Verweerder heeft op 7 november 1995 een verweerschrift ingediend.

Transcriptie

1 Zaaknummer: 1995/147 Rechter(s): mrs. Loeb, Martens, dr Brommer Datum uitspraak: 4 maart 1996 Partijen: X tegen het college van bestuur van de Rijksuniversiteit Groningen Trefwoorden: Fatale datum, bekendmaking regeling Artikelen: WHW art lid 1 en 4; Tempobeursregeling RUG art. 8 lid 2 Uitspraak: Ongegrond Hoofdoverwegingen: De stelling dat appellant niet in staat is geweest om zijn verzoek uiterlijk op de in artikel 8, tweede lid, van de Regeling genoemde datum bij verweerder in te dienen dan wel door een ander namens hem te laten indienen, acht het College dan ook niet aannemelijk gemaakt. Dat appellant - naar hij stelt - niet met evenbedoelde datum bekend was, omdat daarvan in voormeld verzoekformulier geen melding is gemaakt, kan niet tot een ander oordeel leiden, nu blijkens de gedingstukken de Regeling op 17 maart 1994 is gepubliceerd in het weekblad van verweerders universiteit, dat aan de studenten wordt toegezonden. ( ) Er is voorts geen grond om te oordelen dat verweerder een algemene bekendmaking van de datum van 31 maart 1995 als de uiterste dag van indiening van verzoeken om financiële ondersteuning als student niet achterwege mocht laten. Nu hij niet te kennen had gegeven dat ook na 31 januari 1995 gedane verzoeken onder omstandigheden nog inhoudelijk beoordeeld zouden worden, bestond voor een dergelijke bekendmaking geen aanleiding Uitspraak in de zaak tussen: X wonende te Y, appellant, gemachtigde; mr. O. van de Klok, advocaat te Groningen tegen het college van bestuur van de Rijksuniversiteit Groningen, verweerder, gemachtigde: mw mr. J.A. van Jaarsveld, werkzaam bij het bureau van de universiteit 1. HET VERLOOP VAN DE PROCEDURE Bij een op 22 augustus 1995 verzonden besluit heeft verweerder het bezwaar van appellant tegen de afwijzing van diens verzoek om financiële ondersteuning als student ongegrond verklaard. Tegen eerstvermeld besluit heeft appellant bij een op 2 oktober 1995 bij het College ingekomen beroepschrift, aangevuld bij brief van 18 oktober 1995, beroep doen instellen. Verweerder heeft op 7 november 1995 een verweerschrift ingediend. Het onderzoek ter zitting van het College heeft plaatsgevonden op 22 januari Daar hebben partijen hun standpunten bij monde van hun gemachtigden nader toegelicht. 2. DE VASTSTAANDE FEITEN Op grond van de gedingstukken en het onderzoek ter zitting staat voor het College het volgende vast.

2 - Appellant is gedurende het studiejaar aan verweerders universiteit ingeschreven geweest als student voor de opleiding sociale geografie. Hij heeft in dat studiejaar zes studiepunten behaald. - Bij een op 10 april 1995 ondertekend formulier, toegelicht bij schrijven van 16 april 1995 en door verweerder ontvangen op 20 april 1995, heeft appellant verweerder verzocht hem financiële ondersteuning als student te verlenen. Aan dit verzoek heeft hij ten grondslag gelegd dat hij in het studiejaar door ziekte - depressiviteit - niet het wettelijk vereiste aantal van tenminste tien studiepunten heeft kunnen behalen en dat dientengevolge het beursdeel van de hem in dat studiejaar toegekende studiefinanciering met ingang van 31 december 1994 is omgezet in rentedragende lening. - Op dat verzoek is bij besluit van 3 mei 1995 namens verweerder afwijzend beslist. Aan dit besluit is de overweging ten grondslag gelegd dat het verzoek is ingediend geruime tijd na 31 januari 1995, de datum waarop dat ingevolge artikel 8, tweede lid, van de Tempobeursregeling (hierna: de Regeling) uiterlijk had moeten zijn gebeurd. - Tegen dat besluit heeft appellant bij brief van 9 mei 1995 bezwaar bij verweerder gemaakt. - De Commissie van Advies voor de Beroep- en Bezwaarschriften van verweerders universiteit heeft appellant op 3 juli 1995 gehoord en aan verweerder op 4 augustus 1995 geadviseerd het bezwaar van appellant gegrond te verklaren. Daartoe is - samengevat - overwogen dat het vasthouden aan de datum 31 januari 1995 in het geval van appellant leidt tot een onbillijk gevolg, omdat de onduidelijkheid over het fatale karakter van die datum, in samenhang met het ziektebeeld van appellant, de te late indiening van appellants verzoek kan hebben veroorzaakt. - Vervolgens heeft verweerder het in deze zaak bestreden besluit genomen. 3. HET BESTREDEN BESLUIT Verweerder heeft het bestreden besluit doen steunen op met name de volgende overwegingen: In het voorjaar van 1994 is de Tempobeursfondsregeling gepubliceerd in de Universiteitskrant, waarin de fatale termijn voor indiening van een aanvraag is vermeld. Aan het begin van ieder studiejaar wordt aan alle studenten de Wegwijzer gezonden. In deze Wegwijzer is het Studentenstatuut opgenomen, waarin melding wordt gemaakt van het bestaan van een Tempobeursfondsregeling en de plaatsen waar deze regeling ter inzage ligt. Van de student wordt verwacht dat hij kennis neemt van de inhoud hiervan. Bovendien werd u in oktober 1994 door uw studie-adviseur geïnformeerd over het indienen van een aanvraag voor financiële hulp, waarbij u werd duidelijk gemaakt dat u hiermee niet te lang moest wachten. Het niet tijdig indienen van uw aanvraag voor financiële hulp als gevolg van uw ziektebeeld is voor ons onvoldoende reden uw verzoek alsnog in behandeling te nemen. Wij gaan ervan uit dat de student zelf verantwoordelijk is voor zijn persoonlijke verplichtingen. Voor het als gevolg van ziekte niet adequaat kunnen behartigen van die persoonlijke verplichtingen achten wij de student, in casu u, verantwoordelijk hiervoor tijdig een zaakwaarnemer dan wel een gemachtigde in te schakelen. Het kan niet zo zijn dat de Rijksuniversiteit Groningen de verantwoordelijkheid draagt van uw handelwijze. 4. HET STANDPUNT VAN APPELLANT In beroep is gesteld dat bij het bestreden besluit de afwijzing van het verzoek van appellant omdat het te laat is ingediend ten onrechte is gehandhaafd. Daartoe is - samengevat - het volgende aangevoerd. De in artikel 8, tweede lid, van de Regeling gestelde datum voor indiening van een verzoek om financiële ondersteuning als student is geen fatale datum. Blijkens het verslag van de hoorzitting van 3 juli 1995 van de Commissie van Advies voor de Beroepen Bezwaarschriften heeft verweerder er genoegen mee genomen dat een verzoek nog tot begin april 1995 werd ingediend. Dit zou te maken hebben met de berekening door de Informatie Beheer Groep (hierna: IBG) per begin april 1995, in plaats van 1 januari 1995, van de rente over de lening, waarin het beursdeel van de aan de betrokken student toegekende studiefinanciering is omgezet wegens het niet voldoen aan de norm

3 van de studievoortgang. Desgevraagd is echter door de IBG ontkend dat de renteberekening niet per laatstgenoemde datum plaatsvindt. Welke datum verweerder ook mocht hebben gehanteerd als uiterste datum voor indiening van een verzoek om financiële ondersteuning, deze is willekeurig gekozen. Bovendien is die datum niet algemeen bekend gemaakt. Daarom valt niet in te zien waarom verweerder niet tot een inhoudelijke beoordeling van het verzoek van appellant had moeten overgaan, te meer nu het verzoek betrekkelijk kort na begin april 1995 is ingediend. Appellant heeft in de eerste drie maanden van 1995 te kampen gehand met dezelfde psychische problemen, als die waarop zijn verzoek om financiële ondersteuning is gebaseerd. Daardoor is hij in die periode niet in staat geweest om dat verzoek bij verweerder in te dienen en evenmin om zich daarvoor te laten vertegenwoordigen. Verweerder heeft voorts verzuimd om in het door hem vastgestelde formulier voor indiening van een verzoek om financiële ondersteuning melding te maken van de datum, waarop het verzoek uiterlijk moest worden ingediend. 5. HET STANDPUNT VAN VERWEERDER In het verweerschrift en ter zitting heeft verweerder - samengevat - het volgende aangevoerd. Verweerder is met de IBG, op een door haar in december 1994 gedaan voorstel, overeengekomen om in geval van inwilliging van een verzoek om financiële ondersteuning als student de ondersteuning te verlenen door aflossing van de lening bij de IBG, waarin de studiebeurs van de betrokkene is omgezet wegens het niet behalen van ten minste tien studiepunten in het studiejaar Voorts is overeengekomen dat, indien de lening voor 1 april 1995 wordt afgelost, kwijtschelding plaatsvindt van de - tot de financiële ondersteuning behorende - rente die vanaf 1 januari 1995 wordt berekend. Deze overeenkomst is voor verweerder aanleiding geweest om ten aanzien van de enkele verzoeken om financiële ondersteuning als student, hoewel die na 31 januari 1995 bij hem zijn ingediend, toch over te gaan tot inhoudelijke beoordeling daarvan, indien van de IBG bevestiging was verkregen dat de vanaf 1 januari 1995 berekende rente zou worden kwijtgescholden, ingeval het desbetreffende verzoek voor inwilliging in aanmerking zou komen. Ten aanzien van het verzoek van appellant werd zodanige bevestiging niet verkregen, aangezien het na 1 april 1995 is ingediend. 6. DE BEOORDELING VAN HET GESCHIL Ingevolge het bepaalde in artikel 7.51, tweede lid, van de Wet op het hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek (WHW), in verbinding met de in dit artikellid genoemde bepaling van de Wet op de studiefinanciering en met artikel XV, zesde lid, van de Wet van 20 september 1994 (Stb. 742), voor zover hier van belang, treft het college van bestuur van een universiteit een financiële voorziening ten aanzien van een student, die naar zijn oordeel door bijzondere omstandigheden in een studiejaar de norm van de studievoortgang - in het studiejaar : ten minste tien studiepunten - niet heeft behaald en van wie dientengevolge het beursdeel van de hem in het desbetreffende studiejaar toegekende studiefinanciering met ingang van 31 december van het kalenderjaar waarin dat studiejaar is geëindigd, van rechtswege wordt omgezet in rentedragende lening. Ingevolge het bepaalde in artikel 7.51, vierde lid, van de WHW stelt het college van bestuur een regeling vast met betrekking tot de toepassing van onder meer het tweede lid van dat artikel. Bij artikel 8, tweede lid, van de Regeling, door verweerder vastgesteld krachtens artikel 7.51, vierde lid, van de WHW, is - voor zover hier van belang - bepaald dat een

4 verzoek om financiële ondersteuning als student zo spoedig mogelijk, doch uiterlijk op 31 januari 1995 wordt gedaan. Vast staat dat het verzoek van appellant niet uiterlijk op die datum en derhalve te laat is ingediend. In hetgeen appellant in beroep heeft aangevoerd ter verontschuldiging van de te late indiening van zijn verzoek om financiële ondersteuning als student, ziet het College geen grond gelegen om te oordelen dat verweerder laatstvermelde bepaling niet heeft mogen toepassen. Hiertoe overweegt het College als volgt. In het formulier, waarmee appellant zijn verzoek bij verweerder heeft ingediend, heeft hij aangegeven dat de ziekte waarop het verzoek is gebaseerd, heeft geduurd van september 1993 tot eind Voorts heeft appellant ter zitting van de Commissie van Advies voor de Beroep- en Bezwaarschriften van 3 juli 1995 blijkens het verslag van die zitting verklaard dat het met hem, na zijn depressieve gesteldheid gedurende een periode van ruim een jaar, begin 1995 weer redelijk goed ging. De stelling dat appellant niet in staat is geweest om zijn verzoek uiterlijk op de in artikel 8, tweede lid, van de Regeling genoemde datum bij verweerder in te dienen dan wel door een ander namens hem te laten indienen, acht het College dan ook niet aannemelijk gemaakt. Dat appellant - naar hij stelt - niet met evenbedoelde datum bekend was, omdat daarvan in voormeld verzoekformulier geen melding is gemaakt, kan niet tot een ander oordeel leiden, nu blijkens de gedingstukken de Regeling op 17 maart 1994 is gepubliceerd in het weekblad van verweerders universiteit, dat aan de studenten wordt toegezonden. Voorts overweegt het College dat geen plaats is voor het oordeel dat verweerder ten onrechte, immers anders dan hij heeft gedaan ten aanzien van de tussen 1 februari 1995 en 1 april 1995 bij hem nog ingediende verzoeken om financiële ondersteuning als student, niet tot een inhoudelijke beoordeling van het verzoek van appellant is overgegaan. Gelet op de overeenkomst tussen verweerder en de IBG, zou een eventuele inwilliging van dit verzoek ertoe hebben geleid dat verweerder was gehouden tot vergoeding aan de IBG van de vanaf 1 januari 1995 berekende rente over de in lening omgezette studiebeurs van appellant, hetgeen niet het geval zou zijn geweest indien het verzoek voor 1 april 1995 bij verweerder was ingediend. Er is voorts geen grond om te oordelen dat verweerder een algemene bekendmaking van de datum van 31 maart 1995 als de uiterste dag van indiening van verzoeken om financiële ondersteuning als student niet achterwege mocht laten. Nu hij niet te kennen had gegeven dat ook na 31 januari 1995 gedane verzoeken onder omstandigheden nog inhoudelijk beoordeeld zouden worden, bestond voor een dergelijke bekendmaking geen aanleiding. Gelet op hetgeen hiervoor is overwogen, komt het College tot de slotsom dat verweerder zijn afwijzing van het te laat ingediende verzoek van appellant mocht handhaven, zoals hij bij het bestreden besluit heeft gedaan. Aangezien overigens evenmin is gebleken van omstandigheden op grond waarvan moet worden geoordeeld dat dit besluit niet in stand kan blijven, dient het beroep ongegrond te worden verklaard. Dienovereenkomstig wordt beslist. Het College acht geen termen aanwezig om een der partijen met toepassing van artikel 8:75 van de Algemene wet bestuursrecht te veroordelen in de kosten, die de andere partij in verband met de behandeling van het beroep bij het College heeft moeten maken. 7. DE BESLISSING Het College verklaart het beroep ongegrond.

5