Sneon 6 februari e Jiergong nû. 2145

Transcriptie

1 Sneon 6 februari e Jiergong nû

2 DOARPSNIJS Dorpskrant voor Exmorra en Allingawier Jaargang 53, Nr Februari 2016 Redactie: Petra Tolsma Griet Reitsma Willem de Boer Thea de Boer Gerda Ettema Redactieadres: Petra Tolsma Surein LW Exmorra doarpsnijs@yahoo.com Ledenadministratie: Willem de Boer, tel Internet: Verschijning: Drukker: Abonnementsprijs: Bankrekening: Bezorging: Maandelijks Printwurk Iris, Makkum Bezorging 17,50 per jaar Postabonnees 32,50 per jaar bij Rabo Sneek-Zuidwest Frl. e.o. t.n.v. Stichting Doarpsnijs te Exmorra Voor vragen over de bezorging kunt u contact opnemen met Fokje Postma, tel.: Het volgende nummer verschijnt op zaterdag 5 maart. Kopij en advertenties uiterlijk dinsdag 23 februari inleveren! Aanlevering bij voorkeur digitaal op A5 formaat (CD, of USB-stick). 3

3 VOORWOORD Februari Beste mensen, Bomen, elektriciteitsmasten en wegen bevroren, het leven kwam op een laag pitje te staan, tientallen auto s gleden van taluds af en kwamen in weilanden of sloten te staan, de scholen waren vrij en mensen schaatsten op de straat. Zelfs in Allingawier. Maar gelukkig is dat weer voorbij. Het is gewoon een lastige winter. Lastig als het gaat om overlast door gladheid en soms sneeuw of stormachtig weer. Het is ook een winter die lastig is door het wisselende en kwakkelende karakter tussen koude en zachte perioden. Kortom niks aan. Dit Doarpsnijs draagt nog een beetje de sporen van de jaarwisseling. Volgend jaar hopen we dat de spreuken weer in het nummer van januari staan, want ik denk dat iedereen toch wel een beetje nieuwsgierig was naar wat een ieder op de ramen had staan. Wij wensen u veel plezier met het lezen van de spreuken van de winterschilders. En natuurlijk alle andere rubrieken van deze maand. Veel leesplezier, De redactie 4

4 INHOUD Soarch en blydskip... 5 Tusken tomme en Wiisfinger... 8 Troch Eksmoarre en Allingawier 16 Oerend hard Jo sille it mar beleve Nieuws van het dorpsbelang Fan alles wat Sportnijs Het geraden plaatje Raad het Plaatje Kerknieuws Ut it laadsje Waarstasjon Skettens Maandkalender

5 SOARCH EN BLYDSKIP 6

6 7

7 Ons bereikte het droevige bericht dat Dhr. Henk Kuiper oud inwoner van Exmorra, is overleden. Wij wensen de familie veel sterkte toe met dit verlies. Redactie Doarpsnijs Januari 2016 Toch nog onverwachts is onze dorpsgenoot Mevr. Wietske Spijksma Beetsma overleden Wij wensen de familie veel sterkte toe met dit verlies. Redactie Doarpsnijs Exmorra

8 Een dag in de winter door Jack Feenstra In juni 1954 kwamen mijn ouders en ik vanuit Piaam in Allingawier wonen. Het huis aan de Kerkbuurt 15 was een kruideniers/annex kosterswoning. Mijn ouders runden de kruidenierswinkel en waren tevens koster van De Nederlands Hervormde Kerk. Zie ook mijn eerdere verhalen Herinneringen aan mijn jeugd in Allingawier. In 1955 bezocht ik de Technische School in Bolsward. Het volgende verhaal speelt zich af in de winter van Ik was toen dertien jaar. D ie middag was het gaan sneeuwen. Een harde noordoostenwind blies de jachtsneeuw dwars over de Bolswarderweg. De sneeuw soms vermengd met hagel sneed in mijn gezicht toen ik naar huis fietste. s-middags hadden de leerlingen van de Technische School in Bolsward van conciërge Andringa te horen gekregen dat in verband met de te verwachten weersomstandigheden een ieder anderhalf uur eerder naar huis mocht. Andringa, door de leerlingen achter de hand Koffie genoemd, was eeuwig gekleed in een donkergrijze stofjas en had zijn domicilie naast de pleiningang van de school. Hij was niet erg geliefd bij de schooljeugd, misschien mede door zijn ietwat autoritaire manier van praten en dienstklopperig gedrag. Toch, toen ik later op de avondschool zat en ik weleens, als hij dienst had, bij hem in zijn kantoortje zat, viel hij wel mee en kon hij soms smakelijk lachen. Zijn autoritair gedrag was ook een houding die hij zich had aangemeten, om bij de jeugd gezag in te boezemen. Toen Andringa zijn mededeling in de klas had gedaan, werd het opgewonden rumoerig in de klas en moest leraar Homme Jaspers 9

9 tot stilte manen. Jaspers was een prettige leraar die Algemeen Voortgezet Onderwijs-vakken gaf, zoals Nederlands, algebra, meetkunde enzovoort. Vakken die ook op de uloschool werden gegeven. De wind nam nog meer in sterkte toe en ik had moeite om vooruit te komen. De jopper die ik droeg kon niet voorkomen dat ik het koud had. Gelukkig gaven de bosjes lage bomen langs de kant weg soms even beschutting. Eindelijk kwam ik in de luwte van Exmorra. De vrachtboot van schipper Johannes de Jong lag voor de kant, naast het woonhuis. Tegen de mast van het schip klikkerde een katrol of iets dergelijks. Het dorp leek uitgestorven toen ik erdoorheen fietste en even op adem kwam. Hier en daar brandde licht achter de ramen. Een enkeling waagde zich op straat, maar als men niet buiten hoefde te zijn, kon je met dit weer ook beter binnen blijven. Ik kende nog niet veel mensen in Exmorra; daarvoor woonde ik nog te kort in Allingawier. Bij boer Okke Postma was iemand de mest naar buiten aan het kruien, de plank op naar de dongbult om dan met een zwaai de grote houten kruiwagen te legen. In het bûthus zouden ze al druk bezig zijn met voeren van het vee en de voorbereidingen om te gaan melken. Ik dacht er niet over na, want toen ik het huis van vrouw Ieke de Vries voorbij was sloeg de harde sneeuwstorm mij weer in het gezicht. Ik kon geen hand meer voor de ogen zien. Meter voor meter schoof ik vooruit. Mijn handen waren gevoelloos geworden. Bij Brúndeer kreeg ik wat luwte en kon ik weer een beetje op adem komen. Brúndeer is een kleine buurtschap met twee boerderijen. Rechts staat de boerderij met voorhuis van de familie Hessel Bergsma en de tweede haaks erop werd bewoond door de Okke Piers Postma en zijn gezin. De laatsten woonden er nog niet zo lang en waren het jaar daarvoor uit Wolsum op deze boerderij komen wonen. Kort daarvoor was er een soort boelgoed gehouden. De oude Pierboer, Okke zijn vader, hield er mee op en omdat Okke zijn eigen materieel had van de boerderij in Wolsum, moest er een 10

10 deel van Pierboer zijn spul, worden ferbôelguodde. Als lagere schooljongen was ik tijdens de middagschaft even wezen kijken. Allemaal volk, enerzijds uit belangstelling en anderzijds om te proberen een graantje van het boelgoed mee te pikken. Op de Allingawierster brug kon ik door de sneeuwjacht heen het grauwe water van het Kanaal zien golven. Sibbele Roorda had een kleine koumelkerij aan de Allingawierster kant van het kanaal, naast de brug. Sibbele was tevens brugwachter van de draaibrug. Als een boot de brug wilde passeren, maakte deze dat kenbaar door op een hoorn te blazen of anderzijds een elektrische aangedreven hoorn te gebruiken. Meestal kwam Sibbele, of, als die niet thuis was, zijn vrouw Maaike naar buiten. De brug werd dan met een grote handel ontgrendeld en werd deze, door ertegen te duwen, met veel inspanning in de juiste positie gedraaid. Wanneer ik vrij van school was, bracht ik het al wat ouder echtpaar vaak een bezoekje. Maaike kon heel boeiend over de Duitse bezetting en het plaatselijke verzet daartegen, vertellen. Ik was daar erg in geïnteresseerd en hing dan ook steeds aan haar lippen. Ik herinnerde mij dat zij eens had verteld dat in het laatst van de oorlog, het verzet op een nacht een kleine praam met gedropte wapens en munitie onder de brug hadden afgemeerd. Om dan de volgende nacht deze naar Makkum door te varen. Doordat er vaak Duitsers over de brug reden was dat heel gevaarlijk. De wapens en munitie waren vaak de nacht ervoor door een Engels vliegtuig gedropt in een weiland tussen de boerderijen van de polder en Tjerkwerd. Zowel in de kamer van het woonhuis als in het kleine bûthus brandde licht. Sibbele molk een 7-tal koeien, maar had zelf geen grasland in eigendom of pacht, maar maaide de kanaaldijken, de gemeentelijke bermen rondom Allingawier en Skuzum. Straks als hij klaar zou zijn met melken en hij de volle melkbussen op de aanlegplaats had neergezet, zou de melkboot van de melkfabriek De Goede Verwachting in Workum langskomen om zijn melkbussen en die van anderen op te halen. Jozef Ketelaar de schipper van de melkboot had al honderden keren de rit van 11

11 Workum naar Makkum visa versa gemaakt. De melkboot haalde enkel de melk op van boeren, waar de z.g. melkauto niet kon komen. Bij de brug lag een kleine roeiboot. Hiermee haalde Sierd Steiginga de melk op van Greydanus, een boer die aan de overkant van het kanaal in de Noordermeer woonde. Mijn vader leende die boot regelmatig om bestellingen bij de boeren die in hetzelfde gebied langs het kanaal woonden; zoals eerdergenoemde Greydanus en dan Auke Rienstra en Bauke Westra. Klaas Feenstra die verderop zijn boerenbedrijf had, kon met de fiets worden bereikt. Door de sneeuwjacht heen kon ik het silhouet van Allingawier gewaarworden. Vlak voor het dorp stond aan de rechterkant de boerderij van de familie Abe Ringnalda. Een vrij nieuwe boerderij die in 1950 was gebouwd, nadat het oude spul op 30 juni in het jaar daarvoor, waarschijnlijk door kortsluiting, was afgebrand. Ik kan mij nog goed herinneren hoe wij achter ons huis in Piaam, waar wij tot 1954 woonden, de boerderij zagen branden. Al gauw deed het gerucht de ronde, dat later werd bevestigd, dat het de boerderij van Ringnalda was. Gelukkig liep al het vee buiten en was er enkel materiele en emotionele schade. Het gezin kreeg al snel een tijdelijk onderdak. Later kreeg men tijdelijk een huisje in Skuzum, alwaar de kinderen toen ook naar school gingen. Een maand later maakten wij met de school een schoolreisje per boot. Bij het Stoomgemaal van De Haan, gingen wij aan boord en voeren door het kanaal richting Tjerkwerd. Bij Allingawier zagen wij toen de staketsels van de afgebrande boerderij van Ringnalda, hetgeen op ons kinderen diepe indruk maakte. Later dat jaar werd begonnen met de herbouw van de boerderij. Aannemer Draisma van Piaam zorgde ervoor dat de binten van het nieuwe spul op 20 maart 1950 overeind stonden. Want tja, de boerderij moest voor de zomer zover gereed zijn dat het hooi weer in de vakken kon worden opgeslagen. Was het vandaag niet echt licht geworden, zo tegen een uur of vier begon het sobere daglicht nog meer te vervagen. Onderweg had ik 12

12 een aantal keren van de fiets moeten stappen omdat de sneeuw tussen de spatborden en wielen zo opgehoopt was dat het fietsen hierdoor behoorlijk werd belemmerd. Eindelijk schoof ik het dorp binnen. Rechts van mij stond het huis van Siemen en Hinke de Boer. Zij waren met hun zoons Ulbe en Tjerk een jaar geleden vanuit Exmorra naar Allingawier gekomen. Hun dochter Rinkje was het huis al uit en getrouwd. Siemen en Ulbe werkten bij boer Okke Siek Postma In Exmorra. Ulbe was enigszins geestelijk beperkt en sprak praktisch niet of kon niet spreken. Tjerk was een heel vriendelijke en sympathieke man, maar ook de ouders waren heel aardige mensen. Door het verlichte raam zag ik Hinke bij de tafel zitten breien. Aan de andere kant van de straat woonde Jantje Bergsma. Een vrouw die vroeger altijd met haar man op een binnenvaartschip had gevaren, maar toen die overleed was zij in Allingawier gaan wonen, de plaats waar haar wortels ook lagen. Ik zie dat Klaas Velzen uit de steeg komt met het karretje om de melkbussen van de straat te halen. Klaas is de zoon van Pieter en Antje Velzen en geboren toen deze al wat ouder waren. Klaas is psychisch enigszins beperkt en lijdt aan een vorm van epilepsie. Ik kan het goed met hem vinden en we hebben dikwijls lol met elkaar. Hoi Klaas!, roep ik en hij groet mij met luide stem:! Ha ze dy fuortjage van skoalle? Klaas weet dat ik schilderlessen op school krijg en noemt hij mij soms Âlde kwasker. Ik lach wat en leg het hem uit, waarom ik eerder naar huis ben gekomen. Klaas laadt de melkbussen op de kar en ik loop met de fiets aan de hand met hem op tot ons huis. Gelukkig eindelijk thuis. Door het winkelraam zie ik licht branden. Ik stamp de fiets een paar keer op en neer om de meeste sneeuw er af te laten vallen en schuif daarna het vehicle in het hok (lees bijkeuken). Alvorens mijn jopper aan een haakje op te hangen klop ik deze uit in de open deur. Ik zie Heit zijn fiets in het hok staan. Waarschijnlijk hoeft hij niet zo vroeg bij een boer te zijn om melkmonsters te nemen. Ik stap de woonkeuken binnen en hoor stemmen in de winkel. Doordat de schuifdeur naar de winkel niet 13

13 helemaal dicht is zie ik door de spleet dat Mem iemand helpt. Het is Tine, de vrouw van Wieberen Postma die voor de toonbank staat. Tine heeft een dikke buik en ik weet nu dat zij in verwachting is. Ik heb nooit geen seksuele voorlichting gehad, maar als ik een vrouw zie met een dikke buik, dan beginnen mijn puberhormonen op te spelen en krijg ik een raar en onbestemd gevoel in mijn onderbuik. Instinctief voel ik dan aan dat er aan dat in verwachting zijn, iets aan vooraf is gegaan dat een ultiem genot veroorzaakt. Het zal Tine haar derde kind worden. Wieberen en Tine wonen achter ons. Daarvoor bewoonden ze een in verval geraakte puntpleats welke op de kruising Meerweg en de zijweg naar Surfinne stond. Doordat deze boerderij op instorten stond en daardoor onbewoonbaar, verhuisde de familie Postma naar Allingawier. Wieberen is hier en daar bij boeren los arbeider is tevens een tijdje melkvaarder en haalt de melk bij Haaye Feenstra, de Gietema s en Douwe Postma vandaan om deze dan met een kleine schouw door de tochte naar het Van Panhuiskanaal te transporteren en de bussen op een stalt (waterstoep) te plaatsen, zodat de melkboot van Jozef Ketelaar deze naar de fabriek kan brengen. De familie Postma heeft het financieel niet breed en krijgen daarom financiële ondersteuning van de Hervormde Kerk. Wieberen heeft in zekere mate geestelijke beperkingen, daarentegen is Tine een intelligente vrouw, die vroeger in haar meisjestijd in de gegoede stand heeft gediend. Het zijn mensen met een goed karakter. De oudste dochter Boukje heeft een zeer laag intelligentieniveau. In mijn tijd waren de opvangvoorzieningen voor deze mensen van dat niveau echter erg beperkt en werden ze eigenlijk gedwongen zolang mogelijk bij de ouders te blijven. Dat kon een zware last zijn en vergde vaak enorme offers. Vooral ook omdat men dikwijls klein behuisd was. Tineke, het tweede meisje, was op jonge leeftijd al een intelligent kind. Wieberen en Tine kregen totaal 5 kinderen. Na Tineke werden dat Wiepie, Jelle en Andries. Ik zie dat Mem een bus met stroop voor Tine vult. Met een grote houten pollepel schept ze een klodder stroop uit het stroopvat, draait deze behendig om en 14

14 houdt de volle lepel dan boven de stroopbus en laat het kleverige suikergoedje in de bus vallen. Wolle jo it efkes opskreauwe. Ik kom letter yn e wike wol te biteljen vraagt Tine. Het was in die tijd heel gewoon dat gehaalde producten in het winkelboek kwamen. Wêr is Heit?, vraag ik aan Mem als ze even later in de keuken komt. Ze vertelt dat vanwege de sneeuw Heit lopende met een stok naar Paulus Ouderkerken is vertrokken om daar te gaan monsternemen. Paulus is een kleine boer onder de rook van Makkum en het daar naar toe lopen vergt al gauw een uur. Mem vraagt hoe ik het op school heb gehad en waarom ik vroeger dan anders thuis ben. Ik vertel de reden en de minne reis die ik heb gehad, maar omdat het lekker warm in de keuken is, het bijna al weer vergeten ben. Mem vraagt of ik nog even een kit cokes uit het kolenhok onder toren wil halen. Ik heb er niet veel zin in, maar doe het toch. Ik pak de zwarte kit, doe een jas en klompen aan en loop op een drafje het pad op naar de ingang van de Kerk; zwaai de zware deur open en loop door het voorportaal naar de achtertsjerke (de hoge ruimte achter het portaal) Het is daar erg donker en koud. Ik vind het altijd maar eng om er brandstof te gaan halen. De hoop cokes ligt op de begane grond van de toren. De koude wind giert door het uilengat, een open nis in de dikke muur van de toren, maar boven loeit het ook door de galmgaten. Boven mij tikt het klokuurwerk de seconden weg. Plotseling begint het boven mij te ratelen en trekt het uurwerk de klokhamer op, om deze met een klap op de klok, boven in de toren, te laten vallen. Boinkkkkkkkkk. Ik schrik en mijn toch al wat gespannen zenuwen laten mij huiveren. Hoewel ik weet dat het niet mag, steek ik de kolenemmer in de hoop cokes om op die manier deze zo snel mogelijk te vullen en dan zo snel weer uit dat donkere hol te verdwijnen en vlucht als het ware naar buiten. Buiten haal ik opgelucht adem. Jakkes, krammele nog es aan toe. Als Mem nog eens wat weet! Sneeuwbuien opgejaagd door de wind gierden om de toren, die grauw afstak tegen de donkere lucht. 15

15 Eenmaal weer binnen dronken we samen wat opgewarmde chocolademelk. Ik probeerde wat huiswerk aan de keukentafel te maken. Maar ik had mijn gedachten er niet zo bij. Telkens dwaalden mijn blikken naar buiten en naar de sneeuw die zich op plaatsen ophoopte. Mem was in het hok (bijkeuken) met het eten bezig. De kookinrichting bestond uit een tweetal petroleumstellen die op een oude tafel stonden. Naast de tafel stond een komfoor en een doofpot. Het wachten was nu op de terugkomst van Heit. Rond de klok van 7 uur kwam hij aangelopen. Zijn jas en pet onder de sneeuw. Koud en moe kwam hij binnen. Mem stookte de kachel nog maar eens wat op. Nadat Heit iets was bijgekomen en zijn neus eens flink had gesnoten vertelde hij van zijn reis. Het had Paulus Ouderkerken verwonderd dat Heit was gekomen. Teuntje, Paulus zijn vrouw, had Heit een kom hete koffie met een paar boterhammen gegeven. Paulus had later gezegd: Jabik, je hoege moarnier net te kommen. Dit is net te dwaen! Heit, met zijn gevoel voor plichtsbesef, stribbelde eerst wat tegen maar was Paulus daar toch dankbaar voor. Na het avondeten scharrelde Heit nog wat in de winkel. Vakken bijvullen, een zak suiker van 50 kilo van de zolder halen en meer van dat soort zaken. Morgen moesten de klanten weer worden bezocht. Weerberichten voorspelden niet veel goeds voor de komende dagen. Het zou moeilijk worden. Dan weer deirie. Oftewel komt tijd komt raad. Misschien mocht ik morgen, bij hoge uitzondering, wel met de bus naar Bolsward. We gingen vroeg slapen. 16

16 TROCH EXMORRA EN ALLINGAWIER Spreuken 2015 Eksmoarre W. Wiersma: Ik ha alles bij inoar koarre, Doe't ik mei myn efterholle op it foerstek bedarre. M. Brunia: By de nijiersborrel wist ik net hoe ik it ha soe, Wie der mar in taksi dy't my thusbringe koe. G. Brunia: Yn warkum wenje docht my wol fertuten, Derom is alles hjir al ofsluten J. fokkema: Eksmoarre seit my nea, Ik lit my leaver nimme yn aldegea. Strikwerda: zimmer frei. P. van der Zee: De soan fan piet, Wie binnen in wike syn klean kwyt. S. Sijtsma: It túnfeest is ús normaal te min, At skoansoan spilet ha wy it wol nei ús sin. E. de Boer: Evert is moai de bear Hy rakket de kantsjes net mear. R. Rudolphi: Tering, Einlings klear mei de fundearing. 17

17 J. Faber: It soe best kinne, Dat wy aanst it rúntsje mei de hûn en bernewein rinne. D. Wijnalda: Komt it troch de cannabis, Dat it hus al hast lyk is? T. Gilliam: It útsicht docht us gjin fertúten, De hiele simmer een bus foar de rúten. W. Groen: Wim Grien, Hat in túnhúske van ien by ien. D. Smoor: Tine koe net súnder seks Derom is se wer werom by har eks. G. Reuvers: ús soan is net te fertrouwen, Troch him stean ik mei in tange yn de brievebus te klauwen. F. de Witte: De folleybal relaasje rún op it ein Fander dat ik mei in oar in baltsje ha slein. R. Piersma: Rients syn hannen kinne it net litte, Foar dat jo it witte stean we wer op strjitte. G. Drost: It is Gaston min nei it sin, As der de frou en de tunman net yn de gaten hâlde kin. J. Wijnalda: Fan myn frou har lingerie wurd ik nochal gleon, Dêrom diel ik it mei eltse holleboek freon. 18

18 D. Terluin: Om nei it túnfeest thus te kommen, Bedarre ik yn in auto fol mei unbespuite prommen. R. van der Werf:Om fjouwer oere s nachts bin ik nog lang net sêd, Ik fyts foar in afterparty nei de stêd H. Feenstra: Myn hûn hat hiel wat bymekoar ôle, Mei de anty blaf halsbân ha ik it ûnder kontrole. H. de Boer: Yn de soco ha ik gjin bonken, Derom wie ik mei de buertbbq sa beskonken. H. Ettema: Om de badgasten harren sicht te beletten, Ha ik in hegere skutting delsetten. S Heinsma: Nei in jûntsie by myn broer wienen we net mear sa helder Us hûn sonk hast nei de kelder. L. Galema: Fan t jier in soad yn de tun oan it wrikken Is de oandrieuwing fan james stikken? B. Brouwer: Hurdrinne fynt Bert nochal gay, Op it amelan sit hy it leafst yn it café. F & L Hamstra: Mei it keatsen yn Aldegea wienen wy de mannen Ek al leine wy de keatsen mei twa hannen. G Koopmans: H T Dijkstra: Mei it doarpsfeest in protte argewaasje, Mar my krigest net yn e organisaasje. Lit it buertbestjoer mar ferekke, Se kinne om my it ôfskiedskado yn harren reet stekke. 19

19 R Lammers: Ik freegje my of at minsken hjir langs rinne, Fan hokker foargevel se it measte genietsje kinne. D. Brander: Seis wike lang de hiele húshalding ferskjinje, Mar ik koe der net in sint oan fertsjinje. P. Fluttert: De measte minsken fine it nochal bryk, Ik kin douche en skite tagelyk. J. Feenstra: Op e buert is it in raasje, Wy moasten ek in gevelrenovaasje. G. Gerrits: Mei de saken gong it net sa hurd, Derom smarde ik wer wat nije farve op e hut S. Steigenga: Jesse is in luie hûn, Heit bringt al jierren de folders foar him rûn. A. Boersma: Oerdei op it doarpsfeest bin ik net van de partij, Jûns als befeiliger bin ik der wol bij. S. Van Seijen: Wat in geklei, Jim ha dochs in skjinmakker op nijiers dei. G. Reinsma: It wie wer moai Dit jier de skuorre wer fol mei rotsoai. R. Peelen: Fan dit hus wurdt nimmen hiet, Fandêr dat it al jierren te keap stiet. W. Jaspers: Mei de swift ynhelje, Moast ik djoer betelje. 20

20 T. Tolsma: It is wachtsjen op'e dei dat Simme yn it maaium leit, At heit der rappe underdielen op draait. A. Tolsma: Hè Arno, Wennet hjir de nije Kromowidjojo? A Captein: Nei in suchtsje wyn, Wie de nije stal al wer fyn. A. Strikwerda: Mei beide klauwen yn it gips, Foel it wat ôf mei it feien fan de bips. A. Overwater: Neffens Alwin is it mei it belibjen hurd út, At it grutterswinkeltje slút. R. Wiltenburg: We rinne no us rûntsje, Mei bennewein en hûntsje. Museum: Meitsje it mar gesellig en leuk Folgend jier in bettere spreuk. H. Salverda: Ik fietste op kop mei de buerttour, De rest hie de tonge op it stjoer. J. Steigenga: Fan irritante mantsjes, Krij ik losse hantsjes. K. Faber: No t myn knibbels wer nij binne, Kin ik straks mei myn lytsbern rinne. P. Ypma: Wat my yn Ingelân it measte ferraste, Wie dat Pieter Z my yn syn sliep betaste. 21

21 Ex-Brunia: Lizze jim hjir de hiele dei te sliepen? De gerdinen binne noait iepen. H. Kooistra: It straten by myn soan gong ferkeard, Ik hy hast myn eigen finger amputeard. G vd Hel: It Eksmoarster rûntsje wie in hel, We koene net mear mei de rolstoel by de iisbaan del. R. de Vries: Myn baas hâld my eins net yn e gaten, Derom stean ik de helte fan e tiid te praten. Jonkhout: Ik bin hielendal yn myn sas, Mei myn lûkpûde op it terras. A. Abma: It besykjen fan 18+ sites wie net sa tûk, No witte myn bern dat ik de laptop net allinnich foar it wurk brûk. J. Feenstra: Mei it karnaval wie ik knap sêd, Ik ha alles ôfsocht om myn soan mar die lei allang op bêd. Bellis: Ik wol myn rommel graach anoniem kwyt, Fandêr dat ik it under de namme elfje op marktplaats slyt. H. Bergsma: Fan t jier as pubquizmaster oan t set, Self wist ik de antwurden ek net. H. VSK: It is my min nei it sin, At ik troch in steand nummer mar 1 kear keatse kin. 22

22 S. Leijenaar: Fan t jier aardich wat baltsjes rekke, Ik kaam wol gauris thús mei de krans om e nekke. R. Sinnema: Foarich jier hienen we it al tocht, Der wurdt gjin boartersguod mear ferkocht. JdG: P.J van Ooij It is foar Johan wol wat wrang, Hy koe it grutterswinkeltsje net rêde fan e ûndergang. Op it toaniel ha ik it bêst nei t sin, En myn Frysk is ek noch net sa min. G. Reitsma: Ik koe der net om laitsje, Dat ik by it fiadukt in highsider moast meitsje. Jacobs: Nei twa moannen de túnman om e doar, Ha ik it túntsje no knap foar elkoar. L. de Jong: It is in pracht, Foar 55 euro ferbliuwe jo hjir in nacht. Vd Feer: B.Buma: It útsicht bliuwt foarlopich rom, De bougrûn hat syn agraryske bestimming werom. Is de prysútrikking myn plicht, Nim ik earst in pear foar it sicht. W. de Boer: Myn twadde hûs wol ik graach slite, Miskien moat it mar wat minder opsmite. J. Elgersma: Us soan wie troch it dolle, Hy hie de kastdoar útholle. 23

23 V. Kok: What the fuck Hjir wennet Vera Kok. D. Elgersma: Is Durk allinnich mar bloed donateur, Foar it fergees bakkie pleur? J.J van der Goot:Jantine fyn ik net mear sa bysûnder, Myn eigen makke badkeamer is in wûnder. H. Galema: Wy bale as in stekker, Noch steeds wurde wy in eksmoarre wekker. P. Heinsma: It is piet die allinnich mar kleit, At it net waait. L. Visser: Om t ik it deiljocht net kin ferneare, Lit ik no kamera s de buert inspektere. H. de Boer: Autoride is te djoer, Pak ris de fyts aldus Hieltje de Boer. C. Kienjet: Cor is net te genieten, De ov hie de koelcontainer op de jeu de boule baan smiten. Wiets: De Oerdracht: Myn tún is mooi opromme, Ik kin ek wer fatsoenlik efterhûs komme. Nog efkes en it doarpsbelang dielt befruchtingspreemje út, Om te foarkommen dat de skoalle har doarren slút. K. Postma: Gatze en Sabine wolle it nog wolris ferjitte, Dan is it Karst die harren hûn út mei litte. 24

24 S. Steigenga: Soe wol ien it witte, Dat wy ús hûn in de strjitte skite litte. J. Alkema: Bûten de baan bin ik de bêste Op de baan bin ik lêste. J. Twijnstra: It leafste doch ik in bûtenlanske rit, Om t ik dan net mei myn twa dochters opskeept sit. J. Lootsma: Wat in pracht, Dit jier wie de koets foar 28,8. A. Steigenga: Wy baalden as in stekker, Net de buorlju mar Harry hâld ús wekker. R. VSK: Boppe is it chill, Under is it kil. H. Postma: Allinnich op fakânsje is dochs apart, Harry wat is der allegearre bard? M. Lemstra: Foarhinne net út de kroech wei te slaan, Mar no is de sûperij fan de baan. L. Steigenga: Mei myn gazon giet it al wat better. Troch de OV stie it de hiele moanne augustus ûnder wetter. G.P. Feenstra: Yn it wykein wol myn gesin my wol slite, Dêrom moat ik altyd yn t honk ite. D. Postma: De tún wie klear, Dêrnei sei se neat mear. 25

25 J. Bruinsma: Ryd ik moarns by de feanhoop fuort, Is it jan mei de pet dy t seit dat ik mei nei it plysje bureau moat, G. Postma: Gatze wer bin dyn kloaten, At de frou appt giest nei hûs mei de sturt tusken de poaten. H. Brander: It is Henno dy t de kosten ûntdûkt, Omdat hy de wifi fan de buorman brûkt. A. Spijksma: Dit jier foelen de brânstofkosten mei, Omdat Arjen yn snits lei. P. Zuidema: In jûntsje yn arum is hiel bysûnder, Ik koarre alles der ûnder. A. Stremler: It is Abe die der knap mei sit, At hy de fuotbalkaarten yn e slûf sitte lit. C. Drost: Oan myn auto bin ik net safolle kwyt, Om t ik yn in bus fan it umcg ryd. W. Brander: Oan myn praat te hearren ha ik it altyd aardich foarelkoar, Dochs hong myn kerreven nei de fakânsje mei ducktape byelkoar. B. Twijnstra: Yn t Honk stank foar dank, We krigen gjin sterke drank. F. Postma: It wie altyd leuk, Dit jier de lêste spreuk. 26

26 F. Piersma: Fedde sjocht noch ferheard om him hinne, De gemeente woe de stobben net meinimme. J. Ypma: Poerkes fan gebakken lucht, Us metselaar is in klucht. J. Gietema: Twa frikandellen en in pude patat, Dochs apart dat ze nooit deselde rekken hat. J. Kooistra: Stank foar dank, Jappie sit wer mei in rol keukenpapier op e bank. G. Rol: Preekje yn gaast is myn nocht, Kom ik hast te let dan gjin ik mei piepende bannen troch de bocht. G. Brouwer: We waarden raar ut bed belle, Bert waard mei de ambu ophelle. W. Yntema: Holder de bolder, Helje de bernewein mar wer fan solder. I. Salverda: Nei in bytse snoeierij, Kriegen we der twa meter tun by. Ott: Autoride docht us net goed, Sels de boadskippen doche we te foet. S. Steigenga: Mei gjin profyl mear op de ban, Cross ik troch it franske lan. J. Veslinga: We wienen noch al verbaast, Wa ruilet eksmoarre no yn foar Gaast. 27

27 J. Elgersma: It is johan dy t graach in blokje opfikket, We kinne op e boalserterdyk al sjin dat syn kachel rikket. G. van der Berg:It komt om t ik no mem bin, Dat ik no langer mei in auto ta kin. S. Buma: Foar Agnes is it in grutte strop, Janny passet altyd op. J. Vellinga: It is hjir noait stil by ús, We hawwe allegear bisten yn en om it hûs. Rode vrouw: Eintsje beslút, Elts jier wer flauwekul op it rút. E. De witte: It is Evert die net leaut, Dat in tillefoan net op it dak fan in ridende auto lizzen bliuwt. A. Spijksma: Mei pinkster moandei gong ik op myn bips, Hallee, wer in moanne yn it gips! B. Faber: At ik op'e wetterscooter it gas iepen lûk, Stiet jan mei de pet al klear mei syn bonneboek. I. Schoot: By de bank lûke wy oan it koartste ein, Oars hiene wy Eksmoarre allang gedag sein. P. Bijlsma: Altyd foar 't honk yn it spier, Sollisitear ik nei frijwilliger fan it jier. 28

28 S. De boer: Thús wêze is der net by, By alle sporten bin ik fan de partij. M. Wiersma: Witte jo net wat Minne dit jier hat kocht, Dan ha jo syn Facebook pagina noch net besocht. P. Cuperus: Piet koe fan't simmer wer yn t spier, Buorman hie de hannen yn t hier. J. Zijlstra: Mei reptielen hat Sita net sa folle, Se lei de hiele dei op bêd mei de tekkens oer de holle. Brundear J. Heeres: ynparkeare nim ik as blondje net sa nauw, Dêrom lei de bumper der heal au. J.A. van den Berg: Oan de snelheidslimiet hâld ik my net, Mei 90 troch Eksmoarre wat in ferlet. Allingawier O. Steigenga: Us serre is noch net sa âld, Mar It binne de spanbannen dy t him by in stoarm op syn plak hâldt G. Ringnalda: It is my bêst nei it sin, Ik sit wer op de bank neist myn freondin. 29

29 Goeman: Troch jim binne we knap ferlegen, fan in spreuk betinke krije we ek dit jier de triennen yn e eagen. T. Schilstra: Stank foar dank, Ik lis no eltse dei wer yn ûnmacht op e bank J. Swieringa: Yn fryslân kin ik de regels ûntdûke, Mar yn Frankryk kin ik myn funksje net misbrûke. Y. Schakel: At jo foar in fermogen oan apparatuer yn hûs helje, Kinne jo net mear in nije e-bike betelje. H. Reitsma: It jarjen docht in soad fertuten, Ik ha no ek dûbele ruten. L. Poepjes: De ferkeap giet noch al traach It boerd stiet noch hieltyd yn e haach. W. Welbedacht: Der is net ien dy t wit, Hoe it mei dy grutte kras op e auto sit. S. Reitsma: By it sjen fan de man fan Qlip Wurd ik behoarlik sip M. Welbedacht: Is it hynstehok klear, Is it hynder der net mear. G. Postma: At Gerard net stil op bêd leit, Is hy samar heit. G. vd Steeg: De datum fan in itentsje ûnthalde is noch al dreech, Foar Gerrit van der Steeg 30

30 J. Gietema: Mei alle gemak, Sjit ik in kûgel troch myn tak. R. vd Steeg: Om ris wat oars as buorkjen te dwaan Mei ik ek graach in plûmke slaan Y. de Witte: Net allinnich Sytse mient fan him sels noch al folle, Marius hat de pet ek al skeef op e holle S. Kuiper: Yn Eksmoarre binne se net goed wiis, Sûnt ik yn makkum keats ha ik wol gauris in priis D. Terpstra: Mei myn nije bus, Bin ik klear foar eltse klus. M. Oppedijk: At ik in nije auto scoor, Helje ik him earst hielendal út elkoar. J. Ybema: Wa hie dat no tocht, Mei de auto oer de harses yn e karwei-bocht De Syl G. Edler: Om t de Eksmoarster jeugd mei lit sitte, Wie ik no ta oan in nije hikke. Peter: Foarich jier waard de spreuk net better, As in rymke oer in plasse wetter. S. Altena Lit Sietse mar in baltsje stjitte, At ik mar oan myn stientsje kin sitte. D. de Jong It hiel jier foar de ski fakânsje potten, De hiele wike gjin snie ûnder de latten. 31

31 J.W. Feenstra It is Irma min nei it sin, Dat se nei de puppycursus gjin sertifikaat yn ûntfangst nimme kin. J. Feenstra Myn eigen namme brûk ik net yn it openbaar, Mar as John bin ik op Merkpleats ûnherkenbaar D. Ettema Wa hie dat no tocht, Ik ha wer in stikje lân kocht. Boalserterdyk Rj. Postma: Wy binne as protters sa blier, Twa kear pake en beppe wurden yn ien jier. M. Foekema: sinnebaaie kin hjir net bleat, Oars ride de mannen fan Terluin de trekker yn e feart R. Scheltinga: Ek al is der noch net fersliten, De fyts fan myn soan wurd hjir per direct op e âld izer buld smiten. Tj. Reitsma: De testritsjes kinne we wol opdûke, Want aanst kinne we it gas op e Boalserterdyk net mear iepen lûke. 32

32 Beste dorpsgenoten in Exmorra Allingawier. Hierbij het actuele nieuws vanuit dorpshuis 't Honk. bestuursvergadering Gemiddeld eens per zes weken vergadert het bestuur van de Stichting. Allerhande lopende zaken passeren dan de revue. We stellen dan ook vast dat er steeds weer vrijwilligers beschikbaar zijn om zich in te zetten voor het reilen en zeilen van 't Honk. Zolang dat zo goed blijft gaan, ziet het bestuur de toekomst zonnig tegemoet. En natuurlijk praten we veel over geld, hoe kan het ook anders. En als we besluiten nemen willen we zoveel als mogelijk rekening houden met de belangen van de gebruikers. En die belangen verschillen soms nogal. Toch wil het bestuur proberen om iedereen zoveel als mogelijk gelijk te behandelen, als het gaat om activiteiten voor de mensen uit onze beide dorpen. NL-doet Zaterdag 12 maart is het weer NL-doet dag bij 't Honk. NL-doet wordt georganiseerd door het Oranje Fonds. NL-doet is de grootste vrijwilligersactie van Nederland. NL-doet zet vrijwillige inzet in de spotlights en stimuleert iedereen om een dag(deel) de handen uit de mouwen te steken. En eigenlijk snijdt het mes aan twee kanten. Er worden weer klussen gedaan door vrijwilligers en tegelijk sponsort het Oranje Fonds ons hiervoor. Daarom doe 12 maart mee. We beginnen om uur. In het volgende nummer van DN leest u meer over de vrijwilligersavond die we op 12 maart willen houden. Reserveren dus alvast. overkapping We doen het niet graag, maar toch willen we hier noemen dat het bestuur klachten van Honk-gebruikers krijgt, over de stank in de hal van 't Honk. Een entree waar een vieze rooklucht hangt. Weinig uitnodigend. Helaas wordt er in de hal gerookt, ondanks dat iedereen weet dat er in 't Honk niet gerookt mag worden. Stickers 33

33 herinneren iedereen daar nog eens aan. Daarom een oproep van het bestuur aan iedereen om het rookverbod in 't Honk te respecteren, ook in de hal. In het verlengde hiervan heeft het bestuur besloten om de huidige overkapping te vervangen. Deze wordt groter dan de huidige en de mensen kunnen er zitten. En...? Er komt ook een asbak in. planning activiteiten Verder kunt u voor reserveringen terecht bij Simon Steigenga. Tel , simon-ria@home.nl of via Namens het stichtingsbestuur, Gerrit van der Steege. Tel.: , g.vandersteege@hetnet.nl KLAVERJASSEN Door het succes van vorig jaar ook dit jaar weer een klaverjas-toernooi. Uiteraard vindt deze plaats in t Honk op de bekende vrijdagavond en dit jaar is dat op: vrijdag 4 maart 20:00 uur inleg = 5 euro vleesprijzen opgave tot donderdag 3 maart 20:00 uur bij Harry ( ) We willen wel minimaal 3 tafels vol, min. 12 deelnemers dus. Bij minder dan 3 tafels zijn we helaas genoodzaakt het toernooi af te gelasten. KOMT ALLEN! Groeten en tot 4 maart, Klaasje en Harry 34

34 Exmorra, februari 2016 Aan de ouders van de muzikale jeugd van Exmorra en Allingawier. Al vanaf 2005 is Chr. Muziekvereniging Concordia Exmorra- Allingawier een vereniging in ruste en in 2013 is de vereniging definitief opgeheven. De voormalige vereniging heeft middelen aan het Dorpsbelang Exmorra achtergelaten. De wens van het oudbestuur en oud-leden is dat de middelen worden besteed aan de kinderen die met muziek bezig zijn in onze dorpen. Als uw kind(eren) in het lopende schooljaar muzieklessen volgt(en) op de muziekschool en waarbij hij/zij een instrument bespeelt (geen AMV lessen) en in opleiding is voor diploma A, B of C, t/m 16 jaar (peildatum 1 april) dan is er een bedrag van 125,00 per kind beschikbaar. Mocht bovenstaande het geval zijn, dan verzoeken wij u om onderstaande antwoordstrook volledig in te vullen en vóór 1 april a.s. in te leveren bij de penningmeester van Dorpsbelang Exmorra: Chris Drost, Ds. Wa. Brakelstrjitte 41, 8759 LL Exmorra. Let op! Na 1 april a.s. kunnen echter geen aanmeldingen meer in behandeling worden genomen. 35

35 o Uw kind...woont in Exmorra of Allingawier o Geboortedatum... o Uw kind heeft les op: naam instrument... op de muziekschool Ritmiek o Is in opleiding voor diploma... o U overlegt een bewijs van inschrijving aan de muziekschool o U overlegt een duidelijke kopie van het betalingsbewijs aan de muziekschool o U levert de bewijsstukken samen met deze antwoordstrook in bij de penningmeester van Dorpsbelang Exmorra: Chris Drost, Ds. W. à. Brakelstrjitte 41, 8759 LL Exmorra. 36

36 OUD PAPIER februari Ook dit jaar gaan we weer het oud papier ophalen. Elkaar een paar dagen van te voren een seintje geven om het oud papier te gaan ophalen is reuze handig. De onderstreepte persoon op de lijst dient de andere personen vooraf even te benaderen die met hem meelopen. Dit geldt alleen voor het gebied Exmorra. In Exmorra is de start om 9.30 uur op de Golle met Harm of Jappie Kooistra. Voor de Bolswarderweg en Allingawier graag onderling even contact met elkaar opnemen over tijd en plaats. Het schema voor de maand februari ziet er als volgt uit: Zaterdag 27 februari 2016 Bolswarderweg, De Zyl, Meerswal: Bram Twijnstra en Douwe Terluin Allingawier Exmorra Reserve : Germ Brouwer en Jelle Elgersma : Sierd Jan Steigenga,, Riemer Wiltenburg, Christiaan Stremler, Dennis Strikwerda : Hendry Steigenga, Filippus Hamstra, Gerhard Reuvers en Jan Alkema 37

37 38

38 Oerend hard Door Johan Swieringa Door de hele historie van de motorfiets komt men ze tegen, de mannen die in de ban van de techniek raakten, een motorideaal koesterden en vaak eer ze het zelf beseften fabrikant waren geworden. Slechts heel weinigen slaagden er in om vanaf een vroege start hun product steeds weer aan te passen aan de wisselende smaak van het publiek. James Lansdowne Norton ( ) was er zo een. Reeds als jongen toonde hij zich een veelbelovend technicus. Hij trok in zijn geboorteplaats Birmingham sterk de aandacht met zijn eigengebouwde stoommachinemodellen. Zijn leertijd volbracht hij bij een gereedschapsmaker en de daar opgedane ervaring kwam goed van pas, toen hij op het eind van de negentiende eeuw voor zichzelf begon. Zijn Norton Manufacturing Company hield zich aanvankelijk bezig met het maken van onderdelen voor de rijwielindustrie, maar schakelde al spoedig over op motorfietsen. In 1902 kwam de eerste Norton uit. James was een veel beter technicus dan zakenman en het nieuwe bedrijf liep niet zo best tot hij een samenwerking aanging met een van zijn toeleveranciers R.T.Shelley. Zij stichtten Norton Motor LTD op en dat werd een groot succes. James kon zich nu helemaal op de techniek concentreren. Dit had onder meer tot gevolg dat ene Rem Fowler in 1907 de allereerste officiele motorrace ter wereld won op het eiland Man. De Norton was voorzien van een door James opgevoerde 2 cilinder 617 cc Peugeot motor. 39

39 Veel pioneer motor- en automerken uit het begin van de 20ste eeuw gebruikten produkten van anderen. De combinatie Norton met auto/motormerk Peugeot was er zo een. Overigens is dit een gewoonte die tot op de dag van vandaag wordt toepast in de automobiel- en motorfiets industrie. James had een zwakke gezondheid en er gaat een verhaal dat hij in zijn jeugd voor een rustkuur naar Amerika werd gestuurd. Tijdens de overtocht per boot zou hij toegetreden zijn tot het Leger des Heils en spoedig na terugkomst in Birmingham sloot hij zich aan bij de plaatselijke gemeente. Daar ontmoette hij Sarah Saxelby met wie hij vlak voor de eeuwwisseling zou trouwen. Uit dit huwelijk werden vijf kinderen geboren, drie zoons en twee dochters. Zijn religieuze opvattingen drukten hun stempel op het zakenleven van Norton. De machines die zijn naam droegen, stonden bekend om hun solide bouw en betrouwbaarheid. In 1914 ontwierp zijn dochter Ethel het logo van Norton, beter bekend als de N met een slinger. Pa Norton was een hondenliefhebber. Vandaar dat de eerste letter van het loge Norton een zittende hond uitbeeld, die zijn staart over de rest van de letters uitzwaait. In dat eerste jaar van Wereldoorlog I verkocht Norton motoren aan het Russische leger. Even voor uw beeldvorming... Ook de letters O, die schuin ingetekend werden in het logo, 40

40 bracht later vermoedelijk Freddy Heineken op hetzelfde idee. In zijn biermerk ziet u de scheve E s namelijk terug. Daardoor lijkt het als of het flesje bier u toelacht. Op de bijgevoegde foto de baas zelf, die in 1925 overleed. Hij wordt gezien als de founding father van de Engelse motoren industrie. Toeval of niet. Na zijn dood begonnen overigens de racesuccessen voor Norton wereldwijd en volgende keer zal de verbinding van Norton met het Eiland Man worden gelegd. ANNEKEDOTE. Tussen mijn vriend "Wilde Jan de Vries, de crossende aardappelboer uit de Wieringermeer" had zich in onze puberteit een scheiding tussen twee- en vierwielers afgetekend. Hij ging door in de autocross en ik legde mij toe op met name het zo hard mogelijk rijden op brom- en motorfietsen. Mijn vriend Jan zijn ouders runden een boerderij en ik was daar regelmatig te vinden als er weer gecrost, (maar ook gewerkt), moest worden met alles wat maar wilde rijden. Wij reden op ons twaalfde al op Nuffield/Fordson Major/ Massey Ferguson en David Brown trekkers, welliswaar ook Engels, maar dat schoot niet op. Vandaar dat ik op het lumineuze idee kwam om rond mijn 13e jaar mijn ouders te vragen of het goed was om een auto aan te schaffen. Stelt u zich deze vraag even voor, dat uw kind dit aan uw vraagt. De meest voor de hand liggende reactie zou een draai om je oren zijn, denk ik. Maar mijn ouders zagen dat "anders" en vroegen in alle rust hoe ik dat met vriend Jan wilde gaan doen. Zoals eerder vermeld had mijn vader een broer, die een kapperszaak runde. U weet wel van de vorige keer, die zaak die geplunderd werd door twee Amerikanen op die verrekte Nortons. Ik wist van mijn oom, dat hij wel van zijn oude VW kever af wilde voor niet al te veel geld. Nadat ik mijn vader had 41

41 verteld, dat Oom Jur een auto in de aanbieding had ging mijn vader met mij mee en schaften wij deze auto aan. Niet dat wij het vehikel eigenhandig naar de boerderij reden over de openbare weg. Nee, dat deed mijn oom Jur zelf en zijn broer, vader Tjitte volgde. Oom Jur moest namelijk ook weer thuis gebracht worden en daar was mijn vader goed voor. Aldus geschiedde, dat Jan en ik eigenaar werden van een heuse VW kever. Notabene een uitvoering met een achterruit met zo n ouderwets spijltje, oftewel een brilkever. Een liefhebber doet er tegenwoordig een moord voor. Wij betaalden 250 gulden aan Oom Jur en starten met deze auto onze autocross carriere in de Wieringermeer. Eenmaal uit het zicht van ouders, rosten wij deze kever na een uur crossen midden in een boerensloot. Het ging iets sneller dan trekkers zo bleek. Na bekomen te zijn van de schrik en natrillend in onze overalletjes werd de rijkunst verfijnd in het boerenland en bleken wij over ongekende stuurmanskunsten te bezitten. Na 14 dagen verkochten wij de VW voor 400 gulden. Trots kwam ik thuis met de eerste centen verdiend in de handel. Onze wederzijdse ouders trots als een pauw. Maar bij nader inzien bleek niet hun grootste zorg te zijn, dat wij zouden verongelukken, maar meer dat wij er geen centen bij in zouden schieten... Nadat dit eenmaal duidelijk was, beloofden zowel Jan als ik aan onze ouders: dat wij er 42

42 voor zouden zorgen, dat wij er geen centen bij in zouden schieten en met een beetje geluk ook niet zouden verongelukken! Eenmaal beloofd was het hek van de dam. Er volgde een hele rits aan VW kevers en andere soorten auto's en het eindigde met zware Amerikaanse wagens van het merk Chrysler. Bij deze een foto van vriend Jan die in 2009 als gevolg van een verkeersongeluk overleed. Zoals u kunt zien waren de Marianne bar en loonbedrijf Hak onze grootste sponsoren. Jan was chauffeur en ik monteur. Hij werd de schrik van de Makkumer autocross, dat hem door organisatoren, wijlen Gatze van der Meer en Johannes Tromp, in Makkum de titel "Bliene Jan" opleverde. Laat ik daar nu net politieagent worden in 1975 en was mijn wilde jeugd voorbij, omdat ik mij moest leren gedragen!!!! Tot de volgende keer Johan (Bertus) Swieringa. 43

43 *********************************************************************************** VOLKSTUINVERENIGING DE GARDENIERS De jaarvergadering van volkstuinvereniging De Gardeniers zal worden gehouden op woensdag 17 februari a.s. om uur in dorpshuis It Honk. Alle leden hartelijk welkom. Het bestuur. 44

44 JO SILLE IT MAR BELEVE! Briefkerij tusken Eksmoarre en Boalsert Bêste Hindrik, Sjoch Hindrik, uh no is t wol wat. Do bist in bêste jonge hear, dat is it net. En ik ha dy ek noch genoch te fertellen, want do wist yn ons moaie stadsje bart altyd wol wat. Mar dy briefkerij dêr woe ik eins mar mei ophâlde. Wist wat it is? Ik fyn dat dy ferrekte PTT sa aldergloepenste djoer wurdt. Sjoch, op dizze ha ik noch mar in krystsegel plakt, mar yn maart moat der ien op fan in 73 dikke eurosinten. En dan besoargje dy oelewappers m ek noch by de buorlju. Ofsetters binne it, dy smoarge PTT-ers. Neffens my is dat ynsetten doe t Wieger mei de VUT gie. Doe wie it noch in staatsbedriuw en kostte in postsegel heechút 55 skiterige gûnesinten. Wieger soarge der foar dat de brief yn de goeie gleuf kaam. Want kinst fan Wieger sizze watst wolst, mar net dat hy net gleufketûk wie. Wieger is sawiesa in tûk man. Hoe liket dat Hindrik, sit hy ek op jeu de boule? Hy sil fêst in tûke goaier wêze. En wist wat it ek wie mei Wieger, dy kaam yn waar en wyn. Izel en meters hege snie joech hy neat om. Moast no ris sjen. Hiel Nederlân stie op syn harsens. Kode read. De post kaam dagen letter. Dat wie heartiids dochs net sa Hindrik, wol? Sels de skoallen wienen ticht. Beskamjend. No Hindrik, hast ek noch even te reedriden west op dy iisbaan by jimme? Of is dat ding noch altyd lek? Ik soe lêstlyn al even in pear rûntsjes pakke. Kaam ik by de iisbaan, wiene der wer in pear fan dy rotbêrn west te wakhakken. Flechtelingen kinne dat net west 45

45 hawwe, dy binne hjir noch net en hawwe ik gjin idee wat in wak is. Ik woe Klaas Yska mar foarstelle dat dy der in eachje yn it seil hâld. Hy wennet op noch gjin hundert meter fan de baan. De jeugd sil dochs wol respekt hawwe foar de nûmer 13 fan de Alvestêdetocht fan 1963? Hoewol, sy witte net iens wat in Alvestêdetocht is fansels. No Hindrik, ik hâld der mei op. Do moast mar in oare, mear fermoogjende penfreon sykje. Ik sil wol wat faker skilje, want ik moat al op e hichte bliuwe. Dat wurdt dan wol nei seizen of yn it wykein. Wy hawwe nammentlik sa n soarte fan belfrijabonnemint. Oant hearens of oant sjen en dochst de groetnis oan Lieske? Dyn maat, Freerk 46

46 D o r p s b e l a n g Exmorra sinds 1957 NIEUWS van het DORPSBELANG EXMORRA Dorpsbelang vindt het belangrijk haar leden op de hoogte te houden. Waar houden we ons momenteel mee bezig? Kerstboom: U hebt het gezien, de kerstboom is weer opgeruimd. Fijn dat de kerstboom ook onderdeel was van de kerstactiviteiten van school. Er hingen prachtige wensen in. Dank aan iedereen die ons een handje heeft geholpen. Vuurwerk opgeruimd: Vorige jaren lag de leugenbank na nieuwjaarsdag altijd vol vuurwerk en maakten wij dit deel altijd schoon tijdens het opruimen van de kerstboom. Dit jaar viel het mee bij de Leugenbank, maar de speeltuin lag veel voller dan andere jaren. Ook dit is door ons schoongemaakt. Website dorpsbelang: Op de website van dorpsbelang staan alle gegevens van bedrijven, verenigingen, stichtingen en kerk in ons dorp. Een keer per jaar checken wij de gegevens aan de hand van de informatie in de Kamer van Koophandel. Maar niet iedere vereniging staat ingeschreven of er vindt wellicht tussentijds een wijziging plaats. Mocht er verkeerde informatie op staan, laat het ons dit dan weten via het mailadres van dorpsbelang. Dan zorgen wij dat het aangepast wordt. Iepen voor particulieren De Stichting Iepenwacht Fryslân (SIF) werkt al sinds 2005 om de iepziekte onder controle te krijgen en de iep als soort te blijven 47

47 behouden voor Fryslân. Dit doet de SIF onder andere door het planten van iepen bij particulieren. Voor particulieren in de Friese gemeenten, welke deelnemer zijn aan de Stichting Iepenwacht Fryslân, bestaat de mogelijkheid om voor de aanplant van resistente iepen in aanmerking te komen. Het betreft aanplant van bomen in grote particuliere tuinen, monumentale erven en landschappelijke inpassing van (agrarische) bedrijven. Aan de aanplant van de bomen zijn voor de eigenaar geen kosten verbonden. Voorwaarde is wel dat de bomen in stand worden gehouden. De bomen worden geleverd en aangeplant door de Stichting Iepenwacht Fryslân. De regeling is van toepassing voor het plantseizoen 2016/ Aan de plantlocaties en instandhouding van de bomen zijn voorwaarden verbonden. Zo moeten de bomen voldoende ruimte hebben om uit te kunnen groeien tot volwassen bomen. De iep is een mooie en sterke boom die thuishoort In het Friese landschap. Helaas zijn in het verleden veel iepen verdwenen door de iepziekte. Karakteristieke beplantingen langs de wegen, op boerenerven en in de dorpen zijn daardoor aangetast. Gelukkig is de iepziekte inmiddels sterk teruggedrongen, dankzij een effectieve bestrijding en de aanplant van resistente soorten. De Stichting Iepenwacht Fryslân biedt particulieren de mogelijkheid om binnen het SIF herplantproject kosteloos iepen op hun erven aan te planten. Bij interesse kan men contact opnemen, voor 31 maart 2016, met de coördinator van de Stichting Iepenwacht Fryslân via het adres: 48

48 Nieuwe ophaaldag afval in 2016? Wanneer wordt uw container geleegd in 2016? Dit kunt u opzoeken op de digitale afvalkalender die op de website van de gemeente staat. Let goed op, want het kan zijn dat uw container op een andere dag wordt geleegd. Waar vindt u de digitale afvalkalender? De digitale afvalkalender vindt u via of via de Súdwest-Fryslân-app. Op de kalender vindt u alle informatie over uw huishoudelijk afval. De kalender werkt gemakkelijk: Toets uw postcode in en u ziet meteen wanneer u de restafvalcontainer of de GFT-container langs de weg moet zetten. Op de digitale afvalkalender vindt u ook hoe u uw afval moet scheiden. Wilt u de afvalkalender 2016 op papier? We bezorgen de afvalkalender niet meer huis-aan-huis. Heeft u uw afvalkalender liever op papier? Dan kunt u de kalender heel eenvoudig downloaden en afdrukken. Beschikt u niet over een computer of printer, dan kunt u misschien iemand uit de buurt of een familielid vragen om een kalender voor u af te drukken. Hoe kunt u de kalender downloaden? Ga naar de digitale afvalkalender, vul postcode en huisnummer in. Klik vervolgens onderaan in het blauwe vlak op Naar maandkalender. Vervolgens klikt u rechtsboven op het grijze vlak Download kalender als PDF. Bij sommige tablets en mobiele telefoons verschijnt de tekst 'Naar maandkalender' niet, dan kun u tikken op de blauwe rand. Daarna verschijnt (afhankelijk van uw merk tablet of telefoon) de grijze button jaarkalender pdf of rechtsboven of linksonder. 49