Zaaknummer : 2014/159 en Rechter(s) : mr. Borman Datum uitspraak : 17 oktober 2014 Partijen : Verzoekster tegen Hogeschool voor de Kunsten

Transcriptie

1 Zaaknummer : 2014/159 en Rechter(s) : mr. Borman Datum uitspraak : 17 oktober 2014 Partijen : Verzoekster tegen Hogeschool voor de Kunsten Utrecht Trefwoorden : Beoordeling, kennen en kunnen, onverwijlde spoed, studeerbaarheid, studiebegeleiding, voorlopige voorziening Artikelen : WHW art.7.66, lid 2 Awb artt. 8:4, lid 3, aanhef en onder b; 8:81; 8:86, lid 1; Uitspraak : Ongegrond, verzoek afgewezen Hoofdoverwegingen : 2.4 Verzoekster betoogt dat het CBE ten onrechte heeft overwogen dat de examencommissie op goede gronden tot haar beslissing is gekomen. Volgens haar heeft het CBE het volgende niet onderkend. Aan haar is een tegenstrijdig signaal afgegeven door het project wel tentoon te stellen, maar vervolgens met een onvoldoende te beoordelen. Het project is ten onrechte met een onvoldoende beoordeeld, nu het geheel volgens de opdracht is uitgevoerd. Eén van de docenten van de opleiding heeft onvoldoende kennis en verzoekster heeft in deze docent geen vertrouwen. Verzoekster heeft ook het gevoel dat zij is afgerekend op kritiek die zij op de opleiding heeft geuit. Verder is het werk van een medestudent wel met een voldoende beoordeeld, terwijl dit op belangrijke onderdelen niet goed was uitgevoerd. In de tussentijd heeft verzoekster ook voor een ander project ten onrechte een onvoldoende gekregen. De gang van zaken binnen de opleiding is slecht. Er worden ongevraagde geluidopnamen gemaakt, verkeerde roosters vastgesteld en de professionaliteit en achtergrond van de docenten voldoen niet aan de norm. Zo is er geen docent die een masteropleiding Interieurarchitectuur heeft afgerond. Daarom kunnen de projecten ook niet op masterniveau worden beoordeeld. Verder wordt inconsistent en amateuristisch met zaken omgegaan. Zo is het vreemd dat binnen de opleiding maquettes niet verplicht zijn gesteld, terwijl voor de open dag door de docent wordt gevraagd maquettes mee te nemen. Verzoekster stelt dat het vorenstaande voor het CBE aanleiding had moeten om door een neutrale partij onderzoek te laten verrichten naar de inhoudelijke beoordelingen van de eindprojecten en het opleidingsniveau van de docenten, hetgeen het CBE ten onrechte heeft nagelaten Ingevolge artikel 7.66, tweede lid, van de WHW, gelezen in samenhang met artikel 8:4, derde lid, aanhef en onder b, van de Awb, kan geen beroep worden ingesteld tegen een besluit inhoudende een beoordeling van het kennen of kunnen van een kandidaat of leerling die ter zake is geëxamineerd of op enigerlei andere wijze is getoetst, dan wel inhoudende de vaststelling van opgaven, beoordelingsnormen of nadere regels voor die examinering of toetsing. Deze bepalingen staan eraan in de weg dat door het instellen van beroep tegen een beslissing van het CBE een oordeel van de bestuursrechter wordt verkregen over een beslissing die als zodanig van bestuursrechtelijke rechtsbescherming is uitgezonderd Het vorenstaande betekent dat, wat betreft de aan de beslissing van 2 juli 2014 ten grondslag liggende beslissing van de examencommissie van 18 maart 2014, de

2 Uitspraak in de zaak tussen: [naam], wonende te [woonplaats], verzoekster, en voorzieningenrechter slechts kan beoordelen of het CBE zich terecht op het standpunt heeft gesteld dat de examencommissie geen verbindende voorschriften heeft geschonden en ook overigens niet onzorgvuldig heeft besloten. In hetgeen verzoekster heeft aangevoerd wordt geen grond gezien voor het oordeel dat in de bestreden beslissing ten onrechte is overwogen dat de examencommissie geen verbindende voorschriften heeft geschonden en ook overigens niet onzorgvuldig heeft besloten. De criteria aan de hand waarvan het eindproject is beoordeeld, zijn neergelegd in het Toetsplan Master Interieurarchitectuur HKU Niet gebleken is dat de beoordeling van het eindproject niet conform deze criteria heeft plaatsgevonden. Het betoog van verzoekster dat haar eindproject onjuist is beoordeeld omdat een docent onvoldoende kennis heeft en zij is afgerekend op geuite kritiek op de opleiding, is niet aannemelijk geworden, nu dit onvoldoende is geconcretiseerd en onderbouwd. In dit verband wordt voorts van belang geacht dat, zo heeft verweerder ter zitting toegelicht, bij de beoordeling van het eindproject van verzoekster vijf docenten zijn betrokken die elk een specifiek onderdeel hebben beoordeeld en vervolgens in onderling overleg tot een gezamenlijke beoordeling zijn gekomen. Dat de docenten geen masterniveau in de interieurarchitectuur hebben behaald, betekent niet, wat hier ook van zij, dat de beoordeling in strijd met het recht heeft plaatsgevonden. Met het tentoonstellen van het werk van verzoekster, is verder geen inhoudelijk oordeel gegeven over de kwaliteit van het werk. Verzoekster heeft voorts niet aannemelijk gemaakt dat de behaalde onvoldoende te wijten is aan de gestelde gang van zaken binnen de opleiding. Omdat de voorzieningenrechter, gelet op voornoemde bepalingen, niet kan treden in een inhoudelijke beoordeling van de waardering die aan het eindproject van verzoekster is toegekend, kan haar betoog dat een medestudent die slecht werk heeft afgeleverd ten onrechte een voldoende heeft gekregen, wat hier verder ook van zij, in deze procedure niet leiden tot het daarmee beoogde resultaat. Dat verzoekster voor een ander recent project ook onterecht een onvoldoende heeft behaald, staat in deze procedure niet ter beoordeling. Gelet op het vorenstaande, ziet de voorzieningenrechter geen grond voor het oordeel dat aan de beoordeling van het eindproject van verzoekster zodanige gebreken kleven dat niet van die beoordeling mag worden uitgegaan. Gelet hierop ziet de voorzieningenrechter evenmin aanleiding om te oordelen dat ten onrechte geen onafhankelijk onderzoek naar de beoordelingen van de eindprojecten en het opleidingsniveau van de docenten is ingesteld. Het CBE is derhalve terecht en op goede gronden tot zijn oordeel gekomen. Het betoog faalt.

3 het CBE van de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht (hierna: het CBE), verweerder. 1. Procesverloop Bij beslissing van 18 maart 2014 heeft de examencommissie verzoekster een onvoldoende toegekend voor het eindproject Het Prinses Máxima Centrum (hierna: het eindproject). Bij beslissing van 2 juli 2014 heeft het CBE het daartegen door verzoekster ingestelde beroep ongegrond verklaard. Tegen deze beslissing heeft verzoekster beroep ingesteld. Voorts heeft zij verzocht een voorlopige voorziening te treffen. Het CBE heeft een verweerschrift ingediend. De voorzieningenrechter heeft de zaak ter zitting behandeld op 6 oktober 2014, waar verzoekster, en het CBE, vertegenwoordigd door C. de Vos, werkzaam bij de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht (hierna: de HKU), zijn verschenen. 2. Overwegingen 2.1 Ingevolge artikel 7.66, tweede lid, van de Wet op het hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek (hierna: de WHW), gelezen in samenhang met artikel 8:81 van de Algemene wet bestuursrecht (hierna: de Awb) kan op verzoek een voorlopige voorziening worden getroffen, indien onverwijlde spoed, gelet op de betrokken belangen, dat vereist. Ingevolge artikel 7.66, tweede lid, van de WHW, gelezen in samenhang met artikel 8:86, eerste lid, van de Awb, kan de voorzieningenrechter na behandeling ter zitting van het verzoek om een voorlopige voorziening, indien hij van oordeel is dat nader onderzoek redelijkerwijs niet kan bijdragen aan de beoordeling van de zaak, onmiddellijk uitspraak doen in de hoofdzaak. 2.2 In dit geval kan nader onderzoek redelijkerwijs niet bijdragen aan de beoordeling van de zaak en bestaat ook overigens geen beletsel om met toepassing van artikel 8:86, eerste lid, van de Awb onmiddellijk uitspraak te doen in de hoofdzaak. 2.3 Verzoekster volgt met ingang van het studiejaar de masteropleiding Interieurarchitectuur aan de HKU. Voor het eindproject, dat onderdeel uitmaakt van het vak Endterm semester 1, heeft zij een onvoldoende behaald. 2.4 Verzoekster betoogt dat het CBE ten onrechte heeft overwogen dat de examencommissie op goede gronden tot haar beslissing is gekomen. Volgens haar heeft het CBE het volgende niet onderkend. Aan haar is een tegenstrijdig signaal afgegeven door het project wel tentoon te stellen, maar vervolgens met een onvoldoende te beoordelen. Het project is ten onrechte met een onvoldoende beoordeeld, nu het geheel volgens de opdracht is uitgevoerd. Eén van de docenten van de opleiding heeft onvoldoende kennis en verzoekster heeft in deze docent geen vertrouwen. Verzoekster heeft ook het gevoel dat zij is afgerekend op kritiek die zij op de opleiding heeft geuit. Verder is het werk van een medestudent wel met een voldoende beoordeeld, terwijl dit op belangrijke onderdelen niet goed was uitgevoerd. In de tussentijd heeft verzoekster ook voor een ander project ten onrechte een onvoldoende gekregen. De gang van zaken binnen de opleiding is slecht. Er worden ongevraagde geluidopnamen gemaakt, verkeerde roosters vastgesteld en de professionaliteit en achtergrond van de docenten voldoen niet aan de norm. Zo is er geen docent die een masteropleiding Interieurarchitectuur heeft afgerond. Daarom kunnen de projecten ook niet op masterniveau worden beoordeeld. Verder wordt inconsistent en amateuristisch met zaken omgegaan. Zo is het vreemd dat binnen de opleiding maquettes niet verplicht zijn

4 gesteld, terwijl voor de open dag door de docent wordt gevraagd maquettes mee te nemen. Verzoekster stelt dat het vorenstaande voor het CBE aanleiding had moeten om door een neutrale partij onderzoek te laten verrichten naar de inhoudelijke beoordelingen van de eindprojecten en het opleidingsniveau van de docenten, hetgeen het CBE ten onrechte heeft nagelaten Ingevolge artikel 7.66, tweede lid, van de WHW, gelezen in samenhang met artikel 8:4, derde lid, aanhef en onder b, van de Awb, kan geen beroep worden ingesteld tegen een besluit inhoudende een beoordeling van het kennen of kunnen van een kandidaat of leerling die ter zake is geëxamineerd of op enigerlei andere wijze is getoetst, dan wel inhoudende de vaststelling van opgaven, beoordelingsnormen of nadere regels voor die examinering of toetsing. Deze bepalingen staan eraan in de weg dat door het instellen van beroep tegen een beslissing van het CBE een oordeel van de bestuursrechter wordt verkregen over een beslissing die als zodanig van bestuursrechtelijke rechtsbescherming is uitgezonderd Het vorenstaande betekent dat, wat betreft de aan de beslissing van 2 juli 2014 ten grondslag liggende beslissing van de examencommissie van 18 maart 2014, de voorzieningenrechter slechts kan beoordelen of het CBE zich terecht op het standpunt heeft gesteld dat de examencommissie geen verbindende voorschriften heeft geschonden en ook overigens niet onzorgvuldig heeft besloten. In hetgeen verzoekster heeft aangevoerd wordt geen grond gezien voor het oordeel dat in de bestreden beslissing ten onrechte is overwogen dat de examencommissie geen verbindende voorschriften heeft geschonden en ook overigens niet onzorgvuldig heeft besloten. De criteria aan de hand waarvan het eindproject is beoordeeld, zijn neergelegd in het Toetsplan Master Interieurarchitectuur HKU Niet gebleken is dat de beoordeling van het eindproject niet conform deze criteria heeft plaatsgevonden. Het betoog van verzoekster dat haar eindproject onjuist is beoordeeld omdat een docent onvoldoende kennis heeft en zij is afgerekend op geuite kritiek op de opleiding, is niet aannemelijk geworden, nu dit onvoldoende is geconcretiseerd en onderbouwd. In dit verband wordt voorts van belang geacht dat, zo heeft verweerder ter zitting toegelicht, bij de beoordeling van het eindproject van verzoekster vijf docenten zijn betrokken die elk een specifiek onderdeel hebben beoordeeld en vervolgens in onderling overleg tot een gezamenlijke beoordeling zijn gekomen. Dat de docenten geen masterniveau in de interieurarchitectuur hebben behaald, betekent niet, wat hier ook van zij, dat de beoordeling in strijd met het recht heeft plaatsgevonden. Met het tentoonstellen van het werk van verzoekster, is verder geen inhoudelijk oordeel gegeven over de kwaliteit van het werk. Verzoekster heeft voorts niet aannemelijk gemaakt dat de behaalde onvoldoende te wijten is aan de gestelde gang van zaken binnen de opleiding. Omdat de voorzieningenrechter, gelet op voornoemde bepalingen, niet kan treden in een inhoudelijke beoordeling van de waardering die aan het eindproject van verzoekster is toegekend, kan haar betoog dat een medestudent die slecht werk heeft afgeleverd ten onrechte een voldoende heeft gekregen, wat hier verder ook van zij, in deze procedure niet leiden tot het daarmee beoogde resultaat. Dat verzoekster voor een ander recent project ook onterecht een onvoldoende heeft behaald, staat in deze procedure niet ter beoordeling. Gelet op het vorenstaande, ziet de voorzieningenrechter geen grond voor het oordeel dat aan de beoordeling van het eindproject van verzoekster zodanige gebreken kleven dat niet van die beoordeling mag worden uitgegaan. Gelet hierop ziet de voorzieningenrechter evenmin aanleiding om te oordelen dat ten onrechte geen onafhankelijk onderzoek naar de beoordelingen van de eindprojecten en het opleidingsniveau van de docenten is ingesteld. Het CBE is derhalve terecht en op goede gronden tot zijn oordeel gekomen. Het betoog faalt. 2.5 Het beroep is ongegrond. Gelet hierop ziet de voorzieningenrechter aanleiding het verzoek om het treffen van een voorlopige voorziening af te wijzen.

5 2.6 Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding. 3. Beslissing De voorzieningenrechter: Rechtdoende: I. verklaart het beroep ongegrond; II. wijst het verzoek om een voorlopige voorziening af.