Carmen, David en Eleanore

Transcriptie

1 Carmen, David en Eleanore Op zich geen onaardige namen, maar in ons geval razen ze over Frankrijk. Het jaar begint dan ook nat, heel erg nat. Op het hoogtepunt vergeet ik mijn camera en dus geen mooie plaatjes van hoe alles is ondergelopen. Ons achterland loopt weer lekker onder en de voormalige ganzenvijver ( die vanaf deze zomer leegstond) raakt weer vol. Tegenwoordig is het onze varkensvijver. In Bretagne zitten meer dan mensen zonder stroom. Op zich valt het bij mij wel mee. Er sneuvelt slechts 1 populier die door Saar en Muffin al volledig ontschorst was. Dus op zich waren de vooruitzichten voor deze boom al zeer gelimiteerd. Nu alleen hem nog opruimen. In het bos gaan er ook de nodige bomen om. Ik ben gelukkig dat wij onze spar al voor de storm hebben omgelegd. Er zal nog een den gaan sneuvelen want ik heb gezien dat ik na bijna 10 jaar ook een nest processierupsen heb hangen en dat risico gaan we niet nemen. In huis is het ook nat want met onze kleine Kuintje Beer in huis hebben we nog wel eens een ongelukje. Op mijn oude dag wordt ik nog een poetsvrouwtje. Elke dag worden de woonkamer, keuken en eetkamer gedweild! Maar het is niet zo eenvoudig als het lijkt, want als Kuintje de bezem niet probeert te vangen, vliegt Yang er wel met enorme sprongen achteraan. Om vervolgens midden in de stofhoop te landen en die liefst weer te verstuiven. Gelukkig keert op 12 januari de zon weer terug. En kan de was van de gasten weer aan de lijn. Lekker buiten uitwapperen. Wel hebben we meteen een nacht stevige nachtvorst. Helaas is het niet van lange duur. Alle plannen van de dag ervoor worden weer even uitgesteld.

2 Dit jaar is niet zo gunstig voor de jachthonden. Er raken er de nodige geblesseerd. En de meesten zijn meteen uitgeschakeld voor de rest van het seizoen of voor altijd. Ik heb mijn maaltijd op de laatste jacht dag alweer verdiend door een paar hondjes voor de dood weg te halen. Oublon en Hêtre kijken toe als we aan komen lopen voor de jaarlijkse bloed onderzoeken. Terwijl zij hun voer krijgen en lekker staan te eten met hun vrienden begeef ik mij met de veehouder de wei in om ze te prikken. Ze staan gewoon los en laten het gewillig toe terwijl de eigenaar ze op de kont krabbelt. Het gaat wel eens minder soepel. Na zelf een stevige verkoudheid te hebben gehad vallen ook mijn poezen 1 voor 1 om. Het begint met de kleine jongens die stevig gaan snotteren. Vlammie houdt het langst stand maar krijgt het uiteindelijk ook. Terwijl de rest langzaam opkrabbelt blijft het zeuren met Woelie, uiteindelijk leggen we haar aan het infuus omdat ze langzaam aan het indrogen is. Doordat ze niks ruikt heeft ze ook geen zin meer om te eten. Helaas mag alle extra zorg niet baten en op 25 januari moet ik haar laten gaan. ( ) Ze verzet zich tegen alle hulp terwijl Vlammie,onze absolute buiten kat,zich heel gewillig laat verzorgen. Wat blijven katten toch onvoorspelbare dieren!

3 Elke ochtend gaan we na het ontwaken ( en dat is regelmatig rond 6.15 hr) ons rondje doen. Ook onze jongste hulp doet al flink mee. Hangend aan de hooibalen, klimmend in de voeremmers, ze probeert alles mee te doen met de grote honden. Gevaar ziet ze niet zo erg. Maar als Wolf hard gaat blaffen kijkt ze toch even de kat uit de boom. En als ze niet iets uitvreet is ze vaak in goed gesprek met de varkens:

4 Onze Kuin probeert nog even uit of krasvrije brillenglazen ook echt bestaan. Nou niet voor kleine honden tandjes. Mijn titanium montuur weerstaat de aanslag, maar niet de plastic voering waarmee de glazen op zijn plaats worden gehouden. In afwachting van een nieuwe bril heb ik nu permanente sneeuw vooral op links. Ondanks het feit dat we slechts enkele mooie droge dagen hebben, kriebelt de lente toch al wel een beetje. Veel planten staan al op het punt om uit te lopen. Ik poot nog snel een aantal bollen die ook hun neusjes al laten zien. De hazelaar staat volop te bloeien en de rozen beginnen alweer blad te maken. Tot op heden geen echte winter gehad maar het kan nog komen. Verder hebben we de nodige stage lopers. Vooral veel 14 a 15 jarigen voor een zo geheten snuffelstage. Het aanbod is zeer wisselend. Er zijn er bij die zeggen geen boe of bah, en anderen kun je best meehebben. Ook hebben we weer een collega in spé mee. Dat is over het algemeen erg leuk. Het is dit keer een leuke knul die graag wil leren. Hij boft ik moet nog ergens 55 koeien op dracht controleren in allerlei stadia van de dracht. Voor hem enorm leerzaam want vaak heb je er niet zoveel achter elkaar. En al helemaal niet zo gevarieerd. Rond de laatste dagen van januari arriveert al het water dat bij ons al eerder is gevallen ook eindelijk in Parijs. De kades van de Seine waar normaal de boekenstalletjes en kunst kraampjes staan lopen onder. Enkele metro stations worden gesloten, het Louvre moet enkele zalen sluiten en de boten liggen stil omdat ze niet meer onder de bruggen doorkunnen. Dus eigenlijk is het hier niet anders dan in Nederland! Ik vind een paar leuke plaatjes op internet : meten we in Nederland de hoogte van het water op NAP, in Parijs meten ze naar hoever de Zouave onder water staat bij de Pont de l Alma.

5 Dus eigenlijk valt het nog best mee. Het kan altijd erger gezien de vergelijkende foto s tussen 2016 en 2018

6 Hier is het in ieder geval droger. Het schijnt de komende dagen kouder te gaan worden. Wie weet wordt het toch nog winter. Ook in Frankrijk zijn velen geveld door de griep. Zijn het niet de mensen, dan zijn het wel de kalveren. Door het te warme, vochtige weer zien we heel veel long problemen. Zelfs bij bedrijven die preventief geënt hebben. Hier in huis is de golf in ieder geval gelukkig weer voorbij. Tot in Februari, Koos

7