Pleegzorg 23 april 2014 14.45 16.15 uur Er worden wel budgetafspraken gemaakt, maar de gemeente geeft geen budgetgaranties. Dus de organisaties worden afgerekend op feitelijk gebruik. En er is ruimte voor nieuwe toetreders. Specifiek voor de Jeugdzorg geldt: we verlaten het hoofdaannemerschap. We verlaten dus ook de trajectfinanciering zoals de provincie dat tot nu toe heeft gedaan. Het uitgangspunt is dat de continuïteit goed is gewaarborgd, de prijs-kwaliteit verhouding moet goed zijn. We gaan voor een zachte landing. Klanten kunnen kiezen (gemeente én klanten zelf en in combinatie). In de zomer van 2014 moet het proces klaar zijn. De gunning is per 1 oktober. We willen een efficiënt en transparant inkoopproces, waarbij alle instellingen worden betrokken. De huidige kwaliteitseisen zijn uitgangspunt. De verantwoording moet eenvoudig zijn, waardoor de administratieve belasting minimaal is. Er zijn een aantal thema s benoemd. Zoals duurzaam, social return on investment, locaal ondernemerschap en innovatie. Wat kopen we in: - Beschikbaarheidsvoorzieningen - Maatwerkvoorzieningen. Welke diensten daar worden ingezet, hangt af van de klant. Dat kan zijn jeugdhulp, jeugdreclassering, jeugdbescherming. - Daarnaast is er nog het werven en selecteren, maar dat is geen beschikbaarheidsvoorziening. Betekent dat nu dat er een knip komt tussen de werving en selectie van pleeggezinnen aan de ene kant en de uitvoering van pleegzorg aan de andere kant? Vindt de een in een beschikbaarheidsvoorziening plaats en de andere Nee. Dat niet. Er is wel een knip in de inkoop. Maar het zit wel allemaal onder maatwerkvoorzieningen. Dat staat er niet. In het inkoopdocument staat werving en selectie pleegzorg bij beschikbaarheidsvoorzieningen. En dan staat er ook nog uitvoering bij. Op zich is het geknipt. De werving en selectie en dergelijke. Dat zien we als iets dat je apart inkoopt. En vervolgens de pleegzorg zelf en de gezinshuizen, het plaatsen en de kosten voor het kind, dat is een apart traject.
Volgens mij gaat het erom of je die kosten kunt terugrekenen per klant. Bij werving en selectie gaat dat niet. Jawel. In de nieuwe situatie kan het wel. Daar gaat de gemeente per woonplaats betalen. En de wervingskosten worden dan niet per gemeente afgerekend, maar als geheel, op basis van beschikbaarheidsvoorziening. Dat is de knip die voor de gemeente, voor de interne berekening, van belang is. Maar maak je het daarmee niet moeilijker? Als je makkelijk en integraal een gezin wilt bieden, met begeleiding, dan is het toch aan de organisatie om de werving en selectie te doen? Dan is het toch een integraal onderdeel? Een knip in de financiering maakt het omslachtig. Maar je kunt de werving en selectie centraal over Twente organiseren. En dat is dan minder makkelijk terug te rekenen. Hoewel je ook een integrale kostprijs kunt vragen, waarbij alles is verrekend. Gezien de omvang van de kosten is het wel handig om het te combineren. Hierover ontstaat een discussie waarbij de zwaarte van de functie van pleeggezinnen en het tekort aan pleeggezinnen eigenlijk vraagt om stevige centrale werving, zodat je krachten en budgetten kunt bundelen en je meer pleeggezinnen kunt werven. En aan de andere kant vraagt juist de zwaarte van de functie van pleeggezinnen om zorgvuldig het juiste type gezin bij elk individueel kind te kiezen en dat gezin dan intensieve begeleiding vanaf het begin te bieden. Dus dan zou de werving juist vanaf het begin verantwoordelijkheid van de organisatie moeten zijn. Dus het veronderstelde katalysator effect is minimaal? Ja. Maar alle organisaties die hier aan tafel zitten hebben er belang bij om het efficiënt te doen. Je kunt krachten wel bundelen. Zeker als je de media gaat inschakelen. Een campagne kun je heel goed gezamenlijk doen. Jullie zeggen: de krachten bundelen. Waar moet ik dan aan denken? We hebben allemaal onze eigen selectieprocedures. Dat zou je meer standaard kunnen maken. En ook de informatievoorziening kan meer vanuit gezamenlijke leest. De eerste screening, daar kun je ook veel gezamenlijk doen. Het is goed om de verbinding te zoeken. Zeker als je specialistische gezinnen zoekt. Zeker ook bij het opleiden van deze gezinnen. Daarbij moeten we wel opletten dat je de aansluiting niet mist. Vanuit de opleiding leer je de gezinnen goed kennen. Als je dat knipt, betekent dat dat degene die het gezin gaat begeleiden iemand anders is dan degene die het gezin tijdens de opleiding leert kennen. Grote publiekscampagnes kunnen goed landelijk. De selectie, gesprekken, toetsing, dat moet regionaal. Je kunt wel landelijk werven. Maar vergeet niet de kracht van het netwerk. Christelijke zorgaanbieders hebben goede ingang in de kerk. Veel wordt vanuit het netwerk geplaatst. Dus de knip is niet echt handig. Duidelijk. Nemen we als aandachtspunt mee.
Het is toch al vastgesteld? Wat verwarring geeft is dat er ook in het document over het OZJT wordt gesproken. En dat gaat vooral de beschikbaarheidsfuncties doen. En dan lijkt het alsof dit de functies zijn die onder het OZJT vallen. Hebben we hier vandaag over gezinshuizen of pleeggezinnen? Het is inclusief gezinshuizen omdat we naar de toekomst willen kijken. De insteek van de transformatie is hoe kunnen we kinderen zoveel mogelijk thuis behandelen. Dat betekent dat de kinderen die uit huis geplaatst worden een zwaardere rugzak hebben. Gezinshuizen zijn in het document niet genoemd omdat het residentiële zorg is. Dit zou een mooi transformatiepunt zijn. Het aanbod bij uithuisplaatsing wordt gewoon zwaarder. Waarom wil je dan pleeggezinnen werven. Dat is te licht. Dat vind ik niet. (Jarabee). We spelen erop in met pleegzorg plus. We werven zwaardere pleeggezinnen. Zijn die pleeggezinnen er ook? Ja, wij bieden landelijk specialistische pleegzorg (William Schrikker). De kinderen die wij moeten plaatsen hebben zware zorg nodig, ze zijn lichamelijk gehandicapt en/of hebben een verstandelijke beperking. Er zijn gezinnen die dat aankunnen. Die vind je niet altijd in de regio, daarom werken we landelijk. Een belangrijk onderscheid is dat een gezinshuis altijd een tijdelijke oplossing is. Het is behandeling. Als een kind langer geplaatst moet worden, dan hebben wij voorkeur voor een pleeggezin vanwege de stabiliteit en continuïteit. Niet mee eens. Een gezinshuis is geschikt voor langdurige plaatsing. Gezinshuisplaatsingen zijn anders dan pleegzorgplaatsingen. Het is in principe kortdurend. Met name voor kinderen met hechtingsstoringen, die zich in een pleeggezin niet kunnen hechten of als de biologische ouders niet willen dat het kind naar een ander gezin gaat. Een gezinshuis lijkt op een gezin, maar het zijn vier kinderen die samen geen band hebben. Waar we het over moeten hebben is een andere verblijfsplaats dan in een 24 uur residentiële groep. (Jarabee). Alles hangt af van het kind, welke hulp er nog meer nodig is. Die diversiteit aan mogelijkheden, daar moeten we het over hebben. Elk kind heeft recht op een gezin, dus je hebt veel gezinnen nodig. We hebben een veelkleurig palet aan mogelijkheden nodig, met als uitdaging dat de kinderen niet intramuraal hun jeugd doorbrengen. Ja, we moeten eenheid voorkomen, want dan kun je geen kind plaatsen. Jullie plaatsen landelijk. Hoe kijken jullie hier tegenaan? Wij plaatsen steeds meer in netwerkgezinnen (William Schrikker). En starten projecten als meer in de wijk om een kind thuis te houden. Dat gaat moeizaam. Onze doelgroep is niet de makkelijkste,
ouders hebben vaak een beperking. Een plek dichtbij in de omgeving van het kind is lastig. We hebben hier niet direct een oplossing voor. We kijken of er een gezin is in de regio en werken veel samen met Trias en Jarabee. We gaan kijken hoe we de voordeur kunnen organiseren. Als je pleegzorg ziet als vorm van verblijf, worden er verschillende voorzieningen gevraagd. Gaan we dat zelf in huis halen of schakelen we anderen in waar nodig. Bijvoorbeeld om uitval van een pleeggezin te voorkomen. We willen voorkomen dat we een kind van instelling naar instelling moeten doorschuiven. Gemeente: Een kind heeft een palet aan producten nodig. Pleegzorg is daar een onderdeel van. We willen het kind zoveel mogelijk op een plek laten. Wij sluiten contracten met de zorgaanbieder zelf af. Waar specialistische hulp ingevlogen moet worden, meldt bijvoorbeeld Jarabee zich bij de regisseur. En daar moet de nota naartoe. Hoe kijken jullie aan tegen de regisseursfunctie? Die wordt zo heel belangrijk. Zeker als er meerdere aanbieders van zorg komen. Die mensen moet je goed toerusten in die spilfunctie. Ze moeten goed kunnen samenwerken met het klantsysteem en met alle zorgpartners in dat palet. Ik ben heel erg voor de regisseursfunctie. Dat is voorwaarde om in die diversiteit iemand samen te laten optrekken met de klant. Je loopt dan wel het risico dat de regie niet bij de familie of het kind ligt. Dat moet de kwaliteit van de regisseur zijn, dat hij dat scherp houdt. Wat is het verschil met onderaannemerschap? De regisseur zit in het wijkteam. Volgens mij zit het meer in de financieringsstructuur. De regisseur is betere verbinder tussen de specialistische zorg en het gezin. Gezinshuisouders kunnen hierin ook klankbord zijn. Pleeggezinnen hebben een bijzondere positie. Het zijn partners in zorg, geen medewerkers. Ze spelen een cruciale rol in het leven van kinderen, voor een lange periode. Vanuit de pleegouderraad weet ik dat zij er behoefte aan hebben om met de gemeente te praten. Dus ik adviseer de gemeente om ook daar informatie te halen. Hoe gaat het in de praktijk werken. Als er iets is met je kind, ga je naar de huisarts. En moet je dan daarna naar de regisseur? Dat lijkt me omslachtig en bureaucratisch. Kun je dat niet van te voren inschatten, dat psychologische hulp of extra zorg nodig is? Nee. Dat kun je vooraf niet voorzien. Ook niet op welke leeftijd iets gaat spelen. Ik denk dat we die beslissing bij de gezinnen zelf moeten laten, wat ze met de begeleider en wat ze met de huisarts bespreken. Moet je voor elke aanvullende zorg terug naar de regisseur? Ik denk dat in de pleeggezinnen zelf heel veel kracht zit. En pleegzorg is de goedkoopste oplossing als een kind niet thuis kan blijven. Hoe houden we dan de kosten in de hand?
Er zijn aanvullende kosten en je hebt incidentele kosten. Zoals middelen bij bedplassen. Wil je dat allemaal weer apart bekostigen? Nee, algemeen. Wij als gemeente moeten er wel een beeld bij hebben. Want de factuur komt wel bij ons. De pleegzorgbegeleider, die kan toch informeren? Maar wie informeert hij, dat is het punt. En daar heb je de regisseur voor. Vaak is er ook nog een gezinsvoogd, omdat de meeste uithuisplaatsingen gedwongen zijn. Die heeft ook een belangrijke rol. En dan is er waarschijnlijk ook nog een andere gemeente verantwoordelijk voor het gezin. Dat is het woonplaatsbeginsel. De gemeente weet over welke kinderen het gaat. En de gemeente waar het kind vandaan komt, die is verantwoordelijk voor het kind. In de uitvragen wordt dat meegenomen. Wat is ots en wat is voogdij en wat hoort bij welke gemeente. Het punt is dat de gemeente zich verantwoordelijk blijft voelen voor het kind, ondanks dat de ouderlijke macht weg is. Want wij hebben dat gezin. En hoe kun je dan goed samenwerken. Wie is de regisseur. Wat betekent de regisseursfunctie, wat is de verantwoordelijkheid. Moet hij alles zelf doen of kan hij verantwoordelijkheden ergens anders neerleggen en dat monitoren. Wat willen de gemeente? Dat is nog niet uitgewerkt, want dit is Samen 14 en de toegang is lokaal. Dat regelt de gemeente zelf. De ene gemeente werkt met een regisseursfunctie en de andere gemeente werkt met een wijkzorgteam. Er is wel regionale inkoop, met raamcontracten. Maar niet alle gemeentes hebben de zelfde voorzieningen. Dus dan moet je in een bepaalde gemeente misschien eerder gaan inkopen. Wij zijn opgenomen in de bovenregionale modelovereenkomst. (William Schrikker) De producten zijn bijzonder divers. Pleegzorg is wel overzichtelijk. Landelijk en regionaal verschil maakt het wel ingewikkeld. We willen zoveel mogelijk integraal gaan werken, terwijl er veel diversiteit in aanbod is. De kwaliteit van zorg is afhankelijk van de kwaliteit van de regisseur. De beste constructie is een team van verschillende zorgaanbieders met de regisseur. Samenwerking kan soms lastig zijn. Als een pleeggezin met regisseur overlegt, is dat niet hetzelfde als een huisarts. De regisseur doet geen onderzoek. De regisseur wil de situatie in het pleeggezin stabiel houden. Het kan zijn dat de huisarts zegt: plaats het kind maar ergens anders. Als de huisarts een vermoeden heeft van psychiatrische problematiek, dan is dat leidend. Er is steeds meer ggz.
Wij gaan gesprekken aan met de huisartsen om hen te vragen met de wijkteams samen te werken. (Gemeente) Kinderen die nu in pleegzorg zitten, die blijven daar, zo lang als dat noodzakelijk is. Voor nieuwe klanten bepaalt het loket waar ze naartoe gaan. Officieel moet elk jaar herindicatie plaatsvinden. We gaan kinderen dan toch niet uit het pleeggezin halen? Nee, dat hadden we niet bedacht. Die verwarring ontstaat natuurlijk heel makkelijk. Juridisch moet er elk jaar een herindicatie plaatsvinden. Maar dat betekent niet dat de zorg anders moet. In de nieuwe situatie zal de regisseur van de gemeente de aanvragen coördineren. En de zorgaanbieders zullen de passende zorg zo efficiënt mogelijk aanbieden. Het resultaat van de inzet en de kwaliteit en prijs worden vooraf bepaald. We hebben het toch over de WMO? Dan zijn er juist heel veel klanten die voor de rest van hun leven hulp krijgen. Dan is het resultaat het handhaven van de status quo? Ja, dat klopt. Is er een vaste prijs voor elk product? Ja. Pleegzorg, pleegzorgplus en gezinshuis, dat zullen dezelfde prijzen zijn, binnen een bepaalde bandbreedte. Wij hebben trajectfinanciering, wij zien dat niet. Wij zien verschillende prijzen. Maar dan blijkt dat hetzelfde product anders wordt uitgevoerd. Dus er is veel variatie. Wij willen een gemiddelde prijs. En trajectfinanciering, wel in kleine stukjes. Doe vooral wat jullie denken dat goed is, wij bemoeien ons niet met de behandeling. Wij willen geen AWBZ systeem. De manier waarop de AWBZ is gefinancierd bepaalt de huidige aanpak. Daar is het toch weer uit elkaar getrokken. Integrale financiering lukt nog niet. Dat heeft enige tijd nodig. Je had eigenlijk pleeghuis en pleeggezin dezelfde financiering moeten geven. In het inkoopdocument zie je het niet, maar het is toch weer sectoraal. Ja, wij moeten werken vanuit de huidige situatie, want wij weten het nog niet. Er is nou eenmaal verschil tussen de financiering van AWBZ en die van provinciale jeugdzorg. We kunnen het nog niet verbinden, we willen het wel. Dat is een groeiproces. Er komt een inkoopbestek. Dat bestaat uit raamovereenkomst, inkoopopdracht, selectie van eisen, wijze van tariefstelling, inkoopprocedure, planning, verantwoording, kwaliteitseisen. En de lokale paragraaf, dus elke gemeente mag hier zijn eigen stukje schrijven. Graag zo kort mogelijk.
Daarom zijn we met z n 14-en gaan samenwerken. Maar het had eigenlijk landelijk gemoeten. We willen wel graag invloed hebben. Bij de VNG is toch wel een kader afgesproken, waar de verantwoording aan moet voldoen? Er is een richtlijn waarop de gemeente mag aanvullen. Het kader ligt bij CBS. Komen er modelcontracten? Nee, er is een totaal, dat voor iedereen geldt. En is aan de gemeente om daar variatie in aan te brengen. Houdt het zoals het nu is, niet teveel veranderingen. Eventuele veranderingen moet je geleidelijk doen.(gemeente). Wij als gemeente moeten beseffen wat we vragen van de leverancier. De gemeente krijgt zoveel papierwerk, dat is niet realistisch. Het wordt niet allemaal gelezen. Vraag het dan niet. Verder met het inkoopbestek: de aanbieder kan erop inschrijven. En dan volgt er een contract. Dat zijn ook de onderaannemers? Ja. Gezinshuizen, zijn dat een partij waar je als gemeente... Er komt half mei een factsheet gezinshuizen, net als pleegzorg. Daar zie je de verschillen. Daar gaat het mij niet om. Er is heel duidelijk gezegd dat er geen hoofd- en onderaannemer meer zijn. Formeel is een gezinshuis voor ons een onderaannemer. Gaat de gemeente daar een contract mee aan? Ja. We hebben het erover gehad of wij als gemeente dan een contract aangaan met gezinshuis.com. Hoe zit het met de continuïteit, wie vraagt wat aan bij de gemeente. Op dit moment zijn wij in onderaannemerschap. Wij bieden begeleiding aan een kind waar Jarabee hoofdaannemer voor is. (William Schutter) Wij hebben geen inzicht waar de aantallen kinderen zitten. (Gemeente) De gemeente koopt dat rechtstreeks in. Terwijl het kind bij Jarabee is en zorg krijgt van William Schrikker. Nee, dan is William Schrikker hoofdaannemer. Behalve als Jarabee zelf ook zorg biedt. Pleeggezinnen gaan niet zelf declareren. Dat zijn geen onderaannemers. En gezinshuizen wel? Een gezinshuis is een organisatie. Zo registreren wij. Ambiq is verantwoordelijk voor het kind en gezinshuizen staan op de loonlijst van Ambiq.
Het kan toch niet de bedoeling zijn dat de gemeente met elk gezinshuis apart afspraken maakt. Dan is de kwaliteit niet te waarborgen. Er is een keurmerk voor gezinshuizen. Dan is er controle en kwaliteitsborging. Dan heb je nog steeds niet de gedragswetenschappelijke of de psychologische ondersteuning gewaarborgd. Jawel, in het keurmerk staat wij dat moeten kunnen bieden. Het is cao technisch voordeliger om met vrijgevestigde gezinshuizen te werken. Aandachtspunt is dan de kwaliteitsborging en de toetsing, training, scholing. En de continuïteit van de zorg voor de kinderen. Tien kinderen, tien begeleiders in één huis, dat werkt niet. Als de gemeente zaken doet met de gezinshuizen, moet de gemeente elke situatie van het kind controleren. Dan heb je het per definitie over hoofd- en onderaannemerschap, als er meer nodig is dan wat er geboden kan worden. Als William Schrikker een kind via Jarabee bij een gezinshuis willen plaatsen. Hoe gaat dat? Het hele verhaal gaat dan naar de onderaannemer. Een praktische vraag: Op een website inschrijven, hoe werkt dat? In principe moet elke gemeente publiceren op www.tendernet.nl. Wij gebruiken negometrix. Vanuit tendernet kom je daar vanzelf op. Van alle gemeentes komt de aanbesteding op tendernet. Nieuws zullen we plaatsen op onze eigen website. Of adverteren. Wij gaan regionaal inkopen. 15 mei gaat de aanbesteding uit. Als we het allemaal redden, want het is heel veel werk. Vraag over de offerte. De prijs ligt vast en er is ook een volumeovereenkomst. Dus wat zetten wij in de offerte? Waarop wordt gekozen? De aanbesteding is formeel dat je verklaart dat je aan alles voldoet. Anders gaat het scherm op rood en dan ben je geen partij. We checken of jullie voldoen aan onze eisen en of je ja zegt tegen de prijs en het volume. Het afsluiten van het contract doen we regionaal. Het daadwerkelijke inkopen, dus we hebben een klant en die willen we nu plaatsen, dat doen we plaatselijk. Zorgcontinuïteit geldt voor klanten die in doorlopende zorg zijn. De korting gaat dus over de nieuwe klanten. Hoe moeten we dat inschatten, daar hebben we geen zicht op. Hebben wij ook niet (gemeente). We moeten ons personeelsbestand aanpassen aan een onzekere situatie. In feite moeten wij krimpen in een tijdsbestek dat niet haalbaar is. Dat is een instabiele situatie in de zorgstructuur.
Groeien is niet reëel. De gemeente heeft minder budget. We leveren allemaal de beste zorg, maar we gaan niet groeien. Mij is positief opgevallen dat 90% is gegarandeerd. Dat is de prijs, niet van de productie. 75% voor WMO bevoorschotting is gegarandeerd. Wij willen een commerciële relatie (Gemeente). Op het moment dat het werk geleverd wordt, wordt betaald. Dat is wel afhankelijk van de gezondheid van de organisatie. Maar we houden er rekening mee dat jullie niet zonder inkomsten komen te zitten. Drie alinea s over de btw-heffing, die spreken elkaar tegen. Er is geen risico op btw-heffing als de gemeente zelf inkoopt. Maar als we het gezamenlijk doen, wordt er wel BTW geheven. Maar er hoeft geen BTW betaald te worden. Daar heeft de staatsecretaris een uitspraak over gedaan. Als er een stichting tussen zit, dat is de OZJT, dan betaal je wel btw. Er is nog een dilemma rond de 90% van de prijs die gegarandeerd wordt. Specifiek voor pleegzorg. Begeleiding is daar heel beperkt. Als je daar 10 procent vanaf moet halen, komen we in de problemen. Dat hebben we al geconcludeerd (gemeente). Het is vervanging voor veel duurdere zorg. En de prijzen, vergoedingen aan de pleegouders zijn omhoog gegaan. In Utrecht differentiëren ze de korting. Pleegzorg blijft 100%. En de behandelgroep krijgt een zwaarder percentage, zodat je wel op hetzelfde uitkomt. Ja, dat is voor ons moeilijk aan te geven. Want we hebben nog geen prijzen, dat komt nog. Bij pleegzorg gaat er zeker geen 10% af. De financiële stromen gaan straks via de OZJT? Nee, via de gemeente. De vraag is, waar gaat de factuur naartoe? De regio Twente, dat zijn alle gemeentes samen. Daar zou het terecht kunnen komen. Maar het kan ook zijn dat elke gemeente zelf de factuur ontvangt, betaalt en bijhoudt. Of iets ertussenin. Het OZJT wordt ontwikkeld. We willen niet zelf iets doen als je het centraal heel makkelijk zou kunnen regelen. Daar moeten we nog even naar kijken. Elke individuele gemeente ontvangt extra geld voor jeugd en WMO. Het zou raar zijn als het geld dan eerst naar de OZJT gaat. Als je echt op de budgetten wilt zitten en ze op orde wilt hebben, dan moet je het bij de gemeente organiseren.
We zijn bezig met een ICT systeem, zelfs provinciaal. Ik kan me voorstellen dat we facturatie via dat systeem doen en dat jullie aanvinken welke gemeente het was. Een eenduidig systeem, mooi. Nu zitten we in Samen 14 om tafel en vervolgens met individuele gemeente want die kopen zelf in. Nee die roepen af onder de condities die we gezamenlijk hebben bepaald. Voor locale maatwerkvoorzieningen kunnen er wel verschillen zijn. Gaat dat onder Samen 14? En volgend jaar, moeten we weer vooruit kijken, naar 2016. Met wie gaan we dan praten? Daar is nog geen besluit over. Is ook afhankelijk hoe OZJT zich ontwikkelt. Ik kan me voorstellen dat we contractbeheerders op regionaal niveau aanstellen. De intentie is om ook in de toekomst volgens Samen 14 te werken, los van het maatwerk. Wij zijn verplicht om samen te werken. Dat is voor ons goed om te weten. Zou kunnen dat we over vijf jaar een paar gemeentes hebben die het apart willen doen. Maar samenwerking is gewoon handig. Ook met nieuwe mensen. En die raamovereenkomsten, welke looptijd hebben die? Een jaar. Omdat we in het transformatieproces zitten. Maar de intentie is niet om daarna met de helft niet verder te gaan. Een raamovereenkomst is maximaal vier jaar.