AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK. Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van:

Transcriptie

1 Raad vanstate /1/V1. Datum uitspraak: 14 februari 2011 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van: appellant, tegen de uitspraak van de rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Amsterdam, van 12 oktober 2010 in zaak nr. 09/40137 in het geding tussen: en de vreemdeling de minister van Justitie.

2 /1/V februari Procesverloop Bij besluit van 26 mei 2009 heeft de staatssecretaris van Justitie de vreemdeling ongewenst verklaard. Bij besluit, verzonden op 29 oktober 2009, heeft de staatssecretaris het daartegen door de vreemdeling gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. Dit besluit is aangehecht, Bij uitspraak van 12 oktober 2010, verzonden op dezelfde dag, heeft de rechtbank het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht. Tegen deze uitspraak heeft de vreemdeling bij brief, bij de Raad van State binnengekomen op 5 november 2010, hoger beroep ingesteld. Deze brief is aangehecht. De minister voor Immigratie en Asiel heeft een verweerschrift ingediend. Vervolgens is het onderzoek gesloten. 2. Overwegingen 2.1. Hetgeen in het hoger-beroepschrift is aangevoerd en aan artikel 85, eerste en tweede lid, van de Vreemdelingenwet 2000 voldoet, kan niet tot vernietiging van de aangevallen uitspraak leiden. Omdat het aldus aangevoerde geen vragen opwerpt die in het belang van de rechtseenheid, de rechtsontwikkeling of de rechtsbescherming in algemene zin beantwoording behoeven, wordt, gelet op artikel 91, tweede lid, van deze wet, met dat oordeel volstaan Het hoger beroep is kennelijk ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3 /1/VT 3 14 februari Beslissing De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Recht doende in naam der Koningin: bevestigt de aangevallen uitspraak. Aldus vastgesteld door mr. B. van Wagtendonk, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. P.A. de Vink, ambtenaar van staat. w.g. Van Wagtendonk lid van de enkelvoudige kamer w.g. De Vink ambtenaar van staat Uitgesproken in het openbaar op 14 februari Verzonden: 14 februari 2011 Voor eensluidend afschrift, de secretaris van de Raad van State, mr. H.H.C. Visser

4 05/11/ : BHADAI ADVOCATEN PAG. 06/09 uitspraak RECHTBANK 's-gravenhage _ Sector Bestuursrecht Zittinghoudende te Amsterdam zaaknummer: AWB 09/40137 V-nr; uitspraak van de enkelvoudige kamer voor vreemdelingenzaken in het geding tussen: geboren op van Surinaamse nationaliteit, eiser, gemachtigde: mr. B.K. Bhadat, advocaat te 's-gravenhage en: de minister van Justitie, voorheen de staatssecretaris van Justitie, verweerder, gemachtigde: mr. J.M. Sidler, werkzaam bij de Immigratie- en Naturalisatiedienst van het Ministerie van Justitie. Procesverloop Bij besluit van 26 mei 2009 heeft verweerder eiser ongewenst verklaard op grond van artikel 67, eerste lid, aanhef en onder b, van de Vreemdelingenwet (Vw) Het daartegen gemaakte bezwaar is bij besluit van 29 oktober 2009 ongegrond verklaard. Op 2 november 2009 heeft de rechtbank het beroepschrift van eiser tegen dit besluit ontvangen. Het onderzoek ter zitting heeft plaatsgevonden op 6 september Eiser en verweerder zijn vertegenwoordigd door hun voornoemde gemachtigden. Ook waren ter zitting aanwezig mevrouw, eisers moeder, en mevrouw, eisers partner. De rechtbank heeft het onderzoek ter zitting gesloten, Overwegingen 1, Bij uitspraak van 21 december 2009 (AWB 09/34146) heeft de voorzieningenrechter van deze rechtbank en nevenzittingsplaats het verzoek van eiser tot het treffen van een voorlopige voorziening afgewezen. 2. De rechtbank stelt vast dat voor de gronden van het verzoek om een voorlopige voorziening is verwezen naar de gronden van het beroep en dat eiser zijn bcroepsgronden niet heeft aangevuld na de uitspraak van 2 i december Wel heeft de rechtbank een brief van de moeder van eiser ontvangen van 10 augustus 2010, 3.1. Tussen partijen is niet in geschil dat aan de bij en krachtens artikel 67 van de Vw 2000

5 B5/3.1/2EP.0 13: BHADAI ADVOCATEN PAG. 67/09 Zaaknummer: AWB 09/40137 inzake Pag' 2 van 4 gestelde voorwaarden voor ongewenstverklaring is voldaan. Het onderhavige geschil spitst zich toe op de vraag of de ongewenstverklaring in strijd is met artikel 8 van het (Europees) Verdrag Inzake de Rechten van de mens en de fundamentele vrijheden (hierna: EVRM). De belangenafweging in het kader van artikel 8 van het EVRM dient te worden verricht met inachtneming van de zogenaamde 'guiding principles' die het Europees Hof voorde Rechten van de Mens in zijn uitspraken in de zaken Boultif (UN: A.D3516) en Üner (UN: AZ2407) heeft geformuleerd In de hiervoor vermelde uitspraak van 21 december 2009 heeft de voorzieningenrechter een voorlopig oordeei gegeven over de vraag of verweerder een juiste belangenafweging heeft gemaakt ten aanzien van die 'guiding principles'. Uit rechtsoverweging 9 van die uitspraak blijkt dat de voorzieningenrechter heeft geconcludeerd dat verweerder niet ten onrechte doorslaggevend gewicht heeft toegekend aan het algemeen belang dat is gediend met de bescherming van de openbare orde en het voorkomen van strafbare feiten. Uit rechtsoverweging 17 blijkt dat de voorzieningenrechter daarbij vooral de aard, ernst en het herhaaldelijke karakter van de veroordelingen in eisers nadeel heeft laten wegen. Aan het gezins- en familieleven met de partner, de kinderen en de moeder van eiser komt slechts beperkte, onderscheidenlijk geen, betekenis toe, volgens de voorzieningenrechter De rechtbank volgt de voorzieningenrechter in zijn oordeel dat verweerder niet ten onrechte doorslaggevend gewicht heeft toegekend aan het algemeen belang dat is gediend met de bescherming van de openbare orde en het voorkomen van strafbare feiten en maakt de overwegingen van de voorzieningenrechter tot de hare. met de navolgende aanvulling De voorzieningenrechter heeft in rechtsoverweging 13 overwogen dat de ondertoezichtstelling en uithuisplaatsing van de kinderen, die allebei de Nederlandse nationaliteit hebben, met zich brengen dat de kinderen eiser niet zullen kunnen volgen naar Suriname en heeft dit aangemerkt als een objectieve belemmering om het gezinsleven daar voort te zetten. Volgens de voorzieningenrechter gaat het daarbij om een tijdelijke belemmering. Overwogen is dat de problemen met de kinderen samenhangen met een strafrechtelijke veroordeling en detentie van zijn partner en met het feit dat zij niet over woonruimte beschikte. Nu de partner van eiser naar gesteld sinds haar detentie niet meer met justitie in aanraking is geweest en nu een eigen huis heeft, verwacht zij dat de ondertoezichtstelling en de uithuisplaatsing zulten worden opgeheven. Daarvan uitgaande zal de belemmering om met de kinderen naar Suriname te gaan niet van blijvende aard zijn volgens de voorzieningenrechter. De rechtbank overweegt dat ter zitting is gebleken dat de ondertoezichtstelling en de uithuisplaatsing van de kinderen van eisers partner nog altijd voortduurt en dat de partner van eiser niet langer de beschikking heeft over een huis omdat dat aan eiser was toegewezen en eiser inmiddels naar Suriname is uitgezet. De rechtbank 2iet hierin echter geen aanleiding de objectieve belemmering om het gezinsleven in Suriname voor te zetten als niet tijdelijk aan te merken. Daarbij betrekt de rechtbank dat niet is gebleken dat eisers partner niet opnieuw over passende woonruimte zou kunnen beschikken en dat de verwachting dat de ondertoezichtstelling en de uithuisplaatsing in dat geval zal worden opgeheven, ongegrond is. 4. Eiser heeft ter zitting ten slotte nog een beroep op artikel 3 van het EVRM gedaan. De rechtbank stelt vast dat eiser hierover in de gronden van beroep niets heeft aangevoerd. De enkele, niet nader onderbouwde, stelling ter zitting dat eiser in Suriname een risico loopt op schending van artikel 3 van het EVRM slaagt niet. 5. De rechtbank ziet in de brief van de moeder geen reden om anders te oordelen nu daarin

6 85/11/ : BHADAI ADVOCATEN PAG. 08/09 Zaaknummer: AWB 09/40137 inzake Pagina 3 van 4 geen andere argumenten naar voren zijn gebracht dan in de gronden van beroep. De rechtbank verwijst in dat verband naar hetgeen hiervoor daarover is overwogen. 6, Op grond van het voorgaande verklaart de rechtbank het beroep ongegrond. 7. De rechtbank \s niet gebleken van omstandigheden op grond waarvan verweerder het griffierecht zou moeten vergoeden dan wel één van de partijen zou moeten worden veroordeeld in de door de andere partij gemaakte proceskosten.

7 05/-H/231B 13: BHADAI ADVOCATEN PAG. 09/09 Zaaknummer; AWB 09/40137 inzake Pagina 4 van 4 Beslissing De rechtbank, in de zaak geregistreerd onder nummer: AWB 09/40137, verklaart het beroep ongegrond. Deze uitspraak is gedaan door mr. A.W.C.M, van Emmerik, rechter, in tegenwoordigheid van mr. À.G. Sijbrands, griffier, en in het openbaar uitgesproken op 12 oktober De griffier De rechter Tegen deze uitspraak staat hoger beroep open bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (adres: Raad van State, Afdeling bestuursrechtspraak. Hoger beroep vreemdelingenzaken, Postbus 16113, 2500 BC 's-gravenhage). De termijn voor het instellen van hoger beroep bedraagt vier weken. Naast de vereisten waaraan het beroepschrift moet voldoen op grond van artikel 6:5 van de Awb (zoals het overleggen van een afschrift van deze uitspraak) dient het beroepschrift ingevolge artikel 85, eerste lid. van de Vw 2ÛOÛ een of meer grieven te bevatten. Artikel 6:6 van de Awb (herstel verzuim) is niet van toepassing,

8 05/11/ : BHADAI ADVOCATEN PAG. 01/09 BHADAI ADVOCATEN Aan de Raad van State Afdeling Bestuursrechtspraak Hoger beroep vreemdelingenzaken Postbus EA 's-gravenhage Pertelefax: RAAD VAN STATE INGEKOMEN r 5 NOV 2010 y^p> ZAAKNR. AAN: B 9 BEHANDELD: DD: PAR: Betreft: Hoger beroep tegen Ongewenstverklaring Geeft eerbiedig te kennen: de hew. hierna te noemen 'appellant', van Surinaamse nationaliteit, in dezen uitdrukkelijk domicilie gekozen hebbende bij zijn bepaaldelijk gevolmachtigde advocaat, mr, M.K. Bhadai, aan het.tonckbloetpleïn 1 te (2523 AP) 's-gravenhage, tekent bij dezen hoger beroep aan tegen de uitspraak van de rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats te Arasterdam, van 6 september 2010, verzonden op 12 oktober 2010, onder kenmerk AWB 09/40137, waarbij het beroep van appeljant gericht tegen het besluit van de Staatssecretaris van Justitie, hierna te noemen 'verweerder' van 2 november 2009 ongegrond is verklaard. Een afschriit van de desbetreffende uitspraak treft u hierbij als bijlage aan (productie 1). Ondergetekende, bepaaldelijk gevolmachtigde advocaat van appellant, verklaart bepaaldelijk gevolmachtigd te zijn tot het indienen van dit hoger beroep. ACHTERGRONPEN Appellant is bij besluit van 26 mei 2009 door verweerder ongewenst verklaard op grond van art. 67 lid 1, aanhef en onder b Vw, Bij besluit van 29 oktober 2009 is het gemaakte bezwaar ongegrond verklaard. Appellant heeft vervolgens op 2 november 2009 beroep tegen voornoemde beslissing aangetekend. Bij uitspraak van 21 december 2009 heeft de voorzieningenrechter het verzoek van appellant tot het treffen van een voorlopige voorziening afgewezen (AWB 09/34146). Pagina 1 van 5

9 05/11/201Ö 13: EHADAI ADVOCATEN PAG. 82/09 B HADAi ADVOCATEN Appellant zal in het hierna volgende de grieven formuleren op basis waarvan appellant van oordeel is dat ten onrechte is besloten het beroep ongegrond te verklaren. GRIEF 1 Ten onrechte overweegt de rechtbank in de bestreden uitspraak dat: " De rechtbank volgt de voorzieningeniechter in zijn oordeel dat verweerder niet ten onrechte doorslaggevend, gewicht heeft toegekend aan het algemeen belang dat is gediend met de bescherming van de openbare orde [...] en maakt de overwegingen van de voorzieningenrechter tot de hare [...]". TOELICHTING OP GRÏEF 1 Appellant stelt voorop dat de beslissing om over te gaan tot de ongewenstverklaring een discretionaire bevoegdheid is van verweerder en deze niet verplicht is daartoe over te gaan, Ofschoon verweerder wel gebruik heeft gemaakt van deze bevoegdheid dient U deze beslissing slechts marginaal te toetsen. Appellant is niettemin van mening dat zijn persoonlijke omstandigheden dienen te leiden tot het achterwege laten van de ongewenstverklaring. Ten onrechte heeft de rechter beslist dat aan het gezins- en familieleven met de partner, de kinderen en de moeder slechts beperkte, onderscheidenlijk geen, betekenis toe komt. Hei menselijk aspect in onderhavig geval heeft niet de nodige aandacht gekregen en wordt door de rechter gebagatelliseerd. De belangenafweging dient gelet op art. 8 EVRM in het voordeel van appellant uit te vallen. Appellant heeft al een langere verb lijfsgeschiedenis hier in Nederland. Vanaf zijn 15 C heeft hij een verblijfstatus gehad. De binding met Nederland is uitermate groot en de binding met het land van herkomst ontbreekt gelet op de tijd dat appellant hier verblijft. Appellant heeft twee jonge kinderen die hier te lande zijn geboren. Appellant kan als gevolg van het besluit tot ongewenstverklaring zijn gezin in Nederland niet meer bezoeken en daarmee wordt hem de mogelijkheid om het gezinsleven uit te oefenen ontnomen. Indien de belangen worden afgewogen dan levert inmenging thans strijd op met art. S EVRM- De inmenging in de uitoefening van het familie- en gezinsleven is in het belang van de bescherming van de openbare orde en het voorkomen van wanordelijkheden en strafbare feiten ongerechtvaardigd. Art. 8 EVRM staat aan de ongewenstverklaring wel degelijk in de weg. Dienaangaande noopt de beoordeling dat sprake is van schending van art. 8 EVRM tot het opheffen van de ongewenstverklaring. Pag. 2 van 5 ibobftsaanapfakelmkheiotëngbondgnaanoetoûrwa/irdbnwbb IJBROEWAANPRAKELUKHErDSViînzEXERivcVANDMPBHANftPLENBAnvOCAATWORWVASTtïBÇrElO.

10 85/11/ : BHADAI ADVOCATEN FW. ***** GRIEF 2 BHADAI ADVOCATEN Ten onrechte overweegt de rechtbank in de bestreden uitspraak dat: "De voorzieningenrechter heeft in rechtsoverweging 13 overwogen dat de ondertoezichtstelling en uithuisplaatsing van de kinderen, dje allebei de Nederlandse nationaliteit hebben met zich brengen dat de kinderen eiser niet zullen kunnen volgen naar Suriname en heeft dit aangemerkt als een objectieve belemmering om. het gezinsleven daar voort te zetten. Volgens de voorzieningenrechter gaat het daarbij om een tijdelijke belemmering. [... ] De rechtbank overweegt dat ter zitting is gebleken dat de ondertoezichtstelling en de uithuisplaatsing van de kinderen van eisers partner nog altijd voortduurt en dat de partner van eiser niet langer de beschikking heeft over een huis omdat dat aan eiser was toegewezen en eiser inmiddels naar Suriname is uitgezet. De rechtbank ziet hierin echter geen aanleiding de objectieve belemmering om het gezinsleven in Suriname voor te zetten als niet tijdelijk aan te merken. Daarbij betrekt de rechtbank dat niet is gebleken dal eisers partner niet opnieuw over passende woonruimte zou kunnen beschikken en dat de verwachting dat de ondertoezichtstelling en de uithuisplaatsing in dat geval zal worden opgeheven, ongegrond is". TOELICHTING OP GRIEF 2 Appellant stelt zich op het standpunt dat met de ongewenstverklaring meerdere levens worden verwoest. In het bijzonder die van zijn moeder, partner en kinderen. Appellant kan, zoals vermeld, voor geruime tijd zijn kinderen, partner en familieleden niet opzoeken. Bovendien is appellant de eerbiedige mening toegedaan dat er wel degelijk sprake is van een objectieve belemmering om het familie- en gezinsleven in het land van herkomst voort te zetten. Te meer nu niet van hen gevergd kan worden dat zij zich met appellant naax Suriname begeven om aldaar uitvoering te geven aan het familie- en gezinsleven. Immers, heeft de ongewenstverklaring van appellant tot gevolg dat het hem niet toegestaan is, zelfs niet voor korte bezoek, Nederland in te reizen. Derhalve dient thans de eenheid van het gezin en familieleven te prevaleren boven het algemeen belang en door verweerder gewaarborgd te worden. Gecompliceerd in deze is de omstandigheid dat de kinderen van appellant uit huis zijn geplaatst en onder toezicht zijn gesteld. De behandeling van het beroep terzake de verlenging van de uithuisplaatsing en ondertoezichtstelling staat gepland op 22 februari 2011, bij het Gerechtshof te Arnhem. De procedure daaromtrent is thans nog in hevige gang. Paq. 3 van 5 lediike AANSFRAKBLUkHRJp IS GEBONDEN AAN DG VOORWAARDEN EN BEPKRKTHIT HET npdiwcl OAT IN H FT DESBKTRGFP2NflEC;i!VA!,OTOBK nç BE(K)liP8AANPRAKBUJKHEIIJ8VEIlZISKWiNO VAN DE BEHA NPELKNO ADVOCAAT VvqUPTVASfTCBSTBi-a

11 05/11/201«13: BHADAI ADVOCATEN PAG. 04/09 BHADAI ADVOCATEN Daarenboven gaat gezien bet vorenstaande de partner van appellant zich niet kunnen vestigen in Suriname. Vermeldenswaardig is tevens dat zij van Antilliaanse komaf is en dienaangaande geen enkele binding met Suriname heeft. CONCLUSIE Gelet op bet vorenstaande kan de uitspraak van de rechtbank VGravenhage, niet in stand blijven. Appellant verzoekt uw Edelhoogachtbarc College het hoger beroep gegrond te verklaren, de uitspraak van de Rechtbank VGravenhage, nevcnzittingsplaats te Amsterdam van 6 september 2010, te vernietigen, opnieuw rechtdoende het beroep van appellant bij derechtbankalsnog gegrond te verklarenj met veroordeling van verweerder in de proceskosten. 's-gravenhage, 5 november 2010 mr. Mwlihadai bepaaldelijk gevolmachtigde Pag. 4 van 5