Dat was nog 200 meter recht omhoog en zat niet bij de toer in. Aan de andere kant dito naar beneden en toen gletsjer ijzers onder en over de

Transcriptie

1 Begin september 2016 hebben wij, Paul, Jordi, Peter, Ed en ik (Erik) de achtdaagse toer gelopen in Val Gardena Dolomieten. Deze toer was zonder meer grandioos en grandioos geregeld. Na enig zoeken op internet, lezen van reviews, kozen wij voor ID-travel. In de reviews stond geen onwaar woord. Alles klopte, het hotel, de hutten, de route, de kaarten en het eten waren prima. Als niet al te ervarenen hebben we de liften uit Pozza di Fazza omhoog genomen, boven koffie gedronken en toen op stap. Een hele mooie route over smalle bergkammen en qua afstand voor de eerste dag voldoende. We misten net een feestje bij aankomst bij de hut, maar het bier na zo een dag lopen smaakte prima. Ook het eten was stevig en goed. Slapen in de hut, als first offenders, ging heel erg goed. Echter in de avond ging het regenen en we hadden voor de volgende dag de klettersteig besproken met gidsen. De volgende ochtend hing de mist in de bergen, maar omdat het erop leek dat het open zou trekken toch op pad. 900 hoogtemeters omhoog. Dat was een hele klim en extra vroeg vertrokken. Want hoe lang doe je daarover? Even twee uur, bleek dat te zijn. Boven gekomen een wijds uitzicht en natuurlijk veel te vroeg voor de gidsen. We zagen de stijgijzers al in de muur zitten maar hebben wijselijk afgewacht. Na enige uitleg van hoe je met haak en kabel om gaat de ijzers op, langs een smal richeltje en dan helemaal boven en uitzicht naar twee kanten. De top zat er niet in.

2 Dat was nog 200 meter recht omhoog en zat niet bij de toer in. Aan de andere kant dito naar beneden en toen gletsjer ijzers onder en over de gletsjer. Dat was niet eenvoudig maar wel een uitdaging. Aan het einde van de gletsjer was het nog een uurtje of twee over de stenen naar de hut. En zoals we al verwachten, de lucht was opengetrokken.

3 De volgende ochtend met de lift naar beneden. Het moet tenslotte leuk blijven. Was maar goed ook dat we dit gedaan hebben, want over de stuwdam aan de overkant wachtte ons een flinke klim en zoals in de gids stond, kwamen we uit op een breed pad. En daar liep je dan met je rugzak, stokken en uitrusting, tussen dagjesmensen met buiken etc. Er was een schitterend uitzicht over het stuwmeer en het dal, dus logisch dat die mensen dat ook willen zien! Want wat bleek, aan de andere kant van het pad, kwam de lift uit het dal omhoog en vergde het enkel een niet al te lange wandeling tot de uitzichtpunten. Ook is dit een parcours voor fietsen. Het is ongelooflijk dat ze daar durven te fietsen. Ik fiets zelf ook, maar als je daar van je fiets af stuitert, lig

4 je wel een paar etages lager. Na de buiktoeristen achter ons gelaten te hebben nog een enorm mooi stuk door de bergen met prachtige uitzichten en wederom goed toeven in de door ID travel geregeld hut. De volgende dag naar Rifugio Passo Principe. Wederom geweldig. De frisse lucht, de koeien, het uitzicht en de verrassing. Want wat bleek, we hadden met z'n vijven een acht persoonskamer en de hut zat dermate vol, dat drie duitse dames met ons de kamer deelden. Dus het was even wennen en we hebben ons als heren gedragen. Trouwens wat een ding die hut, nagelnieuw en perfect eten. De laatste wandeldag is een van de mooiste. Deze dag gaat in aanvang door een prachtig stuk natuur, het lijkt wel een park, daarna langs een riviertje (pootje baden) en dan gaat het echt omhoog naar 2500 meter.

5 Onderweg bij een hut geluncht, waar we gezellig de dames weer tegen kwamen, die daar de nacht gingen doorbrengen. Na weer afscheid te hebben genomen door een prachtig hooggelegen dal, vol stenen en een meertje. En toen kwam de verrassing. Nog ff 300 meter omhoog en aan de andere kant weer naar beneden over een smal paadje langs een diepe afgrond. Boven zie je de Rifugio Passo Prinscipe al in de verte liggen. Schitterend en ernstig afgelegen in de bergen. Ook daar smaakte het bier weer prima, zoals alle dagen het geval was. De laatste dag naar beneden en niet al te laat terug in Pozza di Fassa. En wat het de hele week niet gedaan had een regenbuitje. Goh wat hebben we mazzel met het weer gehad en dat we voor ID travel hebben gekozen. Vandaar ook dit enthousiaste verslag van 5 mannen, die dit zeker nog een keertje willen ervaren. Want het was een top week.