Boekverslag Nederlands De foto in mijn hoofd door Yennik Meert

Transcriptie

1 Boekverslag Nederlands De foto in mijn hoofd door Yennik Meert Boekverslag door een scholier 1960 woorden 2 februari ,8 9 keer beoordeeld Auteur Genre Yennik Meert Jeugdboek Eerste uitgave 2000 Vak Methode Nederlands Op niveau plus ALGEMEEN. Het boek dat ik gekozen heb heet: De foto in mijn hoofd. Het is geschreven door: Yennik Meert. De omslag is getekend door: Marijke Meersman. En het boek is vormgegeven door: Peer de Maeyer. Het boek is uitgegeven door: Davidsfonds/Infodok, dat is in Leuven. WAAROM HEB IK DIT BOEK GEKOZEN? Dit boek heb ik gekozen omdat het me een leuk boek leek toen ik de achterkant las. Maar het maakte me ook nieuwsgierig, want er stond dat ze een foto van een jongetje vond en zij dacht dat het haar vader was maar dat wist ze niet zeker. Ook vond ik de titel (De foto in mijn hoofd) wel apart en wou ik weten waar die op sloeg. De omslag vond ik er in de eerste instantie niet zo bijzonder uitzien maar op de achterkant staat een handafdruk met rode en zwarte verf en het rode leek bloed. Om deze redenen heb ik het boek gekozen. MIJN MENING. Het boek vond ik heel werkelijk, want het ging over een meisje dat haar vader niet kende en dat gebeurt nog best vaak. Ik vond het heel interessant om te lezen, want het bleef vaak spannend en er gebeurde onverwachte dingen waardoor het leuk bleef om door te lezen. Het was ook wel zielig, want ze kende haar vader niet maar haar moeder wel en die hield dat voor haar Pagina 1 van 5

2 verborgen en dat was zielig. Het was ook heel nieuwsgierig makend, want elke keer vond ze onverwachts dingen en toen ze het adres van haar vader wist zou ze naar hem toegaan maar dat wist ze toen ook nog niet zeker. Doordat ze veel dingen nog niet zeker wist en op het moment zelf vaak pas echt besliste bleef het spannend en maakte het je nieuwsgierig. SAMENVATTING. Eli heeft geen vader, haar moeder zegt dat hij is weggegaan bij hun en meer wil hij er niet over zeggen. Eli is een keer een weekend alleen thuis en bladert in een boek van haar moeder. Er zat een oude enveloppe in zonder adres of afzender. Ze maakte de enveloppe open en er zaten foto's in, vier foto's van een baby en een van toen die baby kleuter was geworden. Eerst dacht ze dat zij het was, maar de kleuter was duidelijk een jongen. Was het haar vader? Nee, de kleren waren te modern. Ze keek de enveloppe nog eens na, er zat een ontvangstbewijs in. Daarop stond: Fotohall, Aromastraat 40, 2800 Mechelen. Op de achterkant van het papiertje stond Herman Jacobs, haar vader. Dan gaat ze naar het atelier van haar moeder, daar vind ze een beeldje van het jongetje op de foto. Een paar dagen later vertelt ze Arne (een vriend) van de foto's. Arne stelt voor om naar de Fotowinkel te gaan en te vragen of ze daar haar vader kennen. De man in de winkel kende hem wel, hij kwam nog altijd hier zijn foto's afdrukken. Ze vragen het adres en de man schrijft het op. Dan gaan ze naar huis, Eli zegt tegen haar moeder dat ze alles wil weten, maar haar moeder word kwaad. De volgende dag gaat Eli samen met Arne naar Antwerpen, om haar vader op te zoeken. Arne belt aan en Eli gaat aan de overkant verstopt zitten. De vrouw van haar vader doet open, die zegt dat hij in de bibliotheek is, dus gaan ze naar de bibliotheek. Er zit een man die ongeveer de leeftijd van haar vader zou moeten hebben. Ze zei net iets te hard dat ze wou gaan, iedereen keek op. Ze liep naar buiten, toen deed die man de deur open, Elizabeth zei hij. Eli rende zo hard weg als ze kon. Hij wist haar naam, hoe wist hij hoe zij eruit zag? Arne kwam haar achteraan. Ze wou naar huis. Een paar dagen later had ze een vioolconcert, toen het afgelopen was zag ze haar vader staan. Ze liep naar hem toe. Haar vader zei dat ze mooi had gespeeld. Hij vroeg of het weer een beetje ging nadat haar moeder het had verteld. Ze keek hem vragend aan. Heeft ze het je nog niet vertelt. Eli schudt haar hoofd. Ze ging met hem mee en bij hem thuis zou hij het hele verhaal vertellen. Bij hem thuis gekomen vertelt haar vader, dat ze een broer Matthias had, maar dat die is gestorven. Toen ze klein was, was haar vader boodschappen doen en haar moeder moest weg. Die zou gaan als hij terug was en ze hadden een tijd afgesproken. Haar moeder was gegaan en haar vader had met iemand staan praten, waardoor hij te laat thuis was. Eli lag toen boven in haar bedje en die begon te huilen, Matthias heeft haar toen een koekje gebracht, maar toen is hij van de trap gevallen. Haar moeder kon het niet aan en de vader van Eli mocht niets meer, hij mocht Eli niet eens meer in bad doen en toen is hij bij haar weggegaan, omdat Kristina hem de schuld eigenlijk gaf van de dood van Matthias. Die avond vertel haar Eli haar moeder dat ze het allemaal weet en gaan ze de volgende dag naar het kerkhof. Haar moeder belooft Eli dat ze zal proberen er meer voor Eli te zijn. BESPREKING VERHAALASPECTEN. Fictie en werkelijkheid. Dit boek is fictie, hoewel het wel echt zou kunnen gebeuren. In het boek staat nergens dat het verhaal op Pagina 2 van 5

3 de werkelijkheid gebaseerd is, dus denk ik dat ze het zelf verzonnen heeft, maar er zijn in het boek geen dingen wat niet in het echt kan gebeuren, dus misschien is het wel werkelijkheid, maar staat het er gewoon niet bij. Spanning en open plekken. Er zitten weinig open plekken in, want je weet meestal net zoveel als degene in het boek ook weet. Maar toch komen er veel vragen, omdat Eli ook niet veel weet en naar de antwoorden opzoek moet. Daardoor blijft het toch spannend. Ook wordt er niet heel vaak teruggekeken, alleen als er wordt verteld van wat er vroeger gebeurd is. Eli kan ook niet heel ver terug kijken, omdat ze een heleboel van haar verleden niet weet. Eli wil meer weten over haar verleden en over haar vader en waarom die weg is gegaan. Arne een vriend helpt haar om de stap te zetten om haar vader op te zoeken. Haar moeder niet die wil niets over haar vader vertellen en over dat ze een broer had. Maar Eli is sterk en een doorzetter dus ze zoekt haar vader op, terwijl ze weet dat haar moeder het niet wil hebben. BESCHRIJVEN LEESERVARING. Onderwerp. Spreekt het onderwerp je aan? Is het een onderwerp waar je al eens over nagedacht hebt? Heeft dit boek je nieuwe kanten van het onderwerp laten zien? Ja, het onderwerp sprak me wel aan, want het lijkt me heel erg als je er in een keer achter komt dat er zoveel voor je wordt achtergehouden. Ook vond ik het bijzonder dat ze zelf initiatief nam om haar vader op te zoeken, dat zou ik niet durven denk ik. Verwachtte je dat het onderwerp op deze manier uitgewerkt zou worden? Wat vond je verrassend of bij zonder aan de uitwerking? Ik had wel verwacht dat ze haar vader zou vinden, maar niet dat die jongen op de foto haar overleden broer zou zijn. Omdat ze daar helemaal niets van weet en het daar nooit in het boek in het begin helemaal niet over gaat. Gebeurtenissen. Bevat het verhaal voldoende gebeurtenissen om te blijven boeien? Ja, elke keer gebeuren er weer nieuwe dingen die je vaak niet verwacht. Zoals dat dat jongetje op de foto haar broertje is en dat ze haar vader in een keer vind. Beschrijf een gebeurtenis die de meeste indruk op je gemaakt heeft en waarom. Het meeste indruk heeft gemaakt dat haar vader vertelt, dat ze een broer heeft gehad en dat hij is overleden. Dat zij daar niets van wist vond ik ook wel raar, want het was toch je broer. Dat haar moeder dat zo lang voor haar verborgen hield. Pagina 3 van 5

4 Reageren de personages voorspelbaar of juist helemaal niet? Wat vind je daarvan? Op sommige dingen reageren ze wel voorspelbaar, maar ook heel vaak niet, waardoor je minder goed kan voorspellen hoe ze gaan reageren. Zoals haar moeder die kwaad word wanneer Eli zegt dat ze meer weet over haar vader en dat ze nu het hele verhaal wil horen. Ik had verwacht dat ze het dan eindelijk wel een keer zou vertellen. Wat vind jij van de manier waarop de hoofdpersoon zijn/haar probleem probeert op te lossen? Zou jij het anders doen? Ik vind dat ze een goede manier gebruikt om het op te lossen. Ze neemt iemand in vertrouwen en gaat ook echt actie ondernemen. Bijvoorbeeld naar Antwerpen gaan en haar vader opzoeken. Ik denk dat ik het ook ongeveer zo zou oplossen, maar ik weet niet of ik wel naar Antwerpen toe had durven gaan. Opbouw. Is het verhaal boeiend? Ja, heel boeiend, want er gebeuren veel onverwachtse dingen in, er komen ook steeds nieuwe vragen bij. Op de meeste vragen word pas op het eind antwoord op gegeven, daardoor word je nieuwsgierig naar hoe het afloopt en of het goed komt. BESCHRIJVEN LEESERVARING. Onderwerp. Spreekt het onderwerp je aan? Is het een onderwerp waar je al eens over nagedacht hebt? Heeft dit boek je nieuwe kanten van het onderwerp laten zien? Ja, het onderwerp sprak me wel aan, want het lijkt me heel erg als je er in een keer achter komt dat er zoveel voor je wordt achtergehouden. Ook vond ik het bijzonder dat ze zelf initiatief nam om haar vader op te zoeken, dat zou ik niet durven denk ik. Verwachtte je dat het onderwerp op deze manier uitgewerkt zou worden? Wat vond je verrassend of bij zonder aan de uitwerking? Ik had wel verwacht dat ze haar vader zou vinden, maar niet dat die jongen op de foto haar overleden broer zou zijn. Omdat ze daar helemaal niets van weet en het daar nooit in het boek in het begin helemaal niet over gaat. Gebeurtenissen. Bevat het verhaal voldoende gebeurtenissen om te blijven boeien? Ja, elke keer gebeuren er weer nieuwe dingen die je vaak niet verwacht. Zoals dat dat jongetje op de foto haar broertje is en dat ze haar vader in een keer vind. Beschrijf een gebeurtenis die de meeste indruk op je gemaakt heeft en waarom. Het meeste indruk heeft gemaakt dat haar vader vertelt, dat ze een broer heeft gehad en dat hij is overleden. Dat zij daar niets van wist vond ik ook wel raar, want het was toch je broer. Dat haar moeder Pagina 4 van 5

5 dat zo lang voor haar verborgen hield. Reageren de personages voorspelbaar of juist helemaal niet? Wat vind je daarvan? Op sommige dingen reageren ze wel voorspelbaar, maar ook heel vaak niet, waardoor je minder goed kan voorspellen hoe ze gaan reageren. Zoals haar moeder die kwaad word wanneer Eli zegt dat ze meer weet over haar vader en dat ze nu het hele verhaal wil horen. Ik had verwacht dat ze het dan eindelijk wel een keer zou vertellen. Wat vind jij van de manier waarop de hoofdpersoon zijn/haar probleem probeert op te lossen? Zou jij het anders doen? Ik vind dat ze een goede manier gebruikt om het op te lossen. Ze neemt iemand in vertrouwen en gaat ook echt actie ondernemen. Bijvoorbeeld naar Antwerpen gaan en haar vader opzoeken. Ik denk dat ik het ook ongeveer zo zou oplossen, maar ik weet niet of ik wel naar Antwerpen toe had durven gaan. Opbouw. Is het verhaal boeiend? Ja, heel boeiend, want er gebeuren veel onverwachtse dingen in, er komen ook steeds nieuwe vragen bij. Op de meeste vragen word pas op het eind antwoord op gegeven, daardoor word je nieuwsgierig naar hoe het afloopt en of het goed komt. DE SCHRIJFSTER. Het boek is geschreven door Yennik Meert. De foto in mijn hoofd was het tweede boek dat ze schreef. Ze is geboren op 20 Maart Ze woont in Vilvoorde in België. Pagina 5 van 5