AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK

Transcriptie

1 Raad vanstate /1/V1 en /2/V1. Datum uitspraak: 14 juli 2011 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK Uitspraak van de voorzitter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State op een verzoek om het treffen van een voorlopige voorziening (artikel 8:81 van de Algemene wet bestuursrecht) en, met toepassing van artikel 92 van de Vreemdelingenwet 2000, op het hoger beroep van: appellant, tegen de uitspraak van de rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Assen, van 1 maart 2011 in zaak nr. 10/12812 in het geding tussen: en de vreemdeling de minister voor Immigratie en Asiel.

2 /1/V1 en /2/V1 1. Procesverloop Bij besluit van 1 6 maart 2010 heeft de minister van Justitie een aanvraag van de vreemdeling om hem een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen afgewezen. Dit besluit is aangehecht. Bij uitspraak van 1 maart 2011, verzonden op dezelfde dag, heeft de rechtbank het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht. Tegen deze uitspraak heeft de vreemdeling bij brief, bij de Raad van State binnengekomen op 11 maart 2011, hoger beroep ingesteld. Deze brief is aangehecht. Voorts heeft de vreemdeling de voorzitter verzocht een voorlopige voorziening te treffen. De minister heeft een verweerschrift ingediend. Vervolgens is het onderzoek gesloten. 2. Overwegingen 2.1. Hetgeen in het hogerberoepschrift is aangevoerd en aan artikel 85, eerste en tweede lid, van de Vreemdelingenwet 2000 voldoet, kan niet tot vernietiging van de aangevallen uitspraak leiden. Omdat het aldus aangevoerde geen vragen opwerpt die in het belang van de rechtseenheid, de rechtsontwikkeling of de rechtsbescherming in algemene zin beantwoording behoeven, wordt, gelet op artikel 91, tweede lid, van deze wet, met dat oordeel volstaan Het hoger beroep is kennelijk ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd Gelet hierop bestaat aanleiding het verzoek om het treffen van een voorlopige voorziening af te wijzen Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3 /1/V1 en /2/V1 3. Beslissing De voorzitter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Recht doende in naam der Koningin: I. bevestigt de aangevallen uitspraak; II. wijst het verzoek af. Aldus vastgesteld door mr. M.A.A. Mondt-Schouten, als voorzitter, in tegenwoordigheid van mr. E.E. van der Vlis, ambtenaar van staat. w.g. Mondt-Schouten voorzitter w.g. Van der Vlis ambtenaar van staat Uitgesproken in het openbaar op 14 juli Voor eensluidend afschrift, de secretaris van de Raad van State, mr. H.H.C. Visser

4 Uitspraak RECHTBANK 's-gravenhage Nevenzittingsplaats Assen Sector Bestuursrecht Vreemdelingenkamer Zaaksnummer: AWB 10/12812 BEPTDNS6 Uitspraak van de rechtbank van 1 maart 2011 inzake: ge Doren op van Russische nationaliteit, IND-dossiemummer: , V-nummer: eiser, gemachtigde: mr. C.K.E.E. Fischer-Fuhler, advocaat te Nieuw-Amsterdam, tegen: de minister voor Immigratie en Asiel, (Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND)), te 's-gravenhage, verweerder, gemachtigde: mr. J.P. Guérain, ambtenaar bij de IND. Procesverloop Op 11 september 2009 heeft eiser een aanvraag om verlening van een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd ingediend als bedoeld in artikel 28 van de Vreemdelingenwet 2000 (Vw 2000). Bij beschikking van 16 maart 2010, verzonden op 17 maart 2010, heeft verweerder de aanvraag afgewezen. Bij beroepschrift van 6 april 2010, aangevuld op 22 april, 7 en 27 mei, 25 november en 6 december 2010, heeft eiser beroep ingesteld bij de rechtbank tegen deze beschikking. De griffier heeft de van verweerder ontvangen stukken aan eiser gezonden en hem in de gelegenheid gesteld nadere gegevens te verstrekken. Verweerder heeft geen verweerschrift ingediend, maar bij faxbericht van 25 november 2010 volstaan met een verwijzing naar de bestreden beschikking. Openbare behandeling van het beroep heeft plaatsgevonden ter zitting van 7 december Eiser is daarbij verschenen, bijgestaan door zijn gemachtigde. Verweerder heeft zich doen ve rtegenwoordigen.

5 Zaaknummer: AWB 10/12812 BEPTDN S6 2 Motivering In geschil is de vraag of verweerder zich op juiste gronden op het standpunt heeft gesteld dat eiser niet in aanmerking komt voor een verblijfsvergunning op grond van artikel 29, eerste lid, van de Vw Eiser heeft aan zijn asielaanvraag ten grondslag gelegd dat hij is geboren in Estland toen dat nog deel uitmaakte van de USSR en dat hij daar diverse problemen heeft ondervonden. Voorts heeft eiser verklaard dat hij in juli 2007 in de Russische Federatie is geslagen door skinheads, toen hij een gayclub verliet. Verweerder heeft de aanvraag afgewezen, omdat eiser niet aannemelijk heeft gemaakt dat met betrekking tot hem persoonlijk feiten en omstandigheden bestaan op grond waarvan kan worden geoordeeld dat een verblijfsvergunning op grond van artikel 29, eerste lid, van de Vw 2000 moet worden verleend. Volgens verweerder is eiser een staatsburger van de Russische Federatie en heeft hij niet aannemelijk gemaakt dat hij in de Russische Federatie heeft te vrezen voor vervolging. Volgens verweerder blijkt uit het ambtsbericht niet dat het onmogelijk is voor mensen, die - zoals eiser - in het bezit zijn van het Russisch staatsburgerschap, om een woonregistratie te verkrijgen in de Russische Federatie, zodat zij zich daar rechtmatig kunnen vestigen. Voorts kan eiser niet worden gevolgd in zijn stelling dat hij zich onmogelijk in de Russische Federatie kan vestigen, nu eiser geen stukken heeft overgelegd waaruit blijkt dat een door hem ingediende aanvraag om zich daar te vestigen onherroepelijk is afgewezen. Namens eiser is in de gronden van beroep van 7 mei 2010 aangevoerd dat verweerder zich op het standpunt stelt dat eiser zich in de Russische Federatie kan vestigen, maar dat verweerder er daarbij aan voorbij gaat dat uit het ambtsbericht blijkt dat mensen bij hun geboorte een permanente registratie voor een woonplaats ontvangen. Eiser is niet geboren in de Russische Federatie en heeft op deze wijze geen woonregistratie gekregen. Tevens is aangevoerd dat uit het rapport van het Jurist Department of States blijkt dat homoseksuelen nog steeds kampen met ernstige discriminatie. Bij schrijven van 27 mei 2010 is verwezen naar verschillende bronnen waaruit blijkt dat de positie van homoseksuelen in Rusland erg slecht is. Volgens eiser zal hij bij gedwongen terugkeer naar Rusland het slachtoffer worden van stelselmatige discriminatie en zal zijn leven daardoor onhoudbaar worden. Voorts zijn namens eiser op 22 april 2010 vertalingen overgelegd van een loopbaanboek, diploma's, cijferlijsten en een besluit waarbij hij is gekwalificeerd als kok. Tevens zijn op 25 november 2010 onvertaalde documenten aan de rechtbank gezonden en op 6 december 2010 de vertalingen van die documenten. De rechtbank betrekt de nadere stukken van 25 november 2010 en 6 december 2010, ondanks de late ontvangst, bij de beoordeling van het beroep, nu verweerder op deze stukken heeft kunnen reageren en eiser al eerder had aangekondigd dat hij zou proberen om zijn stellingen nader te onderbouwen. Ingevolge artikel 29, eerste lid, aanhef en onder a, van de Vw 2000 kan een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd als bedoeld in artikel 28 worden verleend aan de vreemdeling die een verdragsvluchteling is. Ingevolge artikel 29, eerste lid, aanhef en onder b, van de Vw 2000 kan tevens een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd worden verleend aan de vreemdeling die aannemelijk heeft gemaakt dat hij gegronde redenen heeft om aan te nemen dat hij bij uitzetting een reëel risico

6 Zaaknummer: AWB 10/12812 BEPTDN S6 3 loopt om te worden onderworpen aan: 1. doodstraf of executie; 2. folteringen, aan onmenselijke of vernederende behandelingen of bestraffingen; of 3. ernstige en individuele bedreiging van het leven of de persoon van een burger als gevolg van willekeurig geweld in het kader van een internationaal of binnenlands gewapend conflict. Ingevolge artikel 1 (A) van het Verdrag van Genève van 1951 (Trb. 1954, 88) betreffende de status van vluchtelingen (het Vluchtelingenverdrag) en bijbehorend Protocol van New York van 1967 (Trb. 1967, 76) wordt een vreemdeling als vluchteling aangemerkt indien deze uit gegronde vrees voor vervolging wegens zijn ras, godsdienst, nationaliteit, het behoren tot een bepaalde sociale groep of politieke overtuiging, zich bevindt buiten het land waarvan hij de nationaliteit bezit, en de bescherming van dat land niet kan of, uit hoofde van bovenbedoelde vrees, niet wil inroepen. Niet in geschil is dat eiser een staatsburger van de Russische Federatie is. Naar het oordeel van de rechtbank heeft verweerder daarom op goede gronden beoordeeld of eiser in de Russische Federatie een gegronde vrees heeft voor vervolging in de zin van het Verdrag. Naar het oordeel van de rechtbank heeft verweerder zich op juiste gronden op het standpunt gesteld dat eiser niet in aanmerking komt voor een verblijfsvergunning op grond van artikel 29, eerste lid, aanhef en onder a, van de Vw Naar het oordeel van de rechtbank heeft verweerder in dit verband kunnen overwegen dat de seksuele geaardheid van eiser geen aanleiding geeft om aannemelijk te achten dat eiser in de Russische Federatie te vrezen heeft voor vervolging. De rechtbank acht daarbij van belang dat eiser eenmalig betrokken is geweest bij een incident in de Russische Federatie, te weten in juli 2007 toen hij bij het verlaten van een gayclub is geslagen door skinheads. Uit de verklaringen van eiser is echter niet gebleken dat deze gebeurtenis specifiek op eiser was gericht. Bovendien is eiser daarna nog verschillende malen teruggekeerd naar de Russische Federatie, zonder dat hij daarbij problemen heeft ondervonden vanwege zijn seksuele geaardheid. Mede gelet op wat hiervoor is overwogen en in aanmerking genomen dat eiser geen bijkomende individuele kenmerken heeft aangevoerd, is het niet aannemelijk dat eiser gegronde redenen heeft om aan te nemen dat hij bij uitzetting een reëel risico loopt om te worden onderworpen aan folteringen, aan onmenselijke of vernederende behandelingen of bestraffingen, zodat eiser aan artikel 29, eerste lid, aanhef en onder b, van de Vw 2000 evenmin aanspraak op een verblijfsvergunning kan ontlenen. Voorts is naar het oordeel van de rechtbank niet gebleken dat eiser zich onmogelijk in de Russische Federatie kan vestigen. De omstandigheid dat Russische staatsburgers bij hun geboorte een permanente registratie voor de woonplaats ontvangen, brengt - anders dan eiser meent - niet mee dat een permanente registratie uitsluitend kan worden verkregen bij de geboorte in de Russische Federatie. Ook uit de verklaring van de Federale Migratiedienst van Rusland, waarnaar eiser in dit verband heeft gewezen, blijkt niet dat eiser zich niet in de Russische Federatie kan vestigen. Uit deze verklaring blijkt dat eiser niet gerechtigd is om toestemming te vragen voor tijdelijk of permanent verblijf in de Russische Federatie. Een situatie die de gemachtigde van verweerder ter zitting heeft vergeleken met die van Nederlanders die niet met succes een verblijfvergunning kunnen aanvragen op grond van de vreemdelingenwet omdat zij immers

7 Zaaknummer: AWB 10/12812 BEPTDN S6 geen vreemdeling zijn in de zin van die wet Naar het oordeel van de rechtbank blijkt uit de verklaring van de Federale Migratiedienst van Rusland echter niet dat het voor eiser onmogelijk is om een woonregistratie te krijgen in de Russische Federatie en zich daar te vestigen. Wat verder is aangevoerd behoeft geen bespreking. Het beroep is, gelet op het voorgaande, ongegrond. Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding. Beslissing De rechtbank verklaart het beroep ongegrond. Deze uitspraak is gedaan door mr. E. Läkamp, rechter, bijgestaahsfobr m/. C.F.E. Post, griffier. mr. C.F.E. Post mr. E. In het openbaar uitgesproken op I maart 2011, Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen vier weken na de datum van verzending van deze uitspraak hoger beroep instellen bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State, onder vermelding van "hoger beroep vreemdelingenzaken", postbus 16113, 2500 BC te 's- Gravenhage. De vereisten waaraan het beroepschrift moet voldoen, zijn opgenomen in artikel 6:5 van de Algemene wet bestuursrecht en artikel 85 van de Vreemdelingenwet Afschrift verzonden op: -1 mi 2011

8 11/B3/ : HIDDING EN BREULS PAG. 01/07 mw, mr. LM. Hidding mw. mr. H.MA Breuls mw. mr. C.K.E.E. Fischer-Fühler advocaten mw. mr. Y. Schippers Juridisch medewerkster Vaart N2 37 7Ö33 HB Nieuw Am$teitJam t f e office@hiddingenbreuls.nl i datum, nw ijl maart T1Z BAAD VAN STATI ;: INGEKOMEN ZAAKNR. AAN: BEHANDELD: PD: IJ 1 MRT ^1" Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State Hoger Beroep Vreemdelingenzaken Postbus BC 'S GRAVENHAGE tevens per fax: Hidding & Breuls a d v o c a t e n 'Staat IND-nummer: hoger beroep Geeft eerbiedig te kennen:, geboren op. van Russische nationaliteit, thans wonende te aan de te dezer zake woonplaats kiezende te Nieuw-Amsterdam aan de Vaart NZ 37 ten kantore van de advocaat mr. CK.Ë.E. Rscher-Fuhler, die verklaart tot het indienen van het onderhavige beroepschrift bepaaldelijk gevolmachtigd te zijn; Appellant stelt hierbij hoger beroep in tegen de uitspraak van- de Arrondissementsrechtbank 's Gravenhage, nevenzittingsplaats Assen d.d. 1 maart 2011, AWB 10 / (productie 1), waarbij het beroep van appellant tegen het besluit van verweerder d.d. 16 maart 2010 ongegrond is verklaard- Appellant kan zich niet verenigen met hetgeen door de Rechtbank is overwogen en heeft hieromtrent de volgende grieven. GRIEVEN Grief 1. Ten onrechte overweegt de Rechtbank op pagina 3, laatste alinea/ van de bestreden uitspraak overwogen: M OoJt uit de verklaring van de Federale Migratiediertst van Rusland, waarnaar eiser in dit verband heeft gewezen, blijkt niet dat eiser zich niet in de Russische Federatie kan vestigen. Uit deze verklaring blijkt dat eiser niet gerechtigd is om toestemming te vragen voor tijdelijk of permanent verblijf in de Russische Federatie. Een situatie die de gemachtigde van verweerder ter zitting heeft vergeleken met die van Nederlanders die niet met succes een verblijfsvergunning kunnen aanvragen op grond van de Vreemdelingenwet omdat zij Immers geen vreemdelingen zijn in de zin van die wet Naar het oordeel van de rechtbank blijkt uit de verklaring van de Federale Migraüedienst van Rusland ecnter niet dat het voor eiser onmogelijk is om een woonregistraùe te krijgen In de Russische Federatie en zich daar te vestigen. " Appellant kan zich hiermee niet verenigen. Uit de verklaring van de Federale Migratiediertst van Rusland blijkt dat appellant niet gerechtigd is toestemming te vragen voor tijdelijk of permanent verblijf in de Russische Federatie. In deze verklaring wordt niet aangegeven dat hij hiertoe niet gerechtigd is omdat h(j hiervoor geen toestemming hoeft te vragen omdat hij dit recht bijvoorbeeld van rechtswege al zou hebben. Er wordt duidelijk vermeld dat hij hiertoe niet gerechtigd Is. Appellant stelt zich op het standpunt dat hieruit kan K.\0<-rv Hlddlng en Breuls advocaten la een samenwerldnasverbvid vtn mtaticrwp Hlddlng en Breuts advocaten met Één of meer zelfstandigs advocaten. Op dit moment is dat mr. C.K.E.E Fhcher-Fuhler. Op ahe opdachten en verbintenissen ajn onze?<jsra?m voorwaarden van toepassing zoals deze zijn godeponeerd ter griftie van da rechtbank ta Assen onder nf Dazé worden op verzoek toegazonaan en staan tevens vermeid op onze website ledere Mnspnkeiijkheia Is beperkt tot net bedrag dat 'm tot desbetreffende geval onder de beroepszfnspttltetlikheld&verzokertng wordt uitbetaald.

9 11/83/ : HIDDING EN BREULS PAG. 02/0? -2- worden opgemaakt dat hij geen rechten heeft op grond waarvan hij tijdelijk of permanent verblijf in de Russische Federatie. Hldding & Breuls iming zou Kunnen kiygë» voor advocaten Ten onrechte heefl de red tuurde de vergeiijking met de Nederlandse situatie op deze zaak toegepast Immers, indien een Nederlander in Nederland bij de Vreemdelingendienst een verzoek tot het verlenen van een verblijfsvergunning zou indienen, dan zou deze aanvraag niet ontvankelijk worden verklaard of gewoon worden afgewezen. Het betreft een volstrekt niet vergelijkbare situatie. Door een vergelijking te trekken met de Nederlandse immigratiesystematiek, heeft de rechtbank een onjuiste uitspraak gedaan. Redenen, wa Rech liante zich wendt tot Uw Afdeling, met het verzoek voormelde uitspraak van de ravennase-te vernietigen en de zaak terug te verwijzen naar de Rechtbank. Bijlage