Art and windmills. Doelgroep onderzoek. Valérie den Besten G&I A

Transcriptie

1 Art and windmills Doelgroep onderzoek Valérie den Besten G&I A Research project context

2 Inleiding Naar aanleiding van het project Van Venster naar Poort maak ik met mijn team een applicatie voor het Nederlands Openluchtmuseum. Het wordt een educatief spel dat gespeeld kan worden op een interactieve tafel, welke in het restaurant van het museum staat. Het spel gaat over verschillende soorten waterpompmolens die aan de Beemster staan. Het is voor de speler de bedoeling dat hij of zij de gegeven molen binnen een bepaald tijdslimiet repareert, omdat het waterlevel anders naar een te hoog niveau stijgt. Met dit spel leert de speler de werking en bouw van een waterpompmolen. Mijn onderzoeksvraag is wat voor art ik moet creëren om mijn doelgroep bij de game te betrekken. Hierbij moet ik onderzoek doen naar welke menuonderdelen, welke omgevingen en welke molens het aantrekkelijkste zijn voor kinderen van 6 tot 12 jaar oud (de kinderen die het museum bezoeken zijn voornamelijk van die leeftijd). Ik doe onderzoek naar deze onderdelen omdat dit de onderdelen zijn waaruit onze game is opgebouwd. Alle onderdelen moeten in de juiste stijl weergegeven gaan worden, en er zijn ontzettend veel verschillende mogelijkheden waarop je dit kan doen. Er is namelijk een groot palet aam verschillende soorten texturen, kleurpatronen, materialen en perspectieven. Methode Voor dit onderzoek heb ik gekozen veel observaties te doen. In eerste instantie ben ik bezig geweest met kwantitatief onderzoek. Ik heb enquêtes gehouden waarin ik kinderen keuzes gaf tussen afbeeldingen van verschillende soorten molens, omgevingen en menu s uit games. Na 15 ingevulde formulieren geanalyseerd te hebben kwam ik erachter dat ik met een turflijst niet veel verder kwam. Het waarom van de keuzes van de kinderen was voor mij belangrijker. Ik had door te turven een favoriet soort menu, een favoriet soort molen en een favoriet soort game wereld, maar ik wist niet wat hetgeen was wat de afbeeldingen zo aantrekkelijk maakte. Hierom heb ik besloten van mijn onderzoek een kwalitatief onderzoek te maken in plaats van een kwantitatief onderzoek. Ik ben gesprekjes aangegaan met kinderen en ik heb ze mijn afbeeldingen laten zien. Tijdens deze gesprekjes vroeg ik de kinderen welke zij het mooiste vonden, maar daarbij vroeg ik ook waarom zij kozen voor de betreffende afbeelding. Op deze manier kon ik erachter komen welke elementen in de art van de game het belangrijkste zouden worden. 2

3 Analyse Bij het turven van de keuzes van kinderen kwam er een richtlijn voor de voorkeur van favoriete afbeeldingen. De kinderen hadden een voorkeur voor realistische maar duidelijke afbeeldingen. Dat was waar de top 3 van plaatjes (het mooiste plaatje van de molen, de gamewereld en het menu) op duidden. Toch waren er ook zat kinderen die kozen voor andere plaatjes. De afwijking van de gemiddelde favoriet was best groot. Bij deel twee van mijn onderzoek, het ondervragen van kinderen voor het waarom van de keuzes, is er een verduidelijking gekomen van dat wat de kinderen echt mooi en interessant vinden aan het uiterlijk van games. De omgeving van de game. Bij het onderdeel omgevingen was er sprake van herkenning in plaatjes en er was sprake van voorkeur voor realisme en voor contrasten in licht en kleur. Mijn doelgroep, kinderen van 6 tot 12, blijken voornamelijk bezig te zijn met online chat games zoals Rabbo en MovieStarPlanet. Rabbo is de nieuwe Habbo van tegenwoordig (Habbo verdwijnt over een kleine tijd) en ziet er praktisch hetzelfde uit. De kinderen vonden het gamewereld plaatje van Habbo één van de leukste plaatjes omdat zij de hoekigheid en felle kleuren ervan meteen herkenden uit het spel Rabbo. Ik vroeg aan de kinderen of zij de tekeningen van Rabbo en Habbo vonden passen bij een molenbouwspel. Als antwoord kreeg ik hierop dat ze dat zeer zeker vonden omdat bij Rabbo je ook te maken hebt met allemaal losse onderdelen die je zelf moet plaatsen (net zoals in onze molengame). Over MovieStarPlanet waren de kinderen ook zeer te spreken, maar toen ik aan hen vroeg wat zij er mooi aan vonden, zeiden ze dat ze het spel mooi vonden omdat je je eigen karakter kon aankleden. Verder konden ze niks kwijt over wat ze mooi vonden aan het uiterlijk van de game, dus deze game is qua uiterlijk en gebruik niet nuttig als inspiratie voor onze game. Qua realisme en kleur-, licht- en donkercontrasten hadden de kinderen de voorkeur voor de afbeeldingen uit Age of Wulin, Sonic en World of Warcraft. Van Age of Wulin vonden de kinderen het realistische spiegelende water en de bomen heel erg mooi. Wat ze vooral mooi vonden waren de felle kleuren. De afbeeldingen uit dit spel zijn erg realistisch maar toch hebben ze een zeer heldere gloed. De wereld in deze game is erg realistisch maar met een lichtgevend effect bewerkt. Aan de afbeeldingen uit het spel Sonic merkten de kinderen ook op dat ze de heldere kleuren mooi vonden. De duidelijke afscheiding van het super blauwe water en het super groene gras was iets wat de kinderen aan iedere afbeelding opmerkten als goede eigenschap van het uiterlijk van de game. Wat de kinderen ook opmerkten bij de afbeeldingen uit het spel Sonic was het 3D. 3D in games is iets wat kinderen waarderen. Ze vinden het spel dan echter en daardoor ook leuker om te spelen. Dit is in het geval van de game die wij maken mooi, want we kunnen de molen en alle tandwielen en balken 3D maken. Dat er voorkeur was voor licht- en donkercontrasten bleek uit de afbeeldingen uit World of Warcraft. Ik heb twee verschillende afbeeldingen uit deze game gebruikt. Voor de één was er wel meer voorkeur dan voor de ander. Ze werden allebei interessant gevonden door het realisme, maar één van de plaatjes had veel meer belangstelling door de sterke licht- donkerverhouding. Het verschil in licht en donker door schaduwen versterkt ook het 3D effect. De plaatjes die de kinderen helemaal niet uitkozen waren de plaatjes welke de meest getekende stijl hadden, of het meest surrealistisch waren. Dit was tegen mijn verwachtingen in, want mijn eigen voorkeur ging juist naar die plaatjes uit. 3

4 De knoppen en menu s van de game. Bij het onderdeel met de menu s van games sprongen vijf plaatjes eruit. Twee ervan werden leuk gevonden door het lettertype wat gebruikt was. De duidelijke dikke witte letters werden fijn gevonden omdat ze zo goed leesbaar zijn. Ik vroeg aan de kinderen waarom ze het belangrijk vonden dat de letters er zo uit zagen, en ze zeiden dat het spel zo makkelijker en leuker leek. Twee andere plaatjes werden leuk gevonden omdat deze plaatjes passen bij de setting van de molengame die wij bouwen. Dit kwam door de hout texturen en donkere kleuren. Ik vroeg aan kinderen waarom ze donkere kleuren bij een molengame vonden passen. Ze vonden dit omdat zij molens van binnen ook donker vonden. Het laatste plaatje wat eruit sprong was een plaatje met driedimensionaal weergegeven knoppen. Hieruit blijkt weer dat kinderen echt houden van diepte in games, ook al is het alleen maar in het menu. Wat voor kinderen afwerend bleek te zijn bij de andere plaatjes waren de te veel toegevoegde details. Extra figuren rondom de knoppen worden vervelend en afleidend gevonden. Dit bleek toen ik aan de kinderen vroeg waarom ze de extra figuren lastig vonden. Ze zeiden dat ze bij andere spelletjes ook meestal dachten dat je er dan op kon klikken, wat uiteindelijk dan niet bleek te kunnen. Dit moeten we natuurlijk voorkomen in de game die wij maken voor het museum. De molens in games. Bij de categorie molens vonden de kinderen met de leeftijd tussen de 8 en 12 de molens die er realistisch uitzagen het beste voor in een molengame. Ze willen echte molens zien in spelletjes. De molen die ze het mooiste vonden was een molen uit de game Skyrim. Een vrij donker gekleurde molen met veel details, helemaal opgebouwd uit hout. Een paar kinderen van rond de 6 jaar oud vonden juist de molens die heel simpel getekend waren het mooist. Ik vroeg me af waarom ze voor de omgeving juist voor realisme gaan, en voor een molen juist voor eenvoudigheid. Ik vroeg het aan ieder kind apart en bij elk antwoord kwam het erop neer dat de wieken dan het duidelijkste waren. Ze vonden het belangrijk dat je kon zien dat een molen vier wieken had en een dakje. Ook bij de molens is het het geval dat een driedimensionale weergave meer wordt gewaardeerd dan een tweedimensionale weergave. Als ik kijk naar de molens die geen een keer gekozen waren als favoriet, zijn dat de molens met felle kleuren, met hoekige vormen zonder stroomlijning en zonder toevoeging van schaduwen of lichtere accenten. Hoe abstracter de molen, hoe minder mooi de kinderen het vinden. 4

5 Conclusie Mijn onderzoek heeft mijn beeld over de interesses van kinderen in de uiterlijkheden van games zeker verrijkt. Voordat ik begon met mijn onderzoek had ik de verwachting dat de kinderen van de leeftijd van 6 tot 12 jaar oud zouden kiezen voor simpelweg leuke kleurtjes en eenvoud. Echter hebben de kinderen van die leeftijd weldegelijk een duidelijke en specifieke voorkeur voor de art van een game. Qua stijl vinden kinderen realistische omgevingen en realistische molens het aantrekkelijkste. Wat ik als artist van onze game moet vermijden is abstractie en onnatuurlijke kleuren bij de molens. Hoe echter de wereld van de game eruit ziet hoe beter. Verder kan ik de art van onze game wel wat verheerlijken met iets heldere kleuren dan de kleuren die je normaal verwacht. Een helder blauwe lucht en warme groene kleuren voor het gras en de bomen is een goed punt hierbij. Verder moet ik kijken of ik de kinderen een soort herkenning kan geven bij onze game. Kinderen vinden spelletjes die lijken op hun favoriete spelletjes interessant (in dit geval Rabbo), maar de voorkeur voor het realisme is wel veel groter dan de voorkeur voor de hoekigheid van Rabbo. Qua opbouw vinden kinderen games met driedimensionaliteit het interessantste. Ieder onderdeel in de game zou driedimensionaal moeten zijn, of driedimensionaal moeten lijken. Tweedimensionaliteit maakt onze game saai. De driedimensionaliteit is te versterken door gebruik te maken van licht- en donkereffecten. In de art voor onze game ga ik gebruik proberen te maken van schaduwen. Verder is het belangrijk dat we onze letters in ons menu, of op verdere andere knoppen, dik en wit maken. Op deze manier oogt alles duidelijker en makkelijker, en spelen de kinderen met meer plezier ons spel. Voor onze molengame voor het Nederlands Openluchtmuseum ga ik art maken in de richting van onderstaande afbeeldingen, met daarbij de benoemde voordelen van de andere beschreven afbeeldingen. Op deze manier zal ik kinderen van tussen de 6 en 12 jaar oud, die het museum komen bezoeken, het beste kunnen betrekken bij de game. 5

6 Bronvermelding plaatje omslag: Molens Valérie den Besten