Boekverslag Nederlands De erfenis door Connie Palmen

Transcriptie

1 Boekverslag Nederlands De erfenis door Connie Palmen Boekverslag door een scholier 2617 woorden 30 januari ,2 47 keer beoordeeld Auteur Genre Connie Palmen Biografie, Novelle Eerste uitgave 1999 Vak Nederlands Bibliografische gegevens Auteur: Connie Palmen Titel van het boek: De erfenis Jaar eerste druk: 1999 De gelezen druk: 1999 Plaats van de uitgever: Amsterdam Aantal bladzijden: 96 Titelverklaring Ik denk dat men de titel: "De erfenis" heeft gekozen omdat er iets (boek) wordt achtergelaten dat nog niet af. Een persoon (Max) krijgt na de dood van Lotte Inden (de hoofdpersoon) het boek om af te maken. Het boek dat nog moet worden afgemaakt is "de erfenis". Aan de ene kant vind ik het een goede titel omdat het hele verhaal draait om het boek dat moet worden afgemaakt. Dus de overleden vrouw Lotte bezat een boek en toen ze stierf liet ze het achter voor Max en hij erfde dus dat boek. Daarmee erft de lezer haar denken en doen. Aan de andere kant vind ik het geen goede titel omdat het niet echt gaat om een materiele erfenis. Bij een erfenis denk je meestal bijvoorbeeld aan een huis of geld enz., maar hier gaat het meer om het streven van een vrouw die haar boek heel graag af wil krijgen. Maar omdat ze ziek is en dood gaat en haar boek niet zelf af kan maken, verteld ze alles aan Max die het boek na haar dood moet afmaken. Het is meer een plicht die hij zichzelf oplegt in ruil voor verblijf en eten. Pagina 1 van 6

2 Inhoud De schrijfster Lotte Inden krijgt te horen dat ze ongeneselijk ziek is. Ze neemt Max Petzler, een ontevreden Neerlandicus, in dienst. Tegen kost en inwoning zal hij haar vierentwintig uur per dag bijstaan en langzaam maar zeker de taken overnemen die zij niet meer uit kan voeren. Een van deze taken is het afronden van het levenswerk van Lotte, een boek waarover ze heel lang heeft nagedacht en dat ze helemaal in haar hoofd heeft zitten, maar dat ze uit tijdgebrek nooit meer af zal krijgen. Max trekt bij Lotte in en er groeit een hecht band tussen deze twee mensen. Ondanks het feit dat ze uiteindelijk elkaars geliefden worden kan Max niet de plaats innemen van TT, de grote liefde van Lotte. Lotte is tot het einde van haar leven toe bang dat Max haar boek niet goed genoeg begrijpt om het te kunnen voltooien. Het ergert haar soms dat ze niet aan een half woord genoeg hebben zoals zij en TT hadden. Als Lotte op een ochtend sterft neemt Max een uur om alleen van haar afscheid te kunnen nemen. Daarna belt hij de familie. Als iedereen weer weg is duikt Max opnieuw Lotte 's archief, 'haar erfelijke materiaal' in. Lotte wacht op hem in haar boek. Thema Waar een wil is, is een weg. Als je iets heel graag wilt hebben, doe je er echt alles aan/ voor om te krijgen/ bereiken wat je wil en moet je niet opgeven. Commentaar op thema Ik vind dit thema aan de ene kant een goed thema, omdat je vaak als je iets heel graag wilt, je er veel voor over hebt. Als je er weinig voor over hebt, dan vind je wat je er niet voor over hebt belangrijker dan het doel waarvoor je het zou opgeven. Dat zou je dan liever willen, dan zou je dat andere niet heel graag willen. Als je iets echt heel graag wilt, dan verzin je meestal wel een manier om het te laten gebeuren. Een voorbeeld hiervan is toen een vriendin van mij moest van Sint Maarten verhuizen naar Nederland, vanwege school. Ze moest haar ouders en familie daar achterlaten, maar dat had ze er voor over omdat ze graag een goede opleiding wilde. Aan de andere kant ben ik het niet mee eens met het thema, omdat je niet altijd alles naar je eigen zin kan maken. Als je alleen maar denkt aan je zelf, dan ben je enorm egoïstisch bezig. Je kunt dus niet altijd alles doen wat jij wilt. Motieven 1. Lotte neemt Max in dienst. Max krijgt kost en inwoning als hij haar 24 uur begeleidt. Hieruit blijkt dat ze heel wat over heeft voor dat er iemand haar bijstaat en helpt haar taken over te nemen, waaronder het boek afmaken. 2. Lotte is tot het einde van haar leven bang dat Max toch niet helemaal begrijpt hoe het boek moet worden. Hierdoor blijft ze het hem steeds uitleggen, waar veel geduld voor nodig is. Dit zegt dat ze er best wel wat voor over heeft om haar boek goed te kunnen afronden. 3. Uit het vorige motief blijkt ook dat Lotte heeft doorgezet en niet heeft opgegeven. Ze is doorgegaan tot haar dood. Pagina 2 van 6

3 4. Als Lotte op een ochtend dood gaat, dan gaat Max eerst nog een uur in haar archief kijken. Daarin liggen alle gegevens die hij nodig heeft voor het boek. Dit was Lotte's bedoeling, en dat bewijst dat ze er veel tijd in heeft gestoken om te zorgen dat Max precies wist wat hij moest doen. 5. Max en Lotte leren elkaar goed kennen, en krijgen een speciale band. Ook daarin moet tijd gestoken worden, waar je geduld voor moet hebben. Structuurelementen Perspectief Het perspectief van dit boek is subjectief. Het verhaal wordt namelijk verteld door Max, en dat is een persoon uit het boek. 3 voorbeelden uit het boek zijn: 1. "In mijn toespraak op de begrafenis van Lotte Inden vertelde ik wat zij mij had verteld toen ik bij haar begon te werken." Hieruit blijkt dat het wordt verteld door iemand die voor Lotte heeft gewerkt. Dat was in dit boek Max. 2. ''Zorg alsjeblieft goed voor haar, Max, zei hij tegen mij, want ik weet me geen raad zonder deze scherpe tong". Hieruit blijkt dat de 'mij' Max heet en dus de verteller is. 3. "Ken je het boek goed genoeg? Heeft ze een aantal keren bezorgd gevraagd, als ik naast haar op bed lag. Ja, zei ik". Hieruit blijkt dat ze tegen de ik persoon vraagt of hij het boek goed begrijpt en dat heeft ze alleen uitgelegd aan Max. Dit perspectief is bepalend voor een hoge betrokkenheid, omdat de verteller midden in het verhaal staat. Gelijktijdig is er een lage betrouwbaarheid omdat je het verhaal maar vanuit één oogpunt ziet, namelijk dat van Max. De auteur heeft voor dit perspectief gekozen omdat Max het beste de gevoelens van Lotte wist. Lotte ging dood dus die kon het niet schrijven, en Max was 24 uur per dag bij haar en wist dus precies de gevoelens van Lotte. De schrijver wilde de gevoelens van Lotte uitbeelden, daarom heeft hij voor Max gekozen. Ik ben het met de keuze van de schrijfster eens omdat dit het mooiste perspectief is om gevoelens te beschrijven en op de lezer over te brengen. Spanning De spanning in het verhaal is laag, want het wordt langzamer verteld dan het in werkelijkheid gebeurt. Verder weet je van tevoren al wat er gaat gebeuren, omdat er in de eerste regel meteen wordt verteld wat er gaat gebeuren. De rest van het verhaal is één grote flashback. Door deze manier van spanning is het boek niet erg uitdagend om te lezen. Chronologie Het verhaal begint te vertellen op het moment dat Lotte net is doodgegaan. Vanaf dan is het beschreven vanuit de flashback waarin Max Lotte ontmoet. Het verhaal loopt dan verder door totdat Lotte net is doodgegaan. Hiermee is de cirkel in het verhaal rond. Het effect van deze chronologische structuur is dat je van tevoren al precies weet wat er gaat gebeuren. Dit maakt het verhaal wat saai. Pagina 3 van 6

4 Figuren Lotte. Lotte is een open figuur. Dit is te merken aan het feit dat ze niet in een keer wordt voorgesteld, maar dat je haar leert kennen in de loop van het verhaal. Ook ontwikkelt Lotte zich in het verhaal, ze wordt opener. Max. Ook Max is een open figuur, omdat hij net als Lotte niet in een keer wordt voorgesteld. Hij verandert ook in de loop van het verhaal; hij krijgt meer begrip voor Lotte. Verder zijn er nog allerlei kleine personages in het boek, maar daarover kun je niet echt zeggen wat voor personen dat zijn. In de meeste gevallen zijn dit gesloten figuren. Informatie over de auteur Biografische gegevens Connie Palmen is op 25 november 1955 geboren in St.Odiliënberg, een dorpje met een klooster in de buurt van Roermond. Als kind was ze erg gevoelig voor alles wat met God te maken had, maar toen ze ouder werd veranderde dat. Ze begon zich te interesseren voor filosofie en dan voornamelijk in het werk van Foucault. Deze naam kom je ook tegen in het boek 'De Wetten' van Connie Palmen. Na de middelbare school ging ze in Roermond studeren aan de pedagogische Academie. Toen ze 22 was, vertrok ze naar Amsterdam waar ze Nederlands en later ook filosofie studeerde. Informatie over het werk Connie Palmen heeft in totaal 4 boeken geschreven. Als eerste kwam haar boek 'De Wetten' uit in In 1995 kwam haar boek 'De Vriendschap' uit, gevolgd in 1998 door haar boek 'I.M.' Als laatste kwam haar boek 'De Erfenis' uit in 1999, als Boekenweekgeschenk. In de boeken wordt op een ingewikkelde manier geschreven, een beetje filosofisch. Buiten deze boeken heeft ze in 1992 een scriptie gepubliceerd onder de titel: 'Het weerzin wekkende lot van de oude filosoof Socrates'. Deze scriptie heeft zij in 1988 geschreven, toen ze net haar studie filosofie had afgerond. Informatie over de thematiek Over de thematiek in haar boeken kan ik eigenlijk weinig zeggen. Ik heb niet echt een overeenkomst kunnen vinden tussen de thema's van haar boeken. Wel zijn het allemaal een beetje filosofische boeken en krijgt de hoofdpersoon een relatie met een ander (hoofd) persoon. Dit laatste weet ik niet zeker van het boek 'De Vriendschap', maar in het boek 'De Wetten' krijgt Marie Deniet een relatie met bijna alle mannen waarover ze schrijft. In het boek 'I.M.' heeft ze een relatie met Ischa, en in het boek 'De Erfenis' krijgt Lotte Pagina 4 van 6

5 een zekere relatie met Max. Informatie over haar populariteit De boeken van Connie Palmen zijn redelijk populair. Dit kan je onder andere zien aan een stukje van een recensie in HP/ de Tijd, door Jaap Goedegebuure: ' Ik kan me niet herinneren dat ik ooit zulk hartverscheurend proza heb gelezen.( ) Niet eerder zag ik zo snijdend geformuleerd wat, de dood van de geliefde betekent. Ook voor andere critici is de wezenlijke vraag of Palmen al dan niet het particuliere heeft weten overstijgen. Haar boek 'De Vriendschap' (1995) werd bekroond met de AKO Literatuur Prijs 1995 en ook met de publieksprijzen als de Trouw Publieksprijs voor het Nederlandse Boek en Humo's Gouden Bladwijzer Natuurlijk zijn er ook mensen die haar werk niet goed vinden. Zo kreeg ze veel commentaar op haar boek 'I.M.'. Critici verweten haar dat zij haar eigen leven had gebruikt om winst te maken, en dat zij het privé leven van niet alleen zichzelf, maar ook het leven van Ischa Meijer tot iets publieks gemaakt had. Ook kreeg ze van veel vrouwen kritiek op haar boek 'De Wetten', omdat ze daarin schrijft dat ze schrijven een mannelijk beroep vindt. Hierover zegt zij: "Alleen mannen hebben daar de tijd voor. Vrouwen moeten kinderen krijgen, veel bij hen zijn en lekker koken. Het is ook het mooiste wat er is, het dragen, het baren en het zorgen voor kinderen. Maar al zal ik zelf het woordelijke baren nooit boven het vleselijke baren stellen, ik vind het prachtig dat je aan zo'n natuurdrift geen gehoor meer hoeft te geven. Identificatie Ik kan mij niet goed identificeren met Lotte Inden. Dit komt omdat wij twee totaal verschillende personen zijn. Lotte huurt iemand in, en laat zomaar een wild vreemde man zich verdiepen in haar privé leven. Dit zou ik persoonlijk nooit doen, omdat ik liever iemand om mij heen zou willen hebben die ik ken en vertrouw. Lotte weet lang niet zeker dat Max het boek echt wel af zal maken. Zij heeft een grenzeloos vertrouwen in de mensheid en dat vind ik niet reëel. Ook wil Lotte haar leven afsluiten door middel van een boek. Ik vind dit een beetje raar, want waarom zou zij zo belangrijk zijn om daar een boek over te schrijven. Dit geeft aan dat zij een hoge dunk (kapsones) van zichzelf heeft. Verder is Lotte ongeneeslijk ziek. Ik kan mij niet voorstellen hoe het is om ongeneeslijk ziek te zijn en dus niet lang meer te leven. Daarom kan ik mij niet goed in de reacties en denkwijze van Lotte inleven. Commentaar op het boek "In mijn toespraak op de begrafenis van Lotte Inden, vertelde ik wat ze tegen mij zei toen ik voor haar begon te werken. Ik heb niet genoeg tijd om fatsoenlijk en beleefd tegen je te zijn, had ze gezegd, dus vergeef mij bij voorbaat mijn grofheden. Wat ze daarna had gezegd verzweeg ik: en als je er niet tegen kunt dan moet je gaan". Zo begint de erfenis van Connie Palmen. Ik raad dit boek af om te lezen aan 4 Havo leerlingen. Het onderwerp: Ik vond het onderwerp op zich wel een leuk onderwerp, omdat ik het wel interessant vind om over te lezen. Echt origineel is het niet. Dat is wel jammer, want er zijn namelijk al heel veel boeken met ongeveer hetzelfde onderwerp, en dit boek had niet echt iets speciaals toe te voegen op de rest. Pagina 5 van 6

6 De gebeurtenissen: Er gebeurt eigenlijk heel weinig in het verhaal. Het is meer een beschrijving van hoe Lotte wil dat het boek wordt. Het enige wat er gebeurt is dat Lotte en Max een relatie krijgen, maar dit groeit eigenlijk een beetje. Het is niet erg plotseling ofzo. Hierdoor wordt het verhaal best saai. De bouw(de chronologie): er zit meteen vaart in het verhaal, het begint heel duidelijk. Het hele verhaal is een flashback, maar in die flashback lopen alle gebeurtenissen wel op chronologische volgorde. Dit maakt het verhaal duidelijk. Wel is het saai dat je aan het begin al precies weet wat er allemaal gaat gebeuren. De personages: Ik vond de personages niet zo heel erg interessant, omdat ik me niet echt kon identificeren met de personen. Max is biseksueel en Lotte ongeneeslijk ziek. Het is leuker om een boek te lezen waarmee je jezelf kan identificeren met een personage. Het taalgebruik: Connie Palmen schrijft erg ingewikkeld. Ik vind dit zelf niet erg, omdat ik het over het algemeen wel snap en het een uitdaging vind om te lezen. Als je dit niet vindt, dan is het erg saai als je er niets van snapt. Het einde: Het einde is een gesloten einde.. Ik hou zelf van gesloten eindes, omdat ik als het boek lees een eigen einde erbij ga verzinnen. Als dat einde klopt met dat wat er in het boek als einde is, dan vind ik dat leuk. In dit geval kwam dit over een. Ook vond ik het een heel mooi einde, omdat hij toch Lotte's boek af gaat schrijven. Het eerste argument (het onderwerp) vind ik wel belangrijk, omdat als het onderwerp me niet interesseert, dan lees ik het boek met minder interesse en dus ook met minder plezier. Het tweede argument (de gebeurtenissen) vind ik ook wel belangrijk, omdat als er heel weinig in een boek gebeurt, dan wordt het verhaal heel saai. Het derde argument (de bouw) vind ik (iets minder, dat wel) belangrijk, omdat als de structuur niet duidelijk is, dan wordt het boek gelijk een stuk moeilijker om te lezen. Het vierde argument (de personages) vind ik iets minder belangrijk, omdat het wel leuk is om je te kunnen identificeren met de personen, maar het is minder belangrijk dan de rest. Het vijfde argument (het taalgebruik) vind ik ook belangrijk, omdat het denk ik belangrijk is om het verhaal goed te begrijpen. Dat maakt het lezen een stuk leuker. Het laatste argument vind ik niet echt belangrijk, omdat dat meer een kwestie van smaak is. De ene vindt een verrassend einde leuk en de ander een voorspelbaar einde. Ik raad dit boek af, voornamelijk omdat het heel saai wordt door het (te vaak gebruikte) onderwerp en het einde wat je al in het begin van het boek te horen krijgt. Pagina 6 van 6