Samenvatting Management & Organisatie Hoofdstuk 4 t/m 7, 13 t/m 15, 19 t/m 22

Transcriptie

1 Samenvatting Management & Organisatie Hoofdstuk 4 t/m 7, 13 t/m 15, 19 t/m 22 Samenvatting door een scholier 3490 woorden 28 maart ,4 7 keer beoordeeld Vak Methode M&O In balans Management & Organisatie Hoofdstukken Hoofdstuk 4 De vermogensmarkt is het geheel van vraag en aanbod. Op de geldmarkt wordt kortstondig tijdelijk vermogen behandeld en op de kapitaalmarkt word vermogen verhandeld met een looptijd langer dan een jaar. Een onderhandse lening is een lang lopende lening waarbij geld uitgeleend word door 1 geldgever. Een obligatielening is een langlopende lening die opgesplitst is in kleinere gedeeltes (obligaties) Voorbeelden van de geldmarkt zijn: - Rekening-courant krediet (bankkrediet). - Leverancierskrediet -> de verkoper levert eerst goederen af en word daarna betaald. - Afnemerskrediet -> eerst betaal je, daarna krijg je je product. (bijv. kranten.) Voorbeelden van de kapitaalmarkt zijn: - Aandelenvermogen. - Obligatieleningen. - Onderhandse leningen. - Hypothecaire leningen. Op de open markt worden de leningen verhandeld, die door een emissie zijn geplaatst, en via de effectenbeurs kunnen worden gekocht en verkocht. Bij de onderhandse lening is er 1 iemand die voor het benodigde vermogen zorgt. Institutionele beleggers zijn instellingen die grote sommen geld te beleggen hebben als uitvloeisel van hun Pagina 1 van 11

2 hoofdtaak Voordelen van de onderhandse markt ten opzichte van de openmarkt zijn: - Er kan gehandeld worden over de voorwaarden. - De leningen zijn goedkoper want het rente percentage is lager dan bij een obligatielening. - Het betalen van aflossing en rente is goedkoper dan bij een obligatielening. Nadelen zijn: - Er kan minder vermogen aangetrokken worden dan op de openbare markt. - Er is geen beursnotering. De soorten orders zijn: Limietorder en Market order. Limietorder: Bij een limietorder is het al wel zeker dat de belegger niet meer of minder betaald dan het opgegeven bedrag. Er is wel een kans dat de order niet word uitgevoerd omdat de prijs misschien niet binnen de limiet valt. Market order: De opdracht wordt tegen de eerstvolgende prijs uitgevoerd. Er is dus zekerheid dat de order word uitgevoerd, maar nog niet tegen welke prijs. Effecten zijn waardepapieren die kunnen worden gekocht en verkocht zoals aandelen en obligaties. Hoofdstuk 5 Eigen vermogen (permanent vermogen) bestaat uit: - Aandelenkapitaal. - Reserves. - Onverdeeld winstsaldo. Aandelen zijn bewijzen van deelname in het aandelenkapitaal van een NV of een BV. Een aandeel staat uit 2 gedeelten, een mantel en een dividendenblad. Op de mantel staan de gegevens vermeld: Nominale waarde, nummer, naam etc Het dividendenblad word gebruikt om te laten zien als de winst word uitgekeerd zodat jij er recht op hebt. Emissie: - A pari: tegen de nominale waarde. - Boven pari: de koerswaarde is hoger dan de nominale waarde. - Benedenpari: de koerswaarde is lager dan de nominale waarde. Een reserve is dat deel van het eigen vermogen dat niet uit het aandelenkapitaal en het winstsaldo bestaat. Redenen voor reservevorming zijn bijvoorbeeld: - Vergroting van het weerstandsvermogen van de onderneming. Pagina 2 van 11

3 - Vervangen van vreemd vermogen door eigen vermogen. - Er hoeft bij uitbreiding geen beroep te worden gedaan op de vermogensmarkt. - Dividendstabiliteit. Soorten reserves: - Winstreserves. - Algemene reserve. - Wettelijke reserve. - Statutaire reserve. - Bestemmingsreserve. - Herwaarderingsreserves. - Agioreserve. De intrinsieke waarde van een aandeel is: Geplaatst aandelenkapitaal + alle reserves + (onderverdeeld) winstsaldo Aantal geplaatste aandelen De beurs koers wordt beïnvloed door: - Vraag en aanbod. - Intrinsieke waarde per aandeel. - Winst en toekomstverwachtingen. - Speculatie. - Geruchten. Hoofdstuk 6 Bij het aantrekken van vermogen onderscheiden we: - Eigenvermogen. - Vreemd vermogen op korte termijn. - Vreemd vermogen op lange termijn. Hoofdstuk 7 Een bank is een instelling die zich bezig houdt met het verlenen van krediet. Zij verschaft deze uit eigen middelen. De taken van algemene banken zijn: - Het verstrekken van kredieten. - Het aanbieden van spaarmogelijkheden. - Het verrichten van spaarmogelijkheden voor cliënten. - Het bewaren van effecten. - Emissiebedrijf. Pagina 3 van 11

4 - De valutahandel. Er is sprake van leverancierskrediet wanneer de leverancier krediet verleend aan de afnemer. Dit leverancierskrediet ontstaat doordat de leverancier eerst zijn goederen levert en dan pas betaalt krijgt. Hij doet dit omdat: - Hij niet aan het krediet hoeft te verdienen. - Hij lagere kosten heeft aan de bank. - Hij beter dan de bank de kredietwaardigheid van de klant kan beoordelen. - Hij op deze wijze zich aan de klant bindt. Leverancierskrediet kan met vervangen door eigen vermogen omdat: - Het leverancierskrediet meestal duurder is dan het eigen vermogen. - De leveranciers vaak grote kortingen geven bij contante betalingen.. Bij afnemerskrediet moet de klant eerst betalen voordat deze zijn goederen krijgt. Bij een rekening-courantkrediet kan van de bank een bedrag worden geleend waarbij de rekening wordt gebruikt voor de dagelijkse betalingen. Het bedrag dat maximaal mag worden opgenomen wordt het kredietplafond genoemd. De dispositieruimte is het bedrag dat nog kan worden opgenomen. Het is te berekenen door het bedrag van het kredietplafond, te verminderen, met het al opgenomen bedrag. Bij een doorlopend krediet, word een maximaal bedrag afgesproken dat de consument mag lenen. Afgeloste bedragen kunnen steeds weer worden opgenomen. Bij een persoonlijke lening wordt geld geleend zonder dat daar een goederentransactie ten grondslag ligt. Bij aankoop op afbetaling spreken de koper en de verkoper af dat de koopprijs van een roerende zaak in termijnen zal worden betaald, waarvan er ten minste 2 vervallen nadat de koper het genot van de zaak heeft verkregen. Bij huurkoop geld het zelfde als hierboven maar, de verkoper blijft nog eigenaar tot de laatste termijn is afgelost. Hoofdstuk 13 Sinds 1 januari 1969 werkt de Wet Omzetbelasting 1968 om de belastingen in de Europese Unie gelijker te maken. De omzetbelasting wordt ook wel BTW(Belasting op de Toegevoegde Waarde) genoemd. De toegevoegde waarde is de waarde die een bedrijf toevoegt aan een al bestaande waarde van een product. Daar bestaat ook een formule voor: - Toegevoegde waarde: Omzet Inkoopwaarde van de omzet. Over deze toegevoegde waarde moet belasting worden betaald. De BTW die een bedrijf moet betalen Pagina 4 van 11

5 wordt doorberekend in de verkoopprijs. Als een product zonder BTW 300 zou kosten, zou dat met BTW 357 zijn. Als er 19% BTW op zou zitten. Ook deze prijsverhoging wordt in de prijs die de winkelier voor zijn inkopen betaald doorberekend. De winkelier kan de BTW op deze inkoopgoederen terugvorderen. Hij betaalt dus aan de fiscus de BTW over zijn verkochte producten de BTW over de ingekochte producten. De toegevoegde waarde is gelijk aan de brutowinst. De consument betaalt dus via de bedrijven belasting aan de overheid. Hoewel dit bedrag niet belangrijk lijkt voor de bedrijven kan het een negatieve werking hebben. Als de overheid het BTW-tarief verhoogd zal het bedrijfsleven daarom ook niet blij zijn, omdat dit kostprijsverhogend werkt. Omdat de verkoopprijs zal stijgen zullen de bedrijven de afzet zien dalen. De formule om een bedrag inclusief te maken is als volgt: - Bedrag inclusief BTW = Bedrag exclusief BTW + (P x bedrag exclusief BTW) De formule om een bedrag exclusief te maken is als volgt: - Bedrag exclusief BTW = 100 x bedrag inclusief BTW + (100 + P) In Nederland kennen we 3 tarieven, die van 19%, 6% en 0%. Het tarief van 19% geldt voor alles behalve waarvoor de andere 2 tarieven zijn bedoeld. Het 6%-tarief wordt gebruikt bij de meeste levensmiddelen en het 0%-tarief bij export en bepaalde diensten. Als een onderneming korting verleent, wordt er over het bedrag van korting geen BTW berekend. De makkelijkste manier om een verkoopprijs te berekenen is om een brutowinst opslag op de inkoopprijs te leggen. Er wordt een percentage van de inkoopprijs op de inkoopprijs gelegd. De formule zal daarvoor dan ook als volgt zijn: - Verkoopprijs (excl. BTW) = inkoopprijs + brutowinstopslag(%). Een onderneming zal een brutowinstopslag zo hoog maken dat het de kosten van de onderneming dekt. Als de kosten van de brutowinst worden afgetrokken houd je de nettowinst over: brutowinst kosten = nettowinst. Deze methode van het bepalen van een verkoopprijs is heel geschikt als er geen concurrenten zijn. Het brutowinstpercentage kan dan zo hoog worden gemaakt als de onderneming zelf wil hoewel daar ook grenzen aan zitten: hoe hoger de prijs, hoe minder afzet de onderneming zal hebben. De consument zal dan naar een vervangend product gaan zoeken. Als er concurrenten zijn moet de prijs rond de prijs van de goedkoopste concurrent blijven hangen. De brutowinstopslag is voor het dekken van de kosten, de nettowinstopslag is voor het maken van nettowinst om een behoorlijk inkomen te geven aan de ondernemer. De kosten van een handelsonderneming kunnen als volgt worden ingedeeld: - Gerealiseerd verkoopresultaat +/ - resultaat op inkopen, inkoopkosten, overheadkosten. De overheadkosten zijn alle kosten minus de inkoopkosten. Pagina 5 van 11

6 De nettowinstopslag is voor de eigenaren als: - Vergoeding van de werkzaamheden. - Dekken van het risico dat ze vermogen verspelen. - Vergoeding van de beschikbaarheid van het vermogen. De gerealiseerde nettowinst wordt als volgt berekend: - Omzet werkelijke inkoopkosten werkelijke inkoopkosten werkelijke overheadkosten. Hoofdstuk 14 Voordat een periode begint wordt er een voorcalculatie gemaakt door het management van een onderneming. Hierin doen zij schattingen over de nettowinst van de volgende perioden: voorgecalculeerde nettowinst. Na de afloop van de periode wordt er een nacalculatie gemaakt: nagecalculeerde nettowinst. Er wordt onderzoek gedaan naar de oorzaken van de verschillen in nettowinst. De voorcalculatie berust geheel op schattingen. Aan de hand van deze voorcalculatie wordt er in de periode waarin deze geldt gekeken of de werkelijke cijfers de goede kant op gaan. Verschillen de werkelijke en voorgecalculeerde cijfers veel, dan worden er maatregelen getroffen om de onderneming hopelijk weer op het goede spoor zal komen. De nacalculatie geeft de werkelijke cijfers weer. Door deze cijfers met de voorcalculatie te vergelijken kunnen er verschillen worden opgespoord. Daarmee kan ik de volgende voorcalculatie rekening mee worden gehouden of er kunnen maatregelen plaats vinden. Gerealiseerde nettowinst De berekening van de gerealiseerde nettowinst gaat hetzelfde als bij de verwachtte nettowinst, alleen is het op werkelijkheid gebaseerde cijfers. Vervolgens kun je deze 2 calculaties vergelijken. Uit de cijfers kan een heleboel informatie worden gehaald. Alle kosten en opbrengsten moeten worden vergeleken worden voor een optimaal oorzakenschema. Hoofdstuk 15 Het is voor een onderneming van belang om te weten bij welke afzet zij winst noch verlies heeft. Bij deze berekening worden de kosten verdeeld in variabele en constante kosten. Dit onderscheidt wordt gemaakt om te kijken hoe de kosten reageren op het uitbreiden of verkleinen van de productie en afzet. Variabele kosten zijn recht evenredig aan de afzet, ze veranderen evenwijdig aan de afzet. Bepaalde variabele kosten zijn niet recht evenredig aan de afzet, bijvoorbeeld de inkoopkosten. Hoe meer een onderneming inkoopt, hoe meer kans deze op een korting heeft waardoor die variabele kosten kunnen dalen. In deze berekeningen gaan we echter uit van recht evenredige variabele kosten. Constante kosten reageren niet op veranderingen in de afzet. Deze staan los van de afzet, dat wil niet Pagina 6 van 11

7 zeggen dat deze onveranderd blijven. Omdat er door hogere lonen of huur meer constante kosten kunnen komen. De verkoopcapaciteit geeft aan hoeveel een onderneming per periode maximaal kan verkopen. Bij een vergroting van de verkoopcapaciteit zullen er mogelijke nieuwe duurzame productiemiddelen moeten worden aangeschaft, daarom nemen de constante kosten sprongsgewijs toe bij een uitbreiding van de verkoopcapaciteit. De inkoopprijs is een variabele kostenpost, maar deze wordt meestal apart vermeld en niet bij de variabele kosten gerekend. Bij de break-evenafzet zijn de totale kosten gelijk aan de totale opbrengsten. Is de afzet dus hoger, dan wordt er winst gemaakt. Is de afzet dus lager, dan wordt er verlies gemaakt. De onderneming moet in ieder geval het break-evenpunt zien te bereiken. De break-evenafzet is het aantal producten dat verkocht moet worden om noch verlies noch winst te maken. Als deze break-evenafzet in geld wordt uitgedrukt heet het de break-evenomzet. Als de afzet groter wordt stijgen ook de variabele kosten, de constante kosten zijn de gelijk aan de capaciteit en veranderen dus niet met de afzet. Deze constante kosten staan voor een bepaalde periode vast. Om de break-evenafzet te kunnen berekenen hebben we nodig: - Verkoopprijs per stuk. - Variabele kosten per stuk. - Totale constante kosten per periode. In veel ondernemingen worden er meer producten en dus meer verkoopprijzen gehanteerd. Deze ondernemingen gebruiken percentages, dat is alleen mogelijk wanneer deze voor elk product gelijk zijn. Omdat de verkoopprijs van de artikelen in dit voorbeeld niet bekend is dan de break-evenafzet niet worden berekend. Daarvoor wordt ik veel ondernemingen met meerdere producten een gemiddelde verkoopprijs gebruikt. Dan wordt de afzet als volgt berekend: - Break-evenomzet. - Gemiddelde verkoopprijs. Hoofdstuk 19 Permanentie: een onderneming stelt gedurende een jaar regelmatig een balans en resultatenrekening op. Dit wordt permanentie genoemd omdat de onderneming voortdurend inzicht heeft in de stand van zaken; zij weet permanent hoe het met bezittingen, schulden, eigen vermogen, kosten en opbrengsten gaat. Als het gaat om uitstel of anticipatieposten bij ontvangsten is het hetzelfde als bij de kosten. Ze staan alleen omgekeerd op de balans. Uitstelposten zijn vooruit ontvangen bedragen en anticipatieposten zijn Pagina 7 van 11

8 achteraf ontvangen bedragen. Deze worden als volgt vermeld op de balans; Toelichting balansposten: - De post vooruit ontvangen bedragen staat aan de creditzijde omdat je een bedrag van iemand hebt ontvangen voordat dit geboekt is. Je hebt de andere kant nog iets verschuldigd. - De post Nog te ontvangen bedragen staat aan de debetzijde, omdat je nog een bedrag moet ontvangen van de andere kant. Zij zijn jou nog iets verschuldigd, waardoor het als een soort vordering gezien kan worden. Er bestaan de volgende Transitorische posten: - Vooruitbetaalde kosten. - Vooruit ontvangen opbrengsten. - Nog te ontvangen opbrengsten. - Nog te betalen kosten. Hoofdstuk 20 Een balans is een overzicht van bezittingen, schulden en eigen vermogen van een onderneming, het is een momentopname. Alle bezittingen staan de debetzijde. Het eigen vermogen en alle schulden staan aan de creditzijde. Onderaan de balans wordt een saldo vermeldt, dit wordt vermeld als winstsaldo wanneer deze niet is verdeel en nettowinst als de vennootschapsbelasting er af is. Nettowinst behoort tot het eigen vermogen. De volgorde van de balans is op tijdsvolgorde, van meer vast minder vast. Een resultatenrekening geeft een overzicht van de opbrengsten en kosten van een onderneming, het is geeft de situatie van een periode weer. Een resultatenrekening kan een scontrovorm en een paginavorm hebben. Het winstresultaat wordt meestal het bedrijfsresultaat uit gewone bedrijfsuitoefening genoemd; dat zijn de dagelijkse bezigheden van de onderneming. Het bedrijfsresultaat uit gewone bedrijfsoefening komt tot stand door de brutowinst te verminderen met de kosten. Om zoveel mogelijk informatie te verstrekken worden overheadkosten gesplitst in kostensoorten en wordt het financieringsresultaat gegeven. Financieringsresultaat: het verschil tussen de interestkosten en opbrengsten. Het kan ook voorkomen dat de onderneming bijzondere resultaten behaald bv. d.m.v van het verkopen van de vaste activa. Deze bijzondere resultaten worden apart gehouden van de gewone stand van zaken. Vaak willen ondernemingen weten over hoeveel liquide middelen ze in de toekomst beschikken, daarom wordt een liquiditeitsbegroting opgesteld. Daaruit blijkt hoeveel ontvangsten en uitgaven zij moet hebben. Zo weet de onderneming tijdig of er genoeg liquide middelen zijn voor betalen, waardoor ze maatregelen kan treffen. Uit de liquiditeitsbegroting blijkt over hoeveel liquide middelen een onderneming kan beschikken in een of een aantal toekomstige perioden. Er wordt een overzicht van per periode gemaakt van de ontvangsten en uitgaven per kas of bank plus worden de betalingsverplichtingen bekeken. Als een periode van illiquide is zien aankomen kan de onderneming maatregelen nemen. Als het om een tijdelijk tekort gaat kan dit met een kortstondig krediet worden opgelost. Andere maatregelen zijn: Pagina 8 van 11

9 - Uitstellen van inkopen. - Meer leverancierskrediet bedingen. - Betaling van investeringen uitstellen. - Leasen in plaats van zelf kopen. - Winst niet in contante, maar aandelen uitkeren Als het illiquide van structurele aard wordt moet de onderneming het eigen vermogen vergroten of lang vreemd vermogen aantrekken. Opbrengsten die Geen ontvangsten zijn Er is spraken van een tijdsverschil tussen het moment van de opbrengst en ontvangst van het geld. Er wordt een verkoop gedaan in maand A, maar het geld wordt in maand B ontvangen. Hierdoor verandert de liquiditeitsbegroting van maand A niet en die van maand B wel. Het is een opbrengst omdat het het resultaat van de onderneming van maand A wel beïnvloedt, maar de liquide middelen van niet. Ontvangsten die Geen opbrengsten zijn Er is sprake van een verschil in uiteindelijke waarde op de balans. Voorbeelden zijn de betaling van debiteuren of het ontvangen van een lening. De verkoop van de producten aan de debiteuren is al vermeld als ontvangst waardoor het geen gevolgen meer zal hebben op de resultatenrekening. De lening is een ontvangst die later terug moet worden betaald, er verandert niets op de resultatenrekening; er komen slechts interestkosten. Het zijn ontvangsten omdat ze gevolgen hebben op de liquiditeitsbegroting, maar het zijn geen opbrengsten omdat ze geen gevolgen hebben op de resultatenrekening. Kosten die ook uitgaven zijn De meeste kosten zijn ook uitgaven, omdat ze invloed hebben op de liquiditeitsbegroting als op de resultatenrekening; de tijd van betaling kan verschillen van de tijd van toerekening. Voorbeelden hiervan zijn: loonkosten, interestkosten, energiekosten, vervoerskosten, reparatiekosten en reclamekosten. Kosten die ook uitgaven zijn De kosten die worden gemaakt hebben invloed op het resultaat van de onderneming maar niet op de liquiditeitsbegroting, het klassieke voorbeeld is afschrijvingskosten. Op de resultatenrekening worden deze kosten terzijde gelegd voor als de versleten activa in later stadium kunnen worden vervangen, maar er vloeit geen geld uit de onderneming. Uitgaven die Geen kosten zijn De uitgaven die gedaan worden hebben invloed op de liquiditeitsbegroting, maar niet op het resultaat van de onderneming. Voorbeelden zijn: - Investeringen in kapitaalgoederen. - Aflossen van een lening of het betalen van de crediteur. - Winstuitkeringen. Hoofdstuk 21 Pagina 9 van 11

10 Een interne balans en resultatenrekening wordt gemaakt voor bepaalde personen binnen de organisatie. Er bestaat ook een externe balans en resultatenrekening, die zijn bestemd voor mensen buiten de organisatie die interesse hebben hierin. Dit worden de publicatiebalans en publicatieresultatenrekening genoemd. Volgens het Burgerlijk Wetboek, deel 2, titel 9 zijn er regels waaraan een gepubliceerde balans moet voldoen. Waarderingsgrondslag van de voorraden. De publicatie vind plaats in jaarstukken. In deze jaarstukken zijn ook de resultatenrekening plus toelichting, het jaarverslag, overige gegevens en de accountantsverklaring te vinden. Voor het eigen vermogen kunnen op de balans de volgende posten staan: - Maatschappelijk aandelenkapitaal. - Geplaatst aandelenkapitaal. - Agioreserves. - Herwaarderingsreserves. - Wettelijke en statutaire reserves. - Overige reserves. - Nettowinst. Afschrijvingskosten worden berekend in de kostprijs per product waardoor na verloop van tijd de afschrijving van de vaste activa is terugverdiend. De afschrijving wordt van de vaste activa gehaald, maar bij de liquide middelen opgeteld omdat dit bedrag apart is gehouden gedurende de tijd. Als een vaste activa is herwaardeert komt het verschil van waarde op de herwaarderingsreserve om de balans evenwichtig te houden. Deze waardestijging mag nooit uitgekeerd worden aan de aandeelhouders volgens de wet, omdat dit bedrag verbonden is met de werkende activa. Deze reserve worden wettelijke reserves genoemd omdat ze door de wet gemaakt zijn. Het eigen vermogen stijgt als een actuele waarde stijgt. Er zijn voorzieningen als groot onderhoud, deze betreffen kosten die zich eens in de zoveel jaar voordoen. Het creëren van deze voorziening heeft als doel het verdelen van de kosten over bv. 5 jaar i.p.v. 1 periode. Voorzieningen worden tussen eigen vermogen en vreemd vermogen op lange termijn geplaatst. Kleinere onderhoudskosten komen ten laste van de winst in die periode waarin ze worden gedaan. Bij veel bedrijven kan je een pensioen opbouwen, dit gebeurt door maandelijkse premies te betalen. Na 65- jarige leeftijd kan het pensioen ingaan en wordt ongeveer 70% van het laatst verdiende inkomen gerekend. Het is ook mogelijk eerder met pensioen te gaan. Een bedrijf kan de eigen pensioenvoorziening doen als zij van een zekere grootte is, zo niet dan moet ze dit laten doen door levensverzekeraarmaatschappijen of pensioenfondsen. Grote ondernemingen hebben pensioenen in eigen beheer, er wordt een afzonderlijke NV of stichting opgericht voor het beheer van de pensioenen. Zo hebben bedrijfsresultaten geen effect op de pensioenen. Er is statutair vastgelegd welk percentage van het vermogen mag worden belegd in pensioenen. Dit is om te voorkomen dat het gehele vermogen in de onderneming wordt belegd. Als de onderneming failliet zou gaan, zou het vermogen van de pensioenen ook minder tot niets waard zijn. Pagina 10 van 11

11 Hoofdstuk 22 Kengetallen zijn verhoudingscijfers tussen belangrijke grootheden in een organisatie. Een vergelijking van deze getallen geeft inzicht in de ontwikkeling van de onderneming. Het gaat hierbij niet om de absolute getallen, maar in de getallen in vergelijking tot voorgaande jaren of andere bedrijven. Liquiditeit geeft aan in hoeverre een onderneming aan haar schulden op korte termijn kan voldoen. Het is van belang dat een onderneming liquide is. Ze kan in liquiditeitsproblemen komen door: - Slechte bedrijfsresultaten. - Te hoge investeringen. - Te hoge aflossingsverplichtingen. - Te grote voorraden. Om de liquiditeit te beoordelen zijn kengetallen (ratio s) ontwikkeld: - Current ratio (CR). - Quick ratio (QR). Solvabiliteit geeft aan in hoeverre de onderneming in staat is aan de schulden op lange en korte termijn te voldoen. De solvabiliteit is van belang bij de liquidatie van de onderneming(opheffing). De solvabiliteit is de risicofactor voor kredietgevers. Hoe groter het eigen vermogen van de kredietnemer, hoe kleiner de risicofactor is. Zoland de liquidatiewaarde van de activa meer is dan dat van het vreemd vermogen is de onderneming solvabel. Deze waarde is gelijk aan het bedrag dat de activa opbrengen bij liquidatie. Vaak is de waarde van de activa lager dan op de balans staat vermeld, omdat deze speciaal zijn voor de onderneming, maar bij verkoop minder waard zijn. Soms is de balanswaarde van een goed echter lager dan er vermeld staat. Als een onderneming niet solvabel is zit zij continu in gevaar. Een balans waarop de activa zijn opgenomen tegen de liquidatiewaarde heet een liquidatiebalans. De rendabiliteit geeft de mate waarin de onderneming in staat is een opbrengst te geven aan de verschaffers van vermogen. Het geeft aan hoeveel procent van het vermogen uit opbrengst bestaat en zo kan er gekeken worden hoe winstgevend de organisatie is. Het is mogelijk dit percentage met dat van andere bedrijven of perioden te vergelijken, zo kan er een goed overzicht worden verkregen. Pagina 11 van 11