2015 Participatiewet Veense put ESSAY LOTTE VERSTRATEN 2088897 48BSK1A AVANS HOGESCHOOL s-hertogenbosch
Inleiding Dit essay is geschreven over de problematiek op de politieke agenda in de gemeente Aalburg. De maatschappelijke problemen die in dit essay uitgelicht worden zijn de sinds 1 januari 2015 in werking getreden participatiewet en de problematiek rondom de Veense put. In mijn essay ga ik op de agendavorming in van de twee maatschappelijke problemen in de gemeente Aalburg. Hier wil ik mee laten zien hoe de agendavorming van deze twee maatschappelijke problemen tot stand is gekomen. Ook is het interessant om de besluitvorming in de gemeenteraad rondom deze problemen te bekijken. Op deze manier wordt inzichtelijk hoe onderwerpen met directe gevolgen voor een groep burgers zich decennia lang voort kunnen slepen. Mijn essay is opgebouwd uit een inleiding, de agendavorming van de twee maatschappelijke problemen en een conclusie.
Essay Plan,,buitengebied nóg drie maanden bij de gemeente (Nieuwsblad, 29 maart 1984, p. 1) stond in 1984 de krant. Inmiddels zijn we 30 jaar verder en zijn we niet veel opgeschoten wat betreft de situatie rondom de Veense put. Waar is de Veense put gebleven op de politieke agenda? Tot op heden zijn er nog geen problemen ondervonden met het andere maatschappelijke probleem binnen de gemeente Aalburg: de participatiewet. Ook hierover zullen echter op korte termijn knopen doorgehakt moeten worden. Hoe moet het verder met de sociale werkvoorziening WAVA? Wat gebeurt er indien mensen zich niet aan de afspraken omtrent de participatiewet houden? Zolang we er niet over praten, hoeven we ook geen besluiten te nemen lijkt de mentaliteit binnen de Christelijke gemeente Aalburg. Het dossier Veense put staat al een tijd niet meer op de politieke agenda van de gemeente Aalburg. Het is een dossier dat erg gevoelig ligt. Dit geldt zowel voor de gemeenteraad, het dagelijks bestuur van de gemeente en de burgers van de gemeente Aalburg. Het is een erg complexe situatie. Het probleem is dat er sprake is van permanente bewoning van illegaal gebouwde vakantiewoningen die tijdenlang gedoogd is. Inmiddels is de woonsituatie van de mensen onveilig geworden en moet er iets veranderen. De gemeente heeft twee opties om deze situatie te handhaven. Of de permanente bewoning wordt gedoogd en er wordt wat gedaan aan de verzakking (zodat de huizen niet meer kunnen glijden in het water) en de toegangswegen worden verbreed (bereikbaarheid van de hulpdiensten), óf alle bewoners moeten van de Veense put af. Op dit moment is ook de participatiewet van de politieke agenda verdwenen. Maar voor hoelang nog? Het algemeen heersende standpunt binnen de gemeente is dat wanneer je een uitkering geniet je ook iets terug moet doen voor de maatschappij. Hoe gaat de gemeente optreden tegen deze mensen wanneer zij niet bereid zijn om iets terug te doen voor de maatschappij? Wordt dit dan eenzelfde situatie als die bij de Veense put? Zal men ook in dit geval de kop in het zand steken? En wat gaat er gebeuren met WAVA? Wat is WAVA? WAVA is de sociale werkvoorziening van de Dongenmond gemeenten waar de gemeente Aalburg onderdeel van is. WAVA is in eigendom van de Dongenmond gemeenten. De gemeente Aalburg heeft 15% van WAVA in handen. Er moet nu gekeken worden of deze samenwerking na de invoering van de participatiewet nog wel rendabel is. Daarom is het van belang dat ook de WAVA, als gevolg van de invoering van de participatiewet, op de politieke agenda komt. De gemeente zal af moeten wegen wat de mogelijkheden zijn met de WAVA, en wat de mogelijkheden zijn zonder de WAVA.
Deze twee problemen zijn van een afstand bezien erg verschillend. Het betreft twee verschillende doelgroepen. Met de Veense put betreft het bewoners die graag op de Veense put willen blijven wonen, terwijl de participatiewet burgers treft met een afstand tot de arbeidsmarkt. Hoe snel de participatiewet op de politieke agenda stond binnen de gemeente Aalburg, des te langer wordt er doorgemodderd over de Veense put. Een overeenkomst is dat beide onderwerpen uniek zijn en vergaande gevolgen (kunnen) hebben. Het zijn beiden uitersten. Doordat de Dongenmond gemeenten de WAVA in handen hebben, waren zij door WAVA al snel geïnformeerd over de mogelijke gevolgen van de participatiewet voor de sociale werkvoorziening. Hierdoor is het probleem al vroegtijdig op de politieke agenda gekomen. De politieke partijen binnen de gemeente Aalburg nemen een voor liberalen opmerkelijk standpunt in, namelijk dat de gemeente mensen die binnen de participatiewet vallen helpen, hiervoor moeten zij echter wel iets terug doen. Het is nog niet duidelijk hoe de WAVA in dit terugdoen past, en dus hoe hun toekomst eruit ziet. Dit zal terugkomen in aanstaande raadsvergaderingen. De Veense put daarentegen is al sinds 1985 een probleem. Sinds 1985 is er langzaam aan permanente bewoning ontstaan. Zelden wordt er in het openbaar over een oplossing voor de Veense put gepraat. De politiek ziet op dit moment geen oplossing voor dit probleem. Het is voor de lokale politici een hele lastige en gevoelige kwestie. Het binnen een relatief kleine en hechte gemeenschap nemen van beslissingen met vergaande persoonlijke gevolgen voor de betrokkenen blijkt geen sinecure. Het feit dat de kwestie al zo lang doormoddert helpt hierbij niet. In 2003, na een brief van toenmalig minister Cramer, zou er iets aan de situatie veranderd worden. Sindsdien is er echter niets veranderd. In 2010 kwam er nieuwe wet- en regelgeving omtrent permanente bewoning op gebieden met een bestemmingsplan voor recreatie. Ook in vervolg hierop is geen actie ondernomen. Bij de participatiewet doet zich mogelijk een soortgelijk probleem voor. Wat gebeurt er indien mensen zich niet aan de afspraken van de participatiewet houden? Hoe gaat de gemeente handhaven als mensen met een uitkering straks verzaken in hun bijdrage aan de maatschappij. Ook dan zullen in de relatief kleine en hechte gemeenschap beslissingen moeten worden genomen met vergaande persoonlijke gevolgen voor de betrokkenen. Zal de gemeente in dat geval wel in staat blijken te zijn om te handelen? Het zal, naar mijn overtuiging, een hele kluif worden voor de gemeente Aalburg. In verband hiermee is dan ook van belang dat deze problematiek op korte termijn in de gemeenteraadsvergaderingen besproken wordt. Anders is de kans groot dat de oplossing voor het probleem net zo lang gaat duren als dossier Veense put. In beide situaties speelt dus in essentie hetzelfde probleem. Zowel in het geval van de Veense put als de participatiewet. is het van groot belang dat er in kwesties die grote gevolgen hebben voor de betrokkenen knopen moeten worden doorgehakt.
Echter, bij het doorhakken van knopen dient men ook de (sociale) context te bezien. Binnen de gemeente Aalburg bestaat een zeer sterk sociaal netwerk, met name gebaseerd op de geloofsovertuiging van de inwoners. Vanuit deze overtuiging worden door de betrokkenen de Christelijke waarden en normen in beschouwing genomen bij het nemen van beslissingen. Het mag echter ook niet worden uitgesloten dat binnen een dergelijke hechte gemeenschap een zekere druk wordt opgelegd aan verantwoordelijken, of deze in ieder geval als zodanig wordt ervaren. Door de gesloten cultuur en de gevoeligheid van dit thema is het echter buitengewoon lastig dit bevestigd te krijgen. Echter, de doorlooptijd van dossiers als de Veense put wijzen nadrukkelijk in die richting. Voor wat betreft de participatiewet zou een probleem kunnen ontstaan zodra de gemeente moet gaan handhaven (bij mensen die zich niet aan de voorwaarden van de participatiewet houden). De vraag is in hoeverre het handelen dat dan vereist is (korten of schrappen van uitkering) zich verhoud met de uitgangspunten van de Christelijke geloofsovertuiging (zoals barmhartigheid). Wordt er in dat geval vanuit de gemeenschap druk uitgeoefend op de betrokken inwoner(s) waardoor handelen vanuit de gemeente kan uitblijven, of wordt er (ook) in dat geval druk uitgeoefend op de politiek verantwoordelijken waardoor een 2 e Veense put dreigt te ontstaan? Om een 2 e Veense put te voorkomen is het van belang dat er een oplossing wordt besproken en gevonden waar alle betrokkenen mee kunnen leven, maar die ook in overeenstemming is met de wetgeving. Persoonlijk vind ik dat met name de problematiek rondom de Veense put een kwestie van lef hebben is. Wanneer je een beslissing neemt, heeft deze doorgaans ook negatieve gevolgen. Echter, door het nemen van een beslissing wordt er wel vooruitgang in een dossier geboekt. Met andere woorden: de enige slechte beslissing is er een die niet genomen is. In de gemeente Aalburg is de gemeenschap echter veel hechter dan in andere delen van Nederland. De gemeenschap berust op de normen en waarden van het Christendom. Indien iemand (uit hoofde van diens functie) een beslissing neemt die niet in goede aarde valt binnen de gemeenschap, zal de persoon in kwestie maar veelal ook de personen rondom hem of haar - daar persoonlijk op aangekeken worden. Dit kan zeer vervelende en vergaande gevolgen hebben voor de betrokkenen. Hieruit concludeer ik dat mijn indruk van de politiek in de gemeente Aalburg, samengevat door als we er niet over praten, hoeven we ook geen besluiten te nemen aardig wordt bevestigd. Agendavorming van ontwikkelingen binnen de gemeente Aalburg is geen direct probleem, besluitvorming voor grote projecten is echter wel een probleem. Doordat er geen besluiten genomen worden, verdwijnt het probleem weer van de politieke agenda en praat men er niet meer over.
Bronvermelding Bronnenlijst: - Wijk en Aalburg (1984, 29 maart). Plan,,buitengebied nóg drie maanden bij de gemeente. Nieuwsblad, p. 1. - De Rechtspraak Breda (16 mei 2014). Permanente bewoning Patersven moet binnen 6 maanden eindigen. Geraadpleegd op 15 januari 2015, http://www.rechtspraak.nl/organisatie/rechtbanken/zeeland-west- Brabant/Nieuws/Pages/Permanente-bewoning-Patersven-moet-binnen-6- maanden-eindigen.aspx