Een Experiment in herwaarderen van erfgoed
s-hertogenbosch, oktober 2014 Inleiding De in 2012 opgerichte Stichting Onterfd Goed is een non profit organisatie gespecialiseerd in Advies, Ontzamelen en Upcycelen van geïnstitutionaliseerde collecties in Nederland, met als doel om bij een breed publiek, professionals en overheidsinstellingen inzicht en betrokkenheid te creëren bij het proces van het samenstellen van een collectie tot het ontzamelen, upcycelen en uiteindelijk vernietigen daarvan. Het begrip Upcycelen is vrij nieuw en vanaf 25 september 2013 heeft een groep mensen binnen SOG zich over dit onderwerp gebogen. De vragen die zij zich stelden waren: 1) Hoe gaan we om met de restanten van de collecties die uiteindelijk niet verkocht zijn. 2) Hoe kunnen wij met deze restanten betekenisvolle producten maken die voor het grote publiek interessant zijn. 3) Wat doen wij met die restanten die ook nadat ze de laatste cyclus hebben doorlopen geen bestemming hebben gevonden en dus nutteloos blijken te zijn. ( Opgebruik ) 4) Hoe verdienen wij de kosten die gemaakt worden ten behoeve van dit onderzoek in de periode januari 2014 - december 2014 terug Uit de vele gesprekken over mogelijke strategieën is het label Fenix Design ontstaan, een label dat Staat voor hoogwaardige producten voor 80% gemaakt van restmaterialen van collecties van de Stichting Onterfd Goed. Daarvoor zijn designers,visionairs, kunstenaars en studenten benaderd. Deze tijdsintensieve maar uiterst noodzakelijke zoektocht heeft tegen alle verwachtingen in binnen 8 maanden geresulteerd in enkele bijzondere ( kunst- ) objecten en projecten. We hebben echter ook moeten constateren dat het proces van upcycelen zowel in tijd- als in geld intensief is en aan velerlei randvoorwaarden moet voldoen teneinde bijvoorbeeld kostendekkend te zijn. Dit verslag is een verantwoording van het intensieve proces van idee tot label, van het denken vooraf, van het bijstellen van de ideeën en verwachtingen, van de activiteiten die ondernomen zijn, van de kosten die gemaakt zijn in de periode januari 2014 t/m december 2014 en eindigt met een conclusie over de haalbaarheid van de plannen voortgekomen uit de antwoorden op de bovenstaande 4 vragen.
Het begin De Stichting Onterfd Goed is opgedeeld in 3 divisies: Kennis en Advies, Adoptie en Opgebruik, Op 25 September 2013 kwamen voor het eerst de vrijwilligers voor Opgebruik bij elkaar om zich bezig te houden met de vraag: hoe gaan we om met die delen van de collecties die onverkoopbaar zijn?. Kate Marchand werd leidinggevende van de poot Opgebruik. Verder dachten mee: Roos Vlek, John Machielsen, Lori Buckley, Charlotte Hartong, Robert Michels, Birgit Taks, Hanneke Krul, Carla Bakker en Patrick van Berkel. Deze groep kwam wekelijks bij elkaar tot eind Januari 2014, in min of meer dezelfde samenstelling. Ieder lid dacht mee vanuit de eigen achtergrond en expertise. Onder de leden waren ondernemers, docenten, kunstenaars, museologen en studenten, allen met een link naar de wereld van kunst en cultuur. De bedoeling van deze bijeenkomsten was om een duidelijk beeld te krijgen van wat Opgebruik zou gaan inhouden, welk doel het zou dienen, hoe het zou moeten worden aangepakt, en hoe zij haar gelijkwaardige positie in de organisatie zou gaan vormgeven. In onderstaand citaat valt terug te lezen dat er al een vaag idee was over hoe je het opgebruiken van restanten van collecties zou kunnen aanpakken, maar dat er ook nog vele hindernissen te nemen waren. In dit verslag is zowel sprake van Opgebruik (=de afdeling) met een hoofdletter als van opgebruik (= het proces) met een kleine letter. Hetzelfde geldt voor adoptie. uit de notulen van 2 oktober 2013: Het eerste gedeelte van de brainstorm bespreken we het bedrijfsmodel De lopende band 1 van Onterfd Goed om scherper te definiëren wat er gebeurt op het moment dat de fase van opgebruik aanbreekt. En wat dan het verschil is tussen adoptie en opgebruik. Is bijvoorbeeld bulkverkoop adoptie of opgebruik? Of zit dit in de overgangsfase tussen de twee, wanneer de objecten met 50% korting aangeboden worden? Is dit wanneer een object in onderdelen uit elkaar gehaald wordt en je onderdelen gaat verkopen of afval gaat scheiden en dit als grondstof verkoopt aan een recyclebedrijf? Is dit wanneer er een educatief project mee gestart wordt? Is dit wanneer het gesprek omtrent vernietiging plaats vindt? Is dit wanneer het door kunstenaars gebruikt wordt in nieuwe ontwerpen (en zoals Dieuwertje later aanvult: wanneer we straks een Onterfd Goed design lijn hebben van Opgebruik producten, met een naam van een kunstenaar eraan verbonden en evt. een koppeling met een social label, studenten of ouderen)? 1 De lopende band van Onterfd Goed het bedrijfsmodel: Onterfd Goed is een verwerkingsbedrijf voor verweesde museale objecten. Verwerking geschiedt per object in maximaal 1½ jaar. Het proces is onder te verdelen in drie stappen: 1. Kennis en advies: ½ jaar selectie en waardering. Nederlands erfgoed gaat van de lopende band en krijgt een bestemming bij musea in Nederland. 2. Adoptie: ½ jaar mogelijkheid voor breed publiek nationaal en internationaal om een verweesd stuk erfgoed te kopen. 3. Opgebruik: ½ jaar de tijd om producten in onderdelen/materialen uit elkaar te halen. Onderdelen worden verkocht per stuk, per setje, per bulk; op locatie of extern; middels gewone verkoop of door middel van een projectaanbod voor educatiedoeleinden of andere doeleinden. Laatste halte is de container waarin het als gescheiden afval aangeboden wordt aan de afvalverwerking, scholen of andere liefhebbers.
Om onszelf een beeld te vormen van wat opgebruik concreet betekent, hebben we tijdens deze tweede bijeenkomst een elektrische typemachine uit de collectie gedemonteerd, wat bij sommigen een emotionele reactie teweeg bracht. Niet vanwege de schoonheid of het belang van het apparaat op zich, het was immers niet geclassificeerd als zijnde erfgoed (en niemand van de aanwezigen had een zwak voor typemachines als zodanig), maar uit een gevoel van nostalgie, omdat de collectie vanaf dat moment écht niet meer compleet was en ook niet meer te herstellen. Mag je iets wat zulke emoties losmaakt wel kapotmaken? Omdat Stichting Onterfd Goed zich niet ten doel heeft gesteld objecten te bewaren (er wordt immers ontzameld), moet het restant van collectie op een bepaald moment worden afgestoten, zo werd geconcludeerd. Opgebruik had de voorkeur boven vernietiging, en de volgende voorwaarden werden daaraan gesteld: 1. Een object moet opgebruikt worden (op welke manier dan ook). 2. Het mag geen geld kosten > het levert geld op. 3. Opgebruik heeft een positief effect op Kennis & Advies en Adoptie en haar stakeholders. 4. Opgebruik richt zich op het brede publiek. Hieronder de kaders die we onszelf stelden, uit de notulen van 25 september 2013: Doel: Ieder object, dat na een jaar nog bij Onterfd Goed in huis is, is afgeschreven en moet vernietigd worden binnen maximaal een ½ jaar. Voorwaarde voor vernietiging is scheiding van materialen/onderdelen, enerzijds omdat dit een duurzaam karakter heeft en de cirkel van verwerking compleet maakt en anderzijds om te voorkomen dat de objecten ergens anders (bij particulieren) in de kelder terecht komen en er zo mensen weer mee opgezadeld zitten. Nevendoel: Onterfd Goed moet bij een grote groep potentiele afnemers (Kennis/Adoptie/ Opgebruik) bekend worden. Verkoop bij adoptie opstuwen (gevoel van ik moet nu adopteren, anders wordt het gesloopt ). Ofwel, wie voelt zich verantwoordelijk voor verweesd erfgoed en wil er voor betalen? Bewustwording van de gevolgen van verzamelwoede. Financiën: De bedrijfstak is kostendekkend (niet alleen in nodige materialen, maar ook in mensen), maar bij voorkeur is Opgebruik winstgevend. Binnen het te ontwikkelen concept moet bekeken worden of er bij de opstart van realisatie een investering moet worden gedaan. Mogelijk tijdspad: - oktober t/m november 2013: Conceptontwikkeling/plan op papier - december 2013 t/m maart 2014: Planontwikkeling/allianties/financiën/ - april t/m mei realisatiefase op fysieke locatie - juni 2014 draait Opgebruik volledig
Verschillende afdelingen binnen Opgebruik Tijdens de bijeenkomsten van de denktank werd Opgebruik opgesplitst in diverse afdelingen: Design,Sociale werkplaats, Workshops, Educatie en Vernietiging Ieder lid van de denktank had zijn of haar specialisatie en achtergrond, waaruit deze verschillende afdelingen zijn ontstaan. Het voorlopige plan was om geschikte partners te zoeken voor iedere afdeling, en dan de hele poot Opgebruik te presenteren tijdens een Event in mei 2014. De afdeling Design stelde zich ten doel samenwerkingen met gerenommeerde designers te bewerkstelligen en te bekijken of er nieuwe hoogwaardige producten konden worden ontwikkeld uit het restant van de collectie. In de Sociale werkplaats zou ruimte zijn om delen van de collectie te ontmantelen en laagdrempelige producten te produceren, hebbedingen voor een breed publiek. Er werd gedacht over het ontwikkelen van Workshops waarin mensen zelf een product konden samenstellen onder begeleiding van een deskundige, Educatie ging zich richten op een samenwerking met scholen om te bekijken wat de mogelijkheden waren ten aanzien van hergebruik van materialen bij de creatieve vakken. Wat verder overbleef zou op een zo duurzaam en milieuvriendelijk mogelijke manier moeten worden Vernietigd. Uit de notulen van 9 oktober 2013: Design, educatie en vernietiging; de eerste afdelingen die concreet handen en voeten krijgen. Design. Het lijkt logisch om eerst in samenwerking met designers te bekijken wat de mogelijkheden zijn. Er zijn in ons netwerk al contacten, we gaan met hen in overleg. Educatie Ook hier zijn al contacten, met name in het middelbaar onderwijs en het mbo onderwijs in de richting (product-)design. Er wordt bekeken of opleidingen open staan voor samenwerkingen en of opdrachten kunnen worden uitgezet onder studenten. We hopen er materiaal kwijt te kunnen en bewustzijn te kweken op het gebied van verzamelen. Vernietiging de laatste halte. Omdat de Stichting Onterfd Goed zich per definitie niet ten doel heeft gesteld collecties te bewaren, moet worden bekeken wat we doen met de restanten, de stukken die ook in samenwerking met de beoogde partners niet opgebruikt kunnen worden. In ieder geval wordt duidelijk dat we niet de verantwoordelijkheid bij anderen willen leggen. De ontzamel cyclus moet volledig zijn, dus wordt er bewust voor gekozen objecten die niet zijn geadopteerd of hergebruikt te vernietigen. Daarmee wordt tevens een statement gemaakt om bewustzijn en ruimte ( in de letterlijke zin van het woord ) te creëren bij het publiek en bij collectie houdende instellingen.
Visies, uit de notulen van 13 november 2013 Design: Wegwerpmaatschappij terugdringen. Designlabel keurmerk. Verschillende kunstenaars en ontwerpers de kans geven, bewustwording bij alle lagen in ontwerp. Unieke stukken aanbieden aan de markt, geen massaproductie vanuit het buitenland. Gezocht wordt naar designers die een alliantie willen aangaan met Stichting Onterfd Goed, onder voorwaarde dat beiden er beter van worden, in financieel opzicht of bijvoorbeeld op PR gebied. Educatie: heden en verleden aan elkaar koppelen. Met een object uit het verleden zelf een nieuwe toekomst mogen maken. Het fysieke object voor kennisoverdracht ter beschikking stellen. Wegwerpmaatschappij terugdringen. Respectvol/verantwoordelijk inzetten van het fysieke verleden voor algemeen nut. Er wordt ingezet op relaties met opleidingen in de richtìng kunstonderwijs, ambachtelijk en technisch middelbaar onderwijs, de insteek is om elk semester een opdracht bij kunstonderwijs uit te zetten om een nieuw product te ontwerpen, met als randvoorwaarde dat de geschiedenis zichtbaar blijft in het object, of bij verkoop de maatschappelijke waarde wordt overgebracht aan de koper. Vernietiging: Er zorg voor dragen dat we de verantwoordelijkheid niet doorschuiven. Vernietigen moet om ruimte en bewustzijn te creëren. Er wordt steeds een statement gemaakt. Ontzamelcyclus is compleet bij vernietiging. Het liefst willen we samenwerken met een vernietiger die zich verbindt aan de culturele wereld, en op zo duurzaam mogelijke wijze de producten kan verwerken. Doelstellingen: Algemeen: Communiceren dat Onterfd Goed de cyclus rond maakt Design: Upcyclen van materiaal (zonder restmateriaal over te houden). Onderwijs: bewustwording van het verleden en ontzameling van collecties Vernietiging: Niemand is er meer verantwoordelijk voor; objecten zijn niet meer als zodanig in gebruik te nemen door derden. Het ontwikkelen van workshops en een sociale werkplaats krijgt geen prioriteit. Voor de workshops is iemand nodig met een ondernemersgeest die eigen workshops maakt en die uitzet bij de juiste doelgroep. Daarbij horen een projectplan en verdienmodel. We zien op dat moment niet de mogelijkheid om daar zelf aan te werken, maar er wordt onder andere via stagiaires wel aan opleidingen gecommuniceerd dat we openstaan voor mensen met goede ideeën die zich dit willen toe-eigenen. De ontwikkeling van de sociale werkplaats wordt op dat moment ook nog niet ingezet, omdat nog niet duidelijk is wat de grondstof is die we aanbieden en welk(e) product(en) we daarvan denken te gaan maken.
Het Event kan een goede wisselwerking zijn tussen twee verschillende fases: Adoptie en Opgebruik. Het is de laatste keer dat publiek wordt betrokken bij het proces van ontzamelen van de Scryption collectie. D-day als onthechtingsdag. Na het Event kan niemand meer iets adopteren. Sterker nog, na het event is de gehele collectie Scryption op. We tellen negentig dagen af naar D-Day. Adoptie wordt opgestuwd en we nodigen mensen uit om wensen tot hergebruik kenbaar te maken. Op D-Day worden de wensen/plannen/projecten gepresenteerd en moeten ze de objecten meenemen (of er een prijskaartje aan de objecten hangt is afhankelijk van het project wat voorgesteld wordt?). Op deze wijze wordt het publiek gevraagd of ze nog verantwoordelijkheid willen nemen over overgebleven objecten; de objecten worden niet opgedrongen, ze hebben zelf de keuze; het is een experiment of mensen geïnteresseerd zijn in het programmeren/opgebruiken van de overige objecten van een museumcollectie. De Scryption collectie wordt gebruikt als PR campagne om de laatste fase van Opgebruik binnen de organisatie van Onterfd Goed te introduceren. Het zal leiden tot discussie binnen Kennis (erfgoedsector); verzamelaars en liefhebbers wordt duidelijk dat ze er in de adoptiefase bij moeten zijn; en programmamakers, ontwerpers, studenten, het brede publiek worden uitgenodigd met objecten aan de haal te gaan. Aan de hand van dit Event wordt duidelijk dat mensen ook met voorstellen kunnen komen voor de volgende collectie. Nu al kunnen mensen aankondigen dat ze iets met bijvoorbeeld de collectie Sikkens willen. Van december 2013 tot eind januari 2014 komt de denktank nog bij elkaar om bovenstaande plannen verder uit tewerken en aan te scherpen. Daarnaast werken we aan het opzetten van een Event, waarmee we hopen partners aan te trekken voor de gewenste samenwerkingen op de diverse gebieden. In verband met nieuwe opdrachten voor Stichting Onterfd Goed is de bedrijfsruimte inmiddels te klein geworden, en wordt een plan gemaakt voor de verhuizing van de collectie naar een nieuwe locatie. De verhuizing van de collectie eind Februari 2014 betekent ook definitief het einde voor de collectie Scryption, in die zin dat de collectie op slot gaat voor het publiek. Afgezien van een paar objecten met hoge potentie, zal adoptie niet meer mogelijk zijn en komt het restant van de collectie in zijn geheel ter beschikking van de afdeling opgebruik. Er worden intussen contacten gelegd met Designers en opleidingen, met de bedoeling na de verhuizing in februari daadwerkelijk de collectie te gaan hergebruiken danwel vernietigen. Kate heeft inmiddels aangekondigd haar functie bij Stichting Onterfd Goed te zullen gaan neerleggen, en draagt gedurende deze periode haar rol over aan het team.
In Februari 2014 vindt de verhuizing naar de nieuwe locatie plaats. Verder wordt die maand besloten dat op vrijdag 13 juni 2014 het Event zal plaatsvinden. De doelgroep: stakeholders in de persoon van partners uit de wereld van design, onderwijs, gemeenten etc. Nog geen kopers, want naar verwachting worden de eerste producten voortkomend uit de diverse allianties pas in september 2014 opgeleverd. Ten behoeve van de allianties met ontwerpers wordt er een projectovereenkomst i ontwikkeld, en er wordt druk gedebatteerd over een naam voor het op te zetten Designlabel. 21 februari 2014 is het eerste VIP diner bij Stichting Onterfd Goed, en bij die gelegenheid maken we wereldkundig dat we ons eigen designlabel hebben opgericht: Fenix Design. Voor het diner worden gadgets (hoezen voor mobieltjes en I-Pad s,) gemaakt uit oude wandkaarten en posters uit de collectie Scryption om aan iedere gast mee te geven. Op dat moment is er al overleg met onder andere de Design Academy Eindhoven en Sint Lucas in Boxtel, opleidingen die wellicht kunnen bijdragen aan het ontwikkelen van producten en het opgebruiken van materiaal Op 28 februari 2014 betrekt Fenix Design de nieuwe werkruimte in de nieuwe locatie van Stichting Onterfd Goed. Het team bestaat op dat moment uit: Roos Vlek, Robert Michels, Carla Bakker en Patrick van Berkel en eindverantwoordelijke is Jolande Otten namens Stichting Onterfd Goed. Fenix Design Februari Vanaf 15 Februari zijn Carla Bakker en Patrick van Berkel als betaalde krachten aangesteld, voor 8 uur per week als projectmanager. Daarnaast bestaat het team uit Roos Vlek en Robert Michels. Roos verlaat Fenix Design diezelfde maand omdat haar opvattingen over opgebruik en vernietiging teveel uiteenlopen met die van Stichting Onterfd Goed. Vanaf het begin hebben we ons gericht op het samenwerken met designers, sommigen net afgestudeerd, anderen al met een behoorlijke staat van dienst. Dit omdat we professionele partners zoeken die kunnen werken met de materialen die we hebben en die een visie hebben op upcycling. Binnen en buiten het eigen netwerk worden contacten gelegd.
Maart Op 19 maart 2014 houden we open huis. We hebben die dag afspraken met een aantal designers op onze locatie. We gaan met hen in gesprek over een mogelijke samenwerking, en de mogelijkheden die zij zien met betrekking tot het gebruik van onze materialen. Een van de mensen van het eerste uur is Durk van der Ploeg, die sculpturen maakt van de onderdelen van oude type machines. Uit deze gesprekken komen ook samenwerkingen voort met Huib Muilwijk en Joop Aarts. Huib gaat voor ons een tafel maken met de ponsplaatjes die we in de collectie gevonden hebben. Joop gaat designmeubilair maken van onderdelen van industriële machines uit de collectie. We spraken verder onder andere met Joep Huizinga, Maaijke Ijpelaar (Miss Garbitch), Carolien Laro, Marieke Boumans en ontwerplabel Vij5. Aan de anderen die graag zouden samenwerken maar nog geen directe toepassing zien voor de door ons aangeboden materialen geven we materiaal mee om te kunnen experimenteren. Ook spreken we met allen af dat zij ons bestaan en ons verhaal in hun netwerk zullen verspreiden. In de weken daaropvolgend worden contact gelegd met onder andere de Design Academy in Eindhoven, Sint Lucas in Boxtel, St Joost in Breda, Koning Willem I college in Den Bosch en de Mode Academie in Arnhem. De vraag is of er mogelijkheden tot samenwerking zijn, en daarnaast of we gebruik mogen maken van de netwerken van alumni, om te zoeken naar ontwerpers die we gericht kunnen benaderen in verband met mogelijke samenwerking. De opleidingen geven aan hun rooster voor het schooljaar al vol te hebben en om die reden niet open te staan voor samenwerking. Bovendien vragen ze van ons budget mee te nemen voor het opzetten van een project. Het leveren van materialen en grondstoffen is niet voldoende. Een uitzondering daarop, zo lijkt op dat moment, is de Design Academy Eindhoven. Rianne Makkink maakte in haar rol als docent een afspraak met ons om de mogelijkheden te bekijken. De samenwerking met de opleiding is uiteindelijk niet doorgegaan, vanwege gebrek aan budget en ook weer het te volle rooster. Wel hebben we een aantal gesprekken met bureau Makkink-Bey, daarover later meer. St. Joost gaf een aantal namen van alumni die we konden benaderen. Naast het maken van afspraken en het voeren van gesprekken zijn we in deze periode het onderzoek gestart naar de mogelijkheden ten aanzien van de sociale werkplaats. We maakten daarvoor zelf prototypes van sieraden, meubelstukken en andere kleine gebruiksvoorwerpen. Deze waren bestemd voor directe verkoop, en tegelijkertijd bood het maakproces ons de mogelijkheid te onderzoeken of deze producten in kleine series door mensen van een sociale werkplaats gemaakt konden worden.
April Vanaf april gaan echt de eerste collectiestukken de deur uit voor opgebruik. We hebben afspraken met Huib Muilwijk voor het ophalen van spullen. Verder toont Simon Claessen van Drukknop.nl zich geïnteresseerd in een deel van de collectie computers. Hij heeft een museum en denkt eventuele hiaten in zijn collectie te kunnen vullen met items uit de onze. Ondanks herhaaldelijk telefonisch contact vinden we op dat moment geen uitgangspunten voor een verdere samenwerking. We ontdekken dat er ook in België een en ander gaande is op het gebied van upcycling, en leggen contact met Evy Puelinkcx. Zij is eigenaresse van het Vindingrijk en Minister van upcycling, t.v. persoonlijkheid en architect. Ze is zeer geïnteresseerd in wat we doen en we maken een afspraak: Op 30 April ontvangen we haar en maken afspraken voor een samenwerking. Ze heeft een boek dat ze graag in Nederland uitgegeven wil hebben en wij willen graag dat ze ons helpt met ontwerpen en uitvoeren van die ontwerpen. Daarnaast als het even kan ook met het verspreiden van de boodschap van Fenix Design en het werven van Nieuwe ontwerpers in België. We besluiten de netwerken aan elkaar te koppelen en te onderzoeken wat we voor elkaar kunnen betekenen. We plannen een vervolgafspraak in Antwerpen. De eerste stappen voor een daadwerkelijke samenwerking worden gezet. We overwegen een kast naar ontwerp van Evy te maken uit de computermonitoren die we hebben, en we ontdoen alle typemachines van hun koffers. Evy heeft aangegeven een idee te hebben voor hergebruik van de koffers, en we spreken af ze bij de volgende afspraak mee te nemen. Vanaf mei lukt het ons echter niet meer contact met Evy te krijgen, we vernemen niet waarom dat is. We maken een begin met het schrijven van teksten voor de website, maken plannen voor het event dat in juni gepland staat, en werken verder aan het ontwikkelen van kleine gebruiksvoorwerpen.
Mei Er zijn afspraken met onder andere Rianne Makkink namens Bureau Makkink-Bey, met sociale werkplaats Kant, en we gaan naar de opening van de nieuwe locatie van Studio Dirk van der Kooij. We hopen met hem te kunnen gaan samenwerken om al het kunststof van de computers en elektrische typemachines te kunnen hergebruiken. Kant komt een aantal objecten ophalen om te kijken of deze geschikt zijn voor verwerking in de sociale werkplaats. Met Rianne Makkink bespreken we de mogelijkheid van een samenwerking met Bureau Makkink-Bey. Ons bezoek aan studio Dirk van Der Kooij werpt zijn vruchten af: we maken een vervolgafspraak om te bekijken of de materialen die wij hebben geschikt zijn voor verwerking door zijn machine. Kant brengt later deze maand de spullen onverwachts terug, met de mededeling dat ze ons niet zien als geschikte partner voor een samenwerking. We hebben te weinig homogeniteit in de voorraad voor hen om mee te kunnen werken. De Weener groep, nog een sociale werkplaats, bezoekt Onterfd Goed en we spreken met hen eventuele mogelijkheden door. Zij zien eveneens vooralsnog geen mogelijkheden tot samenwerking. De mogelijkheid met betrekking tot samenwerken met De 7e Smaak wordt onderzocht. Zij organiseren een evenement waarop we ons wellicht kunnen presenteren. Teveel is echter nog niet duidelijk ten aanzien van de inhoud, en er zijn nog geen producten aan onze kant. We moeten concluderen dat dit geen zin heeft. Een ander onderzoek leert ons dat Beeldenstorm, bronsgieterij in Eindhoven ons kan helpen het brons, messing en tin uit de inktstellen om te smelten. Dat zal echter wel een metaal van onduidelijke legering opleveren, wat het bijzonder lastig maakt een ontwerper te vinden die ermee zou willen werken. Wat het ook lastig maakt, is dat we het eerst zouden moeten omsmelten in broodjes, zodat daarna producten gemaakt kunnen worden die allemaal uit dezelfde legering bestaan. Ook het ontwerpen en de productie daarvan kosten immers geld. Daarvoor moeten we minimaal een dag aan het werk en betalen dus onszelf en de huur van de werkplaats en een medewerker voor een dag. De vraag is, of het maken van een product dan nog kostendekkend zal zijn. Er is even contact met Acco Goldenbelt, maar dat levert geen aanknopingspunten voor een verdere samenwerking op. Frans Beerens, fotograaf is inmiddels onze artist in residence. Hij maakt stapelingen met objecten uit de collecties en fotografeert deze. Zijn foto s en stapelingen maken deel uit van de producten van Fenix Design. In overleg met de directie van OG horen we dat wordt overwogen de activiteiten van Fenix gedurende de zomer stil te leggen in verband met de grote investering en de tegenvallende inkomsten.
Juni We krijgen groen licht om gedurende de zomer door te werken. Op 4 juni nemen we het kunststof van een aantal computers mee naar studio Dirk van der Kooij om te bekijken of het geschikt is voor verwerking. Dat blijkt zo te zijn. De rest van de maand werken we vooral aan het ontmantelen van de rest van de collectie computers en elektrische schrijfmachines. Verder spreken we met Jason Ghering, die een design winkel heeft op Strijp S in Eindhoven. Een uitgangspunt voor een samenwerking levert dat niet op. Wel vinden we metaalverwerkingsbedrijf De Leeuw metalen b.v. dat zich ontfermt over het merendeel van de typemachines. Zij gaan die op een milieubewuste en maatschappelijk verantwoorde manier verwerken. Het materiaal gaat niet verloren, maar wordt ter beschikking gesteld aan kunstenaars en kleinere ondernemingen die het kunnen hergebruiken. De eerste producten gemaakt van de collectie worden deze maand geleverd: Durk van der Ploeg brengt ons een aantal sculpturen die hij heeft gemaakt van de typemachines uit de collectie. Onder andere onze mascotte: een Fenix die zich losmaakt uit een typemachine. Daarnaast een aantal andere dieren, zoals de indrukwekkende olifant hieronder. Ook Joop Aarts levert een eerste product: een tafel gemaakt uit materialen van de Sikkens- Collectie. Omdat inmiddels duidelijk is dat het niet haalbaar is onszelf met onze producten te presenteren op een Event deze zomer, wordt het event nogmaals uitgesteld. We willen in ieder geval wachten tot er meer producten klaar zijn, zodat we een duidelijker beeld kunnen geven van wie we zijn en wat we doen.
Naar aanleiding van het plaatsen van een bericht op Facebook over het ontmantelen van de computers, ontstaat een digitaal relletje. Een aantal mensen die door Simon Claessen van dit bericht op de hoogte worden gesteld, gaat het blijkbaar zeer aan het hart dat in hun ogen historisch significant materiaal wordt vernietigd. Een over het algemeen slecht onderbouwde mening wordt door hen geventileerd, waaruit bij velen ook duidelijk blijkt dat ze verkeerd geïnformeerd zijn met betrekking tot onze doelstellingen. Een greep uit de reacties op onze Facebookpagina: Simon Claessen "what do you think of Fenix design"... om het maar in mooi nederlands te zeggen: Ignorant Bastards. het komt niet boven het nivo van een baby met een hamer in een kamer vol geslepen kristal. Is ook een hele kunst. da's waar. Bug Blue 1 sterhet is toch belachelijk. Eerst gratis een grote museum collectie krijgen en dan het idee hebben dat door het hele land verspreid te bewaren. De implementatie is: belachelijke geldbedragen hiervoor vragen, als blijkt dat niemand 2000 euro voor een tapedrive wil neerleggen dan gooien we het maar in de shredder. Mazzini Alessandro 1 steryou really don't want to know what I think of you, after seeing what you are doing with what was inside of a museum. Artists? No... you don't even know what art is... Yvan Janssens 1 sterop zich is het al een complete schande hoe al dit historisch significant materiaal gewoon schaamteloos vernietigd wordt, maar heel het idee van hergebruik en upcycling molesteren met als enig doel enorme bakken winst maken op een collectie die je ergens gratis bent gaan halen is gewoon van de pot gerukt. Als je wil strijden tegen kapitalistische zwijnen zou het kunnen helpen er zelf niet één te zijn. Henk Stegeman 1 sterhier gaat historisch erfgoed voor eeuwig verloren als 'kunst'
Omdat we vrezen dat zulke negatieve publiciteit ons kan schaden, en omdat we niet willen dat mensen verkeerde denkbeelden krijgen, reageren we op de recensies, en nodigen we Simon Claessen nogmaals uit bij ons te komen kijken of er volgens hem computers zijn met erfgoed waarde. Later die maand komt hij inderdaad langs met een collega. De Conclusie luidt dat er inderdaad geen materiaal meer is met erfgoedwaarde. Wel vinden ze in de collectie een aantal objecten die ze graag zouden willen toevoegen aan hun collectie. Op basis van de marktwaarde, die we toetsen op onder andere marktplaats en E-Bay, wordt door ons een voorstel gedaan voor een prijs. We krijgen als antwoord dat een andere collectie voorrang krijgt, en dat ze de producten wel willen overnemen maar er niet voor willen betalen. We concluderen hieruit dat de producten waarom het gaat definitief hun waarde hebben verloren, en gaan door met het ontmantelen van de collectie. Simons eerdere bericht op Facebook wordt wel door hem gerectificeerd. Simon Claessen 2 sterrenhierbij even een rectificatie. we hebben vandaag een constructief gesprek gehad over het gedoe met de restanten van de scryption collectie. We zijn het niet helemaal met elkaar eens, maar het was verfrissend eens van gedachten te wisselen over fenix design. Bij deze neem ik onderstaand orgineel bericht terug en bied mijn excuses aan voor de onwaarheden daarin. ------ orgineel bericht ---------- "what do you think of Fenix design"... om het maar in mooi nederlands te zeggen: Ignorant Bastards. het komt niet boven het nivo van een baby met een hamer in een kamer vol geslepen kristal. Is ook een hele kunst. da's waar.
Juli Op 4 Juli hebben we een afspraak met bureau Makkink-Bey, op hun locatie in Rotterdam. We bespreken een mogelijk project waarin we gezamenlijk een tentoonstelling willen organiseren in Het Nieuwe instituut. Dat zou in december kunnen plaatsvinden. Uitgangspunt is het plan Something Old, Something New, Something Borrowed, Something Blue, door hen bedacht. Het gaat om een tentoonstelling bestaande uit vier compartimenten, waarin stukken uit de door Onterfd Goed beheerde collecties, bruiklenen van ontwerpers, nieuwe ontwerpen geïnspireerd door of gemaakt van objecten uit de collecties van SOG en ruimtelijke onderzoeken in blauwschuim een rol spelen. Het concept ligt er, de uitdaging is om fondsen te vinden die dit willen mogelijk maken. Ons aandeel ligt op dat terrein en bij het leveren van grondstoffen en objecten uit de collectie Scryption, bureau Makkink-Bey zorgt voor het maken van de inhoud van de tentoonstelling. Een begin wordt gemaakt aan het projectplan ten behoeve van de fondsen. Het concept van bureau Makkink-Bey wordt door ons verder uitgewerkt, en we zoeken naar geschikte fondsen. Het ontmantelen van de computers is grotendeels klaar nu. We maken afspraken voor het vervoer van het materiaal naar Studio van der Kooij. we spreken met Marleen Kurvers over een eventuele deelname aan de Dutch Design Week in oktober. De opening van pop up store The Wicked Warehouse in Amsterdam wordt voorbereid, en Marleen denkt aan het openen van een eigen winkel in Amsterdam. We overleggen met haar of we daar onze producten kunnen afzetten. Robert Michels neemt afscheid van Fenix. Hij heeft ons als vrijwilliger de afgelopen maanden met hart en ziel bijgestaan, maar andere belangen wegen voor hem momenteel zwaarder.