Artikel 17 Één-tegen-één verdediging Hoewel veel spelers menen dat het aantal punten dat zij scoren het belangrijkst is, denken anderen daar iets verschillend over. Uiteraard is de vaardigheid om te kunnen scoren van evident belang, maar nooit zonder de waarde van verdedigen hierbij geheel uit het oog te verliezen. Het één-tegen-één aspect in verdedigend basketball is absoluut het belangrijkst technisch onderdeel in de opbouw van de gehele verdediging. Eén-tegen-één is de basis van het spel. Hierin wordt de agressieve toon gezet en de wil te domineren aangekweekt. Bob Knight: schrijft: In mijn verdediging is het heel simpel..je hebt drie taken 1. Verdedig je een man zonder bal?.houd hem van de bal af!.2. Verdedig je de man met de bal? Je laat hem niet doen wat hij wil!.3. Als je tegenstander gepasst of geschoten heeft?.dan krijgt hij hem niet meer terug! Dit artikel gaat vooreerst in op het één-tegen-één verdedigen van de man met de bal (MB). Verdedigen heeft als doel de bal van de sweet spot te houden. Druk zetten op de bal is een middel. Idealiter is de verdediger koning. Een heerser die zijn onderdaan (met de bal) nooit ongemoeid (in het paleis) binnenlaat. Toch hoeft niet elke verdediger van Koninklijke afkomst te zijn met blauw bloed door de aderen vloeiend te zijn om de aanvaller in de één-tegen-één confrontatie te laten buigen. Hoe dan ook, degene die zijn man stopt, doet zijn werk. Dan is alles goed! Dat uiteraard zonder persoonlijke fouten te begaan. Kan hij zijn man niet stoppen, dan rijzen onherroepelijk problemen (waarbij help verdediging is een laatste redmiddel kan zijn). Wat is de essentie van één-tegen-één? Ik denk positie. De verdediger dient in elk geval de positie tussen zijn man en de basket weten te behouden (MB containment houden). Ééntegen-één is gebaseerd op de algemene beginstelen van gewoon je man stoppen! (Ervoor blijven) Het gaat dus om controle of beheersing. Dat kan niet zonder agressief denken. Dat betekent te allen tijde actief het duel aangaan, niet de reactie! Agressiviteit is sneller denken dan je tegenstander. Agressiviteit is controle! (Beheersing in de wil tot domineren)! Ettore Messina noemt het Building the wall! Ton Boot noemt het: minstens 45 (graden) houden! De ene speler beschikt daarbij van nature over een enorme (laterale) snelheid en explosiviteit, die hij in de strijd kan werpen, een tweede weet op basis van werklust of tactisch inzicht op tijd de posities te sluiten. Eén-tegen-één (aanval tegen verdediging) is snelheid en slimheid tegen snelheid en slimheid. We maken het niet moeilijker dan het is. Één-tegen-één verdediging vereist geen fijn afgestelde neuromusculaire skills en coördinatie, eerder alertheid, anticipatie, agressiviteit, verlangen, trots, en vastberadenheid! De mentale basis is grondvoorwaarde nummer één. Opvallend is dat de taal die één-tegen-één begeleidt bol staat van de krachttermen. De basishouding van de verdediger op de bal kent de volgende algemene criteria: Knieën gebogen, lichaamsgewicht op de bal van de voeten klaar om in elke richting te bewegen; Het lichaamsgewicht is goed verdeeld over beide voeten; Het hoofd is op en de blik is voorwaarts; De handen zijn open, vingers gebogen en klaar voor actie. Mechanics één-tegen-één MB: Positie: Ball-You-Basket Één-tegen-één is armlengte afstand, dus niet verder van je man. Stance: staan op de bal van je voeten, knieën gebogen. Door je knieën blijven, niet rechtop
staan, altijd diep zitten (tail down) Voeten niet aansluiten, want labiel Verdedigen gebeurt vooral met de voeten, en het benenwerk, niet met de handen, beperk de handacties, ( you reach, I teach! ) Haal echter de makkelijke richtingsverandering eruit (met trail hand) In het algemeen wordt er in drie fasen naar één-tegen-één (MB) gekeken: A. 1-1 vóór de dribbel: Dit is zeker de meest complexe fase. De opties van de aanvaller staan open. Hij kan schieten (mits binnen zijn shotbereik en als hij niet ook nog hoeft te pivoteren met het gezicht naar de basket). Bovendien heeft hij nog niet gepasst of gedribbeld. Vooral tegen een explosieve aanvaller is dat laatste bij een speler die ook nog eens met zijn snelheid kan spelen - is dat lastig. Dit onderdeel betreft de triple threat verdediging en met name het verdedigen van de dribbelstart. Om de koe maar bij de hoorns te vatten, betekent dit voor de snelle verdediger een (directe) side slide, voor de iets tragere eerst retreat step (achterwaartse stap) en in de tweede plaats side slides. Ik sprak al over pivoteren om in triple threat te komen. Het sluiten van de ruimte om in face the basket te pivoteren is een belangrijk agressief hulpmiddel voor de verdediger op de bal (dat in elk geval de directe schotoptie elimineert). Liever double threat dan triple threat! Immers is het niet beter te voorkomen dan te genezen? Coach Burrall Paye gaf in de jaren zeventig een andere mogelijkheid aan met de front foot to pivot foot stance. De verdedigingshouding is hier een keuze uit parallel stand of schrede stand. Knieën diep gebogen, ogen op middenrif. Bovenlijf recht en gewicht op bal voeten. Bij front foot to pivot foot wordt de x-over dribbelstart geëlimineerd en blijft er slechts één optie over: open dribbel. De stance tegen de aanvaller in triple threat (binnen shooting range) is de houding iets afwijkend. De blik is door de aanvaller zonder hierbij te staren - én voorste hand is hoog (45 gestrekt om het schot af te leiden). Geen ruimte geven luidt het devies. In theorie zijn twee fakes evident: 1. bal op borsthoogte, ook wel schot of pumpfake en 2. bal lager, ook wel swipe (zwiep) of drive fake. Consequentie voor 1. is de attack step, waarbij de knieën gebogen blijven, de hand 45 hoog wordt gebracht en de hiel van de achterste voet de vloer niet verlaat. Gevolg van 2. is de retreat step, waarbij het lichaamszwaartepunt laag blijft en de voetzolen dicht bij de vloer, en bovendien niet van voorste voet veranderd wordt, de knieën blijven gebogen en de onderarmen parallel gehouden aan de vloer met de ellebogen boven de knieën en de palmen omhoog en buiten de knieën. Voor beide fakes is het zaak dat de verdediger zich niet te makkelijk uit zijn stance laat faken. B. 1-1 tijdens dribbel: Essentie is hier het vermogen tot lateraal of dwars bewegen (met het doel de 45 sector te houden). Doel is géén rechte penetratie op te geven (0 graden). Methodisch gezien gaat deze fase bij jonge spelers vooraf aan het leren verdedigen van de dribbelstart. Het accent ligt hier op herkenning van aanvallende intentie(s), voetenwerk, slides en dwingen tot richtingsverandering(en). (Let op dwingen, zonder onnodige risico s! Probeer lateral of dwars te verdedigen, maar soms moet je wel naar achteren (backslides) Voeten blijven bewegen, zonder hierbij uit de diepe stance te komen. Vroeger: bij richtingsverandering een dropstep en 2/3 slides. Tegenwoordig: vergeet de dropstep en sprint (naar nieuwe herstel positie) aan de balkant. Bij richtingsverandering het liefst niet te veel inleveren op het drukbeginsel, maar zo snel mogelijk herstellen, instappen en zo snel sluiten dat je de charge kan/ positie kan nemen. De positie van de handen is tegen een rechtshandige dribbelaar rechterhand voor en open vlak onder en voor de knie (trail hand i.v.m. x-over) en linkerhand hoog en open boven de schouder in de passlijn (tracé hand). Liefst niet al te makkelijk een cross-over dribbel
toestaan. Deze eruit halen met de (voorste) trail hand. C. 1-1 na dribbel: Onmiddellijk de aftand tot de aanvaller overbruggen en sluiten. Plastisch gezegd: 1-1 belly up! Brede voetenstand is tussen basket en bal waarbij deze zeker wijder is dan die van de aanvaller. Hierdoor zijn alleen een achterwaartse pivoteer stappen mogelijk. Met de handen actief: spiegelen van de bal! Toepassing: Ad A: Eerst 1-1 in de perimeter (na check) uit stand (1-1 driving line) Doel: neem de rechte penetratie eruit. Stop de aanvaller. Geef druk zonder fouten te begaan. Zorg dat hij er niet langs komt (houd controle). Houd positie/ probeer (zo) dwars (mogelijk) te verdedigen (doel: 45, géén blow by). Sluiten voor de pick up van de dribbel. Afstand is dichtop. Positie: kan zijn nose on ball, nose on shoulder etc. Ad B: Een tweede situatie is 1-1 ½ veld zig zag. Doel: Let op dwars dwingen, zonder onnodige risico s te nemen. Blijf door knieën, altijd diep, voeten niet aansluiten, want labiel. Beperk handacties: trail hand is laag en open, andere hand hoog boven schouder in de passlijn. Ken je tegenstander en speel met de afstand tussen jullie. Doel is dwing tot richtingsverandering en opnieuw sluiten aan nieuwe balkant. Waak voor de fake dribbels. Ad C: Nooit springen als aanvaller afremt of stopt, maar (direct aan)sluiten met voeten wijd laag over de vloer! Niet slaan naar de bal, bal wel met handen volgen (tracing). Foutenanalyse: a. Door knieën, altijd diep b. Liever niet kruisen of aansluiten met de voeten, want dat is labiel c. Flipje, er is ruimte tussen jou en de aanvaller. Alles is makkelijk! d. Blijf laag, kom niet uit je stance (omhoog) e. Soms moet je wel naar achteren, maar beperk dit. Bouw de druk weer op, beperk het backing up! Het liefst lateraal bewegen! f. Geen x-over toestaan, haal die eruit met je trailhand g. Geen trage dropsteps (meer), gewoon sprinten naar nieuwe kant h. Bij richtingsverandering (niet inleveren op drukbeginsel), maar herstellen, dwingen, instappen en sluiten (DIS) Oefenstof: 1-0 slides (alle droge voetenwerk oefenstof) 1-1 zig zag.dit is de eerste oefening die stance met bal combineert/ Klassieke opbouw: 1. handen op rug, concentratie op beweging en snelle reacties; 2. later wel met handactie a. sec/ no stealing; b. flick, steal, charge 1-1 ½ veld: no blow by (verdedigen tijdens dribbel) 1-1 ¾, hele veld 1-1 driving line/ check dribbelstart (op of iets buiten driepuntslijn) 1-1 touch and turn Een bloemlezing van opvallende krachtermen die coaches bezigen en één-tegen-één verdediging begeleiden:
Hold your ground! Don t back up! No blow by! Keep moving and anticipating, never relax or take a breather when you guard the man with the ball. Maak de aanvaller het leven zuur! Zorg dat hij verdedigt met de bal, de bal moet beschermen, hij mag niet toekomen aan zijn aanvallende bedoelingen! Dichterop! Dichter op zijn huid! Geef nou geen ruimte! Draai hem! No open house policy! Hold your position! Closer! Move in sooner, no space for a dribble Stay in between! Push him out! Force him wide, without taking unnecessary risks! Limit backing up, attempt to force wide! Zorg dat hij je twee keer moet verslaan en dat hij er dan nog niet langs is! Gun hem geen ruimte! Laat je niet aftroeven! Paal en perk stellen aan rechte penetratie! De volgende systematische stap boven één-tegen-één is uiteraard twee-tegen-twee verdediging. Er wordt hier gekeken naar één-tegen-één zonder bal (ZB) aan de bal kant en één-tegen-één zonder bal (ZB) aan de helpkant. Eén-tegen-één verdediging: a. 1-1 ZB bal kant (denial) b. 1-1 ZB help kant (flat triangle) De balans tussem 1-1 MB en 1-1 ZB (balkant en helpkant) bepaalt het karakter van het totaal van de teamverdediging. I. Eén-tegen-één verdediging zonder bal aan de balkant: Denial betekent agressief op de passlijn positie kiezen! Dit met ingecalculeerd risico. De essentie van denial is storen van de beoogde aanvallende pass structuur en daarmee het breken van de cohesie van de aanval van de tegenstander. Misschien kan dat niet altijd. Wat overblijft is één-tegen-één met de dribbel. De angst voor een mogelijke backdoor maakt dat sommige spelers bij voorbaat terug zakken tussen man en basket dit uit veiligheidsoverwegingen. De coach heeft drie argumenten om dit tegen te gaan. a. Er is een helpside die kan sluiten op de backdoor; b. Laat de aanvaller eerst de backdoor nog maar eens bewijzen, best moeilijk; c. Als de verdediger weet dat de backdoor er aan komt kan hij de pass achter zijn hiel langs anticiperen. Waarom denial? a. Het geeft druk op de speler zonder bal en de speler met de bal; b. Het werkt bij slecht vrijlopen ZB;
c. Desorganisatie van de aanval, zorg dat de guard algauw te lang moet dribbelen, het ondermijnt de structuur van de aanval. Wat leer je je spelers met denial? a. Concentratie; b. Het leert spelers hun uiterste best doen; c. Er bestaat geen ja maar.! Wie worden gedenied (keuze)? a. Balkant forward met bal op top; b. Balkant post met bal op vleugel; c. High post met bal aan zelfde kant veld. Hoe denial? a. Ball-you(r)-man b. Zie man en zie bal (altijd) c. Niet reageren op eerste stap d. Dwing de aanvaller meerdere stappen te maken, laat hem meer bewegen dan hij wil, laat hem om je heen lopen en vertraag de timing e. Fencing stance (met blik over de schouder in midpoint vision) f. Fencing slides g. Arm schuin omlaag is goed (soort invitatie). Je hoeft hem niet strak in de passlijn te steken. Als de pass komt dan met fence slide en arm op! h. snap or open up? i. Bear hug en laat de push off zien Foutenanalyse: Te makkelijk ontvangen (die pass)! Nooit blind voor de onderschepping gaan! Het zou een gevecht moeten zijn Deny.én.stop de backdoor Keep your head steady, move your feet Oefenstof: A. geïsoleerd (in afgebakend gebied veld) a. in out denial b. ½ veld denial: in-out/ backdoor c. 6 points denial B. speciale situaties (verbindingen met screens) a. baseline: 1. helpkant 2. balkant b. high post: 1. met/ zonder ballscreen II. Eén-tegen-één verdediging zonder bal aan de helpkant: Flat triangle is geconcentreerd en agressief positie kiezen in de zogenaamde vlakke driehoek. Het vereist durf afstand te nemen van de eigen man en positie te kiezen tussen man en bal. Flat triangle spelen is ook net als denial - met ingecalculeerd risico spelen. De hoofdtaak blijft de verantwoordelijkheid voor de eigen man. Eigenlijk is help een vervelend hulpmiddel. De essentie van juiste teamverdediging ligt niettemin bij die dubbele taak in de
balans tussen help geven en één-tegen-één. Dat flat triangle een zone principe is en gebaseerd op ruimte dekking, mag als bekend worden verondersteld. Dat help daarin een belangrijke ondersteunende teamfunctie kan vervullen ook. Maar de kern van team verdediging ligt in de scherpte die benodigd is voor de mate van druk binnen één-tegen-één. De redenatie is simpel, want met help geef je altijd iets weg, daarom is het cruciaal dat de help een snel en kortstondig karakter heeft. Help kent in een meer strikte man to man verdediging altijd een dubbele verantwoordelijkheid. Het is én..help én.terug naar je eigen man! Dit is in de stunt verdedigingen niet zo! Het risico dat genomen wordt is veel groter en de noodzaak dat in een rotatie in gang gezet wordt is navenant. Eén-tegen-één verdediging zonder bal aan de helpkant kent basaal drie onderdelen: 1. flat triangle 2. jump towards the ball 3. help and recover Ad 1. flat triangle (vlakke driehoek): Waarom flat triangle? a. mogelijkheid help bij breakdown op balverdediging b. druk op eigen man c. ontregelt 1-1 spel Wie worden in flat triangle verdedigd? a. helpside spele(s) perimeter b. helpside speler inside Hoe flat triangle? a. ball-you-man b. zie man en zie bal c. parallel/ gesloten voetbasis d. pistol stance Foutenanalyse: Keep your head steady, move your feet Geen directe makkelijke pass naar jouw man Sneller terug naar je man Oefenstof: a. help and recover inside (Bob Knight) b. shell Ad 2. Jump towards the ball (acties op verdediging van de pass) Bij elke pass is dit een controle aspect dat niet kan ontbreken. Geen inside cuts over de top toestaan. Don t be a head turner. Ad 3. Help & Recover Help & recover is zo belangrijk! Het beperkt de switch. Het vermogen tot reparatie van moeilijke herstel routes is doorslaggevend voor de kwaliteit van de rotaties van een team.