LAAC DUURLOPER. Nr. 5 - oktober 2010

Transcriptie

1 Nr. 5 - oktober 2010 LAAC DUURLOPER Opgericht 18 oktober 1984 Aangesloten bij de Atletiekunie Verschijnt 6 keer per jaar VAN DE VOORLOPER REDACTIE Gerry Visser André Bosgraaf Gerrie Broeders Laura Kotte Bart Vos Marcel van Tellegen Hans Gerritsen Redactieadres: Brassehorst KH Enschede Kopij: redactie@laactwente.nl BESTUUR Eric Dogger (voorzitter) Bert Peper (secretaris) Hans Lenderink (penningmeester) Henk Offenberg (alg. zaken, sponsoring) Hans Engbers (algemeen bestuurslid) Hermien Fiselier (algemeen bestuurslid) Laura Kotte (algemene zaken, Duurloper) vertrouwenspersoon seksuele intimidatie Paulien van Bruggen Secretariaat LAAC Twente Achterhoeksemolenweg GN Hengelo Bankrekening Rabobank Oost Twente: T.n.v. LAAC Twente te Oldenzaal bestuur@laactwente.nl LEDENADMINISTRATIE Dick en Marian Spijker P. Monteuxstraat EA Hengelo Telefoonnummer: info@laactwente.nl CONTRIBUTIE 2010 Wedstrijdleden: 76,65 Recreatieleden: 57,15 Jeugdleden: 35,85 WEDSTRIJDSECRETARIAAT Herman Holterman F. Zernikestraat EA Hengelo Telefoonnummer: Bankrekening Rabobank Oost Twente: T.n.v. LAAC Twente te Oldenzaal wedstrijden@laactwente.nl Zondag 3 oktober 2010 stond bij vele LAAC leden omcirkeld in de agenda. Onder werkelijk prachtige weersomstandigheden (het colbertjasje ging op een gegeven moment zelfs uit vanwege de warmte) gingen ruim 1600 inschrijvers van start op een van de aangeboden afstanden om te proberen een PR te lopen. Daarnaast waren ook veel LAAC vrijwilligers de hele dag (en sommigen al maanden daarvoor) bezig om alles in goede banen te leiden en daarvoor mijn hartelijke dank. Een van afwezigen was Ingrid Prigge maar die deed weer elders in het land van zich spreken want tijdens de Bredase Singelloop is zij wederom 1e geworden in de categorie Dames 45 van het NK Halve Marathon. De welverdiende bloemen en felicitaties werden namens het bestuur op de eerstvolgende donderdagavond training overhandigd door Laura en ook vanaf deze plaats: Gefeliciteerd Ingrid! Voor ondergetekende zijn het momenteel roerige tijden want niet alleen zakelijk maar ook privé zijn er de nodige uitdagingen. Daarnaast is er ook binnen LAAC het nodige te doen want op 25 november a.s. houden we de BLV waar je kunt stemmen over het beleidsplan. Over het beleidsplan hebben we op 16 september gediscussieerd (daarover op onze website meer). Helaas heeft onze penningmeester Hans Lenderink besloten zijn functie met onmiddellijke ingang neer te leggen. Wij betreuren maar respecteren deze beslissing en zijn derhalve naarstig op zoek naar een opvolger. Mocht je interesse hebben in deze uitdagende functie laat het ons weten. Graag zie ik jullie allen op de BLV op 25 november a.s. in het FBK stadion om uur. Laat je stem niet verloren gaan! Met sportieve groet, Eric Dogger - Voorzitter LAAC Twente LAAC Duurloper Nr. 5 - oktober 2010

2 Gerard Lubben - verhuur van verschillende biertaps - tevens verhuur van partytafels - diverse merken bier - volle vaten en flessen kunnen retour - wij bezorgen gratis aan huis Ook hebben wij een uitgebreid assortiment cadeaus in elke prijsklasse Kijk voor ons assortiment en alle aanbiedingen op onze website In den Vijfhoek 21 - Oldenzaal - Tel KOOP BIJ ONZE ADVERTEERDERS 2 LAAC Duurloper

3 IN DIT NUMMER VAN DE REDACTIE Van de voorzitter Van de redactie Lopen doe je met... (door Bart Vos) 5 De Loopster (door Bart Vos) 6 De Doorloper (door Gerry Visser) 9 LAAC Trainers... 0 Van de trainers (door Gerry Visser) 2 Riga Foto s Baaninstuif september The American way 6 Huttenkloasloop Uitslagen Huttenkloasloop De loopschoenen van... (door Anja Ligthart) 24 Prikbord 24 Zaaltraining 2010/ Nieuwe leden 25 Parijs Versailles 26 LAAC op zondag 28 Wheel of Energy 29 LAAC ers bij de... (door Marcel van Tellegen) 30 Medianieuws 2 Wedstrijduitslagen 8 Wedstrijdkalender 40 VAN DE BESTUURSTAFEL De Huttenkloasloop van 2010 was weer een prachtig spektakel. Veel lopers van heinde en verre hebben genoten van het mooie Twentse landschap. Zo ook het bestuur: bijna de helft van de bestuursleden heeft meegelopen dit jaar. Maar het bestuur spant zich ook voor andere dingen in: het nieuwe beleidsplan. We hebben al heel wat werk verzet. Voor wat betreft de trainersvergoeding; er is een werkgroep samengesteld (bestaande uit twee bestuursleden en twee trainers), die met een voorstel komt. Het restultaat hiervan zal worden opgenomen in het nieuwe beleidsplan. Met vriendelijke groet, Laura Kotte Mijn tweede marathontrainingsschema van dit jaar kon na vijf weken van voorbereiding ook de prullenbak in. Door een bedrijfsongeval stond ik zomaar opeens weer aan de kant. Waar ik in 2009 op de top van de berg stond wat sportieve prestaties betreft, ben ik in 2010 uiteindelijk beneden in het dal terecht gekomen. Op naar 2011 De vorige Duurloper was een dunnetje. Ieder jaar na de zomervakantie is dat zo maar in oktober haalt de redactie de schade dan gewoon weer in. De LAAC Baaninstuif, de Huttenkloasloop, de vele ingezonden verhalen en nieuwe rubrieken maken ook deze oktober Duurloper weer tot een extra dikke editie. De nieuwe DTPer, die in 2011 mijn redactiewerk gaat overnemen, geeft in deze Duurloper vast een creatief voorproefje. Om alvast een beetje te oefenen zijn nu al meerdere pagina s door haar opgemaakt. Blijf de hardloopverhalen sturen naar: redactie@laactwente.nl Hans Gerritsen - redactie Duurloper SLUITINGSDATUM KOPIJ 8 december 2010 Nr. 5 - oktober 2010

4 it starts here Datacenters Connectivity Managed Cloud Hosting ISP Services ICT Services Previder - it starts here Previder biedt virtual services in de breedste zin van het woord en op elk niveau. Vanuit onze datacenters leveren we een stabiele, high end en schaalbare infrastructuur die het complete spectrum van ICT behoefte dekt. Met alle ruimte om op te schalen, te innoveren en om organisaties aan te vullen waar nodig. Dat gaat verder dan bytes alleen. Wilt u weten hoe? Ga naar Fysiotherapie Manuele therapie Sportfysiotherapie Kruisstraat G J Oldenzaal contactpersoon: André Bosgraaf 4 LAAC Duurloper

5 Lopen doe je met... je benen. Door Bart Vos - redactie In deze serie behandelt Bart Vos een aantal aspecten van het hardlopen. Het hele menselijk lichaam, maar ook invloeden van daarbuiten zullen de revue passeren. Het is zeker geen medische rubriek, eerder een luchtige verhandeling van alles wat bij het hardlopen komt kijken. Het opvolgen van adviezen is geheel op eigen risico. We zijn aangekomen bij de ledematen die we waarschijnlijk het meest gebruiken bij onze sport: de benen. Je benen doen het echte werk tijdens het hardlopen. Daar beweeg je je mee voort. Zonder benen kun je niet hardlopen. Desnoods loop je met een kunstbeen (schijnt ook erg hard te gaan), maar je hebt toch altijd iets van benen nodig om te kunnen hardlopen. Kortom, je benen zijn belangrijk bij de uitoefening van onze mooie sport. Er wordt daarom veel op de benen getraind. Van technische loopschooloefening voor de coördinatie, via snelle tempotrainingen op de baan, tot lange, lange duurlopen van 30-plus kilometer voor de marathon. En je benen lijden daarbij heel wat af. Ze worden zo intensief gebruikt, dat blessures al snel op de loer liggen. Daarom wordt er ook altijd voor een training eerst uitgebreid gewarmingupt, gerekt, gestrekt en losgeschud. Nu heb ik dat al honderden keren gedaan en dacht ik alle oefeningen wel zo n beetje te kennen. Tot ik deze Huttenkloasloop maar eens besloot mee te doen met de officiële warming up, waarbij ik bij een opzwepende beat de dames na moest dansen die op het podium ons gingen warminguppen. Het was een bijzondere ervaring. Het hele lichaam werd gewarmd, maar de benen kregen extra aandacht van de soepel bewegende dames. Ik voelde me wel enigszins opgelaten, want ik beweegde zelf vast niet zo soepel. Zelfs het strekken van kuit en achillespees ging nog in de maat van de muziek. Ik moet zeggen, dat ik me lekker los voelde daarna en ook een prima race heb gelopen. Dat lag vast aan de warming up. Misschien een idee om bij de wekelijkse baantraining ook zo n dame met bijbehorende muziek in te huren. Het was namelijk ook best leuk om zo je warming up te doen en het dansen was goed voor de coördinatie (al zag ik enkele clubgenoten afhaken; die kregen de pasjes echt niet voor elkaar). Je benen en hoe je ze beweegt zijn ook regelmatig onderwerp van trainersopmerkingen. Logisch, want een groot deel van je loopefficiëntie haal je uit de manier waarop je je benen beweegt. Lange passen, korte pasjes, hoog op de benen of juist met knikkende knieën, met stuiterende tred, of juist heel vlak lopend. Ikzelf krijg steevast te horen dat ik mijn benen teveel in de grond druk. Daardoor gaat veel energie verloren. Jammer natuurlijk, maar doe er maar eens wat aan. Want een eenmaal ingesleten loopbeweging is niet zomaar even gewijzigd. Daarvoor zijn natuurlijk ook al die leuke loopscholingsoefeningen. En roept de trainer weer iedere donderdag: omhoog die knieën! of denk aan je paslengte, niet te lang! Ja, hardlopen is afzien, vooral voor je benen. Maar na al dat afzien moet je ook coolingdownen. De meningen zijn verdeeld over het nut van rekken en strekken na een training ( langer krijg je ze niet, die spieren ). Maar nu is het helemaal in om je benen koud af te douchen. Ik zag zelfs dat onze schaatsheld Sven Kramer na een intensieve training zich in een Kliko met ijskoud water liet zakken... Ik dacht: wat Sven doet is goed, dat doe ik ook. Dus regelmatig na een training zet ik thuis de douche op koud en spoel mijn benen af tot ze rood en gevoelloos zijn. Het voelt wel lekker, maar of het echt helpt? Je kunt in ieder geval tegen jezelf zeggen dat je er alles aan gedaan hebt om de benen in topconditie te houden. Ze zijn er belangrijk genoeg voor. Nr. 5 - oktober

6 DE LOOPSTER Marcel Oldenkortte Marcel loopt al heel lang. Altijd al eigenlijk, om conditie op te bouwen en te behouden voor zijn echte sport: badminton. Het lopen was dus duidelijk ondergeschikt aan het badmintonnen. Lopen hing er maar een beetje bij. Maar dat is in de loop der jaren veranderd. Waarom en hoe vertelt Marcel mij in een mooi relaas over hoe hardlopen je leven binnensluipt, gaandeweg steeds belangrijker wordt en je er uiteindelijk (zelfs als trainer) helemaal voor gaat. Badminton doe je op de camping, toch? Nee joh, ik was heel fanatiek. Trainde drie keer in de week en dan nog competitiewedstrijd in het weekend. Ik was lid van de badmintonvereniging van Thales. En ben daar zelfs elf jaar lang voorzitter van geweest. Ja, veel te lang natuurlijk, maar wel een mooie tijd. Maar, nu badminton je nooit meer. Ik kreeg steeds meer last van blessures. Het is een heel intensieve sport, met veel korte, snelle bewegingen. Een partij duurt zo n half uur en dan zit je aan de kant, hevig zwetend. Een half uur daarna moet je weer. Dat is niet bevorderlijk voor de conditie van je spieren. Ik kreeg zoveel last van mijn hamstrings, dat ik er geleidelijk mee ben gestopt. Eerst heb ik nog geprobeerd het hardlopen te combineren met het badmintonnen, maar dat werkte niet. Duurlopen past niet bij het flitsende badminton. Dus in 2000 ben ik alleen nog maar gaan hardlopen, iets wat me ook goed af ging. Zomaar, uit jezelf? Nee, ik had me ingeschreven voor de clinics van de Tubantia met Marti ten Kate. Toen ben ik structureel gaan trainen voor de halve marathon. Dat was leuk en inspirerend. Met die club ben ik in 2004 ook naar de marathon van New York geweest. Dat was echt een belevenis. Een prachtervaring. En je werd natuurlijk steeds beter? Ik heb in 2003 en 2004 zo n beetje alles gelopen wat er maar te lopen viel. Alle regionale wedstrijdjes ben 6 LAAC Duurloper

7 ik langsgegaan. Ik heb zelfs nog een keer een tientje gewonnen bij de 10 mijl in Eibergen, de vijfde plek in mijn categorie. Dat was ook de tijd dat ik lid werd van LAAC Twente. Soepel clubje vond ik; ik liep er al een half jaar bij en toen hoefde ik pas contributie te gaan betalen. Ik had me samen met Dick Zeedijk als lid aangemeld. We liepen vaak samen lange duurlopen; hartslagen vergelijken. En in 2003 liep ik de marathon van Berlijn, gewoon opgegeven via ter Beek reizen. Dat ging super en ik liep daar 3:14, nog steeds mijn pr. En dat zal ook wel niet meer veranderen! En hoe beviel het lopen bij een hardloopclub? Goed. Ik vind het heel leuk dat je elkaar ook na afloop van de training treft om even gezellig bij te kletsen in de kantine. Een vereniging moet je wat dat betreft ook goed passen. Alleen maar trainen en daarna weer naar huis vind ik niet gezellig. Ook bij de wedstrijden is het leuk dat je elkaar weer treft. Van te voren over je verwachtingen, en na afloop over hoe het is gegaan. En wat de trainingen betreft; als ruime vijftiger kon ik toch nog behoorlijke progressie maken als je maar gestructureerd traint. Eerst trainde ik in de groep van Herman Moelard, bij de hele snelle jongens. Maar dat ging me te hard en in de groep van Teije was ik meer op mijn plek. En toen ben je zelf trainer geworden. Ja, ik heb in 2006 de trainerscursus gevolgd en heb mijn diploma net verlengd. Ik heb ook mijn Nordic Walking diploma, ik geef daarin geen training, maar je weet nooit waar het goed voor is. Wat ik leuk vind aan het training geven is dat je er zelf ook zo veel van leert. Relativeren, beoordelen, en natuurlijk de achtergrond waarom je bepaalde trainingsoefeningen of schema s doet. Ik deed vroeger ook gewoon wat de trainer zei dat ik moest doen, nu weet ik ook waarom je dat moet doen. Het kost wel veel tijd, ik ben ook praktijkbegeleider. Dat houdt in dat je aanstaande trainers moet begeleiden in hun traject naar het trainerschap. Zo heb ik Huub van Langen begeleid. Een erg leerzame ervaring, aangezien Huub natuurlijk een zeer gedreven hardloper is met veel ervaring en ook eigen ideeën. Is het geven van training nu belangrijker geworden dan je eigen hardloopprestaties? Dat zou je wel zo kunnen zeggen. Ik word een jaartje ouder (Marcel is net 62 geworden, red) en ben zelf geen topper meer. Ik heb er nu heel veel plezier in om anderen beter te maken. Het leiding geven aan een groep is leuk werk. Maar je moet niet alleen groepsmatig coachen, iedere loper afzonderlijk moet ook individueel gecoacht worden. Elke hardloper, al is-ie nog zo goed, kan altijd verbeterd worden. Er is altijd wel iets dat nog beter kan. Ik vind het leuk om dat te zien en probeer dat over te brengen. Je deed eerst de dinsdag, maar geeft nu op de donderdag training. Hoe is dat zo gekomen? Het was een samenloop van omstandigheden. Ik gaf inderdaad op dinsdag op het Hulsbeek training aan groep 1, de snelle lopers. Nu hoef ik niet steeds voorop te lopen in mijn eigen trainingen, maar ik kan ze absoluut niet bijhouden. Ik kom er wel, maar dan in mijn tempo. Bovendien kwamen Huub en Ingrid erbij en die zijn snel genoeg om het tempo bij te benen en een prima team om deze trainingen te verzorgen. Dus toen Teije ermee stopte en er iemand voor die groep op de donderdag gezocht werd, was de keus voor mij snel gemaakt. En ik vind het prima zo. Nr. 5 - oktober 2010

8 Wat verwacht jij van de lopers van jouw trainingsgroep? Ik probeer mijn trainingen creatief en levendig te geven. Met steeds nieuwe dingen hoop ik de groep te blijven prikkelen tot verbeteringen, het maken en halen van doelstellingen en zorgen dat iedereen er content mee is. Daarbij moet ik natuulijk ook feedback krijgen van mijn lopers. Ik vind het belangrijk dat je hard werkt in een training en dat je plezier maakt met elkaar. Je moet het gevoel krijgen dat je wat hebt gedaan. Als dat niet meer klopt, hoor ik dat graag van mijn lopers. Tot slot: nog loopdoelen voor jezelf? Ik heb een tijd gesukkeld met mijn knieën. Meniscus operatie gehad en zo. Nu ben ik weer een beetje aan het terugkomen. Ik wil graag weer de omvang aankunnen van de hele marathon. Ik zit nu op zo n anderhalf uur lange duurloop, maar het gaat goed. Eerst wil ik in de winter de WoolderEs lopen doen, de 10 km. Als dat goed gaat is het begin er weer. En ik wil graag doelen stellen voor de groep. Schema s maken, met de groep naar een mooie wedstrijd toewerken. Misschien ooit Rotterdam een keer? Die staat nog wel op mijn lijstje. Bart Vos - redactie Pr s van Marcel (allen gelopen in ) 5 km: 19:02 Baanwedstrijd LAAC 10km: 39:39 Wiezoloop 15 km: 1:00:25 Hoge Lage Toren loop 10 mijl: 1:06:21 Haaksbergen 21,1 km: 1:29:09 Enschede 42,2 km: 3:14:18 Berlijn 8 LAAC Duurloper

9 Webdesign D T P Fotografie Doeltreffende websites DTP, van visitekaartje tot full colour brochure en Van logo tot complete huisstijl Ook voor de digitale fotografie die hiervoor nodig is, bent u bij HG67 aan het juiste adres H A N S G E R R I T S E N H A N S G E R R I T S E N B R A S S E H O R S T K H E N S C H E D E w w w. h g 6 7. n l i n f h g 6 7. n l NL 1512 HG67 DIGITALE VORMGEVING denken en lopen Het is een rustige, lome middag. Volgens de kalender is het al herfst, maar zo voelt het niet. Daar is het veel te warm en te zonnig voor. Gistermiddag, bij de Huttenkloasloop, was het precies zo n dag. Fijn voor het publiek, maar zwaar voor de lopers. Ja, ook voor mij. Ik voel het nog goed, de benen zijn nog stijf en stram. Tijd dus voor een herstelloopje. Lekker rustig, het is veel te warm om je in te spannen. De warmte komt mij tegemoet als ik de deur open doe. Ik loop de straat uit, de hoek om en ik ben buitenaf. Koeien liggen loom te herkauwen in de wei. Een melkwagen rijdt mij tegemoet. De chauffeur stopt even als hij mij aan ziet komen en steekt een hand op. Een echtpaar heeft de fietsen tegen een boom gezet en zit op een bankje een appeltje te eten. Niemand heeft haast vandaag. Laat de dag maar lekker lang duren, houd het zomergevoel nog even vast. De winter is nog ver weg en duurt straks lang genoeg. Al lopend zwerven mijn gedachten alle kanten op. Vaak vragen mensen mij waar ik onderweg allemaal aan denk als ik aan het lopen ben. Bij veel mensen, zeker bij diegenen die zelf niet lopen, leeft het idee dat je tijdens het hardlopen op de meest verheven gedachten komt. Maar zo werkt het niet, tenminste, niet bij mij. Als ik moe ben, denk ik eraan dat ik moe ben en zoek ik een verklaring. Als ik fit ben, vraag ik me helemaal niets af maar loop ik gewoon lekker. Als ik met iemand anders loop, dan ben ik vooral aan het praten. En loop ik in een onbekende omgeving, dan ben ik vooral bezig met de route. Niets bijzonders, niets verheffends. Ik kan er niets fraaiers van maken. In zijn boek Waarover ik praat als ik over hardlopen praat verwoordt Haruki Murakami het prachtig en voor mij heel herkenbaar: De gedachten die in me opkomen tijdens het hardlopen zijn te vergelijken met de wolken aan de hemel. De wolken hebben allerlei vormen en afmetingen. Ze komen en gaan. Maar de hemel blijft altijd de hemel. De wolken zijn slechts gasten. Ze kloppen aan en verdwijnen weer. Alleen de hemel blijft waar hij is. Vandaag is de hemel wolkeloos. En denk ik heerlijk helemaal nergens aan. Nr. 5 - oktober

10 Wat is er toch met (een deel van) de LAAC trainers?* Er lijkt al een paar jaar een soort strijd te zijn tussen de LAAC trainers enerzijds en bestuur anderzijds. De trainers voelen zich door het bestuur ondergewaardeerd en niet begrepen. Ook vinden zij de vergoeding die de trainers bij LAAC krijgen niet meer van deze tijd en niet in overeenkomst met vergoedingen die andere verenigingen voor trainers hanteren. Toen ik in 1994 lid werd van LAAC Twente bestond de club net 9 jaar en ik was het tweehonderdste lid. Tijdens de ALV in huiskroeg Siemerink werd ik door voorzitter Hans Damveld in het zonnetje gezet en kreeg zowaar een LAAC handdoek! LAAC was toen al een begrip in hardlopend Twente. Lid zijn van LAAC Twente dat was toch wel wat, althans in mijn belevenis. Er werd, net als nu, hard getraind en veel lol gemaakt. Mijn trainer, Hans Damveld was toen voorzitter van LAAC Twente maar bovenal hardloper. Het was nog in de tijd dat trainers gewone mensen waren en net als de groep aan het trainingsprogramma meededen. Trainen en training geven ging toen gelijk op en dat was toen heel normaal. Immers de meeste lopers waren de dertig al gepasseerd en ambieerden niet veel meer dan een marathon onder de drie uur (!?) te lopen of een 10 kilometer onder de veertig minuten of zoiets. En als dat er niet inzat, tja dan jammer, een volgende keer maar weer proberen. Voor de meeste leden was hardlopen en vooral het plezier erin het belangrijkst. Natuurlijk was er ook plaats voor de meer ambitieuze loper/ster, die gingen ook toen al bij Herman Moelard trainen. Won iemand een mooie prijs dan waren we met z n allen zo trots als een aap. Het ging altijd prima samen, hardlopen, lol, ambitie, LAAC, 7 bestuursleden en 6-7 trainers. Veel is er veranderd. Met veel pijn en moeite kan LAAC Twente anno 2010 mensen vinden die achter de bestuurstafel willen zitten terwijl het trainerslegioen inmiddels is aangegroeid tot 17 man/vrouw. Dat de club zo n groot arsenaal trainers heeft is voor en deel te danken aan het feit dat elk lid welke de wens te kennen geeft om trainer te worden, door het bestuur financieel in de gelegenheid wordt gesteld om een trainerscursus te volgen. Afspraak is dan vervolgens om minimaal drie jaar als trainer bij de club te blijven (men betaalt dan geen contributie). Hoe vaak en wanneer er dan training moet worden gegeven staat nergens geschreven en gaat in de praktijk in overleg met de trainersgroep. Een jaar of acht geleden begon het te rommelen in de trainersgroep, ik was toen net voorzitter. Er kwam een onderzoek, een speciale Algemene Leden Vergadering en werd er besloten om de contributie te verhogen om extra zaken voor de trainers mogelijk te maken. Trainers betaalden geen contributie, kregen in het vervolg jaarlijks een paar hardloopschoenen en kregen uniforme kleding waardoor ze als trainer herkenbaar werden en comfortabel hun (vrijwilligers)-werk konden doen. De onvrede bij de trainers was daarmee niet weggenomen! Geen goede communicatie met het bestuur en al helemaal geen waardering voor al het vele werk dat de trainers ook achter de schermen voor de leden doen, dat kregen wij te horen. Er kwam een trainercoördinator. Geen trainer en geen bestuurder, maar een neutraal persoon moest het zijn, iemand die op kwam voor de belangen van de trainers. In mijn optiek een overbodige functie. Ik had de indruk dat de trainers mans genoeg waren en zelf wel voor hun belangen op te komen! Eigenlijk is het nooit meer helemaal goed gekomen tussen de trainers en het bestuur. De onvrede is gebleven en tijdens de ALV van 2009 werd door het bestuur besloten om een onderzoekcommissie in het leven te roepen bestaande uit gewone LAAC Leden. Deze LAAC leden kregen de opdracht om in kaart te brengen wat er binnen de club leeft, wat de knelpunten zijn en een beleidsvoorstel te doen hoe we met z n allen verder gaan. Ruim een jaar later, dat is lang, maar er is in die tijd een berg werk verzet, een hoop vergaderd, er werd een nieuwsbrief met enquête verzonden, deze vervolgens weer uitgeplozen en conclusies uitgetrokken. Langzaam maar zeker kreeg het (concept)-beleidsplan handen en voeten. Er ontwikkelde zich een beeld van wat LAAC Twente was en is en waar het naartoe zou moeten gaan. Eén conclusie is heel belangrijk, n.l. dat LAAC Twente een vereniging is van, vóór en dóór vrijwilligers! Een m.i. heel belangrijke conclusie! Natuurlijk weer direct onvrede bij de trainers. Geen visie, geen beleid, geen (extra) waardering (lees betaling) voor de trainers. Ik heb het al zo vaak gehoord dat ik niet begrijp dat de trainersgroep toch elke paar jaar nog groeit! Ik vind het van een enorme arrogantie getuigen van de trainersgroep om dit plan gelijk af te schieten. Vergeet niet dat het door LAAC-leden is opgesteld! 10 LAAC Duurloper

11 Zelf ben ik vrijwilliger bij deze vereniging. Ik weet dat ik niet betaald word voor mijn werk als bestuurder en ook niet als vrijwilliger bij de Huttenkloasloop. Vooral het laatste kost mij veel tijd, vrije middagen en ook geld (benzine naar relaties etc.) Maar dat weet je als je vrijwilliger bent. Niemand heeft mij gedwongen en het geeft mij ook veel voldoening, anders deed ik het niet. Dat geldt m.i. ook voor de trainers. Ik weet dat trainers hun training met veel plezier geven, dat blijkt op de manier zoals zij dat doen en de waardering die ze krijgen van de lopers. Maar ook van bestuurders, immers bestuurders zijn ook leden en trainen gewoon met de groep mee. Dat wordt m.i. door de trainers wel eens vergeten! Het is jammer dat de trainersgroep zich niet meer als vrijwilliger ziet, maar als een soort Uber vrijwilliger. Ik heb navraag gedaan bij verschillende verenigen en de vergoedingen die LAAC-Twente hanteert zijn absoluut bij de tijd en zeker niet achterhaald. Veel verenigingen hanteren wel een vergoeding in geld voor een A-trainer, maar trainers van lagere teams of groepen zijn in het algemeen gewoon vrijwilliger zonder vergoeding, die afhankelijk van de club zelf hun eigen kleding dragen. Als je als Trainers bij LAAC Twente begint weet je waar je aanbegint en welke vergoeding LAAC kent. Staat je dat niet aan dan moet je geen trainer bij LAAC Twente worden, is mijn mening. Ik ben tegen het betalen (of hoe je het ook wil noemen) van vrijwilligers bij LAAC Twente, ongeacht wat men doet. LAAC Twente is een club zoals geen ander! Een vreemde eend in de bijt, en daar was iedereen altijd trots op en laten we dat blijven! Of je loper, bestuurder of trainer bent, we zijn allemaal LAACers, of niet! Henk Offenberg *Het lijkt misschien dat ik alle trainers over een kam scheer, maar ik heb voor deze opzet gekozen omdat de trainersgroep als een groep optreedt en het daardoor lijkt alsof alle trainers het met elkaar eens zijn wat betreft de vergoeding/betalingsproblematiek en misschien is dat ook zo. Het is absoluut niet de bedoeling om wie dan ook te kwetsen en heb dat hopelijk ook niet gedaan. Verder schijf ik dat stuk op persoonlijke titel, dus als gewoon LAAC-lid. Nr. 5 - oktober

12 VAN DE trainers Na nog een paar fraaie zomerse dagen aan het begin van oktober wat een fantastische Huttenkloasloop opleverde is de herfst nu echt definitief begonnen. Dat betekent dat we op dinsdag weer trainen op de wielerbaan en dat bij het rondje Oldenzaal een lopershesje verplicht is. Op donderdag zijn de gevolgen voor de training veel geringer, alleen gaan de lampen steeds eerder aan in het FBK-stadion. Ook de komende winter kan er op maandagavond onder leiding van Mieke Pater weer worden getraind in de zaal. Heel goed voor je corestability, en hoe belangrijk dat voor het lopen is, hoeven we vast niet meer uit te leggen. Meer informatie over de zaaltraining vind je elders in deze Duurloper. De komende periode is tevens geschikt om te inventariseren welke doelen c.q. wedstrijden we het komende seizoen dan wel in het voorjaar centraal gaan stellen. Misschien wil je meedoen met de Enschede Marathon, of meelopen in Rotterdam, of wellicht heb je zin om deze winter eens fanatiek te gaan crossen. Laat het jouw trainer weten, dan kan hij/zij daar rekening mee houden met het opstellen van het trainingspogramma. Tegenwoordig lopen steeds meer lopers, ook bij LAAC, met een hartslagmeter. Huub van Langen heeft aangeboden om een keer een speciale training te geven met hartslagmeting. Leuk en interessant voor iedereen die meer uit zijn of haar hartslagmeter wil halen. Lijkt je dat wat, geef het door aan je trainer, dan kunnen we daar binnenkort een datum en locatie voor vaststellen. Om trainer te kunnen zijn bij een atletiekvereniging dien je tegenwoordig over een trainerslicentie te beschikken. Alleen je diploma halen is niet meer voldoende, je moet je kennis up-to-date houden door middel van diverse bijscholingen. Zo gaat een aantal LAAC trainers binnenkort de bijscholing Observeren is meer dan kijken volgen bij onze eigen Herman Moelard (die tevens docent is bij de Atletiekunie). Ook volgt een trainer de bijscholing Trainen met Masters over diverse facetten van het training geven aan oudere lopers. Verder bezoeken we de Loopsportdag van de Atletiekunie in Nijmegen, met tal van interessante workshops. In de volgende Duurloper zullen we hier zeker verslag van doen! En dan tenslotte nog een korte opmerking over de lopende discussie rond het Beleidsplan van Laac Twente. De Commissie Beleidsplan heeft veel werk verzet en een fraai en uitgebreid beleidsplan geschreven. De trainers misten daarin echter een aspect en dat was wat de mogelijke gevolgen zouden zijn van een eventuele vergoeding voor de trainers, in welke vorm dan ook. Het is lastig discussiëren als de verschillende opties niet helder zijn. Bovendien vormde dit punt nu juist de aanleiding voor het opstellen van het Beleidsplan. Gelukkig heeft het bestuur ons verzoek gehonoreerd en er is inmiddels een kleine werkgroep samengesteld die e.e.a. concreet op papier gaat zetten. In deze werkgroep zijn het bestuur en de trainers vertegenwoordigd. Wij hebben er als trainers alle vertrouwen in dat de discussie op een positieve wijze zal worden voortgezet, met een prettige onderlinge verstandhouding, duidelijke communicatie, een open blik en wederzijdse bereidheid tot luisteren. Gerry Visser - redactie 12 LAAC Duurloper

13 Riga een mooie stad. We hebben er erg genoten en vinden het een aanrader voor een korte vacatie of om een halve- of hele marathon te lopen. Ik ben er met mijn buurmannen heen geweest en heb er een geweldig weekend gehad plus een halve marathon gelopen dus dat kon niet meer stuk. Benno Benneker Nr. 5 - oktober

14 Reclameposters van formaat Meer weten? Henk Offenberg LAAC Duurloper

15 laac baanwedstrijd 25 september 2010 Nr. 5 - oktober

16 Hill training, The American way Er wordt wel eens tegen me gezegd dat ik zo enthousiast kan vertellen, dat mijn vakanti tjes leuk zijn om te lezen en dat mensen zich verheugen op mijn berichtjes op twitter en hyves. Waarom zou ik dan niet eens een keer proberen een leuk verhaal te schrijven voor de Duurloper? Verhalen genoeg, enthousiasme genoeg dus ik dacht: DOEN! Vandaar dit verhaal over mijn 2 grootste passies. Reizen en hardlopen. Het liefst gecombineerd. Lopen, daar waar je de weg niet kent, daar waar alles er anders uitziet, anders ruikt en zoveel mooier is dan thuis. Onze bestemming deze zomer: New York, South Dakota, Colorado! America dus. Wat wij voornamelijk doen tijdens onze reizen is: wandelen en klimmen, heel erg veel, heel erg lang en we klimmen soms ook erg hoog. Beweging genoeg. Toch neem ik me voor om minimaal 8 x te gaan lopen. Da s 2 x per week. Moet kunnen. Te beginnen in NYC. En wat heb ik me daar op verheugd. We komen zaterdagavond aan in ons hotel. Het is 0.30 dus gelijk naar bed. Lekker slapen en dan de volgende dag... lopen. En ik heb er zin in. Richard gaat mee. We wandelen samen naar Central Park. Het is er druk, mega druk. Er wordt geklapt en aangemoedigd. Er staan tenten, tv-wagens, camera s. Het is de dag van de NewYork Triathlon. We gaan even kijken en flink klappen voor de bikkels die voorbij razen. Ze gaan snel! Vind ik. Sommigen doen het, jawel, samen met hun hond! Hoe geweldig is dat? Hond zwemt mee, hond trekt de fiets, hond rent achter zijn baasje aan. Of zou dat misschien een andere wedstrijd zijn? We weten het niet maar het ziet er geweldig uit. Wij lopen verder, best onder de indruk van wat we hebben gezien. Richard zoekt zijn plek op een mega grasveld: The Great Lawn. Ik probeer de weg te vinden naar het Jackie Onassis Reservoir. Da s een mooie korte ronde, die doe ik dan 2x. Ik zie niks anders dan mooie skylines, mooie mensen en honderden medelopers. Geweldig! Een uur is zo weg. Heerlijk gelopen. En het is nog maar de 1e x. Nog 7 x te gaan. En ik weet op dat moment zeker, het wordt alleen nog maar mooier. Want lopen in een grote wereldstad, het heeft wat. Het geeft een kick en het is byzonder. 16 LAAC Duurloper

17 Maar lopen door The Black Hills, de zandduinen van Great Sand Dunes National Park, die even zo groot zijn als de heuvels van The Black Hills en even zo hoog als de wolkenkrabbers van NYC ( nou ja, bijna dan...) daar kan toch eigenlijk niks tegenop? Dan hebben we ook de ruige Rocky Mountains nog. Succes gegarandeerd! De ontspannen lange duurloop maakt plaats voor pittige tochten waarbij het voornamelijk up-hill gaat en slechts heel af en toe down-hill. Het is tropisch heet of winters koud. Mijn lichaam moet wennen aan het klimmen, het wisselende klimaat en aan de hoogte. Maar er is geen moment geweest dat ik dacht: waar ben ik mee bezig? Ik genoot! In mijn eentje, met als enige gezelschap: rendieren, eenkhoorntjes en zo heel af en toe een ranger die je begroet met het geijkte: Hi! How are you doing? Ik besluit mijn loopjes kort te houden, 45 minuten. De heuvel op in tempo, zo lang ik het vol hou, en lekker ontspannen naar beneden. Best interval! Best zwaar! Best lekker! Een beetje verdwaal-gevoelig ben ik wel. Toch lukt het me elke keer om mooie routes uit te zoeken. Ik voel me er veilig en ik weet altijd de weg terug. Elke loop heeft zijn eigen verrassing. Als het de onverwachts verschijnende rendieren niet zijn, dan is het wel een riviertje langs een duin die er écht de avond ervoor nog niet was. Dat krijg je als het een nachtje behoorlijk regent. De ene zonsopkomst is nog mooier dan de andere. Dat ik me zonder dat ik het door heb op een horsetrail begeef en dus ineens midden tussen de paarden en hun ruiters loop, normaal zou ik beven van angst. Nu geniet ik er van! En die 2 x per week? Het lukt me. Mijn benen worden zwaarder. Dat wel. Ze krijgen meer moeite. Dat wel. Ik zou ze wat rust moeten gunnen want ze lopen en klimmen al zoveel. Neen! Geen sprake van! Want ik kan het niet over mijn hart verkrijgen om niet te gaan. Het is nog maar een aantal keren en dan zit ik weer vast aan mijn eigen rondje rutbeek. Niks mis mee hoor. Daar niet van. Maar nu even niet. De laatste keer komt er aan. Mijn benen schreeuwen het uit! Renate, please? We kunnen én we willen niet meer. Da s jammer,want ik wil nog wel. En ik wil het graag. Ik ben namelijk wel in de Rocky Mountains. Halloooooow! Da s niet zomaar een plek. Dat zijn bergen, wildlife, kolkende rivieren, bloemen, dat wil ik echt niet missen. Dus ik vertek. s Ochtends om En inderdaad... Het gaat niet meer. Het is gedaan. Ik stop. 30 minuten hield ik het vol! De beloning? Een zonsopkomst met veel roze en rood. Een spatje regen hier en daar. Daardoor ook een dubbele regenboog die achter de bergen verschijnt. Een groepje rendieren die speciaal voor mij aan de kant gaan. Zo! Gratis en voor niks! Beentjes, bedankt. Well Done. Jullie hebben rust. Eventjes maar. Heel eventjes. Want als ik thuis kom staat er gelijk de volgende dag een wedstrijd op het programma. De Boeskoolloop. 5km. Peuleschil! Moet er alleen wel even bij vermelden dat ik nooit aan de start van deze wedstrijd ben verschenen. Ik heb me namelijk jammerlijk verslapen. Wat zonde! Nou ja. Volgend jaar dan maar? Groetjes Renate Mulder Nr. 5 - oktober

18 18 LAAC Duurloper

19 Na twee natte edities van de Huttenkloasloop scheen dit jaar de hele dag de zon uitbundig over de Markt in Oldenzaal. Fijn tijdens het opbouwen, fijn ook voor het publiek, en fijn voor de horeca want de terrassen zaten vol. Maar de lopers hadden het zwaar dit jaar. Het was warm en het parcours kent, zoals bekend, nauwelijks een vlakke kilometer. Bij de start van de halve marathon is de stemming nog prima. Iedereen heeft er zin in. Ik ga toeristisch lopen, zegt Bart Vos, die in training is voor de marathon van Amsterdam. En ik ga met hem mee!, aldus Marcel Lucassen. De eerste vijf kilometer kan ik ze bijhouden, maar ik voel aan mijn benen dat het redelijk zwaar gaat worden vandaag en ik laat het groepje gaan. Het is vandaag geen dag om je op te blazen. Het loopt allemaal lekker de eerste helft. Er waait een windje en de heuvels zijn nog niet zo hoog. Maar tussen de 10 en 15 kilometer, op papier het minst zware gedeelte, worden mijn benen langzaam moe. Het is warm, de wind heb ik opeens tegen en ik weet dat het zwaarste deel nog moet komen. Dan kom ik Alien Kruize tegen, wandelend. Wat is dat nou?, vraag ik verbaasd, want ze liep aan het begin soepel mee. Het ging niet meer, te snel gestart, antwoordt ze. Jammer, maar soms is opgeven veel verstandiger dan doorgaan. Bij de 13 kilometer word ik even aangetikt door Marti ten Kate, die vorige week nog in Berlijn de marathon liep met een groot aantal Tubantia-lezers. Dat wordt een mooie negatieve split!, roep ik hem achterna en al snel is hij verdwenen. Nr. 4 - augustus

20 Helaas, ik heb de laatste kilometers niet meer zo n fraaie versnelling als Marti. Wel haal ik nog heel wat lopers in. Niet omdat ik sneller loop, maar omdat heel veel lopers het heel erg moeilijk hebben het laatste gedeelte. De twee beruchte klimmetjes bij de 16 en de 18 kilometer zijn voor veel lopers net wat te veel van het goede. Het blijft maar warm, de zon blijft maar ongenadig schijnen en de Markt lijkt nog heel ver weg. Ik kan redelijk doortrekken, maar een mooie eindsprint zit er niet meer in. Eenmaal gefinisht loop ik snel door, op zoek naar een beetje schaduw. Even afkoelen, even bijkomen. Daarna neem ik een paar bekers water en veel banaan. De ene loper na de andere komt binnen, de meesten zien er redelijk getekend uit. Bart en Marcel zijn tevreden, ze bleven binnen de 1:35 en dat was ook de bedoeling. Mijn tijd van 1:39 is niet spectaculair, maar ik ben er toch wel blij mee. Meer zat er vandaag gewoon niet in. De sfeer op de Markt blijft goed. De terrasjes zitten nog een beetje voller, nu ook met voldane en bezwete lopers, de ijsjes vinden gretig aftrek en het is opeens nog een beetje zomer. Het is weer bewezen: de Huttenkloas is dan misschien niet de snelste, maar wel een van de mooiste. En ik zou daar graag, namens heel wat lopers, aan toe willen voegen: vandaag was het ook een van de zwaarste. Gerry Visser - redactie 20 LAAC Duurloper

21 Nr. 4 - augustus

22 5 KM Rob Spin Wouter Doesburg Aschwin Kruders Marc Raanhuis Hans Engbers Saskia Bekhuis David Otto Sjoerd Kienhuis Laura Kotte Miranda Bruins Marianne de Vries Tonny Eulderink Laura Moelard Gerrit Bultman Monique van Olffen Andrea van Schoot Peter van der Tol Monique Greftenhuis Esther Bouwman Raymond Bruins Evelin Zwijnenberg Jacqueline Jansen Irene Visschedijk Lucienne Heideman Suze Beusink Hermien Fiselier Leonie Haarhuis Eldi Jansen Loeske Heemink Marian Spijker KM Edward Hertsenberg Nynke Beunders Ben Platier Gjalt Gjaltema Harm Wevers Norbert Poort Patrick Wilke Anja Ligthart Wendy Mulder Piet Mol Mireille Kruse Henry Blom Dick Spijker Edith Mulder René Dreierink Petra Lucassen Ingrid Voost Alouis Spit Rita Doesburg Jon Severijn Marlou Velthuis Katleen Brummelhuis Nicole Mekkering Irene Vlutters Annemarie Kiers Jan van der Zande Millie Frankot Marjan Peters LAAC Duurloper

23 21,1 KM Arnold Klieverik Maik Voppen Herman Hassing Marcel Klamer Alfred Atta Arthur de Bruijn Joop Vriend Anton ter Elst Huub van Langen Ewald Oude Lashof Marcel Lucassen John Hampsink Bart Vos Marcel van Tellegen Karin Klamer Jeroen Kemperink Gea Siekmans Hans Dat Gerry Visser Marcel van Wilpe Jan van der Meulen Martine Withag Ger Kolner Aly Hendriksen Alex Bode Menno de Jager Elly Buijvoets André Bosgraaf Annelies Lageschaar Hans Klomp Fons Nijmeijer Dione Scheuten Monique Kropmans Nico Langeslag Bert Siemerink Rianne Vossers Wim Buijvoets Gerrit de Klein Renate Mulder Bob Leuvelink Hans Geltink Harry Dessens Johan Tijdhof Harry Bossink Vincent van het Reve Rutger Tan Ton Scheuten Ruud ter Huurne Renate Jansen Maureen Schmidt Ria Meijerink Patricia te Riet Lies van Langen Gerda Scholten Ygreck Shyu Gerrit Ruiter Hanny Scheuten Jan van Marle Gert Polak Lucia Ruiter Nr. 4 - augustus

24 Naam: Anja Ligthart De hardloopschoenen van Lid van LAAC sinds: 2007 Hoe vaak train je: Ongeveer drie keer per week, tijdens marathontrainingen 4-5 keer. Volgende doel: de Landgoed Twente marathon (als duo). Bijzonder paar loopschoenen: Saucony Grid, type A. Aangeschaft op aanraden van Huub. Heerlijk licht aan mijn voeten. Zeer geschikt voor baantrainingen en wedstrijden. Deze wedstrijdschoenen zijn lichter dan de gangbare loopschoenen en maar dat zal wel tussen mijn oren zitten ik heb echt het gevoel dat ik lichter loop op deze schoenen. Ik heb er drie marathons op gelopen, dat ging prima. Ze zijn nu helaas teveel versleten om nog te dragen en inmiddels zijn ze vervangen voor een paar andere Saucony wedstrijdschoenen. Dit type schoenen was niet meer leverbaar. Jammer, want deze waren toch wel heel erg fijn. En daarmee speciaal. Ze staan nog als trofee bij mij thuis in de gang. Voorlopig gooi ik deze zeker niet weg Heb jij ook een paar loopschoenen waar je aan gehecht bent? Of een ander verhaal over je hardloopschoenen? Mail het ons: Kopij insturen voor 8 december LAAC Duurloper

25 ZAALTRAINING De Huttenkloasloop leek gezien de temperatuur op de voorbode voor de lente. In lopers land is deze loop echter het begin van de herfst. De avonden weer donker en nat. Kortom weer tijd om aan de zaaltrainig te denken. Al meer dan 15 jaar een vast trainingsonderdeel voor vele LAAC ers. nieuwe leden In iedere Duurloper vermelden we normaal gesproken de nieuwe leden van LAAC Twente. Dit is de afgelopen editie s niet helemaal goed gegaan. Daarom hieronder een overzicht van de nieuwe leden in 2010: Thomas Doesburg - Rekken In veel trainingsprogramma s, o.a. methode Verheul, wordt er gesproken over het belang van een kracht training in de winter. De kracht en stabilitiet, de core stability, in het lichaam is een goede basis voor de verdere training. De zaal training is voor alle leden van LAAC. Het maakt niet uit op welk nivo je loopt. Kracht en stabilitiet is voor iedereen belangrijk. Ook als je dus al lang geblesseerd bent kan de zaaltraining een prima start zijn voor het weer opbouwen van de training. De ervaring leert dat je na een zaalseizoen sterker aan de zomertrainingen kunt beginnen. Alle reden dus om eens de zaaltrainig te gaan bezoeken. Er zijn zelfs mensen lid geworden van LAAC alleen vanwege de zaaltraining. De contributie voor een sportschool is vele malen hoger. Misschein een leuke tip voor een huisgenoot? Hermien Fiselier - Oldenzaal Leonie Haarhuis - Hengelo Mark Heideman - Oldenzaal Tom Hoefnagels - Hengelo Mireille Kruse - Hengelo Jeroen Linneman - Zwolle Chantal Olde Nordkamp - De Lutte Let wel, gezien de opbouw die erin zit, is het verstandig om de trainingen zoveel mogelijk te bezoeken. Ewald Oude Lashof - Oldenzaal Maureen Schmidt - Oldenzaal Waar? Gymzaal van het Carmel lyceum in Oldenzaal. Ingang Titus Brandsmastraat. Wanneer? Vanaf maandag 1 november tot eind maart 2011, van uur. Trainer? Mieke Pater Vragen of informatie? paterpot@zonnet.nl Hans Slaghekke - Delden Roy Tijman op Smeijers - Losser Ingrid Voost - Weerselo Patrick Wilke - Oldenzaal Evelin Zwijnenberg - Oldenzaal Nr. 5 - oktober

26 Parijs - Versailles 26 september 2010 Natuurlijk had ik mee kunnen doen aan de Stroom-Esch estafetteloop. Of aan de eerste Twentse Vrouwenloop bij de UT. Of, zoals vorig jaar, kunnen kiezen voor de Postbankloop in Velp. Of, want die was er ook nog, aan de marathon van Berlijn. Maar het liep allemaal anders. Afgelopen voorjaar werd besloten om met een aantal Terschellinger lopers het laatste weekend van september mee te doen met de 10 Engelse Mijl van Parijs naar Versailles. Starten onder de Eiffeltoren, finishen voor het prachtige chalet van Versailles, en ervoor en erna genieten van de stad Parijs. Zeg daar maar eens nee tegen! En dus werd er ingeschreven, een hotel geboekt, de verplichte medische verklaring ingevuld (waarbij het handig was dat een van de medeloopsters huisarts is) en de site bestudeerd. Oeps, het was niet zomaar een loopje, zo bleek, maar er deden nogal wat mensen aan mee. Vorig jaar waren er maar liefst een kleine lopers gefinisht. Nou ja, daar konden wij vast ook nog wel bij. En dus vertrokken we op vrijdag met de trein richting Rotterdam, om daar over te stappen op de Thalys met eindbestemming Parijs. Het blijft een vreemd gezicht om een snelweg voorbij te rijden met auto s die zich met een slakkengang lijken voort te bewegen. Het hotel in Parijs, dat met het oog op de start was geboekt in de buurt van de Eiffeltoren, bleek een enorme logeertoren te zijn met voornamelijk Japanse gasten. Wij zaten met z n allen ergens halverwege, op de 19e verdieping, en hadden geen balkon, maar wel een prachtig uitzicht over de stad. Na een zaterdag van slenteren, museumbezoek, en natuurlijk crepes eten, kwam de zondag. Met een start om uur was uitslapen er niet bij. Achteraf hadden we ons niet hoeven haasten, want met zoveel man aan de start duurt het wel even voordat iedereen aan het lopen is. Er was een slim systeem bedacht, niet met aparte startvakken, maar met een getrapte start. Iedere minuut vertrokken er zo n 300 tot 350 lopers, die daarna over de brede Seinekade alle ruimte kregen. En er bleek naast het lopen nog een wedstrijd gaande te zijn, namelijk wie zijn oude trui het hoogst in de bomen naast het startvak kon gooien. 26 LAAC Duurloper

27 De eerste vijf kilometer waren niet zo spannend, veel kantoren, weinig publiek, een lange tunnel en vooral veel rechte en brede wegen. Maar daarna veranderde het parcours volledig. Opeens ging het steil omhoog, de kantoren maakten plaats voor flats en woningen, er stond zowaar publiek op de vroege zondagochtend en er stonden overal bandjes te spelen. De klim duurde ruim twee kilometer, voor heel wat lopers een heel zware opgave. Daarna liepen we het bos in, werden de wegen een stuk smaller maar doordat het veld zo ver uit elkaar lag, had je nog steeds alle ruimte. Het laatste stuk van het parcours voerde door kleine voorstadjes. De sfeer was onderweg erg goed, of beter gezegd, vooral heel vrolijk. Op iedere hoek stond wel een bandje, fanfare of een orkestje te spelen. En ook bijzonder: het merendeel van de vrijwilligers bestond uit jonge scouts. Ze hielden toezicht op de start, hielpen bij de drankposten en stonden ons op te wachten bij de finish. Die drankposten waren sowieso uitstekend verzorgd: op de ruim 16 kilometer telde ik minstens vier verzorgingsposten met flesjes water, sportdrank, rozijnen, suikerklontjes en veel vrijwilligers. Na een kleine 16 kilometer draaiden we de brede boulevard op bij Versailles, en konden alle lopers naar keuze uitwaaieren naar links of naar rechts. Nog steeds ruimte genoeg! Bij de finish kregen we van de scouts een fraaie medaille omgehangen met de beeltenis van Django Reinhardt en ontvingen we een tasje met sportdrank, water, een appel en twee mueslirepen. Heel slim, zo had je je handen vrij en kon je in de trein terug naar Parijs rustig eens bedenken waar je zin in had. Kortom: een leuk weekend en een leuke loop, waarin het bij mij dit keer eens niet ging om een snelle tijd (al had dat best gekund, ruimte genoeg!), maar om te genieten van de beleving en de omgeving. En dat was niet zo moeilijk! En volgend jaar, dan zien wel weer wat er allemaal te doen is in het laatste weekend van september! Gerry Visser - redactie Nr. 5 - oktober

28 LAAC op zondag Zondag 19 september was er een opvallend grote opkomst van de loopgroep van LAAC: er was weer wat te vieren! En iets vieren weet deze groep altijd goed te combineren met een looptraining. Na een lichte training van Bart, trokken we met zijn allen naar Erve Hulsbeek voor een feestelijke lunch. Ad Festen, de nestor van de loopgroep op de zondagmorgen, was jarig en het feit dat hij 65 jaar is geworden was een extra reden voor een feestje. De 65 jaren zijn Ad niet aan te zien en zodra hij weer terug is van een verre reis pakt hij zonder meer de training weer op, alsof hij niet weggeweest is. Het was een gezellige bijeenkomst bij Erve Hulsbeek, de lunch was prima en Ad werd verrast met leuke en bijzondere cadeau s. Natuurlijk moest er ook een foto worden gemaakt van de hele groep. Na de Huttenkloasloop wordt de zondagmorgen loopgroep weer uitgebreid met deelnemers aan de clinic, ze zijn van harte welkom. Suze Beusink 28 LAAC Duurloper

29 Beste loopfanaten, is het project Wheel of Energy op Schiphol van startgegaan. Misschien hebben jullie er in de media al iets van gehoord. Het is een project van Richard Bottram, waarbij het komende jaar 365 dagen 24 uur per dag gelopen gaat worden voor de kankerstichting. Na 2 jaar voorbereiding is het Wheel nu gaan rollen. Het is een groot rad waarbij 3 lopers tegelijk kunnen lopen. Richard heeft een aantal jaren gelden zijn vrouw op jonge leeftijd aan deze ziekte verloren. Vlak voordat Elise stierf vroeg ze aan hem wat hij het liefst zou gaan doen als zij er niet meer zou zijn. Zijn antwoord was gelijk: iets doen om meer geld bij elkaar te krijgen voor onderzoek naar deze ziekte. Hij heeft na het overlijden dan ook zijn baan opgezegd en zich ingezet tegen kanker. Zijn eerste project was een jaar lang elke dag een marathon lopen door heel Europa. Tijdens dit project heb ik mijn eerste marathonafstand met Richard gelopen van Hengelo naar Deventer. Iedereen kent wel iemand in de familie/vriendenkring die te maken heeft met deze ziekte. Vandaar dat het ons allemaal treft. Mijn moeder ben ik vorig jaar verloren op 66-jarige leeftijd aan blaaskanker. Nu zijn er tegenwoordig wel meer loopjes voor het goede doel, maar deze spreekt me toch zeer aan. Ik wil graag via deze vermelding in de Duurloper meer lopersvan LAAC Twente hiervoor enthousiast maken zodat we als vereniging ook ons steentje kunnen bijdragen. We zouden bij voldoende deelname bijvoorbeeld het rad een dag(deel) kunnen claimen. De kosten zijn 36,50 per uur per persoon. Dit geld is dus allemaal voor het onderzoek naar kanker. We kunnen het ruim vooraf regelen, aangezien het project een jaar duurt. Dus schroom niet en mail me als je ook wilt mee doen aan dit goede doel. antonterelst@gmail.com 25 jaar Anton ter Elst Nr. 5 - oktober