WAT GAAT HET WORDEN? (voor vluchtelingen)

Transcriptie

1 WAT GAAT HET WORDEN? (voor vluchtelingen) Herdenking Schipholbrand en de situatie nú U bent van harte welkom. Op 26 oktober a.s. willen we de slacht-offers herdenken die op 26 oktober 2005 omkwamen. We willen echter ook, en met name aandacht geven aan de vraag: EN WAT GEBEURT ER NU? Dinsdag 26 oktober uur Catharinakerk, Catharina Plein in Eindhoven Georganiseerd door: Stichting Vluchtelingen in de Knel Netwerk Humaan Omgaan met Vluchtelingen Netwerknieuws no. 39 najaar 2010

2 Geachte lezer, Een nieuwe HOV brief, aan de vooravond van de formatie van een nieuw kabinet. Welke consequenties zal dat hebben voor onze vluchtelingen? Het HOV heeft sinds een paar maanden een geheel vernieuwde website: ( Wij nodigen u uit om eens een kijkje te nemen op deze nieuwe website. Verder weer een overvolle nieuwsbrief. Er is zo veel te melden en te vertellen. ENKELE LASTIGE VRAGEN AAN EEN VROUW DIE AL EEN GROOT AANTAL JAREN ASIELZOEKERS TER ZIJDE STAAT Je bent in je werk veel mensen tegengekomen, zowel asielzoekers als personen die er van overheidswege of op een andere wijze bij betrokken waren. Wie was je daarbij liever niet tegengekomen? En waarom niet? In de tachtigerjaren jaren van de vorige eeuw was de Krententuin in Hoorn een gevangenis voor asielzoekers. Het was een zeer onaantrekkelijk gebouw, gelegen op het Oostereiland. De werkgroep Vluchtelingen van de Raad van Kerken bracht eens een bezoek aan deze gevangenis. Ik maakte toen deel uit van deze groep. Het Hoofd van de toen bestaande Afdeling Vreemdelingenzaken van het Ministerie was daar bij aanwezig. De wijze waarop hij over vluchtelingen sprak verontrustte me erg..ze hadden, volgens hem hun situatie immers aan zich zelf te danken. Er was geen enkel begrip voor deze mensen. Deze ervaring is me sterk bij gebleven. Ze heeft me de moed ontnomen om van de opeenvolgende staatssecretarissen van Justitie ruimhartige behandeling van asielzoekers te verwachten. (De geschiedenis heeft intussen bewezen dat die verwachting klopte) Waarom is het werken met asielzoekers voor jou belangrijk? Het werken met en voor asielzoekers valt geheel samen met de keuze die ik in mijn leven heb gemaakt. Mijn keuze als mens en als religieuze vrouw betreft degenen die in onze maatschappij niet 2

3 worden gehoord. Ik wil werken aan een meer leefbare wereld. Daar hoort niet bij dat mensen zoveel mogelijk onzichtbaar worden gemaakt, zoals dat met uitgeprocedeerde asielzoekers gebeurt Ik wil naast hen staan en met hen optrekken. Ook samen met hen hun en mijn machteloosheid ervaren, als dat moet. Zij zijn op mijn weg gekomen. En ik ben blij dat ik met hen mag werken aan een betere samenleving waarin iedere mens een plaats krijgt en kans tot ontwikkeling. Het politieke klimaat is voor vreemdelingen niet gunstig. Wat zie je als oorzaken dat het beeld van vreemdelingen in onze samenleving zo besmet is? Veel mensen zien de aanwezigheid van vreemdelingen als een financieel-economisch bezwaar. Ze nemen immers de plaats in van onze werklozen. Het is ook duur dat ze hier komen. Het kost belastinggeld. Een andere reden voor dat besmette beeld is het feit dat de overheid een zeer restrictief beleid voert ten aanzien van toelating van vluchtelingen. Ook dat beïnvloedt ons. Het is een bepaalde vorm van indoctrinatie. Verder hecht Nederland aan eigen gewoonten, aan eigen cultuur. Onder invloed van van politici als Geert Wilders groeit het verzet tegen andere culturen. Ten slotte laat onze overheid mensen zonder de juiste papieren al heel snel gevangen zetten. Dit om hen uit te kunnen zetten wat vaak niet kan omdat het herkomst land hen niet terugneemt. De meesten hebben geen vlieg kwaad gedaan. Maar door ze onnodig en onterecht in de gevangenis te zetten, worden ze gemakkelijk als misdadigers bestempeld. Ik heb de ervaring dat als men heel weinig weet van asielzoekers er allerlei vooroordelen ontstaan. Horen mensen de echte verhalen en omstandigheden dan groeit er grotere gevoeligheid voor hun situatie. Denk je door te gaan als inzet voor geıllegaliseerde asielzoekers strafbaar wordt? Ik kan niet anders dan vasthouden aan mijn keuze, Ze is met mijn leven verweven. Ik kan vanuit mijn mens- en religieus zijn deze mensen niet laten vallen. Mensen die er zo onder door moeten kan ik niet in de steek laten. Als het concrete werk onmogelijk zou worden gemaakt, dan nog zou ik deze mensen laten voelen dat ik er voor hen wil zijn. Ik zal wegen blijven zoeken om hen te helpen. 3

4 Zou dat consequenties hebben, zoals gevangenisstraf, dan zal ik -zo als ik nu denk- dat accepteren. Zou jij vanuit jouw lange ervaring iets aan de lezers van de Nieuwsbrief willen zeggen? Ja. Ik wil iedereen uitnodigen asielzoekers als ménsen te zien. Hen zien zo als je je zelf ziet. Mensen met hebbelijkheden misschien, maar mensen ook met verlangen naar leven, naar ontwikkeling zoals ook wij deze hebben gekregen. HUMANITEIT IN VREEMDELINGENBEWARING Justitia et Pax heeft enkele maanden geleden een rapport uitgegeven onder deze naam, met daarin de visie van de katholieke justitiepastores vanuit hun onderzoek naar de humaniteit van vreemdelingenbewaring. Zij blijkenduidelijk moeite te hebben met het beleid en met de concrete uitvoering van de vreemdelingenbewaring. Volgens Justitia et Pax is een Gevangenis geen geschikte plaats om mensen-zonder-papieren in vast te houden ter beschikking van de overheid zoals dat heet. De overheid moet investeren in alternatieve maatregelen, die géén aantasting zijn van de vrijheid, het welzijn en de waardigheid van migranten. Migratie wordt in de kerkelijke sociale leer gezien als een wereldwijd fenomeen, dat veroorzaakt wordt door armoede, oorlogen en bedreiging van het leefmilieu. Als westerse landen maken we deel uit van de processen, die deze oorzaken van migratie op gang brengen en in stand houden. En dus is elk land verantwoordelijk voor de gevolgen van migratie. En migranten die het land niet kunnen of willen verlaten voor onbepaalde tijd onder zeer sobere condities vastzetten, past niet in dat beeld. In totaal gaat het nu om ongeveer tienduizend mensen per jaar, in zes locaties. Geestelijke verzorgers in justitiële instellingen zijn in dienst van de overheid en worden 4

5 daarnaast uitgezonden door een religieuze of levensbeschouwelijke gemeenschap. Tot de taken van de (katholieke) geestelijke verzorgers hoort: pastorale gesprekken en groepsgesprekken houden met gedetineerden; het verzorgen van vieringen; het bieden van crisispastoraat. Het werk in detentiecentra stelt justitiepastores voor moeilijke vragen. Ze zijn werkzaam in instellingen, waar de bewaring niet gericht is op het belang van de betrokken mensen, maar alleen op het vertrek van deze mensen. Ze ervaren een druk om datgene wat ze er horen en zien geheim te houden, terwijl ze eigenlijk van mening zijn, dat het publiek goed geïnformeerd moet worden over de gang van zaken in vreemdelingenbewaring. Ze geven uit eigen ervaring de knelpunten aan, die voor hen reden tot grote zorg zijn, zoals: de onzekere duur van de opsluiting; de kwetsbaarheid van sommige groepen mensen; de wijze van communiceren tussen personeel en gedetineerden; het regime van de strenge opsluiting; het met meerdere personen een cel delen; het geringe contact met de buitenwereld via bezoek en/of telefoon; het niet mogen werken of geen cursussen mogen volgen in taal e.a. ; de geringe buitenlucht; de onvoldoende medische voorzieningen; de gevolgen voor het psychische en lichamelijke welzijn van de migranten door dit alles.zij geven in hun rapport Aanbevelingen aan de Nederlandse Overheid. Met name: Beperk de vreemdelingenbewaring tot een uiterst minimum. Houd vooral zieken, gehandicapten, zwangere vrouwen, slachtoffers van mensenhandel buiten deze detentie. Investeer in lichtere alternatieven. Ontdoe de resterende vreemdelingenbewaring van het strafkarakter, dat er nu is. Voor het volledige rapport willen we verwijzen naar: Een reaktie kunt u sturen naar : info@justitiaetpax.nl 5

6 Beste belangstellenden, vrienden van vluchtelingen, Graag willen wij u laten weten dat er in het Hoofdgebouw van de Technische Universiteit Eindhoven een tentoonstelling zal zijn over: HET GROOTSTE AANMELDCENTRUM VOOR ASIEZOEKERS VAN NEDERLAND: HET GRONINGSE TER APEL Tussen de bushalte en het centrum Ter Apel ligt een lange, verouderde asfaltweg die iedere asielzoeker moet afleggen. Het verloop in het centrum is groot. Volgens de fotograaf, de heer F. Penders, komen er elke week zo n driehonderd mensen in Ter Apel aan. Hij fotografeerde de mensen die deze weg afleggen, hopend op asiel, of uitgeprocedeerd en op weg terug. Ook te zien op de website: HOOFDGEBOUW TU/E Nivo 0 Den Dolech 2 Eindhoven Van 9 november t/m 5 december Op werkdagen van uur. 6

7 Het is in Nederland nog steeds vanzelfsprekend dat vreemdelingen die geen verblijfsvergunning hebben, worden opgesloten in detentiecentra onder een strafrechtelijk regime. In Nederland worden jaarlijks ongeveer acht- tot tienduizend vreemdelingen voor korte of langere tijd gedetineerd. Onder hen bevinden zich zeer kwetsbare mensen zoals zieken, ouderen en zwangere vrouwen. Ruim 1400 mensen zitten langer dan een half jaar vast. Soms ook langer dan een jaar. Amnesty zoekt lokale groepen die actief zijn in de buurt van detentiecentra om deel te nemen aan acties. Groepen kunnen b.v. in universiteits- of hogeschoolsteden helpen om de steun van lokale politici en wetenschappers te verwerven. Daarnaast willen zij gedetineerden groetenkaarten sturen om hen te laten weten dat we van hun bestaan op de hoogte zijn. Vreemdelingendetentiecentra liggen in Dordrecht, Haarlemmermeer (Schiphol), Alphen aan den Rijn, Zeist, Rotterdam (Zestienhoven), Zaandam en Ter Apel. Interesse of vragen? Stuur een naar: Stuur een briefkaart / groet aan een vluchteling. Briefkaarten kunt u ook naar het secretariaat van het HOV sturen. U kunt een postkaart sturen met een groet. Het HOV zorgt ervoor dat deze kaarten bij de geestelijk verzorgers van de diverse detentiecentra komen die de kaarten dan weer verspreiden onder de vluchtelingen. U kunt in het Nederlands, Engels of Frans schrijven. Het is helaas niet toegestaan om de achternaam en het adres van de afzender te vermelden. Wij weten dat dit gebaar door de vluchtelingen zeer wordt gewaardeerd. U kunt de briefkaart opsturen naar het secretariaat van het HOV. 7

8 VRIJHEID. Waar mensen verdwijnen, in angst moeten leven, door oorlog, geweld en van honger en nood. Na jaren van ploeteren, zweten en vrezen grijp je die kans, monstert aan op die boot. Refrein Het recht van een mens in vrijheid te leven met onderwijs, voedsel, een dak boven t hoofd. Reeds jaren geleden een conferentie: we legden het vast, maar wie heeft iets beloofd? Kom je ooit veilig aan in het westen, - naar velen beweerden het aards paradijs - dan word je zolang in een cel opgeborgen, is dat voor de vrijheid een eerlijke prijs? Zit je daar dan in je cel braaf te wachten, tot men heeft bepaald of je gaan moet of blijft, bedenkt een persoon die je nooit gezien hebt, of je n ticket retour of een A-status krijgt. Valt dan de keus op een enkeltje huiswaarts, Dan groeit in je lijf weer de angst en t verzet. Ten einde raad en als laatste noodgreep Duik je maar onder en hoopt dat je t redt. Tekst: Nathalie van de Leur Secretariaat van het Netwerk HOV tel: (040) fax: (040) Hoogstraat 301a 5654 NB Eindhoven hov@dse.nl 8