Boekverslag Nederlands De wereld een dansfeest

Transcriptie

1 Boekverslag Nederlands De wereld een dansfeest door Arthur van Schendel Boekverslag door een scholier 1617 woorden 28 november ,8 16 keer beoordeeld Auteur Genre Arthur van Schendel Psychologische roman, Eerste uitgave 1938 Liefdesroman Vak Nederlands Zakelijke gegevens Auteur: Arthur François Emile van Schendel Titel: De wereld een dansfeest Uitgever: Querido Plaats van uitgave: Amsterdam Jaar van uitgave: 1987 Eerste reactie Verantwoording keuze: Ik heb uit de mediatheek gewoon een boek geleend met een titel die me wel aansprak. Eerste persoonlijke reactie: Het idee van de raamvertelling is wel leuk maar het maakt het wel een beetje ingewikkeld Samenvatting Het verhaal gaat over twee dansers, Daniel Walewijn de Moralis en Marion Ringelinck. Het verhaal wordt verteld door 19 personen. Elk hoofdstuk wordt door een ander verteld. Je krijgt steeds een beetje meer informatie over de situatie. De eerste personen die aan het woord komen vertellen over de kindertijd van Marion en Daniel. Het blijkt dat beide kinderen rijke ouders hebben en helemaal verzot zijn op dansen. Daniel is vooral goed in Spaans dansen en Marion is vooral goed in ballet. In hoofdstuk vier dansen Marion en Daniel voor het eerst met elkaar. Ze worden verliefd maar Marion vindt dat ze niet bij Daniel kan zijn ze zegt hierover: O ik moet hem haten, hij zal mij ongelukkig maken, omdat ik nooit zo zal dansen als hij. Hun wegen scheiden zich weer maar ze vergeten elkaar nooit. Daniel gaat studeren in Amsterdam, maar de muziek en vooral de dans zijn zijn lust en zijn leven. Marion gaat naar de balletschool in België. In Amsterdam heeft Daniel veel aandacht van de vrouwen, maar hij houdt maar van een meisje en dat is Marion. Maar ook hij vindt dat ze niet bij elkaar kunnen zijn omdat ze teveel in ritme verschillen. Pagina 1 van 5

2 Marion blijkt een talent voor balletdansen te hebben en komt dan ook bij een balletgezelschap terecht. In Londen bezoekt ze een show en ziet Daniel dansen, sindsdien is ze stil en teruggetrokken. Op een dag hoort Marion een violonspeler een bekend liedje spelen, ze weet niet meer wat het is. Ze wordt ziek en wil de hele dag maar weten wat het melodietje is. Een hoop mensen proberen tevergeefs te bedenken wat het melodietje is. Maar dan komt er een onvoltooide brief van mevrouw Walewijn (de moeder van Daniel) waarin staat dat het een dans is genaamd de Pavana Castillana. Marion wordt weer beter. De moeder van Daniel overlijdt en Daniel verkeert in grote zorgen. Marion heeft nog maar een doel de Pavana Castillana leren kennen. Marion en Daniel ontmoeten elkaar in Spanje waar ze de Pavana dansen. In Spanje beginnen ze toch een relatie omdat deze dans samen wel goed ging. Wanneer er oorlog uitbreekt is Marion gedwongen al haar sieraden te verkopen. De juwelier heeft alleen maar slechte dingen over Daniel gehoord en probeert hem uit haar buurt te houden. Marion en Daniel dansen samen in The Star, het publiek is razend enthousiast over hun Pavana Castillana. Marion en Daniel gaan samen in Londen wonen, ze hebben geldgebrek en een armoedig huis. Daniel sterft en niet lang daarna sterft ook Marion. Alleen een vriend en een werkster zijn daarbij. De vriend neemt de gitaar mee. In het laatste hoofdstuk komt de melancholicus aan het woord. Hij kwam in de andere hoofdstukken ook al af en toe voor steeds onder een andere naam. Hij heeft op 12-jarige leeftijd een keer met Marion gedanst, en heeft altijd iets gevoeld voor Marion. Hij heeft Marion altijd van een afstand gevolgd. Hij wist precies wat ze deed, maar zij kende hem niet goed. Hij was jaloers op Daniel die wel met haar mocht dansen. Hij woont vlakbij het kerkhof en bewaart de sieraden en de gitaar. Vertelwijze: Raamvertelling (ieder hoofdstuk wordt door een ander verteld en is dus vanuit een ander perspectief) Het valt onder een personaal verhaal. Verhaalfiguren: De belangrijkste figuren zijn Marion en Daniel. Ze leven beide helemaal voor dansen. Ze zijn verliefd op elkaar maar willen beide niet aan die liefde toe geven totdat ze de Pavana samen dansen. Ruimte (plaats en tijd): Het speelt in Nederland, België (jeugd van Marion en Daniel) en Parijs (wanneer ze beide volwassen zijn). Het verhaal begint in 1900 denk ik en er verstrijkt een heel mensenleven. Het verhaal wordt in de chronologische volgorde verteld. Het laatste hoofdstuk bevat flashbacks, het is een soort samenvatting vanuit zijn perspectief. Situaties: - Marion en Daniel dansen als kind een keer met elkaar en worden verliefd op elkaar. - Marion wordt een bekende balletdanseres - Daniel danst in verschillende dansstukken. - Marion en Daniel beginnen een relatie nadat ze opnieuw samen gedanst hebben. - Marion en Daniel leven samen in Londen in armoede. - Marion en Daniel sterven vlak na elkaar Pagina 2 van 5

3 Schrijfstijl: Op sommige punten een beetje poëtisch, maar het blijft toch wel redelijk duidelijk. Thema: de thema s in het verhaal zijn dansen en de liefde. Motieven: de motieven bij dit thema zijn het dansen van de Pavana Castillana. Ook de wereld waarin het zich afspeelt, de balletwereld, is een belangrijk motief. Het feit dat de hoofdpersonen elkaar steeds tegenkomen en elkaar nooit vergeten is een motief voor de liefde. Verband titel en thema: In het eerste hoofdstuk danst de makelaar samen met de moeder van Daniel. Daarna speelt mevrouw de Moralis nog een paar liederen, waaronder een Spaanse die zij voor de makelaar vertaalt: De wereld is een dansfeest en wie niet danst een domoor-un tonto. In het laatste hoofdstuk komt de melancholicus aan het woord hij zegt het volgende: De wereld een dansfeest, dat dachten wij toen wij twaalf waren. Datum eerste publicatie: 1938 Kennis van de schrijver: Hij leefde van 1874 tot Hij is geboren in Batavia en overleden in Amsterdam. Arthur verhuisde naar Nederland toe hij vijf en een half was. Hij heeft weinig onderwijs gehad maar las wel erg veel boeken. In 1896 verschijnt er voor het eerst iets van hem, Dragon een verhaal over een ridder. Hij werd opgemerkt door de critici. Soberheid is al vroeg het kenmerk van zijn verhalen. Hij heeft ook enige tijd als schoolmeester in Engeland gewerkt. Hij heeft zelfs een tijd in het Engels geschreven. In de jaren 30 schrijft hij zijn beste boeken. Hij woont op dat moment in Italië. Hij verzette zich later tegen de politiek vandaar werden zijn boeken toentertijd verboden, ook zijn naam mocht niet meer genoemd worden. In dat isolement, verzwaard door lichamelijk lijden, schrijft hij nog een aantal prachtige boeken, hoewel niet als zodanig door de kritiek erkend: De menschenhater [1941], Het oude huis (1946), Voorbijgaande schaduwen [1948]. Voor het laatste werk krijgt hij postuum de P.C. Hooftprijs in Direct na de oorlog gaat hij, reeds ernstig ziek, terug naar Amsterdam. Daar sterft hij. Tijdvak en stroming: Het valt onder de periode Ik denk niet dat het echt onder een bepaalde stroming valt. Ik zou het dan niet weten eigenlijk. Ander werk van de schrijver: Een zwerver verliefd, Een zwerver verdwaald, Het fregatschip Johanna Maria, en de Mensenhater Typerend voor de tijd van ontstaan: Het taalgebruik is typerend voor die tijd, een beetje ouderwets als je het nu leest. Beoordeling Pagina 3 van 5

4 Positieve verhaalelementen: Dat Marion en Daniel uiteindelijk toch nog met elkaar dansen en aan hun liefde toegeven. Sterkste passage: In het verhaal van de politierechter staat hoe Moralis met een vrouw danst die een zwarte shawl om heeft. Het is waarschijnlijk Marion maar dat is daar niet helemaal duidelijk. Dat vind ik de sterkste passage. Negatieve verhaalelementen: Dat Marion en Daniel jarenlang ongelukkig zijn zonder elkaar. En dat ze aan het einde van het verhaal in armoede leven en dood gaan. Vergelijking met boek / film: Voor zover ik weet is er geen film van dit boek gemaakt Oordeel over het thema: Het thema spreekt mij wel erg aan, over het thema liefde valt zoveel te schrijven. En de combinatie van de thema s dans en muziek geeft een leuke situatie. Oordeel over het taalgebruik: De Franse woorden die tussendoor werden gebruikt waren een beetje storend. Ook was het taalgebruik af en toe een beetje ouderwets. Eindoordeel: Ik vond het wel een redelijk leuk boek. Het idee om via een raamvertelling te vertellen is heel erg verrassend en origineel. Het nadeel hiervan is dat het verhaal af en toe wel een beetje ingewikkeld is. Ook kan je niet echt bedenken hoe de personen zijn. Iedereen beschrijft ze anders, je kan niet echt een karakterschets maken. Het verhaal was wel een beetje somber, het grootste gedeelte van het verhaal waren de hoofdpersonen niet echt gelukkig te noemen. Ik zat wel helemaal mee te denken met al de personen die vonden dat Marion en Daniel bij elkaar moesten zijn. Het verhaal was af en toe wel een beetje overdreven, dan dacht ik echt bij mezelf: ja dit zegt dus niemand, of zoiets dat zou niemand doen. Wat ik ook storend vond tijdens het lezen dat waren de Franse zinnen/woorden die er vaak gebruikt werden, daardoor raakte ik mijn aandacht bij het verhaal kwijt. Een aanrader of niet: Ik zou het een ander niet aanraden, het is een beetje uit de tijd en ingewikkeld door al die personen. Het was geen slecht boek maar ook niet superleuk. Recensie van het werk Gegevens recensie: Op de achterkant stonden twee recensies een van E. du Perron in het Bataviaasch nieuwsblad en een van S. Vestdijk in de NRC. Samenvatting oordeel recensent: E. du Perron noemt het boek een meesterwerk om zijn stijl en zijn fantasie, om zijn ontroerende ernst en zijn speelsheid. S. Vestdijk vind het een van de grootste charmes uit Pagina 4 van 5

5 het boek dat je de stem van Schendel als het ware steeds blijft horen. Ook zegt hij dat ieder relaas, onmerkbaar vaak, door middel van de fijnste, de geestigste wendingen, zich toch telkens weer onderscheiden laat van wat er aan voorafging. Vergelijking met eigen oordeel: Nou een meesterwerk wil het boek nou ook niet noemen, het was wel een redelijk leuk boek. En dat van de stem van Schendel kan ik niet zeggen, ik had voor dit boek namelijk nog nooit van Schendel gehoord. Dus ik ben het niet helemaal eens met de recensenten. Pagina 5 van 5