Geachte heer van Lint,

Transcriptie

1 Geachte heer van Lint, Met deze brief adviseert de Klachtencommissie Wet beëdigde tolken en vertalers (hierna: de commissie) u over een klacht die is ingediend tegen mevrouw (-) (hierna: beklaagde), tolk Nederlands (-). Beklaagde is niet als beëdigd tolk ingeschreven in het Register beëdigde tolken en vertalers noch wordt zij op de Uitwijklijst vermeld. Verloop van de procedure Bij brief van 15 augustus 2014 (ontvangen op 19 augustus 2014) heeft mevrouw mr. (-), advocaat te Sittard (hierna: klaagster), een klacht ingediend bij de commissie over gedragingen van beklaagde in het kader van een tolkdienst tijdens het nader gehoor van klaagster door de IND op (-). Eerder had klaagster op 16 juni 2014 bij de IND te s-hertogenbosch een klacht ingediend over het functioneren van beklaagde als tolk (-) tijdens het gehoor van haar cliënte op (-). De IND heeft een poging gedaan om de klacht informeel af te handelen. Dat is niet mogelijk gebleken. Bij brief van 19 augustus 2014 zijn klaagster en beklaagde door de commissie op de hoogte gesteld van de ontvangst van de klacht. Zij zijn door de commissie uitgenodigd om in het kader van een hoorzitting op 31 oktober 2014 een toelichting te geven. Beklaagde heeft op 9 september 2014 per een verweerschrift ingediend. Beklaagde heeft aangegeven gebruik te willen maken van het recht om te worden gehoord. Klaagster heeft per van 13 oktober 2014 aangegeven niet aanwezig te zijn bij de hoorzitting en heeft daarin de wens geuit telefonisch door de commissie te worden gehoord. De commissie heeft aanvankelijk afgezien van dit telefonisch horen van klaagster. In plaats daarvan heeft zij voorafgaand aan de hoorzitting enkele schriftelijke vragen aan klaagster gesteld en haar de gelegenheid gegeven om een nadere schriftelijke toelichting op de klacht te geven. Tevens heeft de commissie aangegeven, indien zij daarna nog aanvullende informatie noodzakelijk acht, de mogelijkheden te zullen bezien om klaagster alsnog te horen. De commissie heeft bij de voorbereiding van de hoorzitting, op grond van art. 10 van haar reglement, besloten om voorafgaand aan de hoorzitting schriftelijke vragen te stellen aan de betrokken gehoorambtenaar van de IND, de heer (-) en aan de bij het gehoor aanwezige medewerker van Vluchtelingenwerk Nederland, mevrouw (-). De vragen aan de heer (-) zijn per van 14 oktober 2014 toegezonden en per e mail van 20 oktober 2014 beantwoord. De vragen aan mevrouw (-) zijn gesteld per van 16 oktober 2014 en per van 22 oktober beantwoord. Partijen hebben van deze correspondentie afschriften ontvangen.

2 De klacht is op 31 oktober 2014 behandeld door een kamer van de commissie, die als volgt is samengesteld: dhr. mr. P.H. Louwers dhr. mr. R.G.A. Beaujean mw. F. Timmer voorzitter, lid, lid, De commissie heeft zich bij de behandeling van de klacht doen bijstaan door dhr. J.J.L. Link, secretaris van de commissie, en mw. L. Willems, notulist. Beklaagde was in persoon op de hoorzitting aanwezig en er is tijdens de hoorzitting telefonisch contact geweest met klaagster. Het verslag van de hoorzitting is als bijlage bij dit advies gevoegd. De commissie heeft kennisgenomen van de stukken van het klachtdossier en van hetgeen tijdens de hoorzitting naar voren is gebracht. De commissie overweegt naar aanleiding daarvan als volgt. De gronden voor de klacht De klacht is naar het oordeel van de commissie als volgt samen te vatten: a. Beklaagde sprak (-) en geen echt (-), dit zijn twee totaal verschillende talen. Beklaagde begreep de vreemdeling niet goed en vertaalde niet adequaat; b. Beklaagde heeft met stemverheffing gesproken; c. Beklaagde is op eigen initiatief in discussie gegaan met de vreemdeling. Toelichting op klacht door klaagster Klaagster geeft in haar klachtbrief aan dat haar cliënte tijdens de nabespreking zeer geëmotioneerd raakte vanwege de verschillende tegenstrijdigheden die in het rapport zijn terechtgekomen. Volgens klaagster is het op meerdere momenten in het gehoor evident dat de tolk niet voldeed. Klaagster kan niet accepteren dat op deze wijze is voortgegaan met het gehoor. Klaagster geeft aan dat haar cliënte tijdens het gehoor heeft aangegeven dat de tolk (- ) sprak en geen (-). Het (-) lijkt weliswaar op (-) maar is desalniettemin een totaal verschillende taal. Klaagster geeft tevens aan dat door de medewerker van Vluchtelingenwerk Nederland is opgemerkt dat de tolk haar cliënte niet begreep en er tussen de tolk en de cliënte een discussie werd gevoerd. Daarbij verhief de tolk haar stem. De tolk heeft zich bij het nader gehoor niet beperkt tot het vertalen gezien het feit dat er met stemverheffing werd gesproken en er een discussie leek te ontstaan. Het eigen initiatief van beklaagde blijkt uit het verslag van de medewerker van Vluchtelingenwerk Nederland (pagina 6), aldus de klacht. Op dit punt valt uit het door gemachtigde overgelegde verslag van de medewerkster van Vluchtelingenwerk Nederland het volgende te lezen: (opmerking: tolk begrijpt cliënt niet; lijkt een discussie te worden; tolk verheft stem. Zie verder: einde verslag) Opmerking; p 6 Omdat het niet duidelijk was tussen tolk en cliënt, werd er +/- 4 á 5 min tussen deze overlegd. Dit leek niet tot helderheid te leiden, cliënt raakte ook geëmotioneerd en de tolk geïrriteerd te raken. Omdat A niet ingreep en cliënt hierdoor zichtbaar emotioneler - 2 -

3 en gefrustreerd leek, heb ik de opmerking gemaakt dat er een miscommunicatie leek en het een discussie leek tussen tolk en cliënt. Ambtenaar vroeg daarop waar het over ging. Bleek een term over besnijdenis te zijn volgens tolk. Vervolgens is het gehoor opgepakt door A en werd cliënt weer rustiger. Op het schriftelijke verzoek van de commissie om toe te lichten waaruit naar de mening van klaagster blijkt dat de tolk niet goed heeft getolkt en dat er sprake was van ernstige communicatieproblemen, geeft klaagster aan dat de tolk met stemverheffing sprak en dat haar cliënte zenuwachtig met de ogen knipperde en daarbij radeloos leek. Daaruit blijkt volgens klaagster dat de tolk niet goed heeft vertaald. Bij de nabespreking bleken er bovendien zeer veel fouten in het rapport te staan. In haar verweerschrift geeft beklaagde aan dat het vaker voorkomt dat een vreemdeling tegenstrijdige antwoorden geeft. Medewerkers van de IND stellen vaak meermalen dezelfde vraag in een andere vorm om te zien of de vreemdeling coherent is in zijn of haar antwoorden. Het is niet aan de tolk om de vreemdeling op tegenstrijdigheden te wijzen. Het is aan de IND om bij incoherentie dieper in te gaan op het onderwerp of om verduidelijking te vragen. Reactie van de heer (-), gehoormedewerker IND De gehoormedewerker geeft in zijn schriftelijke reactie aan dat de besnijdenis voor de vreemdeling wellicht een moeilijk onderwerp was om over te verklaren. Hij herkent de opmerking van de medewerker van Vluchtelingenwerk Nederland, dat beklaagde haar stem zou hebben verheven niet. De vreemdeling zou zelf wel haar stem hebben verheven. In de beleving van de gehoormedewerker was het voor beklaagde niet precies duidelijk wat de vreemdeling probeerde te zeggen en heeft beklaagde toen vragen ter verduidelijking gesteld. Daarbij sprak zij niet meer monotoon en legde zij juist wat meer intonatie in haar stem. In de beleving van de hoormedewerker deed zij dat om daarmee de vreemdeling beter te bereiken. Van een stemverheffing van de kant van beklaagde was geen sprake, anders had hij als hoorambtenaar ingegrepen. De gehoormedewerker geeft verder aan dat klaagster op iedere vraag normaal antwoord heeft gegeven. Met uitzondering van het incident waarbij beklaagde bij klaagster informeerde of zij het woord besnijdenis bedoelde, is het nader gehoor normaal verlopen. Klaagster heeft zelf tijdens het gehoor ook niet aangegeven dat zij de tolk niet goed begreep of verstond. Eveneens gelet op de geringe hoeveelheid aan correcties en aanvullingen op het rapport van nader gehoor van de zijde van klaagster blijkt naar de mening van de gehoorambtenaar niet dat er communicatieproblemen zijn geweest die de conclusie zouden rechtvaardigen dat de vreemdeling de tolk niet goed heeft begrepen of verstaan. De gehoormedewerker deelt evenmin de opvatting van klaagster dat de tolk eigen initiatief heeft getoond. Hij heeft de samenwerking met beklaagde als normaal ervaren. Reactie van mevrouw (-), medewerker Vluchtelingenwerk Nederland Mevrouw (-) geeft in een schriftelijke reactie aan dat de tolk bij haar de indruk wekte geïrriteerd te zijn. Er was een aantal keer sprake van stemverheffing van de tolk in de richting van haar cliënte. Deze werd daardoor nog emotioneler en het leek alsof ze zich moest verdedigen. Mevrouw (-) heeft tevens opgemerkt dat er sprake leek te zijn van een miscommunicatie die meer weg had van een discussie dan van een verheldering. Toen - 3 -

4 de ambtenaar vroeg waar de onduidelijkheid uit bestond gaf de tolk aan dat er een term voor besnijdenis werd gebruikt die zij niet kende. Verweer door beklaagde Beklaagde heeft ter hoorzitting een nadere toelichting gegeven op haar verweerschrift. Zij is geboren en getogen in (-) en is opgegroeid met de talen (-),(-) en (-). Het (-) verstaat ze wel een klein beetje, maar ze beheerst het slecht. Het is voor haar onbegrijpelijk dat klaagster beweert dat zij (-) sprak en geen echt (-). Het (-) taalgebied kent veel verschillende dialecten. Er zijn bijvoorbeeld al tien verschillende dialecten (-) in de (-). Mensen aan de grens van (-),(-) of (-) spreken allemaal weer een ander dialect. Beklaagde geeft aan dat zij een ander dialect spreekt dan klaagster. Dat kan naar haar idee een verklaring zijn voor het feit dat klaagster beweert dat zij geen echt (-) sprak, hoewel zij elkaar uitstekend begrepen. In het eerste gehoor van (-) waarbij beklaagde ook als tolk aanwezig was is wel ingegaan op de talen die klaagster thuis sprak met haar pleegmoeder. De zogenaamde discussie is volgens beklaagde ontstaan omdat de cliënte van klaagster gevraagd naar haar motief om naar Nederland te vluchten - voor het woord vrouwenbesnijdenis de (-) uitdrukking AN YE BO KENERO gebruikte die beklaagde niet begreep. Deze uitdrukking heeft volgens beklaagde in het (-) de betekenis naar buiten gaan. Vandaar dat zij vier keer om verduidelijking heeft gevraagd. Klaagster bleef de (-) term gebruiken, pas bij de vierde keer drukte ze zich half in (-) en half in het (-) uit en kon beklaagde het vertalen naar het Nederlands. Daarmee was het misverstand verholpen. Bij de vierde keer heeft zij wellicht met enige stemverheffing gesproken. Er was volgens beklaagde echter absoluut geen sprake van een discussie. Door de medewerker van Vluchtelingenwerk Nederland is ook genoteerd; tolk begrijpt cliënte niet. Beklaagde geeft aan dat zij wellicht de situatie eerder had moeten onderkennen en aan de Nederlandstaligen tussendoor een uitleg had moeten geven over wat er gebeurde in plaats van door te vragen. Via vrienden uit hetzelfde taalgebied als de cliënte van klaagster heeft beklaagde achteraf de bevestiging gekregen dat de term AN YE BO KENERO vooral gebruikt wordt door (-) van (-) afkomst. In (-) zeggen ze vaak BOROKO. Bij de hoorzitting geeft beklaagde aan verbaasd te zijn geweest over de klacht. De vraag om verduidelijking kwam tijdens het gehoor na ongeveer drie uur pas op. Het gehoor heeft vier uur geduurd. Ze verstonden elkaar goed, er zijn geen verdere misverstanden geweest. De klacht is alleen maar ingediend op basis van één woord dat voor haar onbekend was. Beklaagde heeft niet het idee gehad dat ze met stemverheffing heeft gesproken. Het zou misschien voor mevrouw (-) wel zo overgekomen kunnen zijn omdat ze vier keer om verduidelijking heeft moeten vragen. Er was geen sprake van een discussie maar van een vraag antwoord situatie. Beklaagde heeft ook getolkt bij het gehoor van de cliënte van klaagster van (-) in Zwolle. Klaagster was daarbij anders dan bij het nader gehoor waarover nu wordt geklaagd zelf ook aanwezig. Beklaagde legt aan de commissie een brief over met de uitnodiging voor de tolkdienst van die dag in de taal (-). Tevens legt zij een kopie over van het Werkbriefje Tolk/Vertaalopdracht IND. Hoewel de commissie eerder aan klaagster had medegedeeld dat zij haar niet telefonisch zou horen, heeft zij die mogelijkheid in aanwezigheid van beklaagde - desondanks benut nadat beklaagde ter hoorzitting bewijs had overgelegd van het feit dat zij al eens eerder had getolkt bij een gehoor van de cliënte van klaagster. Toen dit gegeven aan klaagster werd voorgehouden gaf zij te kennen op dat moment niet in de gelegenheid te zijn om inhoudelijk op de klacht in te gaan. Zij heeft de commissie niet - 4 -

5 verzocht alsnog op een later moment te worden gehoord of de behandeling aan te houden. Beoordeling van de klacht De commissie beschouwt de klacht als ongegrond. Zij concludeert uit de stukken van het klachtdossier en het verhandelde ter hoorzitting in onderling verband en samenhang beschouwd - het volgende. De commissie stelt voorop dat zij niet de beschikking heeft over audio(visuele) opnamen van het nader gehoor door de IND, zodat zij de klacht heeft moeten beoordelen op basis van de wel beschikbare stukken in het klachtdossier. De commissie licht haar beoordeling hierna per klachtonderdeel toe. Klachtonderdeel a De commissie stelt vast dat er tijdens het nader gehoor van de cliënte van klaagster op (-) door de IND te s-hertogenbosch tussen de cliënte en beklaagde verwarring is ontstaan over de vertaling van een bepaalde uitdrukking die de cliënte gebruikte voor de term besnijdenis. Beklaagde heeft daarover tot vier keer toe om verduidelijking moeten vragen omdat zij niet bekend was met die uitdrukking. Daarna was echter de onduidelijkheid overwonnen. Er zijn geen aanwijzingen dat er naast deze verwarring zich andere communicatieproblemen hebben voorgedaan. Uit het rapport van het nader gehoor blijkt dat de vreemdeling zowel aan het begin als aan het einde van het gehoor heeft aangegeven dat zij de tolk goed kon verstaan. Al heeft ze blijkens dat rapport wel aangegeven dat het in het begin een beetje moeilijk was. De vreemdeling spreekt het (-) van (-) en beklaagde het (-) uit (-). Volgens beklaagde zijn er dialectverschillen. De gehoormedewerker geeft aan niet de indruk te hebben gehad dat de vreemdeling de tolk niet begreep. Zij gaf immers op al zijn vragen een antwoord. Tevens is van de zijde van de IND gesteld dat er door of namens klaagster slechts weinig inhoudelijke correcties op het verslag zijn ingebracht. Dit is door klaagster ook niet weersproken. De commissie heeft anders dan het al beschreven misverstand ook geen correcties gezien die het vermoeden zouden rechtvaardigen dat van communicatieproblemen sprake was. Het is de commissie ook niet duidelijk hoe zoals klaagster opmerkt- uit het zenuwachtig met de ogen knipperen door de vreemdeling kan worden geconcludeerd dat beklaagde niet goed vertaalde. Uit het verslag van mevrouw (-) van Vluchtelingenwerk Nederland blijkt naar het oordeel van de commissie evenmin dat beklaagde is tekortgeschoten in het correct tolken van het (-) naar het Nederlands en vice versa. Uit het verslag blijkt wel dat er een overleg is geweest tussen beklaagde en de vreemdeling om duidelijkheid te krijgen over een bepaald begrip. Mevrouw (-) uit daarover haar zorgen omdat de vreemdeling zichtbaar geëmotioneerd en gefrustreerd leek. Na de opheldering van de onduidelijkheid werd de cliënte van mevrouw (-) weer rustiger en is het gehoor afgerond zonder verdere bijzonderheden. Zoals door beklaagde onweersproken is opgemerkt in haar verweerschrift heeft zij ook getolkt tijdens het gehoor van cliënte van klaagster op (-). Klaagster was daarbij ook aanwezig. De commissie heeft geconstateerd dat het dossiernummer op het de door beklaagde ter hoorzitting overgelegde werkbriefje Tolk/Vertaalopdracht IND overeenkomt met dat van klaagster, zoals vermeld in het rapport van het eerste gehoor van (-). Klaagster heeft daarop, nadat haar dit werd voorgehouden, telefonisch niet willen reageren

6 Over deze tolkwerkzaamheden is volgens beklaagde geen klacht ingediend door klaagster. Ook overigens is de commissie niet gebleken van opmerkingen over de kwaliteit van het tolken bij dat gehoor. Het wil de commissie voorkomen dat indien toen de taal en/of het dialect van de tolk, resp. van de beklaagde geen belemmering vormde voor een goed verloop, dit ook bij het nader gehoor niet het geval zal zijn geweest. Dit laat onverlet dat er een onduidelijkheid kan zijn ontstaan. Ten aanzien daarvan verwijst de commissie naar hetgeen daarover hiervoor reeds is overwogen. Gelet op voornoemde omstandigheden in onderling verband en samenhang beschouwd acht de commissie dit klachtonderdeel ongegrond. Er is voor zover daarover wordt geklaagd - niet gebleken dat beklaagde het (-) onvoldoende beheerst om in die taal naar behoren te tolken. Evenmin is komen vast te staan dat beklaagde anderszins niet adequaat heeft getolkt. Klachtonderdeel b Door beklaagde is weersproken dat zij heeft haar stem heeft verheven tijdens het gehoor. Beklaagde kan zich wel voorstellen dat het anders is overgekomen op de medewerker van Vluchtelingenwerk Nederland, omdat zij tot vier keer toe aan de vreemdeling om verduidelijking heeft moeten vragen. In het verslag van de medewerker van Vluchtelingenwerk Nederland is hierover op pagina 6 als opmerking geplaatst dat de tolk haar cliënte niet begreep en dat dit een discussie leek te worden waarbij de tolk haar stem verhief. De IND-gehoormedewerker heeft zelf niet geconstateerd dat er met stemverheffing werd gesproken. Hij heeft dat dan ook niet opgetekend in het verslag van het gehoor. De gehoormedewerker geeft in zijn schriftelijke reactie op de klacht wel aan dat hij ingegrepen zou hebben als er sprake was geweest van stemverheffing door beklaagde. De gehoormedewerker heeft in het verslag wel opgetekend dat er een woordenwisseling tussen de vreemdeling en beklaagde heeft plaatsgevonden waarbij beklaagde aan de vreemdeling om verduidelijking vroeg. De medewerkster van Vluchtelingenwerk Nederland heeft aan haar verslag op pagina 30 de opmerking toegevoegd dat er tussen tolk en klaagster werd overlegd hetgeen uiteindelijk tot emotionaliteit en irritatie leidde. De medewerkster van Vluchtelingenwerk Nederland maakte hierover tijdens het gehoor een opmerking, waarop de gehoorambtenaar aan beklaagde vroeg waar het overleg over ging. Het bleek over een uitdrukking voor de term besnijdenis te gaan. Een misverstand daarover was inmiddels opgehelderd. Daarop is het gehoor voortgezet. Op grond van voornoemde feiten en omstandigheden acht de commissie niet aannemelijk dat beklaagde op ontoelaatbare wijze tijdens het gehoor haar stem heeft verheven en daarmee bovendien het gehoor negatief heeft beïnvloed. Opnamen van het gehoor die een andere conclusie zouden kunnen rechtvaardigen, heeft de commissie zoals hiervoor is opgemerkt - niet tot haar beschikking. Klachtonderdeel c De klacht dat beklaagde op eigen initiatief op ontoelaatbare wijze in discussie is gegaan met klaagster is naar het oordeel van de commissie evenmin komen vast te staan. De vreemdeling en beklaagde hebben onderling een gesprek gevoerd om duidelijkheid te krijgen over een bepaalde term. De commissie acht dat overleg passend binnen de grenzen van de gewenste taakuitoefening van een tolk. De commissie wijst daarbij op Artikel 4 (onder Vakuitoefening) van de Gedragscode tolken van de IND van december Het is een taak van de tolk om actief op te treden als er sprake is van een misverstand of onbegrip, en dat proberen weg te nemen. Zij sluit niet uit dat dit overleg op de anderen kan zijn overgekomen als een discussie omdat de vreemdeling kennelijk een bepaalde uitdrukking hanteerde om een onderwerp aan te duiden waarvan zij geëmotioneerd raakte, terwijl de beklaagde wegens onbekendheid met die uitdrukking haar aanvankelijk niet begreep en daarover een aantal keer moest - 6 -

7 doorvragen. De commissie hecht er wel aan te benadrukken zoals beklaagde ook zelf heeft erkend dat het op de weg van beklaagde had gelegen om op een eerder moment aan de IND-ambtenaar terug te koppelen dat er sprake leek te zijn van een misverstand, zodat het overleg met de vreemdeling bij de anderen betrokken bij het gehoor geen vragen zou oproepen en de IND-gehoormedewerker, die de regie over het gehoor voert, de gelegenheid zou hebben om zelf om verduidelijking te vragen. Ten overvloede Klaagster geeft in haar klachtbrief aan: Op pagina 8 alinea 7 en 8 geeft cliënte aan dat zij zelf geen (-) spreekt, de tolk sprak (-) volgens haar en geen echt (-). De commissie beschouwt dit als een verkeerde lezing van het rapport. De vragen die hier zijn opgetekend, zijn gesteld aan de tolk en worden door de tolk beantwoord. Het antwoord van beklaagde luidt dat zij in het (-) spreekt met de cliënte van klaagster en dat de cliënte van klaagster met haar (-) spreekt en dat sommige woorden (-)-achtig zijn. Beklaagde geeft hiermee dus aan dat zij elkaar kunnen verstaan en dezelfde taal spreken ((-)), ondanks wat accentverschillen. De commissie leidt uit het rapport derhalve anders dan klaagster - niet af dat de cliënte van klaagster tijdens het gehoor heeft opgemerkt dat de beklaagde (-) sprak. Welbeschouwd betreft de klacht vooral het feit dat de tolk verduidelijking heeft gezocht en uiteindelijk verkregen - van een emotioneel beladen term uit het (-) die door de cliënte van klaagster werd gebruikt en waarvan de tolk de betekenis niet kende. Hoewel het op de weg van de tolk had gelegen om reeds lopende de betreffende uitwisseling terugkoppeling te geven aan de Nederlandstaligen zoals de tolk zelf in haar verweerschrift ook schrijft kan de commissie zich niet goed indenken waarom klaagster en/of haar cliënte hebben/heeft besloten dit door te zetten tot een formele klachtenbehandeling. Daarbij is tevens van belang dat lopende het gehoor kort na de gewraakte uitwisseling de bedoelde terugkoppeling alsnog is gevolgd, waarna het gehoor is voortgezet. Voor het overige is de commissie niet gebleken dat het gehoor wat betreft de tolkdienst niet normaal zou zijn verlopen. De commissie kan zich mede gelet op de inhoud van de oorspronkelijke brief van klaagster aan de IND van 16 juni 2014 welke door de IND als klacht werd opgevat - niet aan de indruk onttrekken dat de geuite kritiek op de tolk veeleer was bedoeld als een argument van vreemdelingenrechtelijke aard dan als een gemotiveerde klacht over het optreden van de tolk. Advies De commissie adviseert de IND om de klacht ongegrond te verklaren. Naar het oordeel van de commissie is niet komen vast te staan dat beklaagde is tekortgeschoten in de wijze waarop zij haar tolkwerkzaamheden heeft uitgevoerd. Tot slot Klaagster en beklaagde zullen van de commissie een afschrift van dit advies ontvangen. De IND zal tevens worden geïnformeerd over het uitgebrachte advies. De commissie stelt het op prijs te zijner tijd te vernemen op welke wijze de klacht door de IND is, dan wel wordt, afgehandeld

8 Wij vertrouwen erop u hiermede voldoende te hebben geïnformeerd. Voor eventuele nadere informatie kunt u contact opnemen met het secretariaat van de commissie, bereikbaar onder bovengenoemd telefoonnummer en adres. Hoogachtend, de Klachtencommissie Wbtv J.J.L. Link secretaris mr. P.H. Louwers voorzitter - 8 -

9 Bijlage bij het advies van de Klachtencommissie Wbtv (klachtnr ) Toepasselijke artikelen uit de Gedragscode tolken van de IND (december 2011) Vakuitoefening 3 Als een uitspraak van een vreemdeling niet exact in het Nederlands vertaald kan worden, zoals een uitdrukking of gezegde, dan kunt u dit nader omschrijven. U meldt vervolgens zowel aan de vreemdeling als aan de IND-medewerker dat er sprake is van een omschrijving. 4 Als u tijdens een gesprek de indruk krijgt dat er sprake is van een misverstand of onbegrip, bijvoorbeeld door cultuur verschillen, dan kunt u hierbij actief optreden om dit misverstand of het onbegrip te verduidelijken en weg te nemen. U bent echter geen gesprekspartner. Het is niet de bedoeling dat u uw persoonlijke mening uit of zich inhoudelijk bemoeit met het gesprek. 6 Als de vreemdeling voor wie u als tolk wordt ingezet een andere taal spreekt dan de taal waarvoor u bent gevraagd de tolkopdracht uit te voeren, ongeacht of u deze taal beheerst, dan meldt u dit direct bij de IND-medewerker die beoordeelt of het gesprek kan doorgaan