Studie in verband met de documentenstroom en de administratieve procedures bij het vervoer per Short Sea Shipping

Transcriptie

1 Ministerie van Verkeer en Infrastructuur Promotie Short Sea Shipping Vlaanderen Ministère des Communications et de l Infrastructure Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap Studie in verband met de documentenstroom en de administratieve procedures bij het vervoer per Short Sea Shipping Deel I: Inventarisatie wetgeving 15 mei 2001 Studie in opdracht van de : Promotie Short Sea Shipping Vlaanderen, ondersteund door het : Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, Departement Leefmilieu en Infrastructuur, Administratie Waterwegen en Zeewezen en het Federaal Ministerie van Verkeer en Infrastructuur, Bestuur voor Maritieme Zaken en Scheepvaart Pwc Plant Location International

2 2 Inhoudstafel I. Inleiding... 4 I.1 Opzet en afbakening van de studie...4 I.2 Het belang van Short Sea Shipping...4 I.3 Het Europese Short Sea Shipping beleid...5 II. Juridische context zeevervoer... 8 II.1 Analyse en samenvatting van de bestaande wetgeving...8 II.1.1 Vervoersdocumenten... 8 II.1.2 Douanedocumenten en procedures III. Juridische context wegvervoer III.1 Inleiding...31 III.2 Vervoersdocumenten...32 III.2.1 Documenten voor het vervoer over de weg III.3 Douanedocumenten en procedures...34 III.3.1 Goederen die de Gemeenschap binnengebracht worden of verlaten III.3.2 Vervoer over land van communautaire goederen IV. Vergelijkingstabel: zeevervoer/wegvervoer IV.1 Vergelijkingstabel documenten tussen zeevervoer en wegvervoer...39 IV.2 Vervoersdocumenten en aansprakelijkheidsregeling...40 IV.2.1 Vervoer van goederen over zee IV.2.2 Vervoer van goederen over de weg IV.2.3 Het multimodaal vervoer van goederen... 42

3 3 Lijst van meest gebruikte afkortingen ADR Verdrag: Internationaal Verdrag betreffende het internationaal vervoer van gevaarlijke goederen over de weg; B/L : Bill of Lading (cognossement); CDW: Communautair Douanewetboek; CUSCAR bericht: Customs conveyance report message; CUSREP bericht: Customs cargo report message; EDI: Electronic Data Interchange; FAL Conventie: Convention on Facilitation of International Maritime Traffic (1965); GCA, GCG, GCZ: Goederencomptabiliteit Antwerpen, Gent, Zeebrugge; IMDG code: International Maritime Dangerous Goods Code; IMF: International Maritime Forum; IMO: International Maritime Organisation; NCTS: New Computerised Transit System; PSC: Port State Control; SADBEL: Systeem voor Automatische Dedouanering in België en Luxemburg; SSS: Short Sea Shipping; TCDW: Toepassingsbepalingen van het Communautair Douanewetboek.

4 4 I. Inleiding I.1 Opzet en afbakening van de studie Deze studie heeft als belangrijkste doelstelling de documentenstroom en de hiermee gepaard gaande administratieve procedures bij het vervoer per Short Sea Shipping (hierna SSS), zowel vervoerstechnisch- als douanetechnisch, te onderzoeken en na te gaan hoe deze stroom vereenvoudigd kan worden. Dit zowel door het gebruik van nieuwe technologieën als door de aanpassing van wetgevingen op de diverse overheidsniveaus. In een eerste fase werd aan de hand van interviews met een aantal sleutelactoren en een analyse van de wetgeving, een inventaris opgesteld van de bestaande toestand. Daarna werden een aantal gevalstudies gedefinieerd waarin zoveel mogelijke dimensies van SSS onderzocht werden en waar mogelijk vergeleken met het wegvervoer. Uit de inventaris en de gevalstudies werden vervolgens conclusies getrokken die de basis vormden voor de beleidsaanbevelingen naar de regionale/federale en Europese overheden toe. Vooraf werd bij de opstart het studiedomein duidelijk afgebakend. Zo zal op de algemene voor- en nadelen van shortsea niet dieper worden ingegaan, noch op de knelpunten die zich situeren buiten de documentenstroom. Passagiersvervoer op zich zal niet behandeld worden omdat dit vervoer weinig impact heeft op het Belgisch SSS-vervoer. Indien noodzakelijk zal dit hoogstens aan bod komen bij het begeleid ro/ro verkeer. I.2 Het belang van Short Sea Shipping De Belgische zeehavens vervullen een belangrijke functie in de aan- en afvoer van goederen. Het gaat niet enkel om in- en uitvoer van en naar België. Door de strategische positie van België binnen Europa zijn het merendeel van de goederen, die in Belgische havens gelost of geladen worden, transitgoederen. Om deze enorme hoeveelheid aan goederen van en naar het hinterland te vervoeren, wordt er een beroep gedaan op verschillende modi: wegvervoer, spoor, binnenvaart, pijpleidingen en SSS. Lage tarieven, eenvoudige administratie en grote operationele flexibiliteit hebben het wegvervoer explosief laten groeien. Congestieproblemen op alle grote assen hebben de beleidsverantwoordelijken op alle niveaus doen inzien dat er dringend maatregelen dienden genomen te worden om het gebruik van alternatieve modi te stimuleren. Te meer omdat het wegvervoer door het gebrek aan doorrekenen van de externe kosten kunstmatig goedkoop blijft. De Europese Unie (hierna EU) heeft alle belang bij het steunen van SSS. De kustlijn van de EU is ongeveer km lang en de Unie heeft ongeveer km binnenwateren waarvan werden opgenomen in de Trans European Networks (TEN s). 60 à 70% van de industriële centra zijn tussen de 150 en de 200 kilometer van een kust verwijderd. SSS wordt in EU-verband gedefinieerd als alle niet-oceaanoverschrijdend zeevervoer. Onder deze definitie vallen: - kustvervoer; - ferryvervoer; - feederdiensten; - fluvio-maritiem transport via kruiplijncoasters.

5 5 I.3 Het Europese Short Sea Shipping beleid 1 Het Witboek van de Europese Commissie over de toekomstige ontwikkeling van een gemeenschappelijk vervoersbeleid 2 kan beschouwd worden als de eerste aanzet tot het voeren van een gecoördineerd SSS beleid op communautair niveau. Dit document heeft SSS definitief op de kaart gebracht als een milieuvriendelijk alternatief voor het dichtslibbende Europese wegennet in het kader van een duurzame mobiliteit. Het MIF Short Sea Panel, dat in 1992 binnen de schoot van het Maritime Industry Forum (MIF) was opgericht, analyseerde de bestaande hinderpalen bij het gebruik van SSS. Het panel concludeerde dat de scheepvaartindustrie ernaar diende te streven om administratieve procedures te ontwikkelen die net zo eenvoudig zijn als deze die gelden voor andere transportmodi. De doorvoer- en douaneprocedures, de veterinaire controles, de reglementering inzake het vervoer van gevaarlijke goederen werden als belangrijkste knelpunten opgegeven om te komen tot een modal shift van landvervoer naar SSS. In 1995 verscheen de langverwachte Mededeling 3 van de Europese Commissie over de ontwikkelingen van SSS 4 die een actieprogramma tot het promoten en het verbeteren van SSS binnen de EU omvatte. De mededeling van de Commissie werd zowel door De Raad 5, het ECOSOC (Economic and Social Committee) 6, Comité van de Regio s 7 en het Europese Parlement 8 enthousiast onthaald. De Commissieresolutie van 11 maart 1996 over SSS vermeldde het stroomlijnen en waar nodig het coördineren, harmoniseren en het vereenvoudigen van de douaneprocedures en andere hiermee verbonden administratieve formaliteiten als één van de belangrijke actiepunten om SSS te promoten. De Raad nodigde de Commissie uit om voorstellen te formuleren om de administratieve procedures in SSS te faciliteren. De Commissie bracht in 1997 haar eerste vooruitgangsrapport over SSS uit 9. De Raad verwelkomde het rapport van de Commissie dat er op gericht was om de documenten en de administratieve procedures te vergelijken tussen SSS en het wegvervoer. De Raad nodigde de Commissie uit om de twee jaar een vooruitgangsrapport uit te brengen Het overzicht van het Europese SSS beleid is gefocust op de documenten en de daarmee verbandhoudende administratieve procedures 2 COM (92) 494 final 3 Een Mededeling is geen wettelijke tekst maar wel een politiek document 4 COM (95) 317 final 5 Resolutie van de Raad van 11 maart 1996 over Short Sea Shipping, Pbl C , p.1. 6 Advies van , PB C van , p Advies van PB C van , p Resolutie A4-0167/96 van , PB C 198 van , p SEC(97) Short Sea Shipping Conclusies

6 6 In opdracht van de Europese Commissie bracht het Maritime Research Centre, Southampton (UK) in november 1998 een studie uit met als titel Comparison of Documentation in Short Sea Shipping and Road Transport. Deze studie is beter bekend als het CODISSSART rapport. Het CODISSSART rapport kwam tot de volgende bevindingen: 1) verschil in documenten en procedures is deels eigen aan vervoersmodus; 2) geen uniformiteit inzake documenten en procedures in de diverse lidstaten; 3) de documentenstroom houdt maar in sommige gevallen de goederenstroom op; 4) EDI oplossingen vinden slechts beperkte toepassing. De eindconclusie luidde dat er geen bewijzen voorhanden zijn dat de documenten en procedures eigen aan SSS tot een modal shift of tot vertragingen aanleiding zouden geven. Dit neemt echter niet weg dat de huidige situatie voor verbetering vatbaar is. Hierbij dient de aandacht vooral uit te gaan naar de volgende drie aspecten: 1) rapportering van documenten en procedures; 2) routine controles van de veiligheidscertificaten; 3) aanmelden, in- en uitklaren van de lading. Op 29 juni 1999 verscheen het tweede vooruitgangsrapport van de Europese Commissie 11. In het rapport kwamen volgende drie knelpunten naar voor die de volle ontwikkeling van SSS belemmeren: 1) het imago van SSS; 2) de haveninfrastructuur en efficiëntie; 3) de documenten en administratieve procedures. Wat de documenten en de administratieve procedures betreft, stelt de Europese Commissie volgende concrete maatregelen voor die in grote mate steunen op de aanbevelingen van de CODISSSART studie: 1) aanvaarden van een uniforme set van in- en uitklaringsdocumenten gebaseerd op de IMO FAL formulieren 1, 3, 4 en 5; 2) één enkele autoriteit gaat aan boord van het schip (publieke overheid, havenautoriteiten of de scheepsagenten); 3) lossen van het schip vooraleer aanmeldingsprocedures zijn doorlopen; 4) promotie van EDI; 5) verminderen van de bureaucratie; 6) herdenken van de aanmeldingsprocedure voor fluvio-maritiem vervoer. Via een Resolutie van 14 februari over de promotie van SSS, nodigde de Raad de Commissie uit om de betrokken partijen te raadplegen met het oog op het formuleren van voorstellen en het aanmoedigen van het opstellen van gedragscodes die er zijn op gericht om de administratieve last binnen SSS tot een minimum te herleiden. Concreet moeten er maatregelen komen om binnen de EU tot de uniforme toepassing van de IMO FAL formulieren te komen. 11 COM(1999) 317 final 12 Resolutie van de Raad betreffende short sea shipping Pbl C , p.3-4.

7 7 In de loop van 2000 nam de Europese Commissie volgende twee belangrijke initiatieven: 1) Voorstel tot het standaardiseren van de IMO FAL formulieren; 2) Nota over het identificeren van knelpunten, mogelijke oplossingen en succesverhalen bij SSS. De nota weerhield volgende hinderpalen op het vlak van documenten en procedures: 1) documenten: formaat en layout van IMO FAL formulieren binnen de EU uniform maken; 2) procedures: - slechts één autoriteit gaat aan boord van het schip; - toelaten van lossen vooraleer alle procedures zijn afgehandeld. 3) vervoer van gevaarlijke goederen: verschillen tussen ADR en IMDG reglementering in kaart brengen; 4) douaneprocedures: complexiteit van procedures analyseren. Deze twee belangrijke initiatieven komen later nog uitgebreid aan bod in de studie. De vergadering van de SSS Focal Points van 29 november 2000 besliste om de nota op het Internet publiekelijk te maken. Daarnaast zouden de SSS Focal Points, de industrie en de verschillende lidstaten worden uitgenodigd om hun commentaren en suggesties einde 2001 over te maken aan de Europese Commissie. Einde dit jaar zal de Commissie haar derde vooruitgangsrapport over SSS uitbrengen.

8 8 II. Juridische context zeevervoer II.1 Analyse en samenvatting van de bestaande wetgeving Het overzicht van de bestaande wetgeving valt uiteen in twee grote delen: documenten en douane. Onder het deel douane wordt de tussenkomst van de douane uiteengezet wat betreft het binnenkomen en uitgaan van zeeschepen en goederen. II.1.1 Vervoersdocumenten Onder het hoofdstuk worden achtereenvolgens besproken: - de documenten voor de aankomst en het vertrek van schepen; - de scheepscertificaten; - documenten voor het vervoer van gevaarlijke goederen. II Documenten voor de aankomst en het vertrek van schepen IMO FAL documenten In 1965 werd de Convention on Facilitation of International Maritime Traffic (hierna FAL Conventie) goedgekeurd. De FAL Conventie werd op 5 maart 1967 van kracht. De FAL Conventie heeft sindsdien reeds verschillende wijzigingen ondergaan. De FAL Conventie beoogt volgende drie doelstellingen: vermijden van nutteloze vertragingen in maritiem vervoer; bevorderen van samenwerking tussen regeringen; nastreven van uniformiteit op het vlak van formaliteiten en procedures. De Bijlage van de FAL Conventie omvat de standaard- en aanbevolen praktijken betreffende de aankomst, verblijf en vertrek van schepen en personen en gezondheidsmaatregelen voor planten en dieren. Tenslotte worden alle gestandaardiseerde IMO FAL formulieren opgelijst. Tot op heden zijn er 6 gestandaardiseerde IMO FAL formulieren voorzien voor de aankomst en het vertrek van schepen: No Naam van document 1 General Declaration 2 Cargo Declaration 3 Ship s Stores Declaration 4 Crew s Effect Declaration 5 Crew List 6 Passenger List

9 9 Op de laatste vergadering van het FAL Comité werd principieel beslist om het elektronisch uitwisselen van gegevens via EDI te promoten, teneinde te komen tot een papierloze in- en uitklaring van schepen en goederen. Om dit ambitieuze doel te bereiken is er een intersessionele werkgroep e business opgericht. Tenslotte keurde het FAL Comité het Dangerous Goods Manifest als nieuw IMO FAL formulier goed. Dit nieuwe gestandaardiseerde IMO FAL formulier (no 7) zal pas in 2003 kunnen gebruikt worden. Aanvaarding van de IMO FAL documenten Aanvaarding door de 15 Lidstaten De CODISSSART-studie stelt duidelijk dat het formaat en de lay-out van de aankomst- en vertrekdocumenten voor schepen aanzienlijk verschillen tussen de lidstaten. Verschillende lidstaten aanvaarden de IMO FAL formulieren helemaal niet. Soms worden zelfs nationale documenten opgelegd die geïnspireerd werden op het FAL-formaat. Volgende cijfers geven een weergave van de aanvaarding van de IMO FAL formulieren 13 : IMO FAL formulieren (1-5) 14 Aantal lidstaten (15) General Declaration 2 Cargo Declaration 6 Ship s Stores Declaration 5 Crew s Effects Declaration 6 Crew List 9 Aanvaarding door België Een vertaling van de goedkeuring van het Verdrag inzake het vergemakkelijken van het internationaal verkeer ter zee, en Bijlage, opgemaakt te Londen op 9 April 1965 is in het Belgisch Staatsblad van 24 februari 1967 verschenen. Het Ministerieel Besluit van 22 juli stelt expliciet dat volgende documenten overeenstemmen met het model zoals voorgeschreven door het Verdrag inzake het vergemakkelijken van het internationaal verkeer over zee (IMO FAL Convention): - de generale verklaring (Benelux 20 / Benelux 21) (IMO FAL No 1); - de aangifte van boordprovisie (IMO FAL No 3). 13 gebaseerd op de CODISSSART studie p. 30 (source IMO 1998b, Annex) 14 de passagierslijsten vallen buiten het toepassingsgebied van deze studie 15 Ministerieel Besluit van 22 juli 1998 betreffende de aangiften inzake douane en accijnzen, B.S., 5/11/98

10 10 Volgende aangiften bevatten de inlichtingen zoals voorgeschreven door het Verdrag inzake het vergemakkelijken van het internationaal verkeer over zee (IMO FAL Convention): - de aangifte van de lading (IMO FAL No 2); - de aangifte van persoonlijke goederen van de bemanning (IMO FAL No 4). Uit een vergelijkende studie van IMO 16 blijkt dat België niet de vorm van alle IMO FAL formulieren aanvaardt. No Naam van document België 1 General Declaration Ja 2 Cargo Declaration Neen 3 Ship s Stores Declaration Neen (?) 4 Crew s Effect Declaration Neen 5 Crew List Ja 6 Passenger List Ja Het volgende kan opgemerkt worden: - de nationale aangiften bevatten meer gegevens dan deze die voorzien zijn op de IMO FAL formulieren; - volgens het Ministerieel Besluit van 22 juli 1998 stemt de aangifte voor boordprovisie overeen met de voorgeschreven vorm van het IMO FAL formulier nr.3; - de bemanningslijst en de passagierslijst zijn niet opgenomen in het Ministerieel Besluit van 22 juli Tenslotte heeft België, net als andere Verdragsluitende staten, verschillende reserves gemaakt met betrekking tot de door de IMO aanbevolen- en standaardpraktijken. II Scheepscertificaten IMO scheepscertificaten De scheepscertificaten en -documenten zijn voorgeschreven door verschillende (IMO) conventies. De belangrijkste Conventies zijn: - Tonnage Convention 69; - Loadline Convention 66; - SOLAS Convention 74; - MARPOL Convention 73/78; - STWC 78 (Standards of Training, Certification and Watchkeeping for Seafarers). 16 FAL Convention 1998 Edition Additional information on facilitation requirements Appendix 1 IMO FAL Forms

11 11 In 1999, tijdens de 27ste vergadering stemde het Facilitation Committee van de IMO in om te streven naar een harmonisatie van de scheepscertificaten. Dit zou gebeuren door bestaande documenten te vereenvoudigen en te combineren. De scheepscertificaten werden in 5 groepen opgedeeld en zullen de basis vormen van toekomstige discussies. 1 Ship s certificate - to include 1.1 Certificate of Registry 1.2 International Tonnage Certificate (1969) 1.3 International Load Line Certificate 2 Safety certificates 2.1 Passenger Ship Safety Certificate Search and rescue co-operation plan Decision support system for masters List of operational limitations 2.2 Cargo Ship Safety Construction Certificate Cargo Ship Safety Construction Certificate Cargo Ship Safety Equipment Certificate Cargo Ship Safety Radio Certificate 2.3 High-Speed Craft Certificate Permit to Operate High-Speed Craft 3 Special certificates 3.1 Exemption Certificate(s) 3.2 Special Trade Passenger Ships Safety Certificate 3.3 Special Purpose Ship Safety Certificate 3.4 Mobile Offshore Drilling Unit Safety Certificate 3.5 Dynamically Supported Craft Construction and Equipment Certificate 3.6 Diving System Safety Certificate 3.7 Ship s documents Stability booklet Bulk carrier booklet Damage control booklet Dangerous goods manifest or stowage plan 4 Environmental certificates 4.1 International Oil Pollution Prevention Certificate 4.2 International Pollution Prevention Certificate for the carriage of Noxious Liquid Substances (NLS) in Bulk Certificate 4.3 Certificate of Fitness for the Carriage of Dangerous Chemicals in Bulk 4.4 International Certificate of Fitness for the Carriage of Dangerous Chemicals in Bulk

12 Certificate of Fitness for the Carriage of Liquefied Gases in Bulk 4.6 International Certificate of Fitness for the Carriage of Liquefied Gases in Bulk 4.7 Certificate of Fitness for Offshore Support Vessels 4.8 International Certificate of Fitness for the Carriage of INF Cargo 4.9 Ship s documents Oil Record Book Garbage Record Book Record of oil discharge monitoring and control system for the last ballast voyage Enhanced survey report file Shipboard Oil Pollution Emergency Plan NLS cargo record book NLS Procedures and Arrangements Manual NLS Shipboard marine pollution Emergency plan for NLS 5 Management certificates 5.1 Minimum safety manning document 5.2 Document of Compliance 5.3 Safety Management Certificate Tijdens de laatste vergadering van het FAL Comité opteerden de aanwezigen om de scheepscertificaten binnen dezelfde Conventie te consolideren, te vereenvoudigen en uniform te maken. Hierbij gaat de aandacht vooral uit naar de veiligheidscertificaten (2) en de milieucertificaten (4) die hun wortels hebben in respectievelijk de SOLAS 74 Convention (Protocol 78) en de MARPOL Convention 73/78. Geharmoniseerd systeem van scheepsinspecties en certificatie De IMO Resolutie A.883(21) inzake Harmonized System of Ship Survey and Certification HSSC werd op 6 november 1999 goedgekeurd en is op 3 februari 2000 van kracht geworden. De resolutie moedigt de implementatie van een geharmoniseerd systeem aan, zelfs voor landen die alle relevante protocols van de Conventies niet hebben onderschreven, door het aantal controlebezoeken aan de werven te beperken en door meerdere inspecties gelijktijdig uit te voeren. Volgende certificaten zijn aan boord van het te controleren schip vereist: No Naam van document of certificaat 1 Ship s certificate - to include 2 International Load Lines Certificate 3 International Load Lines Exemption Certificate 4 Passenger Ship Safety Certificate 5 Cargo Ship Safety Construction Certificate 6 Cargo Ship Safety Equipment Certificate

13 13 7 Cargo Ship Safety Radio Certificate 8 International Oil Pollution Prevention Certificate 9 International Pollution Prevention Certificate for the carriage of Noxious Liquid Substances (NLS) in Bulk 10 International Certificate of Fitness for the Carriage of Dangerous Chemicals in Bulk 11 International Certificate of Fitness for the Carriage of Liquefied Gases in Bulk 12 International Certificate of Fitness for the Carriage of Liquefied Gases in Bulk Havenstaatcontrole Port State Control (PSC) is de inspectie van buitenlandse schepen die nationale havens aanlopen of daar ten anker gaan om te onderzoeken of de staat van het schip en de bemanning en de uitbating van het schip conform zijn met de standaard voorgeschreven door internationale conventies en wetten 17. Alhoewel de vlagstaten in eerste instantie instaan voor veilige schepen, voorzien verschillende IMO Conventies in bepalingen die een havenstaatcontrole mogelijk maken. De samenwerking op internationaal vlak beoogt de uitwisseling van informatie over controle rapporten van schepen om op deze wijze enkel aandacht te hebben voor schepen die voor meer dan zes maanden niet geïnspecteerd zijn geweest. Deze uitwisseling van informatie werkt ook uniforme inspecties in de hand zodanig dat er op dit vlak regionaal geen concurrentievervalsing optreedt. De Europese Raad bracht in 1995 de Richtlijn 95/21/EG 18 uit met de bedoeling het aantal schepen dat niet voldoet aan de internationale standaarden, drastisch te verminderen. De Richtlijn maakt het voorwerp uit van een voorstel tot wijziging door de Commissie 19. Artikel 6.1 van de Richtlijn voorziet dat tijdens de inspecties minstens volgende documenten en certificaten geverifieerd zullen worden : 17 H. HOPPE, Port State Control an update of IMO s work, IMO News , p Richtlijn 95/21/EG inzake havenstaatcontrole, Pbl, 157 van 7 juli 1995, p1 laatst gewijzigd door Richtlijn 99/97/EG van 13 december 1999, Pbl, L 331 van 23 december 1999, p Commissievoorstel tot wijziging van de Richtlijn 95/21/EG van 21 December 2000 COM (2000) 850 final/2

14 14 No Certificaten en documenten 1 International Tonnage Certificate (1969) 2 Passenger Ship Safety certificate Cargo Ship Safety Construction Certificate Cargo Ship Safety Equipment Certificate Cargo Ship Safety Radiotelegraphy Certificate Cargo Ship Safety Radiotelephony Certificate Cargo Ship Safety Radio Certificate Exemption Certificate, including were appropriate, the list of cargoes Cargo Ship Safety Certificate 3 International Certificate of Fitness for Carriage of Liquefied Gases in Bulk Certificate of Fitness for Carriage of Liquefied Gases in Bulk 4 International Certificate of Fitness for Carriage of Dangerous Chemicals in Bulk Certificate of Fitness for Carriage of Dangerous Chemicals in Bulk 5 International Pollution Prevention Certificate for the Carriage of NLS in Bulk 7 International Load Line Certificate (1966) International Load Line Exemption Certificate 8 Oil record book, parts I and II 9 Cargo record book 10 Minimum Safe Manning Document Certificates of Competency 11 Medical Certificates 12 Stability information 13 Copy of the Document of Compliance and the safety Management Certificate issued in compliance with Chapter IX of the SOLAS Convention 14 Certificates as to the ship s hull strength and machinery installations issued by the classification society in question 15 Document of compliance with the special requirements for the ships carrying dangerous goods 16 High speed craft safety certificate and permit to operate high speed craft 17 Dangerous goods special list or manifest, or detailed stowage plan 18 Ship s log book with respect to the records of tests and drills and the log for records of inspection and maintenance of lifesaving appliances and arrangements 19 Special purpose ship safety certificate 20 Mobile offshore drilling unit safety certificate 21 For oil tankers, the record of oil discharge monitoring and control system for the last ballast voyage 22 The muster list, fire control plan, and for the passenger ships, a damage control plan 23 Shipboard oil pollution emergency plan 24 Survey report files for bulk carriers and oil tankers 25 Report of previous PSC inspections

15 15 26 Ro-ro passenger ships, information on the A/A maximum ratio 27 Document of authorization for the carriage of grain 28 Cargo securing manual 29 Garbage management plan and garbage record book 30 Decision support system for masters of passenger ships 31 SAR cooperation plan for passenger ships trading on fixed routes 32 List of operation limitation for passenger ships 33 Bulk carrier booklet 34 Loading and unloading plan for bulk carriers 35 International Insurance certificate (proposal COM final 2) De inspecteur mag volgens artikel 6.2 van de Richtlijn 95/21/EG alle relevante documenten onderzoeken, die niet op bovenvermelde lijst voorkomen, maar wel aan boord vereist zijn in overeenstemming met de conventies 20. De inspecteur kan een rechtzetting van de gebreken door de competente overheden eisen, maar kan eveneens beslissen om het schip aan de ketting te leggen. Het KB van 13 september betreffende havenstaatcontrole heeft de Richtlijn 95/21 omgezet in Belgisch recht. In België zijn de met de scheepvaartcontrole belaste ambtenaren bevoegd om o.a. de documenten in het kader van de havenstaatcontrole te inspecteren. Havenontvangstvoorzieningen voor scheepsafval en ladingsresiduen De Richtlijn 2000/59 22 van het Europees Parlement en de Raad heeft tot doel het verminderen van de lozing van scheepsafval en ladingsresiduen in de zee door het opzetten van dwingende maatregelen om de havenontvangstfaciliteiten voor scheepsafval te vermeerderen en het gebruik ervan op te leggen. Omwille van redenen van efficiëntie en om kosten te sparen kunnen deze inspecties plaatsvinden in het kader van de havenstaatcontrole. De kapitein van het schip zal voor het binnenvaren van de haven een formulier dienen in te vullen 23 dat in het kader van deze Richtlijn de nodige gegevens bevat. De bepalingen van deze Richtlijn moeten ten laatste op 28 december 2002 worden omgezet in Belgische wetgeving. 20 Deze Conventies zijn o.a. LL66, SOLAS 74, Marpol 73/78, STEW 78, Colreg 72, Convention Tonnage Measurement of Ships 1969, ILO No 147 en bijhorende protocollen en wijzigingen en de Memorandum of Understanding of Paris 82 betreffende havenstaatcontrole 21 laatst gewijzigd door het K.B. van 9 december 1998, B.S., 25 september Richtlijn 2000/59/EG van het Europees Parlement en de Raad van 27 november 2000 betreffende havenontvangstvoorzieningen voor scheepsafval en ladingsresiduen, Pbl., 28 december 2000, p vermeld in Bijlage II van Richtlijn 2000/59/EG

16 16 II Documenten voor het vervoer van gevaarlijke goederen Documenten voor het multimodaal vervoer van gevaarlijke goederen De United Nations Recommendations on the Transport of Dangerous Goods (1999) (beter gekend als Orange Book ) heeft de basisvereisten voor alle transportmodi vastgelegd. De aanbevelingen hebben betrekking op de indeling in gevarenklassen, de catalogisering van gevaarlijke stoffen, de etikettering van verpakkingen met gevaarlijke goederen en de vereiste documenten. De VN Aanbevelingen worden om de twee jaar aangenomen en ongeveer twee jaar na hun goedkeuring aangenomen door de verantwoordelijke overheden. Deze aanbevelingen kunnen leiden tot het verminderen van de verschillen in regelgeving voor het vervoer van gevaarlijke goederen die bestaan bij multimodaal vervoer. De VN heeft alle gevaarlijke goederen in negen categorieën ingedeeld waardoor er nauwelijks nog een verschil bestaat inzake classificatie van gevaarlijke goederen tussen het zee- of landvervoer. Documentenstroom voor vervoer van gevaarlijke goederen over zee In 1965 werd de International Maritime Dangerous Goods Code 24 (IMDG code) goedgekeurd tijdens de 4de IMO Algemene Vergadering. Sindsdien is de IMDG code verschillende keren gewijzigd. Bij het transport van gevaarlijke goederen over zee is het gebruik en de aanwezigheid van documenten voorgeschreven. Deze documenten kunnen zowel informatie bevatten aangaande het vervoermiddel, de gevaarlijke goederen als de betrokken personen. Het betreft volgende documenten 25 : Certificaten en documenten Transport document (B/L, Seawaybill) Shipper s declaration Container packing certificate/vehicle certificate Wheathering certificate A certificate exempting a substance, material or article from the provisions of the IMDG code A statement of the competent authority for new substances (class 4.1 or 5.2) Instruction for containers and vehicles under gas Dangerous cargo list or manifest Information for use in emergency Document of compliance 24 er bestaat vooralsnog geen officiële Nederlandse vertaling van de IMDG code daarom is de uiteenzetting gebaseerd op de Engelse officiële versie 25 IMDG code documentation of dangerous goods shipments p 35-39b

17 17 Voor het vervoer van beperkte hoeveelheden in consumentenverpakkingen wordt vrijstelling van de meeste IMDG voorschriften verleend. Onder bepaalde voorwaarden (voorleggen van een testcertificaat) kan een bepaald product vrijgesteld worden van de voorschriften van de IMDG code indien dit vermeld wordt op de verpakking van het betreffende product. De IMDG code voorziet in een Multimodal Dangerous Goods Form wanneer het bestaande transportdocument in het kader van een multimodaal transport niet zou kunnen worden aangewend voor het multimodaal vervoer van gevaarlijke goederen. II.1.2 Douanedocumenten en procedures II Inleiding Het deel douane behandelt de formaliteiten en douaneprocedures die in België gelden voor goederen van binnenkomende en uitvarende zeeschepen. Wat betreft de douaneprocedures, dient er voor de goederen die worden binnengebracht of verzonden een principieel onderscheid gemaakt te worden naargelang de douanestatus van de goederen. De douanestatus is de kwalificatie van de goederen als communautaire goederen of niet-communautaire goederen. Het Communautair Douanewetboek (hierna CDW) definieert in artikel 4 punt 7 communautaire goederen als volgt: - goederen die geheel zijn verkregen in het douanegebied van de Gemeenschap; - goederen die zijn ingevoerd uit landen of gebieden die geen deel uitmaken van het douanegebied van de Gemeenschap en die in het vrij verkeer zijn gebracht; - goederen die in het douanegebied van de Gemeenschap zijn verkregen, hetzij uitsluitend uit goederen zoals bedoeld onder streepje 1 en 2, hetzij uit goederen zoals bedoeld onder streepje 1 en 2. Niet-communautaire goederen zijn de andere goederen dan de goederen die als communautaire goederen worden aangemerkt. Wat betreft het vervoer van niet-communautaire goederen kan er een onderscheid gemaakt worden naargelang de goederen worden vervoerd: - binnen het douanegebied van de Gemeenschap; - tussen het douanegebied van de Gemeenschap en een EVA land 26 / Visegradland 27 en omgekeerd; - tussen het douanegebied van de Gemeenschap in een derde land 28 en omgekeerd. 26 Zwitserland, Liechtenstein, Noorwegen en IJsland 27 Polen, Hongarije, Tsjechië en Slovakije 28 andere dan Lidstaten, EVA en Visegradlanden

18 18 De hieronder beschreven douaneprocedures zijn gebaseerd op volgende wettelijke bepalingen: - Verordening (EG) nr. 2913/92 van de Raad van 12 oktober 1992 tot vaststelling van het communautair douanewetboek, Pbl., L 302 van 19 oktober 1992 laatst gewijzigd door Verordening (EG) nr. 2700/2000 van het Europees Parlement en de Raad van 16 november 2000, Pbl., L 311 van 12 december 2000, hierna verder afgekort als CDW. - Verordening (EG) nr. 2454/93 van de Commissie van 2 juli 1993 houdende vaststelling van enkele bepalingen ter uitvoering van Verordening (EG) nr. 2913/92 van de Raad tot vaststelling van het communautair douanewetboek, Pbl., L 253 van 11 oktober 1993, laatst gewijzigd door Verordening (EG) nr. 2787/2000 van de Commissie van 15 december 2000, Pbl., L 330 van 27 december 2000, hierna verder afgekort als TCDW. - Ministerieel Besluit van 18 februari 1952 betreffende de lossing van goederen ingevoerd langs rivieren en kanalen en uit de zee, B.S., 15 maart Koninklijk Besluit van 18 juli 1977 tot coördinatie van de algemene bepalingen inzake douane en accijnzen, B.S., 29 september 1977 (Bekrachtigd bij artikel 1 van de wet van 6 juli 1978, B.S., 12 augustus 1978). - Ministerieel Besluit van 22 juli 1998 betreffende de aangiften inzake douane en accijnzen, B.S., 5/11/98. II Binnenkomen van zeeschepen Te vervullen formaliteiten bij het binnenkomen van zeeschepen in een Belgische haven Manuele procedure Vooraleer in België goederen uit een zeeschip kunnen gelost worden dient de kapitein ten laatste voor het einde van de eerste werkdag die volgt op de dag van aankomst van het schip een algemene aangifte in te dienen bij de bevoegde douanedienst. De algemene aangifte wordt door (de kapitein of) de scheepsagent opgesteld, ondertekend en ingediend en bestaat uit volgende documenten: 1) de generale verklaring Benelux 20 (kantoor en statistiekexemplaar 29 ) aangifteformulier voor container- en RO/RO vervoer; 2) de vrachtlijst 126 (kantoor- en controle-exemplaar en exemplaar aansprakelijke persoon); 3) de provisielijst 130; 4) de bemanningsgoederenlijst het statistiekexemplaar wordt naar het Nationaal Instituut voor de Statistiek gezonden

19 19 Aanvullend kan nog het volgende gemeld worden over de algemene aangifte: 1) De vier documenten zijn de Belgische variant van de IMO FAL formulieren 1, 2, 3 en 5); 2) De generale verklaring Benelux 20 heeft twee belangrijke functies: - het vaststellen van de douanestatus van de te lossen goederen; - de gegevens dienen als basis voor het opmaken van de zeevaartstatistiek. 3) De vrachtlijst 126 bevat een aantal gegevens over de geloste goederen en moet binnen 45 dagen aangezuiverd worden. De (kapitein) of scheepsagent is aansprakelijk voor de aanzuivering van de op de vrachtlijst 126 vermelde artikelen binnen de gestelde periode. Vaak wordt de vrachtlijst nadien nog aangepast of vervangen omdat in realiteit minder of meer goederen gelost werden dan oorspronkelijk vermeld op de vrachtlijst 126. Dit gebeurt aan de hand van de gegevens die voorkomen op het lossingsrapport. Elektronische procedure Sinds 1 januari 1999 dient in de haven van Antwerpen voor elk zeeschip, de algemene aangifte bij de douane via het GCA systeem te worden ingediend 30. Ook in de havens van Zeebrugge (GCZ) en Gent (GCG, vanaf februari 2001) is een gelijkaardig systeem operationeel. GCA is een netwerksysteem waarbij in de haven van Antwerpen, het havenbedrijf, de scheepsagent, de douane-expediteur (of de firma die in eigen naam handelt) en de plaatselijke douane, in verbinding treden met de centrale computer van de Administratie der Douane en Accijnzen. Hierbij dient opgemerkt te worden dat de elektronische gegevensuitwisseling gebeurt via gestandaardiseerde UN/EDIFACT berichten. De scheepsagent verantwoordelijk voor het zeeschip zelf vraagt geruime tijd voor de aankomst van het zeeschip in de haven Antwerpen bij het havenbedrijf een verblijfsnummer aan. Deze aanvraag kan elektronisch of manueel plaatsvinden. De scheepsagent deelt het Lloyd s nummer en het van het havenbedrijf bekomen verblijfsnummer mee aan de co-scheepsagenten. Deze mededeling kan elektronisch of manueel geschieden. 30 Minsterie van Financiën Administratie der Douane en Accijnzen Gewestelijke Directie Antwerpen Automatisering Toepassing van geautomatiseerde procedures inzake douane en/of accijnzen in de Gewestelijke Directie D.A.

20 20 Voor de aankomst van het zeeschip 31 zendt de scheepsagent de gegevens over het zeeschip en de lading via respectievelijk een Customs conveyance report message (CUSREP) en een Customs cargo report message (CUSCAR) door naar de centrale computer van de Administratie der Douane en Accijnzen. Het CUSREP bericht kan beschouwd worden als de elektronische versie van de Generale Verklaring en het CUSCAR bericht als de elektronische versie van de vrachtlijst. De co-scheepsagenten zenden op hun beurt met CUSCAR berichten de gegevens van hun lading door naar de centrale computer. Bij aankomst van het zeeschip dient de scheepsagent nog steeds volgende manuele formulieren over te maken aan de over de ligplaats bevoegde douanedienst: - de generale verklaring Benelux 20; - de provisielijst 130. Het havenbedrijf meldt via een aangepast CUSREP bericht de passage voorbij de loodskotter Noordzee of Vlissingen evenals de aankomst van het zeeschip aan de Administratie der Douane en Accijnzen. De terminal operator bezorgt manueel of elektronisch het lossingsrapport aan de scheepsagenten en manueel een copie daarvan aan de bevoegde douanediensten. De scheepsagent meldt via een CUSCAR bericht aan de centrale computer de verschillen tussen de vrachtlijst en het lossingsrapport. De scheepsagenten verstrekken (elektronisch) de douane-expediteurs de nodige gegevens, teneinde de verschillende items van de elektronisch vrachtlijst (CUSCAR) aan te zuiveren. De aanzuivering gebeurt in regel door het via SADBEL 32 opgemaakte Enig Document waarbij aan de goederen een geoorloofde douanebestemming wordt gegeven. Als zou blijken dat na 45 dagen niet alle items die voorkomen in het CUSCAR bericht zijn aangezuiverd, wordt er een rapport niet zuiveringen opgemaakt. De nog openstaande items dienen dan vooralsnog manueel te worden aangezuiverd. Zeeschepen die via Antwerpen doorvaren en waarbij de vrachtlijst op het douanekantoor Antwerpen worden aangezuiverd, maken onverminderd gebruik van de GCA procedure. De manuele formulieren Benelux 20, 130 en 135 en de aanzuiveringsdocumenten voor de elektronische vrachtlijst worden overgemaakt aan de Permanentie D.A. in het Centrum der Douane en Accijnzen. 31 wettelijk gezien is de scheepsagent verplicht deze berichten binnen de 24u na aankomst door te zenden. Het verdient echter de voorkeur deze deze gegevens 5 kalenderdagen voor de estimated time of arrival door te sturen 32 Systeem voor Automatische Dedouanering in België en Luxemburg

21 21 Zeeschepen die via Antwerpen doorvaren en waarbij de vrachtlijst niet op het douanekantoor Antwerpen wordt aangezuiverd, dienen geen gebruik te maken van de GCA procedure. Deze zeeschepen kunnen pas na inreiking en registratie van de algemene aangifte op het kantoor Antwerpen D.E. naar de binnenlandse ligplaats doorvaren. De manuele aangifte bestaat uit 33 : - generale verklaring Benelux 20 (één kantoorexemplaar + twee kopieën (duplicaat en triplicaat) /statistiekexemplaar); - vrachtlijst drie extra kantoorexemplaren; - de provisielijst 130 in twee exemplaren; - bemanningsgoederenlijst 135 in twee exemplaren (indien van toepassing). Aanbrengen in een Belgische haven van communautaire goederen over zee Algemeen Communautaire goederen die op de elektronische vrachtlijst voorkomen hoeven niet aangezuiverd te worden met een geoorloofde douanebestemming. De goederen die het douanegebied van de Gemeenschap worden binnengebracht worden geacht niet-communautaire goederen te zijn, tenzij die goederen over zee tussen in het douanegebied van de Gemeenschap gelegen havens worden vervoerd met een erkende lijndienst 35. Communautaire goederen die via de zee in het douanegebied van de Gemeenschap worden binnengebracht dienen hun communautaire status te bewijzen indien zij niet door een erkende lijndienst werden vervoerd. De vergunning erkende lijndienst Een lijndienst wordt gedefinieerd als een dienst in het kader waarvan schepen regelmatig goederen vervoeren tussen uitsluitend in het douanegebied van de Gemeenschap gelegen havens. De schepen mogen geen havens buiten het douanegebied aandoen, noch mogen zij een haven aandoen die het statuut van vrije zone heeft. Wanneer voldaan wordt aan de criteria om een in de zin het TCDW een lijndienst te exploiteren, dient de betrokkene bij de bevoegde douanediensten een vergunning aan te vragen. Deze regeling is vooral belangrijk bij SSS omdat er dan vaak havens worden aangedaan die buiten het douanegebied van de Gemeenschap gelegen zijn (Baltische Zee, Middellandse Zee) of havens die het statuut van vrije zone hebben (bv. Hamburg, Bremerhaven, ). 33 Instructie douane Binnenkomen en uitvaren van zeeschepen 1994 D.I zie hoofdstuk: te vervullen formaliteiten bij het binnenkomen van zeeschepen in een Belgische haven 35 artt TCDW (communautaire status van goederen)

22 22 Geen vergunning erkende lijndienst Wanneer geen beroep kan gedaan worden op de vergunning van erkende lijndienst zal de communautaire status van goederen die over zee worden binnengebracht enkel kunnen worden aangetoond door één van de volgende douanedocumenten: - document T2L of T2LF 36 ; - Accijnsgeleide document (AGD); - T2M document (visserijproducten); - Verklaring betreffende de communautaire of niet-communautaire status van in een vrije zone of een vrij entrepot geplaatste goederen; - T5 controle-exemplaar (copie). In de meeste gevallen zal een apart document T2L (of T2LF) worden opgemaakt om de communautaire status aan te tonen. Vereenvoudigde procedures Handelsdocumenten Om het opmaken van een bijkomend document te vermijden, kan mits aan bepaalde vereisten wordt voldaan, de communautaire status van de goederen worden aangetoond op voorlegging van een factuur of transportbescheid dat betrekking heeft op de goederen. Op de factuur of het transportdocument zal dan een T2L symbool worden aangebracht en de factuur of het transportdocument in kwestie zal afgetekend worden door het bevoegde douanekantoor (wanneer de waarde van de goederen EURO overschrijdt). Deze vereenvoudiging is enkel van toepassing wanneer de factuur of het transportdocument exclusief op communautaire goederen betrekking heeft. Scheepsmanifest Wanneer goederen per zee worden vervoerd kan de communautaire status worden aangetoond door voorlegging van een scheepsmanifest dat betrekking heeft op de goederen. Het scheepsmanifest wordt vervolgens geviseerd door de douane. Het manifest zal onder meer volgende gegevens bevatten wat de communautaire status van de goederen betreft: - de letter C (equivalent van de T2L) voor als communautair aangegeven zendingen goederen; - de letter F (equivalent van de T2LF) voor zendingen goederen die bestemd of van herkomst zijn van een niet fiscaal gebied; - de letter N voor alle andere soorten zendingen (voorbeeld goederen met nietcommunautaire status). 36 voor goederen die afkomstig zijn van buiten het fiscaal gebied maar binnen het douanegebied van de Gemeenschap

23 23 Wanneer de vereenvoudigde procedure communautair douanevervoer voor zeevervoer van toepassing is, zal de communautaire status van de goederen aangetoond worden door een letter C aan te brengen naast de relevante items van het scheepsmanifest. In het GCA-systeem kan het aanbrengen van deze gegevens elektronisch gebeuren. Toegelaten afzender In alle hierboven omschreven gevallen zullen de documenten telkens moeten worden voorgelegd aan de douane wat een administratieve last met zich meebrengt. Om deze administratieve last te verminderen, kan de communautaire status van de goederen aangetoond worden door een persoon die de status heeft van toegelaten afzender. Deze vereenvoudigde procedure laat toe, indien een aantal voorwaarden vervuld zijn 37, dat een persoon de communautaire status van goederen d.m.v. een T2Ldocument of een handelsdocument kan aantonen zonder deze documenten aan te bieden voor waarmerking bij het bevoegd douanekantoor. In dit geval zal de toegelaten afzender kunnen werken met vooraf gewaarmerkte documenten zonder dat deze door het bevoegd douanekantoor behoeven te worden geviseerd. Overlegging scheepsmanifest na vertrek In het kader van SSS is het belangrijk op te merken dat de bevoegde douane autoriteiten kunnen toelaten dat het scheepsmanifest na het vertrek van het schip wordt voorgelegd maar in ieder geval vóór aankomst in de bestemmingshaven. De vereenvoudiging houdt in dat het manifest van de haven van vertrek via elektronische uitwisseling doorgezonden wordt naar de haven van bestemming. Op aanvraag zal een kopie van het manifest worden voorgelegd aan de douaneautoriteiten van de haven van vertrek uiterlijk op de werkdag volgend op de dag van vertrek van het schip doch in ieder geval vóór aankomst van het schip in de haven van bestemming. Een kopie moet worden voorgelegd aan de douane autoriteiten in de haven van bestemming. Aanbrengen in een Belgische haven van niet-communautaire goederen uit een derde land over zee Aanzuiveren vrachtlijst 126 met geoorloofde douanebestemming Goederen die zijn binnengebracht in het douanegebied van de Gemeenschap zijn onderworpen aan douanetoezicht. De aangebrachte niet communautaire goederen hebben vanaf het tijdstip van het indienen van de summiere aangifte (i.c. vrachtlijst 126 E) tot het tijdstip waarop zij een douanebestemming krijgen, de status van goederen in tijdelijke opslag. Wanneer de goederen over zee zijn aangevoerd dienen zij binnen de 45 dagen een douanebestemming te krijgen 37 bv. gevestigd in de gemeenschap, regelmatig goederen ontvangen, de nodige gegevens bijhouden,...

24 24 Niet-communautaire goederen die op de elektronische vrachtlijst voorkomen dienen aangezuiverd te worden door aan deze goederen een geoorloofde bestemming toe te kennen. Het gaat meer bepaald om volgende geoorloofde douanebestemmingen: - het in vrij verkeer brengen (betaling van verschuldigde rechten) - het ten verbruik aangeven (betaling van verschuldigde rechten en andere heffingen (bvb BTW bij invoer) - plaatsen onder de regeling extern douanevervoer (T1 procedure) - plaatsen in een douane-entrepot - wederinvoer (terugkerende goederen of na passieve veredeling) - definitieve vrijstellingen - plaatsen onder een economische douaneregeling (tijdelijke invoer, actieve verdeling, behandeling onder douanetoezicht) - plaatsen in vrije zone en vrije entrepots - wederuitvoer - vernietiging - afstand aan de Belgische schatkist Binnenbrengen van producten van dierlijke oorsprong voor (niet)-humane consumptie uit derde landen Het binnenbrengen van producten van dierlijke oorsprong voor (niet)-humane consumptie 39 is onderworpen aan veterinaire controles wanneer deze producten in het douanegebied van de Gemeenschap worden binnengebracht. Bovendien kunnen voor sommige producten keuringsrechten verschuldigd zijn die door de douane worden berekend en geïnd. Voordat producten van dierlijke oorsprong bij invoer hun douanebestemming kunnen krijgen dienen zij bij binnenkomst eerst gekeurd te worden. De keuring vindt plaats op de grensinspectiepost (in België door haar geografische ligging beperkt tot de lucht- en zeehavens). De invoerder verwittigt de grensinspectiepost ten minstens 24 uur voor het binnenbrengen van de producten via een invoercontroledocument. De producten dienen onder douanetoezicht (T1 procedure) naar de grensinspectiepost te worden overgebracht. 38 zie hoofdstuk Te vervullen formaliteiten bij het binnenkomen van zeeschepen in een Belgische haven 39 Instructie douane D.I gezondheidsmaatregelen-voedingsmiddelen van dierlijke oorsprong 1993

25 25 De Richtlijn 97/78/EG van de Raad van 18 december bepaalt de beginselen van de organisatie van de veterinaire controles voor producten die uit derde landen in de Gemeenschap worden binnengebracht. Bij zeevervoer worden volgende gevallen onderscheiden: 1) zendingen die in een grensinspectiepost aankomen maar die bestemd zijn om via een andere grensinspectiepost te worden ingevoerd Bij partijen die over zee worden ingevoerd en rechtstreeks worden overgeslagen of die minder dan zeven dagen op de loskade uitgeladen zijn vooraleer zij terug op een vaartuig worden geladen, dient de bevoegde autoriteit enkel geïnformeerd te worden. Partijen die tussen de zeven dagen en twintig dagen op de loskade verblijven worden onder douanetoezicht geplaatst en zijn onderworpen aan een documentencontrole. Partijen die langer dan twintig dagen op de loskade verblijven zijn onderworpen aan een documenten-, overeenstemmings-, en materiële controle. 2) zendingen onder doorvoer van een derde land naar een derde land Doorvoer kan enkel plaatsvinden wanneer aan de volgende cumulatieve voorwaarden is voldaan: - producten gaan vergezeld van de nodige documenten en certificaten; - producten worden onderworpen aan een documenten- en overeenstemmingscontrole. Voor het zeevervoer is een vrijstelling van documenten- en overeenstemmingscontrole mogelijk wanneer de goederen niet worden uitgeladen of wanneer de goederen in dezelfde haven worden overgeladen. Enkel het boordmanifest zal ter controle dienen voorgelegd te worden. Plantenbescherming De fytosanitaire regeling is van toepassing op schadelijke organismen, planten, plantaardige producten en andere materialen die een risico vormen op een plantenziektekundig vlak Richtlijn 97/78/EG van de Raad van 18 december 1997 tot vaststelling van de beginselen van de organisatie van de veterinaire controles voor producten die uit derde landen in de Gemeenschap worden binnengebracht, Pbl. L 24 van 30 januari 98 p.9-30, K.B. van 28 september 2000 betreffende de veterinaire controles voor producten die uit derde landen worden ingevoerd, B.S., 28 november Zie instructie douane gezondheidsmaatregelen plantenbescherming 2000 D.I