EEN ZOMERSE HERFSTTOER

Transcriptie

1 Maandelijkse Digitale Nieuwsbrief van Toer Trimclub De Merel uit De Ronde Venen Oktober 2010 Jaargang 18, Nummer 09 Vanmorgen reden we de Herfsttoer. De weergoden waren ons dit keer erg gunstig gezind. Vier dagen geleden gaf Buienradar nog een kans van 70 procent regen aan. Gisteren was de voorspelling dat er een stralende dag zou komen en dat is het geworden ook. Enno Steenhuis Geertsema Om kwart voor acht was ik als eerste Merel in De Schans om de inschrijving voor te bereiden. Ik kon echter met grote moeite binnenkomen. Op de Bosdijk werden deze dag de Nederlandse Kampioenschappen Vliegvissen gehouden. In De Schans was het overvol met meer dan tachtig vissers. De eerste kampioenskandidaten zag ik al beginnen met het innemen van een paar cognacjes. Ik denk dat mede daardoor vanavond de spanwijdte van de armen te klein zal zijn om aan te geven hoe groot de gevangen vis wel was. Veiligheid Om acht uur waren alle vissers naar het strijdtoneel vertrokken. Na mijn voorbereidingen begonnen de fietsers al snel binnen te druppelen. Er waren wel niet zoveel fietsers als vissers, maar met veertig deelnemers waren wij ook erg tevreden. Om halfnegen had iedereen zich buiten verzameld voor vertrek. Na mijn column in de vorige nieuwsbrief, waarin het vooral over veiligheid ging, moest iedereen natuurlijk eerst op het hart gedrukt krijgen dat de route op veel plaatsen smal en kronkelig zou zijn. Niet te snel en vaak achter elkaar, dat werd het parool. Er werd, zoals we tegenwoordig veel doen, in twee groepen gereden. De snellere groep met Margot als voorrijder, geassisteerd door Ger Hulsman, vertrok als eerste richting Oukoop. De langzamere vertrok een minuut later. Onderbezetting De rit begon via Oukoop en Oud Aa richting Haarzuilens en Vleuten. Vanaf Vleuten werd er voornamelijk slingerend langs de Oude Rijn via Harmelen en Woerden gefietst. Hier haalden we de snellere groep in die EEN ZOMERSE HERFSTTOER druk doende was de eerste lekke band te behandelen. Het zouden achteraf acht lekke banden in totaal worden. De route ging hierna langs de Lange Linschoten naar Oudewater en Hekendorp. Daar zou koffie gedronken worden. Ons oude vertrouwde adres werd echter volledig overrompeld door een toevloed aan fietsers en had een hopeloze onderbezetting aan personeel. Toen wij weer vertrokken, hadden enkele deelnemers uitgebreid koffie gedronken en anderen nog steeds niets. Wij hadden onze komst wel aangekondigd. Dit maakte het extra teleurstellend. Het prachtige weer maakte echter alles goed. Bier Onder het spoorfietstunneltje bij Gouda was een halve krat bier tegen de vlakte gegaan. Andere fietsers waarschuwden ons hier gelukkig voor zodat we de fiets over de vele glasscherven konden dragen. Anderen waren niet zo verstandig. We zagen dat zij met lekke banden bezig waren. Langzaam rijdend slingerden we achter elkaar door de drukke Reeuwijkse Plassen richting Bodegraven en Zwammerdam. Ook weer achter elkaar rijdend via Meije kwamen we weer op zeer bekend terrein. Een prachtige dag beëindigden we met een fractie van de vertrokkenen in De Schans bij Jarin. Voorafgaand aan het visserslatijn dat nog komen moest, hadden wij natuurlijk eerst het nodige fietserslatijn onder het genot van een koel glas bier. De laatste grote rit van 2010 zat er op. 1 emerel Jaargang 18, Nummer 09

2 Herfst D e herfst is in het land. De dagen worden steeds korter. De woensdagavondrit is al met winterreces gegaan. De laatste woensdag van september werd er om halfzeven nog een rit gereden. Om kwart voor acht was het al bijna te donker. In De Buurvrouw werd nog een drankje gedronken waarmee het goede initiatief van Margot voor dit jaar werd afgesloten. Gezien het grote aantal deelnemers elke woensdagavond mag ik concluderen dat de woensdagavond een vaste plaats bij De Merel veroverd heeft. De Herfsttoer is alweer achter de rug. Het was een prachtige dag met veel deelnemers. Onze verste deelnemers waren een paar trouwe fans die uit Hoorn gekomen waren. Tijdens de rit hadden ze de nodige bandenpech maar desondanks vonden ze het weer een bijzonder mooie rit. Zoals de Merel altijd hele mooie ritten heeft, gaven ze me nog als compliment. Volgend jaar zien we hen bij de Molentocht weer terug. Dit jaar is er bij ons nog één Merelrit te gaan. De laatste rit, op 31 oktober, is de Snertrace van 50 kilometer. Ook dit jaar is Kees Kuijlenburg weer de voorrijder. Vanwege de geringe afstand, de geringe snelheid en de gezellige samenkomst na afloop, verwacht ik uiteraard alle leden in Merelkleding aan de meet! Alle leden in Merelkleding kan vanaf nu weer, want de nieuwe Merelkleding is inmiddels binnen. Er is nu gelegenheid voor alle nieuwe leden om eindelijk ook in Mereltenue de weg op te gaan. De belangrijkste wijziging op het shirt is de verandering van de plaatsnaam op de rug van De Ronde Venen in Vinkeveen. Immers, onze basis is weer terug in Vinkeveen. Daarnaast zijn er ook de nodige mutaties in de sponsornamen gekomen. Uiteraard een goede reden voor de oudere leden om ook een nieuw shirt aan te schaffen. Vanaf nu hoop ik dan ook bij Merelritten ieder van ons in onze eigen kleuren te zien fietsen. Het is herfst met natte wegen en blaadjes op de weg. Dit seizoen kent prachtige dagen die weer volop fietsplezier geven. De rest van het jaar wens ik dan ook allen veel, maar vooral veilige fietskilometers toe. Enno Steenhuis Geertsema (voorzitter TTC De Merel) De emerel is de maandelijkse digitale Nieuwsbrief van Toer Trimclub De Merel. De emerel verschijnt elf keer per jaar, in alle maanden behalve januari. De emerel wordt per verzonden naar alle leden, donateurs, sponsoren en adverteerders van onze vereniging. Ook belangstellenden kunnen zich op de verzendlijst laten plaatsen. Personalia Enno Steenhuis Geertsema steenhuis31@zonnet.nl Voorzitter Anton van Senten anton.vansenten@ge.com Penningmeester Tom Zuijdervliet ttc.de.merel@ziggo.nl Secretaris, Nieuwsbrief, Website, Fietscompetitie Peter Meijer peter-jannie12@casema.nl Bestuurslid, Bosdijkloop Margot Kompier margotkompier@msn.com Bestuurslid, Coördinator Toertochten Contact TTC De Merel Forsythiastraat XX Noorden Tel (b.g.g ) info@ttcdemerel.nl Website Ereleden H.A. Könst A.P. Könst ( ) A.J. de Zwart ( ) Clublocatie Café De Schans, Uitweg 1, Vinkeveen TTC De Merel is aangesloten bij de NTFU, de overkoepelende organisatie van alle fietsverenigingen in Nederland ( 2 emerel Jaargang 18, Nummer 09

3 MEREL-NIEUWS Deelnemers Hoeveel deelnemers waren er tot nu toe bij onze tochten? Hier volgt een overzicht: Clubritten Openingstocht 8 Bos- en Kastelentoer 8 Rondje IJsselmeer 17 Veluwetoer 13 Toertochten Meije Vlisttocht 36 Mereltoer 25 Bloesemtocht 36 Molentocht (150 km) 25 Molentocht (100 km) 80 Molentocht (70 km) 44 Molentocht (35 km) 39 Molentocht (Totaal) 188 Rabobank Toertocht (100 km) 19 Rabobank Toertocht (50 km) 1 Rabobank Toertocht (Totaal) 20 Lotusbloemtoer (90 km) 18 Lotusbloemtoer (65 km) 30 Lotusbloemtoer (35 km) 28 Lotusbloemtoer (Totaal) 76 Zomertoer 22 Rondje Knooppunten (100 km) 84 Rondje Knooppunten (65 km) 48 Rondje Knooppunten (35 km) 25 Rondje Knooppunten (totaal) 157 Nazomertoer 25 Herfsttoer 39 Geen tussenstand Deze maand wordt de tussenstand in de verschillende categorieën niet vrijgegeven. De laatste maand van de fietscompetitie moeten de kampioenskandidaten het doen zonder informatie over de tegenstanders. Inleveren toerboekjes en stand fietscomputers Na afloop van de Snertrace moeten de standen van de fietscomputers worden ingeleverd. Ik weet nog niet of ik bij de Snertrace aanwezig ben. In het geval dat ik er niet ben, moeten de standen worden doorgegeven worden aan Enno. Hij zal ook de Toerboekjes verzamelen. Deze moeten ter controle worden ingeleverd. Ook al doe je niet mee met de Fietscompetitie, dan kun je toch je Toerboekje inleveren. Als je je gereden kilometers registreert in je Toerboekje, worden ze door ons meegenomen in het totaal van de kilometers die je tot nu toe reed tijdens je lidmaatschap van TTC De Merel. Ben je niet in de gelegenheid om je Toerboekje na de Snertrace in te leveren, breng het dan bij mij langs. Of stuur het op naar Forsythiastraat 10, 2431 XX Noorden. Tom Zuijdervliet 3 emerel Jaargang 18, Nummer 09

4 Vallende bladeren en erwtensoep Regen, wind, lange avonden en vallende bladeren. Je krijgt er vanzelf zin in: de Snertrace. Het is de laatste clubrit van het seizoen. Net als voorgaande jaren neemt Kees Kuijlenburg ons mee naar de meest verrassende en mooie plekjes in de omgeving. Anders dan de naam doet vermoeden, is de Snertrace geen 'race', maar een toertocht. Iedereen kan mee, er wordt rustig gereden. De Snertrace is een mooie gelegenheid om met je fietsvrienden plannen te maken voor de winter of voor het volgende seizoen. Na afloop staat in café De Schans de erwtensoep klaar. De rit is ongeveer 50 kilometer lang en start om 9 uur bij café De Schans. We rekenen op een grote opkomst. Dus alle zondag-, woensdag-, donderdag-, zaterdag- en tussendoorfietsers zien we graag op zondag 31 oktober aan de start van de Snertrace. Margot Kompier Kees Kuijlenburg laat zich de erwtensoep altijd goed smaken. Dat mag ook wel, na de door hem georganiseerde Snertrace. 4 emerel Jaargang 18, Nummer 09

5 Merels in Luik-Bastenaken-Luik Elk jaar organiseert Toerclub Le Champion rond half augustus de toerversie van de bekende klassieker. De afstanden zijn 130, 170 en 245 kilometer. De laatste afstand is precies gelijk aan de Belgische klassieker Luik- Bastenaken-Luik die de profs in het voorjaar rijden. Paul Ruiter In de versie van 130 kilometer is de Col de Wanne niet opgenomen, maar wel de Col de La Redoute. In die van de 170 kilometer zitten alle belangrijke cols zoals die ook in de langste versie voorkomen. Alleen de extra lus van 70 kilometer door heuvelachtig gebied (heb ik me laten vertellen) ontbreekt. De bemanning van de volgwagen (bij de Wanne) Vierpersoonskamer Ik had me ingeschreven voor de 130 km, die startte tussen 8 en 9 uur. De avond ervoor was ik al in Luik aangekomen bij het Holiday Inn hotel, ofwel het Palais de Congres. Wat een fietsers! Het hele hotel was ervan vergeven. Van jonge semi-amateurs tot oudere toerfietsers. Veel mannen, maar ook genoeg vrouwen. Ik had een vierpersoonskamer. Dat betekende dat ik het tweepersoonsbed met iemand moest delen. Een ding was zeker: hij was mannelijk, ongetwijfeld een fietsfanaat, dus geen probleem. Paul Ruiter (rechts) met o.a. Ton van Vliet en de twee René's Achterklep Ik wist dat onder andere Ton van Vliet, Cock Fangmann, René Elenbaas en René van Bemmelen meededen. De twee René's kwamen met een busje vol uit De Hoef, terwijl Ton en Cock op een camping in Zuid-Limburg stonden. Die jongens kwam ik dan ook tegen aan de start. Ze waren met een groepje van pakweg negen man, inclusief een volgwagen. Dat busje stond bij elke stempelpost uitnodigend met de achterklep open. Daaruit werden koffie, eten en frisdrank geserveerd. Zelfs klapstoeltjes ontbraken niet. Chasse Patate We vertrokken gelijk. Al na dertig kilometer, bij de routesplitsing, liet ik me overhalen de 170 km met hen te rijden. Gezellig in de groep, waarbij je steun hebt op het vlakke doordat je uit de wind wordt gehouden. Voor mij was het een chasse patate, ofwel patattenkoers, omdat ik bij klimmetjes steeds achteraan de groep bungelde. Aan het elastiek. Ik riep nog net niet om me moeder! Mijn stempelkaart week iets af van die van de 170 km-rijders maar ik kreeg uiteindelijk toch de felbegeerde stempels. Zware rit Het bleek een zware rit voor mij. Toch iets te weinig kilometers in de benen. Maar ik volbracht hem en daar was ik best trots op en heel blij mee. Over de hele dag genomen, van halfnegen tot vijf uur, heb ik slechts twee keer niet op de fiets kunnen blijven zitten. De eerste keer vrij aan het begin, een stukje van 22 procent, ik weet niet precies waar. De tweede keer op de Cote de la Redoute, halverwege, even stukje gelopen, daarna mezelf weer herpakt en naar de top gefietst. Stijgen en dalen Na de eerste vijf kilometer door het drukke Luik kwamen we in de Belgische Ardennen. Dat gebied doorkruisten wij negen uren lang. Plaatsnamen als Aywaille, Stavelot en Trois-Point doken geregeld op. En stijgen en dalen deden we op hellingen als de Côte de Chambralles, Wanne, La Redoute, Col de la Roche, Col de Stockeu, Côte d Embourg en Col de Vilettes. Na dertig kilometer kwam de splitsing 130/170, wij gingen daar naar links. Kort daarop kwam de eerste serieuze klim waar ik even van de fiets moest. Daarna doseerde ik mijzelf beter en was het ook voor mij zaak om met klimmetjes gewoon in het zadel te blijven. Want het staat wel heel stoer wanneer je als een Contador of Schleck staand 5 emerel Jaargang 18, Nummer 09

6 op de pedalen naar boven danst, maar bij mij sloeg de verzuring dan al snel toe. Nu kwam ik gewoon op de meeste cols fietsend naar boven. Ook Dick Hagenaars was van de partij Yankees De eerste controlepost was anders dan op mijn stempelkaart. Voor het 'gewone' fietsvolk was daar alleen water te krijgen. Wij hadden koffie. Het was een drukte van jewelste. Er werd ook een scène uit de Amerikaanse burgeroorlog nagespeeld, inclusief als Yankees verklede Belgen en een fort. Een reparatiepost voor fietsen was aanwezig en daar werd druk gebruik van gemaakt. Er volgden nog enkele stempelposten waar het fijn was om even van de fiets af te kunnen. Belangrijk was om voldoende te eten zodat je de volgende etappe aankon. Het was tot twee uur zonnig, daarna kwam er steeds meer bewolking. De temperatuur bleef goed, pas na vier uur viel er wat regen. Maar niet veel. Kuitenbijter Op de Col de la Redoute, een kuitenbijter van formaat, schreeuwden toeschouwers de toerrijders aanmoedigingen toe en dat voelde goed. Boven kreeg je de laatste stempel en een appel. We gingen meteen weer door want het begon licht te regenen en we wilden niet onnodig nat worden. Ik trok mijn regenjack aan voor de laatste tien kilometer zodat mijn rug niet nat werd. Een nat koud windje over pijnlijke rugspieren waar een kletsnat zweethemd tegenaan zit, dat wilde ik vermijden. Zeefdruk Terug bij het Palais de Congres kreeg je in ruil voor een volle stempelkaart een herinnering. Dit jaar was het een zeefdruk van de kunstenaar Henk Veen. Hij signeerde persoonlijk de kopieën van de afbeelding, die hij speciaal voor LBL 2010 had geschilderd. Een leuk aandenken hoewel niet iedereen er even blij mee was. Op de eerste verdieping van het hotel waren een half dozijn kamers vrijgemaakt en daar kon je douchen. De organisatie was perfect. De organisatie was perfect Het weer zat mee. Ik denk dat de duizenden deelnemers aan de diverse afstanden allemaal tevreden huiswaarts keerden. Zo ook ik. Nog dagen lang liep ik na te genieten van mijn deelname aan een klassieker die ik al heel lang op mijn verlanglijstje had staan om ooit een keer te rijden. Volgend jaar de 240 km? Dick en Joyce Hagenaars reden dit jaar de Ride for the Roses. Joyce schrijft dat het een erg leuke ervaring was, en bovendien voor een goed doel. In Utrecht wordt dit jaar op 27 en 28 december a.s. voor de eerste keer Spinning for the Roses georganiseerd. Dit is een spinningmarathon van 24 uur waarbij bedrijventeams (inschrijfgeld euro) en individuele teams (inschrijfgeld 500 euro) zich kunnen inschrijven om zo al spinnend geld Spinning For The Roses in te zamelen voor de KWF Kankerbestrijding. Een team bestaat uit minimaal twee en maximaal twaalf personen. De indeling van het spinnen kan naar eigen inzicht worden gedaan. Omdat veel Merelleden in de winter spinnen, zijn er wellicht leden/teams van De Merel geïnteresseerd. Op vind je meer informatie. En misschien vind je het wel leuk om dit initiatief namens De Merel op te pakken en te organiseren. PS: de volgende Ride for the Roses vindt op 4 september 2011 plaats in, jawel, Aalsmeer. 6 emerel Jaargang 18, Nummer 09

7 NK TOERFIETSEN IN ASSEN DE CIJFERS In de vorige e-merel deed ik al verslag van het verloop van het Nederlands Kampioenschap Toerfietsen. Nu volgt een cijfermatige analyse hoe we uiteindelijk op plek 29 zijn geëindigd. Anton van Senten De resultaten: In 2009 behaalden we een teleurstellende 63ste plaats bij het NK. De hoofdoorzaak was destijds het missen van een route-pijl, waardoor we ruim 5 kilometer hebben omgereden en 12 minuten straftijd opliepen. De tweede oorzaak was dat we in het algemeen dik boven de 29 km/uur reden, terwijl onze vooraf opgegeven snelheid 28,0 km/uur was. Zeer hoopgevend was het vierde deel destijds: slechts 5,9 seconden verschil; dit deel reden we 27,93 km/uur! Perfect dus. In de bussen - ter beschikking gesteld door Gert Korver en Eduard Kroon (STIEVA) - werd volop beraadslaagd hoe en wat te doen bij mogelijke 'calamiteiten', zoals brug open, lekke band, etc. Ook de resultaten van 2009 werden nog eens onder de loep genomen. Het team van De Merel stond dus goed voorbereid aan de start voor uiteindelijk 116 kilometer fietsen in het Drentse land. Afstand (km) Verschil t.o.v. 28 km/u Te snel/langzaam Snelheid (km/u) Plaats Ochtend (deel 1) 35,5 3 min 39 sec Te snel 29,4 51 Ochtend (deel 2) 27,3 1 min 22 sec Te langzaam 27,36 30 (lekke band) Middag (deel 3) 27,9 2 min 33 sec Te snel 29,46 49 Middag (deel 4) 25,6 36 sec BIJNA GOED (veel wind tegen) 27,69 3 Totaal 116,3 8 min en 8 sec 29 Deel 1 en deel 3 reden we dus duidelijk - opnieuw - te snel. In deel 2 is het tijdsverlies door de lekke band van Co behoorlijk goed gemaakt. Toen moest er wel hard gereden worden. Later in de middag stak de wind behoorlijk op en hadden we veelal TEGEN. Deze wind nekte bijna ieder team. Slechts 2 van de 61 groepen reden toen sneller dan opgegeven; de rest verloor veelal minuten, oplopend tot liefst 9 minuten voor de Asserliefjes, het fraai in het roze gestoken damesteam van de organiserende vereniging t Kamrad uit Assen. De Merel eindigde dus geweldig, met een derde plaats in het laatste deel. Dit biedt perspectief voor 2011, wanneer het NK in Den Helder wordt gereden. 7 emerel Jaargang 18, Nummer 09

8 EEN LANG WEEKEND IN DE ALPEN Ernst en Wouter, de zonen van mijn oude studievriend Frans de Wit, maakten plannen om de magische Alp d Huez te beklimmen. Frans, die sinds een aantal jaren fietst, liet zich al snel overhalen mee te gaan. Enno Steenhuis Geertsema Samen hadden we dit jaar aan de fietsronde voor dierenartsen meegedaan. Hierbij vroeg Frans of ik zin had mee te gaan zodat hij wat ondersteuning zou hebben van iemand die ook niet zo vlug de bergen over zou vliegen. Ik hoefde niet lang na te denken en ging graag mee. Tenslotte waren al veel Merelleden mij voorgegaan in deze klassieke rit en ik wou graag bij dit rijtje horen. Henri, een vriend van de zoons, was de vijfde deelnemer. Prachtige col Aldus vertrokken we die woensdagmorgen om zes uur naar de Franse Alpen, naar camping La Piscine in Bourg d Oisans aan de voet van de Alp d Huez. Donderdagochtend, na een stevig ontbijt, deden we de eerste verkenning op de fiets. 's Morgens fietsten we eerst naar de top van de Col d Ornon. Een klim van bijna 12 kilometer met 595 hoogtemeters en een maximaal stijgingspercentage van 8,5 procent. Zonder te forceren gingen we allemaal rustig in eigen tempo naar boven. De eerste prachtige col. Bij de startlocatie van de skilift puften we uit en na wat gedronken en gegeten te hebben, gingen we terug. Bij de lunch besloten we om die middag een stukje Alp d Huez te doen. Gezamenlijk en op elkaar wachtend om van het uitzicht te genieten, klommen we omhoog tot bocht zes bij Huez. We wilden ons de eerste dag niet forceren en namen hier de afdaling aan de andere kant langs Villard- Reculas. Een lange schitterende afdaling over een smalle weg. Deze middag toch weer 830 hoogtemeters in de benen. Eigen tempo We vonden de benen nu los genoeg om de volgende dag ineens naar boven te gaan. De bedoeling was zonder te stoppen op eigen tempo in een keer naar boven te gaan. Ik moet zeggen dat het mij verbaasde dat alleen de allerlaatste bocht wat erg zwaar werd. Ik kwam in 1 uur 36 boven bij de finishstreep van de Tour de France, met een gemiddelde van 7,9 km op een klim van 13,5 km en hoogtemeters. Henri had gezegd dat we boven door moesten rijden. Dat was maar goed ook, want bijna iedereen stopt hier bij het finishdoek bij de cafeetjes. Na de gebruikelijke fotosessie op het schavot gingen wij terug naar deze cafeetjes om bij te komen. Uiteraard gingen we nu wel dezelfde route afdalen. Niet te snel gelukkig, want tijdens deze afdaling kreeg ik nog een lekke band. Ook deze avond werd er uiteraard weer een stevige pasta bereid als voorbereiding voor de volgende en alweer de laatste dag. Vergezichten Deze dag besloten we de Col de la Croix de Fer te proberen. Veel langer en hoger dan de Alp d Huez. Ook deze reus werd uiteraard in eigen tempo beklommen, waarbij de jonge klimmers af en toe wachtten tot Frans en ik weer bij waren. Een klim van 27 kilometer met een maximale stijging van 11 procent en hoogtemeters. Wat een prachtige klim! Boven bij de Col de Glandon en de Col de la Croix de Fer prachtige vergezichten met uitzicht op de gletsjers in de verte. Tijdens de afdaling lieten Ernst, Wouter en Henri zich pijlsnel naar beneden vallen. Frans en ik stopten regelmatig om van de prachtige omgeving te genieten met het stuwmeer en de steile bergwanden waar de kronkelende wegen, die we een paar uur geleden beklommen hadden, tegen aangeplakt leken. Verreweg de mooiste rit van de drie dagen. Ervaring 's Avonds besloten we uit eten te gaan. We hadden even genoeg van de pasta s en helaas hadden we deze ook niet meer nodig. Zondagmorgen weer huiswaarts. Het was mijn eerste en hopelijk niet de laatste ervaring met de Alpen. De computer van Henri gaf aan dat we deze drie dagen hoogtemeters hadden overbrugd. Een ervaring die uitnodigt om heel vlug weer te gaan. 8 emerel Jaargang 18, Nummer 09

9 Nieuws van de NTFU Neem je TFK-pas mee naar de Bike MOTION en win Tijdens de Bike MOTION Benelux kunnen NTFU-leden hun ledenpas op de NTFU-stand laten scannen om kans te maken op een Shimano wielenset RS 80 ter waarde van 575 euro! In 2010 is de NTFU, samen met partner in fietssport Shimano, gestart met het gebruik van het Scan & Go registratiesysteem. Met Scan & Go kunnen deelnemers aan een NTFU-toertocht hun ledenpas of voorinschrijving met barcode laten scannen en snel van start gaan. Geen lange wachtrijen meer! NTFU-leden vinden sinds dit voorjaar een barcode op hun ledenpas. In deze barcode staan hun gegevens opgeslagen. Het scannen van deze barcode staat dus gelijk aan het invullen van een deelnemerskaart. Niet-leden kunnen door middel van een voorinschrijving via inschrijven.nl een barcode ontvangen en deze aan de start laten scannen. Het voordeel van Scan & Go voor de organiserende verenigingen en stichtingen is onder andere de mogelijkheid om deelnemers bij voorinschrijving al te laten betalen. Dit kan bijvoorbeeld met behulp van ideal of automatische incasso. Deelnemers kunnen bij aanvang van de tocht sneller van start en hoeven geen deelnemerskaart meer in te vullen en af te rekenen. Bijkomend voordeel van Scan & Go voor NTFU-leden is de kilometerregistratie: op mijnntfu.nl kunnen deelnemers hun gescande kilometers terugvinden. Deze worden namelijk automatisch bijgeschreven. Op mijnntfu.nl kunnen leden een eigen kilometerlogboek bijhouden. Tijdens de Bike Motion zullen TFK-passen gescand worden en wordt het systeem gedemonstreerd. Europese Fietsweek De Europese Fietsweek vindt volgend jaar plaats van 16 t/m 23 juli. Dicht bij huis, namelijk in het Belgische Marche-en-Famenne. De week wordt volledig verzorgd door de vereniging 'Les Cyclos de la Famenne'. Het wordt de 7de Europese Week van het Wielertoerisme en de 57ste AIT Rally. Deelname staat open voor fietsers uit alle Europese landen. Voor het eerst wordt er een mountainbike route uitgezet. Het maximum aantal deelnemers wordt gesteld op Wil je meer informatie of de brochure? Ga naar verige%20documenten/brochure%20r allye% pdf. BESTEL DE WIELERSCHEURKALENDER 2011 Ben je naast een enthousiast recreatief fietser ook een liefhebber van hard fietsen, oftewel wielrennen? Wielertijdschrift De Muur heeft ook voor 2011 weer een Wielerscheurkalender uitgebracht. Wie geen dag wil missen van het wielerseizoen van 2011 en zich tegelijkertijd wil onderdompelen in het rijke verleden van de allermooiste sport van de wereld, doet er goed aan De Muur Wielerscheurkalender 2011 aan de muur te hangen. Het geesteskind van samensteller Pieter van der Meer is ook dit jaar bijzonder fraai geworden. Want wat anders dan wielerinstituut De Muur, het tijdschrift onder redactie van Peter Ouwerkerk, Bert Wagendorp en Mart Smeets, is beter in staat om de wielerliefhebber dag in dag uit te verblijden met mooie verhalen, verrassende anekdotes, obscure weetjes en smeuïge portretten van helden van toen en nu? En wat anders dan De Muur waarschuwt ons tijdig welke lentezondagen en julidata we komend jaar absoluut vrij moeten houden? Ga naar om de Wielerscheurkalender 2011 te bestellen. 9 emerel Jaargang 18, Nummer 09

10 FIETSPROGRAMMA TTC DE MEREL T/M 21 NOVEMBER 21 oktober donderdag Donderdagtocht 9.30 uur CTT km 23 oktober zaterdag Zaterdagtocht 9.00 uur CTT 60 km 24 oktober zondag Zondagsrit (A-groep) 8.30 uur CTT km 24 oktober zondag Zondagsrit (B-groep) 8.30 uur CTT 60 km 28 oktober donderdag Donderdagtocht 9.30 uur CTT km 30 oktober zaterdag Zaterdagtocht 9.00 uur CTT 60 km 31 oktober zondag Snertrace 9.00 uur CTT 50 km 4 november donderdag Donderdagtocht uur CTT km 6 november zaterdag Zaterdagtocht 9.00 uur CTT 60 km 7 november zondag Zondagsrit 9.30 uur CTT km 11 november donderdag Donderdagtocht uur CTT km 13 november zaterdag Zaterdagtocht 9.00 uur CTT 60 km 14 november zondag Zondagsrit 9.30 uur CTT km 18 november donderdag Donderdagtocht uur CTT km 20 november zaterdag Zaterdagtocht 9.00 uur CTT 60 km 21 november zondag Zondagsrit 9.30 uur CTT km CTT = Clubtoertocht (alleen voor leden, introducés alleen met introductiekaart) De Zondagsritten starten bij Café De Schans, Uitweg 1 in Vinkeveen. De Donderdagtochten en Zaterdagtochten starten bij Ed de Haan Fietsen, Stationsweg 1/3, Wilnis. De Snertrace start bij Café De Schans in Vinkeveen. ZADELPIJNONDERZOEK DE PIJNLIJKE RESULTATEN Fietsen.123 onderzocht of zadelpijn nog steeds een probleem vormt. Het resultaat is schokkend. Meer dan 82% van de respondenten geeft aan wel eens last van zadelpijn te hebben. Wie geregeld fietst, weet hoe vervelend zadelpijn kan zijn. Zelfs fietsers die op de gevoelige plekken 'zitvlees' hebben ontwikkeld, moeten soms nog steeds op de tanden bijten. Wil je zadelpijn voorkomen? Kies dan voor degelijk materiaal. Een absolute must is een goede, absorberende broek met een zeemvel zonder naden. Zorg er verder voor dat je een goed zadel hebt. Goed zadel Wat is een goed zadel? Daar bestaat geen consensus over. Het voornaamste principe is: blijf proberen tot je het goede hebt gevonden. Er zijn wel enkele richtlijnen. Zo moet een fietszadel op het breedste deel ondersteuning bieden aan de twee zitbeenderen. De afstand tussen de twee zitbeenknobbels verschilt van mens tot mens. Als het zadel niet breed genoeg is, hangen ze over de rand en moet het zachte weefsel de druk opvangen. Omdat vrouwen meestal een breder bekken hebben, staan hun zitbeenderen wat verder uit elkaar. Ook de houding speelt een rol. Bij een aërodynamische positie (voorovergebogen) lopen de zitbeenderen meer naar elkaar toe. Wie rechtop fietst, heeft een breder zadel nodig. Studies tonen aan dat rechtop zitten wel gunstiger is dan voorovergebogen. Ventilatie Dankzij ergonomisch onderzoek worden vandaag zadels in heel diverse vormen aangeboden: met een gleuf, holte, neus, V- uitsnijding, etc. De bedoeling is om de druk goed te verdelen en de bloedvaten en zenuwen in de geslachtsdelen zo min mogelijk af te knellen. Het uitgebreide zadelpijndossier is te lezen op de website: 10 emerel Jaargang 18, Nummer 09