Direct na het ontbijt gaan we de persluchtflessen wisselen bij Div Ocean om vervolgens door te rijden naar de duiksite Bari Reef voor mijn eerste duik vandaag. Het is twintig minuten voor elf als wij ons boven het rif in de drop-off laten afdalen en de duik in noordelijke richting voortzetten. Op een diepte van vijftien meter zie ik een karetschildpad (Eretmochelys imbricata) onder een groot brok hersenkoraal foerageren.
Op het rif staan tussen diverse soorten hardkoraal prachtige rosé, paarse, groene, blauwe en witte pijpsponzen. Waartussen zich Rode koraalbaarzen, Pauw tandbaarzen, Malabar tandbaarzen, Tijger tandbaarzen en grote Papegaaivissen bewegen.
Na zo n vijftig minuten beëindigen wij onze sensationele duik die een maximale duikdiepte had van vijfentwintig meter. Mijn persoonlijk luchtverbruik bedroeg achttienhonderd bar-liter. Tijdens de pauze gaan Mattie en Henk hun persluchtflessen wisselen en Dirk, als oud Antillenbewoner, laat Marijke en mij zien hoe handig hij is in het schillen en openen van een kokosnoot. Met een steen en wat spierkracht heeft Dirk de noot in mum van tijd ontdaan van de emsocarp. Met een stukje metaal dat dat hij op het strand vindt prikt hij twee van de drie kiemopeningen door en laat ons genieten van het overheerlijke en koele kokoswater. Als Marijke en ik de noot hebben leeg gedronken breek Dirk de endocarp om ons van het endosperm-flesh te kunnen laten genieten. Terwijl wij genieten van alle betoveringen die de natuur op dat moment bood, vertelde Dirk vol passie over zijn jeugdbelevenissen die hij tijdens zijn leven op Curaçao heeft meegemaakt.
Nadat Mattie en Henk weer terug zijn maken wij ons op voor een duik op de duiksite Buddy s Rif, het huisrif van het Buddy Dive Resort. Het is ondertussen half één (PM) als Dirk en ik hangend boven het rif een grote tandbaars zien. Rustig zwemmen wij in noordwestelijke richting langs het rif en genieten van haar betoverende schoonheid. Onder ons zwemt een school Bahia doktersvissen en tientallen meter voor ons zien wij een groene zeeschildpad van het rif de zee inzwemmen. De Groene zeeschildpad kreeg in de jaren vijftig, zestig en zeventig van voorgaande eeuw de bijnaam Soepschildpad, omdat zij hun leven in die tijd zo goed als zeker beëindigde in de kookpan. Mede door het feit dat de vrouwtjes van deze soort pas na zo n twintig en soms wel na veertig jaar vruchtbaar zijn was de oorzaak dat dat de Groene zeeschildpad in de jaren zeventig bijna was uitgestorven. Even later zien wij een school Grijze-, Geelstaart- en Lutjanus snappers in zuidelijke richting over het rif zwemmen. Maar het rif herbergt ook hier niet natuurlijke voorwerpen zoals; stukken metaal, olievaten en scheepstouw. Op de terugweg naar het instappunt zien wij nog een aantal felgekleurde Sparisoma papegaaivissen en zwemmen wij nog even langs de koraal kweektuin van Buddy Dive. Waar in een samenwerkingsverband met Coral Restoration Foundation en STINAPA aan een baanbrekend koraalherstelprogramma wordt gewerkt.
Onze duik, met een maximale duikdiepte van vijfentwintig meter beëindigen wij om vijf minuten over half twee. Mijn luchtverbruik tijdens de duik bedroeg vijftienhonderd bar-liter.
Na het verwisselen van de persluchtflessen zijn wij naar de supermarkt gegaan om het een en ander in te slaan voor het avondeten dat Dirk en ik zelf zullen gaan bereiden
De avond wordt gezamenlijk doorgebracht met duikersverhalen, lekker eten en een goed glas rode wijn. Slaapwel Een glas wijn Rood Waar een kaars doorschijnt Een mooie horizon De zon verdwijnt Lichte rook Kronkelt rond de zon De wijn op mijn tong Mompelt Ik wil bij je zijn Warm en zacht Glijd ik in de nacht. L Chaim