Introductie gesprekken met kinderen

Transcriptie

1 Introductie gesprekken met kinderen Tips bij een hulpverlendend gesprek: TIP 1: Vertrek vanuit de houding van niets te weten, ik versta de andere niet. Wil ik die verstaan, dan zal ik het moeten vragen! TIP 2: Elke keer als je iets vertelt, vertel je iets over jezelf. (1 vd 5 axioma s) Bv. als je in lerarenkamer zegt Wat een geval is dat?! --> Zegt dit meer over jezelf dan over die waarover je spreekt. TIP 3: Na het woord maar, komt het verhaal. Gebruik het woord maar niet opnieuw! Het scheidt zaken. Zet het goede in de verf (eerste deel). Maar verstoort kans op goeie communicatie. Maak positieve communicatie mogelijk. TIP 4: Elke keer als iemand iets zegt, zit daar een verhaal achter. TIP 5: Een probleem kan maar verdwijnen als het er eerst mag zijn. Veeg/praat een probleem niet weg! TIP 6: Benoem je eigen gevoelens. Vb. Geef mee aan lln wanneer je kwaad bent. Geef ook wel aan dat je wilt praten. TIP 7: Laat waarom-vragen achterwege. Waarom-vraag doet appel op uw verstand. Bij hulpverlendend gesprek moet je laten zakken (hart) Vb. Niet waarom ween je? wel: Wat doet je wenen? 3 fases hulpverlenend gesprek 1. Waarover gaat het? 2. Wat voelt het kind erbij? 3. Wat ga ik daar nu mee doen? 6 mensen met een visie: Meneer 1: CARL ROGERS = Amerikaanse psycholoog! Stop met 11 puntjes van op bijlage. Indien je dit toepast stel je je op als deskundige en ga je ervan uit dat andere niet weet wat hem/haar te doen staat. Jij houdt ander klein en ontneemt hem groeimogelijkheden. Elk aanspreekbaar iemand draagt in zichzelf de mogelijkheden om z n problemen op te lossen. (Vertrekken vanuit geloof dat ander oplossing in zich draagt.) Aanspreekbaar iemand = als je er een gesprek mee kan voeren Drie grondhoudingen 1. Echtheid (Je niet anders voordoen dan je bent. Al wat je denkt/voelt op 1 lijn ligt) 2. Onvoorwaardelijk accepteren (=/= gedrag afkeuren)

2 3. Empathie --> Indien je een van deze grondhoudingen niet bezit, kan je geen hulpverlenend gesprek voeren. Meneer 2: EPICTHECUS = Griekse psycholoog We lijden niet zozeer onder wat we meemaken, maar onder de manier waarop we er naar kijken. Meneer 3: WATSLAVIK 5 axioma s 1. Elk gedrag is communicatie. Je kan niet niet communiceren. 2. Communicatie heeft een inhoud en een betrekkingsaspect a. Inhoud: Wat je letterlijk zegt. b. Betrekking: Verwachtingen, je kijk op de ander. 3. Als we met elkaar communiceren heeft ieder zijn waarheid of is er geen waarheid. --> In hulpverlenend gesprek ga je mee met de waarheid van het kind. 4. In communicatie heb je digitale en analoge taal a. Digitaal: eenduidige betekenis, is onmiddellijk duidelijk b. Analoog: Wenen, lachen je kan er niet zomaar een betekenis aan geven.!! Let op dat je niet gaat interpreteren. 5. Wij zijn in een gesprek altijd ah leiden of het volgen Meneer 4: NAGY Elk kind in mijn klas heeft zijn context mee. Meneer 5: ALEXANDER LOWEN Het lichaam is belangrijk. Niemand is zo wijs als ons lichaam. --> Buikpijn krijgen omdat ze moeten turnen. Hoofdpijn in de rekenles. --> Je kan gesprek aangaan o.b.v. lichaamsklachten. Meneer 6: AARON BECK Het is in ons hoofd te doen. Het zijn onze gedachten die gedrag vertonen dat niet oké is.

3 Verdieping gesprekken met kinderen Boek: De spelregels van het hulpverlenend gesprek 2 studenten spelen situatie na: --> Marieke wil niet op school zijn, hulpverlener gaat in gesprek. Herhaalde boodschap, had geen oordeel, sprak rustig, luisterde goed, we-vorm, is goed bij bal gebleven. (GOED!) MAAR Het probleem van het kind is er niet uitgekomen. (Het kind wordt dik genoemd en dit kwam niet naar boven.) Leg je niet te snel neer, ga op zoek naar het échte probleem. Wat is het moeilijkste wat jij mij kan zeggen? Meervoudige partijdigheid: Nagy zegt dat je in een hulpverlenend gesprek je arm over geen enkele schouder mag leggen. Indien je situatie hebt op speelplaats met twee kinderen. Als de een voelt dat je partij kiest voor de ander, zal die onbereikbaar worden voor jou. Zorg dus dat je meervoudig partijdig bent. Trek partij voor alle actoren. Je gaat met zelfde empathie, echtheid en onvoorwaardelijk accepteren richten naar beide partijen. Je wisselt constant af tussen partij A en B. Je bent meervoudig partijdig tot ELK kind, wat het ook deed. Gebruik steeds het woordje en, niet maar. Ik ga u een moeilijke vraag stellen. --> werkt heel vaak! --> Zeg mij eens met één zin wat dat uw probleem is. Aan wie mag ik het eerst vragen? Als niemand initiatief neemt: Ik ga beginnen met u (partij A), is dit goed voor u? (partij B) Ik hoor dat jij iets verwacht van hem en hij iets van jou. We gaan nog eens proberen. Zeg nog eens in één zin wat jij verwacht van de ander. Wat gaan we doen? --> speel antwoord steeds terug naar andere partij. Partij A: Ik wil niet dat hij nog roept in mijn oor Partij B: Maar hij mag mijn vriendin niet meer afpakken --> Probeer zo te onderhandelen Hoe is dat voor u om dat te horen? Doemdenken Vergeet uw hoofd niet. Het is allemaal in uw hoofd te doen. Hij ondervond dat heel veel mensen die een probleem hebben door denkfouten. (niet-functionele manier van denken) --> denkfouten zijn gedachten die een negatief zelfbeeld in stand houden of versterken, overtuigingen die ons gevangen houden en waarmee we niet verder kunnen. Bv. zwart-wit denken, doemdenken Doemdenken = Op voorhand denken dat alles fout zal lopen. Van een mug een olifant maken. Bv. je bent op receptie en je hebt glaasje cava in de hand terwijl je babbeltje slaat. Om een of andere reden struikel je en beland je in de plantenbak. Iedereen gaat met mij lachen. / Ze gaan mij een kluns vinden.

4 --> Een kleine misstap wordt in gedachten een ramp. Bv. moeder is ongerust omdat kind nog niet thuis is na nachtje stappen. (Denkt dat kind verkracht / dood / is) --> Deze gedachten moet je stoppen. Indien je dit niet doet, gaan de gedachten een eigen leven leiden. Bv. Ik moet in de PV niets zeggen, want ze luisteren niet (= niet-functionele gedachte) Als kind zegt Ik ben loser. --> Je gaat deze gedachte uitdagen. NIET Maar allee, jij bent geen loser. / Je overdrijft! Achter alles wat een kind zegt, zit een verhaal. Neem de uitspraken dus steeds serieus. Als jouw papa jouw rapport zal zien, zal die jou vermoorden? IS DAT ZO? --> kind antwoordt Oké, vermoorden niet neen inderdaad! Assertieve kinderen zullen blijven vasthouden. Volgende poging: Zoals ik het hoor ben je precies zeker dat je papa jouw vermoorden door je rapport. Heb jij een glazen bol, kan jij in de toekomst zien dat dit zal gebeuren? --> Als kind lacht is het gevoel uitgedaagd. Let op dat je niet uitlacht, vragende toon! Indien nog steeds blijven volhouden --> Als jij dat zo zeker bent, dan heb jij daar vast reden voor? Heeft jouw vader al eens iemand vermoord? Uiteindelijk: Oké, hij zal mij niet vermoorden, maar wel boos zijn. --> juf: Wat is het ergste wat er zou kunnen gebeuren? Geef erkenning aan het antwoord 14 dagen geen TV in de kerstvakantie? Ik kan mij voorstellen dat je dit niet leuk vindt.!omgaan met hardnekkige overtuiging is zéér moeilijk. Indien je niet direct kan antwoorden: Dat is iets waar ik over moet nadenken. Dit is iets interessant, ik ga daar eens over nadenken. Als leerkracht moet je niet meer en niet minder doen dan je best. Als je met je hand op je hart kan zeggen dat je je best deed met de mogelijkheden die je toen had, dan is het oké. Hoef je jezelf niets te verwijten. OF/OF --> EN/EN denken Wanneer je de termen of gebruikt, gaan er twee ploegen ontstaan. Vaak winnen diegene die het luidst kunnen roepen. WAT WEL? Er zijn twee mogelijkheden. Het oude rapport behouden en het nieuw rapport. Wat denken jullie?

5 Eindconclusie Deze drie sessies waren zeer leerrijk. De docent is zeer ervaren en kan de inhoud zeer goed bijbrengen. We zagen heel veel manieren om een gesprek met kinderen te voeren. Sommige zaken komen nog kunstmatig voor ons over, je moet hier dus voldoende op oefenen vooraleer het een automatisme wordt. Om de lat voor mezelf niet te hoog te leggen besloot ik op volgende zaken te letten: Parafraseren Waarom-vragen vermijden en inwisselen voor open vragen. Erkenning geven Meervoudig partijdig zijn. o Bv. Op de speelplaats geen kant kiezen voor het zwakke kind. Maar --> en