stichting vrije recreatie

Transcriptie

1 l l. stichting vrije recreatie broekseweg VD Meerkerk Tel Fax O Postbank INFOQSVR.NL. Onderwerp: Beleid kleinschalig kamperen. Aan de leden van Provinciale Staten en het college van Gedeputeerde Staten van de provincie Zeeland. Meerkerk, Augustus Geachte leden van de Provinciale Staten en het college van Gedeputeerde Staten, Binnen de gemeente Veere vindt momenteel beleidsvorming plaats over het recreatiebeleid en dan meer in het bijzonder het kleinschalig kamperen. Sinds zeer korte tijd is onze Stichting hierbij betrokken. Wij zijn de Stichting Vrije Recreatie (het kleinschalig kamperen bij de boer). Bij onze stichting zijn aangesloten: 2000 deelnemers in binnen- en buitenland (campings/verhuurmogelijkheden) en donateursgezinnen (gebruikers van kleinschalig kamperentlogeren). Naar aanleiding van het vervallen van de WOR (Wet Openlucht Recreatie) moest het kleinschalig kamperen op lokaal niveau geregeld gaan worden. D.m.v. brieven hebben wij u daarop toen gewezen, handreikingen gedaan hoe dat kon plaatsvinden en u onze expertise aangeboden. Bij recent overleg in de gemeente Veere is ons gebleken dat deze aanbevelingen nog steeds een zinvolle bijdrage kunnen zijn bij de beleidsvorming. Omdat het al weer enkele jaren geleden is dat wij deze notitie verspreid hebben nemen wij de moeite om ze u bij deze nogmaals toe te zenden. Reden daarvoor is dat door het simpele tijdsverloop de notitie niet bij iedereen nog even duidelijk op het netvlies staat. Ook kan er sprake zijn van nieuwe bestuurders of ambtenaren. Wij spreken de hoop en verwachting uit dat u ons met onze expertise ook verder kunt en zult betrekken bij de verdere beleidsvorming. Wij denken daaraan een nuttige bijdrage te kunnen leveren. Daarvoor kunt u contact opnemen met de Stichting Vrije Recreatie, Broekseweg 75, 4231 VD Meerkerk, tel nr of per e mail via: info@svr.nl Hoogachtend, '7

2 Kleinschalig kamperen Een kans voor het platteland. De SVR (Stichting Vrije Recreatie) heeft in de achter ons liggende jaren vele publicaties aan de gemeenten gestuurd met de aanbeveling het kleinschalig kamperen mogelijk te maken in het bestemmingsplan Buitengebied via de procedure van een binnenplanse vrijstelling. Dit geeft weinig kosten, veel flexibiliteit en weinig kosten en moeite. Deze aanbeveling hebben wij vergezeld laten gaan door de mogelijkerwijs aan de vrijstelling te verbinden voorwaarden. Deze voorwaarden hebben betrekking op landschappelijke inpassing, omvang (maximaal 25 standplaatsen), parkeren op eigen terrein, tijdsduur kampeerseizoen etc. Het vorenstaande is voldoende bekend bij de gemeenten. Daarop zullen wij dus nu niet verder ingaan. Mocht daaraan behoefte bestaan dan zijn wij graag bereid de aanbevelingen nogmaals toe te sturen. Het Nederlandse plattelands landschap (het buitengebied) heeft kunnen ontstaan dank zij de inzet en arbeidzaamheid van onze voorouders. Dat waren vooral boeren. Veeboeren, landbouwboeren of gemengd bedrijf al naar gelang van grondgesteldheid en omstandigheden. Het is een normale ontwikkeling dat er voortdurend allerlei zaken veranderen. Er is sprake van schaalvergroting, meer aandacht voor natuurontwikkeling en milieu. Ook de mondiale voedselgrondstofmarkten spelen een grote rol. Er is sprake van onttrekking van landbouwareaal ten behoeve van woningbouw en bedrijvigheid en zoals al eerder gezegd voor natuurontwikkeling. Dit alles neemt niet weg dat het overgrote deel van ons buitengebied in beheer en onderhotid zal blijven bij wie er vdûi;en, werken en recreëren. Dit zijn niet alleen de boeren maar ook in het buitengebied gevestigde bedrijven en burgers. De (landschappelijke) kwaliteit van het buitengebied zal dus ook in de toekomst in overgrote mate van hen afhangen. De inkomsten uit agrarische activiteiten staan onder druk. Dit betekent dat ook de inkomsten van de daarmee samenhangende bedrijfstakken onder druk staan. Denk daarbij bijvoorbeeld aan het loonwerkbedrijf, de melkfabriek, de zaadveredelaar, de grasdrogerij en het foeragebedrijf, de veehandelaar en de agrarische makelaar. Kortom de inkomsten die het buitengebied binnenkomen nemen af. Algemeen bekend is het gegeven dat van een volle tafel meer kruimels vallen dan van een lege tafel. Bijna iedereen heeft veel oog en hecht belang aan de kwaliteit van de eigen woonomgeving. Kort samengevat. Als er gezorgd wordt dat ook in het buitengebied voldoende inkomen gegenereerd kan worden zal ook de mogelijkheid en bereidheid om te investeren in kwaliteit toenemen. De SVR participeert bij gemeenten overal in het land in klankbordgroepen, werkgroepen, projectgroepen of hoe die groepen ook genoemd mogen worden. In alle gevallen gaat het over het bestemmingsplan landelijk gebied, een recreatienota of een nota over de eeconomische ontwikkelingsmogelijkheden. Wij merken daarbij dat de discussie en de problemen zich heel vaak toespitsen op aantallen standplaatsen en de te volgen procedures. De SVR meent dat dit soort zaken voor de exploitanten van de kleinschalige kampeervoorzieningen heel erg belangrijk en wezenlijk zijn. Het is dus goed om dit duidelijk te regelen. Maar in feite dienen dit soort punten geen beleid te zijn maar slechts de technische en juridische uitwerking van eerder vastgestelde grotere beleidskaders. Het kleinschalig kamperen is n.l. niet een op zichzelf staand fenomeen maar maakt deel uit van een veel grotere context. De context van de toekomstige plattelandsontwikkeling.

3 Aan het begin van elke discussie over het buitengebied dient centraal te staan de vraag: "Wat willen wij met ons buitengebied". Willen wij: 1. Een vitaal en veerkrachtig buitengebied met voldoende mogelijkheden en middelen om de bestaande kwaliteiten te handhaven of zelfs te verbeteren en de mogelijkheid om nieuwe kwaliteiten toe te voegen door in te spelen op nieuwe ontwiltkelingen of 2. Uitgaan van een conserverende bestemmingslegging om althans op papier alle aanwezige waarden veilig te stellen en wachten we af wat daarvan terecht gaat komen. * Zoals altijd in het leven denken wij niet dat het alleen maar zwart of wit is. Wij denken dat gekozen moet worden voor een mix van beide beleidsuitgangspunten. Voor gebieden met hoge natuurwaarden dienen deze veiliggesteld te worden. Voor het gewone buitengebied moet ingespeeld kunnen worden op nieuwe trends en ontwikkelingen. Daarbij kan afweging plaatsvinden van wat wel en niet gewenst is. In voormalige agrarische bebouwing allemaal autosloperijen en staalconstructiebedrijven zullen we allemaal ongewenst vinden. Een koppeling aan kleinschalige voorzieningen als zorgverlening, theeschenkerijen, kano- en fietsverhuur, boerenlandwinkels met voornamelijk eigen producten, boeren bed en breakfast en kleinschalig kamperen kan wel ruimte gegeven worden. Er is dan sprake van vaak nevengeschikte activiteiten die bijdragen aan de vitaliteit van het buitengebied. Dat kan zonder de kwaliteit in hevige mate aan te tasten. In de uitwerking van deze wat in feite ontwikkelingsplanologie is, zal dan ook veel aandacht gegeven moeten worden aan de inpassing in de omgeving de uiterlijke verschijningsvorm e.d. Op diverse plaatsen is uit onderzoek al gebleken dat b.v. recreatie en toerisme evenveel omzet geven als de traditionele agrarische exploitatie. Er is vaak sprake van een grote economische spin off. Maar juist om deze agrarische exploitatie mogelijk te blijven maken op de huidige schaalgrootte is toevoeging van de nieuwe economische dragers in het buitengebied nodig. Ook in het huidige buitengebied is vaak al sprake van allerlei soms in wildgroei ontstane activiteiten. Wij pieiten er voor om hier een weloverwogen afweging te maken wat wel en niet wenselijk en mogelijk is en het beleid en dus ook het bestemmingsplan daarop aan te passen. Niet vergeten moet worden dat het buitengebied meer is dan alleen de groene long en uitloop voor stedelijk gebied maar ook van groot belang is voor hen die er wonen en werken. Zonder hen kan er geen goed en vitaal buitengebied bestaan. Gorinchem, 2 februari 2009 Bert Hartman Stichting Vrije Recreatie.

4 Verruiming van de mogelijkheden voor kamperen bij de boer; voorstel voor formuleringen, op te nemen in bestemmingsplannen.... In oktober 2005 stuurde de Stichting Vrije Recreatie (SVR) aan alle gemeenten in Nederland een exemplaar van het rapport "Beleid ten aanzien van kamperen bij de boer", dat in opdracht van de SVR door World Leisure International Centre of Excellence (WICE) te Wageningen werd opgesteld. In dat rapport wordt verslag gedaan van de reacties van alle Nederlandse gemeenten op een door de Stichting Vrije Recreatie aan hen gestuurde vragenlijst over beleid en beleidsvoornemens ten aanzien van kamperen bij boeren en particulieren binnen hun gemeente na l januari Zoals alle betrokkenen weten komt de verantwoordelijkheid voor dat beleid, na afschaffing van de Wet op de Openluchtrecreatie op l januari 2008, te liggen bij de gemeenten. De belangrilkste conclusie van het SVRIWICE rapport is: "er bestaat in gemeenten brede steun voor verruiming van mogelijkheden voor kamperen bij boer en particulier." De reacties op het rapport waren overweldigend. De Stichting heeft van letterlijk honderden gemeenten reacties ontvangen. In veel van die reacties kwam als centrale vraag naar voren: "Hoe leggen we die zo gewenste verruiming vast in toekomstige bestemmingsplannen? Zou de SVR ons daartoe een voorzet kunnen geven?" De Stichting Vrije Recreatie heeft gemeend op deze vraag van gemeenten te moeten ingaan en heeft derhalve besloten richtinggevend voorwerk voor de gemeenten te doen. Het resultaat daarvan vindt u in dit korte geschrift. De daarin ontvouwde ideeën sluiten aan bij de eigen ervaringen van de Stichting, c.q. de SVR-deelnemers (boeren en particulieren) en donateurs (kampeerders) - maar ook bij de ervaringen van andere instanties (l*)- om een meer flexibele invulling van de ruimtelijke ontwikkelingen op het platteland mogelijk te maken. Ons doel hierbij is om op een verantwoorde wijze tot meer deregulering te komen. Het kamperen bij boer en particulier kan hierbij ook, afhankelijk van de situatie, op maat worden toegesneden. Op de volgende pagina doen wij u een aantal suggesties c.q. overwegingen aan de hand, die zouden kunnen worden gebruikt in de beschrijving van het bestemmingsplan, aangevuld met een aantal regels, die onderdeel uit zouden kunnen maken van de voorschriften van het bestemmingsplan.

5 Het gaat economisch niet goed met de agrarische sector en het ziet er niet naar uit dat daar op korte termijn verandering in komt. Het agrarisch gebruik als drager van het landschap komt daardoor in gevaar, mede door de dan te verwachten vestiging van niet-agrarische bedrijven. Deze negatieve spiraal kan enigszins worden teruggedrongen door agrariërs meer ruimte te geven om kleinschalige recreatieve activiteiten te ontwikkelen. Deze ontwikkelingen moeten een zodanige ruimte bieden, dat door agrariërs verantwoord kan worden geïnvesteerd in verbrede plattelandsontwikkeling en recreatieve voorzieningen. Gelet op de ervaringen die tot nu toe zijn opgedaan door de bij de Stichting aangesloten deelnemende agrariërs en particulieren is een omvang tot 25 plaatsen zeer gewenst om de exploitatie rendabel of rendabeler te maken. De verruiming van ruimtelijke mogelijkheden inzake het kleinschalig kamperen zal ook leiden tot anderelnieuwe functies op het platteland en zal bovendien functies op het gebied van cultuurhistorie en recreatiewaarden behouden die anders verloren dreigen te gaan. De voordelen hiervan zijn onder andere een versterking van de toeristischrecreatieve sector in de streek en het leveren van een bijdrage aan de instandhouding van de basisvoorzieningen op het platteland. Door het huidige computer-gestresste tijdperk, alsmede door de vergrijzing, ontstaat steeds meer behoefte aan kleinschalige recreatie in een rustige omgeving. Kleinschalig kamperen heeft geen voor de omgeving nadelige neveneffecten, zoals geluidsoverlast, grote verkeerstoename, parkeerproblemen etc. De doelgroep bestaat uit mensen die geen behoefte hebben aan allerlei grootschalige recreatieve voorzieningen, zoals zwembaden, restaurants, sportaccommodaties etc., doch die overwegend willen genieten van de rust en de waarden van het platteland. In diverse rijks- en provinciale nota's wordt de wenselijkheid uitgesproken tot verbetering van de ontsluiting van het platteland en met name het agrarische deel daarvan. Ook de kleinschalige verblijfsrecreatie kan daaraan bijdragen met respect voor en behoud van het karakter van het gebied. Wat betreft aanwijzing van ge bieden waar verruiming kan worden toegepast stelt de Stichting Vrije Recreatie het volgende voor: Het verdient aanbeveling om in (nieuwe) bestemmingsplannen gebieden aan te wijzen, waar geen beperkende regelgeving behoeft te gelden ten aanzien van kleinschalig toeristisch-recreatieve activiteiten. Duidelijk is, dat deze deregulering bijvoorbeeld niet moet gelden voor beschermde natuurgebieden, stedelijke bebouwing, ecologische hoofdverbindingszones etc., omdat daarmee het belang van het behoud van de waarden van het platteland in gevaar komt en de daaraan verbonden recreatieve waarden voor kampeerders.

6 Gezien de brede steun van gemeenten voor verruiming van de mogelijkheden voor het kamperen bij boer en particulier is het tevens aanbevelenswaardig in de bestemmingsplannen het volgende op te nemen: w w w In gebieden waar verruiming kan worden toegepast, worden in principe maximaal 25 kampeerplaatsen toegestaan, waarbij immers nog steeds sprake is van kleinschalig kamperen. Toeristisch-recreatieve activiteiten mogen als zelfstandige activiteit worden uitgeoefend/ontwikkeid, zonder onderscheid tussen hoofd- en nevenfunctie. Vooruitlopend op de voorgenomen verruiming van de geurhinder-regelgeving: De in die gebieden gevestigde of zich erin te vestigen kleinschalige toeristischrecreatieve bedrijven worden als niet-stankhindergevoelig aangemerkt. Dit betekent in de praktijk dat deze bedrijven geen bezwaar kunnen maken indien zij binnen de stankcirkel van een ander agrarisch bedrijf liggen. Voorts zijn wij van mening, dat een aantal concrete belemmerende regels ten aanzien van de inrichting en exploitatie van kleinschalige kampeerterreinen uit de bestemmingsplannen dient te worden verwijderd, zoals bijv. voorschriften aangaande de tussenruimte tussen kampeermiddelen of de plaats waar kampeerders hun auto kunnen parkeren. Dat soort maatregelen wijst zich in de praktijk vanzelf. Van belang achten wij een verantwoorde landschappelijke inpassing in de omgeving.!tandvoorwaarden/voorschriften die naar onze mening eveneens in de bestemmingsplannen zouden moeten worden opgenomen: Het kampeerseizoen loopt in principe van 15 maart tot en met 31 oktober. (Dit kan - afhankelijk van de omstandigheden, omgevingsfactoren, recreatieve waarden in een gemeente - soms ook het gehele jaar zijn). Het terrein waarop een kleinschalige camping mag worden geëxploiteerd, dient minimaal een halve hectare te bestrijken. Een kleinschalig kampeerterrein mag niet in een zgn. openveldsituatie gelegen zijn, doch dient aan te sluiten bij de bedrijfs- c.q. woonbebouwing. Een kampeerplaats dient bij voorkeur 100 tot 150 m2 groot te zijn. (Ook hier geldt dat e.e.a. afhankelijk is van de plaatselijke situatie. Op sommige campings geven kampeerders meer de voorkeur aan een opstelling van de kampeermiddelen zonder afscherming tussen de staanplaatsen middels groenvoorzieningen o.i.d.) Het kleinschalig kampeerterrein moet middels groenvoorzieningen van de omgeving worden afgeschermd. Buiten het kampeerseizoen zouden de kampeermiddelen van het kampeerterrein kunnen worden verwijderd. De (goot)hoogten van eventuele nieuwbouw dient te zijn afgestemd op de hoogten van de bestaande bebouwingen. Bebouwing op het kleinschalig kampeerterrein dient uitsluitend bestemd te zijn voor kleinschalige recreatiedoeleinden.

7 De Stichting Vrije Recreatie hoopt dat opname van bovenstaande formuleringen in uw bestemmingsplannen zal leiden tot een toename van variatie en flexibiliteit in het toeristisch-recreatieve product binnen uw gemeente. Hierdoor zal de toeristischrecreatieve aantrekkelijkheid van gemeenten worden verhoogd en draagt e.e.a. bij. aan versterking van de economische draagkracht, de werkgelegenheid en leefbaarheid van het platteland. DE REGERING WIL DE MOGELIJKHEDEN VERRUIMEN OM HET PLATTELAND TE BELEVEN, DE SVR WIL DE MOGELIJKHEDEN VERRUIMEN OM HET PLATTELAND OOK RECREATIEF TE BELEVEN! Noot (l *) van pag. l : De ervaringen van de Stichting Vrije Recreatie (gevestigd te Meerkerk) zijn, voor wat betreft de belemmeringen, zeer recent nog krachtig verwoord in een rapport van de Stichting Recreatie (gevestigd te Den Haag en niet te verwarren met de Stichting vrge Recreatie te ;vleerkerk)). In het rapport "P1atte1andstoerisme in Europa (2005) schrijft de Stichting Recreatie in het hoofdstuk dat handelt over Nederland, dat toerisme als één van de meest belovende groeimarkten kan worden beschouwd. "Echter" zo gaat de Stichting Recreatie verder "er is diverse weten regelgeving op alle schaalniveaus die in Nederland toeristische ontwikkelingen op het platteland belemmert': Als voorbeelden worden genoemd: - onnodige knellende bestemmingsplannen voor deelgebieden in gemeenten, - de in sommige gemeenten nog gehandhaafde eis dat recreatieve dienstverlening geen hoofdactiviteit mag zijn, - opgelegde en wettelijk afdwingbare beperkingen in openstelling en in het aantal staanplaatsen, - een op vele aspecten beperkend vergunningenstelsel, - regelgeving omtrent stankhinder. Samenvattend stelt de Stichting Recreatie: "De aanwezigheid van mogelijke belemmeringen of het vooruitzicht regelgeving, subsidieregelingen en dergelijke door te moeten worstelen, kan de motivatie van potentiële aanbieders behoorlijk intomen':