Drie-tegen-drie aanvalsspel berust in essentie op een drietal principes of teamtactische richtlijnen: 1. Met bal; 2. Zonder bal; 3. Rebound.

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "Drie-tegen-drie aanvalsspel berust in essentie op een drietal principes of teamtactische richtlijnen: 1. Met bal; 2. Zonder bal; 3. Rebound."

Leen Devos
5 jaren geleden
Aantal bezoeken:

1 Artikel 15 Drie-tegen-drie aanval (algemeen) Drie-tegen-drie is systematisch de logisch volgende stap na twee-tegen-twee. In jeugdopleiding is het wenselijk met vereenvoudigde basketballvormen zoals drie-tegen-drie - te werken. Omdat de individuele ontwikkeling hier beter tot zijn recht komt, door meer individuele inbreng. In de overgang van twee-tegen-twee naar drie-tegen-drie komt in de aanval de nadruk steeds meer te liggen op 1. positiespel, 2. ruimtebesef en 3. samen de ruimtes beter leren verdelen.in de lijn van één-tegen-één naar vijf-tegen-vijf is drie-tegen-drie tegelijk de afsluiting van de groepstactiek en de start van de teamtactiek. Het kenmerk van de drie-tegen-drie is de opbouw van een driehoek. De mogelijkheden die het drie-tegen-drie spel opleveren laten zich herleiden tot de opbouw van een driehoek. Deze is een waarborg voor twee passlijnen voor de balbezitter. Bovendien wordt de verdedigende kracht onder druk gezet door de ruimtelijke ontplooiing. Anderzijds hoe meer spelers betrokken zijn in een play, des te belangrijker timing en veldbezetting worden. Een speler kan de bal passen, de tweede hem verwerken, terwijl de derde bezig is zijn man op te zetten of schijnbewegingen uit te voeren om naar een van te voren bepaalde plek op het veld te snijden. Teamaanval kan hier dus concreet worden aangereikt. Drie-tegen-drie aanvallen tegen een gelijke numerieke weerstand is in wezen prétactiek. De kern van drie-tegen-drie schuilt niet in de eerste plaats in de mogelijke toepassing van een systeem, hoewel schematisch spel hier alleszins kan, maar zit hem vooral in het speelse. Het speelveld onderling ruim houden is vitaal in drie-tegen-drie. Er is schijnbaar niet veel verschil tussen drie-tegen-drie of vijf-tegenvijf. In drie-tegen-drie zitten alle ingrediënten die ook in vijf-tegen-vijf zitten. De basis blijft het één-tegen-één duel. Overzicht kwam er bij twee-tegen-twee al bij, en een extra aanvallende pass wordt mogelijk. Één-tegen-één ZB (zonder bal) voorziet hier de balbezitter dus van een extra relatie. Dat geldt ook voor de verdedigende kant van de medaille. Voor het bewegen van de twee spelers zonder bal is een eerste hulpmiddel met de de sweet spot als vertrekpunt een vijftal hulplijnen naar buiten de driepuntslijn te trekken. Drie-tegen-drie aanvalsspel berust in essentie op een drietal principes of teamtactische richtlijnen: 1. Met bal; 2. Zonder bal; 3. Rebound. Teamtactische richtlijn 1 - Spel met bal: één-tegen-één is de kern. Verslaat de balbezitter zijn man (reductie of breakdown van één-tegen-één tot één-tegen-nul) dan leidt dit tot een score. Erlangs = score! Dat zal de verdediging niet eindeloos over zijn kant laten gaan. De verdediger van een speler ZB zal help geven en de lay up verhinderen door te roteren. De balbezitter verslaat zijn man.dan.help (of binding). =..pass! Erlangs + help = pass! Dit principe is makkelijk, maar de technische uitvoering blijkt in de praktijk voor de spelers

2 nog héél moeilijk! Doordat in drie-tegen-drie rotatie van een derde helper in de bucket op de inside pass mogelijk maakt, is de inside-outside breakdown hier nieuw. Teamtactische richtlijn 2 - Spel zonder bal van twee spelers. Het algemene uitgangspunt = bereikbaar zijn! Aanspeelbaar zijn betekent twee dingen: a. bewegen, dat wil zeggen: IN-OUT (naar binnen, naar buiten). Dat gebeurt IN de richting van de sweet spot en in relatie tot positie van bal en eigen man wordt daar de keuze gemaakt hoe weer UIT wordt bewogen. b. ruimte, dat wil zeggen niet op een kluitje, met voldoende onderlinge afstand en wel zodanig bewegen dat de verdediger(s) ZB niet ongestraft de speler(s) zonder bal uit het oog kunnen verliezen. (Help = pass!) Teamtactische richtlijn 3 - Rebound: Zie artikel rebound. Meer specifieke operaties in drie-tegen-drie: Samenspel vereist coördinatie van handelingen. Fundamentals spelen de belangrijkste rol. In drie-tegen-drie aanval onderscheiden we in het algemeen: 1. Geïsoleerd spel. 2. Bewegen met en zonder bal zonder hulp van medespeler(s). 3. Bewegen zonder bal met screens weg van de bal. 4. Derde man betrokken in balscreen. Ad 1. Geïsoleerd spel. Als de speler met bal de 45 van de verdediger op de bal doorbreekt, heeft dit een consequentie voor de aanvallers zonder bal. Volgt een schot, dan zullen zij rebounden. Volgt er verdedigende rotatie van één van beide verdedigers dan is een pass het logische verlengstuk. Dat kan a. een inside pass zijn in de bucket, of b. een outside pass bij help de helper. Het algemeen principe is (rechte) penetratie met bal = wijd. Wat kunnen beide spelers zonder bal nog meer doen? Bij controle van de verdediging op de bal kunnen kunnen ze van positie wisselen bijvoorbeeld, of in-out snijden om uit de verdedigende dekking te geraken. Bij balontvangst kunnen ze in triple threat snappen. Dat wil zeggen dat ze direct kunnen schieten, passen of penetreren. Ad 2. Vaste combinaties (in twee passes raken twee of drie spelers de bal aan, ook wel: pass and cut): 1. Swing high and go inside 2. Full perimeter swing 3. High low game 4. Skip and go inside 5. Go inside and reverse 6. Pass (inside) and relocate Ad 3. Bewegen zonder bal met screens weg van de bal. ZB: 1. screen away 2. down screen 3. back screen 4. side screen 5. screen under

3 Ad 4. Derde man betrokken bij balscreen. Ik haal dit twee-tegen-twee element hier naar voren daar help de helper de spot up beweging van de derde aanvaller induceert.

4 Opstellingen: a. perimeter-perimeter-perimeter (driepuntslijn als referentie) b. perimeter-perimeter-post (use big man/ geisoleerd/ perimeter on post screen/ schematisch: UCLA/ corner serie) c. perimeter-post-post (post exchange/ Horns) Drie-tegen-drie aanval (algemeen) De mogelijkheden die 3-3 aanval (algemeen) opleveren laten zich in essentie herleiden tot de opbouw van een driehoek. Deze driehoek is de waarborg voor twee mogelijke passlijnen. De verdediging onder druk zetten heeft de meeste kans bij voldoende ruimtelijke ontplooiing (spacing). Drie tegen drie aanvalsspel rust in essentie op een drietal principes of teamtactische richtlijnen: 1. Met bal; 2. Zonder bal; 3. Rebound. Teamtactische richtlijn 1: Spel met bal: Watch one-on-one! Move ball = move yourself! Use fakes Passhoek verbeteren bij inside pass Teamtactische richtlijn 2: Spel zonder bal: I. Penetration/ inside = wide/ give room Cut and replace Weg van bal (na pass naar verre hoek) Kruisen (ZB) Escapes II. Screens (weg van bal) Teamtactische richtlijn 3: Rebound: Zie artikel rebound Meer specifieke operaties in 3-3: 1. Vrijlopen zonder hulp van medespeler (cut and replace) 2. Vrijlopen met hulp van medespeler (screen and use screen/ kruisen) 3. Ballscreen + spot up (3 rd man) 4. Screens weg van de bal (pass and screen away/ down screen/ back screen/ flair screen) 5. MB: 1-1; ZB: cut and replace/ screen and use screen Opstellingen: 1. perimeter driehoek schema Shell kruisen cut and replace pass en screen away

5 vrij (om ster): geïsoleerd 2. 2 perimeter + post use big man geïsoleerd: houd het veld breed (i.v.m. inside pass) UCLA UCLA + corner P&R Screen de screener Perimeter post screen (under) 3. perimeter + post + post post exchange horns Balscreens (single/ multiple) (Evt.: laterale baseline screens/ gestaffeld/ m.l. triangle) Vier-tegen-vier aanval (algemeen) Vier-tegen-vier is teamtactiek, (bijna) échte team offense met een steeds grotere nadruk op gevoel voor ruimtelijke ontplooiing en timing. In basisformaties is er het onderscheid tussen four out en three outside + post. Bij de keerzijde van de medaille ligt in vier-tegen-vier (Basic Shell) de basis en het fundament voor elke team defense. Vier-tegen-vier aanval leert de vierde aanvaller te benutten tegen help de helper in ballscreen aanval. Er ligt in algemene zin niet veel meerwaarde boven drie-tegen-drie naar vier-tegen-vier. Alleen zijn de eisen nog net weer iets hoger op het gebied van 1. ruimtebesef, 2. ruimteverdeling en 3. tactisch inzicht. Vier-tegen-vier vereist net weer iets meer basketballrijpheid. Toch is vier-tegen-vier nog steeds een vereenvoudigde basketballvorm. Individuele ontwikkeling komt hier beter tot zijn recht dan in vijf-tegen-vijf, er is daar ook meer individuele inbreng mogelijk. Het kenmerk van vier-tegen-vier is de schil aan de buitenkant, die hetzij door drie, of door vier spelers kan worden bezet. In de basisopstelling wordt in vier-tegen-vier een onderscheid gemaakt tussen: a. four outside b. drie perimeter + 1 post c. 2 perimeter + 2 postspelers Binnen elk van deze drie mogelijke basisformaties zijn legio mogelijkheden van interactie. Schematische aspecten en opties komen hier steeds nadrukkelijker aan bod. Ik noem er een aantal: a. Flex/ shuffle/ triangle offensive aspects b. Staggered screens van postspelers voor perimeter c. Single or double (baseline) screen d. Screen de screener

Vergelijkbare documenten

Artikel 11. Samenspel twee partijen (STP)

Artikel 11. Samenspel twee partijen (STP) Artikel 11 Samenspel twee partijen (STP) Scoren. Liefst zoveel mogelijk. Yes! Dat geeft de kick! Balbezit afronden met lay ups (dunken mag ook) en driepunters.omdat een speler met de bal reglementair slechts