Verein Furka-Bergstrecke Sectie Nederland DE TANDSTAAF. Werkweek Special

Transcriptie

1 Verein Furka-Bergstrecke Sectie Nederland DE TANDSTAAF Werkweek Special Nummer 3 -- September2010

2 Opening Gletsch-Oberwald Foto s Hans Croes Over de invulling van deze pagina s hoefde de redactie niet al te lang na te denken: de opening van het deeltraject Gletsch-Oberwald hoort hier natuurlijk thuis! Onze voorzitter Hans Croes was er bij en maakte de foto s op deze pagina s, een voorproefje van de speciale uitgave die eind dit jaar verschijnt. Foto omslag: Diederik van Nimwegen

3 Verein Furka-Bergstrecke Sectie Nederland Om te onthouden 3 oktober 2010 Laatste rijdag seizoen oktober 2010 Viering 20 Jaar Sectie Nederland (meer informatie in de bijgevoegde uitnodiging) Tips voor de agenda? mail naar tandstaaf@furkabahn.nl Wist u dat... September Nummer 3 Het seizoen 2010 er alweer bijna op zit? Ook dit jaar alle werkweken zonder ongelukken zijn verlopen? De Sectie Nederland dit jaar 20 jaar bestaat, en we dat vieren? U in de bijgevoegde uitnodiging alle informatie over de festiviteiten kunt vinden? De redactie de kopij voor de volgende Tandstaaf graag voor 15 november 2010 in haar bezit heeft? Internet: In dit nummer Van de redactie 2 Van de voorzitter 3 Verslag werkweek 21 Sneeuw, leidingen en meer Verslag werkweek 26 Oberwal d komt di chterbij Verslag werkweek 34 9 Er is nog werk genoeg! Verslag werkweek Winterse omstandigheden? 20 Jaar Sectie Nederland 15 Algemene informatie Adressen, tips en informatie

4 Van de Redactie De vakanties zitten er weer op, tijd om het normale ritme weer op te pakken. Ook de werkweken liggen inmiddels weer achter ons, en dat in een periode die bij de DFB zeker in de geschiedenisboeken zal gaan als een bijzondere periode. Zoals gebruikelijk in de derde uitgave van het jaar kunt u weer de verslagen van de werkweken van dit seizoen lezen. Afgelopen mei beet het vaste (ZLSM) team in week 21 het spits af, en terwijl ik dit schrijf (in de trein op weg naar Terug naar Toen bij de VSM) zijn de deelnemers van week 35 weer op weg naar huis. Ook is Jan Rümke in week 26 weer afgereisd en uiteraard ontbrak ook de Nederlandse bijdrage in week 34 niet. Van al deze activiteiten kunt u de verslagen lezen in deze Tandstaaf. Niet te missen waren ook de opening van het traject Gletsch - Oberwald en de bijbehorende festiviteiten. Daarvan hebben we in deze Tandstaaf slechts een voorproefje opgenomen in de vorm van een aantal foto s. Het volledige verslag met foto s zal verschijnen in een speciale editie van de Tandstaaf. Ongetwijfeld zijn velen van u afgereisd naar Zwitserland voor de opening van de lijn. Heeft u daarbij foto s gemaakt, dan zou de redactie deze graag willen hebben om de komende publicaties te vullen. U kunt deze sturen naar het gebruikelijke adres. Rest ons nog u veel leesplezier te wensen en wij zien u graag bij het 20-jarig jubileum van de Sectie Nederland, op 30 oktober a.s. Diederik van Nimwegen Jeroen Wolff Linksboven: Deze keer g een redactiewerkplek in Hoofddorp of Delft, maar in het begeleidingsrijtuig van de ZLSM. Onder: MGB-dieselloc 68 verlaat Oberwald. 2 De Tandstaaf

5 Van de Voorzitter Alle werkweken van de sectie zijn weer voorbij (of gaan er misschien toch nog een paar die-hards richting Zwitserland binnenkort?) en gelukkig kunnen we weer terugkijken op een geslaagd seizoen, zonder ongelukken en met veel verzet werk. Uiteraard was het hoogtepunt in Zwitserland de opening van Gletsch- Oberwald op 12 augustus. Jammer genoeg zat het weer niet geheel mee die dag. In de ochtend had het plaatselijk boven Muttbach zo gehoosd, dat een Schlammlawine nog bijna roet in het eten gooide. Met man en macht is het spoor vrij gemaakt en slechts een half uur voordat de trein met genodigden langs kwam, werd het spoor vrijgegeven. Uiteraard kon de eerste rit op warme belangstelling langs het spoor rekenen en er was ook de nodige pers aanwezig (zelfs een cameraploeg uit Nederland werd gespot met de heren KvdB en RJ). Tijdens de najaarsbijeenkomst hoop ik beelden te kunnen tonen van een en ander. Hiermee komen we gelijk aan het hoogtepunt van het jaar voor onze sectie. Zoals bekend vieren we dit jaar 20 jaar sectie Nederland met een feestelijke bijeenkomst in Arnhem. Elders in deze Tandstaaf en in de bijlage vindt u meer informatie over deze bijeenkomst, en hoe u zich op kunt geven voor deze bijeenkomst, en dit is echt noodzakelijk, daar we anders logistieke problemen krijgen met de verzorging van de inwendige mens. Ik hoop veel leden welkom te mogen heten op 30 oktober bij deze bijzondere gelegenheid. Hans Croes Nieuwe Leden Sectie Nederland Wij verwelkomen het volgende nieuwe lid: S.H. Bechmann, Den Haag NB: Wilt u zo vriendelijk zijn om wijzigingen in uw persoonlijke gegevens (adres, telefoonnummers en ) door te geven aan Gerard Geist? ledenadministratie@furkabahn.nl (postadres zie pagina 12) Nummer 3, september

6 Verslag werkweek 21 Over sneeuw, leidingwerk en nog veel meer Week 21 is inmiddels alweer een aantal jaren een vast onderdeel van de jaaragenda van een aantal ZLSM ers. Ook dit jaar is weer een behoorlijke groep afgereisd naar Zwitserland om daar weer een bijdrage te leveren aan de Bergstrecke. De groep bestond dit jaar uit Paul en Annemieke Olijslagers, Peter Deuss, Marco Hamers, Bas van Wersch, Bart Laval, Sven Brouwers, Joost Notenboom, (nieuwkomer) Ed Groenedijk en ondergetekende. Op zaterdag arriveren Joost en Diederik als eerste in Realp. Als we ons melden op het depot dan blijkt dat we dit jaar geen slaapplaatsen op het depot krijgen toebedeeld, maar dat men voor ons het Gemeindehaus midden in het dorp in gedachte heeft. Het blijkt dat het Gemeindehaus meer een dorpshuis en verenigingsgebouw is dan een gemeentehuis zoals wij dat kennen. De zolder van het gebouw blijkt te zijn ingericht tot slaapplaats met meerdere kamers en wasgelegenheid. Dat valt weer mee. Paul en Annemiek nemen het zekere voor het onzekere en nemen hun intrek in hun camper die ze op het station parkeren. In de loop van de zaterdag druppelt bijna iedereen binnen. s Avonds eten we in het Bahnhofsbuffet, de enige gelegenheid in Realp die open is. Voorgaande jaren hoefde je daar niet Tekst en Foto s: Diederik van Nimwegen al te veel te verwachten, maar het blijkt dat er sinds een paar weken een nieuwe eigenaar in zit. Deze eigenaar, Werner, blijkt een buitengewoon vriendelijke en goedlachse man te zijn die ook nog eens een stuk beter kan koken dan zijn voorgangers. Geen menukaart, die zit in z n hoofd ( voor schnitzels en hamburgers moet je bij McDonalds zijn, niet bij mij ), maar het eten is prima. Een adresje om te onthouden dus. De zondag wordt gebruikt om de omgeving te verkennen. We besluiten om naar Sedrun te gaan. Hier bevindt zich namelijk één van de schachten van de nieuwe Gotthardbasistunnel. Daarnaast is er een bezoekerscentrum. Uiteraard wordt de reis per trein gemaakt. De reis gaat via Andermatt over de Sneeuwballen gooien op de Oberalp... 4 De Tandstaaf

7 Oberalppas naar Sedrun. Op de Oberalp ligt nog veel sneeuw. We moeten even wachten op een tegentrein dus dat biedt de mogelijkheid om even uit te stappen. Uiteraard vliegen daarbij de sneeuwballen binnen de kortste keren in het rond In Sedrun is minder te zien dan we hadden gehoopt, maar het informatiecentrum geeft wel een aardige indruk van het werk. Na de lunch lopen we nog een rondje en stappen daarna weer op de trein richting Realp. Maandag is Tweede Pinksterdag. Hoewel wij hadden verwacht dat we die dag gewoon aan het werk zouden kunnen, blijkt dat men in Zwitserland nog iets meer waarde toekent aan deze dag. Net als vorig jaar op Hemelvaartsdag is buiten werken uit den boze. Uiteindelijk gaan een aantal van ons met een Duitse collega (door ons meteen omgedoopt tot tuinkabouter) naar Gletsch, de anderen blijven in Realp of gaan de omgeving verder verkennen. De bedoeling is dat we daar de draaischijf sneeuwvrij zullen gaan maken. Er ligt dit jaar niet zoveel sneeuw en op de draaischijfput na is het emplacement al nagenoeg sneeuwvrij. Gewapend met scheppen maken we de draaischijf voor ongeveer de helft vrij. De rest zou de zon volgens onze tuinkabouter moeten doen. Uiteraard slaat ook hier de meligheid weer toe en vliegt de sneeuw alle kanten op. Rond de middag zit het werk erop en rijden we terug naar Oberwald. Op. dinsdagochtend treffen we Manfred in Realp en hij geeft de instructie voor de komende dagen. Zoals verwacht worden we richting het traject Gletsch-Oberwald gedirigeerd. Op het station Oberwald zijn diverse spoorwerkzaamheden te doen en moeten wisselbedieningen worden geplaatst, en verder moeten op en rond het Lammenviaduct nog leidingen voor de blusinstallatie worden gelegd. Leidingen monteren aan de Lammenbrücke Joost werpt zich op om de wisselbedieningen te installeren. Verder moet het provisorische verbindingsspoor tussen de MGB en de DFB worden verwijderd zodat hier een nieuw spoor kan worden gebouwd. Daarna moet de onderbaan worden voorbereid. Het Lammenviaduct moet nog worden voorzien van leidingen. Nummer 3, september

8 Hiervoor moeten eerst bevestigingen worden aangebracht op het brugdeel boven de weg waarna de leidingen op hun plaats kunnen worden getrokken. Gelukkig is de pasweg nog gesloten. Wel is er incidenteel verkeer en daar moeten we dus goed op letten. Nadat de beugels op hun plek zitten, worden de leidingen met een lier op hun plek getrokken. Aan ons de taak om de leidingen te geleiden. Aan het einde van de week liggen de leidingen op hun plek en is ook het gevraagde spoorwerk in Oberwald afgerond. Al met al zijn we weer een stapje dichter bij een treindienst tussen Gletsch en Oberwald! Leidingen geleiden op de Lammenbrücke 6 De Tandstaaf

9 Tekst en Foto s: Verslag werkweek 26 Jan Rümke Oberwald komt steeds dichterbij Opnieuw stonden er op de deelnemerslijst van onze traditionele werkweek 20 leden van de Sektion Ostschweiz. Twee van hen waren nieuw; voor de rest is week 26 reeds lang een vast onderdeel van de jaaragenda. Het programma beloofde weer een week vol afwisseling. Ieder was benieuwd naar het weer. De voorafgaande weken waren uitgesproken nat en koud en wie herinnert zich niet de eerste dagen van vorig jaar sneeuw-. Het kwik steeg echter snel tot aangename waarden en bleef daar. Maandagmorgen briefing met Manfred Willi. Schone taak voor onze chef Markus Staubli om de taken weer passend over de diverse Een waterko lom wordt op zijn plek gezet Montage van de draaischiijf werkplekken te verdelen. Ook het onkruid wieden -niet een ieders favoriete bezigheid- werd niet overgeslagen. Door specialisten onder ons werden drie deels gereviseerde, deels nieuw gebouwde waterkolommen geplaatst en aangesloten. Twee zijn geplaatst in Oberwald en één in Gletsch. Daar onze lokomotieven met schoorsteen voor rijden is in Oberwald ook een draaischijf nodig. De ploeg die zes jaar geleden in Brig de plaatselijke FO draaischijf had gedemonteerd en geconserveerd, heeft de werkzaamheden nu in omgekeerde volgorde in Oberwald uitgevoerd. De volgende werkweek hoefde slechts nog spoor aan te sluiten en de afdekbalken aan te brengen. Iets meer spierkracht en uithoudingsvermogen waren nodig op het trajekt bij Rhonequelle, dalwaarts. Hier moesten klemplaten en bouten worden verwisseld. Ondanks de Nummer 3, september

10 plaatselijke hitte werd het quotum voor KW26 ruim overschreden. Onopvallend en zonder feestgedruis werkten verderop Bruno Glutz en zijn groep aan de spoorverbinding naar de MGB in Oberwald. Daarmee is na 28 jaar de Bergstrecke weer doorgaand berijdbaar vanaf de hoofdlijn van de MGB. De onkruidbestrijding was ook weer nuttig. Wie aan het begin van de week vanaf het Lammenviadukt omhoog keek vermoedde daar nauwelijks rails. Aan het eind van de week lag alles er patent bij. Op de spoordijk in Oberwald werd het aanbrengen van begroeiing juist voorbereid. Andere zaken droegen ook bij tot het welslagen van onze week. Wie wil er niet gewekt worden door de alphoornklanken van Leo, de ogen openen en de Rhônegletscher zien? De maaltijden van het driemanschap onder leiding van Hans waren weer prima en Maria had het huis weer tiptop in orde. De spoorlijn is klaar. Het werk niet. Wij verheugen ons alweer op 2011! Even pauze tijdens de werkzaamheden aan het spoor 8 De Tandstaaf

11 Tekst en Foto s: Diederik van Nimwegen Er is nog werk genoeg! Een week voor onze komst naar Zwitserland is misschien wel de belangrijkste mijlpaal uit de geschiedenis van de DFB bereikt: de lijn is weer doorgaand in bedrijf tussen Realp en Oberwald. Velen verkeren vast nog in een roes na deze geweldige prestatie, maar de werkelijkheid is dat er nog altijd werk genoeg is, en dat zal ook altijd zo blijven. Dat betekent dus ook dat onze werkweken nog altijd nodig blijven. Daarom is ook dit jaar week 34 weer door de Sectie Nederland bezet. Dit jaar is de groep versterkt met een tweetal nieuwe leden, Peter Steenmeijer en John Vroemen (inderdaad, de broer van Ger). De vaste kern werd gevormd door Hans, Peter Witkop, Joost, Leo, Ger en ondergetekende. Peter W, Joost, Leo en Diederik arriveren al op zaterdag. Na enig morren (men had pas vanaf zondag op ons gerekend) nemen we onze intrek in het Blaue Haus. De zondag wordt (uiteraard) besteed MGB-diesel 68 vervangt de defecte loc 4 Verslag werkweek 34 aan een treinreis van Realp naar Oberwald en terug. De treinen zitten stampvol maar gelukkig heeft Diederik vanuit Nederland al vier plaatsen gereserveerd. Bij aankomst blijkt dat we het zonder stoomloc moeten stellen. Loc 4 heeft een defect aan de ketel en is daardoor niet inzetbaar. Een grote dieselloc Uitzicht over het Rhônedal tussen Gletsch en Oberwald van de MGB staat voor onze trein, en hoewel de reis daardoor stukken comfortabeler is mist dat toch wel enige charme. De reis van Realp naar Oberwald duurt bijna tweeënhalf uur, en zittend op een houten bankje is dat dus iets voor de diehards (de terugweg werd sommigen dan ook iets te vermoeiend ). Het stuk tussen Realp en Gletsch kent iedereen inmiddels wel, maar eenmaal in Gletsch aangekomen wordt het toch allemaal wel spannend. Nu gaat het gebeuren, we hebben er vele jaren voor geknokt en nu is het zover! Bergaf, door de keertunnel en door Nummer 3, september

12 het bos richting Oberwald, het is een hele nieuwe belevenis. Iedereen kijkt z n ogen uit en na een klein half uur bereiken we Oberwald. Na een paar uur pauze in Oberwald maken we de zelfde reis terug naar Realp. Manfred heeft ons ingelicht dat hij maandag niet in de gelegenheid is om naar Gletsch te komen. Hij geeft s morgens om 7 uur instructie aan de sectie Bern in Realp, om dan om 8 uur in Oberwald te zijn voor onze instructie. Er zijn twee belangrijke taken deze week. Veruit de belangrijkste is het herstellen van het spoor boven de overweg in Muttbach. Het was de bedoeling om diverse werkzaamheden aan het spoor tussen Gletsch en Oberwald tegaan doen, maar vorige week is bij Muttbach tijdens een zwaar onweer een grote hoeveelheid modder en stenen naar beneden gekomen. Hierdoor is de spoorbedding en de inrit van de tandstaaf volledig volgelopen met modder en stenen. Er is op de zaterdag van de opening door maar liefst 70 man gewerkt om het spoor weer provisorisch berijdbaar te maken. Aan ons de taak om de bovenste laag modder zoveel mogelijk te verwijderen en de Het tandrad met de hand vrijmaken afwatering te herstellen. Zeker niet de leukste klus, aldus Manfred, maar wel erg belangrijk voor de veiligheid. Daarnaast moet er assistentie worden geleverd bij diverse betonwerkzaamheden. Even voorbij de keertunnel is een nieuw waterreservoir gebouwd ten behoeve van de blusleiding langs het traject Gletsch-Oberwald. Daarnaast moet het voegwerk van de Rhônebrug worden hersteld. Dit alles gebeurt onder leiding van Hans-Peter, een Zwitser die niet bekend staat om zijn vriendelijkheid en spraakzaamheid maar waar goed mee te werken is als je doet wat hij zegt. Vanuit Oberwald rijden we terug naar Gletsch om daar materialen te gaan halen. Joost gaat mee met Hans- Peter om hem te helpen, de rest gaat richting de overweg. Begonnen wordt met de inrit van de tandstaaf. Deze is verend gemonteerd zodat de tandraderen onder de locs en rijtuigen zich soepel en veilig kunnen instellen op de tandstaaf. Door alle modder en stenen is de verende werking van de inrit vrijwel verdwenen. Dit moet dus als eerste worden hersteld om het spoor weer veilig te maken. Dit is handwerk, zittend op de knieën met hooguit wat kleine schrapertjes om overal de prut en stenen tussenuit te halen. Na een dag priegelen is de inrit weer brandschoon. Er wordt verder gegaan met de rest van de vervuiling. Met diverse hulmiddelen en ook hier weer veel handwerk wordt de bovenste laag vervuiling (tot aan de dwarsliggers) over een groot deel van de het probleemstuk verwijderd. 10 De Tandstaaf

13 Zagen, zagen, wiede wiede wagen... Daarnaast is het zoeken naar de afwatering. Deze moet worden hersteld zodat de spoorbaan minder snel onder water komt te staan. Het lichten van een putdeksel doet vermoeden dat er een buis schuin onder het spoor door loopt en aan de bergkant van het spoor weer uit komt. Gelukkig is Stefan (de bekende stoker met de kromme sigaar) ook aanwezig met een minigraver. Hij graaft een sleuf naast het spoor waar de buis uit zou moeten komen. De buis wordt echter niet gevonden en vermoedelijk maakt deze een bocht om vervolgens als drainage onder de tandrad-inrit te eindigen. De sleuf ligt nu wel veel te dicht op het spoor. Omdat er wel een afwateringskanaal moet worden gemaakt, is het zonde om deze nu weer dicht te gooien. Manfred geeft ons opdracht om een constructie te maken om het spoor te stabiliseren. We verzamelen de nodige spullen in Gletsch en gaan aan de slag. Planken op maat zagen, stempels er achter en klaar. Vervolgens wordt de ruimte tussen de schotten en de oude ballast volgestort met schone ballast en aangestampt. De constructie staat als een huis, tot grote tevredenheid van Manfred. Het werk aan de waterinlaat gaat sneller dan verwacht en is maandag al klaar. Het voegenwerk van de Rhonebrug kost iets meer moeite maar met de nodige creativiteit van Hans-Peter en Joost (die later in de week assistentie kreeg van Ger), lukt het uiteindelijk om ongeveer de helft van het te herstellen voegwerk in orde te maken. Dit tot grote tevredenheid van Hans-Peter. Het eindresultaat mag er weer zijn! Er wordt doorgewerkt tot het einde van de vrijdagmiddag. Uiteindelijk is meer dan de helft van het vervuilde spoor gereinigd, en voor een deel is hier ook de vervuilde ballast gezeefd en teruggebracht. De week wordt afgesloten met een heerlijk diner in Ulrichen (even voorbij Oberwald), waarna iedereen op zaterdag weer huiswaarts keert of de vakantie elders voortzet. We kunnen terugkijken op een zware, maar zinvolle werkweek. Het spoor is dan wel klaar, maar het werk is nooit af, zoveel is ook deze week wel weer gebleken. Nummer 3, september

14 Verslag werkweek 35 Winterse omstandigheden? Week 35 van 2010 ligt achter ons en het is tijd om de belevenissen aan het papier toe te vertrouwen. Het was, zoals elke werkweek, een bijzondere week. Voor maandag was een beetje regen voorspeld, maar dat dat overgaat in een heftige sneeuwstorm waardoor de Furkapas met spoed voor twee dagen moest worden afgesloten, is toch bijzonder. Gelukkig was het vanaf dinsdag weer prachtig weer met de zon hoog aan de hemel. Bijzonder is ook dat Arnold Sneeuw op de Furka en Jaap (onze ijzervreters) vrijwillig dennennaalden zijn gaan rapen nadat er helaas geen klik was ontstaan met de vrij stugge Zwitserse collega waar ze mee moesten samenwerken. Taalproblemen tussen het Nederlands en het Zwitserse dialect maakten het er ook niet beter op. Werkweek 35 was met 16 man goed bezet door Cor, Ute, Janny, Huig, de oudjes Herman & Herman, Peter & Peter (ja, daar hadden we er ook dit jaar weer twee van), Bert, Coenraad, Arnold, Jaap, Roy, nieuwkomer Ben, Tekst: Gerard Geist Foto s: Bert Bleiksloot en Roy Pots Marcel en ikzelf. Drie man moesten helaas op het laatste moment verstek laten gaan. Ook was de broer van Huig er helaas dit jaar niet bij, maar daarover later meer. De reis vanaf diverse Nederlandse bestemmingen naar Gletsch kunnen we langzamerhand wel dromen. Op het moment dat we bij Basel de grens passeren begint het Zwitserleven gevoel. Zelf ben ik met Ben en Roy de prachtige route via de Lungernsee over de Grimsel naar Gletsch gereden. En wat is er dan mooier om direct na aankomst in Gletsch in het zonnetje op het terras van Glacier du Rhône te gaan zitten met een geweldig uitzicht op de Rhônegletscher en daar van het eerste en laatste biertje van die week te genieten. Uiteraard spreek ik hier voor mijzelf. In de loop van de zondagnamiddag is de ploeg compleet en heeft iedereen een slaapplek gevonden in das Blaue Haus dat ook dit jaar weer keurig was verzorgd door de 81- jarige Maria Fischer. Een pittig klein vrouwtje die dag en nacht klaar staat voor de Froni s. Voor mij had kabouter Maria helaas dit jaar een kabouter plop -dekbed van 140 cm geregeld. En dan bedoel ik niet 140 cm breed maar een lengte van 140 cm. Maar met een paar extra dekens red ik mij deze week wel. Peter had voor de zondagavond een gezamenlijk diner geregeld in das 12 8 De Tandstaaf

15 Blaue Haus. Als dat de maatstaf wordt voor de hele week dan hebben we het getroffen. En het mag gezegd worden, het eten was de gehele week s morgens, s middags en s avonds prima verzorgd. De koks waren professionals en hebben ons laten genieten van de gevarieerde Zwitserse keuken. Donderdagavond waren we traditie getrouw voor een Zwitserse kaasfondue uitgenodigd in Glacier du Rhône door Herman Westmijze en Kees Kolff (Kees kon er helaas zelf niet bij zijn). Herman en Kees bedankt voor dit alles. Het diner was met een lach en een traan. Huig en Janny waren dit jaar voor het laatst erbij. Reden voor Bert om een uitgebreide Bert-achtige afscheidsspeech te houden voor Janny. Als klap op de vuurpijl kwam het afscheidscadeau. Janny wordt door Bert uitgenodigd om volgend jaar met Bert mee te gaan naar week 35. Ze wordt van huis gehaald en weer teruggebracht. Zo nodig mag ook de broer van Huig mee. Janny was door dit alles vanzelfsprekend zeer emotioneel. Bert zal zijn woord gestand doen. Nu Janny nog! Vrijdag, de slotavond, hebben we genoten van de ook al bijna traditionele Indische rijsttafel, gekookt door onze eigen keukenprinsjes Peter en Arnold, daarbij geassisteerd door Ute en Janny. En dan nu maar snel over naar het vele werk dat deze week is verzet. Maandagmorgen als eerste de gebruikelijke peptalk door Manfred Willi over veiligheid en werkzaamheden. Dit seizoen zijn er gelukkig nog geen ernstige ongelukken gebeurd en dat moeten we ook zo houden. Manfred is nog niet uitgesproken of Bert snijdt zich al aan een kapot glas. Dat belooft deze week nog wat. Als opwarmer hebben we met de gehele ploeg een wagon ontdaan van bouwmaterialen en gereedschappen. s Middags begon het echte werk. Peter v. O en Bert hebben we de rest van de week de Scheiteltunnel ingeschoven waar zij een erg spraakzame 71-jarige Zwitser hebben geholpen met het leggen van een fundering voor de tunnelwand en het verbeteren van de toegangsweg naar Muttbach toe. De niet erg spraakzame Zwitser hanteerde volzinnen die bestonden uit één, twee of misschien soms zelfs wel drie woorden (du, das, da, jetzt, nein enzovoorts). Peter en Bert hebben echter plezier gehad en genoten van de werkzaamheden en de omgeving, want Muttbach was een aantal dagen sneeuwzeker met 15 cm sneeuw. Arnold en Jaap, onze ijzervreters, hebben dit jaar helaas niet kunnen genieten van rail gerelateerde activiteiten. Zij moesten een Zwitser helpen met het afbouwen van een watervoorraadvat voor de beregeningsinstallatie. Op zich mooi werk maar helaas hanteerde ook deze Zwitser zinnen met weinig woorden en was er geen klik tussen hen. Later is Peter W. bijgesprongen om te helpen om het niet te laten escaleren. Ter afwisseling zijn Jaap en Arnold vrijwillig ingezet langs het baanvak om het naaldenvrij te krijgen. Nummer 3, september

16 Komen we automatisch op de spreekwoorden spijkers in een hooiberg zoeken of een speld op laag water zoeken. Sinds werkweek 35 kunnen we daar aan toevoegen dennennaalden op een hellend vlak rapen. Een groot deel van de ploeg was ingezet om dennennaalden te rapen langs het steil aflopende baanvak. Dit is een serieuze activiteit die voorkomt dat het bos in de brand gaat na het passeren van een vuurspugende stoomlocomotief. Maar in het logistieke proces van de Zwitsers was een klein telfoutje gemaakt. Met twee schoppen en één bladhark voor tien vrijwilligers is het enthousiasme snel weg. Uiteraard werd de klus met verve uitgevoerd, maar zoals het Nederlanders betaamt werd al snel gezocht naar andere, in onze ogen, zinvollere activiteiten. Die waren al snel gevonden en de aandacht werd snel verplaatst naar het egaliseren van een weiland, het Lammenviaduct onkruid vrij maken en diverse afwateringskanalen ontdoen van gesteente. Allemaal activiteiten uitgevoerd door allen die niet met Dennennaalden verzamelen naam en toenaam zijn genoemd in het verslag. Al met al kunt u zich wel iets met de letterlijke en figuurlijke betekenis van het nieuwe spreekwoord voorstellen. Huig, Cor en Marcel hebben zich bezig gehouden met het ingraven van een mantelbuis onder een wissel in Oberwald. Laat men nu net naast het wissel een dieseltank willen hebben en vergeten zijn om een mantelbuis voor de stroomkabels onder de baan te leggen. Een mooie maar zware klus. Cor heeft deze week ook nog Silvio, de zoon van Walter Willi, van een wisse dood gered. Hij was aan het spelen met een minigraver en dat ding was omgevallen met hem erin. Gelukkig was Cor als reddende engel nabij en is alles goed afgelopen. Zelf heb ik een deel van de week als circusartiest gewerkt. Een deel van het voegwerk aan de Rhônebrug moest worden hersteld maar de werkplek lag wel pal naast de Rhône. Dus daar hing ik dan aan een touw in een tuigje met 20 meter onder mij een kolkende Rhône. Spannend? Ach, je went er aan en het was een gezellige tijd om met mijn Zwitserse metselaar een paar dagen op te trekken. Vrijdag heb ik Peter en Jaap geholpen met het leggen van mantelbuizen voor het omleggen van een beek. Dit alles onder de bezielende leiding van een Zwitser die gaande de dag steeds vriendelijker werd. Uiteraard hebben we nog 14 De Tandstaaf

17 De oogst wordt op de wagen geladen veel meer kleine werkzaamheden er even bij gedaan maar dat schrijven we maar niet op want dat zou een saai lijstje worden waar niemand op zit te wachten. Ondanks de hoeveelheid werkzaamheden was er toch nog gelegenheid om de winkelpromenade van Oberwald en Andermatt te bezoeken. Overal is er een begin en komt er een keer een eind aan. Zo zijn er altijd weer nieuwe Froni s, waaronder dit jaar Ben Hendriks die uiteraard volgend jaar weer mee gaat. Voor het laatst waren dit jaar Ute, Peter (na 18 maal mee geweest te zijn, hulde!), Huig en Janny en Herman Westmijze (86 jaar, nog steeds de wil zich nuttig te maken maar vindt ook dat het een keer genoeg is geweest). Jullie allen bedankt voor de inzet voor de VFB. Tot slot eens een keer nog een paar stichtelijke woorden. Wat is er nu mooier dan dat je Zwitserse maat je een Kompel noemt, fruit met je deelt, je niet kwijt wil aan een andere Zwitser en vraagt of je vrijdags langs komt om afscheid te nemen onder het genot van een kop koffie en vervolgens vrijdags foto s meeneemt van zijn zelf gebouwde woning. Of een andere zeer stugge Zwitser die je aanschiet om te melden dat hij je volgend jaar als Kompel wil hebben. Of een Zwitser die je eerst afblaft maar waar je toch een poging doet om doorheen te breken. Dat dit vervolgens lukt en hij ook een normale Zwitser blijkt te zijn. Dan heb ik het gevoel toch iets bereikt te hebben ondanks het gepruts dat je soms als Froni doet. 20 JAAR SECTIE NEDERLAND Op 30 oktober zal de Sectie Nederland haar 20- jarig bestaan vieren. Dit zal gebeuren met een feestelijk en gevarieerd programma waarin wordt teruggeblikt op 20 jaar Sectie Nederland. 30 oktober :00-20:00 Arnhem In de bij gev oegde uitnodiging en op de website v indt u het volledige programma Nummer 3, september

18 Over Ons - VFB Sectie Nederland Informatie over de v ereniging Oprichting De vereniging is opgericht op 12 mei 1990, als onderdeel van de Zwitserse Verein Furka- Bergstrecke (VFB) Missie De Verein Furka-Bergstrecke Sectie Nederland zet zich in voor het behoud van de historische Furka-Bergstrecke in Zwitserland. De vereniging De VFB Sectie Nederland is onderdeel van de internationale vereniging VFB. De VFB biedt haar leden op allerlei manieren de gelegenheid om zich actief in te zetten binnen de vereniging en informeert hen via het Nederlandse blad De Tandstaaf, het Zwitserse blad Dampf an der Furka en via internet. Giften Giften voor de Sectie Nederland zijn altijd van harte welkom op rekening t en name van Verein Furka-Bergstrecke Sectie Nederland te Almelo. Kijk voor meer informatie op onze website, nl Fronarbeit (vrijwilligerswerk) Een belangrijke taak van de vereniging is het onderhoud van de spoorlijn. Hiervoor reizen jaarlijks vele vrijwilligers af naar Zwitserland om zo actief een bijdrage te leveren aan het behoud van de lijn. Ook u kunt meehelpen! Kijk voor meer informatie op onze website, Bestuur Voorzitter Hans Croes Rietgors XC Mijnsheerenland tel voorzitter@furkabahn.nl Secretaris Peter Westmijze Keizershof DK Arnhem tel secretaris@furkabahn.nl Penningmeester en ledenadministratie Gerard Geist Wanschersdwarsweg NS Almelo tel penningmeester@furkabahn.nl ledenadministratie@furkabahn.nl Public Relations Huig van der Marel Utrechtsestraat LV Arnhem tel beurs@furkabahn.nl Jeroen Wolff Jacob Catsstraat HA Delft tel pr@furkabahn.nl Colofon De Tandstaaf Is een uitgave van de VFB Sectie Nederland en verschijnt 4 keer per j aar. Abonnement Een abonnement op de T andstaaf kost 10,- per kalenderjaar (buiten Nederland 13,50). Samen stelling: Diederik van Nimwegen Jeroen Wolff Eindredactie: Het bestuur Redactie-adr es: Diederik van Nimwegen (Gewijzigd) Nieuweweg 45D 2132CL Hoof ddor p tel tandstaaf@f urkabahn.nl Adverteren Mail naar t andstaaf@f urkabahn.nl, of neem cont act op met Diederik van Ni mwegen Lid w orden? Als u het werk van de vereniging wilt steunen, kunt u lid wor den. Als lid krijgt u altijd als eerste de act uele infor mati e en krijgt u korting bij diverse s ponsoren én bij de DFB in Zwitserland. Ook kunt u als lid de handen uit de mouwen steken tijdens één van de Fronarbeit- weken i n Z witserland en z o bijdragen aan het behoud van de spoorlijn. Het lidmaatsc hap van de VFB kost u slechts 40,- per kalenderjaar. Een familielidmaatschap kost 60,- (bei den excl. Tandst aaf) W ilt u lid worden, of wilt u meer informatie, dan kunt u contact opnemen met de penningmeester. Weet u iemand (of uzelf) met interesse voor treinen of een ontspannende wer kweek? Meldt hem of haar dan nu aan!

19 Foto s Hans Croes Opening Gletsch-Oberwald

20