Hof van Cassatie van België

Transcriptie

1 12 JUNI 2015 F N/1 Hof van Cassatie van België Arrest Nr. F N A.E. & T. nv, met zetel te 9255 Buggenhout, Mandekensstraat 25, eiseres, met als raadsman mr. Ruffin Coppens, advocaat bij de balie te Dendermonde, met kantoor te 9470 Denderleeuw, Zonnestraat 49, waar de eiseres woonplaats kiest, tegen BELGISCHE STAAT, vertegenwoordigd door de minister van Financiën, met kabinet te Brussel, Wetstraat 12, voor wie optreedt de gewestelijk directeur der directe belastingen, directie Gent Taxatie, met kantoor te 9050 Gent, Gaston Crommenlaan 6/604, verweerder, vertegenwoordigd door mr. Antoine De Bruyn, advocaat bij het Hof van Cassatie, en bijgestaan door mr. Stefan De Vleeschouwer, advocaat bij de balie te Brussel, beiden met kantoor te 1000 Brussel, Dalstraat 67, bus 14, waar de verweerder woonplaats kiest.

2 12 JUNI 2015 F N/2 I. RECHTSPLEGING VOOR HET HOF Het cassatieberoep is gericht tegen het arrest van het hof van beroep te Gent van 20 maart Advocaat-generaal Dirk Thijs heeft op 22 januari 2015 een schriftelijke conclusie neergelegd. Raadsheer Koenraad Moens heeft verslag uitgebracht. Advocaat-generaal Dirk Thijs heeft geconcludeerd. II. CASSATIEMIDDEL De eiseres voert in haar verzoekschrift dat aan dit arrest is gehecht, een middel aan. III. BESLISSING VAN HET HOF Beoordeling Tweede onderdeel 1. Krachtens artikel 356, eerste lid, WIB92 blijft, wanneer tegen een beslissing van de directeur van de belastingen of van de door hem gedelegeerde ambtenaar een vordering in rechte is ingesteld en de rechter de aanslag geheel of ten dele nietig verklaart, om een andere reden dan verjaring, de zaak gedurende een termijn van zes maanden te rekenen vanaf de rechterlijke beslissing ingeschreven op de rol. Krachtens het tweede lid van die bepaling kan de administratie, gedurende die termijn van zes maanden die de termijnen om verzet of hoger beroep aan te tekenen of om een voorziening in cassatie in te dienen schorst, een subsidiaire aanslag door middel van conclusies aan het oordeel van de rechter onderwerpen op naam van dezelfde belastingschuldige en op grond van alle of een deel van dezelfde belastingelementen als de initiële aanslag.

3 12 JUNI 2015 F N/3 2. Die wetsbepaling, die de bevoegdheden van de administratie regelt in geval van gehele of gedeeltelijke nietigverklaring van een aanslag en ertoe strekt de vestiging van een subsidiaire aanslag mogelijk te maken met als doel de werkelijk verschuldigde belastingen alsnog te kunnen innen, laat niet toe om een onderscheid te maken tussen het geval waarin de oorspronkelijke aanslag volledig werd vernietigd en het geval waarin de aanslag slechts gedeeltelijk werd vernietigd wegens een vermindering van de belastbare basis. In beide gevallen moet de administratie over de mogelijkheid beschikken tot het vestigen van een subsidiaire aanslag. 3. Indien de rechter vaststelt dat de aanslag ten dele gewettigd is omdat de belastbare grondslag behouden kan blijven, er enkel een ander tarief moet worden toegepast en alle rechten met betrekking tot de bestreden aanslag beslecht en geregeld zijn, is hij op grond van artikel 356 WIB92 niet verplicht om over te gaan tot vernietiging van de aanslag om een subsidiaire aanslag mogelijk te maken, maar vermag hij te oordelen dat de aanslag slechts wordt ontheven in de mate dat een hoger tarief werd opgelegd dan het wettelijk verschuldigd tarief. Het onderdeel dat berust op de veronderstelling dat de rechter de aanslag dient te vernietigen wanneer de belastbare grondslag behouden blijft en enkel het belastingtarief wordt gewijzigd, faalt naar recht. 4. Voor het overige voert het onderdeel aan dat uit artikel 219 WIB92 voortvloeit dat indien niet voldaan is aan de toepassingsvoorwaarden voor de vestiging van de bijzondere aanslag in de vennootschapsbelasting op verdoken meerwinsten, de rechter deze aanslag volledig dient te vernietigen. Krachtens het te dezen toepasselijke artikel 219, eerste lid, WIB92, wordt een afzonderlijke aanslag gevestigd op de kosten vermeld in artikel 57, die niet worden verantwoord door individuele fiches en een samenvattende opgave alsmede op de verdoken meerwinsten die niet onder de bestanddelen van het vermogen van een vennootschap worden teruggevonden. Krachtens het tweede lid van die wetsbepaling is het tarief gelijk aan 300 procent van die kosten en verdoken meerwinsten. Die aanslag heeft een afzonderlijk karakter in die zin dat hij volkomen losstaat van de fiscale toestand van de vennootschap, zodat een verlies in hoofde van de

4 12 JUNI 2015 F N/4 vennootschap voor een bepaald aanslagjaar de vestiging van de afzonderlijke aanslag niet verhindert, maar houdt in wezen slechts in dat een deel van de belastbare basis aan een afzonderlijk en buitengewoon tarief wordt onderworpen. Uit die bepaling kan niet worden afgeleid dat een aanslag van ambtswege waarop verkeerdelijk het tarief van de aanslag geheime commissielonen werd toegepast, door de rechter niet kan verminderd worden door de toepassing van het wettelijk verschuldigd tarief van 39 procent. Het onderdeel dat uitgaat van het tegendeel, faalt naar recht. Eerste onderdeel 5. Uit de beoordeling van het tweede onderdeel blijkt dat de appelrechters uitspraak hebben gedaan zoals zij hadden moeten doen, ongeacht de aangevoerde miskenning van de bewijskracht van de akte, zodat het onderdeel bij gebrek aan belang niet ontvankelijk is. Dictum Het Hof, Verwerpt het cassatieberoep. Veroordeelt de eiseres tot de kosten. Bepaalt de kosten voor de eiseres op 676,33 euro. Dit arrest is gewezen te Brussel door het Hof van Cassatie, eerste kamer, samengesteld uit afdelingsvoorzitter Eric Dirix, als voorzitter, en de raadsheren Koen Mestdagh, Geert Jocqué, Bart Wylleman en Koenraad Moens, en in openbare rechtszitting van 12 juni 2015 uitgesproken door afdelingsvoorzitter Eric Dirix, in aanwezigheid van advocaat-generaal Dirk Thijs, met bijstand van griffier Kristel Vanden Bossche.

5 12 JUNI 2015 F N/5 K. Vanden Bossche K. Moens B. Wylleman G. Jocqué K. Mestdagh E. Dirix