Raadsvoorstel inzake het verzoek om schadevergoeding ex artikel yg van

Transcriptie

1 gemeente Eindhoven Dienst Stedelijke Ontwikkeling en Beheer Raadsnummer oa.rio.oor Inboeknummer ospoosgyg Beslisdatum BikW r3 augustus 2002 Dossiernummer Raadsvoorstel inzake het verzoek om schadevergoeding ex artikel yg van de Wet op de Ruimtelijke Ordening van de heer J.J.M. Bierings, Hoogeind g, ggoy BV Veldhoven 1 inleiding Bij brief van 16 november 2000, ingekomen op 20 november 2000, verzoekt mr. T.I.P. Jeltema namens de heer J.J.M. Bierings, Hoogeind 5,5507 BV Veldhoven om planschade ex artikel 49 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening als gevolg van verdraaiing van de start- en landingsbaan van het militaire luchtvaartterrein Eindhoven. Bij besluit van 11 oktober 1982 hebben burgemeester en wethouders van de gemeente Veldhoven met toepassing van artikel 19 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening vrijstelling verleend van het bestemmingsplan Uitbreidingsplan gemeente Veldhoven, Plan in Hoofdzaak ten einde de verdraaiing van de start- en landingsbaan van het vliegveld Welschap mogelijk te maken. Dit besluit is genomen naar aanleiding van de aanwijzing door de staatssecretaris van Defensie (besluit van 5 mei 1978 (nr /4-K) tot luchtvaartterrein voor de militaire luchtvaart, alsmede tot aanwijzing van diverse percelen grond ten behoeve van de aanleg van een nieuwe starten landingsbaan. Die nieuwe baan is circa 45 gedraaid ten opzichte van de toenmalige start- en landingsbaan. Het besluit van 11 oktober 1982 is onherroepelijk geworden op 10 november In 1984 is de nieuwe baan in gebruik genomen. Als gevolg van de verdraaiing zijn de percelen Hoogeind 5 en Hoogeind 49 in hinderlijke geluidzones komen liggen van KE voor het pand Hoogeind 5 en van 40-45KE voor het pand Hoogeind 49. In de oude situatie was van geluidhinder niet of nauwelijks sprake. Als gevolg van de aanzienlijke toename van de geluidbelasting heeft de heer Bierings vermogensschade geleden, met name in de vorm van waardedaling van zijn onroerende zaken. Vandaar het verzoek om in aanmerking te komen voor vergoeding van die schade waarbij verwezen wordt naar de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State d.d. 13 maart De schade bestaat uit waardevermindering van de onroerende zaken, vermindering van woon- en leefgenot en overmatige geluidhinder. Blijkens bijgevoegde taxatierapporten bedraagt de schade (afgerond) c ,00 (f ,00) voor het pand Hoogeind 5 en (afgerond) s ,00 (f ,00) voor Hoogeind 49. Voorts verzoekt de heer Bierens om schadevergoeding welke nog nader moet worden begroot, bijvoorbeeld door het inschakelen van een schadebeoordelingscommissie alsmede voor kosten van rechtsbijstand en eventuele deskun-

2 Raadsnummer digenkosten. Vervolgens claimt verzoeker ook rente en wel vanaf 10 november Mondeling heeft verzoeker daar aan toegevoegd dat de door een eerdere schadebeoordelingscommissie bij andere verzoeken gehanteerde berekeningsmethode van de planschade ook op dit verzoek zou moeten worden toegepast. Voorts werd nog medegedeeld dat met het indienen van het verzoek is gewacht op de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State, omdat toen pas duidelijk werd dat een verzoek zinvol zou zijn. Waarom het verzoek dan toch pas in november 2000 werd ingediend, is niet duidelijk gemaakt. Omdat het luchtvaartterrein Eindhoven inmiddels op Eindhovens grondgebied is gelegen als gevolg van een grenswijziging, is de gemeenteraad van Eindhoven de bevoegde instantie om op het verzoek te beslissen. 2 Probleemstelling Om de eventuele schadevergoeding te kunnen beoordelen is advies gevraagd aan de schadebeoordelingscommissie als bedoeld in de Procedureverordening planschadevergoeding Maatschappelijke effecten en het meetpunt voor succes Onredelijke schade als gevolg van planologische wijzigingen dient vergoed te worden. Artikel 49 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening biedt daarvoor de basis. 3a Milieutoets Aan het verzoek zijn geen andere dan de aangehaalde (geluidhinder) rnilieuaspecten verbonden. 4 Wijze van aanpak/oplossingsrichting De schadebeoordelingscommissie heeft de situatie ter plaatse in ogenschouw genomen en daarna geadviseerd. De commissie is van oordeel dat verzoekster ontvankelijk is. Ten aanzien van de aanwezigheid van schade die redelijkerwijs niet of niet geheel ten laste van verzoekster behoort te blijven, komt de commissie op basis van vergelijking van de actuele planologische situatie met de voorheen geldende planologische situatie tot de volgende bevindingen. Oorspronkelijk gold ter plaatse van de start- en landingsbaan het Uitbreidingsplan gemeente Veldhoven, Plan in Hoofdzaak. Op grond van dit plan was de verdraaiing van de start- en landingsbaan niet mogelijk. Die verdraaiing werd mogelijk door een met toepassing van artikel 19 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening op 11 oktober 1982 verleende vrijstelling van voornoemd uitbreidingsplan, zulks nadat de staatssecretaris van Defensie op grond van de Luchtvaartwet had besloten tot aanwijzing tot luchtvaartterrein en tot aanleg van een verdraaide start- en landingsbaan. Bij

3 Raadsnnmmer Koninklijk Besluit van 6 september 1979 is dat besluit onherroepelijk geworden. De door burgemeester en wethouders verleende vrijstelling is op 10 november 1982 onherroepelijk geworden. In een uitspraak van 13 maart 1997 van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State is uitgemaakt dat de verdraaiing van de start- en landingsbaan een direct gevolg is van de door burgemeester en wethouders verleend vrijstelling als bedoeld in artikel 19 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening met gevolg dat artikel 49 van die wet daarop van toepassing is. Om te kunnen beoordelen of schade geleden is dient een vergelijking te worden gemaakt tussen de waarde van het onroerend goed direct voor en direct na de planologische ingreep, zijnde de artikel 19-verklaring. Als gevolg van de baanverdraaiing kreeg het pand Hoogeind 5 een geluidbelasting van 38 KE terwijl dit voorheen minder was dan 35 KE. Het pand Hoogeind 49 heeft thans te maken met een geluidbelasting van circa 45 KE terwijl dat voorheen ook minder dan 35 KE was. Aan het laatste pand zijn bovendien geluidisolerende voorzieningen getroffen in de vorm van dak- en gevelisolatie (waaronder extra dik dubbel glas). Uitgangspunt is dat een geluidbelasting tot en met 35 KE niet als bezwarend wordt ervaren, daarboven wel. Vandaar dat voor de woning Hoogeind 5 een enigermate nadeliger planologische situatie is ontstaan (van < 35 KE naar 38 KE) en voor de woning Hoogeind 49 is de planologische inbreuk(van < 35 KE naar 45 KE) als bijzonder zwaar aan te merken. Het object Hoogeind 5 ontleende, rekening houdend met de maximale mogelijkheden van het oude planologisch regime, zijn hoogste waarde aan de hoedanigheid van bedrijfswoning bij het ter plaatse gevestigde loonwerkersbedrijf. Op de peildatum bedroeg die waarde afgerond e ,00 (f ,00). Het object Hoogeind 49 ontleende onder het oude regime zijn hoogste waarde aan de hoedanigheid van woonhuis. Op de peildatum lag die waarde in de orde van grootte van c ,00 (f ,00). Vanwege het feit dat op dit pand een recht van gebruik en bewoning rust, had de verzoeker op de peildatum alleen het blote eigendom. De waarde daarvan ligt lager en dient, rekening houdend met het feit dat de twee gerechtigden tot het gebruik beiden zijn geboren in 1928 en daarbij de berekeningsfactor 12 behoort (dat wil zeggen dat de waarde met 12 x 69o van c ,00 daalt), te worden vastgesteld op (afgerond) c ,00 (f ,00). Gelet op de tijdsduur die verstreken is sedert de baanverdraaiing heeft plaatsgehad was het moeilijk om achteraf de waarde direct na die baanverdraaiing objectief te beoordelen. De vorige schadebeoordelingscommissie Welschap heeft daarom een systematiek ontworpen voor de berekening van de waardedaling als gevolg van toegenomen geluidhinder. Uitgangspunt daarbij is dat van schade geen sprake is wanneer de geluidbelasting onder 35 KE blijft en dat een waardedaling optreedt van 80%o wanneer de geluidbelasting boven 65 KE uitkomt. Aldus is berekend dat toename van de geluidbelasting per KE (althans boven 35 KE) een waardevermindering van de woning oplevert van 2,6696. Indien geen bijzondere omstandigheden aan de orde waren

4 Raadsaummer was dat percentage uitgangspunt. Hoewel iedere zaak op zijn eigen merites moet worden beoordeeld, is de huidige commissie van mening dat deze formule ook hier een goede maatstaf kan vormen om de waardedaling in deze te benaderen. Toepassing van deze formule leidt er toe dat de waardevermindering van het pand Hoogeind 5, 3 (KE) x 2,669b x e ,00 = e 5.432,00 (afgerond f ,00). Voor het pand Hoogeind 49 bedraagt de waardevermindering 10 (KE) x 2,6696 x ,00 = c 6.760,00 (f ,00). Deze waardevermindering kan als schade worden aangemerkt. Schade uit vermindering van woon- en leefgenot en overmatige geluidhinder wordt geacht hierin verdisconteerd te zijn. Andere schadefactoren zijn niet in het geding. Bovengenoemde bedragen wijken in aanzienlijke mate af van de veel hogere bedragen die zijn opgenomen in het rapport dat in opdracht van verzoeker door H.G. Derks is opgesteld. De belangrijkste verklaring hiervoor is dat die deskundige is uitgegaan van een waardering en schadebepaling per 30 januari 1990, terwijl uitgegaan dient te worden van de peildatum 10 november Dit werkt vooral door omdat de onroerend goedmarkt omstreeks 1982 ongeveer een dieptepunt had bereikt na de eerdere gunstige prijsontwikkelingen tot circa Daarenboven telt voor Hoogeind 49 nog mee dat de rekenfactor voor de leeftijd van vruchtgebruikers in 1982 hoger ligt (op 12) dan in 1990 (factor 10), zodat de waarde van het blote eigendom in 1982 verhoudingsgewijs veel lager lag dan de waarde daarvan in Volgens artikel 49 van de wet wordt alleen die schade vergoed waarvan vaststaat dat die niet "anderszins is verzekerd". Op grond van de Schaderegeling Welschap heeft de minister van Defensie schadevergoedingen betaald van c 6.806,70 (f ,00) voor het pand Hoogeind 5 en van s (f ,00) voor Hoogeind 49 alsmede de wettelijke rente van 1 februari 1990 t/m 3 juni Deze bedragen moge in mindering worden gebracht op de dezerzijds toe te kennen schadevergoeding. Nu de berekende schadevergoedingen lager uitvallen dan de reeds door de minister van Defensie toegekende bedragen, moet worden geconstateerd dat de schade dus volledig anderszins is vergoed. Met aftrek van een deel van de kosten van isolatievoorzieningen alsmede met rente hoeft dan ook geen rekening te worden gehouden. Voorts blijkt uit jurisprudentie dat vergoeding van deskundigenkosten niet voor vergoeding in aanmerking komen. Het verzoek moet derhalve worden afgewezen. 5 Financiele gevolgen en risico s 5a Bestuurlijke kaders 6 Overige gevolgen van de aanpak

5 Raadsnummer 7 Resultaten van overleg I inspraak 8 Communicatie Uw besluit zal aan verzoeker worden medegedeeld. 9 Ter inzage gelegde stukken Verzoek van mr. T,I.P. Jeltema namens de heer J.J.M. Bierings, Hoogeind 5, 5507 BV Veldhoven (d.d. 16 november 2000). Advies van de Stichting Adviesbureau Onroerende Zaken, optredende als de schadebeoordelingscommissie (mei 2002). Correspondentie omtrent de beta! ingen door het Ministerie van Defensie d.d. 17 januari 2001 en 13 april 2001). 10 Referendabiliteit 11 Voorstel Het verzoek van de heer T.I.P. Jeltema namens de heer J.J.M. Bierings, Hoogeind 5, 5507 BV Veldhoven om vergoeding van planschade als bedoeld in artikel 49 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening af te wijzen. Een ontwerpraadsbesluit bieden wij u hierbij ter vaststelling aan. Burgemeester en wethouders van Eindhoven, R. Welschen, burgemeester. mevr. A. Cuijpers, loco-secretaris.

6 r p Raadsnummer Raadsbesluit De raad van de gemeente Eindhoven; gelezen het verzoek van T.I.P. Jeltema namens de heer JJ.M. Bierings, Hoogeind BV Veldh oven; gezien het voorstel van burgemeester en wethouders van 13 augustus 2002; gelet op artikel 49 van de Wet op de Ruimtelijke Ordening en de desbetreffende bepalingen in de Procedureverordening planschadevergoeding 1995; mede gelet op het rapport van de planschadebeoordelingscommissic; besluit: met overneming van de door burgemeester en wethouders in hun voorstel van 13 augustus 2002 vermelde motieven het verzoek af te wijzen. Aldus vastgesteld in de openbare vergadering van 7 oktober R. Welschen, voorzitter. J. Verheugt, loco-secretaris. BF