Brandveiligheidseisen voor kamerverhuurbedrijven op niveau

Transcriptie

1 DSO/ Bijlage RIS127034b_25-APR-2005 Brandveiligheidseisen voor kamerverhuurbedrijven op niveau Deze notitie beschrijft de brandveiligheidseisen voor kamerverhuurbedrijven, kleiner dan 500m 2, waarbij aan meer dan 4 personen woon- en/of nachtverblijf zal worden verschaft. De huidige brandveiligheidseisen zijn door de Brandweer van gemeente Den Haag (de Brandweer) en de Dienst Stedelijke Ontwikkeling (DSO) van gemeente Den Haag aangepast aan de nieuwe systematiek van het Bouwbesluit. Hierbij is - binnen de mogelijkheden van de nieuwe wet- en regelgeving - zoveel mogelijk vastgehouden aan de filosofie en uitgangspunten van het bestaande beleidsniveau. Door de conversie is noodgedwongen sprake van een lichte verzwaring van het bestaande beleidsniveau, dit wordt hieronder nader toegelicht. Daarbij wordt niets afgedaan aan het bestaande eisenpakket, dat zo succesvol is gebleken. Vergunde kamerverhuurbedrijven worden van het gewijzigde eisenpakket vrijgesteld voor wat betreft het eisenpakket met betrekking tot de destijds afgegeven gebruiksvergunning, het zogeheten rechtens verkregen niveau. Wanneer uit controles blijkt dat niet meer aan het rechtens verkregen niveau is voldaan, wordt de eigenaar/verhuurder gesommeerd daaraan te voldoen. Blijft de eigenaar/verhuurder in gebreke, dan kan, wanneer niet meer aan de gebruikstechnische eisen is voldaan, de gebruiksvergunning worden ingetrokken. Wanneer de eigenaar/verhuurder in gebreke blijft ten aanzien van de bouwkundige eisen, wordt hij aangeschreven op grond van de Woningwet, onder verwijzing naar de artikelen uit het Bouwbesluit 2003, aan het nieuwe gemeentelijk beleidsniveau te voldoen. Het onderzoek naar de brandpreventieve eisen voor kamerverhuurbedrijven maakt deel uit van een breder onderzoek naar een helder, eenduidig uitvoeringsbeleid omtrent kamerverhuur. De uitkomsten van het bredere onderzoek worden neergelegd in de nota kamerverhuur, waarvan de planning is, dat deze medio 2005 gereed is. 1. Inleiding 1.1 Aanleiding In 2003 is de systematiek van het Bouwbesluit gewijzigd. In het oude Bouwbesluit was het bouwtechnische veiligheidsniveau van gebouwen afgestemd op de aard van een gebouw, zoals een woongebouw of een logiesgebouw etc. Vanaf 2003 zijn de bouwtechnische eisen van een gebouw afgestemd op de gebruiksfunctie daarvan, zoals de woonfunctie of de logiesfunctie. In de terminologie van het nieuwe Bouwbesluit betreft kamerverhuur volgens het ministerie van VROM een woonfunctie al dan niet gelegen in een woongebouw. De Haagse brandveiligheidseisen voor kamerverhuurbedrijven zijn aangepast aan deze nieuwe systematiek.

2 DSO/ Achtergrond Haagse brandpreventiebeleid Gemeente Den Haag achtte het oude Bouwbesluit van 1992 uit het oogpunt van brandveiligheid niet toereikend voor de risicovolle categorie van gebouwen, zoals kamerverhuurbedrijven, pensions en hotels 1. Kamers in een kamerverhuurbedrijf bijvoorbeeld worden gebruikt om in te wonen, te slapen en te eten. Door het intensieve gebruik van de ruimten is er sprake van een vergrote kans op brand. Er is daarnaast in het algemeen geen sociaal verband tussen de bewoners: deuren van kamers worden op slot gedaan. Gevolg daarvan is dat er onvoldoende vluchtwegen zijn of dat vluchtwegen worden belemmerd. DSO en de Brandweer hebben in samenspraak met de VNG en de ministeries VROM en BZK in 1992 voor de genoemde gebouwen een hoger veiligheidsniveau vastgesteld, gebaseerd op de bouwtechnische eisen uit het Bouwbesluit en de gebruikseisen uit de bouwverordening. Het Haagse niveau heeft zich de laatste 10 jaar bewezen, zowel wat betreft uitvoerbaarheid (het model is geaccordeerd door de beroeps- en bezwaarschriftencommissie, de Raad van State en de Arrondissementsrechtbank) als wat betreft de brandveiligheid. Deze eisen zijn niet van toepassing op woningen met bijvoorbeeld grote gezinnen, omdat het hier om een wezenlijk andere situatie gaat. Het uitgangspunt bij gezinnen is, dat er in het algemeen sprake van is een sociaal verband en dat alle verblijfsruimten door alle bewoners bereikbaar zijn. Derhalve worden er geacht voldoende vluchtmogelijkheden te zijn. 1.3 Gemeentelijke beleidsvrijheden De bevoegdheid tot het vaststellen van andere brandveiligheidseisen, is in de woningwet aan het college toegekend in de vorm van de aanschrijvingsbevoegdheid tot het treffen van aanvullende voorzieningen aan gebouwen. In specifieke gevallen kan daarmee op een hoger kwaliteitsniveau worden uitgekomen dan het Bouwbesluit voorschrijft. De Woningwet geeft in de artikelen 14 en 17 de mogelijkheid bestaande gebouwen op het gewenste brandveiligheidsniveau te brengen. In de Handreiking voor gebruiksvergunningen Vluchten bij brand van het ministerie van VROM d.d. augustus 2004 wordt de gemeentelijke beleidsvrijheid nader toegelic ht. Daarin staat dat het in het algemeen gaat om een vijftal zaken: Gemeenten mogen geen bouwkundige eisen stellen, die afwijken van, of zwaarder zijn dan, de eisen uit het Bouwbesluit 2003; Voor bestaande gebouwen stelt het Bouwbesluit 2003 in principe lagere eisen dan voor nieuwbouw. Op het niveau van bestaande bouw is echter niet elk gebruik zonder meer toegestaan. In concrete gevallen kunnen namelijk hogere eisen noodzakelijk zijn dan in de voorschriften voor bestaande bouw in het Bouwbesluit 2003 (het zogeheten noodzakelijkheidsvereiste ); Voor het brandveilig gebruik geldt het nieuwbouw-niveau als maximale referentie. Dit wil echter niet zeggen dat de nieuwbouwvoorschriften zonder meer als eis kunnen worden opgelegd; Er dient te worden voldaan aan de rechtstreeks werkende voorschriften van de bouwverordening; 1 De brandveiligheidseisen voor bouwwerken met een logiesfunctie (zoals pensions en hotels) moeten eveneens worden aangepast aan het nieuwe Bouwbesluit. Omwille van de aansluiting op de nota kamerverhuur, is het eisenpakket voor kamerverhuurbedrijven allereerst onderzocht. Op gelijke wijze zouden de brandveiligheidseisen voor bouwwerken met een logiesfunctie in samenwerking met de Brandweer kunnen worden aangepast aan het nieuwe Bouwbesluit.

3 DSO/ Gemeenten dienen goed te kunnen motiveren waarom zij een bepaalde voorwaarde voor een specifieke situatie noodzakelijk vinden. De aanvrager moet begrijpen waarom een voorwaarde wordt gesteld. Deze beleidsvrijheid wordt evenzo in het wetsvoorstel voor een nieuwe Woningwet aan het college toegekend De van toepassing zijnde regels De brandveiligheidseisen voor gebouwen en bouwwerken zijn ondergebracht in de bouwregelgeving. De basis van de bouwregelgeving is de Woningwet. De Woningwet regelt in artikel 2 het bouwen, waaronder het brandveilig bouwen, en in artikel 8 het gebruik van gebouwen en bouwwerken, waaronder het brandveilig gebruik. Op basis van artikel 2 van de Woningwet is er een AMvB met daarin eisen voor brandveilig bouwen (bouwkundige eisen), het Bouwbesluit. Op basis van artikel 8 van de Woningwet is er in iedere gemeente een bouwverordening met daarin opgenomen eisen voor het brandveilig gebruik (gebruikseisen) van gebouwen. DSO en de Brandweer stellen de eisen voor een brandveilig gebruik middels een gebruiksvergunning 3. DSO verstrekt de specifieke gebruiksvergunning, waarbij aan meer dan vier personen bedrijfsmatig woon- en/of nachtverblijf zal worden verschaft (zie noot 3: art lid 1c). Hiervan is onder meer sprake bij kamerverhuur aan meer dan vier personen. Er wordt periodiek door de inspecteurs van DSO/Sector Stadsdelen BTD gecontroleerd of nog altijd aan de voorwaarden van de gebruiksvergunning wordt voldaan. Bij kamerverhuur aan 4 of minder personen, de zogeheten C3/4 panden, wordt op basis van de vereiste omzettingsvergunning van zelfstandige naar onzelfstandige woonruimte enkel periodiek het aantal personen gecontroleerd. Met de onderhavige conversie naar het Bouwbesluit 2003 is niet beoogd het stelsel van de gebruiksvergunning bij meer dan 4 personen en de omzettingsvergunning voor C3/4 panden te wijzigen. De aanvraag om een gebruiksvergunning wordt beoordeeld op een veilig gebruik. De integrale toetsing van brandveiligheidseisen bevindt zich op het snijpunt van eisen uit het Bouwbesluit 2003 en eisen, die in de Bouwverordening zijn geformuleerd. Hierbij heeft gemeente Den Haag gebruik gemaakt van de gemeentelijke beleidsvrijheid (zie 1.3) de brandveiligheidseisen voor kamerverhuurbedrijven uit het Bouwbesluit 2003 op te hogen naar een acceptabel niveau 4. 2 In januari 2004 is door VROM-minister Dekker een wetsvoorstel aan de Tweede Kamer voorgelegd tot wijziging van de Woningwet. Een belangrijk element van het wetsvoorstel betreft het vereenvoudigen van de aanschrijfbevoegdheden uit hoofdstuk III van de Woningwet. Daarnaast is bij besluit van 17 december 2004 het Bouwbesluit 2003 wederom op onderdelen gewijzigd. De wijzigingen van het Bouwbesluit 2003 zullen naar verwachting medio 2005 van kracht worden. Het wetsvoorstel voor een nieuwe Woningwet zal wellicht ook medio 2005 in werking treden. Waar mogelijk zal hierop in deze notitie vooruit worden gelopen. 3 Artikel lid 1 uit de Bouwverordening luidt: het is verboden zonder of in afwijking van een gebruiksvergunning van burgemeester en wethouders een bouwwerk in gebruik te hebben of te houden, waarin: a. meer dan vijftig personen tegelijk aanwezig zullen zijn, anders dan in een één- of meergezinshuis; b. bedrijfsmatig de stoffen zullen worden opgeslagen die in de Regeling Bouwbesluit 2003 zijn omschreven als brandbaar, brandbevorderend en bij brand gevaar opleverend; c. aan meer dan vier personen bedrijfsmatig woon- en/of nachtverblijf zal worden verschaft (verblijfsinrichting); d. aan meer dan vier personen in het kader van verzorging nachtverblijf zal worden verschaft; e. aan meer dan tien kinderen jonger dan twaalf jaar, of aan meer dan tien lichamelijk en/of geestelijk gehandicapten dagverblijf zal worden verschaft. 4 In de handleiding van VROM Vluchten bij brand wordt de relatie tussen het Bouwbesluit 2003 en de bouwverordening (gebruiksvergunning) als volgt uitgelegd: Naar aanleiding van een gebruiksvergunningaanvraag moet de toetser bepalen over welke bouwtechnische brandveiligheidskwaliteiten het bouwwerk moet beschikken. De brandveiligheidsvoorschriften van het Bouwbesluit 2003 vormen daarbij het juridisch referentiekader. De voorschriften voor bestaande bouw zijn daarmee

4 DSO/ Wanneer een kamerverhuurbedrijf niet (meer) aan deze eisen voldoet, is in beginsel sprake van een (brand)onveilige situatie, tenzij er sprake is van het zogeheten rechtens verkregen niveau (zie 2.3.3). Daarnaast kan aan de hand van deze brandveiligheidseisen worden bepaald, met welke spoedeisendheid illegale kamerverhuur moet worden beëindigd (zie verder: 2.2.6). Op dit moment wordt vanuit de Bestuursdienst onderzocht of ten aanzien van gebruiksvergunningen een Algemeen Periodiek Keuring systeem (APK) kan worden ingevoerd. Bij invoering van het APK systeem, wordt de gebruiksvergunning verstrekt door DSO of de Brandweer, waarbij een eerste inspectie door die dienst plaatsvindt. Daarna volgt een jaarlijkse APK controle door een particulier bedrijf dat het resultaat daarvan terugkoppelt aan de dienst. Indien een gebouw wordt afgekeurd treedt de betreffende dienst handhavend op. Dit geldt ook bij kamerverhuurbedrijven. Indien al dan niet wordt overgaan tot het APK systeem, blijven de vergunningverstrekking en de handhaving van de vergunning een taak van de gemeente. 1.5 Handreikingen In opdracht van gemeente Amsterdam is door het Nederlands Instituut voor Brandweer en Rampenbestrijding (Nibra), met ondersteuning van Technisch Advies Centrum (TAC), een handreiking brandpreventiebeleid bestaande bouw opgesteld (2002). De handreiking is door het ministerie van BZK beschikbaar gesteld aan alle gemeenten. Deze handreiking bevat beleidseisen met bijbehorende werkpakketten, checklists en gebruiksvoorwaarden en is door diverse gemeenten nagevolgd. Het Nibra heeft op de site ook nog twee handreikingen gepubliceerd inzake eisenpakketten voor kamerverhuurbedrijven, die zijn opgesteld door de Regionale Brandweer Zuid Holland Zuid. Deze handreikingen en de reeds genoemde handreiking van VROM Vluchten bij brand, zijn - naast de Woningwet, het Bouwbesluit 2003 en de bouwverordening - door DSO en de Brandweer als uitgangspunt gebruikt voor de gewijzigde brandveiligheidseisen voor kamerverhuurbedrijven. Zij zijn aangepast op de Haagse situatie. Leeswijzer: hoofdstuk 2 gaat in op het de bestaande eisenpakket en de wijzigingen daarvan als gevolg van de conversie van het oude Bouwbesluit naar het Bouwbesluit In het hoofdstuk 3 wordt het beleidsniveau van de individuele brandveiligheidseisen nader gemotiveerd en in hoofdstuk 4 komt het werkpakket voor de uitvoerende ambtenaren aan de orde met een opsomming van de concrete artikelen uit het Bouwbesluit, die behoren bij het gekozen beleidsniveau per eis. Hoofdstuk 5 gaat in op een checklist, een folder voor eigenaren/verhuurders en huurders en een werkinstructie voor uitvoerende ambtenaren. In de bijlagen staan: een begrippenlijst, een schematisch overzicht van de eisen voor nieuwe kamerverhuur in bestaande bouw en nieuw te bouwen kamerverhuur, alsmede plattegronden met voorbeelden van de bouwtechnische eisen die aan scheidingswanden worden gesteld. het minimum referentie-niveau en de voorschriften voor nieuwbouw het maximum referentie-niveau. Zo nodig kan daarbij ook de bouwvergunning een rol spelen. Bijvoorbeeld in het geval van een door de gemeente gelijkwaardige oplossing dat als alternatief juridisch referentie-niveau kan worden beschouwd. In situaties waarin de gemeentelijke bevoegdheid een rol speelt (zoals het stellen van gebruikseisen bij de gebruiksvergunning, het verlenen van ontheffingen, het doen van aanschrijvingen en het beoordelen van gelijkwaardige oplossingen) is het van belang dat het gemeentelijk beleid gemotiveerd en vastgelegd is. Een aanvrager van een gebruiks- of bouwvergunning kan er dan ook vooraf kennis van nemen.

5 DSO/ Brandveiligheidseisen kamerverhuurbedrijven 2.1 Het huidige eisenpakket Het indertijd gekozen eisenpakket heeft als uitgangspunt de filosofie, dat in eerste instantie zoveel mogelijk wordt aangesloten bij de eisen voor bestaande bouw (woningen). Op onderdelen wordt uit het oogpunt van de vergrote kans op brand aansluiting gezocht bij de nieuwbouweisen van woningen om een redelijk niveau van brandveiligheid te halen. Als aan het eisenpakket wordt voldaan, kunnen desondanks gebruiksbeperkingen worden opgelegd, omdat het gebruik als kamerverhuurbedr ijf essentieel afwijkt van het gebruik als reguliere bewoning door een huishouden. Deze gebruiksbeperking kan worden opgeheven als aanvullende maatregelen worden getroffen, zoals bijvoorbeeld een kooiladder aan de achterzijde van de woning, wanneer de achterzijde voor de brandweer niet bereikbaar is (zie hoofdstuk 3). De uitgangspunten bij het eisenpakket uit 1992 waren: - Constructieve veiligheid; - Beperking van de ontwikkeling van brand; - Beperking van de uitbreiding van brand; - Vluchtmogelijkheden; - Voorkomen en beperken van ongevallen bij brand (vluchtwegaanduiding) 5 ; - Bestrijden van brand. Daarnaast gelden als uitgangspunten bij het eisenpakket uit 1992: - De mensen in een gebouw moeten gedurende een bepaalde tijd zichzelf in veiligheid kunnen stellen; - De brandweer moet in staat zijn gedurende een bepaalde tijd het brandende pand te betreden om mens en dier te redden en om brand te bestrijden; - De brandpreventieve maatregelen moeten zijn afgestemd op de repressieve behoefte van de brandweer; - De belendingen mogen geen schade oplopen. Het eindresultaat voor kamerverhuurbedrijven, pensions en hotels is in 1992 vastgesteld op een redelijk niveau van brandveiligheid. 2.2 Gewijzigde brandveiligheidseisen kamerverhuur Het Haagse niveau heeft zich de laatste 10 jaar bewezen, zowel wat betreft uitvoerbaarheid en brandveiligheid. Om die reden wordt binnen de mogelijkheden, die de nieuwe wet- en regelgeving biedt, zoveel mogelijk vastgehouden aan de filosofie en uitgangspunten van het bestaande brandpreventiebeleid. Het probleem is echter dat op grond van het Bouwbesluit 2003 geen bouwkundige maatregelen ten aanzien van het primaire vluchttrappenhuis meer kunnen worden geëist. Het Bouwbesluit biedt de mogelijkheid dit te ondervangen door een optische rookmelder te eisen. Het standpunt van DSO en de Brandweer is en blijft echter dat vanwege de geringe sociale controle in kamerverhuurbedrijven, het eisen van installatietechnische voorzieningen niet afdoende is om een voldoende brandveiligheidniveau te garanderen. 5 Enkel bij kamerverhuur groter dan 500m 2 of logiesfunctie: vluchtwegaanduiding;

6 DSO/ Ook de combinatie van de rookmelder met de tweede vluchtroute is van een onvoldoende niveau. Bij het ontbreken van bouwkundige eisen zou het Haagse niveau afzwakken Nieuw: subbrandcompartimentering Vanwege het feit dat kamers in een kamerverhuurbedrijf worden gebruikt om in te wonen, te slapen en te eten, is ervoor gekozen, de verschillende woonfuncties van een kamerverhuurbedrijf te beoordelen als subbrandcompartimenten. Elke kamer van een kamerverhuurbedrijf is als het ware te beschouwen als een huis in een (heren)huis 6. Gevolg van deze keuze is dat de brandscheidingen (wanden en deuren) van de verblijfsruimten ingevolge het Bouwbesluit 2003 een bepaalde mate van brandwerendheid moeten hebben. Niet alle brandscheidingen zullen aan deze eis moeten voldoen, bepaalde ruimten worden hiervan uitgezonderd om het brandveiligheidsniveau niet onnodig hoog te stellen (zie nader: hoofdstuk 3). Het gevolg is dat er sprake is van een lichte verzwaring van het brandveiligheidsniveau voor kamerverhuurbedrijven ten opzichte van het beleid uit Dit past echter bij het uitgangspunt van Den Haag om kwalitatief hoogwaardige kamerverhuur toe te staan. Daarmee is niet meer zozeer sprake van een conversie van het bestaande beleid naar het Bouwbesluit 2003 maar noodzakelijkerwijs sprake van een gewijzigd beleidsniveau. De eisen van kamerverhuur, pensions en hotels komen zo ook dichter bij elkaar te staan (vgl. de eisen voor pensions en hotels) en ontstaat er een eenduidig beleid voor ruimten, die niet op identieke wijze maar wel op een vergelijkbare intensieve wijze worden gebruikt Eisenpakket geldt ook voor etages en wooneenheden Waar in deze notitie wordt gesproken over brandveiligheidseisen voor kamerverhuur, worden etages en wooneenheden daaronder begrepen 7, wanneer deze al dan niet met een eigen keuken, badruimte en/of toilet zijn gelegen in een bestaande woning, die voor meer dan 4 personen voor bewoning door meerdere huishoudens geschikt zijn gemaakt. Bij deze woonvormen is evenals bij kamerverhuur, door de intensieve wijze van gebruik, sprake van een verhoogd risico op brand Rechtens verkregen niveau Vergunde kamerverhuurbedrijven worden van het gewijzigde eisenpakket vrijgesteld voor wat betreft het eisenpakket met betrekking tot de destijds afgegeven gebruiksvergunning, het zogeheten rechtens verkregen niveau. Wanneer uit controles blijkt dat niet meer aan het rechtens verkregen niveau is voldaan, wordt de eigenaar/verhuurder gesommeerd daaraan te voldoen. Blijft de eigenaar/verhuurder in gebreke, dan kan, wanneer niet meer aan de gebruikstechnische eisen is voldaan, de gebruiksvergunning worden ingetrokken. Wanneer de eigenaar/verhuurder in gebreke blijft ten aanzien van de bouwkundige eisen, wordt hij aangeschreven op grond van de Woningwet, onder verwijzing naar de artikelen uit het Bouwbesluit 2003, aan het nieuwe gemeentelijk beleidsniveau te voldoen. 6 In Den Haag komt kamerverhuur met name voor in vooroorlogse herenhuizen. Hierbij is er 1 centrale voordeur met centrale entree, met daarachter per woonlaag een indeling van kamers en/of etages, al dan niet met een eigen keuken, badruimte en/of toilet. 7 Voor deze woonvormen gelden wel andere vergunningen en ontheffingen dan bij kamerverhuur. Het juridisch kader van deze woonvormen wordt los van het brandpreventiebeleid nader onderzocht ten behoeve van de nota kamerverhuur. een omschrijving van deze woonvormen, zie de begrippenlijst in bijlage 1.

7 DSO/ Clustering van eisen In navolging van de in 1.5 genoemde handleiding van de Regionale Brandweer Zuid-Holland Zuid en de handreiking van Amsterdam/BZK, zijn de eisen gegroepeerd in clusters. Van elk cluster is vervolgens bepaald welk niveau van brandveiligheid noodzakelijk is voor kamerverhuurbedrijven. In onderstaande figuur A is het beleidsniveau bestaande bouw voor kamerverhuurbedrijven kleiner dan 500 m 2 weergegeven, waarbij aan meer dan 4 personen bedrijfsmatig woon- en/of nachtverblijf wordt verschaft: Clusters Beleidsniveau voor bestaande bouw Brandcompartimenten - brandcompartimenten: nieuwbouw - subbrandcompartimenten: tussen bestaande bouw/nieuwbouw Rookcompartimenten - rookcompartimenten: nieuwbouw Ontvluchten - ontvluchten: bestaande bouw Constructies - hoofddraagconstructie: bestaande bouw Materialen - onbrandbaarheid: bestaande bouw - brandvoortplanting: bestaande bouw - rookontwikkeling: bestaande bouw Afmetingen - afmetingen (woon/slaap)kamer: bestaande bouw Gebruik - bouwlaag < 150 m 2 : blustoestel - bouwlaag > 150 m 2 : minihaspel - kamers via 2 e vluchtroute verlaten Figuur A. Eisenoverzicht kamerverhuurbedrijven kleiner dan 500m 2 voor bestaande bouw Voor kamerverhuur groter dan 500 m 2 is geen apart beleidskader opgesteld. Daarvoor gelden de eisen uit het Bouwbesluit, die behoren bij de woonfunctie groter dan 500m 2, al dan niet in een woongebouw, niveau bestaande bouw. Deze zijn afdoende om een brandveilig gebruik te realiseren. Indien er sprake is van een nieuw te bouwen kamerverhuurbedrijf, is figuur B van toepassing (beleidsniveau: nieuwbouw): Clusters Beleidsniveau voor nieuwbouw Brandcompartimenten - brandcompartimenten: nieuwbouw - subbrandcompartimenten: nieuwbouw Rookcompartimenten - rookcompartimenten: nieuwbouw Ontvluchten - ontvluchten: nieuwbouw Constructies - hoofddraagconstructie: nieuwbouw Materialen - onbrandbaarheid: nieuwbouw - brandvoortplanting: nieuwbouw - rookontwikkeling: nieuwbouw Installaties (extra eis vanwege het BB 2003) - rookmelders: nieuwbouw Afmetingen - afmetingen (woon/slaap)kamer: nieuwbouw Gebruik - bouwlaag < 150 m 2 : blustoestel - bouwlaag > 150 m 2 : minihaspel - kamers via 2 e vluchtroute verlaten Figuur B. Eisenoverzicht kamerverhuurbedrijven kleiner dan 500m 2, niveau nieuwbouw

8 DSO/ Onderscheid bestaande bouw en nieuwbouw Het Bouwbesluit 2003 maakt onderscheid tussen bestaande bouw en nieuwbouw. Met bestaande bouw wordt bedoeld de staat van een bouwwerk, zonder dat er sprake is van enig bouwen. Onder nieuwbouw wordt verstaan zowel het plaatsen of oprichten als het verbouwen, dat wil zeggen het geheel of gedeeltelijk vernieuwen, veranderen en vergroten van een bouwwerk. Het gemeentelijk beleidsniveau van de brandveiligheidseisen voor kamerverhuurbedrijven bestaat eveneens uit een niveau voor bestaande bouw of voor nieuwbouw: Het niveau bestaande bouw (figuur A), gebaseerd op het Bouwbesluit 2003, is echter op onderdelen opgehoogd naar eisen tussen het niveau bestaande bouw en nieuwbouw in of naar een niveau nieuwbouw. Dit beleidsniveau is bijvoorbeeld van toepassing op vergunde kamerverhuur in bestaande bouw, waarbij een eigenaar in gebreke blijft aan het rechtens verkregen niveau te voldoen of op een bestaand gebouw, dat als kamerverhuurbedrijf in gebruik mag worden genomen. Let wel: ingevolge het Bouwbesluit 2003 kan het nodig zijn dat hiertoe verbouwingen op het niveau nieuwbouw uit het Bouwbesluit 2003 plaats moeten vinden (al dan niet in combinatie met een bouwvergunning); Het beleidsniveau nieuwbouw (figuur B) is van toepassing op alle nieuw te bouwen kamerverhuur, of zogezegd alle kamerverhuur in een nieuw te bouwen gebouw Termijnen Uitgangspunten bij het stellen van termijnen zijn: illegale kamerverhuur, die niet is te legaliseren, wordt beëindigd en teruggebracht naar bewoning door 1 huishouden binnen een termijn, die varieert van direct tot 6 weken, afhankelijk van de mate van brandgevaar; indien een vergund of te legaliseren kamerverhuurbedrijf niet (meer) aan de brandveiligheidseisen voldoet en er geen sprake is van een levensbedreigende situatie, wordt de eigenaar, afhankelijk van de mate van brandgevaar, een termijn gesteld van 1 tot 6 weken, om aan de eisen te voldoen; indien er sprake is van een levensbedreigende situatie, wordt het kamerverhuurbedrijf al dan niet gedeeltelijk direct gesloten. Van een levensbedreigende situatie is sprake indien er slechts door het inpandige trappenhuis ontvluchting mogelijk is. Dat wil zeggen dat er naast het inpandige trappenhuis geen raam is dat bruikbaar is. NB: het niet voldoende kunnen openen van een raam en het enkel ontbreken van specifiek een kooiladder zijn geen redenen voor directe sluiting. Er kunnen namelijk alternatieve ontvluchtingmogelijkheden zijn (zoals bijvoorbeeld via een brandtrap); de te maken keuze s zijn in voorkomend geval gebaseerd op het advies (second opinion) van de Brandweer.

9 DSO/ Beleidspakket Het betreft hier het beleidsniveau van de individuele brandveiligheidseisen voor toegestane kamerverhuurbedrijven, waaronder ook etages en wooneenheden, kleiner dan 500 m2, in bestaande bouw, waarbij aan meer dan 4 personen bedrijfsmatig woon- en/of nachtverblijf wordt verschaft: Nieuwe kamerverhuur in bestaande bouw valt hier ook onder. Het gekozen brandveiligheidsniveau (bestaand of nieuwbouw) wordt per specifieke eis gemotiveerd in een toelichting. De eisen voor nieuw te bouwen kamerverhuur (zie figuur B) (waaronder ook etages en wooneenheden, vgl ) worden in het schema in bijlage II B apart vermeld om zo ook ten aanzien van nieuw te bouwen kamerverhuur de eisen in beeld te hebben. Brand- en subbrandcompartimenten Eis 1. De uitvoering en inrichting van brandcompartimenten dienen te voldoen aan de eisen die het Bouwbesluit stelt aan nieuw te bouwen woningen. Toelichting: door het creëren van brandcompartimenten met een maximale oppervlakte en een bepaalde weerstand tegen branddoorslag of brandoverslag (WBDBO) wordt het maximale uitbreidingsgebied van brand beperkt, waardoor een brand beheersbaar blijft, belendingen worden gespaard en de kans op ontvluchting wordt vergroot. Het niveau bestaande bouw met een WBDBO van 30 minuten voor de brandscheiding van het brandcompartiment naar een ander gebouw werd in 1992 door DSO en de brandweer niet toereikend geacht. Er is indertijd gekozen voor een opgehoogd niveau naar het niveau nieuwbouw, met een bijbehorende WBDBO van 60 minuten. Dit opgehoogde niveau wordt in het gewijzigde beleid gehandhaafd. Ofschoon het ingevolge het Bouwbesluit bestaande bouw toegestaan is dat een brandcompartiment een gebruiksoppervlakte heeft van maximaal 2000m 2 wordt ervoor gekozen om hier de nieuwbouweis te hanteren. Dit mede gelet op het specifieke gebruik van een kamerverhuurbedrijf, vgl. de intensiteit en de wijze van het gebruik (denk aan het afgesloten zijn van verblijfsruimten). Het kamerverhuurgebouw in zijn geheel wordt dan conform het Bouwbesluit 2003, niveau nieuwbouw, als brandcompartiment beoordeeld met een gebruiksoppervlakte van 1000m 2. Eis 2. De uitvoering en inrichting van subbrandcompartimenten dienen te voldoen aan de eisen die het Bouwbesluit stelt aan een niveau tussen bestaande bouw en nieuw te bouwen woningen. Toelichting: anders dan bij een huishouden worden bij kamerverhuur ruimten onafhankelijk van elkaar gebruikt. Vanwege het feit dat kamers in een kamerverhuurbedrijf worden gebruikt om in te wonen, te slapen en te eten, is ervoor gekozen, de afzonderlijke woonfuncties van een kamerverhuurbedrijf als subbrandcompartimenten te beoordelen. Elke kamer is als het ware te beschouwen als een huis in een (heren)huis. De WBDBO van minimaal 20 minuten, die ingevolge het Bouwbesluit voor de brandscheiding van subbrandcompartimenten voor bestaande bouw geldt, wordt door DSO en de Brandweer niet toereikend geacht voor kamers in een kamerverhuurbedrijf. Het niveau nieuwbouw met een WBDBO van 60 minuten werd te hoog geacht. Er is dan ook gekozen voor een niveau tussen bestaande bouw en nieuwbouw, waarbij subbrandcompartimenten 30 minuten beschermd wo rden. Daarbij wordt aangesloten bij het uitgangspunt van het Bouwbesluit dat 30 minuten na het ontstaan van de brand de brandweer operationeel ter plaatse is en zelfredzame personen binnen 30 minuten na het ontstaan van de brand in veiligheid moeten zijn.

10 DSO/ Voor de maximale grootte van een subbrandcompartiment wordt de maat gehanteerd van 500m2 (zie art lid 4 Bouwbesluit, niveau nieuwbouw). Rookcompartimenten Eis 3. De uitvoering en inrichting van de rookcompartimenten dienen te voldoen aan de eisen die het Bouwbesluit stelt aan nieuw te bouwen woningen. Toelichting: deze eis heeft betrekking op de maximale loopafstand van de toegang van het kamerverhuurbedrijf tot de toegang tot de verst gelegen kamer. De afstand genoemd op het niveau bestaande bouw (ten hoogste 45 meter) werd door DSO en de Brandweer te ver bevonden. Er is daarom voor gekozen deze eis op te hogen naar een niveau nieuwbouw met een maximale loopafstand van 15 meter. Ontvluchten Eis 4. De uitvoering en inrichting van de ontvluchtingsmogelijkheden dienen te voldoen aan de eisen die het Bouwbesluit stelt aan bestaande woningen. Toelichting: door te zorgen voor voldoende en veilige vluchtwegen wordt de kans op het onbruikbaar zijn van een vluchtmogelijkheid beperkt en dus de kans op ontvluchting of redding vergroot. Het betreft hier de eis dat de vluchtroute naar het aansluitende terrein moet leiden en vandaar naar de openbare weg, of een veilige plaats. Voor het niveau nieuwbouw en bestaande bouw is deze eis gelijk. Er is dan ook gekozen voor het niveau bestaande bouw. Daarnaast betreft het de zelfsluitendheid van deuren, die grenzen aan verkeersruimten, waardoor een vluchtroute loopt. Zie ten aanzien van ontvluchten ook nog gebruikseis 11. Constructies Eis 5. De hoofddraagconstructie dient met betrekking tot het bezwijken bij brand te voldoen aan de eisen die het Bouwbesluit stelt aan bestaande woningen. Toelichting: deze eis is bedoeld om ongevallen door instorting te voorkomen en de kans op ontvluchting c.q. redding zo lang mogelijk te maken. De eisen betreffende het bezwijken bij brand van de hoofdconstructie-onderdelen op het niveau bestaande bouw zijn voldoende om een veilige ontvluchting mogelijk te maken. Materialen Eis 6. De materialen dienen met betrekking tot onbrandbaarheid te voldoen aan de eisen die het Bouwbesluit stelt aan bestaande woningen. Eis 7. De materialen dienen met betrekking tot de bijdrage aan brandvoortplanting te voldoen aan de eisen die het Bouwbesluit stelt aan bestaande woningen.

11 DSO/ Eis 8. De materialen dienen met betrekking tot de rookontwikkeling te voldoen aan de eisen die het Bouwbesluit stelt aan bestaande woningen. Toelichting: door eisen te stellen aan de mate van brandvoortplanting kan de snelheid van de branduitbreiding in een ruimte worden beperkt, waardoor er meer kans is op een veilige ontvluchting. De eisen ten aanzien van de materialen zijn allen conform het niveau bestaande bouw. Voor nieuw te bouwen kamerverhuurbedrijven gelden ten aanzien van de materialen extra eisen (vgl. het schema in bijlage II): Afmetingen Eis 9. Tenminste 1 (woon/slaap)kamer van iedere kamerbewoner, voldoet aan de eisen, die het Bouwbesluit stelt aan de afmetingen van verblijfsruimten van bestaande woningen. Toelichting: ingevolge het Bouwbesluit moet tenminste 1 kamer van een kamerbewoner een minimum oppervlakte hebben van 7,5 m2. Deze kamer moet minimaal 2,50 meter breed zijn en 2,10 hoog zijn. Los van dit feit geldt ingevolge de Bouwverordening dat minimaal 12 vierkante meter gebruiksoppervlakte per persoon beschikbaar moet zijn. In de (nieuwe) Regionale Huisvestingsverordening Stadsgewest Haaglanden, die per in werking is getreden, is een minimum van 14 vierkante meter gebruiksoppervlakte per persoon als regel gesteld (deze regel is gebaseerd op het Bouwbesluit). Het ligt in de lijn der verwachting dat de Bouwverordening hierop wordt aangepast. Vooralsnog wordt uitgegaan van de huidige bepalingen uit de Bouwverordening. Gebruik Eis 10. Een kamerverhuurbedrijf dient op iedere bouwlaag met een gebruiksoppervlakte van minder c.q. meer dan 150 m 2 te zijn voorzien van een draagbaar blustoestel c.q. van een minihaspel. Eis 11. De kamers dienen ook op andere wijze dan via het trappenhuis verlaten te kunnen worden. Toelichting eis 10 en 11: deze eisen worden gesteld door middel van de gebruiksvergunning uit de Bouwverordening. Ten aanzien van eis 10 geldt dat door het aanbrengen van kleine blusmiddelen een begin van een brand kan worden geblust. Ten aanzien van eis 11 kan worden opgemerkt dat een kamerverhuurpand wordt beoordeeld op de gebruiksfunctie: woonfunctie al dan niet in een woongebouw, waarbij het gebruik zoveel als mogelijk is afgestemd op gebruik van de woning door een huishouden. Zodra dit (op onderdelen) niet het geval is, dient bekeken te worden of dat beperking van het gebruik (aantal bewoners) tot gevolg dient te hebben. Kenmerken van bewoning door een zelfstandig huishouden met betrekking tot de brandveiligheid zijn het beperkte aantal bewoners, de sociale controle naar elkaar en het bereikbaar zijn van alle verblijfsruimten door alle bewoners. Beperkingen aan het maximale aantal bewoners heeft een directe relatie met de mogelijkheden tot ontvluchting. Indien in de woning de primaire trap voorzien is van rookdetectie, is vanaf een verblijfsruimte geen ontsnappingsmogelijkheid noodzakelijk. Indien in een kamerverhuurpand deze situatie bestaat is dit niet acceptabel: door de slechte sociale controle (men reageert niet of pas laat op geluiden e.d. in het gebouw), misbruik van de installatie en de kans op onklaar maken i.v.m. gevoel van overlast, zal een brand pas laat doordringen tot een kamerbewoner, waardoor ontvluchting via de trap veelal niet meer mogelijk is. Kamers die dan ook niet op een andere wijze verlaten kunnen worden, dienen buiten gebruik te zijn.

12 DSO/ Het gevolg van bovenstaande maatregel is dat ieder kamerverhuurpand, d.w.z. de in gebruik zijnde kamers, dienen te voldoen aan de eis dat iedere kamer via een raam o.i.d. kan worden verlaten. Bij het kunnen verlaten van de kamer door een raam zijn er de volgende mogelijkheden: 1. Het verlaten kan plaatsvinden door zelfredzaamheid. Dit is het geval bij kamers gelegen op de begane grond of eerste verdieping, alsmede bij kamers welke b.v. via een kooiladder, een spiltrap of een rechte steektrap met opstapbordessen verlaten kunnen worden. Specifiek ten aanzien van de kooiladder geldt dat, deze niet hoger mag zijn dan maximaal 7 meter vanaf het meetniveau. Aan het meetniveau mag gelijk worden gesteld b.v. een beloopbaar plat dak. Dit platte dak is maximaal gelijk aan de hoogte van de verdiepingsvloer van de eerste bouwlaag gerekend vanaf het aansluitende terrein aan de zijde van de toegepaste kooiladder. Tevens dient dit platte dak voldoende sterk en beloopbaar te zijn en te kunnen worden verlaten middels een vaste trap tot aan het aansluitende terrein. Er mag geen belemmering ontstaan ten aanzien van de ontvluchting van de aan dit platte dak gelegen ruimte(s). In een werkinstructie voor uitvoerende ambtenaren en een folder voor eigenaren /verhuurders zal een voorbeeldtekening van deze situatie worden opgenomen (vgl. hoofdstuk 5). Er wordt uitgegaan van een maximale bezetting van de kooiladder van 4 zelfredzame personen per bouwlaag. 2. Het verlaten van de kamers kan plaats vinden d.m.v. redding door de brandweer. Dit is mogelijk tot een hoogte van 7 m indien een handladder gebruikt kan worden, en tot een hoogte van 13 m indien een redvoertuig gebruikt kan worden. De handladders en/of het redvoertuig dienen dan wel opgesteld te kunnen worden. Het redvoertuig mag maximaal 1 maal verplaatst worden en er moet worden uitgegaan van een maximum aantal van 10 te redden personen. In beide gevallen dient het raam te openen te zijn, in geopende toestand voldoende groot (0.5 meter breed x 0.8 meter hoog) te zijn en eenvoudig uit te klimmen te zijn. Uitstaphoogte bedraagt maximaal 1 meter. AMVB met gebruiksvoorschriften? In de ledenbrief van de VNG d.d. 15 december 2004, waarin de tiende serie wijzigingen van de Modelbouwverordening (MBV) staan opgenomen, wordt ingegaan op een integrale herziening van de brandveiligheidsvoorschriften uit de MBV. De actualisering van de brandveiligheidsvoorschriften is dermate grootschalig en omvangrijk, dat een daartoe ingestelde werkgroep, waarin het Landelijk Netwerk Brandpreventie participeert, deze niet geheel heeft kunnen afronden voor de tiende serie wijzigingen. In de tiende serie wijzigingen is een eerste actualiseringsslag gemaakt. De overige serie wijzigingen zullen in de volgende serie wijzigingen van de MBV worden opgenomen. Inhoudelijk zullen de geactualiseerde brandveiligheidsvoorschriften, zoals die gaan luiden na opname in de tiende en de elfde serie wijzigingen, te zijner tijd de basis vormen voor een landelijke uniforme algemene maatregel van bestuur (AMVB) op grond van de Woningwet, waarin gebruiksvoorschriften voor bouwwerken zullen worden opgenomen. De gebruikseisen, zoals die in eis 10 en 11 worden gesteld, zouden bij inwerking treden van de AMVB, kunnen worden overruled. In dat geval zullen de betreffende gebruikseisen, daar waar zij overeenkomen of strijdigheden vertonen met de AMVB, op die AMVB worden gegrond. Daar waar zij niet in de AMVB staan genoemd en ook niet strijdig zijn met die AMVB, blijven zij vooralsnog als beleidsregel (via de gebruiksvergunning) onverkort van toepassing.

13 DSO/ Tot slot wordt bij het gekozen beleidsniveau opgemerkt dat dit pakket van brandpreventieve maatregelen voor kamerverhuurbedrijven niet van toepassing is op een pand dat structureel wordt gebruikt door geestelijk en/of lichamelijk zwakkeren. 4. Werkpakket Alle hieronder genoemde artikelen zijn afkomstig uit het Bouwbesluit De nummering van de eisen is gerelateerd aan de nummering van het beleidspakket. Brand- en subbrandcompartimenten Bij eis 1: brandscheiding met ander gebouw (niveau nieuwbouw) De brandscheiding tussen het kamerverhuurgebouw en een ander gebouw dient een WBDBO te bezitten van tenminste 60 minuten (art jo lid 1; lid 4; en lid 1,2, 3 en 5). Bij eis 1: zelfsluitendheid (niveau nieuwbouw) Deuren in de scheidingsconstructie tussen het kamerverhuurpand en een ander perceel dienen zelfsluitend te zijn. Te openen ramen mogen niet aanwezig zijn (art jo ). Toelichting: zie ook bij eis 4 inzake de zelfsluitendheid van deuren, die grenzen aan verkeersruimten, waardoor een vluchtroute loopt. Bij eis 2: brandscheiding subbrandcompartimenten (niveau tussen bestaande bouw en nieuwbouw) De brandscheidingen tussen de gebruikseenheden onderling en tussen de gebruikseenheden en het trappenhuis dienen een WBDBO te bezitten van tenminste 30 minuten. Ruimten die niet tot een subbrandcompartiment hoeven te behoren zijn: een bad- en toiletruimte, meterruimten en de ruimte, waarin een opstelplaats voor een verbrandingstoestel staat, niet zijnde een stookruimte als bedoeld in artikel 4.88 lid 4 een 5 (art jo lid 1,2 en 4; lid 1,2,3 en 5; en lid 1, 3 en 4). Toelichting: wanneer er echter sprake is van een wasmachine-aansluiting in de badruimte (of toiletruimte), dan behoort deze ruimte wel tot een subbrandcompartiment. Ten aanzien van de WBDBO eisen van de scheidingswanden van kamers, etages en wooneenheden bestaan er verschillen, omdat de woonruimten anders ingedeeld (kunnen) zijn. Ter toelichting zijn in bijlage III voorbeelden opgenomen van de WBDBO van de betreffende scheidingswanden. NB: de in december 2004 vastgestelde wijzigingen van het Bouwbesluit 2003, die omstreeks juli 2005 in werking zullen treden, hebben tot gevolg dat art lid 4 dan wordt gewijzigd in art lid 5! Voor het overige blijven alle artikelen van het gehele werkpakket nagenoeg ongewijzigd. Alleen in art zal de nadruk worden gelegd op het feit dat subbrandcompartimenten enkel van toepassing zijn op gebruiksfuncties, waarin ook wordt geslapen (zoals de woonfunctie). In het nieuwe art. 116 lid 4 wordt bepaald dat enkel voor de nieuwe gebruiksfunctie: bijeenkomstfunctie voor kinderopvang een verblijfsruimte waarin wordt geslapen in een subbrandcompartiment ligt (lees: moet liggen). Uit de toelichting op de wijzigingen van het Bouwbesluit kan worden afgeleid dat bij gebruiksfuncties, waarin ook wordt geslapen (zoals de woonfunctie) uitgegaan kan worden van subbrandcompartimentering.

14 DSO/ Rookcompartimenten Bij eis 3: maximale loopafstand (niveau nieuwbouw) De loopafstand van de toegang van het kamerverhuurpand tot de toegang van de verst gelegen kamer, mag maximaal 15 m. bedragen (art jo lid 6). Toelichting: als niet voldaan kan worden aan deze eis, is het toegestaan een andere gelijkwaardige oplossing toe te passen. Deze gelijkwaardigheid dient schriftelijk en gemotiveerd ter goedkeuring aan het college van Burgemeester en Wethouders van gemeente Den Haag te worden aangeboden. Ontvluchten Bij eis 4: veilige plaats (niveau bestaande bouw) De vluchtroute dient naar het aansluitende terrein te leiden en vandaar naar de openbare weg zonder dat deuren moeten worden gepasseerd, die met een sleutel moeten worden geopend (art jo lid 1). Toelichting: indien een kooiladder bijvoorbeeld naar een binnentuin leidt en vandaar uit niet de openbare weg bereikt kan worden, dient een op veilige afstand van het kamerverhuurpand liggende plaats bereikt te kunnen worden. De veilige afstand wordt verondersteld aanwezig te zijn indien met behulp van de NEN 6068 een straling van maximaal 1.25 KW/m² kan worden aangetoond op het punt waar men zich langere tijd dient op te houden. Bij eis 4: zelfsluitendheid deuren (niveau bestaande bouw) Deuren in de scheidingsconstructie tussen deuren die grenzen aan verkeersruimten, waardoor een vluchtroute loopt, moeten zelfsluitend uitgevoerd worden (art jo.2.177). Deze eis geldt niet voor deuren van toiletruimten en badruimten, meterkastdeuren, deuren van verblijfsruimten, waarin geslapen wordt en voor toegangsdeuren van een kamer, etage of wooneenheid. Toelichting: behalve dat daartoe eisen worden gesteld aan de inrichting en de afwerking van de verkeersruimten is het uiteraard van belang dat alle deuren of andere beweegbare constructieonderdelen gesloten zijn. Een uitzondering wordt slechts gemaakt voor deuren, die toegang geven tot gebruikseenheden met een uiterst geringe vuurbelasting, zoals sanitaire ruimten (zonder de aanwezigheid van een wasmachine-aansluiting) en deuren waarvoor gelet op het gebruik een dranger niet nodig is (bijvoorbeeld een meterkastdeur). Constructies Bij eis 5: hoofddraagconstructie (niveau bestaande bouw) De hoofddraagconstructie dient een brandwerendheid op bezwijken te bezitten van 30 resp. 60 minuten indien de hoogste verblijfsvloer hoger is gelegen dan 7 resp. 13 m. (art jo lid 1 en 2).

15 DSO/ Materialen Bij eis 6: onbrandbaarheid (niveau bestaande bouw) Materialen ter plaatse of in de nabijheid van de stookplaats, een voorziening voor de afvoer van rook dienen luchtdicht en onbrandbaar te zijn. Het dak mag niet brandgevaarlijk zijn. (art jo. 2.89; en 2.90 lid 1,2 en 3). Bij eis 7: brandvoortplanting ieder constructieonderdeel (niveau bestaande bouw) Ieder constructieonderdeel van het gebouw (m.u.v. vloer en tredevlak) dient ten minste te voldoen aan klasse 4 van de bijdrage tot brandvoortplanting. 5% van de constructieonderdelen (zoals stopcontacten en plinten) hoeven niet te voldoen aan deze eis. (art jo. 2.99; 2.100; en lid 1) Bij eis 7: brandvoortplanting vloeren en tredevlakken (niveau bestaande bouw) De vloeren en tredevlakken dienen tenminste te voldoen aan klasse T3 van de bijdrage tot brandvoortplanting. 5% van deze oppervlakken hoeven niet te voldoen aan deze eis. (art jo lid 2; en lid 2). Bij eis 8: rookdichtheid ieder constructieonderdeel (niveau bestaande bouw) Ieder constructieonderdeel binnen het gebouw (m.u.v. vloeren en tredevlak trappen) dient tenminste te voldoen aan een rookdichtheid van 10 m-¹. 5% van deze constructieonderdelen hoeven niet te voldoen aan deze eis te voldoen. (art jo lid 1; 2.132; en 2.133) Afmetingen Bij eis 9: Afmetingen (woon/slaap)kamer (niveau bestaande bouw) Tenminste 1 (woon/slaap)kamer van iedere kamerbewoner heeft een minimum oppervlakte van 7,5 m 2. Deze kamer moet minimaal 2,50 meter breed zijn en minimaal 2,10 meter hoog zijn (art jo lid 1 en 4). Toelichting: ingevolge het Bouwbesluit moet tenminste 1 kamer van iedere kamerbewoner een minimum oppervlakte hebben van 7,5 m2. Deze kamer moet minimaal 2,50 meter breed zijn en 2,10 meter hoog zijn. Los van dit feit geldt ingevolge de Bouwverordening dat minimaal 12 vierkante meter gebruiksoppervlakte per persoon beschikbaar moet zijn (art Bouwverordening). In de (nieuwe) Regionale Huisvestingsverordening Stadsgewest Haaglanden, die per in werking is getreden, is een minimum van 14 vierkante meter gebruiksoppervlakte per persoon als regel gesteld (deze regel is gebaseerd op het Bouwbesluit). Het ligt in de lijn der verwachting dat de Bouwverordening hierop wordt aangepast. Vooralsnog wordt uitgegaan van de huidige bepalingen uit de Bouwverordening. Gebruik (te eisen via gebruiksvergunning o.g.v lid 1c jo. lid 2/3 Bouwverordening) Bij eis 10: minihaspels (bij een gebruiksoppervlakte van een bouwlaag >150 m²) Er dient per bouwlaag een zodanig aantal mini-brandslanghaspels aanwezig te zijn, dat de loopafstand van een brandslanghaspel tot ieder punt in het gebouw maximaal de slanglengte vermeerderd met 2,5 m is.

16 DSO/ Bij eis 10: draagbare blustoestellen (bij een gebruiksoppervlakte van een bouwlaag <150 m²) Er dient per bouwlaag tenminste één draagbaar blustoestellen te worden geplaatst met een inhoud van 6 kg AB-poeder of 6 liter schuimvormend middel. Bij eis 11: beperking gebruik De kamers dienen ook op een andere wijze dan via het trappenhuis verlaten te kunnen worden. Toelichting: bij het kunnen verlaten van de kamer door een raam zijn er de volgende mogelijkheden: 1. Het verlaten kan plaatsvinden door zelfredzaamheid. Dit is het geval bij kamers gelegen op de begane grond of eerste verdieping, alsmede bij kamers welke b.v. via een kooiladder, een spiltrap of een rechte steektrap met opstapbordessen verlaten kunnen worden. Specifiek ten aanzien van de kooiladder geldt dat, deze niet hoger mag zijn dan maximaal 7 meter vanaf het meetniveau. Aan het meetniveau mag gelijk worden gesteld b.v. een beloopbaar plat dak. Dit platte dak is maximaal gelijk aan de hoogte van de verdiepingsvloer van de eerste bouwlaag gerekend vanaf het aansluitende terrein aan de zijde van de toegepaste kooiladder. Tevens dient dit platte dak voldoende sterk en beloopbaar te zijn en te kunnen worden verlaten middels een vaste trap tot aan het aansluitende terrein. Er mag geen belemmering ontstaan ten aanzien van de ontvluchting van de aan dit platte dak gelegen ruimte(s). In een werkinstructie voor uitvoerende ambtenaren en een folder voor eigenaren /verhuurders zal een voorbeeldtekening van deze situatie worden opgenomen (vgl. hoofdstuk 5). Er wordt uitgegaan van een maximale bezetting van de kooiladder van 4 zelfredzame personen per bouwlaag. 2. Het verlaten van de kamers kan plaats vinden d.m.v. redding door de brandweer. Dit is mogelijk tot een hoogte van 7 m indien een handladder gebruikt kan worden, en tot een hoogte van 13 m indien een redvoertuig gebruikt kan worden. De handladders en/of het redvoertuig dienen dan wel opgesteld te kunnen worden. Het redvoertuig mag maximaal 1 maal verplaatst worden en er moet worden uitgegaan van een maximum aantal van 10 te redden personen. In beide gevallen dient het raam te openen te zijn, in geopende toestand voldoende groot te zijn: 0,50 meter breed en 0,80 meter hoog en eenvoudig uit te klimmen te zijn, met een maximale uitstap van 1 meter hoog Checklist, folder en werkinstructie voor uitvoerende ambtenaren 5.1 Checklist (met termijnstructuur) Er wordt een checklist ontworpen voor de inspecteurs van DSO met bijbehorende streeftermijnen, waarmee kan worden getoetst of (en binnen welke termijn) aan de gewijzigde brandveiligheidseisen voor nieuwe kamerverhuur is (moet zijn) voldaan.

17 DSO/ Folder en werkinstructie voor uitvoerende ambtenaren Er zal in samenwerking met de Brandweer een folder worden gemaakt voor eigenaren/verhuurders en huurders, met daarin een overzicht van de brandpreventieve eisen, gelijkwaardigheidsmogelijkheden, een overzicht van de materialen waarmee aan de brandpreventieve eisen wordt voldaan en eventuele verdere aanbevelingen voor veilig wonen op kamers. Een en ander in samenhang met een vergelijkbare folder, die momenteel op landelijk niveau wordt voorbereid. Er zal voor uitvoerende ambtenaren vergelijkbare informatie worden neergelegd in een werkinstructie, waarin tevens het oude eisenpakket voor kamerverhuurbedrijven (met tekeningen) in het kort wordt uiteengezet om reeds vergunde kamerverhuur aan te toetsen. Ook zal in de werkinstructie het bestuurlijk instrumentarium voor de handhaving van het eisenpakket uiteen worden gezet.

18 DSO/ Bijlage I. Begrippenlijst Begrip bouwconstructie: Omschrijving uit het Bouwbesluit 2003, tenzij anders vermeld onderdeel van een bouwwerk dat bestemd is om een belasting te dragen; brandcompartiment: gedeelte van een of meer gebouwen bestemd als maximaal uitbreidingsgebied van brand; brand en rookvrije vluchtroute: van brand gevrijwaarde rookvrije vluchtroute die uitsluitend door verkeersruimten voert; gebruiksfunctie: de gedeelten van een of meer bouwwerken op een perceel of standplaats, die dezelfde gebruiksbestemming hebben en tezamen een gebruikseenheid vormen gebruiksoppervlakte: gebruiksoppervlakte als bedoeld in NEN 2580; gelijkwaardigheids bepaling: hoogst gelegen verblijfsruimte: kamerverhuurbedrijf: logiesfunctie: logiesgebouw: loopafstand: meetniveau: NEN: rookcompartiment: rookvrije vluchtroute: subbrandcompartiment: verblijfsgebied: verblijfsinrichting: aan een toetscriterium dat moet worden toegepast om te voldoen van een met betrekking tot een bouwwerk of een gedeelte daarvan gestelde eis, behoeft niet te worden voldaan, voorzover anders dan door toepassing van dat voorschrift het bouwwerk of het betrokken gedeelte daarvan ten minste dezelfde mate van veiligheid, bescherming van de gezondheid en bruikbaarheid biedt, als is beoogd met het betrokken voorschrift; verticale afstand tot het meetniveau, ter plaatse van de hoofdtoegang van het gebouw. Indien het aansluitend terrein vanuit de verblijfsruimte slechts bereikt kan worden via een lager gelegen toegangsdeur, is de verticale afstand tot het bij deze deur behorende aansluitend terrein maatgevend; een samenstel van verblijfsruimten, uitsluitend of mede bestemd of gebruikt om daarin aan anderen dan de rechthebbende en de personen behorende tot diens huishouden woonverblijf, niet in de zin van zelfstandige woongelegenheid te verschaffen, al dan niet met gehele of gedeeltelijke verzorging. Onder de definitie valt niet de verhuur van een of twee kamers door de eigenaar/bewoner van een woning aan niet meer dan twee personen (Leefmilieuverordening); gebruiksfunctie voor het bieden van recreatief verblijf of tijdelijk onderdak aan mensen; gebouw of gedeelte van een gebouw, waarin twee of meer logiesfuncties liggen, die zijn aangewezen op een of meer gemeenschappelijke verkeersroutes; afstand, gemeten langs een denkbeeldige, kortst realiseerbare vloeiend verlopende lijn tussen twee punten, waarover op een afstand van ten minste 0,3 m van constructieonderdelen kan worden gelopen; Hoogte van het aansluitend terrein, gemeten ter plaatse van de toegang van het gebouw; door de Stichting Nederlands Normalisatie-Instituut uitgegeven norm gedeelte van een of meer gebouwen bestemd als maximaal uitbreidingsgebied van rook; van rook gevrijwaarde route die begint bij een toegang van een rookcompartiment of een subbrandcompartiment, uitsluitend voert over vloeren, trappen of hellingbanen en eindigt op een veilige plaats, zonder dat gebruik behoeft te worden gemaakt van een lift; te omschrijven als een gedeelte van een brandcompartiment dat primair is bedoeld om slapende mensen te beschermen tegen brand vanuit een ander deel van dat compartiment (zoals elke kamer en elke gemeenschappelijke verblijfsruimte gelegen in het kam erverhuurbedrijf, pension of hotel, voor zover het gaat om een gebruiksfunctie waarin wordt geslapen); gedeelte van een gebruiksfunctie met ten minste een verblijfsruimte, bestaande uit een of meer op dezelfde bouwlaag gelegen aan elkaar grenzende ruimten anders dan een toiletruimte, een badruimte, een technische ruimte of een verkeersruimte; een bouwwerk waarin aan meer dan vier personen bedrijfsmatig woon- en of nachtverblijf wordt verschaft (Bouwverordening Den Haag);