Tekst en foto: Daisy de Vries

Op de cover: Een frisse, nieuwe start van het jaar, dat luiden deze lenteklokjes in. Aangezien de Natator ook een frisse start is van het schrijfwerk van de Mediacie, sieren deze lenteklokjes de voorkant. Het sneeuwklokje, lijkend op het lenteklokje en bekender in Nederland, is familie van het lenteklokje. Er zijn trouwens nog meer soorten die bij deze familie horen, zo is ook het zomerseizoen vertegenwoordigd door het zomerklokje. Tekst en foto: Daisy de Vries

Lieve lezers, ellicht zit je op dit moment enigszins verward te friemelen in een voor jou geheel onbekend boekje. Dan kan ik je gerust stellen dat dit niks anders is dan een geheel vernieuwde Rei Exanimi. De laatste tijd is duidelijk geworden dat er meerdere dingen drastisch veranderd moesten worden om weer trots te kunnen zijn op ons verenigingsblad. En natuurlijk alle mensen die zich hier het hele jaar door keihard voor inzetten. Om onze frisse start echt goed door te zetten hebben we besloten om door te gaan onder een andere naam. Een titel moet natuurlijk pakkend zijn, maar we wilden deze keer ook een duidelijke verwijzing naar onze vereniging. Meerdere opties zijn de revue gepasseerd. Terug gaan naar het oude 'blad!', iets simpels als 'Kever' of toch iets met de Latijnse benaming van de kever in ons logo: 'Gyrinus natator'? Het antwoord op onze naarstige zoektocht is helaas al verklapt op de voorkant van deze prachtige papieren binding. Desalniettemin presenteer ik u, met gepaste trots: de Natator, editie 1, jaargang 1. Namens de gehele Mediacie en alle andere mensen die meegewerkt hebben aan deze uitgave, Daniëlle Luinenburg Voorzitter Mediacie

Vernieuwing Beste lezers, lezeressen en overige levensvormen die geschreven woorden kunnen ontcijferen, Aanmijisdeeertoegekomenomalseerstevanhetbestuureenkortstukteschrijven die in de opvolger van de Rei Exanimi, de Natator die nu gemakkelijk in je handen ligt, zou verschijnen. a 6 jaar de Rei werd het tijd voor een frisse start van ons verenigingsblaadje. Het is vast geen toeval dat het 6 maanden na de start van ons bestuursjaar gebeurt, omdat het getal 6 in beide gevallen verschijnt. Misschien is het bestuur ook aan vernieuwingtoealsjedatzobekijkt.naeen half jaar sluipt er een gevoel van sleur en gewenning in het bestuurshok wat er voor zorgt dat bepaalde dingen over het hoofd worden gezien. Een gebrek aan suiker voor in de koffie, chocomel of speelkaarten die niet liggen waar ze horen te liggen. Al deze kleine zaken creëren onder onze leden een gevoel van leegte en wanhoop dat terug te zien is in hun gedrag. Onaangekondigd het bestuurshok binnenkomen of opeens allemaal lid zijn van de Commissie Ongevraagd Advies, het kan zo gek niet verzonnen worden. Na een half jaar is de drempel tussen de Gyrinuskamer en het bestuurshok zo ongeveer verlaagd tot in de negatieve waarden, wat niet per se slecht is. Mede dankzij deze ontwikkeling weten we exact wat er leeft onder de leden. Op dit moment bijvoorbeeld lopen er veel mensen stage en erzijnookeenaantaltentamenstedoen. Het is echter zo dat vernieuwing niet altijd ten goede is, vooral als het al goed gaat. Om met een buitenlandse taal te spreken om te laten zien dat ik supermegaslim ben: "if it ain't broken, don't fix it". Een wijze Engelsman heeft dat ooit gezegd en veel mensen delen zijn mening. Een mooi voorbeeld van vernieuwing die slecht heeft uitgepakt is de aankomst van Europeanen in Noord- en Zuid-Amerika. Op de kleine dingen na, waarmee wij de toorn van onze leden over ons afroepen, verloopt dit jaar als een trein die gelijk een zonnetje richting het licht aan het eind van de tunnel loopt, springend over zeven sloten. De nieuwe Natator zal vanaf nu het wel en wee van onze vereniging beschrijven en die kleurrijk in beeld brengen (taal kan ook kleurrijk zijn!). We hopen dat er weer veel gebeurtenissen zullen plaatsvinden die een waardige plek in het krantje zullen krijgen en dat het vernieuwen van het blad niet zal uitpakken zoals de invoering van de lobotomie, wat geen goede vernieuwing was. Namens het bestuur, Florian van der Vet

De Whiskyproeverij Op15februariwashetweertijdvoor de jaarlijkse Whiskyproeverij van de Excurcie. it jaar waren maarliefst 21 mensen aanwezig die hun smaakpapillen wilden verwennen met Uisce Beatha (Gaelic voor levenswater, whisky dus). Er waren nu zelfs zoveel aanmeldingen dat mensen op de reservelijst geplaatst moesten worden. Zes verschillende whisky's kwamen voorbij, uit verschillende Schotse regio s en één uit Wales, allen gekocht bij slijterij Ton Overmars te Amsterdam. Whiskykenner en -liefhebber Arjan vertelde enthousiast over hoe whisky's gedestilleerd worden en gaf informatie over de whisky's die werden gedronken. Simone en Jeroen hielpen bij het inschenken van de whisky's. zichzelf nogal sterke en turfachtige Lagavulin en haalde er zo de scherpe kantjes vanaf. Nadat alle whisky's geproefd waren, werden de laatste vragen van de quiz besproken. De winnaar van de quiz was erg blij met zijn prijs, natuurlijk was dat een flesje whisky. De deelnemers mochten later alle whisky's opdrinken, en dat hoefde geen twee maal gezegd te worden. Aan het eind van de avond was er een groot applaus voor de organisatoren van deze geslaagde whiskyproeverij. Veel deelnemers spreken nu nog enthousiast over de proeverij en lieten weten volgende keer graag weer aanwezig te zijn. ---------------------------------------------------------------- Fotowedstrijd Al sinds vele jaren organiseert de Excurcie de Gyrinus fotowedstrijd. Het klapstuk van de avond was een 16 jaar oude Lagavulin met een Pedro Ximenez finish. Deze finish in zeldzame Pedro Ximenez sherry vaten gaf een wat ronder en fruitiger karakter aan de van Dit jaar was daarop geen uitzondering. Wel was dit de eerste keer dat de wedstrijd zich afspeelde op Facebook. Het vernieuwde concept heeft geleid tot een record aantal inzendingen en veel mooie foto's! Uiteindelijk wonnen de Giraffe van Oscar (categorie Flora en Fauna), de Meteora kloosters van Rebecca (categorie Landschap) en een uniek

stukje Nederlandse cultuur vastgelegd door Willem Pieter(categorie Mens en Cultuur). De foto's zijn een heel jaar lang te bezichtigen in de spiegelzaal. Kijk maar eens goed naar de winnaars, jullie hebben een heel jaar om het nog beter te doen! ---------------------------------------------------------------- Sterrenwacht Copernicus Op vrijdag 9 maart verkeerde de Excurcie in hemelse sferen. Ongeveer zeven studenten en andere belangstellenden waren met Lisette en Jeroen van de Excurcie mee naar sterrenwacht Copernicus in Overveen. Deze sterrenwacht, makkelijk te bereiken met de auto en met OV vanaf de VU, is elke vrijdag gratis geopend voor het publiek. In de sterrenwacht hingen allerlei foto's van hemellichamen met daarbij beknopte informatie. Verschillende vrijwilligers waren aanwezig om nog uitgebreide uitleg te geven bij de foto's. Je kon zelf uitvinden hoe zwaar een 1 kilo is op de verschillende planeten. Boven de sterrenwacht was een koepel met daarin een werkende telescoop. Helaas was het die avond nogal bewolkt, dus we zagen door de telescoop alles behalve sterren. Gelukkig had een vrijwilliger van de sterrenwacht een computerprogramma op zijn laptop waarmee te zien was welke sterren en planeten op dat moment aan de hemel stonden. Op een boeiende manier vertelde hij van alles over de sterren en planeten en hun ontstaan. De vrijwilliger hield zijn verhaal met behulp van het programma op zijn laptop, en omdat alles hierop zo mooi te zien was, misten we de telescoop eigenlijk niet. Discussiërend over buitenaards leven ging iedereen tevreden huiswaarts, en sommige deelnemers zeiden dat ze de sterrenwacht nog eens gingen bezoeken. De Excurcie

GEZOCHT: VRIJWILLIGERS OUDERDAG! 28 APRIL 2012 Beste Gyrinus leden, ijn jouw ouders ook zo benieuwd naar wat je het hele jaar door uitspookt op de VU? Heb jij ze altijd al willen laten weten dat het leven van een student aan de VU niet zo gemakkelijk is als het lijkt? Dan is hier je kans! Wij geven je dit jaar de mogelijkheid om je ouders te laten zien wat jij dagelijks voor je kiezen krijgt. Dit doen we met de Ouderdag die gehouden gaat worden op zaterdag 28 april. Het belooft een hele leuke dag te worden waarop jouw ouders een dagje op de VU gaan meemaken, zoals wij dat allemaal zelf elke dag doen. Denk hierbij aan het uitvoeren van een DNA-test, het ontleden van een dier, en een rondleiding op de snijzaal! Check dus nog even bij je ouders of ze zich al hebben opgegeven voor de ouderdag! Wil je zelf als student ook aanwezig zijn op de Ouderdag? Dat kan, meld je dan aan als vrijwilliger! De vrijwilligers hebben we hard nodig voor bijvoorbeeld het begeleiden bij practica en bij andere activiteiten. Wil je je aanmelden als vrijwilliger voor de ouderdag? Stuur dan even een mailtje naar: gyrinusouderdag2012@gmail.com! Groetjes, De Ouderdag-commissie!

Gyrinus natans is op zoek naar een nieuw bestuur! Heb jij het afgelopen jaar ook zo genoten van de activiteiten van Gyrinus natans? Wil jij je steentje bijdragen aan het organiseren van activiteiten en het besturen van de vereniging? Wanneer jij interesse hebt in het verbreden van je netwerk en het opdoen van nieuwe ervaringen, is het bestuur van Gyrinus natans misschien wel iets voor jou! Voor het nieuwe bestuursjaar dat begint in oktober 2012, zijn wij op zoek naar enthousiaste bestuursleden die graag hun visie en ideeën loslaten op onze vereniging. Als bestuur vertegenwoordig je de vereniging en ben je verantwoordelijk voor het voeren van beleid. Je hebt een sterke band met alle commissies en zorgt er samen voor dat er elke maand opnieuw tal van spectaculaire activiteiten georganiseerd worden. Daarnaast doe je ook veel contacten op buiten de vereniging. Denk hierbij in de eerste plaats aan (bestuurs)leden van andere studieverenigingen, maar daarnaast ook aan medewerkers van de faculteit. Een aantal zaken waar je je als bestuur mee bezighoudt zijn: het bepalen van het verenigingsbeleid, het binnenhalen van sponsorgelden, communicatie binnen en tussen verschillende faculteiten, financiën, het onderwijs, contact met de commissies en onze eigen gezelligheidsruimte, 'De Tegenstelling'. Een bestuursjaar valt uitstekend te combineren met je studie, waardoor je zult merken dat je aan het einde van het jaar niet alleen je collegejaar hebt afgesloten, maar ook veel nieuwe dingen hebt geleerd, je CV hebt uitgebreid, en een groot sociaal netwerk hebt opgebouwd. Op 5 juni zal er dit jaar voor het eerst een extra Algemene Leden Vergadering plaatsvinden, waar een voorlopig Kandidaatsbestuur aan de leden van de ALV gepresenteerd zal worden. Omdat het Kandidaatsbestuur eerder gekozen wordt, is er meer ruimte voor het goed informeren van (potentiële) nieuwe Bestuursleden en kan er al begonnen worden met het overdragen van individuele bestuurstaken. Denk jij dat het bestuur iets voor jou is? Stuur dan een geheel vrijblijvende mail naar kandidatencie@gyrinus.nl. Daarnaast zullen er informatieavonden georganiseerd worden (op nader te bepalen data) om meer informatie te verstrekken over wat het bestuur nu precies inhoudt. Wees daarnaast niet bang om ons persoonlijk aan te spreken. De Kandidatencie bestaat dit jaar uit: Hannelore Beaart, Stephanie Borggreve, Tessa Clement, Donny Kats, Jeroen Smit en Nick Tuninga. Namens de Kandidatencie, Stephanie Borggreve

Praag:destadvandehonderdtorens Als er één stad is waarvoor superlatieven te kort schieten, is dat Praag met al zijn torens, bruggen, historische gebouwen en goedkoop bier. De stad, gelegen aan de rivierdemoldau,wordtnietvoornietsde gouden stad genoemd. In mei trekt een grote groep studenten richting deze prachtige stad voor de jaarlijkse stedentrip van Gyrinus. De Mediacie nam alvast een kijkje en zette de hoogtepunten opeenrij. Karelsbrug De altijd drukke Karelsbrug vormt de verbinding tussen de oude stad en Mala Strana, de wijk aan de overzijde van de Moldau. In 1357 gaf Karel IV de opdracht om deze brug te bouwen en tegenwoordig is het een van de bekendste toeristische attracties. Vergeet vooral niet om de gouden hond aan de voeten van St. Jan Nepomucky aan te raken. Volgens de legende kom je dan ooit terug in Praag. Als je vanaf de brug Mala Strana in loopt, kom je in een barokke wijk die tijdens een grote brand in 1541 grotendeels verwoest is. In het zuidwesten ligt de Petrinheuvel, met op de top de Petrintoren. Deze hoge toren is een soort replica van de eiffeltoren en bied een fantastisch uitzicht over stad. Burcht Je bezoek aan Praag is pas compleet als je de Praagse burcht hebt bezocht. In de 9e eeuw stichtte Prins Borivoj de burcht en sindsdien is het uitgegroeid tot een gigantisch complex van paleizen en tuinen. Wereldwijd behoort het tot één van de grootste paleiscomplexen. Alleen de voorzijde is al 1.5 kilometer lang! Rondom de burcht liggen verschillende tuinen waar het heerlijk vertoeven is. Ieder uur wordt de wacht gewisseld. Vooral om 12 uur is het de moeite waard om even te kijken. De strakke choreografie en fanfare muziek maken het een waar spektakel. Astronomische klok De astronomische klok is altijd te herkennen aan de enorme hordes toeristen die er omheen staan. Deze klok op het grote stadsplein is meer dan 500 jaar oud. Ieder uur komt een hele verzameling kleine houten heiligenbeeldjes tevoorschijn, de twaalf apostelen. De bovenste

wijzerplaat van de klok laat het uur, maand en maan zien. De onderste wijzerplaat is het kalendarium, met het wapen van de stad en de dierenriem. Volgens de legende is Hanus, de man die klok maakte, blind gemaakt zodat hij nooit meer een zelfde klok kon maken voor een andere stad. Kruittoren In het oude stadscentrum staat de Kruittoren. Deze toren was oorspronkelijk bedoeld als ceremoniële toegang naar de oude stad. In de 17e eeuw deed de toren dienst als kruitopslag, vandaar ook de naam. De toren is met een smalle wenteltrap te beklimmen. Binnen in de toren is een tentoonstelling over ridders uit de Praagse middeleeuwen. In deze tentoonstelling zijn ook veel zwaarden en wapens uit verschillende films terug te vinden, waaronder Hell Boy en The League of Extraordinary Gentlemen, Blade II, Doom 3, Van Helsing en the Chronicles of Narnia. Vanaf de top van de toren valt te genieten van een panoramisch uitzicht over de gehele stad. Mits het helder weer is natuurlijk. buitenwijken van Praag. Hier spreken ze over het algemeen weinig Engels, maar het eten is overheerlijk. Neem wel een woordenlijst mee met een aantal Tsjechische woorden, voor het geval de kaart ook niet in het Engels is. Tsjechië staat ook bekend om zijn bier. Bijna elke stad heeft zijn eigen brouwerij. Over het algemeen is het bier in Praag dan ook erg goedkoop. Je hebt al een halve liter bier voor iets meer dan een euro. Verwacht echter niet te veel van de kwaliteit. Uitgaan in Praag kan op allerlei manieren. Er zijn intieme jazzkroegjes en trendy cocktailbars, maar ook enorme discozalen. Voor de studenten die eens iets nieuws willen proberen en het gewone bier inmiddels helemaal zat zijn, raden we Pivovarsky Dum aan (www.gastroinfo.cz/pivodum). Deze minibrouwerij brouwt naast gewoon bier ook minder traditionele soorten. Onder andere koffiebier, bananenbier en brandnetelbier zijn op de kaart terug te vinden. Heerlijk om een dagje slenteren door de stad mee af te sluiten. Eten Eten in Praag is over het algemeen erg goedkoop, zolang je een beetje van de toeristische straten afblijft. Probeer eens een restaurantje in een van de Kortom, een bezoek aan Praag is zeker de moeite waard! Door:Sandra van der Nat

Docenten aan het woord Sabine Spijker kennen jullie misschien wel van de cursus Ontwikkeling en Voortplanting van de Mens. Ze is verbonden aan het CNCR in de VU. De Mediaciegingoppadensteldehaardevolgendevragenomwatmeertewetente komen. Wat is uw vakgebied precies? Mijn vakgebied is eigenlijk het onderzoeken wat er gebeurt in de hersenen op het moment dat je verslavende stoffen ziet. Of wat mensen juist kwetsbaar maakt om naar verslavende middelen te grijpen. Maar ook bijvoorbeeld andere neuropsychiatrische ziektes zoals attentiestoornissen, impulsiviteit en depressie. Dat heeft dus niet zo heel veel te maken met ontwikkelingsbiologie. De cursus is nu veranderd in een acht-weekse cursus en ik ben nu de cursusleider. Ik geef dus wel college over de ontwikkeling van de hersenen, dat is niet helemaal mijn ding maar ik vind het wel leuk. Her en der geeft ik wel wat colleges, zo ook binnen de studie Gezondheid en Leven. Daar word ik wel eens gevraagd om wat te vertellen over depressie, verslaving of schizofrenie. Hoe bent u daar terecht gekomen? Nou dat is heel saai, echt heel saai! Ik ben biologie gaan studeren, hier op de VU. Daarna ben ik een master gaan doen, ook aan de VU. Ik ben even in het buitenland geweest, in Frankrijk bij een moleculairen genetisch biologisch instituut. Daar keken ze eigenlijk naar alles, zolang het maar wat met moleculen en cellen te maken had. Mijn achtergrond is eigenlijk meer moleculair biologisch. En toen ik mijn post-doc deed ben ik meer gedrag gaan bestuderen. Deze twee velden combineer ik nu in mijn eigen onderzoek. Waar bent u op dit moment mee bezig? Zoals ik al zei, doe ik nu onderzoek naar verslaving en psychiatrische aandoeningen. Er lopen bij mij Ajo s die bestuderen wat er verandert in een brein op het moment dat je de proefdieren depressief maakt. Ook onderzoeken we hoe komt het dat ze impulsief zijn, en welke genen hier een rol bij spelen. We kijken dan of je dit weer aan kunt passen in een brein, of je door overexpressie van een bepaald eiwit het gedrag weer kunt beïnvloeden. Dit onderzoek doen wij in muizen en ratten. Hoe ervaart u de combinatie tussen onderzoek en docentschap? In eerste instantie toen ik begon als Ajo vond ik het onderwijs helemaal niks. Wat ik wel leuk vond was als ik een student had die met me mee liep tijdens een stage. Op een gegeven moment rol je er toch langzamerhand in. Je begint bij de

masters, die zijn het meest geduldig en lief. En op een gegeven moment ga je het dan toch leuk vinden. Je vertelt op een heel andere manier dan bij een wetenschappelijke voordracht. Als je college geeft kun je veel breder je verhaal doen en er ook wat van jezelf in leggen. Je moet natuurlijk geen saaie voordracht met alleen maar een opsomming van feiten geven, want dan ligt iedereen te slapen. Ik ben dus eigenlijk het onderwijs steeds leuker gaan vinden. Het is een nieuwe uitdaging naast je onderzoek. Als je een eigen cursus hebt waar je docent van bent, dan kun je een band opbouwen met de studenten. Vooral met de nieuwe achtweekse cursussen kan dat goed. En door de numerus fixus is de groep een stuk kleiner geworden. Hoe is uw mening over de gemiddelde student? De aandacht is altijd een groot punt, de aandacht erbij houden, afgeleid zijn. Al moet ik wel zeggen, dat ik blij ben met de numerus fixus. Ik vind dat het niveau heel erg omhoog is gegaan als je kijkt naar de nieuwe groep studenten. Wat natuurlijk ook niet zo raar is, omdat je er nu alleen maar mensen hebt die dit wel echt willen doen en dus ook goed gemotiveerd zijn. Waar ik altijd helemaal gek van word is de vraag: Moeten we dit ook leren? Natuurlijk moet je dit ook leren, anders sta ik het toch niet te vertellen! Bloody hell... Gelukkig heb ik deze vraag dit jaar nog niet gehoord. Denkt u dat Gyrinus natans een positieve invloed heeft op de studenten? Sowieso is het heel belangrijk om Gyrinus te hebben om van het jaar echt een hechte groep studenten te maken. Ik ben in mijn eigen studietijd ook lid van Gyrinus geweest. Mensen die actief bezig zijn met werven, gun ik ook altijd wel even de tijd om tijdens een college iets aan te kondigen. En ze kunnen ook altijd iets op de website laten zetten, of op Blackboard. Laatst had ik ook iets, dat was een initiatief waarbij studenten geworven werden om seksuele voorlichting te geven aan scholieren. Dat soort projecten vind goed om te steunen. En nog even iets heel anders, hoe staat u tegenover de bezuinigingen van het huidige kabinet? Nou ten eerste denk ik dat dit écht het uithollen van het onderwijs is. Zeker ook als je kijkt naar de harde knip, voor heel veel mensen kan dit veel problemen en vertraging geven terwijl zij misschien

maar één keer in de minor een vak niet hebben gehaald. Ik denk dat het wel goed is om te selecteren, bijvoorbeeld met een toelating aan de poort waarbij mensen ook hun motivatie aan moeten geven. Bindend studieadvies kan ook erg helpen om studenten te behoeden voor verkeerde keuze. Het is belangrijk om te populatie uit te dunnen, ook voor de studenten zelf zodat ze niet onnodig geld uitgeven aan een studie die ze niet af gaan maken. Maar het zo sterk belasten, en bijvoorbeeld de universiteit beboeten, dat werkt alleen maar averechts. Dan krijg je docenten die studenten een voldoende geven zodat de universiteit maar geen boete krijgt. Een collega van mij noemt dat: 'het pervers maken van het onderwijssysteem', je weet waar je mensen naar toe drijft met dit beleid. Ten tweede kan ik me voorstellen dat de OV-kaart heel erg mooi is, maar het is meer een sponsoring voor de NS die je beter aan de studenten zelf kan geven. Als ze de vergoeding opheffen moet dat geld wel weer terug komen naar de student, maar dat zie ik nog niet gebeuren. Ik kan me voorstellen dat op het moment dat je moet bezuinigen, de gemotiveerde mensen met goede carrièrekansen vraagt om een investering te doen. Het probleem is dat het onderwijs niet weer alleen voor de rijken moet worden. Er moet dus een mogelijkheid komen voor mensen, die geen geld hebben maar wel gewoon goed zijn, om een beurs te krijgen. Het probleem is dat het alleen maar kappen is zonder te bouwen. In een deel van de maatregelen kan ik me wel vinden maar er moet wel iets tegenover staan, het moet een zinvol beleid zijn. Op het moment zijn het nog maar halve maatregelen waardoor we nu uitkomen bij: Oh sorry, je ouders hebben geen geld." En dan is een master opleiding toch wel een hele investering, als je die helemaal zelf moet gaan betalen. Een volgend probleem is dat mensen te veel bezig moeten zijn met bijbaantjes, en dat de studie daar onder lijdt. Dus ja, ik ben er niet heel erg gelukkig mee. Welke collega zou u interviewen als u lidvandemediaciewas? Wat is nu een hele interessante collega? Op de VU zijn een aantal interessante onderzoeksrichtingen vanuit het ziekenhuis. Een daarvan is de groep van Marjo van de Knaap, zij doet onderzoek naar witte stof ziektes, waarbij door een genetische aandoening de witte stof (myeline) verdwijnt. Zij is een kinderarts en ze gaat helemaal voor haar patiënten, maar ze heeft ondertussen ook een onderzoeksgroepje opgezet die onderzoek doet naar stamceltherapie. Ze komt dus niet echt

vanuit de biologie of biomedische wetenschappen, de onderzoeksrichtingen, maar ze is zo gepassioneerd daarover dat ze dat wel doet. Dan hebben we ook nog een tweelingregister op de VU. Dat wordt gerunt door Dorette Boomsma en Eko de Geus, allebei professor bij psychologie. Zij doen veel onderzoek naar mensen, niet alleen psychologisch maar ook genetisch. Als laatste is er op de VU is ook een gender-kliniek, daar ken ik eigenlijk niemand maar ik vind het wel heel interessant. Ik zou ze willen vragen voor colleges in de ontwikkelingsbiologie cursus. Als laatste, hoe is het met uw collega s op de afdeling? Heeft u nog sappige roddels? Mijn collega's zijn natuurlijk allemaal heel leuk, gezellig en goede docenten. Weet je wat wel altijd heel leuk is, als studenten stage komen doen. De werkvloer is toch wel dé plek waar relaties ontstaan. Dan zie je dat sommige stelletjes die tijdens de stageperiode ontstaan nog lang en gelukkig bij elkaar blijven, dat zie je hier best vaak. Zo is er ook iemand die ik ken waarmee ik op de middelbare school zat. Hij is in ons eerste jaar biologie iemand tegen gekomen en ze zijn gewoon nog steeds samen! Door: Mariah en Daniëlle Japans zwijg-apparaat maakt spreken onmogelijk Altijd al last gehad van mensen die niet weten wanneer ze stil moeten zijn? Een Japans onderzoeksteam heeft een apparaat ontwikkeld dat ervoor kan zorgen dat iemand stopt met praten. Het apparaat werkt als een geweer, je richt het apparaat op iemand (maximale afstand van 30 meter), en het verstoort pijnloos iemands vermogen om te praten. Het apparaat wordt de SpeechJammer genoemd. De uitvinders Kazutaka Kurihara van het National Institute of Advanced Industrial Science and Technology, en Koji Tsukada van de Universiteit van Ochanomizu leggen uit. Het apparaat werkt door de zinnen die iemand uitspreekt op te nemen met een richtmicrofoon, en deze vervolgens direct terug te sturen met behulp van een gerichte speaker. Het brein kan deze feedback niet verwerken, waardoor het niet meer lukt om zinnen uit te spreken. Op dit moment ziet het apparaat er nog uit als een grote doos, naar verwachting kan het apparaat een stuk kleiner worden gemaakt. Of het apparaat uiteindelijk ook echt op de markt kan komen, is nog maar de vraag. Een dergelijk apparaat heeft grote gevolgen voor openbare sprekers, de vrijheid van meningsuiting en het zal voor niemand fijn zijn om aan de ontvangende kant van het apparaat te staan. Bron: nuwetenschap.nl

Historie van Amsterdam Met de ingang van de nieuwe Natator is de geschiedenis van de Rei geschreven. De Rei is ontstaan tussen de muren van de VU. Onze universiteit is gelegen in de mooiestadamsterdamdieookeenmooiehistoriekent.maarinhoeverrebenjij op de hoogte van de mooiste stad van Nederland? Mag jij jezelf een waardige student noemen van het authentieke Amsterdam? Kom er achter in deze spetterende quiz! 1. Wanneer verschijnt Amsterdam voor het eerst in de geschreven geschiedenis a)in1275 c)in1375 b)in1257 d)in1357 2.DeKalverstraatisnueenvande bekendste en drukste winkelstraten van Nederland. Maar wat was de Kalverstraat tot 1629? a) Een belangrijke gracht b) Een koeien-, ossen- en kalverenmarkt c) De enigste winkelstraat van Nederland 3.Vandaagdedagteltonzestadmaarliefst 740.000 inwoners. Hoeveel waren dit er in 1879? a) 125.000 c) 519.000 b) 317.000 d) 201.000 bloemenkramen. c) Vroeger werden de wallen gekenmerkt door zijn kloosters. 5.Demunttoreniseen overblijfsel van middeleeuwse Amsterdamse stadsmuur. Waar dankt deze toren zijn naam aan? a) Er werden munten geslagen b)erzateenbankingevestigd c)hetnaarbenedengooienvaneenmuntje vanaf de toren bracht geluk 6. De wapenspreuk van Amsterdam bestaat uit drie woorden, een ervan is barmhartig. Welke van de onderstaande worden hoorternietbij? a) Vrijmoedig b) Heldhaftig c) Vastberaden 4. De wallen vormen een berucht stukje Amsterdam. Wat is niet waar? a) De wallen vormen het oudste stadsgebied van Amsterdam b)dewallenstondenbekendomhunvele 7.Indejaren60stondAmsterdamindetop 10vanhipstestedenvandewereld.Op welke plek stond Amsterdam? a)de10deplek c)de7deplek b)de5deplek d)de2deplek

8. Welke uitspraak is niet waar? a)dehuidigedambestondvroegeruittwee delen, de vissersdam en de vijgendam. b)debijenkorfopdedamstaateralssinds 1914 c)dedamwerdvroeger,netalsnu, voornamelijk gebruikt als locatie van evenementen van nationale betekenis d) Lodewijk Napoleon heeft een deel van zijnleveninhetpaleisopdedamgewoond. Jouw antwoorden: Antwoorden: 1=a, 2=b, 3=b, 4=b, 5=a, 6=a, 7=d, 8=c

Het Geheugenpaleis Vroegerwasallesbeter. isdenkikweldegrootsteclichézindiejeverwachtte horen op een familiebijeenkomst uit de mond van je, iets te zeikerige, oudtante Truus. Maar het moet gezegd worden; Truus heeft in één geval wel gelijk vrees ik. Mijn geheugen, mijn capaciteit om simpele dingen heel eventjes te onthouden. Natuurlijk kan gezegd worden dat een studententijd, en vooral leven, ook niet erg gezond is voor je hersenen. Maar daarnaast merk ik ook dat er een andere reden voor bestaat. ls je vroeger in het weekend wilde afspreken met je vriendjes of vriendinnetjes dan pakte je de telefoon en toetste je zo het thuis-telefoonnummer van ze in. En dat kon je ook met je eigen thuisnummer, je oma s nummer en het nummer van papa op zijn werk. Dat moet je nu niet meer aan me vragen, ik ken dat van mezelf uit mijn hoofd en dat is genoeg. De rest heb ik in mijn telefoon staan en die heb ik toch altijd bij me. Nog handiger, ik heb de app van de AH zodat ik daar mooi mijn boodschappenlijstje voor het avondeten in kan zetten. Om vervolgens als een zombie, met mijn ogen op het scherm gefocust, langs de schappen te lopen. Want als ik dat niet doe, dan kom ik thuis met een ananas en waxinelichtjes, maar niks om zelfs een simpele pasta mee te kunnen maken. Joshua Foer moet hetzelfde probleem hebben gehad, toen hij begon aan de speurtocht van, zoals hij het noemt de vergeten kunst van het onthouden. En daar heeft hij een boek over geschreven Het Geheugenpaleis. Kan je gaan lezen, maar ik heb ook gehoord dat het boek tegenvalt en een laf dagboek is. Ik kan ook kort uitleggen wat hij heeft gedaan en wat ik de laatste tijd als experimentje doe. En wat verrassend goed uitpakt. Het idee is dat we zijn vergeten om bewust te zijn van dat we iets moeten gaan onthouden en hoe we dat gaan onthouden. De methode van loci helpt daarbij. Hoe ik het heb begrepen is dat je een huis, paleis of kasteel moet bedenken in je hoofd, een plek die heel bekend en natuurlijk overkomt, waarvan je precies weet waar elke kamer zich bevindt. Ik ben van de generatie meisjes die sowieso wel een keer 'the Sims' heeft gespeeld, dus zo n huis was niet heel lastig. (Ik weet niet of dit ook voor de heren geldt.) Als je dat eenmaal hebt is het heel simpel; koppel iets wat je snel vergeet aan een kamer of voorwerp in je huis en focus op die verbinding. Omdat je iets dat makkelijk vergeetbaar is koppelt aan iets zo

vertrouwds blijkt het verrassend gemakkelijk te zijn om later die gedachte terug te halen. En zo kan je altijd eventjes door je huis wandelen en checken wat je moest onthouden. Natuurlijk heb ik nog steeds mijn lijstjes en agenda, maar het werkt. Zo was ik een keer op een housewarming waar ik alleen de gastvrouw kende en ik dacht: laat ik proberen alle namen te onthouden. Ik denk dat sommigen op het feestje gedacht moeten hebben dat ik een lichtelijke vorm van autisme had en geobsedeerd was met namen, maar het lukte. Twee meisjes met lijzige brillen zaten in de bibliotheek en de gast met de knoestige handen werkte in de garage etc. etc. Geen idee of het mijn leven nou echt beter maakt, maar ik kan in ieder geval wel de schijn ophouden dat ik, echt, heel geïnteresseerd ben in hoe je heet Door: Lisanne Cramer

Bonjour tout la monde! Dit stukje schrijf ik vanuit Frankrijk. Ik heb namelijk via Naturalis een stage kunnen regelen in Autreppes (Noord Frankrijk)! In de drie maanden dat ik hier verblijf, zal ik onderzoek doen naar vuursalamanders. Dit zijn grote (gemiddeld wel 20 centimeter) zwarte salamanders met gele vlekken of strepen. Vuursalamanders zijn levendbarend en brengen hun larven ter wereld in het water. Door het bos van Autreppes lopen verschillende waterstroompjes en laten daar nu elk jaar veel salamanderlarven in zitten. Mijn taak is om al deze beestjes te vinden, uit het water te vissen en vervolgens allemaal te meten. Een flinke klus, helemaal als je weet dat op sommige plekken wel 75 larven bij elkaar zitten. Dit doe ik elke week opnieuw, om zo inzicht te krijgen in de overleving en groei van de larven. Ook meet ik verschillende waterparameters en knip ik van sommige larven een stukje van het staartje af. Dit klinkt misschien zielig, maar gelukkig groeit het gewoon weer aan. Het DNA in het stukje staart zal ik na afloop in Nederland gaan onderzoeken. We verwachten een verschil te zien in de overleving, groei en het DNA van salamanders tussen plekken die snel uitdrogen en plekken die continu onder water blijven. Veldwerk is altijd onvoorspelbaar. Zo liet de eerste veldwerkdag op zich wachten door een heuse sneeuwstorm, terwijl ik dit, nu twee weken later, buiten in mijn korte broekje aan het typen ben. Ook ben ik gebeten door een waakhond tijdens het struinen door de bossen. Hierdoor was een bezoekje aan de plaatselijke huisarts nodig, die natuurlijk alleen maar Frans s prak. Toen hij mijn gebeten bil zag, klonk er een über-franse Ohlala. Of dit was om de beet, of om het sinds lange tijd zien van een jonge vrouwenbil is mij niet duidelijk geworden Na heel wat gebrekkig Frans ging ik uiteindelijk naar huis met een tetanusprik en antibiotica, dus laat die waakhonden nu maar komen! Het enige wat ik jammer vond toen ik begon aan deze stage, was dat ik onderzoek doe naar organismen waarvan ik nog nooit een volwassen variant had gezien. Hier moest snel verandering in komen, zo vond ook mijn begeleider. Gelukkig regende het op een avond. Dat klinkt misschien raar, maar