En als Kolletje groot is, staan hier vijftien bomen, zegt papa. En dan noemen we het Het Kolletjebos. Dat vindt Kolletje heel grappig.

Transcriptie

1 Het Kolletjebos Op een zondag in januari vinden papa en mama dat de kerstboom nu echt de kamer uit moet. Kolletje mag meehelpen om alle versieringen uit de boom te halen. Papa en mama doen de hoge kerstballen. Kolletje mag de kerstballen die laag hangen er voorzichtig af halen, in vloeipapier wikkelen en in een doos stoppen. Als laatste haalt papa de lampjes van de takken. Daar staat hij dan, zegt mama als ze klaar zijn. Gaan we hem nu naar het bos brengen? vraagt Kolletje. Papa kijkt naar buiten. Het zonnetje schijnt en erg koud is het ook niet. Ja, dat gaan we doen. 51

2 Ze gaan met z n allen op de fiets, want in het bos kun je niet met de auto komen. Papa gaat voorop met een karretje achter zijn fiets waar de kerstboom in staat. Dan Kolletje op haar roze fietsje en als laatste mama met Kees voorop in het zitje. Als ze de straat uit rijden, verdwijnt de zon achter een wolk en als ze het bos in rijden, begint het zachtjes te regenen. Moeten we niet teruggaan? vraagt mama. Ach, een regenbuitje is juist goed voor een boom als je hem plant, zegt papa. Hij kijkt naar de lucht. Het wordt zo meteen wel beter. Volg me maar, ik weet een mooi plekje. Eindelijk komen ze op een open plek in het bos. Staat hij hier niet heel alleen? vraagt Kolletje om zich heen kijkend. Nee, dit is goed, zegt papa. Hij moet ook zon krijgen om te groeien. Hij zet de schop in de grond en begint een kuiltje te graven. Als we hier nu elk jaar een boompje planten, zegt mama, dan staat hij niet zo alleen. 52

3 En als Kolletje groot is, staan hier vijftien bomen, zegt papa. En dan noemen we het Het Kolletjebos. Dat vindt Kolletje heel grappig. In haar fantasie ziet ze de bomen al staan. Intussen regent het maar door. Hans, schiet eens een beetje op, zegt mama. We worden kletsnat. Mama, er loopt water in mijn schoenen, zegt Kolletje. Keesje voelt met zijn handen aan zijn natte haren. Papa stampt de aarde rondom de boom aan. Klaar. We kunnen gaan. Het gaat steeds harder regenen. Laten we maar even bij Laetitia gaan schuilen, zegt mama. Ja, joepie, naar mijn liefste tante, juicht Kolletje.

4 0 Papa bedenkt onderweg een raar regenliedje. Het regent, het zegent, de bomen worden nat. Er kwamen drie konijntjes aan en die vielen op hun gat. Kolletje en mama zingen het na. Papa verzint alweer een ander liedje. Het regent, het zegent, we worden allemaal nat. Er kwamen drie eekhoorns aan en die vielen op hun gat. Giechelend en drijfnat kloppen ze aan bij tante Laetitia. O, kom snel binnen, zegt ze. Wat doen jullie nou met dit weer in het bos? 0 Kolletje en Dirk - Koning Winter valt in het water BI def.indd :08

5 Als ze hun natte jassen hebben opgehangen, gaan ze bij de open haard staan om wat op te drogen en warm te worden. Kolletje vertelt over de kerstboom die ze hebben geplant en dat daar over een tijdje een Kolletjebos zal staan. Er gaan natuurlijk vogels nestjes maken. Er komen vast ook eekhoorntjes en herten. Dat wordt een heel gezellig bos, zegt tante Laetitia. We gaan een paar keer per jaar kijken hoe het met hem gaat, zegt mama. Dan komen we meteen even bij jou langs, Laetitia. Gezellig. Dan ga ik nu een potje lekkere heksenthee brouwen. Kolletje loopt met tante mee naar de keuken. Wat is heksenthee? vraagt ze. Dat is thee van boskruiden, en als je die drinkt, word je heel snel warm. Heb je ook heksenlimonade? vraagt Kolletje. Ik lust geen thee. Die heeft tante ook. Gemaakt van lekkere bosvruchten. Na een paar uur is het gelukkig weer droog, net als Kolletjes toversokken, die over een rekje bij de haard hebben gehangen. 55

6 Thuis kijkt Kolletje samen met Waffie naar de lege plek in de kamer. Ze vertelt over de boom in het bos. Jammer, vindt Waffie. Hij had toch ook in de kamer kunnen blijven? Dat wilden papa en mama niet. Als er in het bos maar geen honden tegen hem aan plassen, zegt Waffie. Honden plassen altijd tegen bomen. Daar schrikt Kolletje wel een beetje van. Waffie heeft gelijk. Doerak en alle honden in het park plassen tegen bomen. Dat wil ik niet, zegt Kolletje. Ze knijpt haar ogen stijf dicht, denkt aan de kerstboom waar geen honden tegenaan plassen en zegt: Katharina Orselia Laetitia. Nu weet ze zeker dat de honden bij haar boom weg zullen blijven. Hij staat nu nog wel helemaal alleen in het donkere bos. Maar daar kunnen bomen vast wel tegen, denkt ze. 56