Prins Alexander. Langer Thuis. April 2016

Transcriptie

1 Prins Alexander Langer Thuis April 2016

2 2 Langer Thuis Prins Alexander

3 Inleiding Programma Langer Thuis Het programma Langer Thuis gaat het gemakkelijker maken voor ouderen en mensen met een beperking om zo lang mogelijk zelfstandig te wonen. Samen met zorgaanbieders, welzijnsinstellingen, woningbouwcorporaties, zorgverzekeraars en niet in de laatste plaats de doelgroepen zelf werken we de komen jaren aan geschikte woningen, vitale netwerken, toegankelijke wijken en heldere informatie. De maatregelen uit het programma zorgen ervoor dat Rotterdam in 2018 goed is toegerust op het zo lang mogelijk zelfstandig wonen door ouderen en mensen met een beperking. Vanzelfsprekend kent de inzet van alle partners een langere doorlooptijd; de periode tot 2018 wordt gebruikt om de inzet verder op elkaar af te stemmen en focus aan te brengen. Langer Thuis Arrangement De veertien gebieden in Rotterdam kennen grote verschillen in vergrijzing, de verwachte groei van het aantal ouderen, de woningvoorraad, het voorzieningenniveau en het netwerk van partijen dat actief is in een gebied. Om die reden maken we samen met partijen én bewoners per gebied een Langer Thuis Arrangement : een set maatregelen die aansluit bij de specifieke behoeften van het gebied. Werkwijze In vier maanden tijd komen we tot een maatregelenset die het zelfstandig wonen in het gebied gemakkelijker moet maken. Tijdens een startbijeenkomst met zorgaanbieders, welzijnsinstellingen, corporatie(s), ondernemer(s), kerken en verenigingen, de gebiedsorganisatie en de gemeentelijke organisatie halen we eerst ideeën op voor mogelijke maatregelen. Snel daarna volgt een groepsgesprek met bewoners: ouderen, mantelzorgers, mensen met een lichamelijke beperking en ouders van volwassen kinderen met een verstandelijke beperking. Met de bewoners bespreken we wat voor hen belangrijk is om zo lang mogelijk zelfstandig te kunnen wonen. De inzichten vanuit het bewonersgesprek leggen we naast de eerste ideeën van de professionals. Met het programmateam Langer Thuis en de clusters Stadsbeheer, Maatschappelijke Ontwikkeling en Stadsontwikkeling die actief zijn in het gebied, wordt vervolgens de lijst met maatregelen aangevuld tot een longlist met mogelijke maatregelen. Deze longlist vormt input voor het volgende gesprek met de professionals, waar we gezamenlijk prioriteit aanbrengen in de lijst. Zo ontstaan de belangrijkste maatregelen voor het gebied, die door verschillende partijen verder worden uitgewerkt. In een volgende bijeenkomst bespreken we de uitgewerkte set maatregelen en bepalen we welke partij verantwoordelijk is voor de uitvoering van de maatregel. Zo ontstaat een set maatregelen, die gezamenlijk het Langer Thuis Arrangement van het gebied vormt. Het proces sluiten we af met een feestelijke bijeenkomst, waar de partijen hun maatregelen presenteren in aanwezigheid van bewoners en de ambassadeur van het Langer Thuis Arrangement in het gebied. Dan tekenen we een intentieovereenkomst en luiden we daarmee de volgende fase in: de stap richting uitvoering. De gebiedsorganisatie volgt deze fase op de voet en staat partijen bij waar dit nodig is. Langer Thuis Prins Alexander 3

4 Inhoudsopgave Hoofdstuk 1 Langer Thuis in Prins Alexander Het arrangement In gesprek met de bewoners Selectie belangrijkste maatregelen met professionals 14 Hoofdstuk 2 De maatregelen Digitale wijkgids Wijkbedrijf Prins Alexander Pilot plinten Ommoord Sleutelfiguren in wooncomplexen 25 Hoofdstuk 3 Kaarten Prins Alexander 26 4 Langer Thuis Prins Alexander

5 Hoofdstuk 1 Langer Thuis in Prins Alexander 1.1 Het arrangement Prins Alexander is het vierde gebied in Rotterdam waar we een Langer Thuis Arrangement hebben gemaakt. Het gebied van Rotterdam met de meeste inwoners, een stad op zich. En daarbij een gebied met een zeer groot aandeel ouderen. Prins Alexander is ook een gebied waar al een stevige infrastructuur bestaat om ouderen te bedienen en de samenwerking van die verschillende partijen in het gebied krijgt vorm in de BSPA (Buurtgericht Samenwerken Prins Alexander). In dit platform bundelen corporaties, welzijnspartijen en zorgpartijen de krachten om in gezamenlijkheid buurtgericht hun taken uit te voeren. Gedurende het opstellen van het Langer Thuis arrangement kenmerkten de deelnemers zich door hun energie, behoefte aan actie en ambitie. Samen met deze partijen én bewoners uit Prins Alexander is gezocht naar maatregelen die het zelfstandig wonen in het gebied echt gemakkelijker maken. Dit heeft geleid tot vier concrete maatregelen, die al op relatief korte termijn merkbaar effect moeten sorteren voor de bewoners: Digitale Wijkgids Wijkbedrijf Prins Alexander Pilot Plinten Ommoord Sleutelfiguren in Wooncomplexen Deze vier maatregelen richten zich met name op het versterken en slimmer organiseren van de mogelijkheden die er al zijn in Prins Alexander. Elke maatregel heeft een eigen trekker die deze maatregel de komende tijd (samen met de relevante partijen in het gebied) uitvoert. De gebiedsorganisatie monitort de voortgang en op welke manier eventueel bijgestuurd kan worden. Op 18 april 2016 hebben de partijen hun maatregelen gepresenteerd in aanwezigheid van bewoners en de ambassadeur van dit Langer Thuis Arrangement: Jenny Vermeeren, directeur Wonen bij Woonstad Rotterdam. De ambassadeur is een bestuurder van één van de partners die werken aan het programma Langer Thuis en blijft de voortgang in het gebied volgen. Alle partijen uit Prins Alexander die een van de maatregelen gaan trekken in het gebied, de gebiedsdirecteur en de ambassadeur hebben de gemaakte afspraken bekrachtigd met hun handtekening. Jenny Vermeeren De talrijke partners in Prins Alexander steken hun energie in het versterken van het aanbod en zorgen ervoor, dat bewoners beter weten waar ze terecht kunnen. Een mooi Langer Thuis Arrangement dat bijdraagt aan de kwaliteit van leven van de vele senioren die in dit gebied wonen April en verder Startbijeenkomst Eerste ideeën maatregelen Bewonersgesprek Inzicht in problematiek en wensen Intern gemeente Aanvulling maatregelen Van longlist naar shortlist maatregelen Uitwerken maatregelen Ondertekening Langer Thuis Arrangement Prins Alexander Uitvoering Extra sessie BSPA Concretisering maatregelen Langer Thuis Prins Alexander 5

6 Leeftijdsklassen Leeftijdsklassen in jaren: in jaren: Aantal ouderen Aantal ouderen in in woningen woningen per hectare: per hectare: > Langer Thuis Prins Alexander >

7 Woonlocaties ouderen - Prins Alexander Noord De kaart hiernaast toont de woonlocaties van ouderen onderverdeeld in drie leeftijdsklassen (55-64, en 75 jaar en ouder) weergegeven in dichtheden (woningen per hectare). Bevolking Prins Alexander naar etniciteit en leeftijdsklassen: t/m 64 jaar 65 t/m 74 jaar Dichtheden Woningtabel Bevolking Prins Alexander Publiekszaken Rotterdam, bewerking OBI, 1 januari 2015 Langer Thuis Prins Alexander 7

8 Aantal ouderen Aantal ouderen in in woningen woningen per hectare: per hectare: Leeftijdsklassen Leeftijdsklassen in jaren: in jaren: >100 > Langer Thuis Prins Alexander

9 Woonlocaties ouderen - Prins Alexander Zuid De kaart hiernaast toont de woonlocaties van ouderen onderverdeeld in drie leeftijdsklassen (55-64, en 75 jaar en ouder) weergegeven in dichtheden (woningen per hectare). - Dichtheden Woningtabel Bevolking Prins Alexander Publiekszaken Rotterdam, bewerking OBI, 1 januari 2015 Langer Thuis Prins Alexander 9

10 1.2 In gesprek met de bewoners Op 18 januari 2016 hebben we gesproken met bewoners uit Prins Alexander in de ontmoetingsruimte van de Gerard Goossenflat, tegenwoordig ook Huis van de Wijk. De bewoners hebben aangegeven welke beperkingen zij ervaren en welke wensen en ideeën zij hebben voor het zelfstandig wonen. Omdat de groep erg groot was, hebben we deze in tweeën gesplitst. De uitkomsten van de twee groepsgesprekken zijn samengevoegd in onderstaand verslag. Wat hebben bewoners nodig om zelfstandig te kunnen blijven wonen? Samenstelling van de groep De eerste groep bestaat uit twee vrouwen van rond de 40/50 met een lichamelijke beperking, één mevrouw met een zoon met het syndroom van Down, vier oudere heren, en drie oudere dames. Allen zijn bewoners van verschillende wijken in Prins Alexander. De tweede groep bestaat uit drie vrouwen en vier mannen van middelbare leeftijd. Een aantal mensen heeft lichamelijke beperkingen (slechtziend, gehoor, mobiliteit). Allen zijn bewoners van verschillende wijken in Alexander (Prinsenland, Ommoord, Zevenkamp). Een aantal bewoners heeft een koopwoning of huurt van een woningcorporatie. Twee mannen en een vrouw zijn mantelzorger. De meeste deelnemers zijn lid van een bewonerscommissie en/of de Senioren adviesraad, een persoon is lid van de evenementencommissie voor dementen en een man is kwaliteitsmedewerker voor de buurtondersteuning. Geschikte woning Wat heeft u nodig om zelfstandig te blijven wonen? Een mevrouw met een lichamelijke beperking vertelt dat ze in een MIVA-woning (een woning voor mindervaliden) in Zevenkamp woont. De woning heeft een zeer grote tuin, die ze zelf niet goed kan onderhouden. Daarom zou ze graag willen verhuizen naar een geschikte woning met een kleinere of geen tuin. Het is echter lastig voor mindervaliden om een geschikte woning te vinden. Er lijkt een tendens te zijn dat MIVA-woningen te duur worden voor gehandicapten, waardoor deze vaak verkocht worden. Flats zijn vaak ook niet rolstoeltoegankelijk; de deuren moeten breed genoeg zijn en er moet voldoende ruimte zijn voor de draaicirkel van de rolstoel. Een andere mevrouw met een lichamelijke beperking sluit daar bij aan. Veel woningen zijn wel rolstoeltoegankelijk, maar niet rolstoeldoorgankelijk. Hier valt nog een wereld te winnen. Deze mevrouw woont in Ommoord en heeft een hellingbaan en een lift in haar complex. Voorlopig kan ze goed in haar huidige woning blijven wonen. Ze maakt zich echter wel zorgen over de eigen bijdrage in de zorg. Ze is bang dat veel mensen die zorg nodig hebben voor hun algemene, dagelijkse levensbehoefte de hoge eigen bijdrage in de toekomst niet meer kunnen betalen. De kosten kunnen hoog oplopen wanneer men naast de kosten van een huis en de hoge premie van de zorgverzekering, ook nog een hoge eigen bijdrage voor de zorg moet betalen. Een oudere mevrouw woont in een benedenwoning op de begane grond in de Zevenkampse Ring. Ze woont hier nu nog prima, maar de woning is niet rolstoeltoegankelijk terwijl deze wel is aangemerkt als 55-plus woning. Toen haar man ziek werd moest hij regelmatig met de brancard thuis opgehaald en gebracht worden. De deuropeningen in huis waren eigenlijk te smal voor een brancard, waardoor het halen en brengen een gedoe was. Een mevrouw (75-plusser) vertelt dat ze al jaren geleden naar een 55-plus woning in Ommoord is verhuisd. Nu ondervinden veel mensen die in dergelijke 55-plus complexen wonen problemen, omdat de woningen toch niet geschikt blijken voor de ouderen van nu. De woningen zijn bijvoorbeeld niet toegankelijk voor een scootmobiel, de douche is te klein, het toilet te laag, etc. Er is jarenlang geen onderhoud gepleegd aan deze flats, waardoor ze nu verouderd en niet meer geschikt zijn. Een aantal flats dat eerst een 55-plus label had, heeft dit nu niet meer. Hierdoor wonen veel ouderen in een ongeschikte woning. De mevrouw huurt zelf haar woning van een particuliere verhuurder, die niet is gelabeld als een 55-plus woning. Nu ze ouder wordt, vraagt ze zich af wat ze kan eisen van haar verhuurder om de woning aan haar behoeften te laten voldoen. Een oudere meneer die in een koopwoning in Zevenkamp woont, zegt dat hij op dit moment nog niets mankeert. Hij kan bij hem thuis nog prima de trap op en af. Hij geeft aan dat hij waarschijnlijk pas een voorziening zal treffen wanneer hem iets gaat mankeren. Hij is daar nu nog niet mee bezig. Wel zou hij het liefst in zijn eigen woning blijven in plaats van te moeten verhuizen. Dan zou hij waarschijnlijk zijn eigen woning laten aanpassen om deze geschikt te maken. Een oudere meneer, die in een koopwoning in Het Lage Land woont, vertelt dat hij nu ook nog alles zelf kan. Hij vindt het echter wel vervelend dat een aantal Wmo-voorzieningen niet beschikbaar is voor mensen met een inkomen net boven de AOW. Die groep moet voor alle voorzieningen zelf betalen. Genoemd werd dat Vervoer op Maat afhankelijk van inkomen zou zijn. 10 Langer Thuis Prins Alexander

11 Een oudere meneer, die samen met zijn vrouw in Oosterflank woont, vertelt dat het leven met de dag opeens kan veranderen. Zijn vrouw was altijd kerngezond tot ze op een dag een hersenbloeding kreeg en bijna niets meer kon. Omdat hun woning daardoor niet meer geschikt was voor zijn vrouw zijn ze toen op zoek gegaan naar een nieuwe woning. Deze bleek echter twee keer zo duur te zijn als de huidige woning. In plaats daarvan hebben ze het afgelopen jaar hun huis volledig aangepast. Zijn vrouw is nu bijna helemaal hersteld (90%) en kan met een rollator door het huis lopen. Het feit dat ze een aangepaste woning hebben scheelt veel; mocht er weer iets gebeuren dan is de woning al geschikt. Hij erkent ook het probleem dat veel woningen in Prins Alexander niet geschikt zijn als 55-plus woning (drempels om binnen te komen, lage toiletpotten, etc.), maar wel als zodanig zijn aangemerkt. Het zou prettig zijn als woningcorporaties hun 55-plus woningen daarop zouden aanpassen. Een mevrouw, die in de Kruidenbuurt woont, is via de ASVZ uitgenodigd voor dit gesprek. Haar jongste kind heeft het syndroom van Down. Zij geeft aan dat ze in oktober beveiliging op de deur heeft aangevraagd bij de Gemeente Rotterdam, maar hier niets meer over heeft gehoord. Daarnaast is het moeilijk voor haar gezin dat men bij een bepaald inkomen niet in aanmerking komt voor sommige voorzieningen. Ze heeft een gezin met jonge kinderen en heeft moeite om rond te komen. Voor tegemoetkomingen wordt er gekeken naar het inkomen van haar man (65-plusser met een uitkering). Zo komt haar man bijvoorbeeld wel in aanmerking voor een Rotterdampas, maar niet het hele gezin. Hierdoor hebben zij niet de middelen om uitstapjes te maken met de kinderen. Een meneer vult aan dat er in zijn straat drie mensen zijn die privé zorg inkopen, omdat het te veel gedoe is om het officieel aan te vragen. Een andere meneer geeft aan dat hij nog niets nodig heeft. Hij maakt zich ook nog geen zorgen over de toekomst. Een mevrouw met een lichamelijke beperking (zeer broze botten) geeft aan dat ze door bezuinigingen in de zorg nu geen recht meer heeft op een antislip badkamervloer. Deze kreeg ze vroeger altijd wel en is cruciaal voor haar, omdat een val enorme consequenties kan hebben. Er wordt nu van haar verwacht dat ze de antislip badkamervloer zelf aanlegt, maar zij kan dit niet zelf en weet ook niet hoe ze dat kan regelen. Een mevrouw kan nu alles nog zelf doen, zo ook haar huis schoonmaken. Ze maakt zich echter wel zorgen over wat er zou gebeuren als ze dit niet meer zelf kan, omdat door bezuinigingen veel huishoudelijke hulp niet meer vergoed wordt. Zij is bang dat, als zij volledig op de hulp van anderen is aangewezen, haar huis zal vervuilen. Een mevrouw geeft aan dat er in Rotterdam bijna geen kangoeroewoningen zijn. Dit type woning zou voor veel ouderen of mensen met een beperking een goede oplossing zijn. Daarnaast zou ze graag willen kijken naar de mogelijkheid van het bouwen van hofjes. Dit lijkt haar prettig wonen, met name als het gaat om veiligheid. Aangegeven wordt dat het lastig is om in aanmerking te komen voor hulp uit de Wmo. Mensen ervaren hier stress van, omdat ze van te voren niet weten waar ze tegenaan gaan lopen. Als mensen aanpassingen in huis nodig hebben, zoals een traplift, dan moet dat mogelijk zijn. Dat wordt nu vaak afgewezen. De meeste mensen willen namelijk niet verhuizen. Nieuw Oldenoord is een voorbeeld van een goed complex voor ouderen. De huishoudelijke hulp is teruggedraaid en de eigen bijdrage is heel hoog. Een meneer geeft aan dat hij geen hulp meer ontvangt via de Wmo, omdat hij daar slechte ervaringen mee heeft en het te duur werd. Daarnaast kwamen er veel verschillende personen over de vloer en was de kwaliteit ook niet geweldig. Een mevrouw geeft aan dat de Wmo niet transparant is en er lijkt willekeur te zijn van wat mensen wel of niet krijgen. Het duurt soms lang voordat iemand hulp krijgt en er zijn geen tijdelijke oplossingen mogelijk. Als een arts een indicatie geeft, dan zou dat ook (snel) uitgevoerd moeten worden. Mevrouw geeft aan dat ze in een eengezinswoning woont en dat ze wel gekeken heeft naar een huurappartement, maar de kosten voor huur liggen veel hoger en ook verhuiskosten komen er dan bij. Er is daardoor geen doorstroming. Een meneer geeft aan dat het goed zou zijn om een checklist te hebben van wat een woning nodig heeft om langer zelfstandig te kunnen wonen met daarbij wat vergoed kan worden en wat bijkomende kosten zijn. Ook wordt aangeven dat er in Alexander een aantal grote complexen zijn met VvE s. Deze zouden betrokken moeten worden, zij kunnen ook veel betekenen voor ouderen die in de complexen wonen en hebben daar ook zicht op. Samengevat: Veel woningen in Prins Alexander hebben of hadden vroeger een 55-plus label, maar zijn niet geschikt (meer) voor ouderen en mindervaliden. Voor mindervaliden is het lastig om een geschikte woning te vinden, omdat veel woningen niet rolstoeldoorgankelijk zijn. Veel bewoners maken zich zorgen over de betaalbaarheid van het langer thuis wonen, nu zij op veel voorzieningen geen aanspraak (meer) kunnen maken. De meeste ouderen willen niet verhuizen, de Wmo zou het makkelijker moeten maken om zelfstandig thuis te blijven wonen. Vitaal netwerk Wie vraagt u wel eens om hulp? Veel bewoners geven aan dat ze mensen niet gemakkelijk om hulp vragen. Een mevrouw geeft aan dat ze haar kinderen, die niet in de buurt wonen, wel om hulp durft te vragen, maar haar buren niet. Zeker als het om privacygevoelige zaken gaat, zoals de belastingaangifte, wat tegenwoordig met een DigiD moet. Als zij de Belastingdienst belt, raden die haar aan buren om hulp te vragen. Dat maakt haar erg boos. Diverse bewoners sluiten zich daarbij aan. Zij vinden dat de belastingdienst ook nog een papieren optie moet blijven aanbieden. Een meneer, die actief is bij een ouderenbond, geeft de tip dat wan- Langer Thuis Prins Alexander 11

12 neer je lid bent van een ouderenbond, je voor veel van dit soort zaken een beroep op hen kunt doen. Een mevrouw uit de groep beaamt dat: zij heeft al jaren haar administratie uitbesteed aan de KBO (seniorenorganisatie). Dat bevalt prima. Een mevrouw vertelt dat haar zus één keer per maand het huis komt schoonmaken en haar broer de administratie voor haar doet. Ze is blij met deze hulp, en zou niet weten hoe ze het zou hebben geregeld als haar broer en zus er niet waren. Zelf geeft ze ook hulp aan haar buren. Ze helpt hen met sokken aantrekken, boodschappen doen, of zet af en toe een kop thee en maakt een praatje. Hoe het in de toekomst zal gaan weet ze niet. Ze is alleenstaand en heeft geen kinderen of kleinkinderen. Toch probeert ze zich geen zorgen te maken over de toekomst: je moet niet zoveel doemdenken. Wel is ze boos over de bezuinigingen, die vindt ze erg krom. Door sommige bezuinigingen worden mensen volgens haar vaak een zeer dure verpleegpatiënt, en dat kost de maatschappij uiteindelijk meer. Een mevrouw die mantelzorger is voor haar kind, geeft aan dat haar gezin niet zo n groot netwerk heeft. Ze doet ook geen poging om haar netwerk te vergroten. Zij zegt dat ze zelf niet om hulp zal vragen. Dan heeft ze het gevoel dat ze daar iets tegenover moet stellen, en dat ziet ze niet zitten. Een meneer benadrukt, dat je een netwerk niet van de een op de andere dag opbouwt en dat het ook een wisselwerking moet zijn. Een mevrouw geeft aan dat het belangrijk is, dat een wooncomplex waar veel ouderen wonen, ook een sleutelfiguur heeft bij wie mensen terecht kunnen met een hulpvraag of klachten. Juist in een wooncomplex met veel ouderen is het belangrijk dat je een netwerk hebt. Een sleutelfiguur, of een soort huismeester, zou daarbij kunnen helpen. Een mevrouw die mindervalide is, geeft aan dat ze veel negatieve ervaringen heeft met het vragen van hulp aan anderen. Zij kan niet altijd een beroep doen op haar familie. Enerzijds omdat ze te ver weg (Brabant) wonen om bijvoorbeeld haar tuin te onderhouden en anderzijds omdat ze soms negatief gereageerd hebben op een hulpvraag. Ook heeft ze bijvoorbeeld haar buren gevraagd om haar stoepje te strooien bij gladheid. Dit wordt vervolgens niet gedaan. Er wordt te veel gerekend op de bereidheid van mensen om te helpen, terwijl deze mevrouw ervaart, dat deze bereidheid er niet altijd is. Een andere mevrouw vult aan dat het niet altijd onwil is, maar dat ze de hulp vaak niet kunnen leveren. In Ommoord, bijvoorbeeld, zijn veel wooncomplexen waar bijna alleen maar 75-plussers wonen. Die zijn vaak fysiek niet in staat om elkaar te helpen. Aangegeven wordt dat het belangrijk is dat mensen een luisterend oor hebben, eenzaamheid is een groot probleem. Het is belangrijk dat er netwerken van vrijwilligers worden gevormd. Er is geen overzicht van welke initiatieven er zijn, er zit geen lijn en afstemming in. Dit zou ook kosten kunnen besparen. Er zijn in Alexander zeker 250 vrijwilligersverenigingen. In Alexander wordt de LeeftSamen site gebruikt, een mevrouw vraagt zich af of dat voor iedereen is, ook voor mensen die geen computer hebben? Niet iedereen kan daarmee omgaan. Een voorbeeld wordt genoemd van verzorgingstehuis De Burcht. Daar wonen mensen zelfstandig en mensen die verzorgd worden. Er was een pilot waarbij mensen een tablet of laptop kregen om boodschappen mee te bestellen, maar die worden niet meer gebruikt. Aangegeven wordt dat er niet goed over nagedacht is. De ouderen waren niet gewend om met zoiets te werken, dus doen ze dat niet zomaar opeens (bezint voor eer begint). Belangrijk is dat goed wordt aangesloten bij wat bewoners willen. Samengevat: Bewoners vragen niet snel om hulp aan hun omgeving. Redenen hiervoor zijn onder andere: familie woont niet altijd in de buurt; bewoners willen privacygevoelige zaken niet met hun buren delen; in wooncomplexen met veel 75-plussers kunnen buren elkaar vaak niet helpen; mensen hebben nare ervaringen met het vragen om hulp. Bewoners in grote wooncomplexen hebben behoefte aan een soort huismeester, bij wie ze terecht kunnen met hulpvragen en die onderlinge sociale controle stimuleert. Er is geen overzicht van initiatieven, vormen van netwerken van vrijwilligers. Het is belangrijk beter aan te sluiten bij de behoeften van de ouderen. Toegankelijke wijk Wat vindt u van het voorzieningenaanbod in de wijk? Een mevrouw geeft aan dat er geen cultureel aanbod in Zevenkamp is. De afstand naar de stad, waar ze bijvoorbeeld graag naar concerten in De Doelen zou gaan, is voor haar te groot. Ze heeft wel een scootmobiel, maar daarmee durft ze s avonds niet naar de stad. Daar voelt ze zich te kwetsbaar voor en het is te intensief. Een meneer geeft de tip dat er voor uitstapjes een voorziening is van zorgorganisatie Laurens: het UITbureau voor Ouderen. Zij halen je op en brengen je weer thuis. Deze meneer geeft verder aan, dat hij zelf geen voorzieningen mist. Een andere meneer mist de kleine winkeltjes: slagers en bakkers zijn er niet meer. Hij vindt het jammer 12 Langer Thuis Prins Alexander

13 dat hij tegenwoordig alleen nog maar naar de supermarkt kan. Onder alle aanwezige bewoners wordt het Lokaal Cultuur Centrum (LCC) Zevenkamp, dat vroeger op het Ambachtsplein zat, erg gemist. In dit centrum werden veel culturele activiteiten georganiseerd voor bewoners (jong en oud) uit de wijk. Er waren onder andere koffieochtenden, volksdansen, muzieklessen, yoga voor 50-plussers, maar ook uitvoeringen van bijvoorbeeld het Rotterdams Philharmonisch Orkest waar bewoners voor een lage prijs naartoe konden. Het LCC is nu omgebouwd tot de nieuwe centrale jongerenvoorziening YOUNGSTERS. Zij organiseren alleen activiteiten voor jongeren. Andere bewoners kunnen nu nergens meer terecht. Er worden wel elders in Prins Alexander activiteiten georganiseerd, maar deze plekken liggen buiten Zevenkamp en zijn voor veel bewoners uit deze wijk moeilijk bereikbaar. De meeste mensen vinden dat het voorzieningenniveau in de wijk waar ze wonen, goed is. Prinsenhof is een voorbeeld van een goede buurtvoorziening. Er heeft een Brievenbusproject plaatsgevonden vanuit de buurtondersteuning, waarbij binnen een straal van een bepaald aantal meters een PostNL brievenbus moet zijn (als voorbeeld van een belangrijke voorziening). In Zevenkamp is er geen plek waar mensen naartoe kunnen met vragen, er is daar geen Huis van de Wijk. Er wordt wel weer wat opgestart, maar dat is volgens bewoners het paard achter de wagen spannen. Een mevrouw benadrukt het belang van goed toegankelijk vervoer voor het langer zelfstandig wonen. Zij kan zelf gebruik maken van Vervoer op Maat, dat vindt ze een voordeel. Ze weet niet meer precies hoe ze recht op Vervoer op Maat heeft gekregen, maar ze weet dat veel anderen daarvan geen gebruik kunnen maken, terwijl ze dit wel nodig hebben. De wijkbus is erg belangrijk voor hen. Als de wijkbus zou wegvallen (daar is nu misschien sprake van in Prins Alexander) zou dat voor veel ouderen een ramp zijn. Een ander punt waar bewoners tegenaan lopen, is dat vervoersmaatschappijen hun klanten komen ophalen bij de hoofdingang van een wooncomplex en niet bij de eigen voordeur (van deur tot deur en niet van kamer tot kamer). Een klant moet zelf zorgen dat hij/zij naar beneden komt, wat voor sommigen moeilijk en gevaarlijk kan zijn. Bijvoorbeeld wanneer ze thuis van een operatie aan het herstellen zijn. Een mogelijke oplossing is om aan de wijkbus een eigen rolstoel ter beschikking te stellen, zodat bewoners die slecht ter been zijn toch bij hun voordeur kunnen worden opgehaald. De wijkbus moet blijven, dit is heel belangrijk. Er is eerder een handtekeningenactie gestart voor buslijn 35 (van RET), deze rijdt op zaterdag nog maar 1 keer per uur. Een meneer vraagt zich af of het wel nodig is dat deze bus vaker rijdt, want de bus is vaak leeg. Belangrijk is dat er eerst inzicht is in de behoefte. De verzakking van de grond (veengrond) in Alexander is een groot probleem. De app Buiten Beter zou meer onder de aandacht moeten worden gebracht, dit werkt goed. Er worden ook schouwen gedaan in Alexander. Een mevrouw geeft aan dat er ook veel ongebruikte rollators en scootmobielen zijn, die zouden verzameld moeten worden en weer worden verspreid. Rondom winkelcentrum Lage Land is een alcoholvrije zone ingesteld, omdat er veel overlast was van mensen die waarschijnlijk uit de Bouman- en Pameijer-locaties kwamen. Dat gaf onrust in de buurt. Samengevat: In de wijk Zevenkamp zijn geen voorzieningen voor ouderen op het gebied van cultuur of activiteiten. LCC Zevenkamp wordt erg gemist. Toegankelijk vervoer is zeer belangrijk voor bewoners. Van de wijkbus en Vervoer op Maat wordt veel gebruik gemaakt. Bewoners zijn bang dat deze middelen zullen wegvallen. Bewoners benadrukken het belang van de wijkbus. Geen enkele vervoersmaatschappij haalt hun klanten op bij hun eigen voordeur, maar bij de hoofdingang van het complex. Dit is een probleem voor mensen die slecht ter been zijn en moeilijk zelfstandig naar de hoofdingang kunnen komen. De meeste bewoners zijn tevreden over het voorzieningenaanbod in hun wijk. Alleen in de wijk Zevenkamp missen zij nog voorzieningen Bewoners zijn tevreden met de Buiten Beter app en zouden graag zien dat die meer bekendheid krijgt. Heldere informatie Waar gaat u naar toe met uw vragen, hoe vindt u de weg? Alle aanwezigen zijn erg ontevreden met en de VraagWijzer. Veel van hen vinden het omslachtig dat men bij een hulpvraag eerst moet bellen, via hen bij de VraagWijzer terecht komt, en pas via de VraagWijzer bij het wijkteam. Bewoners moeten zo steeds hetzelfde verhaal vertellen aan verschillende mensen, en dan gaat het met de communicatie of het doorverwijzen vaak mis. Een mevrouw vindt het vervelend dat bepaalt of je wel of niet doorverbonden mag worden, ook al heeft iemand eerder al regelmatig contact gehad met medewerkers van het wijkteam. Bewoners zouden in ieder geval graag zien dat de VraagWijzer een eigen nummer heeft, zodat je hen direct kunt bellen. Een mevrouw geeft aan dat ze zelfs het mobiele nummer van een medewerkster uit het wijkteam heeft gekregen, omdat deze medewerkster wist hoe slecht bereikbaar ze doorgaans is. Diverse aanwezigen geven aan dat de kwaliteit van de VraagWijzer erg laag is. Zij vinden dat de medewerkers van de VraagWijzer vaak te weinig kennis van zaken hebben om de vraag van een bewoner goed te kunnen beantwoorden. Men vindt ook dat medewerkers van de VraagWijzer genoeg expertise moeten hebben om de vraag achter de vraag te kunnen herkennen (doortastend). Het gebrek aan kennis bij de VraagWijzer heeft er volgens bewoners onder andere mee te maken, dat de medewerkers van de Vraag- Wijzer er vaak maar voor korte termijn werkzaam zijn. Er is daardoor geen tijd om kennis van zaken op te bouwen. Bij het Leger des Heils zit een vrijwilliger, die bewoners helpt met bijvoorbeeld papierwerk. Veel bewoners kiezen ervoor om naar hem toe te gaan in plaats van naar de VraagWijzer. Een andere meneer geeft aan, dat hij met Langer Thuis Prins Alexander 13

14 vragen naar Zorgwinkel De Kleine Burcht gaat, daar wordt hij goed geholpen. Het is heel belangrijk dat de juiste mensen op de juiste plek zitten zodat je weet waar je terecht kan met vragen. Aan de verschillende loketten worden verschillende antwoorden geven. Mevrouw geeft aan dat zij haar informatie op google zoekt en niet naar het loket gaat. Mensen die mondiger zijn weten dingen beter voor zichzelf te regelen dan mensen die minder mondig zijn. Samengevat: Veel ontevredenheid over en de VraagWijzer. Bewoners vinden het systeem van doorverwijzen omslachtig, het wijkteam is slecht bereikbaar, en ze vinden dat de medewerkers van de VraagWijzer onvoldoende kennis en expertise hebben. De meeste ouderen weten niet goed waar ze terecht kunnen met vragen. Ouderen worden niet op een eenduidige manier geïnformeerd. Overig: Een mevrouw geeft aan dat ze als bewoonster ook graag direct contact zou willen hebben met professionals in het proces van het Langer Thuis arrangement. Een meneer wijst erop dat bewoners op de website van Buurtgericht Samenwerken Prins Alexander (BSPA) kunnen zien wat voor voorzieningen er allemaal in Prins Alexander zijn. 1.3 Selectie belangrijkste maatregelen met professionals De professionele partijen in Prins Alexander hebben tijdens de startbijeenkomst ideeën voor mogelijke maatregelen aangedragen. De opbrengst uit het bewonersgesprek is teruggelegd bij dezelfde partijen. Zo ontstond een longlist van maatregelen, waarvan de volgorde van prioriteit is vastgesteld. Om geen ideeën verloren te laten gaan, is hieronder het totale overzicht van maatregelen en gesignaleerde problemen weergegeven. In de kolom prioritering is te zien welke maatregelen het belangrijkst worden bevonden om zelfstandig te kunnen wonen in Prins Alexander. 14 Langer Thuis Prins Alexander

15 vitaal netwerk Maatregel Knelpunt Ingebracht door Prioritering - Een sleutelfiguur of een soort huismeester instellen in grote flatcomplexen, bij wie bewoners terecht kunnen met hun hulpvraag of klachten. - In flatcomplexen met veel ouderen is het vaak moeilijk om elkaar te helpen, terwijl het juist in zo n groot flatcomplex belangrijk is dat je een netwerk hebt. Bewoners 9 - Een overzicht maken van welke netwerken er allemaal zijn. - Belangrijk dat mensen een luisterend oor hebben, eenzaamheid is een groot probleem. Belangrijk dat er netwerken van vrijwilligers vormen. Er is geen overzicht van welke initiatieven er zijn, er zit geen lijn en afstemming in. Er zijn in Alexander zeker 250 vrijwilligersverenigingen. Bewoners 4 - De meeste mensen zijn niet geïnteresseerd in onderwerpen rondom zorg en welzijn. Om hen te bereiken moeten we ze via een omweg bedienen. Vervlecht welzijn met dingen waar mensen wel interesse in hebben, bijvoorbeeld met sportscholen. 1 - Van mensen wordt vaak verwacht dat ze hulp vragen aan hun omgeving. Er wordt te veel gerekend op de bereidheid van mensen om te helpen, terwijl ze dit vaak niet doen. Bewoners 1 - Er zijn al heel veel initiatieven in het gebied door verschillende partijen. Op het gebied van respijtzorg zijn er bijvoorbeeld al wijkbedden georganiseerd. Echter moeten bewoners uit de wijk, als men dit soort onderwerpen belangrijk vindt, zelf meer dingen oppakken. De uitdaging is: hoe activeren we bewoners? - Dit soort vrijwilligersnetwerken bestaan al in Prins Alexander. - Genoemd werd Motto, een vrijwilligersgroep die mensen bezoekt en inzet op levensvragen. - Behoefte aan vrijwilligerspool, bijvoorbeeld om af en toe een mantelzorger te ondersteunen. - Hoe kun je bewoners aanjagen om bijvoorbeeld naar je buren om te kijken en te signaleren wanneer iets niet goed gaat? Men vraagt buren niet gemakkelijk om hulp: - Privacygevoelige zaken wil men niet zomaar met iedereen delen. - De buren zijn vaak ook 75plussers dus die kunnen vaak ook niet helpen. Bewoners - Ouderenbonden kunnen helpen bij het doen van aangifte of administratie. - Vervelend als zaken als aangifte doen bij de belastingdienst alleen maar digitaal kan. Bewoners - Voor sommige mensen vormt het gevoel dat ze er iets tegenover moeten stellen wanneer ze hulp aan anderen vragen een groot obstakel om hulp te vragen. Bewoners - De hoogtepunten van leeft samen opnemen in een van de lokale kranten. - Mogelijkheden onderzoeken van speciale smarthones en apps voor ouderen. - Niet iedereen kan de LeeftSamen site gebruiken, omdat veel bewoners niet met een computer kunnen omgaan. Bewoners Langer Thuis Prins Alexander 15

16 toegankelijke wijk Maatregel Knelpunt Ingebracht door Prioritering - Het opzetten van een wijkbedrijf met daarin ondergebracht: * maaltijdvoorziening * klussendienst * huishoudelijke hulp * dagbesteding 24 - Pilot plinten in Woongebouwen Ommoord (samenwerken om invulling te geven aan plinten zonder elkaar te beconcureren) 12 - Scootmobiellessen aan bewoners geven voordat bewoners zelfstandig met een scootmobiel gaan rijden. - Contact opnemen met het scootmobielproject van Wilskrachtwerkt (scootmobiel lessen) of scootmobielclubs die al actief zijn in Prins Alexander (er schijnt een scootmobielclub in Zevenkamp te zijn). - Veel bewoners vragen een scootmobiel aan, krijgen deze, en durven er vervolgens niet mee te rijden omdat ze het te eng vinden. Vervolgens is het wel erg ingewikkeld om de scootmobiel weer op te komen laten halen. Hierdoor staan veel scootmobiels onder te stoffen. - De wijkbus wordt erg goed gebruikt in dit gebied. Het voortbestaan van de wijkbus komt misschien in gevaar door subsidievoorwaarden van de gemeente (btw voordelen voor vrijwilligersorganisaties verdwijnen, moeilijk om dan nog rond te komen) - In kaart brengen van alle ontmoetinsplekken die er nu zijn in Prins Alexander, en op welke plekken er meer samengewerkt kan worden. - Er zijn (te) veel ontmoetingsplekken in het gebied. Probleem is dat de ontmoetingsplekken en organiseerders van activiteiten niet met elkaar samenwerken. Er moet een slag komen van kwantiteit naar kwaliteit. - Activiteiten en ontmoetingsplekken zijn vaak niet bekend bij bewoners. Betere communicatie over waar men voor bepaalde activiteiten terecht kan. - In de mailings die al gedaan worden (bijvoorbeeld door corporaties) een overzicht met activiteiten opnemen. - Inventariseren of dit soort informatie kan worden opgenomen op de gebiedspagina of in de wijkgids. - Veel activiteiten en initiatieven worden niet in de wijkkrant geplaatst omdat daar geen geld voor zou zijn. - Veel ouderen zullen uit zichzelf niet zo makkelijk naar activiteiten gaan omdat dat buiten hun comfort zone valt. Zij hebben een handreiking nodig van iemand uit hun netwerk (bijvoorbeeld een buurvrouw die iemand uitnodigt samen naar een activiteit te gaan). - In de toekomstige generatie zullen er steeds meer ouderen zijn die alleen wonen en geen familie hebben. Zij zullen een heel ander netwerk hebben, of misschien wel een beperkt netwerk. Hoe gaan we straks om met deze groep? - Qua netwerk zijn de meest kwetsbare ouderen eigenlijk diegenen die altijd een partner hebben gehad, en na het overlijden van hun partner alleen komen te staan. Deze mensen hebben vaak een heel beperkt netwerk, juist omdat zij alles samen met hun partner deden. 16 Langer Thuis Prins Alexander

17 toegankelijke wijk - Even Buurten gaat binnenkort ook uitgerold worden in andere wijken in Prins Alexander. - De Even Buurten pilot was een succes. - Even Buurten heeft een netwerk van sleutelfiguren die huisbezoeken afleggen bij bewoners. Tijdens een huisbezoek wordt de hulpvraag geformuleerd en doorgezet naar het informele of formele netwerk. - De Buiten Beter app meer onder de aandacht brengen van bewoners. De stoepen zullen worden aangepakt wanneer de straat ook open moet voor rioolvervanging (eerstvolgende wijken in Prins Alexander die hiervoor op de planning staan zijn de Grassenbuurt, de Rivierenbuurt, Oosterflank Noordoost en Lage Land West). - De kwaliteit van de troittoirs rondom sommige ouderencomplexen is niet goed genoeg. - De volgorde van het strooien is door het college vastgelegd in het strooiprotocol. Wel staan op alle gebiedskantoren en op milieuparken zakken strooizout die gratis opgehaald kunnen worden. Wellicht gladheidsbestreiding door scoutingclubs een optie. - Behoefte aan strooien bij gladheid en ijzel op trottoirs op de belangrijkste looproutes van ouderen. - In het schouwprotocol staat vastgelegd dat Stadsbeheer vanuit de gemeente zo n 155 schouwmomenten (productnormeringsschouw) per jaar heeft in Prins Alexander. In 2018 komt er een nieuw schouwprotocol waar vanuit Langer Thuis input voor wordt geleverd. - Schouwen in het gebied zijn niet altijd dekkend. - Het LCC wordt ook Huis van de Wijk. In de welzijnsopdracht hiervoor is opgenomen dat er ook weer activiteiten voor ouderen moeten worden georganiseerd. - Qua cultureel aanbod en activiteiten is er niets aanwezig in Zevenkamp (behalve voor de jeugd). - Er worden wel elders in Prins Alexander activiteiten georganiseerd, maar deze plekken liggen buiten de wijk Zevenkamp en zijn voor veel ouderen en mensen die mindervalide zijn moeilijk te bereiken. - Bewoners missen het Lokaal Cultuur Centrum. Bewoners Bewoners maken zich zorgen over de toegankelijkheid van het vervoer: - Veel bewoners kunnen geen gebruik maken van Vervoer op Maat (indicatie voor nodig). - Bewoners zijn bang dat de wijkbus verdwijnt. Dit zou een ramp betekenen voor de mobiliteit van ouderen. Bewoners - Aan de wijkbus een eigen rolstoel ter beschikking stellen, zodat bewoners die slecht ter been zijn toch bij hun voordeur kunnen worden opgehaald. - Alle vervoersmaatschappijen komen hun cliënten ophalen bij de hoofdingang van een flatcomplex, niet bij hun eigen voordeur. Er is niemand die een cliënt met een rolstoel bij de voordeur komt ophalen. Zij moeten zelf zorgen dat ze naar beneden komen, wat voor sommige mensen bijvoorbeeld als ze net een operatie hebben gehad erg moeilijk gaat en vaak ook gevaarlijk is. Bewoners - De verzakkingen van de grond (veengrond) in Alexander is een groot probleem. De App Buiten beter zou meer onder de aandacht moeten worden gebracht, dit werkt goed. Bewoners - Rollators en scootmobielen die niet worden gebruikt verzamelen en weer verspreiden onder mensen die ze wel gebruiken. - Er zijn veel ongebruikte rollators en scootmobielen. Bewoners Langer Thuis Prins Alexander 17

18 heldere informatie Maatregel Knelpunt Ingebracht door Prioritering Digitale wijkgids voor Prins Alexander 16 - Het actualiseren (en blijven updaten) van een digitale netwerkkaart (die in het verleden al eens is ontwikkeld). Deze kaart geeft een overzicht van alle partijen die in het gebied actief zijn, en partijen vullen de kaart regelmatig aan met informatie. Zowel een inlog voor bewoners als een apart inloggedeelte voor professionals om informatie met elkaar te delen. - De netwerkkaart ook toegankelijk maken voor mensen zonder internet. Bijvoorbeeld in de vorm van een boekje - Wellicht is het LeeftSamen platform een goed medium voor instellingen om vindbaar te zijn en informatie te delen. - Zorg- en welzijnsinstellingen willen hun zichtbaarheid vergroten en makkelijker vindbaar zijn - zowel voor de cliënten/bewoners als voor elkaar. - Bewoners moeten weten waar ze met hun vraag terecht kunnen. 5 - Bewoners al voor hun 65e informeren over de toekomst van het ouder worden, waardoor zij eerder gaan nadenken over wat zij nodig hebben om langer zelfstandig te kunnen wonen. - Soms is het te laat om bewoners pas te informeren over Langer Thuis wanneer zij al met pensioen zijn (65+). De slagingskans op bijvoorbeeld het vinden van een geschikte woning en het opbouwen van een netwerk is dan lager. 4 - De wijkgids komt weer terug. Wellicht goed om hier meteen de contactgevens van de partijen uit het gebied in op te nemen. - De wijkgids werd niet meer gemaakt. 1 - Bewoners stellen niet altijd vragen. en de omgeving zouden zelf actiever vragen moeten stellen aan bewoners. Er is een sterkere signalerende functie nodig vanuit het informele en formele netwerk. 1 - Het organiseren van buurtsafari s in wooncomplexen waar veel zorg- en welzijnspartijen actief zijn, met als doel elkaar beter te leren kennen en elkaar daarna makkelijker te vinden. - Zorg- en welzijnsinstellingen willen hun zichtbaarheid vergroten en makkelijker vindbaar zijn - zowel voor de cliënten/bewoners als voor elkaar. - Bewoners moeten weten waar ze met hun vraag terecht kunnen. - De vraagwijzer is vaak niet bekend bij bewoners, ondanks het feit dat er informatiepunten op verschillende plekken in het gebied zijn. Veel mensen hebben nog nooit van de vraagwijzer gehoord. - Het informatienummer is moeilijk bereikbaar en niet altijd behulpzaam. - Veel ontevredenheid over en de vraagwijzer. Bewoners vinden het systeem van doorverwijzen omslachtig, het wijkteam slecht bereikbaar, en vinden dat de medewerkers van en de vraagwijzer onvoldoende kennis en expertise hebben. Bewoners 18 Langer Thuis Prins Alexander

19 geschikte woning Maatregel Knelpunt Ingebracht door Prioritering - Een checklist van wat een woning nodig heeft om langer zelfstandig te blijven wonen met daarbij een overzicht van wat vergoed kan worden en wat het kost. - Kijken naar de mogelijkheid van een pilot van Veilig in Huis teams in Prins Alexander. - Een aantal WMO voorzieningen zijn niet beschikbaar voor mensen die een hoger inkomen hebben dan AOW. Zij moeten voor alles zelf betalen. - Stressvol voor mensen dat ze van te voren niet weten waar ze tegenaan lopen bij een Wmo-aanvraag. Bewoners 3 - Bewoners zijn bang dat door de bezuinigingen op de thuishulp hun huis zal vervuilen wanneer zij zelf niet meer kunnen schoonmaken. - Negatieve ervaringen met de thuishulp: veel verschillende personen over de vloer en geen kwaliteit. Bewoners 2 - Mensen die willen verhuizen naar een geschikte woning doen dit vaak niet omdat ze dan vaak meer huur moeten gaan betalen en de verhuiskosten hoog zijn. Hierdoor is er weinig doorstroming. Bewoners 2 * Het bouwen van meer kangaroewoningen of hofjes. - Moeilijk voor lichamelijk beperkten om een geschikte woning te vinden. - Maar weinig MIVA-woningen beschikbaar. - Veel woningen/complexen zijn wel rolstoeltoegankelijk, maar niet rolstoeldoorgankelijk. Bewoners 1 - In sommige gebieden zijn woningcorporaties een samenwerking aangegaan met vrijwilligersbrigade Het Zal Werken. Zoiets wellicht ook mogelijk in Prins Alexander. - Corporaties kunnen contact opnemen met Dennis Lohuis van Het Zal Werken om te zien wat de mogelijkheden zijn in Prins Alexander. - Behoefte aan het inzetten van vrijwilligersdiensten / het informele netwerk voor bijvoorbeeld kleine klusjes bij mensen thuis. - De kwaliteit van de klussendiensten moet wel gewaarborgd zijn --> geen onveilige situaties creëren. - Inventarisatie (wellicht door BSPA?) of het labelen van seniorencomplexen een gewenste en mogelijke oplossing is? Wat zijn de voor s en tegen s van het mengen/gescheiden houden van oud en jong? * Er zijn veel wooncomplexen in Prins Alexander (met name in Ommoord) waar voornamelijk senioren wonen. Deze wooncomplexen hebben echter niet officieel het label van een seniorencomplex (bijvoorbeeld omdat het complex niet aan die eisen voldoet) waardoor de woningen nu ook vaak aan starters worden toegewezen. De starters veroorzaken geluidsoverlast voor de senioren. Tegelijkertijd veroorzaken de senioren (bijvoorbeeld bij slechthorendheid) ook geluidsoverlast voor starters. - Stedelijk agenderen van dit issue door Langer Thuis programmateam. - De rol van woningcorporaties is beperkter geworden door de nieuwe wetgeving rondom passend toewijzen. Passend toewijzen (huurders mogen alleen reageren op een woning waarvan de huurprijs past bij hun inkomen) heeft serieuze consequenties voor het langer thuis wonen in het gebied: - Wanneer er in een bepaalde wijk geen of weinig woningen in iemand s huurcategorie vallen kan diegene dus niet in deze wijk wonen. Dit is problematisch omdat mensen vaak in een specifieke wijk willen wonen omdat zij hun netwerk daar hebben opgebouwd. Langer Thuis Prins Alexander 19

20 geschikte woning - Door het passend toewijzen wordt het moeilijker voor mensen om te verhuizen. - Sommige mensen kunnen dankzij de nieuwe regelgeving niet meer in een SOR woning terecht. - Corporaties krijgen financiele sancties als zij in meer dan 5% van de gevallen een uitzondering maken. - Een project opzetten waarbij bewoners een scootmobiel kunnen lenen of met elkaar kunnen delen. - Contact opnemen met het buurtscootmobielproject van Wilskrachtwerkt. - De stalling van scootmobiels in wooncomplexen is een probleem. Bewoners mogen hun scootmobiels niet stallen op de galerij of op de gang, maar hebben vaak geen alternatieve stallingsruimte. - Inventarisatie (wellicht door de BSPA?) van hoeveel woningen er daadwerkelijk levensloopbestendig zijn en hoe zich dit verhoudt tot het aantal senioren in Prins Alexander. - Veel flatcomplexen in Prins Alexander hebben een 55+ label, maar zijn tegenwoordig niet meer geschikt voor ouderen. Zo zijn deze woningen vaak bijvoorbeeld niet toegankelijk voor scootmobiels, zijn de douches te smal, de toiletten te laag, of liggen er drempels. Hierdoor wonen veel ouderen in een ongeschikte woning. Bewoners - Het duurt vaak erg lang voordat een aanvraag voor een woningaanpassing bij de gemeente in behandeling wordt genomen. - Wmo is niet transparant en bewoners ervaren willekeur in wat mensen wel of niet krijgen. Het duurt soms lang voordat iemand hulp krijgt en er zijn geen tijdelijke oplossingen mogelijk. Als een arts een indicatie geeft dan moet dat ook (snel) uitgevoerd worden. Bewoners - Aanvragen voor een traplift in huis zijn lastig en worden vaak afgewezen. Maar mensen willen wel graag in hun eigen huis blijven wonen. Bewoners - Door bezuinigingen in de zorg hebben mensen soms geen recht meer op een bepaalde woningaanpassing. Maar de kosten zijn uiteindelijk hoger wanneer zij daardoor makkelijker een ongeluk krijgen, dan wanneer zij wel de aanpassing zouden hebben. Voor sommige mensen is het ook moeilijk om zelf de aanpassing te regelen. Bewoners wild cards Maatregel Knelpunt Ingebracht door Prioritering - Er is veel angst voor de toekomst van mensen die nu opeens een lagere indicatiestelling krijgen. - Prins Alexander is een groot gebied met van elkaar verschillende wijken. Behoefte om wijkgericht in plaats van gebiedsgericht een arrangement te maken. - Bewoners maken zich zorgen om de eigen bijdrage in de zorg: kunnen zij de zorg die nodig is voor de algemene dagelijke behoefte in de toekomst nog wel betalen? Bewoners - Het is vaak zo veel gedoe om zorg aan te vragen via de gemeente dat sommige mensen het privé inkopen. Bewoners 20 Langer Thuis Prins Alexander

21 Hoofdstuk 2 De maatregelen 2.1 Digitale wijkgids Knelpunt Door de bomen ziet men het bos niet meer. Bewoners geven aan dat het niet duidelijk is waar ze met welke zorg- of hulpvragen terecht kunnen. Wie zijn de aanbieders en wat bieden ze aan? Ook professionals geven aan dat dit niet altijd duidelijk is. Daarbij geven veel professionals (waaronder huisartsen) aan dat het vaak lastig is (en veel tijd kost) om de juiste persoon binnen een andere organisatie te vinden. Maatregel Om dit probleem op te lossen stellen alle aanbieders in Prins Alexander, verenigd in Buurtgericht Samenwerken Prins Alexander (BSPA), voor om een digitale wijkgids te ontwikkelen. Met deze digitale wijkgids wordt het mogelijk om op trefwoord, dienst, product of aanbieder te zoeken naar waar, of bij wie je in de buurt terecht kunt. BSPA streeft ernaar om in samenwerking met alle betrokkenen de wijkgids binnen twee jaar volledig zelfvoorzienend te maken. Aanpak Om de digitale wijkgids mogelijk te maken zal samen met de lokale aanbieders en belanghebbenden (waaronder de gebiedscommissie) een goed werkend format worden uitgedacht en vervolgens worden ontwikkeld. Hierbij zal worden gezocht naar een manier om zo goed mogelijk te voorzien in de behoeften van de aanbieders en de vragers. Te nemen stappen: Aan deze digitale wijkgids zal een LinkedIn-achtige functie voor de buurt worden toegevoegd, zodat professionals elkaar makkelijk en snel kunnen vinden. Om deze oplossing succesvol en duurzaam te maken zal de wijkgids ook een podium bieden aan alle aanbieders in de wijk. In dit verband kan gedacht worden aan ondernemers, clubs, verenigingen, kerken, bewonersorganisaties etc. Resultaat Via de digitale wijkgids zal uiteindelijk een volledig overzicht worden geboden van het aanbod in Prins Alexander. De digitale wijkgids zal zo worden gemaakt, dat het mogelijk is om zonder extra inspanning eens per jaar ook een fysieke wijkgids te drukken voor degenen die dit op prijs stellen. Trekker Maatregel Anton van den Beukel (BSPA) In samenwerking met: Hilbert Keizer (Gebiedsdirecteur), Sandra Pronk (Leger des Heils), Rolf de Jong (Ons Alexander), Robbert Alves (Lotus Zorg op Maat), Jouke Bosma (Senioren Advies Raad), Lotte Govaart (Laurens Buurtpas) Langer Thuis Prins Alexander 21