BESLUIT. 3. Bij besluit van 4 april 2003, kenmerk 3444/3, (hierna: het bestreden besluit) is de klacht afgewezen.

Transcriptie

1 Nederlandse Mededingingsautoriteit BESLUIT Nummer 3444/12 Betreft zaak: 3444/ Halbertsma Besluit van de directeur-generaal van de Nederlandse Mededingingsautoriteit tot nietontvankelijkverklaring van het bezwaar van de heer Halbertsma tegen zijn besluit van 4 april I Verloop van de procedure 1. Op 28 maart 2003 heeft de heer Halbertsma een klacht ingediend bij de directeur-generaal van de Nederlandse Mededingingsautoriteit (hierna: d-g NMa) tegen de Postbank N.V. (hierna: Postbank). 2. De klacht richt zich op het feit dat bij de Postbank, die volgens de heer Halbertsma als monopolist dient te worden aangemerkt, geen mogelijkheid bestaat om postzegels te betalen met een pinpas of een chipknip die door een andere bank dan de Postbank wordt uitgegeven. Deze beperking van de betaalmogelijkheden heeft volgens de heer Halbertsma een beperking van de concurrentie tussen Postbank en andere banken tot gevolg. 3. Bij besluit van 4 april 2003, kenmerk 3444/3, (hierna: het bestreden besluit) is de klacht afgewezen. 4. Tegen voornoemd besluit is op 23 april 2003 door de heer Halbertsma bezwaar aangetekend. 5. Bij brief van 9 juli 2003 van de NMa aan de heer Halbertsma is hem gevraagd aan te geven waarom hij kwalificeert als belanghebbende in de zin van artikel 1:2, eerste lid, Algemene wet bestuursrecht (hierna: Awb). De heer Halbertsma heeft bij brief van 11 augustus 2003 aan dit verzoek gevolg gegeven. II Het bestreden besluit 6. In het bestreden besluit is geoordeeld dat de Postbank ten aanzien van de verkoop van postzegels geen machtspositie heeft aangezien postzegels bij verschillende verkoopkanalen verkregen kunnen worden. Aangezien in het bestreden besluit is vastgesteld dat geen sprake 1 Openbaar

2 is van een economische machtspositie van de Postbank wordt niet toegekomen aan de vraag of er sprake is van een eventueel misbruik. 7. In het bestreden besluit is verder geoordeeld dat met betrekking tot de beperking van de mogelijkheid om te pinnen met een pas die niet van de Postbank afkomstig is, de status van de verschillende betaalmiddelen relevant is. Alleen de door de Nederlandsche Bank in circulatie gebrachte bankbiljetten en de onder de verantwoordelijkheid van de Minister van Financiën uitgegeven munten gelden in Nederland als wettig betaalmiddel. Voor alle andere betaalmiddelen (zoals bijvoorbeeld creditcards, pinpassen en chipknippen) heeft de ontvangende partij, zoals de Postbank, de vrijheid om deze al dan niet te accepteren. De klacht wordt derhalve afgewezen. III Gronden van bezwaar 8. Kort en zakelijk weergegeven stelt de heer Halbertsma in het bezwaarschrift dat de Postbank een machtspositie bezit doordat zij een wettelijk gefundeerd monopolie heeft voor lichtere poststukken en een feitelijk monopolie voor zwaardere stukken. 9. De heer Halberstma meent dat niet de wetgeving voor de onderhavige beoordeling van belang is maar wat algemeen gebruikelijk is. In elke andere zaak is het immers mogelijk om zowel met een door de Postbank uitgegeven pas als met een door een andere bank dan de Postbank uitgegeven pas te pinnen. IV Beoordeling 10. Degene aan wie op grond van artikel 8:1, eerste lid, Awb het recht wordt toegekend beroep in te stellen bij een administratieve rechter dient ingevolge artikel 7:1, eerste lid, Awb eerst bezwaar te maken bij het bestuursorgaan dat het bestreden besluit heeft genomen. Ingevolge artikel 8:1, eerste lid, Awb, juncto artikel 93, eerste lid, Mw kan een belanghebbende tegen besluiten op grond van de Mededingingswet beroep instellen bij de rechtbank te Rotterdam. 11. Uit artikel 1:2, eerste lid, Awb blijkt dat onder belanghebbende wordt verstaan: degene wiens belang rechtstreeks bij een besluit is betrokken. Daarnaast moet blijkens de rechtspraak aan de volgende cumulatieve voorwaarden zijn voldaan. Er moet sprake zijn van een eigen belang, dat objectief bepaalbaar, actueel en persoonlijk is. 12. Persoonlijk belang houdt in dat het bij het besluit betrokken belang zodanig moet zijn dat men zich daarmee onderscheidt van anderen. In de Memorie van toelichting bij art. 1:2 Awb staat dat als volgt verwoord 1 : 1 PG Awb I, blz Openbaar

3 "Maar ook een persoon van wie gezegd kan worden dat hij enig belang heeft, doch die zich op dat punt niet onderscheidt van grote aantallen anderen, kan niet worden beschouwd als een persoon met een rechtstreeks betrokken belang". Het feit dat iemand enig belang heeft, is derhalve onvoldoende om beschouwd te worden als belanghebbende in de zin van artikel 1:2, eerste lid, Awb. 13. Aan het criterium van voldoende persoonlijk belang is door het College van Beroep voor het bedrijfsleven als volgt nadere invulling gegeven 2 : Met het stellen van het vereiste van het zijn van belanghebbende is door de wetgever een begrenzing beoogd van de kring van degenen die tegen een besluit beroep kunnen instellen. ( ) Het is niet de bedoeling van de wetgever geweest beroep open te stellen voor een ieder. Er zal dan ook sprake moeten zijn van een specifiek, individueel belang van betrokkene, dat door het besluit wordt geraakt en waardoor de positie van de betrokkene zich onderscheidt van die van willekeurig iedere andere elektriciteitsafnemer. 14. Bij brief van 9 juli 2003 van de NMa aan de heer Halbertsma is hem gevraagd aan te geven waarom hij belanghebbende is in de zin van artikel 1:2, eerste lid, Awb. De heer Halbertsma heeft bij brief van 11 augustus 2003 geantwoord dat hij belanghebbende is omdat hij voor het betalen van een aangetekende brief of afgifte van een pakje bij het Postkantoor gedwongen wordt om eerst geld te halen bij een bank. De heer Halbertsma is van mening dat hij hierdoor net zoals alle andere Nederlanders die alleen een rekening hebben bij een andere bank dan de Postbank, rechtstreeks in zijn belang wordt geschaad aangezien de monopoliehouder Post door het niet accepteren van pinpassen die door een andere bank dan de Postbank zijn uitgegeven, klanten probeert over te halen een rekening bij de Postbank te openen. 15. Hetgeen de heer Halbertsma in het bezwaarschrift en de daarop volgende brief van 11 augustus 2003 heeft aangevoerd kan echter niet tot het oordeel leiden dat hij aan de vereisten van het belanghebbende-begrip voldoet. 16. In het onderhavige geval kan een kenmerkend individualiseerbaar belang niet aanwezig worden geacht. De heer Halbertsma onderscheidt zich noch van grote aantallen anderen die postzegels kopen bij de Postbank noch van anderen die postzegels bij de Postbank kopen en geen rekening hebben bij de Postbank, hetgeen de heer Halbertsma ook met zoveel woorden 2 CBB, 4 november 1999, nrs. Awb 97/681, 97/682 en 97/683. Bevestigd in de uitspraak van de rechtbank Rotterdam van 15 augustus 2001, MEDED 99/1783-SIMO. 3 Openbaar

4 in zijn brief van 11 augustus 2003 schrijft. Het feit dat de heer Halbertsma zich naar eigen zeggen gedwongen voelt om eerst geld te halen bij een bank voor het betalen van een aangetekende brief of de afgifte van een pakje, heeft niet tot gevolg dat de heer Halbertsma als belanghebbende dient te worden aangemerkt Gezien het feit dat er redelijkerwijs geen twijfel mogelijk is dat de heer Halbertsma geen belanghebbende is, is zijn bezwaar kennelijk niet-ontvankelijk. Hetgeen tijdens een hoorzitting te berde zou kunnen worden gebracht, zal deze vaststelling niet kunnen wijzigen. Derhalve is op grond van artikel 7:3 aanhef en onder a, afgezien van het horen van de heer Halbertsma Gelet op het bovenstaande dient het bezwaar van de heer Halbertsma tegen het oordeel van de d-g NMa zoals weergegeven in zijn besluit van 4 april 2003 niet-ontvankelijk te worden verklaard. V Besluit 19. De directeur-generaal van de Nederlandse Mededingingsautoriteit verklaart het bezwaar van de heer Halbertsma tegen zijn besluit van 4 april 2003 niet-ontvankelijk. Datum: 9 september 2003 w.g. Drs. R.J.P. Jansen Wnd. directeur-generaal van de Nederlandse Mededingingsautoriteit 3 Deze beoordeling sluit naadloos aan bij de uitspraak van de Rechtbank Rotterdam van 15 augustus 2001, MEDED 99/ 1783-SIMO en 99/ 1836-SIMO. Hierin oordeelde de rechtbank dat veiligheids- en privacyoverwegingen van een houder van een postbus deze postbushouder niet onderscheiden van de - ongeveer andere houders van een postbus. Hierbij heeft de rechtbank aangegeven er geen redenen van strategische aard zijn om het belanghebbende begrip voor de Mededingingswet te verruimen en dat er voor afwijking van het algemene bestuursrecht geen reden is. Deze lijn is bevestigd in de uitspraak van de rechtbank Rotterdam van 11 maart 2003, MEDED 02/ 92-RIP. 4 Zie ook de uitspraak van rechtbank Rotterdam van 11 maart 2003, MEDED 02/ 92-RIP waarin de rechtbank in een soortgelijke situatie heeft overwogen dat geen schending van procedurele regels heeft plaatsgevonden nu de d-g NMa op juiste gronden heeft geoordeeld dat het bezwaar van de heer Jankie kennelijk nietontvankelijk was en derhalve is afgezien van het horen van de heer Jankie. 4 Openbaar

5 Tegen dit besluit kan degene, wiens belang rechtstreeks is betrokken, binnen zes weken na bekendmaking van dit besluit een gemotiveerd beroepschrift indienen bij de rechtbank Rotterdam, sector bestuursrecht, Postbus 50951, 3007 BM Rotterdam. 5 Openbaar