Nou moet ik persoonlijk toegevendat ik bij 38 graden er ook niet aan zou moeten denken.

Transcriptie

1 Le Traiteur Ik heb mijn wagen vol geladen met: Een zak brokken voor de poezen, een zak brokken voor de honden. En als ik langs de bakker kom nog even wat oud brood scoren voor de varkens en de ganzen. Zakken met voer voor de ezels, Saar en Muffin. En het absolute summum: de overgebleven groenten van de Maxi Marché. Want daar krijgen we wat er overblijft na het weekend en dat is met recht smullen geblazen. Zowel voor de varkens als de kippen. Je kunt het zo gek niet bedenken of het zit er wel een keer bij. De kippen zijn vooral dol op rotte avocado s en aardbeien. De varkens zijn verzot op hun fruithapje. Al zijn een paar goede bieten ook niet te versmaden. Het ganzenbroedsel wordt geen succes. Na zo n veertig dagen broeden ( ze is ruim overtijd) knalt ook het één laatste ei. Helaas net op het ogenblik dat ik het hok open kom doen. Dwz helaas voor mij, misschien niet voor de ganzen. Want de stank is onverdraaglijk en het kost me moeite om mijn maag in bedwang te houden. Ze zeggen dat honden zulke gevoelige neuzen hebben, nou ik geloof er niets van want Tjalling kan ik maar met moeite overreden om bij mij terug te komen en de schillen te laten liggen tot later. Tot ze zonder gevaar verwijderd kunnen worden. Ook het witte kipje kieper ik van haar nest na 40 dagen. Blijkbaar schiet het manlijk gevogelte momenteel met losse flodders.het laatste ei wil ik verwijderen en leg ik in een emmer. Even later wordt het gestolen door Tjalling in wiens bek het met een luide knal ontploft. Ook hij staat vreemd te kijken. Alleen Wolf overweegt om in de smurrie te gaan rollen. Hetgeen ik gelukkig nog net kan verhinderen Laurent houdt zich bezig met slakken. Hij heeft er heel wat gevangen en voor je er wat mee kunt moeten de arme dieren een dag of 10 vasten. Opdat hun darmkanaal helemaal leeg raakt. Om vervolgens eerst in zout gezet te worden om te ontslijmen en gekookt te worden. Om vervolgens in de diepvries te verdwijnen. Nu wachten op een lekker sausje. De escargots zijn na 1 juli hun leven niet zeker en al helemaal niet hier in Bourgogne. En dan beweert Midas Dekkers dat slakken geen enkele reden tot haast hebben. Je zou toch denken dat de Franse slak geëvolueerd zou zijn in een dier dat een stevig sprintje kan trekken om zijn belagers af te schudden.

2 Moeders besluit na deze hitte dat ze tot de conclusie is gekomen dat ze niet meer aan een pelgrimstocht naar Santiago de Compostella gaat beginnen. De hondjes uitlaten is ruim voldoende om haar spirituele behoeften te bevredigen! Nou moet ik persoonlijk toegevendat ik bij 38 graden er ook niet aan zou moeten denken.

3 OnzeYasmine past zich erg goed aan, maar stelt het meer op prijs als we haar Mieneke Pieneke noemen. Als we dat roepen komt ze aansnellen. Ondertussen leeft ze alweer hele dagen buiten. Ze brengt uren zoek onder onze vlinderstruik waar het zoemt van de kolibrie-vlinders en nog veel meer fraais. Door het mooie weer wordt er weer druk gehooid en geoogst. Ook ik heb de eerste hooibalen alweer op zolder liggen. Verder zijn de eerste balen persen en combines alweer in vlammen op gegaan. Het is erg droog en een klein vonkje is voldoende om het stro in de fik te krijgen. De opbrengst lijkt aanzienlijk beter dan het afgelopen jaar. En de mais zien we bijna uit de grond omhoog komen. Want de droge periodes worden afgewisseld met toch af en toe een beetje regen. De volgeladen karren komen weer volop langs. En het geeft weer de nodige opstoppingen in Saint Saulge. Op de kleine landweggetjes maar ook in het dorp moet er een auto voor rijden om het overige wegverkeer naar de kant van de weg te manen want anders kunnen ze er gewoon niet door.

4 De honden en ik genieten ervan dat het weer een beetje koeler is om weer eens een lekkere lange wandeling te maken. We steken de heuvelrug over naar Laurent. Een leuke wandeling met fraaie uitzichten. Aangezien mijn ezels alles wat maar op hout lijkt opeten, begon hun wei er een beetje shabby uit te zien. De houten afrastering was deels vervangen door steigerpijpen en deels door al snel weer opnieuw aangevreten pallets. En dat werd een rommelig geheel waar ook niet meer rond te maaien viel. Ook al omdat we er een stapel stenen hadden neergegooid om er ooit een muur van te maken. Zo liep ik elke ochtend het risico op een verstuikte enkel. Klimmend en balancerend op wiebelende graniet blokken. Dus uiteindelijk besloten dat we de muur moesten laten metselen als we het snel voor elkaar wilden krijgen. En het resultaat is er naar. Het erf wordt nu mooi afgesloten met een muur van natuursteen en de stalletjes kunnen nu worden afgesloten met hekjes die ik ooit voor een ander doel had aangeschaft. Volgens moeders lijkt het nu of we een kerkhof muur aan het eind van het erf hebben, door de dakpannen die er op zitten. De dakpannen zijn overgebleven na het plaatsen

5 van de zonnepanelen. Ondertussen hebben we er alweer een paar Zonnepanelen bij om met deze laatste set terug te leveren aan de ERDF en er aan te verdienen. Het ziet er ineens veel opgeruimder uit. Daarnaast zijn mijn ezels enorme tuinafval verdelgers. Ik haal de schotse distels uit de wei voordat ze zijn uitgebloeid, De ezels zijn er dol op. Het verbaast me hoe snel ze toch een hele stapel naar binnen werken. Als eerste gaan de bloemknoppen naar binnen, maar ook de rest blijkt niet te versmaden. En als je er genoeg van hebt ga je gewoon even liggen dutten in de zon.

6 Voor de Schotten is het beter als er niet zoveel ezels wonen, want dan zou hun nationale symbool in rap tempo vernietigt worden. Volgens Nollie ben ik familie van Prikkebeen. Er zijn zoveel vlinders dat ik steeds nieuwe tegen het lijf blijf lopen. Zo ook mevrouw ( links ) en meneer ( rechts) Keizersmantel. Om nog wat bij te leren koop ik een boekje over de vlinder en de waardplanten. Dat zijn de planten waarop de rupsen zich het liefst bevinden. We maken de lammeren klaar voor export naar Groot Brittanie. Een hoop heisa maar de moeite waard. Ze gaan eind augustus verhuizen naar het hoge Noorden. Zogenaamde Frexit schapen. En wijzelf importeren weer een ram voor wat nieuw bloed. We sluiten de maand af met een onweer dat de hele nacht duurt en gelukkig brengt het ook nog wat regen met zich mee. Want is droog. Elke avond beregenen we onze planten. Maar gelukkig is het nog niet zo erg als het zuiden van Frankrijk waar net als in Spanje en Portugal de bosbranden hectares bos vernietigen. En het meest trieste is nog wel dat de meesten zijn aangestoken. Wij hoeven ons voorlopig nog geen zorgen te maken en worden bewaakt door de hulptroep die toeschiet vanuit Nederland:

7 Juli hebben we alweer achter ons gelaten, Groet, Nol en Koos