Le medichien Onze kleine Wolf ontpopt zich als medicijn hond. Ondanks het feit dat de honden tekenbanden om hebben sneuvelt niet elke teek direct. Maar Wolfje snuffelt de vrienden af en knabbelt met zijn voortandjes net zo lang tot hij ze eruit kan trekken. En onze varkens zijn amoureus. We gaan het meemaken. Begin mei is het alle nachten nog onder nul. Alles bevriest. Na onze blauwe regen bevriezen ook alle fruitbomen. Aan de perziken komen er naar het eruit ziet niet meer dan 4 stuks fruit. De notenboom heeft zwarte blaadjes en ook de kaki overleeft het ter nauwer nood. Alleen de leilindes lijkt het allemaal niets te kunnen schelen. Ze lopenvrolijk uit en het blad blijft groen. Op 6 mei komt Nollie weer terug met haar auto en chauffeur. Vol geladen met lekkere stokjes voor de honden en stukken oude kaas ( voor onszelf).
We zijn behoorlijk druk deze maand. Ik met de praktijk. Er worden heel wat hengsten gecastreerd aan het begin van de maand. En Laurent werkt weer bij het kanaal. Verder helpen we vrienden met het leeghalen van hun huis omdat ze terugkeren naar Nederland. We krijgen allerlei spullen die niet mee naar Holland kunnen. En nog wel handig zijn voor de gites en voor onszelf. De huurwagen van de Carrefour ( van 15 m3) komt helemaal vol. Gelukkig delen we de opbrengst. En moeten we ieder plaats vinden voor weer heel wat spullen. Het nodigt meteen weer uit tot opruimen. We veranderen de woonkamer en ruimen de kasten uit. Een leuke buit die moeder op de brocante in St Benin des Bois weer verkwanselt. Gelukkig krijgen we er wel weer een tire canard bij. Een molen die ronddraait met kartonnen eenden waar je met de luchtbuks op kunt schieten. In de loop van de maand keert de zomer terug. Overal zien we koeien die verkoeling zoeken in het water. Ook de varkens zijn dolgelukkig dat ze af en toe beregend worden. Om zich vervolgens knorrend in de modder te wentelen.
En de schapen worden weer geschoren. Maar het lijkt wel of het zo hoort op de dag van scheren koelt het erg af en s nachts regent het. De dagen ervoor liggen de schapen puffend onder de bomen. Het is een hele happening want omdat de schapenscheerder liever niet gaat naar adressen waar ze maar 1of 2 schapen hebben komen er een aantal mensen naar ons toe zodat we er zo n 30 bij elkaar hebben. Daarnaast komen er enkele mensen wol halen. Ook 2 vachten gaan er weer naar het fête de la belle leine dat deze zomer weer gaat plaatsvinden. We sluiten af met een gezamenlijke lunch.
Bij vrienden van Laurent castreren we een ram. We vragen aan de 5 jarige zoon des huizes welk van de twee lammeren we moeten castreren. Waarop het antwoord is: Celui là avec un bon pair de couilles. Ofwel die met het mooie stel ballen. Zijn moeder reageert geschokt. En vindt dat hij dat niet zo kan zeggen. Maar hij heeft wel gelijk. Zijn vader ( die slager is ) moet er hartelijk om lachen. Wij trouwens ook! Er is weer een planten markt in Apremont sur Allier. Een prachtige zonnige dag. We krijgen weer inspiratie om mooie bomen te planten. Ook ontdekken we een voor ons nieuw Arboretum net achter Nevers waar we in het najaar een Cornus Kausa gaan halen. Een boom die als hij bloeit vol lijkt te zitten met vlinders. Het is aardig druk in Apremont en dan is het best handig om een oude dame mee te hebben. We mogen rijden tot vlak bij het dorp omdat ik zeg dat dat oudje niet zover kan wandelen. Mijn nieuw gemaakte bloembakken raken al lekker gevuld. De ene bak staat vol met bloemen, de andere met tuinkruiden en tomaten. Ik heb een hele verzameling verschillende kleuren mini tomaatjes gezaaid. Gewone rode, gele groene, donker paarse en nog een ander mengsel. En nu na de ijsheiligen kunnen ze eindelijk de grond in. Ook zitten we weer eens even zonder telefoon. Met een contract pro zouden we binnen 48 uur weer operationeel moeten zijn. Maar helaas. Eerst lijkt er een storing in de centrale van Saint Franchy te zijn opgetreden en ik ontvang een mailtje dat alles weer functioneert. Niets is minder waar, dus maar weer gebeld met Orange. U begrijpt natuurlijk wel dat we ivm hemelvaart niet binnen de 48 uur ter plaatse kunnen zijn Dus ze komen op vrijdag na hemelvaart. Hetzelfde verhaal over onze ondergrondse kabel duikt weer op. Maar ik stel voor om dan eerst toch maar even de aanvoer draad op een signaal te controleren. En ja ziet u hij doet het niet. Tsja dat is me ook wat, heb nog nooit zo n lange kabel gezien voor maar 1 huis. Dat wordt zoeken naar een speld in een hooiberg, want ja als de kabel niet echt gebroken is.. Ik ga toch ook niet in elke paal klimmen.. Tsja dan zal er een equipe met een hefbakje moeten komen zo, zo langs de departementale weg.tsja dat zal niet meer vandaag zijn, op zijn vroegst maandag.. Ik ga nog even langs de draad rijden en als ik wat
vind zal ik u bellen. Zoals jullie begrijpen: ik moet nog gebeld worden. Waarschijnlijk ga ik over op een airbox in samenwerking met een antenne die het 3G signaal versterkt. Dan hebben we in ieder geval nog internet als er weer wat met de kabel is. In het totaal duurt het een week. Ondertussen zijn we weer bereikbaar. Annie onze gans gaat eindelijk zitten broeden. Helaas wel in het oude hok. Zo lekker vertrouwd. We zien wel wat er van komt. Dat je van zo n fraaie rups toch zo n onooglijk vlindertje kunt worden: merians borstel En het laatste weekend van de maand hebben we nog een bruiloft van onze vrienden Cassandre en Jerome. Een uiterst gezellig feest in Crux la Ville. Het is de heetste dag van het jaar tot nu toe. Tot middernacht loopt iedereen rond zonder jas of vest, het is bloed heet. Pas van de nacht van 29 op 30 mei dalen de temperaturen weer en hebben we een beetje regen. En om de maand af te sluiten komt ook dehoefsmid nog langs voor de ezels en pony. Dat is altijd weer een feest. Josephine en Jasper laten zich altijd nog wel makkelijk pakken, maar Nollie en Nelis blijft rodeo. Vooral voor de omstanders is het erg amusant. Vooral Nollie maakt het bont. Omdat ze
ook nog een wormenkuur krijgt is het helemaal lachen. Ze doet haar uiterste best om er vanaf te komen om zich vervolgens in het zand te laten zakken om met haar kop over de grond te wrijven om maar van de geur af te komen. Moet toch maar eens leren lasso werpen. Met de zwaluwen is het toch nog goed gekomen. Ze zijn alleen wat later gearriveerd. De laatste koppels zoeken nog een plekje voor hun nest. En een aantal is vast besloten om dat bij ons in de keuken te maken. Ze vliegen binnen en kunnen dan de uitgang niet meer vinden. En voor je het weet zitten er dan 3 poezen. Waar ze zo snel vandaan komen. Dus we sluiten overal de gordijnen. Ze gaan maar ergens anders zitten. Nog even een impressie van onze prachtige omgeving. Op naar de zomer. Groet, Nol en Koos