Boekverslag Nederlands God's gym door Leon de Winter

Transcriptie

1 Boekverslag Nederlands God's gym door Leon de Winter Boekverslag door een scholier 2643 woorden 10 juni ,5 18 keer beoordeeld Auteur Genre Leon de Winter Psychologische roman Eerste uitgave 2002 Vak Nederlands Bibliografische gegevens: Titel: God s Gym Schrijver: Leon de Winter Jaar van uitgave: 2002 Gelezen druk & jaar: eerste druk, 2002 Uitgever: De bezige bij Plaats van uitgave: Amsterdam Aantal blz: 371 Samenvatting: De Proloog is een verklaring van God (van Godzilla), de grote zwarte eigenaar van de sportschool God s Gym, hoe het zover heeft kunnen komen dat Mirjam Koopman, een leerlinge die bij hem achter op de motor zat, op haar verjaardag omkwam tijdens een ongeluk. We horen over het verleden van alle betrokkenen. Op 22 december 2000, de dag dat Mirjam Koopman, dochter van de halfjoodse scriptschrijver Joop Koopman, 17 jaar wordt, heeft zij een afspraak met haar vriendinnen om te lunchen. Als ze vertrokken is, krijgt Joop een telefoontje van Philip, een oude schoolvriend, of hij zin heeft om langs te komen in Philips appartement. Zij hebben elkaar al jaren niet meer gezien. Philip vraagt hem of hij undercover wil werken voor de Mossad (de Israëlische geheime dienst). Hij moet toevallig in contact zien te komen met Omar, een jonge Nederlandse Marokkaan, die ervan wordt verdacht een terrorist te zijn. In eerste instantie wil Joop weigeren, maar door het noodlottige telefoontje dat hij krijgt tijdens het gesprek, verandert zijn hele leven. Mirjam, zijn enige dochter voor wie hij zorgt na zijn scheiding, ligt zwaar gewond en in coma in het ziekenhuis. Joop denkt dat iemand een grap met hem wil uithalen maar gaat toch samen met Philip naar het ziekenhuis. Mirjam sterft s nachts aan haar verwondingen. Joop geeft in een roes van verdriet toestemming voor een harttransplantatie. Hij vervalt in een diepe en sombere rouw. Dan, op een dag, komt God langs. Hij is in tranen en geeft zijn leven aan Joop: Mijn leven is nu voor u! Pagina 1 van 5

2 Doet u ermee wat u wilt. Het was mijn schuld! God bood Mirjam een lift aan nadat ze had gesport in zijn school. Hij moest dezelfde richting op als Mirjam, dus kon ze makkelijk bij hem achterop. Door een samenloop van omstandigheden, die in de proloog zijn beschreven, lag er een olievlek op de snelweg, een auto slipte en botste tegen de motor van God aan. Joop kan het hem niet vergeven dat hij haar achterop heeft genomen. Maar God blijkt een goedmoedige en vriendelijke jongen te zijn die alles voor Joop overheeft (hij heeft zelfs zijn sportschool verkocht en wil van het geld dat hij ervoor heeft gekregen een tempel op het graf van Mirjam laten bouwen en bekeert zich tot het jodendom). Door deze ongelukkige omstandigheden in Joops leven gaat hij toch in op Philips aanbod, voornamelijk voor het geld. Hij raakt inderdaad aan de praat met Omar, die een aardige en praatgrage jongeman blijkt te zijn. Ze krijgen een band. Omar wil een postorderbedrijf voor moslims op internet zetten en heeft veel vrienden die hacken. Dan komt Linda opeens opduiken, een nicht op wie Joop vroeger verliefd was. Zij is bekeerd tot het boeddhisme en is met een monnik in Amerika om via fondsen geld te krijgen voor een klooster in Tibet. Linda en Joop worden opnieuw verliefd op elkaar. Zij beweert dat de monnik de reïncarnatie is van Joops grootvader die voor de oorlog miljoenen heeft achtergelaten op een Zwitserse bank. In eerste instantie gelooft Joop het niet, maar nadat hij de man heeft gezien en met hem heeft gesproken begint hij toch te twijfelen. Samen met de directeur van een bank worden er papieren opgesteld en Joop zet zijn handtekening eronder. Nadat hij dat heeft gedaan hoort hij niets meer van Linda, hij is bedrogen en naar de miljoenen kan hij fluiten. Plotseling wil Joop weten wie het hart van zijn dochter heeft gekregen na het ongeluk. En omdat de familie van de draagster van Mirjams hart zich niet kenbaar wil maken, komt Joop op het idee dat Omar en zijn vrienden hem daar wel eens mee zouden kunnen helpen. Philip komt erachter dat Joops relatie met Omar anders verloopt dan de bedoeling is en moet Omar nu liquideren. Philip heeft ervoor gezorgd dat de dochter van een Iraanse sympathisant van de Mossad, Alia Nuri, het hart van Mirjam heeft gekregen. Als Omar erachter zou komen waar zij in werkelijkheid verblijft (in Portland ) in plaats van Parijs waar Omars vrienden denken dat zij is, zou het heel gevaarlijk zijn voor de Iranese familie en voor de Mossad. Van Omar horen we in het boek niets meer terug. Philip helpt Joop verder en zorgt ervoor dat hij Alia Nuri kan ontmoeten zonder dat zij weet wie Joop is. Het boek eindigt met een Epiloog, nadat Joop weer thuis is en met God praat over wat er allemaal is gebeurd met Linda en de ontmoeting in Portland. Verder schrijft God in de Epiloog over de mensen die op 22 december 2000 door het noodlot betrokken waren bij het ongeluk. Thema + motieven: Als je een dierbare verliest dan heeft dat grote impact op je leven en beslissingen - wanneer Mirjam net dood is verwaarloost Joop de eerste paar weken zijn leven. Hij rookt een aantal pakjes Marlboro per dag, hij drinkt veel en om te slapen slikt hij ook nog pillen. Dit doet hij om het ongeluk te vergeten, en in zijn dromen door te leven. Dit zijn de gevolgen op de korte termijn. - Errol Washington voelt zich zo schuldig over het ongeluk dat hij Joop aanbied om alles voor hem te doen. Joop twijfelt eerst, maar laat Errol toch bij hem inwonen. Hij vult een beetje de leegte die Mirjam heeft achter gelaten. Dit is natuurlijk heel anders dan het daarvoor was. - Joop stort zich in het spionage leven. Hij moet er achter komen wat Omar van Lieshout in LA doet. Hij doet dit alleen omdat hij cind dat hij nu wel risico s kan nemen. Als Mirjam nog geleefd, had hij het nooit Pagina 2 van 5

3 gedaan, omdat het te gevaarlijk zou zijn, en hij wilde niet dat zij misschien in de problemen zou komen. - Omdat Mirjam dood is komen veel mensen Joop opzoeken. Zo ook Linda, die Joop nog kende van lang terug. Joop begint een nieuwe relatie. Als Mirjam nog geleefd had, was Joop niet zomaar een nieuwe relatie begonnen. Omdat het ook grote invloed zou hebben op Mirjams leven. Commentaar op het thema: Ik ben het voor een zeer groot deel eens met het thema. Het is bij mij nog nooit voor gekomen dat er echt een dierbaar persoon die dicht bij me stond is overleden. Wel ken ik personen die het wel hebben meegemaakt. En de een neemt het anders op dan de ander. Vaak als de dierbare al oud is of een lang ziekte bed heeft gehad kunnen mensen zich voor bereiden op een ander leven, zonder de persoon die zal overlijden. Ik zag dat bij die mensen ook vlak na de dood, toch ook wel emotioneel geraakt zijn, maar de echte rouw duurt meestal toch minder lang, ze hebben het besef al eerder gemaakt, en er over nagedacht. Ze pikken hun leven dan meestal sneller op. Bij mensen die plotseling overlijden en die ook een groot deel van het leven van andere mensen innemen is het anders. Zoals het vaak is bij verkeersongelukken. Ik heb het gelukkig nog nooit meegemaakt, maar ik heb wel verhalen gehoord. Mensen zijn de eerste weken vaak zo verbijsterd dat ze niet kunnen slapen en eten laat staan werken. Dit duurt meestal enkele weken, maar dan is er toch een grote verandering plaatsgevonden. Een deel van je leven is gestopt. Ik kan me ook voorstellen dat je dan ook andere beslissingen zou nemen, je bent dan meestal minder instaat tot goed nadenken. Ik zou denk ik ook een minder verantwoordelijkheidsgevoel hebben en daarom misschien andere beslissingen nemen. In ieder geval verandert je leven of je nou wil of niet. Bij de een meer dan bij de ander. Het kunnen grote dingen zijn of kleine dingetjes die veranderen. Maar veranderen zal het altijd. Structuurelementen: Perspectief: Het verhaal wordt verteld door een subjectieve verteller. Het verhaald draait altijd om Joop. Er komen geen stukken voor waarin Joop niet voorkomt. Ik zat eerst te twijfelen of het personaal of neutraal zou zijn. Maar ik heb met de manier van overal ik in plaats van hij in te vullen, gemerkt dat het een personale verteller is. Als hij Mirjams hart wilde zoeken, had hij geld nodig. Hij wilde een goede prive-detective inhuren en hem een bugdet ter beschikkung stellen. Maar om de een of andere reden had hij zichzelf niet toegestaan meteen te verklappen wat Omar hem had verteld Ze ziet hier goed, dat de verteller redeneert vanuit de gedachten van Joop. Ik had, toen ik het boek las, helemaal niet door dat het zo was. Het lijkt er gewoon op alsof er een alles wetende verteller is. Maar er wordt nooit wat verteld over de gedachten van andere personages. Tenzij ze in een dialoog zijn. Dit geeft een eenzijdige kant aan het verhaal. Maar ik heb het totaal niet als vervelend ervaren dat je niet de gedachten van de andere personages weet. Joop is de belangrijkste personage en het hele boek draait om zijn gebeurtenissen en gedachten daarbij. Als het echt belangrijk is wat de gedachten zijn van de personages komen ze wel voor in dialogen. In de Proloog en Epiloog wordt het verhaal verteld in door een neutrale verteller en nog een klein stukje door een ik-verteller. Dit is nodig omdat Godzilla in de proloog alle omstandigheden heeft opgeschreven, Pagina 3 van 5

4 dit zijn feiten en neutraal. Als hij ze allemaal heeft verteld geeft hij de samenloop van omstandigheden vanuit de ik-persoon. De epiloog wordt weer verteld door een neutrale verteller. Spanning: Leon heeft in dit boek meerdere verhaallijnen gebruikt, die vaak aan het einde toe samenkomen. Hij gebruikt korte hoofdstukjes, waarbij bij elk nieuwe hoofdstukje weer een andere verhaallijn verder gaat. Meestal had ik aan het eind van zo n hoofdstuk dat ik verder wilde gaan met dat verhaal en niet me weer moest concentreren op die andere verhaallijnen. Leon de Winter heeft in dit boek niet echte spanningsbronnen gebruikt zover ik kan beoordelen. Je bent zeker non-stop gekluisterd aan het boek, maar dat komt niet door de spanning maar doordat het mij gewoon mateloos boeide. Doordat Leon de Winter over dingen schrijft waar je in het dagelijks leven vaak nauwelijks mee geconfronteerd wordt. Tijd: Je begint de proloog met de omstandigheden en de sameloop daarvan, daar is eigenlijk geen chronologie aan gekoppeld het losse feiten uit het verleden. Als het verhaal dan begint, zit je op de dag van het ongeluk, een paar uur voordat het gebeurt. Na het ongeluk ga je vaak terug in de tijd, mee met de gedachten van Joop over Mirjam, Ellen, Linda en veel andere dingen. Maar voor de rest verloopt het verhaal chronologisch. Dit maakt het verhaal enigszins overzichtelijk. Tussen de hoofdstukken zit meestal wel een tijdsprongetje, bij een nieuw hoofdstuk is er een nieuwe gebeurtenis en daar zit dan meestal een halve dag tussen ofzo. Ruimte: Het hele verhaal (afgezien van de flashbacks) speelt zich af in de VS, en voornamelijk in LA. Leon de Winter maakt hier veel gebruik van. Hij laat de personages vaak uiteten gaan en andere culturele dingen en zo leer je termen en gewoontes kennen die daar gehanteerd worden. Dit geeft een deel realisme weer, maar het is ook een van de kenmerken van Leon de Winters werk. Vaak details gebruiken die niet relevant zijn voor het thema, maar vooral in dit boek wel heel leuk zijn om te lezen. Je leert een beetje het cultuurje kennen van LA. Nu een stukje uit het boek over het typische Amerikaanse gedrag: In Los Angeles slik je in noodtempo wat je weg wilde eten en wanneer je je vork neergelde was dat het signaal voor de afruimer per definitie een jonge Latino om in te grijpen en de tafel te ontruimen. Het had Mirjam altijd geërgerd I ll tell you when I m finished, okay? luidde altijd haar reactie op de vraag: Finished? Nooit werd dat in een volzin gezegd. Uitsluitend: Finished? Personages: Joop is de enige open figuur in het verhaal. Je merkt dit heel duidelijk aan de gedachten die je lezen krijgt die door zijn hoofd spelen. Hij denkt vaak terug aan de tijd voordat Mirjam dood is. Ook worden zijn meningen over mensen en dingen duidelijk voor de lezer als gedachten. De auteur heeft hiervoor gekozen omdat hij duidelijk wil laten blijken hoe personen met het verlies omgaan van een dierbare. Hij heeft niet gekozen voor meerdere personen. Maar diegene die het dichstbij haar stond: Joop. En wat deze allemaal doormaakt. Zo wordt je meegezogen in zijn leven, zijn lijden en beslissingen. Je indentificatie gaat totaal Pagina 4 van 5

5 uit naar hem. Er valt ook niet met iemand anders te indentificeren omdat dat gesloten figuren zijn. Hoe verhogen deze trucs mijn leesplezier: Als ik een boek lees, let ik tijdens het lezen nooit op structuurelementen tenzij ze overduidelijk aanwezig zijn. op dat moment zou dat mijn leesplezier verminderen. Ik vind het wel leuk om daar na het lezen dan over na te denken. Het perspectief is zo gekozen dat je volledig in het lichaam kruipt van Joop. Dit maakt het goed te indentificeren met de hoofdpersoon. Je leest zijn belevingen en gevoelens daarbij. Ik vind dat wel leuk om te lezen, het maakt het boek een stuk minder oppervlakkig. De beleving van de persoon is vaak veel leuker om te lezen dat de gebeurtenis zelf. Het perspectief werpt ook vragen op wat er buiten Joop om allemaal gebeurt, de vragen die Joop zelf ook heeft. Hierdoor wordt je echt in het leven van de hoofdpersoon betrokken. Leon de Winter heeft in dit boek weinig aan spanningsopbouw en spanningsbogen gedaan. Ik denk dat de grootste spanning ontstaat door de ontwetendheid van Joop wat er om zich heen gebeurt. Je wilt als lezer graag weten wat er gaat gebeuren, hierdoor wordt enigszins spanning gecreeërd. Maar niet de spanning trok me in dit boek, maar meer de gebeurtenissen die je boeien, omdat ze onwaarschijnlijk maar toch realistisch zijn. Het verhaal speelt zich af in het heden. Met de palestijnse oorlog en de hedendaagse dingen die erin terugkomen. Dit maakt he boek actueel en herken je er dingen in. er verstrijkt in het boek ongeveer een half jaar. De tijd is niet een element wat Leon de Winter gebruikt om het leesplezier van de lezer te verhogen. De ruimte die Leon de Winter heeft gekozen is de stad Los Angeles. Dit waarschijnlijk omdat hij er een aantal jaar heeft gewoond en dus zo veel van de topografie en gebruiken van de stad weet. Ik vind dat hij hier leuk gebruik van maakt, door deze cultuur over te brengen wat past bij de verhaallijn. Hij heeft het vaak over de restaurantjes en andere dingen die LA kenmerken. Dit maakt het verhaal realistisch en je leert nog wat over de gewoontes. Ik denk dat Leon de Winter, Joop als een normaal persoon wil laten overkomen. En wat deze zou doen in de situaties die voorkomen in het boek. Om hem heen zijn juist hele typeische personages. God, Linda, Philip en Omar. Dit zijn allemaal personages die heel uitzonderlijk zijn. Zo kan je je indetificeren met Joop, als hij in bijzondere situaties beland. Deze situaties kunnen alleen maar gecreeerd worden door de uitzonderlijke personages. Dus de personages zijn erg belangrijk voor de situaties, die maken het boek leuk en boeiend. Titelverklaring: God is de personage die Mirjam op de motor meenam, en waardoor ze verongelukte en Mirjam dus stierf. God was vroeger een karate expert, later is hij een gym begonnen. Mirjam kwam een aantal keer in zijn gym trainen, die hij God s gym heeft genoemd. God is bereid om de gym te verkopen om voor Mirjam een mausoleum te laten bouwen. God s gym slaat alleen op de verhaallijn van de dood van Mirjam en de verdere vriendschap met God. Heeft geeft weinig info over het boek, je weet met de titel dus nog echt niet wat je te pakken hebt. De titel is ook erg neutraal, voor mijn gevoel had het ook heel anders kunnen heten. Bijvoorbeeld Joe Koepm n Pagina 5 van 5