, vertegenwoordigd door mr. Martin Lebbe, advocaat bij het Hof van Cassatie, met kantoor te 1050 Brussel, Louizalaan 106, waar de eiser woonplaats kiest, tegen 1. AG INSURANCE nv, met zetel te 1000 Brussel, Emile Jacqmainlaan 53, vertegenwoordigd door mr. Johan Verbist, advocaat bij het Hof van Cassatie, met kantoor te 2000 Antwerpen, Amerikalei 187, bus 302, waar de verweerster woonplaats kiest,

3 10 SEPTEMBER 2015 C N- C N/3 2. RONSTREET PROPERTIES bv, met zetel te 3542 AD Utrecht (Nederland), Reactorweg 101, vertegenwoordigd door mr. Bruno Maes, advocaat bij het Hof van Cassatie, met kantoor te 1000 Brussel, Central Plaza, Loksumstraat 25, waar de verweerster woonplaats kiest, 3. COMMOR nv, met zetel te 1050 Brussel, Lakenweversstraat 40, verweerster. I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF De cassatieberoepen C N en C N zijn gericht tegen twee arresten van het hof van beroep te Gent van 28 maart 2013 met als rolnummer respectievelijk 2010/2324 en 2011/2944 en waarvan het eerstvermelde werd gewezen na verwijzing door dit Hof ingevolge het arrest van 22 mei Afdelingsvoorzitter Beatrijs Deconinck heeft verslag uitgebracht. Advocaat-generaal Christian Vandewal heeft geconcludeerd. II. CASSATIEMIDDELEN A. In de zaak C N De eiser voert in zijn verzoekschrift dat aan dit arrest is gehecht, drie middelen aan. B. In de zaak C N De eiser voert in zijn verzoekschrift dat aan dit arrest is gehecht, drie middelen aan.

4 10 SEPTEMBER 2015 C N- C N/4 III. BESLISSING VAN HET HOF Beoordeling A. Voeging 1. De cassatieberoepen in de zaken C N en C N zijn gericht tegen twee arresten die in samenhangende zaken werden gewezen. Zij dienen te worden gevoegd. B. C N Eerste middel 2. Na te hebben vastgesteld dat de eisers in de procedure voor het hof van beroep te Antwerpen voorhielden dat de zaak aldaar wegens samenhang diende gevoegd met een andere zaak voor het hof van beroep te Gent, gelet op het verwijzingsarrest van het Hof van Cassatie van 22 mei 2009, gaat het hof van beroep te Antwerpen de voorwaarden na voor toepassing van de artikelen 29 en 565 Gerechtelijk Wetboek, en oordeelt het dat een verwijzing voorbarig is, omdat in de zaak op verwijzing na cassatie, nog geen dagvaarding was uitgestuurd. Het hof van beroep te Antwerpen geeft hiermee te kennen dat de zaak hangend voor dit hof potentieel in aanmerking kwam voor verwijzing naar het hof van beroep te Gent waar een andere procedure nog moest worden ingeleid, maar oordeelt niet dat de aanhangigheid tussen deze twee procedures al vaststaat. 3. In zoverre het middel ervan uitgaat dat het tussenarrest van het hof van beroep te Antwerpen van 12 oktober 2009 de aanhangigheid tussen de bij dit hof aanhangige procedure en de verwijzingsprocedure voor het hof van beroep te Gent als vaststaand heeft beoordeeld, mist het feitelijke grondslag.

5 10 SEPTEMBER 2015 C N- C N/5 Tweede middel Eerste onderdeel 4. De appelrechters oordelen tevens dat het ook in graad van hoger beroep volstrekt onduidelijk blijft welke partij meent welke aanspraken te maken en te mogen hebben: de eiser vordert immers nog steeds dat wordt gezegd voor recht dat hij de onroerende goederen ( ) van Fortis verkregen heeft onder de voorwaarden en volgens de modaliteiten opgenomen in het aanbod van 21 mei 2003, daar waar blijkens zijn conclusies enkel zijn vennootschappen Thomas-De Rudder nv, Immobilière Pesa nv, Ouragan Factor nv en Marsey nv als koper zouden optreden en geven hiermee te kennen dat de vordering gelet op de onduidelijkheid ook als ongegrond dient afgewezen. 5. Ook al was het onderdeel gegrond, het kan niet tot cassatie leiden en is bij gebrek aan belang niet ontvankelijk. Tweede onderdeel 6. Krachtens artikel 1068, eerste lid, Gerechtelijk Wetboek maakt het hoger beroep tegen een eindvonnis of tegen een vonnis alvorens recht te doen het geschil zelf aanhangig bij de rechter in hoger beroep. 7. Het regelmatig ingesteld hoger beroep heeft op zich niet tot gevolg dat de nietigheid waardoor de inleidende akte is aangetast, gedekt wordt, maar brengt het geschil met alle feitelijke en juridische vragen die daarmee samenhangen met inbegrip van de excepties betreffende de geldigheid van de dagvaarding voor de appelrechter. Het onderdeel dat van een andere rechtsopvatting uitgaat, faalt naar recht. 8. De appelrechters oordelen dat het ook in hoger beroep volstrekt onduidelijk blijft welke partij meent welke aanspraken te maken en te mogen hebben en verwijzen naar stellingnames van de eiser waarin hij nu eens zelf de koper is, dan weer de vier vennootschappen. 9. Door aldus te oordelen geven zij een uitleg die niet onverenigbaar is met de bewoordingen van de conclusie van de eiser waarin wordt gesteld dat hij nog niet

6 10 SEPTEMBER 2015 C N- C N/6 had uitgemaakt wie de goederen zou kopen, noch miskennen zij de bewijskracht van die conclusie. Het onderdeel mist in zoverre feitelijke grondslag. Derde middel Eerste onderdeel Ontvankelijkheid 10. De tweede verweerster voert een grond van niet-ontvankelijkheid van het middel aan op grond dat het een beslissing omtrent de rechtspleging betreft die in overeenstemming met de conclusie van de eiser is gewezen. 11. De conclusie van de eiser betrof de door hemzelf gevorderde rechtsplegingsvergoeding, niet het verweer op de door de tweede verweerster gevorderde rechtsplegingsvergoeding. De grond van niet-ontvankelijkheid mist feitelijke grondslag. Gegrondheid 12. Artikel 1110, eerste en tweede lid, Gerechtelijk Wetboek bepaalt dat ingeval cassatie wordt uitgesproken met verwijzing, deze plaats heeft naar het gerecht in hoogste feitelijke aanleg van dezelfde rang als datgene dat de bestreden beslissing gewezen heeft en dat deze voor het aangewezen gerecht wordt aanhangig gemaakt zoals een gewone zaak. Uit deze bepalingen volgt dat de dagvaarding voor de verwijzingsrechter na cassatie geen gedinginleidende akte is maar een akte tot voorzetting van het geding. Artikel 1017, eerste lid, Gerechtelijk Wetboek bepaalt dat, tenzij bijzondere wetten anders bepalen, ieder eindvonnis, zelfs ambtshalve, de in het ongelijk gestelde partij in de kosten verwijst, onverminderd de overeenkomst tussen partijen, die het eventueel bekrachtigt.

7 10 SEPTEMBER 2015 C N- C N/7 Volgens artikel 1022, eerste lid, Gerechtelijk Wetboek, is de rechtsplegingsvergoeding een forfaitaire tegemoetkoming in de kosten en erelonen van de advocaat van de in het gelijk gestelde partij. Artikel 1, tweede lid, Tarief Rechtsplegingsvergoeding bepaalt dat de bedragen vastgesteld worden per aanleg. 13. Uit de samenhang van alle voormelde bepalingen volgt dat de behandeling van de zaak voor en na cassatie een enkele aanleg vormt en er dienvolgens slechts een rechtsplegingsvergoeding mag worden toegekend voor deze enkele aanleg. 14. Het bestreden arrest dat de eiser veroordeelt tot twee rechtsplegingsvergoedingen voor de appelprocedure, een voor en een na cassatie, is niet naar recht verantwoord. Het onderdeel is gegrond Overige grieven 15. De overige grieven kunnen niet leiden tot ruimere cassatie. C. De zaak C N Ontvankelijkheid van het cassatieberoep 16. De eerste verweerster werpt een middel van niet-ontvankelijkheid van het cassatieberoep op: de eiser ontbeert elk belang gezien het tweede hoger beroep enkel ten bewarende titel werd ingesteld indien het hof van beroep het eerste hoger beroep nietig zou verklaren wegens strijdigheid met de taalwetgeving, terwijl dit hoger beroep weliswaar nietig werd verklaard bij arrest van 28 januari 2008, maar dit arrest op zijn beurt werd gecasseerd bij arrest van dit hof van 22 mei 2009, waardoor het tweede hoger beroep zonder voorwerp werd. 17. De eiser in cassatie die in de kosten is veroordeeld door de appelrechters, heeft een voldoende belang om in cassatie te komen. Het middel van niet-ontvankelijkheid kan niet worden aangenomen.

8 10 SEPTEMBER 2015 C N- C N/8 Eerste middel 18. Gelet op het antwoord op het eerste middel in de zaak C N kan dit middel niet worden aangenomen. Tweede middel 19. Het tweede hoger beroep werd ten bewarende titel ingesteld voor zover de eerste beroepsakte zou worden nietig verklaard op grond van de Wet Taalgebruik Gerechtszaken. Het arrest dat tot de nietigverklaring van de eerste beroepsakte heeft beslist werd gecasseerd en op verwijzing werd dit hoger beroep ontvankelijk verklaard. 20. De grieven die louter gericht zijn tegen de beoordeling van de laattijdigheid van het tweede hoger beroep zijn zonder belang. Het middel is niet ontvankelijk. Derde middel 21. De eiser heeft voor de appelrechters na verwijzing geenszins aangevoerd dat de vordering een niet in geld waardeerbare vordering is, maar heeft zelf de waarde van de vordering gewaardeerd op de verkoopprijs waarover het geding gaat, te weten ,00 euro. De appelrechters kennen het basisbedrag toe voor de hoogste schijf van euro. 22. In zoverre het middel aanvoert dat het om een niet in geld waardeerbare vordering gaat is het nieuw en dienvolgens niet ontvankelijk. In zoverre het middel ervan uitgaat dat de appelrechters meer dan het basisbedrag hebben toegekend mist het feitelijke grondslag.

9 10 SEPTEMBER 2015 C N- C N/9 Dictum Het Hof, Voegt de zaken C N en C N. Vernietigt het bestreden arrest van 28 maart 2013 in de zaak 2010/AR/2324 in zoverre dit uitspraak doet over de kosten. Verwerpt de cassatieberoepen voor het overige. Beveelt dat van dit arrest melding zal worden gemaakt op de kant van het gedeeltelijk vernietigde arrest. Veroordeelt de eiser tot de helft van de kosten in de zaak C N en laat de beslissing voor het overige aan de feitenrechter over. Bepaalt de kosten in de zaak C N voor de eiser op 1357,34 euro, voor de eerste verweerster op 258,06 euro, voor de tweede verweerster op 209,71 euro en voor de vierde verweerster op 224,29 euro. Veroordeelt de eiser tot de kosten in de zaak C N. Bepaalt de kosten in de zaak C N voor de eiser op 1717,39 euro, voor de eerste verweerster op 258,06 euro en voor de tweede verweerster op 243,48 euro. Verwijst de aldus beperkte zaak naar het hof van beroep te Brussel. Dit arrest is gewezen te Brussel door het Hof van Cassatie, eerste kamer, samengesteld uit afdelingsvoorzitter Albert Fettweis, als voorzitter, afdelingsvoorzitter Beatrijs Deconinck, en de raadsheren Alain Smetryns, Bart Wylleman en Koenraad Moens, en in openbare rechtszitting van 10 september 2015 uitgesproken door afdelingsvoorzitter Albert Fettweis, in aanwezigheid van advocaatgeneraal Christian Vandewal, met bijstand van griffier Kristel Vanden Bossche.

10 10 SEPTEMBER 2015 C N- C N/10 K. Vanden Bossche K. Moens B. Wylleman A. Smetryns B. Deconinck A. Fettweis