Hof van Cassatie van België

Transcriptie

1 5 SEPTEMBER 2014 C N/1 Hof van Cassatie van België Arrest Nr. C N AXA BELGIUM nv, met zetel te 1170 Watermaal-Bosvoorde, Vorstlaan 25, eiseres, vertegenwoordigd door mr. Michèle Grégoire, advocaat bij het Hof van Cassatie, met kantoor te 1050 Brussel, Louizalaan 480, bus 3, waar de eiseres woonplaats kiest, tegen 1. ALGEMEEN ZIEKENHUIS MARIA MIDDELARES vzw, met zetel te 9000 Gent, Kortrijksesteenweg 1026, eerste verweerster, vertegenwoordigd door mr. Willy van Eeckhoutte, advocaat bij het Hof van Cassatie, met kantoor te 9051 Gent, Drie Koningenstraat 3, waar de verweerster woonplaats kiest, 2. E. C., tweede verweerder,

2 5 SEPTEMBER 2014 C N/2 3. D. C., derde verweerder, 4. VERENIGING DER ARTSEN VAN HET ALGEMEEN ZIEKENHUIS MARIA MIDDELARES SINT JOZEF vzw, met zetel te 9000 Gent, Kortrijksesteenweg 1026, vierde verweerster, vertegenwoordigd door mr. Willy van Eeckhoutte, advocaat bij het Hof van Cassatie, met kantoor te 9051 Gent, Drie Koningenstraat 3, waar de derde en vierde verweerders woonplaats kiezen. I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF Het cassatieberoep is gericht tegen het arrest van het hof van beroep te Gent van 31 mei Advocaat-generaal Christian Vandewal heeft op 31 maart 2014 een schriftelijke conclusie neergelegd. Raadsheer Koen Mestdagh heeft verslag uitgebracht. Advocaat-generaal Christian Vandewal heeft geconcludeerd. II. CASSATIEMIDDEL De eiseres voert in haar verzoekschrift dat aan dit arrest is gehecht, een middel aan. III. BESLISSING VAN HET HOF Beoordeling Eerste onderdeel 1. Met de redenen dat de eiseres niet alleen kennis had van de schade, maar ook van de identiteit van de mogelijk aansprakelijke personen die zij desgevallend

3 5 SEPTEMBER 2014 C N/3 aansprakelijk kon stellen, oordeelt het arrest niet dat een vermoede kennis van de identiteit van de aansprakelijke persoon de in artikel 2262bis, tweede lid, Burgerlijk Wetboek bepaalde verjaringstermijn doet lopen. Het geeft daarmee enkel aan dat over de aansprakelijkheid van deze personen nog geen uitspraak kan worden gedaan. In zoverre het onderdeel schending aanvoert van artikel 2262bis Burgerlijk Wetboek, berust het op een onjuiste lezing van het arrest en mist het derhalve feitelijke grondslag. 2. Het arrest leidt zijn vaststelling dat de eiseres ten laatste op 19 oktober 2000 niet enkel kennis had van de schade, maar ook van de identiteit van de personen die zij hiervoor desgevallend aansprakelijk kon stellen, niet alleen af uit de vaststellingen dat: - het vonnis van de politierechtbank te Hoei van 29 maart 1999 aan een gerechtsdeskundige de opdracht gaf het oorzakelijk verband tussen het ongeval en de schade van Y. V. te onderzoeken; - de geneesheer van de eiseres aanwezig was op de expertisezitting van 19 oktober 2000 waarop het medisch dossier van Y. V. werd voorgelegd, maar ook uit de vaststellingen dat: - Y. V. aanvankelijk slechts een goedaardig letsel vertoonde, met name een kwetsuur aan de teen, en zij nadien zeer belangrijke verwikkelingen heeft gekend, met name meningitis en septicemie, die geresulteerd hebben in een verlamming; - het causaal verband tussen de toestand van Y. V. ingevolge de opgelopen hersenvliesontsteking en het ongeval van 9 juli 1994 blijkens de overwegingen van het vonnis van de politierechtbank te Hoei van 29 maart 1999 voorwerp van discussie is geweest. 3. In zoverre het onderdeel miskenning aanvoert van het wettelijk begrip feitelijk vermoeden, berust het op een onvolledige lezing van het arrest. In zoverre mist het eveneens feitelijke grondslag.

4 5 SEPTEMBER 2014 C N/4 Tweede onderdeel 4. Anders dan waarvan het onderdeel uitgaat, oordelen de appelrechters met de bekritiseerde redenen niet over het causaal verband tussen de gebeurlijke fouten van de behandelende artsen en de schade, maar stellen zij slechts vast dat de identiteit van de mogelijk voor de schade aansprakelijke personen op dat ogenblik gekend was voor de rechtsvoorgangster van de eiseres. Het onderdeel dat in zoverre op een onjuiste lezing van het arrest berust, mist feitelijke grondslag. 5. Voor het overige is het onderdeel afgeleid uit deze vergeefs aangevoerde kritiek. Het onderdeel is in zoverre niet ontvankelijk. Derde onderdeel 6. Het arrest doet met de bekritiseerde redenen geen uitspraak over de inhoud van het medisch dossier van Y. V. 7. In zoverre het onderdeel miskenning van de bewijskracht van het expertiseverslag van de deskundige Matagne aanvoert, berust het op een onjuiste lezing van het arrest. Het onderdeel mist in zoverre feitelijke grondslag. 8. In zoverre het onderdeel verder aanvoert dat de inhoud van het medisch dossier de appelrechters onbekend was, vraagt het een onderzoek van feiten waarvoor het Hof niet bevoegd is. Het onderdeel is in zoverre niet ontvankelijk. 9. Voor het overige is de aangevoerde schending van artikel 149 Grondwet afgeleid. In zoverre is het onderdeel evenmin ontvankelijk.

5 5 SEPTEMBER 2014 C N/5 Vierde onderdeel 10. Artikel 2262bis, tweede lid, Burgerlijk Wetboek bepaalt dat alle rechtsvorderingen tot vergoeding van schade op grond van buitencontractuele aansprakelijkheid verjaren door verloop van vijf jaar vanaf de dag volgend op die waarop de benadeelde kennis heeft gekregen van de schade of van de verzwaring ervan en van de identiteit van de daarvoor aansprakelijke persoon. Uit de wetsgeschiedenis blijkt dat de wetgever als uitgangspunt van de bedoelde verjaring de dag heeft beoogd waarop de benadeelde daadwerkelijk kennis heeft van alle gegevens die nodig zijn om een aansprakelijkheidsvordering te kunnen instellen. De benadeelde moet daadwerkelijk kennis hebben van de schade en van de identiteit van de persoon die aansprakelijk kan worden gesteld, hetgeen inhoudt dat de benadeelde in staat is een causaal verband te leggen tussen het schadeverwekkend feit en de schade. Hierbij is niet vereist dat de benadeelde kennis heeft van een zeker en vaststaand oorzakelijk verband. 11. In zoverre het onderdeel van een andere rechtsopvatting uitgaat, faalt het naar recht. 12. In zoverre het onderdeel ervan uitgaat dat de appelrechters oordelen dat een zekere en vaststaande kennis van het oorzakelijk verband vereist is, berust het op een onjuiste lezing van het arrest en mist het mitsdien feitelijke grondslag. Dictum Het Hof, Verwerpt het cassatieberoep. Veroordeelt de eiseres tot de kosten. Bepaalt de kosten voor de eiseres op 700,86 euro, voor de eerste verweerster op 149,63 euro en voor de derde en vierde verweerders op 335,55 euro.

6 5 SEPTEMBER 2014 C N/6 Dit arrest is gewezen te Brussel door het Hof van Cassatie, eerste kamer, samengesteld uit afdelingsvoorzitter Eric Dirix, als voorzitter, en de raadsheren Beatrijs Deconinck, Alain Smetryns, Koen Mestdagh en Koenraad Moens, en in openbare rechtszitting van 5 september 2014 uitgesproken door afdelingsvoorzitter Eric Dirix, in aanwezigheid van advocaat-generaal Christian Vandewal, met bijstand van griffier Kristel Vanden Bossche. K. Vanden Bossche K. Moens K. Mestdagh A. Smetryns B. Deconinck E. Dirix