vggm editie 1
DE WERKPLEK Een bureau zoals je er meer ziet. Een stapel papier, kopje koffie en vakliteratuur binnen handbereik. Niets bijzonders zou je haast zeggen. Maar wij spraken de 'eigenaar' en ontdekten nog eens wat over onze betrokkenheid bij de zorg voor asielzoekers/vluchtelingen en statushouders. Flexwerken is leuk, je komt in gesprek met anderen Petra van de Schepop zit niet vaak achter hetzelfde bureau. Ze flext en dat doet ze met heel veel plezier. Als ze s ochtends komt, weet ze niet altijd waar ze gaat zitten en wie aan het andere bureau zit. Behalve als ze een vaste dienst heeft bij infectieziekten, want daar is ze aan verbonden als sociaal verpleegkundige. Het is leuk, je komt in gesprek met anderen en je hoort nog eens wat. Je hebt zo veel binding met verschillende collega s. Zo kun je winst halen met elkaar. Soms zoekt Petra een rustige plek als ze door de papieren gaat en afspraken maakt als coördinator Publieke Gezondheidszorg Asielzoekers (PGA). Deze tijdelijk taak voert ze acht uur per week uit. Petra is de interne verbinding tussen teams als het gaat om de publieke zorg voor asielzoekers. Maar als organisaties als Centraal Orgaan opvang Asielzoekers (COA) of Gezondheidscentrum Asielzoekers (GCA) iemand zoeken in onze organisatie 2
of een overstijgend probleem hebben, weet Petra de juiste mensen intern te vinden. Ze kent in elk team een contactpersoon die zich bezighoudt met het asielzoekersvraagstuk. Petra: Zo zijn er soms vragen over gezondheidsbevordering. Dat medewerkers van het COA zien dat ouders anders omgaan met hun kinderen. Dan komt de vraag: kan hierover voorlichting worden gegeven. De GGD, GHOR en COA hebben landelijk afspraken gemaakt over hoe de publieke gezondheidszorg is ingericht voor de asielzoekers, vertelt Petra, Als ze statushouders worden dan zijn ze inwoners met recht op gewone publieke zorg in een gemeente. Hiervoor wordt momenteel een regiocoördinator gezocht. Deze moet straks gaan kijken of de reguliere zorg voldoende is voor statushouders en wat het betekent voor gemeenten. (red. inmiddels is hiervoor Sandra Mustert aangesteld) We zijn aan het pionieren. Eén keer per maand zit Petra met de collega s van de andere teams om tafel om te bespreken hoe het loopt en om verbindingen te leggen met de verschillende collega s. Dit gebeurt onder voorzitterschap van Masja Kruse, zij is de portefeuillehouder PGA. Er is een goede samenwerking en zo kunnen we de zorg voor asielzoekers afstemmen. Petra legt uit dat intern in elk team een collega is die een taak heeft voor PGA; JGZ, IZ, TBC, THZ en SOA en daarnaast is goed contact met de GHOR en de brandweer. Haar coördinerende taak is redelijk nieuw: We zijn aan het pionieren. De verbindingen leggen intern is belangrijk en we weten elkaar nu te vinden. Ik heb ook contact buiten onze organisatie als er bijvoorbeeld een locatie geopend wordt. Petra s belangrijkste instrumenten zijn de computer en de telefoon. En wat papieren bewaart ze in een ladeblok. Ze houdt ervan opgeruimd te werken. Ik moest er in het begin aan wennen, telkens een andere plek, maar het levert ook wat op, loslaten en nieuwe winsten creëren. Elke dag draagt ze ook andere ringen, passend bij haar bui. Ik heb een hele doos vol, zegt ze lachend en ze wijst naar haar polsbandje. Die heb ik al 2 jaar. Ik loop elke dag minstens 10.000 stappen, dat doe ik nu automatisch. Het bandje heeft me inzicht gegeven in hoe weinig je eigenlijk loopt als je op een 3
kantoor werkt. 4
AFTAPSESSIE NOVEMBER VERPLAATST Dat we als sector VGZ meer met het gezicht naar buiten willen staan, meer gedeelde focus willen hebben en sneller willen inspelen op veranderingen is inmiddels bij veel collega s bekend. Hoe we dat willen bereiken, waarschijnlijk minder. Een aantal bewegingen is in gang gezet: We gaan voor collectieve verantwoordelijkheid en -leiderschap op het niveau van directie en afdelingshoofden We investeren in horizontale samenwerking; in netwerken of in themateams die dwars door de organisatie heen gaan We zetten de taakvolwassen professional centraal en ondersteunen dat op een passende wijze Het laatste zinnetje en ondersteunen dat op een passende wijze, was het vertrekpunt van de studiedag voor MT en bureauhoofden op 10 oktober. 5
De studiedag leverde een aantal zaken op. Ten eerste een team bureauhoofden. De bureauhoofden gaven te kennen vaker bij elkaar te willen komen, afdelingsoverstijgend te willen samenwerken en taken te verdelen. Voortaan zal het team dan ook meer gezamenlijk optrekken en opdrachten onderling verdelen, passend bij bijvoorbeeld hun specifieke belangstelling of kennis. Dit heeft inmiddels al geleid tot een eerste verschuiving binnen het team: bureauhoofden RAV gaan taken uitvoeren in MZ, terwijl een bureauhoofd MZ (gedeeltelijk) doorschuift naar JGZ. Daarnaast is afgesproken dat het bureauhoofd zich gaat toespitsen op de rol van coachend leidinggevende, waarbij de intentie is: steeds minder verticale sturing en steeds meer ondersteuning gericht op het versterken van het zelforganiserend vermogen van teams, teamprestaties en individuele coaching van medewerkers. We verwachten dat zelforganiserende teams sneller en meer flexibel kunnen inspelen op wat zij buiten zien en horen, doordat professionals meer ruimte ervaren om zelf (of samen) zaken op te pakken. De visie op coachend leiderschap wordt verder uitgewerkt. Naast de inzet van een coachend leidinggevende is het ook gewenst om structureel aandacht te besteden aan het verbeteren van (werk)processen. Daarom wordt binnenkort geïnventariseerd welke medewerkers affiniteit hebben met procesverbetering, lean etc. Het streven is om een interne pool te maken van collega s die benaderd kunnen worden voor dit soort vraagstukken. Omdat hiervoor ook belangstelling is bij de brandweer en facilitaire zaken, wordt dit organisatiebreed opgepakt. Elke afdeling heeft gesproken over de beoogde verandering van de eigen afdeling. De drie afdelingen zijn verschillend (in fase van zelforganiserend vermogen, omvang, nadruk op productie of juist advies, samenstelling van teams, etc). en die verschillen zie je terug in de veranderopgaven. De komende weken wordt per afdeling daarvoor een plan van aanpak uitgewerkt. Tot slot wordt nog voor het einde van het jaar een vervolgbijeenkomst gepland. Dan kijken we vanuit de veranderopgaven per afdeling nogmaals naar de teams, waar zij op termijn zelf verantwoordelijk voor moeten én kunnen zijn en wat dit betekent voor de in gang gezette verandering. Kortom, wat verstaan we onder (zelforganiserende) teams? Laat dat nou ook het thema zijn van de aftapsessie op 8 november. Omdat we de resultaten van deze vervolgbijeenkomst graag gebruiken als input voor de aftapsessie over teams, wordt de bijeenkomst van 8 november verzet. 6
Iedereen die zich al heeft aangemeld, krijgt hier nog persoonlijk bericht over. 7
VGZ VERANDERT VGZ verandert... en dat doen we met elkaar. Steeds zetten we stappen zodat VGZ beter kan inspelen op de veranderingen om ons heen. Verschillende collega's hebben in aftapsessie met elkaar nagedacht over allerlei onderwerpen. Over een aantal verbeterpunten waren jullie het wel eens. We moeten elkaar bijvoorbeeld sneller en makkelijker kunnen vinden, zodat kennisdelen en integraal werken vanzelfsprekend worden. Daar is intussen al wat mee gedaan. De themateams rond verwarde personen en vluchtelingen/statushouders, zijn hier een goed voorbeeld van. Ook langerlopende projecten zoals de komst van een digitale werkomgeving en de verbouwing aan de Eusebiusbuitensingel in Arnhem gaan ervoor zorgen dat we makkelijker kennis kunnen uitwisselen en samenwerken. Maar er staat ons natuurlijk nog genoeg te doen. We zullen jullie blijven vragen om jullie input, experimenteren met samenwerkingsvormen, doordenken over een passende (net)werkwijze en noem maar op. Via het intranet [1] en dit magazine houden we jullie op de hoogte. 8
SLA MAAR EEN ARM OM ME HEEN Een tijd geleden moest ik een patiënt van de kliniek naar het hospice begeleiden. Vaak zijn dit toch wel emotionele ritten omdat mensen bewust de laatste fase van hun leven ingaan, vertelt één van onze ambulanceverpleegkundige van de zorgambulance. Aangekomen op de afdeling troffen mijn collega en ik een kleine en zeer verdrietige dame aan. Als een patiënt niet meer mobiel is, en ze moeten van bed naar brancard, gebruiken we normaalgesproken een pathslide (dit is een plank waar de patiënt met laken en al overheen glijdt en met weinig kracht op een prettige manier op de brancard terecht komt). Maar bij het zien van deze dame besloot ik om het anders aan te pakken. Na de overdracht met de verpleegkundige stel ik mezelf voor aan deze dame en rijden mijn collega en ik de brancard naast het bed. Ik ga naast de brancard staan en zeg: Sla maar een arm om me heen. Ik sla mijn arm om haar rug, mijn andere arm gaat onder haar knieholte door, zodat ze in mijn armen zit. Ik tel tot 3 en til haar op de brancard. Ze neemt met tranen in haar ogen afscheid van de verpleegkundige voordat we weggaan. 9
Onderweg in de zorgambulance vertel ik haar over het hospice waar we naartoe gaan. Ze spreekt de zorg voor haar zoon uit en ik probeer haar daarin gerust te stellen. Tegelijkertijd met haar zoon arriveren we bij het hospice. Wij leggen haar comfortabel in bed en nemen afscheid. Onze taak zit erop. De volgende dag werk ik op de meldkamer ambulance en word aangesproken door een collega: Heb je gisteren op de zorgambulance gewerkt?. Zijn dochter bleek de verpleegkundige op de afdeling in de kliniek. Ze was erg ontroerd door onze professionele, warme en menselijke aanpak. Zij was dusdanig onder de indruk dat ze het s avonds haar vader vertelde die meteen de link met mij legde. En zo blijkt maar weer dat soms een klein gebaar een grote impact kan hebben Over de zorgambulance: Bij VGGM rijden er doordeweeks drie zorgambulances. Dit zijn ambulances die overplaatsingen en polibezoeken rijden, maar ook eerste hulp ritten die geen spoed hebben. Kortom: besteld vervoer. De zorgambulance is een ambulance zonder medicatie en wordt bemand door een verpleegkundige en een chauffeur (vaak wel met een medische achtergrond). 10
Deze eerste editie van het VGZ-magazine is gemaakt door het communicatieteam. Maar heb jij goede ideeen voor een volgende editie, wil je anderen wat van jouw werk laten zien of wil je meeschrijven aan artikelen? Je bent van harte welkom. Stuur een mail naar communicatie@vggm.nl [2] Daar kun je ook terecht met je feedback op deze editie. Deze PDF is automatisch gegenereerd op: veiligthuis.ccreader.nl [3] 11