DEFINITIEF PROJECTPLAN Verbeteren samenhang en samenwerking keten van acute zorg

Transcriptie

1 DEFINITIEF PROJECTPLAN Verbeteren samenhang en samenwerking keten van acute zorg Meer doelmatigheid en betere zorg door afstemming, samenhang en samenwerking in de keten van acute zorg, dat is het streven. De VHN heeft op dit terrein de afgelopen jaren diverse initiatieven ontplooid en resultaten bereikt en wil met dit projectplan deze lijn, die past in het regeerakkoord en de onderhandelaarsresultaten van VWS, de komende jaren voortzetten: het ontwikkelen van materialen, het ontsluiten van voorbeelden, de communicatie met de patiënt en coördinatie en regie om regionaal tussen ketenpartners tot goede samenwerking te komen. Inleiding In het regeerakkoord worden in het hoofdstuk zorg, naast preventie, een gezonde leefstijl en eigen verantwoordelijkheid, drie prioriteiten gesteld: het verbeteren van kwaliteit, kostenverlaging en het bevorderen van samenwerking. Wat betreft de acute zorg wordt dit in het regeerakkoord vooral uitgewerkt in de samenwerking van huisartsenposten en spoedeisende hulp (SEH )afdelingen. Verder is het de lijn van het kabinet om gepast gebruik van zorg te bevorderen, overbehandeling tegen te gaan en substitutie van zorg van tweede naar eerste lijn te laten plaatsvinden. De Vereniging Huisartsenposten Nederland (VHN) besteedt al een aantal jaren expliciet aandacht aan doelmatigheid en samenwerking in de acute zorg. Als resultaat daarvan verschenen onder andere de handboeken samenwerking HAP+SEH en HAP+RAV. Ook bracht de VHN de knelpunten in beeld bij de samenwerking HAP+GGZ en oriënteerde zij zich op de mogelijke verbeteringen in de samenwerking HAP+VVT. Verder ziet de VHN graag geborgd dat een patiënt na een consult op een huisartsenpost niet hoeft te reizen voor het verkrijgen van zijn medicatie en wil zij dat vastleggen in afspraken met dienstapotheken. Op al deze vormen van samenwerking in de keten van acute zorg zijn verdere concrete stappen, het maken van nadere afspraken en nader onderzoek noodzakelijk, zodat regio s en ketenpartners tot goede samenwerkingsafspraken komen met als resultaat verdere doelmatigheid en kwaliteitverbetering. Kader In dit verband noemen we het initiatief van de VHN met de Landelijke Huisartsen Vereniging (LHV), de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen (NVZ), de Nederlandse Federatie van Universitair Medische Centra (NFU) en Zorgverzekeraars Nederland (ZN) om de actuele stand van samenwerking van huisartsenposten en SEH afdelingen van ziekenhuizen in beeld te krijgen, uitgevoerd door Gupta Strategists. Dit in vervolg op het Bestuurlijk Hoofdlijnenakkoord van o.a. VWS, NVZ en ZN en het Convenant Huisartsenzorg 2012/2013 van VWS en LHV. Behalve de stand van zaken van de samenwerking HAP+SEH bracht Gupta Strategists ook de succesfactoren voor een goede samenwerking en de vraagstukken die zich voordoen in beeld. Het onderzoek biedt een

2 goede basis voor voorstellen om regionaal het samenwerkingsproces HAP+SEH te versnellen en te bestendigen. Naast het regeerakkoord, het hoofdlijnenakkoord, het convenant eerste lijn en de recente onderhandelaarsresultaten vormen voor de VHN bij het tot stand brengen van samenwerking in de acute zorg ook een kader het besluit over de meldkamer van de toekomst, met één meldkamerorganisatie en maximaal tien locaties, het bestuurlijk akkoord over de toekomst van de GGZ, gericht op ambulante behandeling, zelfmanagement en een goede relatie en samenwerking met de somatiek, en de ontwikkelingen in de VVT sector met overheveling van zorg uit de AWBZ naar de Wmo en de Zvw. Een belangrijke rol is weggelegd voor zorgverzekeraars en ZN in het contracteren van doelmatige acute zorg van goede kwaliteit. Daartoe hebben zij begin dit jaar de Kwaliteitsvisie Spoedeisende Zorg geformuleerd. De VHN spant zich voorts in om aan de gebruikers van acute zorg, het Nederlandse publiek, duidelijkheid te verschaffen over wat te doen als men acuut zorg nodig denkt te hebben en over hoe binnen de acute zorg wordt samengewerkt. Ook hierbij zijn het realiseren van gepast gebruik van acute zorg en het bieden van duidelijkheid aan de patiënt de doelen. Tot slot noemen we de gegevensuitwisseling die juist bij samenwerking in de acute zorg van levensbelang kan zijn. Activiteiten van de VHN zijn erop gericht dat het medicatiedossier en een samenvatting van het patiëntendossier beschikbaar zijn bij alle contacten op de huisartsenpost èn bij verwijzing van de patiënt naar partners in de acute zorg. In dit plan geeft de VHN aan hoe zij in 2013, 2014 en 2015 tot samenhangende afspraken wil komen met haar ketenpartners in de acute zorg en hoe zij de regionale implementatie wil ondersteunen. Voordat we nader op het voorstel ingaan schetsen we de uitgangspunten die de VHN hanteert. Uitgangspunten Voor alle zorg geldt dat de patiënt de juiste zorg op het juiste moment door de juiste hulpverlener moet krijgen. Zelfzorg is hierbij nadrukkelijk een optie. De criteria die in dit kader gelden zijn patiëntveiligheid, kwaliteit van zorg en doelmatigheid. In de acute zorg vergt het meer inspanning om aan deze uitgangspunten te voldoen dan bij planbare zorg, omdat zowel de patiënt als de zorgverlener snel moet handelen en kiezen. Om de gewenste veiligheid, kwaliteit en doelmatigheid te realiseren zijn een duidelijke rolverdeling en samenwerkingsafspraken tussen de ketenpartners vereist. Ook in de acute zorg vormt de eerste lijn de toegang. Een patiënt wordt als dat nodig is verwezen voor specialistische zorg. Dat vraagt van de eerste lijn dat deze goed toegankelijk en voldoende beschikbaar is èn dat er heldere afspraken zijn over doorverwijzing. Omdat de huisartsenposten in de avond, nacht en weekenduren de eerste zijn in de keten van acute zorg ligt het voor de hand dat de VHN het initiatief neemt om de samenwerkingsafspraken verder te ontwikkelen en concretiseren. De VHN richt zich uiteraard primair op de ANW uren, maar houdt bij de ketenafspraken die zij voor huisartsenposten maakt steeds voor ogen dat die aansluiten bij de samenwerking overdag, daar in ieder geval niet strijdig mee moeten zijn en zoveel als mogelijk 7x24 uur eenduidig zijn. Zorgverleners hebben met elkaar de taak ervoor te zorgen dat de patiënt weet wat hij kan verwachten van de zorg. Dat is één van de resultaten van de beoogde afspraken. 2/11

3 Tegelijkertijd heeft de patiënt ook zelf een rol bij het bepalen van het moment waarop hij zijn zorgvraag voorlegt en aan welke zorgverlener. Onderdeel van ontwikkeling en concretisering van samenwerkingsafspraken is daarom het verschaffen van adequate voorlichting aan het publiek over de gezamenlijke werkwijze van aanbieders van acute zorg. Projectplan In haar project wil de VHN aandacht besteden aan de verschillende partners waarmee de huisartsenzorg te maken heeft in de keten van acute zorg: SEH afdelingen van ziekenhuizen (HAP+SEH) Ambulancezorg, waaronder ook begrepen de meldkamer (HAP+RAV) Crisisdiensten van de GGZ (HAP+GGZ) Verpleeghuizen en thuiszorg (HAP+VVT) Dienstapotheken (HAP+DAP) Over het samenhangende project rond de keten van acute zorg heeft de VHN inmiddels contact gehad met de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen, Ambulancezorg Nederland en ActiZ. Zij steunen alle dit initiatief, herkennen de voorgenomen activiteiten en werken graag mee. De eerstvolgende overleggen die de VHN nu initieert zijn met Zorgverzekeraars Nederland, het Landelijke Netwerk Acute Zorg en de Nederlandse Patiënten Consumenten Federatie. Samenwerking met deze organisaties is eveneens in het belang van het project. De samenwerking met de verschillende genoemde partners verkeert in uiteenlopende stadia van ontwikkeling. Waar in de samenwerking met de GGZ bijvoorbeeld behoefte bestaat aan goede voorbeelden van hoe die regionaal gestalte kan krijgen, is voor de samenwerking met de SEH vooral procesbegeleiding en regioregie noodzakelijk. Verder kunnen sommige afspraken niet beperkt worden tot twee partners, maar zijn soms ook tripartiete afspraken nodig. Denk bijvoorbeeld aan wijzigingen in locaties van HAP+SEH met eventueel grotere afstanden en de consequenties daarvan voor de ambulancezorg. Bij de afronding van haar projecten HAP+RAV, gezamenlijk met Ambulancezorg Nederland, en HAP+VVT werden beleidsagenda s opgesteld. Daarin staan de vervolgactiviteiten nader beschreven die nodig zijn om de samenwerking met de betreffende partners een slag verder te brengen. Om kort te gaan wordt verwezen naar deze beleidagenda s, die bekend worden verondersteld. Het aanvraagformulier ten behoeve van subsidieverlening is aan VWS gestuurd op 29 juli Het hierna uitgewerkte projectplan is aangepast in overleg met VWS en omvat de volgende voorgenomen activiteiten, de resultaten die de VHN daarmee wil boeken en de beoogde einddoelen die de VHN daarbij voor ogen heeft en die samen met ketenpartners gerealiseerd moeten worden. De gevraagde subsidiebedragen worden onderbouwd in de als bijlage toegevoegde spreadsheet. 3/11

4 A. Implementatie regioplannen HAP+SEH Toolkit voor implementatie samenwerking. Veranderproces in de regio s richting HAP+SEH op gang of afgerond. Opstellen en testen toolkit. Procesbegeleiding en implementatiemanagement gericht op realiseren van regioplannen. Zorgverzekeraars nemen op dit moment het initiatief om tot regioplannen te komen voor de samenwerking HAP+SEH. Het vertrekpunt van ZN is de Kwaliteitsvisie Spoedeisende Zorg en de daarin beschreven zorgstromen voor specialistische spoedeisende zorg. In het verlengde daarvan wordt per ROAZ regio een plan gemaakt voor wat ZN noemt de basisspoedzorg. In een regioplan staat naar verwachting welke SEH s er blijven voor welke zorgstromen, waar basisspoedzorg beschikbaar is en hoe die laatste gestalte krijgt (HAP+SEH, zelfstandige huisartsenpost of wellicht nog een nieuwe vorm). Samenwerking van HAP+SEH vraagt van de mensen op de werkvloer een grote verandering in de aard en de uitvoering van hun taken en vraagt om samenwerking met nieuwe partners. In aanvulling op de planvorming van de verzekeraars met de ROAZregio s wil de VHN zich richten op de begeleiding van het veranderproces dat van de werkvloer wordt gevraagd. In de regio moet men komen tot een nieuwe sluitende set van afspraken over onderlinge verhoudingen en samenwerking. Om dat voor elkaar te krijgen zullen door de regio te benoemen onafhankelijke procesbegeleiders nodig zijn. De VHN ontwikkelt in dit project hulpmiddelen voor deze procesbegeleiders. De beoogde activiteiten onderscheiden zich van die van het ROAZ. Het ROAZ richt zich op inzicht in het totale acute zorgaanbod en de regionale afstemming. In dit project gaat het om onafhankelijke procesbegeleiding bij het tot stand brengen en de implementatie van de (nieuwe) samenwerking. De toolkit omvat een set aan hulpmiddelen waarmee een regionale procesbegeleider met de betrokken zorgverleners het proces op gang kan brengen om afspraken te maken en te implementeren. Resultaat van de voorgenomen activiteiten van de VHN is dat regionale partners ondersteund worden bij de implementatie van de samenwerking van HAP+SEH op de werkvloer. Of met andere woorden, dat het veranderproces op gang komt of zelfs wordt afgerond. Beoogd doel is dat sprake is van goede samenwerking HAP+SEH op de werkvloer. Deze activiteiten pakt de VHN op in nauw overleg met enerzijds ZN en LNAZ, om te zorgen dat ze aansluiten bij die van zorgverzekeraars en ROAZ regio s en van hun kracht ook gebruik wordt gemaakt bij de implementatie. En anderzijds met de landelijke vertegenwoordigers van de werkvloer zoals de NVZ, NVSHA, NVSHV, OMS. 4/11

5 B. Kennis en ervaring op tafel Verzamelen en uitdragen van beproefde vormen van regionale samenwerking in de acute zorg, zodat zij navolging kunnen krijgen. Database van documenten (mono en multidisciplinair) met uitgangspunten en randvoorwaarden voor samenwerking. Beproefde samenwerkingsvormen opsporen en volgens vast stramien beschrijven. Deze voorbeelden opnemen in een interactieve en actuele database. Documenten inventariseren, zo nodig ontwikkelen, en beschikbaar stellen op papier en digitaal. Organiseren van regionale en landelijke bijeenkomsten voor bestuurders, beleidsmakers, mensen op de werkvloer, zorgverzekeraars enz. voor verspreiding van kennis en uitwisseling van ervaring. De ervaringen van de laatste jaren hebben geleerd dat ook in de acute zorg beproefde samenwerkingvormen goed doen volgen. De projecten HAP+SEH en HAP+RAV hebben voorbeelden in beeld gebracht en bij de samenwerking met de SEH hebben die inmiddels brede opvolging gekregen. Ook van de samenwerking met de GGZ en de VVT sector kennen we enkele praktijksituaties die opvolging verdienen. Doel is om alle beproefde vormen van samenwerking met verschillende partners op te sporen, te omschrijven en breed te verspreiden, zodat ze navolging kunnen krijgen. Niet alleen voorbeelden helpen om samenwerking tot stand te brengen. Hetzelfde geldt voor kennis van de wet en regelgeving, van visie en beleidsdocumenten van samenwerkingspartners en van actuele ontwikkelingen. Dergelijke documenten bevatten de uitgangspunten en randvoorwaarden voor samenwerking. Soms is het voldoende om te zorgen dat bestaande stukken bekend zijn. Soms ook moeten aanvullende stukken opgesteld worden. Denk bijvoorbeeld aan ontwikkelingen rond de meldkamer van de toekomst en het benoemen van de consequenties daarvan voor afspraken die een huisartsenpost met de RAV kan maken. Resultaat van de voorgenomen activiteiten van de VHN is dat huisartsenposten en hun samenwerkingspartners op gestructureerde wijze toegang hebben tot goede voorbeelden van en relevante documenten voor samenwerking. Deze bibliotheek krijgt zodanig gestalte dat regionale samenwerkingspartners hier ook eigen documenten op kwijt kunnen en uitwisseling van kennis en ervaring kan plaatsvinden. Behalve digitaal worden informatie, kennis en ervaring door middel van landelijke en regionale bijeenkomsten verspreid. De VHN kan deze resultaten alleen bereiken in samenwerking met de koepelorganisaties van de ketenpartners zoals Ambulancezorg Nederland, ActiZ, GGZ Nederland, Verenso en ook ZN en de LNAZ hebben hier weer een rol. Zo worden in sommige ROAZ regio s al afspraken gemaakt over de samenwerking in de acute GGZ. De genoemde organisaties zullen dan ook nauw bij de uitvoering van het project worden betrokken. 5/11

6 C. Gezamenlijke kaders voor kwaliteit Kwaliteitskaders voor ketensamenwerking die aangeven waaraan regionale afspraken moeten voldoen, waaraan samenwerkingspartners elkaar mogen houden en die duidelijkheid bieden aan derden. Checklists maken als basis voor samenwerkingsafspraken tussen regionale partners. Discussiebijeenkomsten organiseren voor ontwikkeling van en verwerving van draagvlak voor kwaliteitskaders. Alle aanbieders van acute zorg beschikken over hun eigen kwaliteitscriteria en kwaliteitsindicatoren. Bij samenwerking gaat het erom dat die op elkaar aansluiten. Juist bij de overdracht ontstaat onduidelijkheid voor de patiënt en kunnen gemakkelijk fouten optreden. Met kwaliteitskaders voor ketensamenwerking wil de VHN vastleggen waaraan regionale samenwerkingsafspraken ten minste moeten voldoen en waaraan samenwerkingspartners elkaar mogen houden. Hierbij worden uiteraard de recent door de LNAZ ontwikkelde indicatorensets voor inzicht in samenwerking en kwaliteit van acute zorgketens betrokken. Kwaliteitskaders voor ketensamenwerking bieden duidelijkheid aan partners en derden waaronder niet in de laatste plaats de patiënt. Om te komen tot zo n gezamenlijk kader moet per partner een traject worden doorlopen. De eerste stap daarin is het opstellen van checklists. Vervolgens organiseert de VHN discussiebijeenkomsten met als doel de verdere ontwikkeling en verwerving van draagvlak voor kwaliteitskaders. Resultaat van de voorgenomen activiteiten van de VHN is per samenwerkingspartner een checklist met onderwerpen waarover afspraken nodig zijn. Tweede resultaat is het op gang brengen van multidisciplinaire discussie over de vereiste afspraken. Beoogd einddoel is een set een multidisciplinaire kwaliteitskaders voor de verschillende samenwerkingsvormen. Het spreekt voor zich dat deze activiteit niet solistisch door de VHN uitgevoerd kan worden. Ook hierbij wordt weer nauwe samenwerking gezocht met de koepelorganisaties van de ketenpartners en met ZN en de LNAZ. 6/11

7 D. Het publiek geïnformeerd Eenduidig profiel voor de huisartsenpost/eerstelijns spoedpost. Communicatieplan voor publieksinformatie over de werkwijze in de acute zorg. Opstellen plan en verkennen van mogelijkheden om dat plan te realiseren. Ook de patiënt zelf kan een bijdrage leveren aan kwaliteit en doelmatigheid van zorg, ook bij acute zorg. Met de juiste informatie en de juiste verwachting kan hij zo goed mogelijk bepalen op welk moment en aan welke zorgverlener hij zijn zorgvraag voorlegt. Boodschappen aan het publiek zijn dat het beroep op de acute zorg wordt beperkt tot het noodzakelijke en dat men zich voor behandeling altijd eerst tot de huisarts respectievelijk de huisartsenpost richt. Hierbij hoort ook duidelijkheid over wat er te halen valt bij de huisartsenpost en de spoedpost. De patiëntenkaart Samen werken aan uw veiligheid bij spoedeisende zorg die Achmea samen met de NPCF heeft ontwikkeld is een goed voorbeeld van publieksinformatie. Uitsluitend het verspreiden van zo n product is echter niet genoeg. Van belang is dat er een samenhangend communicatieplan komt om het publiek te informeren over de werkwijze in de acute zorg, de juiste verwachtingen te kweken en patiënten tot het gewenste gedrag te bewegen. Het is aannemelijk dat ZN, bij haar acties in vervolg op haar Kwaliteitsvisie Spoedeisende Zorg, ook aandacht besteedt aan publieksvoorlichting. Daarom zal ook over dit deelplan nauw contact met ZN worden onderhouden. En daarnaast uiteraard met de NPCF. Resultaat van de voorgenomen activiteiten van de VHN is een onderbouwd communicatieplan waarin de boodschap aan het publiek over het gebruik van acute zorg en de wijze waarop die wordt uitgedragen staan beschreven. 7/11

8 E. Onderzoek Beschikbaarheid van objectieve kennis over en inzicht in onderdelen van samenwerking. Initiëren van onderzoek. Organiseren van expertmeetings om met deskundigen tot een gedeelde visie te komen over deelvraagstukken. Vaak bestaat bij de samenwerkingspartners voldoende kennis en ervaring om in overleg met elkaar tot afspraken te komen. Die worden geborgd in de hiervoor beschreven goede voorbeelden, relevante documenten en kwaliteitskaders. Maar er zijn ook onderdelen van samenwerking in de acute zorg die nader onderzoek vereisen voordat tot nadere afspraken kan worden gekomen. Eerder werden in dat kader de volgende vraagstukken benoemd: Competenties triagist, SEH verpleegkundige en centralist bij triage. Pilots rond samenwerking callcenter huisartsenpost, meldkamer ambulancezorg en eventueel ook de telefonische bereikbaarheid van acute GGZ en VVT. Pilots rond samenwerking bij zorg bij de mensen thuis (huisarts die visite aflegt, ambulanceverpleegkundige als rapid responder, verpleegkundige van de thuiszorg). Ontwerpen van en pilots rond bekostiging (zoals integrale bekostiging acute zorg, populatie en/of resultaatgerichte bekostiging). Voorzieningen voor spoedzorg overdag (denk bijvoorbeeld aan een app die passanten naar een dagpraktijk verwijst). Overeenstemming over triage en inzet vervolgzorg bij acute GGZ problematiek. Eenduidige procedure voor een acute verpleeghuisopname. Resultaat van de voorgenomen activiteiten van de VHN is dat rond de genoemde vraagstukken onderzoek plaatsvindt, of dat door middel van expertmeetings een antwoord wordt gevonden dan wel tot een gedeelde visie wordt gekomen op deelvraagstukken. In de gevraagde subsidie is geen onderzoeksbudget opgenomen. Het ligt voor de hand om het restant van het budget van het programma Spoedzorg van ZonMw aan te wenden voor deze onderzoeksagenda. De VHN voegt daaraan graag een deel van haar eigen jaarlijkse onderzoeksbudget toe. 8/11

9 F. Begeleiding Begeleiding van het project. Instellen van begeleidingsgroep met daarin vertegenwoordigd de ketenpartners acute zorg, VWS, zorgverzekeraars en patiënten. Dat voor dit project brede begeleiding vereist is met betrokkenheid van de verschillende ketenpartners en stakeholders, behoeft geen nadere toelichting. Bij de verschillende deelactiviteiten is al aangegeven dat de VHN de koepelorganisaties van de ketenpartners en ZN en de LNAZ nauw wil betrekken. Op de betrokkenheid van de NPCF is nog niet expliciet ingegaan, terwijl juist ook met hen overleg zal worden gevoerd in het algemeen en in het bijzonder bij activiteit D Het publiek geïnformeerd. De wijze waarop de acute zorg wordt uitgevoerd moet immers wel aansluiten bij de wensen en verwachtingen van de patiënt. 9/11

10 Organisatie en planning project De VHN zet voor de uitvoering van het project Samenwerking in de keten van acute zorg één van haar senior beleidsmedewerkers in als projectleider. Voor de ondersteuning stelt de VHN mogelijk een tijdelijke beleidsmedewerker aan of wordt gebruik gemaakt van eigen beleidscapaciteit. Daarnaast is een tweede senior beleidsmedewerker van de VHN bij het project en de contacten met de andere koepelorganisaties betrokken. Het project kent een looptijd van januari 2014 tot en met december Grofweg streven wij op de volgende momenten de volgende resultaten na: Moment Laatste kwartaal 2013 A: nader verkend met NVZ en ZN. B: besproken met GGZ Nl. D: Start met opstellen communicatieplan. F: Project besproken met ZN, LNAZ en NPCF. Eerste kwartaal 2014 A: Toolkit implementatie HAP+SEH opgesteld en besproken met andere koepelorganisaties, implementatiemanagement vormgegeven. B: Format voor beschrijving voorbeelden gemaakt, verzameling voorbeelden gestart en eerste beschrijvingen gemaakt. C: Oriëntatie op checklists voor ketenkwaliteit. F: Begeleiding project gestart. Medio 2014 A: Toolkit getest en in landelijke bijeenkomst aan veld gepresenteerd. Op regioniveau procesbegeleiding en implementatie op gang. B: Database ontwikkeld voor verspreiding voorbeelden en documenten, documenten geïnventariseerd. C: Checklists voor ketenkwaliteit opgesteld en besproken met koepelorganisaties. D: Bedoeling huisartsenpost en spoedpost beschreven. 10/11

11 E: Op basis van A, B en C behoefte aan onderzoek in beeld. F: Begeleiding project voortgezet. Eind 2014 A: Inzicht in stand van zaken implementatie in de regio. B: Landelijke bijeenkomst over voorbeelden georganiseerd, zo nodig aanvullende documenten ontwikkeld. C: Discussiebijeenkomsten rond checklists voor ketenkwaliteit georganiseerd. D: Communicatieplan beschikbaar. E: Expertmeetings georganiseerd F: Begeleiding project voortgezet en mogelijkheid tot structureel platform verkend. Tussentijdse rapportage aan VWS met stand van zaken en eventuele knelpunten en suggesties. Medio 2015 A: Vervolg implementatie in regio B: Interactieve database operationeel C: Kwaliteitskader in ontwikkeling E: Resultaten expertmeetings verspreid. F: Begeleiding project voortgezet Eind 2015 A: Implementatie in regio gerealiseerd en resterende knelpunten in beeld. C: Zo mogelijk kwaliteitskaders opgesteld en vastgesteld. E: Onderzoek geïnitieerd. F: Zo mogelijk structureel platform voor acute zorg ingericht. Ten opzichte van het oorspronkelijke projectplan zijn in de planning twee wijzigingen aangebracht: 1. De looptijd van het project is ingedikt tot twee jaar, met dien verstande dat de VHN eind 2013 ook al activiteiten oppakt. 2. Voorzien is in een tussentijdse rapportage aan VWS per eind Utrecht, 20 november /11