Editoriaal. nieuwsbrief PB- PP BELGIE(N) - BELGIQUE

Transcriptie

1 nieuwsbrief PB- PP BELGIE(N) - BELGIQUE Jaargang 1 nr. 2 I september 2014 I afgiftekantoor 3680 Maaseik Mgr. Koningsstraat I erkenningsnummer P Geachte lezer, Editoriaal Met deze tweede ZMK nieuwsbrief wensen wij u te informeren over de recente gebeurtenissen en toekomstplannen van ZMK. Om de verdere uitbouw van ons zorgaanbod mogelijk te maken, dienen wij als directie een financieel gezond beleid te voeren. Enkel een rendabel ziekenhuis kan immers bouwen aan de toekomst. Daarom verheugt het mij dat ik naast positieve financiële informatie ook de start van de nieuwbouwwerken mag meedelen. Begin juni keurde de Algemene Vergadering van vzw ZMK de jaarrekening 2013 goed. Het voorbije boekjaar werd, zoals elke jaar sinds 2002, positief afgesloten. In het ziekenhuisexploitatiebudget van ruim 67 miljoen euro, stegen de opbrengsten met 1,6 %, de kosten stegen slechts met 1 %. Het uiteindelijk resultaat van het boekjaar is een winst van euro (winst = 1,03 %). Dit resultaat is de verdienste van al onze medewerkers en artsen. Door dit resultaat kon de verdere aanleg van het nieuwbouwfonds gebeuren. De belangrijkste financiële ratio s (rendabiliteit, liquiditeit en solvabiliteit) alsook het bedrijfskapitaal blijven behoorlijk. De uitdaging voor 2014 is om dit resultaat nog te verbeteren. Meer gedetailleerde financiële informatie vindt u op onze website Einde mei ontvingen wij vanwege het VIPA (Vlaams Infrastructuurfonds voor Persoonsgebonden Aangelegenheden) het definitief principieel akkoord voor de realisatie van ons nieuwbouwziekenhuis aan de Diestersteenweg te Maaseik. Op 7 juli 2014 gaf onze Raad van Bestuur groen licht voor de bouw. Inmiddels zijn de grondwerken aangevat! Via diverse kanalen, waaronder onze website, zal u over de vordering van de werken en belangrijke mijlpalen in het nieuwbouwtraject geïnformeerd worden. De ingebruikname is voorzien voor het voorjaar Mede door de realisatie van een nieuw ziekenhuisgebouw kan ZMK haar rol als modern streekgebonden ziekenhuis voor acute en chronische tweedelijnszorg optimaliseren. ZMK wenst een innoverende rol te spelen bij het ontwikkelen van een ziekenhuismodel dat de specifieke rol van algemene kleinschalige ziekenhuizen stevig verankert in de omgeving. ZMK wenst kleinschaligheid en nabijheid als een troef in te zetten door in te staan voor kwaliteitsvolle, veilige en laagdrempelige zorg. Door zijn nabije aanwezigheid kan en wil ZMK deze dienstverlening aanbieden in nauwe aansluiting op de voorzieningen inzake gezondheids- en welzijnszorg van de eigen regio. De toegang tot eventueel uitzonderlijke zorg zal verzekerd worden op basis van gestructureerde overeenkomsten met derde en vierde lijnsvoorzieningen, zodat ook voor deze patiënten ZMK instaat voor het volledige zorgplan. In de komende jaren, voorafgaand aan de ingebruikname van onze nieuwbouw, is de verdere uitbouw van onze kwaliteitsvolle medische dienstverlening, waar nodig in samenwerking met onze regionale partners, dan ook onze eerste prioriteit. In deze editie geven opnieuw enkele (jongere) artsen en medewerkers toelichting bij initiatieven en medische technieken die zij recent ontwikkelden binnen ZMK. Ik wens u veel leesgenot. Jan Valgaeren Algemeen directeur ZMK COLOFON Verantwoordelijke uitgever: dr. Maarten Rosseel, hoofdgeneesheer Vormgeving: - Drukwerk:

2 Endocrinologie in het ZMK Team Endocrinologie Endocrinologie is de wetenschap van de klieren met endocriene afscheiding en haar producten, de hormonen, alsmede van de stoornissen die door te geringe of te grote productie van een of meer hormonen ontstaan. Hormonen zijn signaalstoffen die de werking van andere organen beïnvloeden. Endocriene ziekten zijn het gevolg van een hormonale stoornis: een tekort of een teveel aan hormonen. De klieren in ons lichaam die deze hormonen afscheiden zijn de hypofyse, alvleesklier, schildklier, bijschildklieren, bijnieren, en voortplantingsorganen. Sommige aandoeningen zijn aangeboren of erfelijk, andere zijn verworven. Dus staan wij voor U klaar voor diagnose en behandeling van diabetes mellitus, obesitas, stoornissen in het vet- en cholesterolmetabolisme, hypertensie en osteoporose. Verder diagnosticeren en behandelen wij aandoeningen van de hormoonproducerende klieren zoals de hypofyse, schildklier, bijnier en bijschildklieren. U kunt ook bij ons terecht in verband met metabole botziekten, afwijkingen van de geslachtshormonen en fertiliteitsproblematiek, gynaecomastie, stoornissen van de groei en van de puberteitsontwikkeling. Diabetesraadpleging. Diabetes mellitus of suikerziekte treft in België ongeveer mensen. Er wordt geschat dat er bij mensen diabetes wel aanwezig is maar de diagnose nog niet gesteld is. Men verwacht dat dit aantal tegen het jaar 2030 nog zal verdubbelen. De endocrinoloog besteedt dan ook veel tijd aan de begeleiding van patiënten met diabetes en verwante stoornissen van de bloedsuikerstofwisseling: type 1 diabetes (auto-immune diabetes, ontstaat meestal bij kinderen en jonge volwassenen), type 2 diabetes (diabetes op basis van insulineresistentie, vaak in de hand gewerkt door overgewicht, komt het meest voor en treft vooral volwassenen ouder dan 40 jaar), zwangerschapsdiabetes (diabetes in de tweede helft van de zwangerschap, op basis van hormonale veranderingen), MODY (maturity onset diabetes of the young) en andere minder frequent voorkomende monogenetische vormen van diabetes. De follow-up kan gebeuren via de reguliere consultatie, via het zorgtraject type 2 diabetes mellitus of via de diabetesconventie. Het ZMK beschikt over twee gespecialiseerde multidisciplinaire diabetesteams: één voor kinderen en adolescenten (onder leiding van Dr. L. Dooms), en één voor volwassenen (onder leiding van Dr. P. Marcq en Dr. H. Yücel). Schildklierraadpleging. Een tweede belangrijke pijler is de schildklierpolikliniek. Wij behandelen onder meer hyperthyreoïdie (te snel werkende schildklier), hypothyreoïdie (te traag werkende schildklier), goiter of struma (schildkliervergroting), schildkliernodus (schildklierknobbel), schildklierproblematiek in de zwangerschap, thyroïditis (schildklierontsteking) en ook andere schildklierziekten. Binnen het ZMK werken wij hiervoor samen met de diensten NKO, radiologie en nucleaire geneeskunde. Osteoporoseraadpleging. Osteoporose wordt ook wel botontkalking genoemd. Het bot wordt bij deze aandoening geleidelijk brozer, waardoor de kans op een breuk toeneemt. Bij één op de drie vijftigplussers die na een botbreuk op de spoedeisende hulp komen, is sprake van osteoporose. Dit aantal is veel hoger dan tot nu toe werd aangenomen. Vooral vrouwen behoren tot de risicogroep. Zij breken drie keer zo vaak iets als gevolg van zwakke botten dan mannen. Mogelijke gevolgen van osteoporose zijn: een verhoogd risico op botbreuken: vooral van heup, pols en ruggenwervels, ziekenhuisopname, kleiner worden en kromme rug krijgen, verslechtering van de algemene conditie, verminderde zelfstandigheid, afhankelijk worden, bedlegerig worden. Er zijn de laatste jaren nieuwe medicijnen ontwikkeld, waardoor osteoporose goed te behandelen is. De behandeling is er vooral op gericht het risico op nieuwe breuken zo veel mogelijk te verminderen. Sinds kort verzorgt Dr. H. Yücel de osteoporoseraadpleging in het ZMK. Deze bestaat uit een intake raadpleging, bloedonderzoek, aanvullend onderzoek in de vorm van botdichtheidsmeting eventueel aangevuld met een röntgenfoto van de wervelkolom. Daarna volgt er een controle raadpleging waar de uitslagen van de onderzoeken en het behandelplan wordt besproken. Een afspraak maken gebeurt via het centraal afsprakenbureau ZMK op het nummer

3 \ medisch katern \ dr. Sadowska Anna EBUS TOEPASSINGEN EN PRAKTIJK EBUS: Toepassingen en praktijk De ontwikkeling van transbronchiale echo-endoscopie heeft geleid tot nieuwe diagnostische mogelijkheden voor patiënten met diverse longziekten. Transbronchiale echogeleide punctie (EBUS - TBNA) is een minimaal invasieve diagnostische techniek die weefseldiagnose van mediastinale lymfeklieren en tumoren toelaat dankzij de mogelijkheid om aangetaste structuren in `real-time` aan te prikken. Daardoor kunnen vaak chirurgische procedures vermeden worden. In dit korte artikel bespreken wij hoe deze nieuwe methode gebruikt kan worden in de klinische praktijk. 1.Definitie EBUS TBNA staat voor EndoBronchial UltraSound met TransBronchial Needle Aspiration. Transbronchiale naaldaspiratie (TBNA) (zonder echografisch onderzoek) kan worden uitgevoerd tijdens een klassieke bronchoscopie, maar heeft als nadeel dat het een blinde procedure is, zonder visualisatie van de aan te prikken lymfeklier, wat belangrijke impact heeft op de sensitiviteit en specificiteit van het onderzoek. Figuur 1 toont een echoprobe met naald op het einde van de EBUS bronchoscoop. De superioriteit van EBUS ligt in de visualisatie van de aangetaste/vergrote lymfeklier (met behulp van een lineaire echoprobe) met de mogelijkheid om deze klier in real-time aan te prikken. Figuur 2 toont een echografisch beeld met aanduiding van de naald en de lymfeklier. Naaldaspiratie levert materiaal op voor cytologisch onderzoek. Meestal zijn meerdere puncties nodig (4-6) per lymfeklier om voldoende hoeveelheid weefsel te bekomen. EBUS onderzoek kan onder lichte sedatie of algemene verdoving uitgevoerd worden, via daghospitalisatie of ambulant. De duur van de procedure hangt af van de hoeveelheid klieren die moet worden aangeprikt. Figuur 3 toont een EBUS procedure. 2. Toepassingen. EBUS-TBNA is een vrij recente techniek, die initieel ontwikkeld werd om mediastinale lymfeklieren bij een longcarcinoom te kunnen stageren. De mediastinale stagering is nog steeds de be - langrijkste indicatie voor EBUS (en EUS). Daarnaast kan EBUS nuttig zijn bij de beoordeling van de mediastinale tumor invasie (T4) of - in het geval van EUS - bijniermetastasen (M1). Ondertussen is het toepassingsgebied uitgebreid naar de diagnostiek van intrapulmonale tumoren, nodale metastasen van niet pulomale origine, mediastinale tumoren, granulomateuze aandoeningen zoals sarcoïdose met nodale aantasting en tuberculeuze lymfadenitis. Bij vermoeden van een lymfoom prefereren wij eerder mediastinoscopie met biopsiename, gezien cytologisch onderzoek in deze setting niet volstaat voor diagnostiek. Met EBUS - TBNA kan men de meeste mediastinale klieren bereiken, namelijk de para-tracheale (stations 2 en 4), subcarinale (station 7), hilaire en intrapulmonale klieren (stations 10, 11, 12). De klierstations 5, 7, 8 en 9, evenals de linker bijnier kunnen worden aangeprikt door middel van EUS-FNA (endoscopic ultrasound met fijne naald aspiratie), wat bijgevolg complementair is in dit kader (1). Figuur 4 toont mediastinale klieren die bereikbaar zijn via EBUS-TBNA, EUS- FNA en mediastinoscopie Diagnose en stagering van longcarcinoom. Longkanker is een van de dodelijkste kankers wereldwijd. De uitgebreidheid van de ziekte bepaalt de prognose en de behandeling. Patiënten met niet-kleincellig longcarcinoom (NSCLC) in stadium I en II hebben geen metastasen en worden bij voorkeur behandeld met resectie. Patiënten in stadium III hebben metastasen in mediastinale klieren (of directe invasie van het mediastinum) en worden in principe behandeld met chemoradiotherapie of inductie chemotherapie gevolgd door resectie. Patiënten in stadium IV hebben metastasen op afstand en zijn kandidaten voor palliatieve chemotherapie. De aanwezigheid van lymfeklier metastase blijft één van de meest ongunstige prognostische factoren bij niet kleincelling longcarcinoom (NSCLC). De vijfjaarsoverleving na chirurgie neemt af met hogere N stadia en bedraagt respectievelijk 72.3 % bij N0-, 58.1 % bij N1- en 33.4 % bij N2-ziekte (2,3). Mediastinoscopie (vooral cervicale mediastinoscopie) is voorlopig immers nog steeds de gouden standaard in stagering van mediastinale lymfeklieren bij patiënten met verdenking op longkanker waarbij systematisch de klierstations 2R/L, 4R/L en 7 worden opgezocht en gebiopsieerd. Mogelijks zal in de toekomst mediastinoscopie vervangen kunnen worden door een volledige mediastinale mapping door endoscopische technieken. De American College of Chest Physicians stelt EBUS-TBNA /EUS FNA voor als eerste keuze bij patiënten met verdenking op N2- of N3-aantasting (vastgesteld op CT thorax/pet) zonder metastasen op afstand (graad 1B recommendation). Bovendien wordt EBUS aanbevolen bij

4 een radiografisch normaal mediastinum (op CT thorax en PET), alsook en centrale tumor met vergrote hilaire (N1) klieren (graad 2B recommendation) (4) De sensitiviteit en de specificiteit van EBUS - TBNA bij de diagnose van neoplastische ziekte bedraagt respectievelijk 87 % en 95 % (5). Eén van de grootste voordelen van EBUS ligt in het feit dat via deze methode op minimaal invasieve manier weefselmonsters kunnen bekomen worden van gebieden die anders enkel via invasieve chirurgische procedures, zoals mediastinoscopie of VATS, toegankelijk zijn. Bij operabele patiënten met verdenking op longkanker en vergrote mediastinale klieren, maakt endoscopische stagering 70 % van de geplande mediastinoscopies en 48 % van de overige stagerings onderzoeken (mediastinoscopie/ct-geleide punctie/thoracotomie) overbodig (6,7,8). Bovendien is aangetoond dat mediastinale stagering door gecombineerd endobronchiale en endoscopische echografie, gevolgd door chirurgische stadiëring (in geval van negatieve EBUS/EUS), nauwkeuriger was dan chirurgische stagering alleen (9). Aangezien % van de EBUS-negatieve klieren toch tumoraal blijken (10) dient er (bij een negatieve EBUS TBNA) een chirurgische exploratie van het mediastinum te gebeuren. 2.2 Sarcoïdose De diagnose van pulmonale sarcoïdose kan met verschillende technieken gesteld worden. Een transbronchiaal longbiopt is meestal de eerste keuze, maar blijkt frequent niet diagnostisch, met eveneens een belangrijk risico op pneumothorax en bloeding. Een mediastinoscopie is vaak de volgende stap, maar heeft een behoorlijke kostprijs en morbiditeit. EBUS TBNA blijkt bijgevolg een goed alternatief met een sensitiviteit en specificiteit van respectievelijk 85 % en 96 % (11). Echografische tonen beelden vaak ook een typisch patroon van geclusterde lymfeklieren (12). 2.3 Tuberculose Zoals bij sarcoïdose kan de diagnose van tuberculeuze lymfadenitis gesteld worden d.m.v. EBUS-TBNA. Naaldaspiraties kunnen worden opgestuurd voor Mycobacterium cultuur, evenals PCRanalyse. In een groep van patiënten (met hoge pre-test waarschijnlijkheid voor TBC) werd aangetoond dat EBUS-TBNA een nauwkeurigheid heeft van 79 %, een sensitiviteit en specificiteit van respectievelijk 95 % en 100 %, evenals een positieve en negatieve predictieve waarde van respectievelijk 100 % en 80 %. (13) Metastasen van andere tumoren Uiteraard kunnen ook mediastinale metastasen van andere maligniteiten worden gediagnosticeerd met EBUS. Wat betreft de diagnostiek van lymfomen blijkt de rol van EUS/EBUS beperkt gezien de voorkeur uitgaat naar grote histologische monsters die enkel bekomen kunnen worden d.m.v. mediastinoscopie (14) 3. Contra-indicatie Absolute contra-indicaties voor EBUS zijn niet-gecorrigeerde antistolling, respiratoire insufficiëntie en tracheale en/of laryngeale stenose. Relatieve contra-indicaties zijn ongecontroleerde astma en COPD, vena cava superior (VCS) syndroom, verhoogde bloedingsneiging, immunogecompromitteerde patiënten, uremische patiënten, ischemisch hartlijden (recent < 6 weken hartinfarct), dreigende respiratoire insufficiëntie en bilaterale stemband paralyse (15). 4. Complicaties EBUS-TBNA is een veilige procedure met minimale risico s op complicaties. In een recent artikel (16) werd de ervaring van 210 Japanse centra met EBUS-TBNA gepubliceerd. Het betrof 7345 procedures. Er werden 90 complicaties gerapporteerd (1,23 %) in 32 centra (15,2 %). Het betrof 50 bloedingen (0,68 %, waarvan één massieve bloeding), 14 infectieuze complicaties (0,19 %) (mediastinitis, longontsteking, pericarditis, cyste -infectie en sepsis), 5 gevallen van respiratoire insufficiëntie (0,07 %), 2 pneumothoraxen (0,03 %) en 1 bronchiale astma-aanval (0,01 %). Als overig, minder ernstige complicaties rapporteerde men koorts (4 gevallen, 0,05 %) en toename van luchtwegobstructie(2 gevallen, 0,03 %). Zeldzaam ziet men (in geval van tuberculeuze lymfadenitis) het ontstaan van een intrabronchiale polypoid letsel t.h.v. de punctieplaatsen, twee maanden post EBUS-TBNA (17). 5. Conclusies Tot slot, zowel EUS-FNA als EBUS-TBNA, zijn fascinerende nieuwe diagnostische methoden om op een minimaal invasieve manier weefsel van mediastinale en intrapulmonale laesies te bekomen wat de noodzaak tot heelkundige stageringstechnieken significant reduceert. FIGUREN: 1. Echoprobe met naald 2. Visualisatie van lymfeklier en naald 3. EBUS procedure 4. Bereikbaarheid van mediastinale klieren via EBUS-TBNA, EUS FNA en mediastinoscopie.

5 Transanale endoscopische chirurgie dr. Aerts Esther Tumoren in het rectum moeten chirurgisch verwijderd worden. Bij de chirurgische behandeling van een tumor in het laagste deel van het rectum (endeldarm) is het belangrijk om de tumor met voldoende marge weg te halen. Op die manier is de kans op recidief zo klein mogelijk. Deze operaties gebeuren meestal via een buikoperatie. Tumoren die tot op 3 cm van de anale sphincter (sluitspier) gelegen zijn, kunnen meestal geopereerd worden zonder de anus te verwijderen. Dit is echter een zware ingreep en geeft postoperatief vaak aanleiding tot een gestoorde ontlasting. Hoe lager de tumor, hoe groter de kans op een gestoorde ontlasting. Bij tumoren die zeer dicht bij de anale sphincter gelegen zijn, moet de anus meestal weggehaald worden (rectumamputatie). In dit geval wordt er een definitief stoma aangelegd. Sommige tumoren van het rectum kan men tegenwoordig verwijderen via een kijkoperatie doorheen de anus. Tijdens deze ingreep wordt een buis in de anus ingebracht en wordt met speciale instrumenten de tumor plaatselijk verwijderd. Wanneer is transanale chirurgie mogelijk? Transanale endoscopische chirurgie wordt vooral toegepast bij goedaardige tumoren van het rectum of bij een kwaadaardige tumor in een heel vroeg stadium zonder aanwijzingen voor uitzaaiingen in de lymfeklieren (stadium 1 rectumkankerletsels T1NO en T2NO). In uitzonderlijke gevallen wordt de operatie ook uitgevoerd bij verder gevorderde tumoren bij patiënten die geen grote ingreep kunnen ondergaan. De tumor mag niet verder dan tien centimeter van de anus gelegen zijn. Als de tumor hoger ligt, is een operatie via het abdomen aangewezen. Bij vroegtijdige darmkankers moet de patiënt voor de ingreep nog enkele onderzoeken ondergaan. Voor de ingreep gebeurt een onderzoek met een endoscoop om de exacte lokalisatie van de tumor te bepalen. Er gebeurt ook een inwendige echografie en een MRI om de ingroei van de tumor in de darmwand vast te stellen en de lymfeklieren te beoordelen. Deze onderzoeken dienen om na te gaan of er inderdaad sprake is van een vroegtijdig stadium. Ingreep De operatie gebeurt onder algemene narcose. Er wordt een buis in de darm geplaatst en het rectum wordt opgeblazen met lucht (CO 2 ). Door de ingeblazen lucht zal het rectum mooi ontplooien. Via aparte werkkanalen in de buis worden een camera en kleine instrumenten ingebracht. De tumor wordt gemarkeerd en nadien wordt de tumor met de darmwand uitgesneden met een elektrisch mesje. Nadien wordt de darm weer gesloten met een speciale hechtdraad. Voor- en nadelen Bij deze ingreep doen zich minder complicaties voor dan bij grote buikoperaties. Dit maakt de ingreep dus ook toegankelijker voor oudere mensen of mensen met een zware comorbiditeit. De verblijfsduur in het ziekenhuis is ook duidelijk korter dan na een abdominale ingreep (2 dagen versus 7 dagen). Verder is de levenskwaliteit beter, dit omwille van een betere fecale continentie door orgaanpreservatie en een betere urinaire en sexuele functie. Wanneer via deze techniek een kwaadaardig gezwel wordt weggenomen, wordt enkel het gezwel en de darmwand weggenomen. De bevloeiing van de darm met de lymfeklieren worden niet weggenomen. Bij sommige vroegtijdige darmkankers is er echter wel al invasie in de lymfeklieren. In deze gevallen is de operatie dus niet curatief. Besluit De transrectale darmchirurgie wordt sinds kort aangeboden in het ZMK. Deze techniek is de veiligste en meest effectieve behandelingsoptie voor grote rectale goedaardige poliepen. Voor stadium 1 rectumkankerletsels wordt deze ingreep enkel uitgevoerd in goed geselecteerde gevallen en bij een goed geïnformeerde patiënt.

6 \ NIEUWE ARTSEN \ Op 1 april 2014 startte dr. Liesbeth Jaspers als psychiater binnen Ziekenhuis Maas en Kempen. Zij behaalde haar diploma aan het Limburgs Universitair Centrum Diepenbeek en aan de Katholieke Universiteit Leuven. In 2009 rondde zij haar specialisatieopleiding psychiatrie af met bijkomende opleiding in de gedragstherapie. Dr. Jaspers zal actief zijn binnen de liaisonpsychiatrie en raadplegingen doen op campus Maaseik, in aanvulling op de activiteiten van dr. R. Van de Velde. De dienst MKA van ZMK - ZOL heeft sinds 25 februari de MKA activiteit op campus Bree uitgebreid met 1 dag, nl. een halve dag polikliniek en een halve dag OK activiteit. Dr. Frans Willem ten Broek staat hiervoor in. Hij volgde zijn opleiding tot mond- kaak- en aangezichtsheelkunde aan de universiteit van Utrecht. Titularis in ZMK blijft dr. Sarah Van Slycke. Op 1 september 2014 start dr. Christelle Renard als geriater binnen ZMK. Zij behaalde haar artsendiploma in Namen en Brussel. Zij specialiseerde zich verder in interne geneeskunde en klinische geriatrie in Utrecht en Nijmegen Nederland. Dr. Renard zal de dienst geriatrie verder uitbouwen samen met dr. Geerts en wordt opgenomen in de associatie inwendige geneeskunde. Op 1 september 2014 start dr. Rawand Salihi als gynaecoloog binnen ZMK. Hij behaalde zijn artsendiploma in Leuven en specialiseerde zich verder in gynaecologie en verloskunde. Dr. Salihi zal deeltijds in ZMK tewerkgesteld zijn. Hij zal dit combineren met een doctoraatsopleiding in de Gynaecologische oncologie aan het UZ Leuven. Hij wordt opgenomen in de dienst gynaecologie en zal deze verder uitbouwen met zijn collega s. \ TAI CHI PROGRAMMA IN ZMK \ Vanaf 1 april 2014 biedt Ziekenhuis Maas en Kempen een Tai Chi-programma aan. Tai Chi is een trainingsprogramma, ontwikkeld door de Australische arts Dr. Paul Lam, waarvan de gezondheids-bevorderende effecten wetenschappelijk bewezen werden. Studies toonden aan dat Tai Chi bijdraagt tot vermindering van pijn en stijfheid in de gewrichten, een verbetering van het evenwichtsgevoel en bijdraagt tot valpreventie bij senioren. Ook bij gezonde mensen nemen pijn, stress en angstgevoelens af bij regelmatige beoefening van Tai Chi. In het Tai Chi programma van Paul Lam worden de bewegingen langzaam uitgevoerd in zittende of staande positie. Daardoor is het programma geschikt voor mensen van alle leeftijden en een absolute meerwaarde voor patiënten met onder andere mobiliteitsproblemen, valrisico en chronische pijnen. Het voordeel van het volgen van het Tai Chi-programma in ZMK is dat de aangeboden sessies 2 uur duren, waarvan 1 uur Tai Chi en 1 uur kinesitherapie. Daarbij wordt zo nodig professionele testing op valrisico uitgevoerd en krijgen de deelnemers de nodige informatie. Het programma gaat door in de goed uitgeruste kinézaal van de ambulante revalidatie te Bree, waarnaast een lokaal is voorzien voor de Tai Chi-lessen. Om terugbetaling van de mutualiteit te garanderen is een voorschrift van een arts vereist. De Tai Chi lessen worden gegeven door Dominique Vermeulen en bij afwezigheid door Martine Coolen, ergotherapeuten Bree. De kinesitherapie wordt gegeven door Kurt Lipkens en bij afwezigheid door Lieve Vrolix, kinesisten Bree. Er wordt gewerkt met 2 parallelgroepen van telkens 8 deelnemers. Wanneer de ene groep Tai Chi volgt, krijgt de andere groep kinesitherapie en andersom. De lessen zullen telkens op woensdagnamiddag doorgaan. Patiënten, die willen deelnemen aan het Tai Chi programma, kunnen zich inschrijven via Dominique Vermeulen op het nummer \ ACCREDITERINGSNIEUWS \ ERKENNINGSNR. DATUM RUBRIEK TITEL C.P. NR. ORGANISATIE Voorjaarsymposium Interne Geneeskunde - Endocrinologie campus maaseik mgr. koningsstraat maaseik tel fax campus bree rode kruislaan bree tel fax