Common Technical Document Propofol emulsion for injection

Transcriptie

1 1.3.1 Summary of Product Characteristics 1 Naam van het geneesmiddel and Package Leaflet page 1/17 Genthon 10 mg/ml emulsie voor injectie of infusie Genthon 20 mg/ml emulsie voor injectie of infusie 2 Kwalitatieve en kwantitatieve samenstelling 10 mg/ml, emulsie voor injectie en 20 mg/ml, emulsie voor injectie bevatten per ml respectievelijk 10 mg en 20 mg propofol. is een witte, waterige isotone olie-in-water emulsie voor intraveneuze toediening. De oplossing bevat als hulpstoffen soja-olie en ei-lecithine die ook toegepast worden bij intraveneuze voeding. Het bevat geen conserveermiddel. Voor een volledige lijst van hulpstoffen, zie rubriek Farmaceutische vorm Emulsie voor injectie of infusie. 4 Klinische gegevens 4.1 Therapeutische indicaties is een kortwerkend algeheel anaestheticum voor: a) de inductie en het onderhoud van algehele anesthesie. b) sedatie van geventileerde patiënten op intensive care afdelingen. c) sedatie ten behoeve van diagnostische en chirurgische procedures, alleen of in combinatie met locale of regionale anesthesie. 4.2 Dosering en wijze van toediening Bijzondere waarschuwingen mag alleen worden toegediend in ziekenhuizen of goed geoutileerde centra door artsen welke zijn opgeleid in de anesthesie of de behandeling van intensive care patiënten.

2 and Package Leaflet page 2/17 Continue bewaking van de circulatie en de ademhaling (bijv. ECG, pulseoxymeter) is noodzakelijk. Voorzieningen ter voorkoming van luchtwegobstructie, kunstmatige beademing en andere reanimatievoorzieningen moeten ten allen tijde onmiddellijk beschikbaar zijn. Ten behoeve van de sedatie tijdens chirurgische of diagnostische ingrepen moet propofol niet worden toegediend door dezelfde persoon die de chirurgische of diagnostische ingreep uitvoert. Aanvullende analgetica zijn doorgaans nodig in combinatie met propofol Aanbevolen dosering en behandelingsduur wordt intraveneus toegediend. De dosering wordt individueel aangepast op geleide van de respons van de patiënt. Indien propofol middels bolusinjecties wordt toegediend wordt aangeraden hiervoor alleen 10 mg/ml te gebruiken. Bij toepassing van 20 mg/ml behoort de inleiding van de anesthesie per infuus te gebeuren en uitsluitend bij die patiënten die 20 mg/ml toegediend zullen krijgen voor onderhoud van de anesthesie. Algemene anesthesie van volwassenen Inductie van de anesthesie Voor inductie van de anesthesie moet propofol worden getitreerd (20-40 mg propofol iedere 10 seconden) waarbij continu de reactie van de patiënt in de gaten gehouden dient te worden tot klinische signalen het intreden van de anesthesie aangeven. Doorgaans zal een volwassen patiënt, niet ouder dan 55 jaar, 1,5-2,5 mg/kg lichaamsgewicht propofol vereisen. Bij oudere patiënten en bij patiënten met ASA (American Society of Anesthesiologists)-classificatie III of IV, in het bijzonder met een verslechterde hartfunctie, zal de behoefte minder zijn en kan de totale dosis propofol worden gereduceerd tot een minimum van 1 mg/kg lichaamsgewicht propofol. Bij deze patiënten moet ook een lagere toedieningssnelheid worden toegepast (20 mg per 10 seconden). Onderhoud van de anesthesie De anesthesie kan worden onderhouden door de toediening van 10 mg/ml als continue infuus dan wel als herhaalde bolus injectie. Als laatstgenoemde methode wordt gebruikt moeten doseringen van 25 mg (2,5 ml 10 mg/ml) tot 50 mg (5 ml 10 mg/ml) worden toegediend afhankelijk van de klinische behoefte.

3 and Package Leaflet page 3/17 Voor het onderhoud van de anesthesie door middel van een continu infuus ( 10 mg/ml en 20 mg/ml) zal de doseringsbehoefte gewoonlijk 4-12 mg/kg lichaamsgewicht/uur bedragen. Bij oudere patiënten, bij patiënten in een slechte algemene conditie, bij patiënten met een ASA-classificatie III of IV en bij patiënten met hypovolemie kan de dosering verder worden gereduceerd afhankelijk van de conditie van de patiënt en de toegepaste anesthesietechniek. Algemene anesthesie van kinderen ouder dan 1 maand 20 mg/ml wordt niet aangeraden voor inductie en onderhoud van anesthesie bij kinderen tussen 1 maand en 3 jaar, omdat de 20 mg/ml sterkte moeilijk gepast getitreerd kan worden bij kleine kinderen vanwege de kleine volumes die nodig zijn. Bij deze patiënten wordt het gebruik van propofol 10 mg/ml aanbevolen. Inductie van de anesthesie Voor de inductie van de anesthesie moet propofol langzaam worden getitreerd waarbij continu de reactie van de patiënt in de gaten gehouden dient te worden tot klinische signalen het intreden van de anesthesie aangeven. De dosering moet worden aangepast aan de leeftijd en/of lichaamsgewicht. Doorgaans zal de patiënt, ouder dan 8 jaar, 2,5 mg mg/kg lichaamsgewicht propofol vereisen voor de inductie. Bij jongere kinderen kunnen hogere doseringen noodzakelijk zijn (2,5-4 mg/kg). Bij gebrek aan klinische ervaring worden lagere doseringen bij jonge patiënten met verhoogd risico (ASA classificatie III en IV) aanbevolen. Onderhoud van de anesthesie Een bevredigend niveau van anesthesie kan doorgaans worden verkregen door een continu infuus met een dosering van 9-15 mg/kg lichaamsgewicht/uur. In vergelijking met oudere kinderen, kunnen kinderen jonger dan 3 jaar een hogere dosis nodig hebben binnen het aanbevolen doseringsgebied. De dosering dient individueel aangepast te worden en special aandacht dient gegeven te worden aan adequate analgesie (zie rubriek Bijzondere waarschuwingen ). De duur van de toediening tijdens studies bij kinderen jonger dan 3 jaar was meestal 20 minuten met een maximale duur van 75 minuten. Een maximale duur van ongeveer 60 minuten dient daarom niet overschreden te worden, behalve indien er een specifieke indicatie is voor langere duur zoals bijvoorbeeld maligne hyperthermie waarbij vluchtige stoffen vermeden dienen te worden.

4 and Package Leaflet page 4/17 wordt niet aanbevolen voor inleiding en onderhoud van algemene anesthesie bij kinderen jonger dan 1 maand. Sedatie van beademde patiënten tijdens intensive care Voor gebruik ter sedatie van beademde patiënten onder intensive care condities wordt toediening van propofol als continu infuus aanbevolen. De infuussnelheid moet worden aangepast aan het vereiste niveau van sedatie. Doorgaans wordt een bevredigende sedatie bereikt met een dosering van 0,3-4,0 mg propofol/kg lichaamsgewicht/uur (zie rubriek 4.4 Speciale waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik ). moet niet worden gebruikt ter verkrijging van sedatie onder intensive care condities bij kinderen van 16 jaar of jonger (zie rubriek 4.3 Contra-indicaties ). Toediening van propofol via een Diprifusor TCI-systeem ter verkrijging van sedatie onder intensive care wordt niet geadviseerd. Sedatie ten behoeve van diagnostische en chirurgische ingrepen bij volwassenen Ter verkrijging van sedatie ten behoeve van diagnostische en chirurgische ingrepen moet de dosering en toedieningssnelheid worden aangepast aan de klinische respons. Als inleiding hebben de meeste patiënten 0,5-1 mg/kg lichaamsgewicht nodig gedurende 1-5 minuten. Onderhoud van de sedatie kan worden bereikt door het titreren van een propofol infuus tot het gewenste niveau van sedatie is bereikt. Doorgaans zal 1,5-4,5 mg/kg lichaamsgewicht/uur nodig zijn. Bij gebruik van propofol 10 mg/ml kan aanvullend op de infusie het infuus worden ingevuld met bolusinjecties van mg (1-2 ml propofol 10 mg/ml) wanneer een snelle toename van de sedatiediepte vereist is. Bij patiënten ouder dan 55 jaar en bij patiënten met ASA-classificatie III of IV, kan het noodzakelijk zijn dosering en toedieningssnelheid te verlagen. moet niet worden gebruikt ter verkrijging van sedatie ten behoeve van diagnostische en chirurgische ingrepen bij kinderen van 16 jaar of jonger Methode van toediening en toedieningsduur Methode van toediening

5 and Package Leaflet page 5/17 10 mg/ml dient intraveneus toegediend te worden als injectie of als continu infuus, hetzij onverdund hetzij verdund met een infuusoplossing met glucose 5% of natriumchloride 0,9%. Zowel oplossingen in glazen flessen als in PVC zakken kunnen worden gebruikt welke goed moeten worden gemengd voorafgaand aan toediening. 20 mg/ml dient onverdund intraveneus toegediend te worden. 20 mg/ml moet niet worden gemengd met injectie- of infusievloeistoffen. Echter, gelijktijdige toediening van propofol 10 mg/ml of propofol 20 mg/ml samen met een infuus van glucose 5% of natriumchloride 0.9% via een Y-connector vlakbij de injectieplaats is mogelijk. Ampullen en flacons dienen voor gebruik geschud te worden. Voorafgaan aan gebruik moet de hals van de ampul en de rubber stop van de infuusflacon worden gedesinfecteerd met medicinale alcohol (spray of doekjes). Na gebruik moeten restanten worden vernietigd. bevat geen conserveermiddelen en bevordert de groei van microorganismen. Daarom moet, na opening van een ampul of het aanprikken van een flacon, de inhoud onmiddellijk op aseptische wijze worden ingetrokken in een steriele spuit of infuussysteem. De toediening dient vervolgens direct te geschieden. Gedurende de infusieperiode dient de steriliteit van zowel propofol en het infuussysteem te worden gehandhaafd. Geneesmiddelen of vloeistoffen welke worden toegevoegd aan een lopend propofol infuus moeten worden toegevoegd dicht bij de canule. moet niet worden toegediend via infuussystemen welke zijn voorzien van microbiële filters. De inhoud van één ampul of één flacon met propofol en iedere spuit met propofol is bestemd voor eenmalig gebruik bij één patiënt. Het restant moet na gebruik worden vernietigd. Infusie van onverdund propofol 10 mg/ml en propofol 20 mg/ml Wanneer propofol wordt toegediend door middel van een continu infuus wordt controle van de infuussnelheid door middel van een buret, druppelteller, spuitenpomp of volumetrische infuuspomp aanbevolen. Zoals geldt voor parenterale toediening van alle soorten vet-emulsies moet de gebruiksduur van één infuussysteem voor een continu infuus met propofol beperkt blijven tot 12 uur. Het infuussysteem en de container moeten worden verwijderd en vervangen na maximaal 12 uur. Restanten propofol die zijn overgebleven aan het einde van de infuusperiode of na verwisseling van het systeem moeten worden vernietigd. Infusie van verdund 10 mg/ml

6 and Package Leaflet page 6/17 Wanneer propofol 10 mg/ml verdund wordt toegediend door middel van een continu infuus wordt controle van de infuussnelheid door middel van een buret, druppelteller, spuitenpomp of volumetrische infuuspomp aanbevolen om te voorkomen dat per ongeluk te grote doses verdund propofol 10 mg/ml worden toegediend. De maximale verdunning mag niet groter zijn dan 1 deel propofol 10 mg/ml op 4 delen glucose 5% of natriumchloride 0,9% infuusoplossing (minimale concentratie 2 mg propofol/ml) Het mengsel moet aseptisch worden bereid direct voor toediening en moet worden gebruikt binnen 6 uur na bereiding. 10 mg/ml moet niet worden gemengd met andere injectie- of infusievloeistoffen dan genoemd in rubriek 6.6. Echter gelijktijdige toediening van propofol 10 mg/ml en propofol 20 mg/ml samen met een infuus van glucose 5% of natriumchloride 0,9% via een Y-connector vlakbij de injectieplaats is mogelijk. Teneinde pijn bij het begin van de injectie te verminderen kan propofol 10 mg/ml worden gemengd met lidocaïne 1% oplossing voor injectie zonder conserveermiddelen (meng 20 delen propofol 10 mg/ml met 1 deel lidocaïne 1% oplossing voor injectie). Zie rubrieken 4.4 en 4.8 voor de specifieke risico s van lidocaïne Teneinde pijn bij het begin van de injectie van propofol 20 mg/ml voor inductie van algemene anesthesie te verminderen kan lidocaïne direct voor injectie van propofol 20 mg/ml worden geïnjecteerd. Alvorens één van de spierrelaxantia atracurium of mivacurium, na toediening van propofol, door hetzelfde infuussysteem toe te dienen, wordt aanbevolen het infuussysteem te spoelen. Toedieningsduur kan maximaal 7 dagen worden toegediend. 4.3 Contra-indicaties moet niet worden toegepast - bij patiënten met een bekende overgevoeligheid voor propofol of één van de hulpstoffen van de emulsie. - bij patiënten welke allergisch zijn voor soja of pinda s. - bij patiënten van 16 jaar of jonger ter sedatie gedurende intensive care (zie rubriek 4.4 Speciale waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik ).

7 and Package Leaflet page 7/ Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik Voorzichtigheid is geboden bij patiënten met verslechterde cardiale, respiratoire, renale of hepatische functie of bij hypovolemische, verzwakte of epileptische patiënten bij wie propofol met een verlaagde toedieningssnelheid (zie dosering) moet worden toegediend. Indien mogelijk, moeten hypovolemie, cardiale insufficiëntie, verminderde bloedsomloop of verminderde ademhaling worden gecompenseerd alvorens propofol wordt toegediend. Voor anesthesie van een epileptische patiënt moet gecontroleerd worden of de patiënt hiervoor behandeld is. Hoewel verschillende studies de werkzaamheid in de behandeling van status epilepticus aantonen kan het toedienen van propofol bij epileptische patiënten het risico van een aanval vergroten. moet met voorzichtigheid worden toegediend aan patiënten die ingrepen ondergaan waarbij onverwachte bewegingen ongewenst zijn, bijvoorbeeld in de oogheelkunde. Gebruik van propofol wordt afgeraden bij shocktherapie. Bij patiënten met ernstig verslechterde hartfunctie wordt aanbevolen om propofol met grote voorzichtigheid onder intensief toezicht toe te dienen. Het risico van relatieve vagotonie kan worden verhoogd omdat propofol geen vagolytische activiteit vertoont. De intraveneuze toediening van een anticholinergicum voorafgaand aan de inductie of gedurende de onderhoudsanesthesie moet worden overwogen, in het bijzonder in die situaties waar de vagale tonus waarschijnlijk zal domineren of wanneer propofol wordt gebruikt in combinatie met andere geneesmiddelen die vermoedelijk bradycardie veroorzaken. De veiligheid en efficiëntie van propofol voor (achtergrond)sedatie bij kinderen jonger dan 16 jaar is niet bewezen. wordt niet aanbevolen voor inleiding en onderhoud van algemene anesthesie bij kinderen jonger dan 1 maand. 20 mg/ml wordt niet aangeraden voor inleiding en onderhoud van anesthesie bij kinderen tussen 1 maand en 3 jaar, omdat de 20 mg/ml sterkte moeilijk gepast getitreerd kan worden bij kleine kinderen vanwege de kleine

8 and Package Leaflet page 8/17 volumes die nodig zijn. Bij deze patiënten wordt het gebruik van propofol 10 mg/ml aanbevolen. Hoewel causaal verband niet is vastgesteld, zijn ernstige ongewenste effecten (waaronder gevallen met fatale afloop) tijdens (achtergrond)sedatie bij patiënten jonger dan 16 jaar gemeld tijdens gebruik in de periode voor registratie. Het betrof hierbij voornamelijk het optreden van metabole acidose, hyperlipidemie, rhabdomyolyse en/of hartfalen. Deze effecten werden veelvuldig waargenomen bij kinderen met luchtweginfecties die grotere doses ontvingen dan geadviseerd voor volwassenen voor sedatie op de intensive care afdeling. Overeenkomstige zeldzame meldingen zijn ontvangen over het optreden van metabole acidose, rhabdomyolyse, hyperkaliëmie en/of snel progressief hartfalen (in sommige gevallen met fatale afloop) bij volwassen welke meer dan 58 uur behandeld werden met doses groter dan 5 mg/kg lichaamsgewicht per uur. Dit overschrijdt de maximum dosering van 4 mg/kg lichaamsgewicht per uur welke momenteel geadviseerd wordt voor sedatie op de intensive care afdeling. De betroffen patiënten waren voornamelijk (doch niet uitsluitend) ernstig verwond aan het hoofd en hadden een toegenomen intracraniale druk. Hartfalen in dergelijke gevallen reageerde meestal niet op inotrope stimulatie. Voorschrijvers worden eraan herinnerd niet een dosis van 4 mg/kg lichaamsgewicht per uur te overschrijden. Behandelaars dienen alert te zijn op deze mogelijke ongewenste effecten en de dosis te verminderen dan wel over te schakelen op een ander sedativum bij de eerste tekenen dat deze ongewenste bijwerkingen optreden. De doorbloeding van de hersenen bij patiënten met toegenomen intracraniale druk dient, tijdens aanpassing van de behandeling, op de juiste wijze ondersteunt te worden. Extra aandacht is nodig bij patiënten met een verhoogde intracraniale druk en een lage arteriële druk omdat daarbij een risico bestaat voor een significante afname van de intracerebrale perfusiedruk. Aandacht dient besteed te worden aan afwijkingen in de vetstofwisseling en/of ziektes welke vereisen dat bijzonder voorzichtig wordt omgegaan met het gebruik van vet-emulsies. Indien de patiënt parenterale voeding ontvangt is het noodzakelijk rekening te houden met de hoeveelheid lipiden in propofol (1,0 ml propofol bevat 0,1 gram vet). Plasmalipidenspiegels moeten na drie dagen gecontroleerd worden tijdens behandeling op de intensive care afdeling.

9 and Package Leaflet page 9/17 Als gevolg van de hogere doseringen die gewoonlijk worden toegepast bij patiënten met ernstig overgewicht moet rekening gehouden worden met een verhoogd risico op ongewenste hemodynamische bijwerkingen. Toepassing van propofol voor anesthesie bij zuigelingen en kinderen tot de leeftijd van 3 jaar verdient extra aandacht hoewel uit recente gegevens blijkt dat er geen duidelijke verschillen zijn qua veiligheid na vergelijk met kinderen ouder dan 3 jaar Lidocaïne moet niet worden toegepast bij patiënten met een erfelijke aanleg voor acute porphyrie. In zeldzame gevallen kan er sprake zijn van perioden van postoperatieve bewusteloosheid welke vergezeld kan gaan met een toegenomen spierspanning. Een dergelijk verschijnsel is niet gerelateerd aan het feit of de patiënt wel of niet wakker was. Hoewel het bewustzijn spontaan terugkeert, dienen bewusteloze patiënten zorgvuldig geobserveerd te worden. Alvorens de patiënt te ontslaan dient gecontroleerd te worden of de patiënt volledig hersteld is van de algemene anesthesie. Voor gebruik tijdens borstvoeding, zie rubriek 4.6 Zwangerschap en borstvoeding. bevat soja-olie. dient daarom niet te worden toegediend aan patiënten die allergisch zijn voor pinda s of soja. 4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie kan worden toegepast in combinatie met andere geneesmiddelen voor anesthesie (premedicatie, inhalatie-anaesthetica, analgetica, spierverslappers, locaal anaesthetica). Tot op heden zijn geen ernstige interacties met deze geneesmiddelen gerapporteerd. Sommige van deze centraal werkende geneesmiddelen kunnen circulatoire of respiratoire depressie veroorzaken. Het effect hiervan kan, in combinatie met propofol, versterkt worden. Verlenging van de anesthesie en een afname van de ademhalingsfrequentie zijn gerapporteerd na gelijktijdig gebruik met benzodiazepinen, parasympaticolytica of inhalatie-anaesthetica. Na additionele premedicatie met opioïden kan er een hogere incidentie en langere duur van apnoea optreden.

10 and Package Leaflet page 10/17 Bradycardie en hartstilstand kunnen optreden na behandeling met suxamethonium of neostigmine. Er moet rekening gehouden worden dat gelijktijdig gebruik van propofol met geneesmiddelen voor premedicatie, inhalatie-anaesthetica of analgetica de anesthesie en de cardiovasculaire bijwerkingen kunnen versterken. Gelijktijdig gebruik met stoffen die tot een depressie van het centrale zenuwstelsel leiden zoals alcohol, algemene anaesthetica of narcotica zal resulteren in een toename van hun sedatieve effecten. Na toediening van fentanyl kan de bloedspiegel van propofol tijdelijk verhoogd zijn met een toename van de mate van apnoe. Leuco-encefalopathie is waargenomen na toediening van vet-emulsies, zoals propofol, aan patiënten die eveneens ciclosporine kregen toegediend. Wanneer gebruikt als aanvulling bij regionale anesthesie kan nodig zijn de dosering propofol te verlagen. 4.6 Zwangerschap en borstvoeding De veiligheid van propofol gedurende de zwangerschap is niet bewezen. Daarom dient propofol niet bij zwangere vrouwen te worden toegepast tenzij absoluut noodzakelijk. passeert de placenta en kan neonatale depressie veroorzaken (zie rubriek 5.3 Gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek ). Hoge doseringen (meer dan 2,5 mg/kg lichaamsgewicht voor inductie en 6 mg/kg lichaamsgewicht/uur voor onderhoud van de anesthesie) dienen vermeden te worden. Studies bij zogende moeders lieten zien dat propofol in kleine hoeveelheden uitgescheiden wordt in de moedermelk. Daarom dienen vrouwen geen borstvoeding te geven gedurende 24 uur na toediening van propofol en de in deze periode geproduceerde moedermelk te vernietigen. 4.7 Beïnvloeding van de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen Na toediening van propofol moet de ontwaakte patiënt voldoende lang geobserveerd worden om er zeker van te zijn dat deze voldoende hersteld is. De patiënt moet worden ontraden te rijden, machines te bedienen of in potentieel gevaarlijke situaties werkzaam te zijn. Patiënten moeten worden

11 and Package Leaflet page 11/17 vergezeld bij terugkeer naar huis en moeten geïnstrueerd worden geen alcohol te gebruiken. 4.8 Bijwerkingen Hypotensie en ademhalingsdepressie zijn de meest voorkomende bijwerkingen van propofol. De effecten zijn afhankelijk van de toegediende hoeveelheid propofol maar ook van de soort premedicatie en andere gelijktijdig toegediende medicatie. De volgende bijwerkingen zijn zeer vaak ( 1/10), vaak ( 1/100, <1/10), soms ( 1/1000, <1/100), zelden ( 1/10.000, <1/1000), zeer zelden (<1/10.000), niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald) Immuunsysteemaandoeningen Zelden: Ernstige overgevoeligheidsreacties (anafylactische) waaronder Quincke-oedeem, bronchospasmen, erytheem en hypotensie. Voedings- en stofwisselingsstoornissen Zeer zelden: Metabole acidose b, hyperkalemie b Psychische stoornissen Zelden: Tijdens de herstelperiode: Euforie en seksuele ongeremdheid Zenuwstelselaandoeningen Vaak: Tijdens inductie van de anesthesie: spontane bewegingen en myocloni, Tijdens de herstelfase: hoofdpijn Zelden: Tijdens de herstelfase: hoofdpijn, duizeligheid, rillingen, een koudegevoel, epileptiforme convulsies met inbegrip van opisthotonus. Zeer zelden: Vertraagde epileptische aanvallen met een vertraging welke kan variëren van een paar uur tot meerdere dagen, postoperatieve bewusteloosheid (zie rubriek 4.4 Speciale waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik ). Na toediening aan epileptische patienten van propofol zijn (in incidentele gevallen) convulsies waargenomen. Hartaandoeningen Zelden: Hartaritmieën (tijdens de herstelfase), bradycardie (tijdens algemene anesthesie) a, tachycardie, extrasystole Zeer zelden: Hartfalen b

12 and Package Leaflet page 12/17 Bloedvataandoeningen Vaak: Milde of matige hypotensie, opvliegers (bij kinderen) Soms: Duidelijke hypotensie c, thrombose en flebitis. Ademhalingsstelsel-, de borstkas- en het mediastiumaandoeningen Vaak: Tijdens de inductie van de anesthesie: hyperventilatie, tijdelijke apnoe en hoesten Soms: Hoesten (tijdens de onderhoudsfase) Zelden: Hoesten (tijdens de herstelfase) Zeer zelden: Pulmonair oedeem Maagdarmstelselaandoeningen Vaak: Hikken (tijdens inductie van de anesthesie), Misselijkheid en overgeven (tijdens de herstelfase) Zeer zelden: Pancreatitis Skeletspierstelsel- en bindweefselaandoeningen Zeer zelden: Rhabdomyolyse b Nier en urinewegaandoeningen Zelden: Verkleuring van de urine na langdurige toediening van propofol. Algemene aandoeningen en toedieningsplaatsstoornissen Zeer vaak: Plaatselijke pijn tijdens de eerste injectie d. Vaak: Warme blos (tijdens inductie van de anesthesie), onttrekkingsverschrijnselen (bij kinderen) Zelden: Koorts Zeer zelden: Ernstige weefselreacties e a b Gedurende algemene anesthesie is bradycardie opgetreden, incidenteel progressief (asystole). Het intraveneus toedienen van een anticholinergicum voorafgaand aan inductie of tijdens onderhoudsanesthesie moet worden overwogen (zie rubriek 4.4 Speciale waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik ). In zeldzame gevallen werden rhabdomyolyse, metabole acidose, hyperkaliëmie of hartfalen, soms met fatale afloop, waargenomen na toediening van propofol in doseringen hoger dan 4 mg/kg lichaamsgewicht

13 and Package Leaflet page 13/17 per uur voor sedatie op de intensive care afdeling (zie rubriek 4.4 Speciale waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik ). c Dit kan het gebruik van intraveneuze vloeistoffen noodzakelijk maken, zo nodig vasoconstrictiva alsmede langzamere toediening van propofol. Met de mogelijkheid van een ernstige daling van de bloeddruk bij patiënten met een verminderde coronaire of cerebrale perfusie of met een hypovolemie moet rekening worden gehouden. d Incidentele gevallen van ernstige weefselreacties nadat propofol per ongeluk extravasculair was toegediend e Plaatselijke pijn welke kan optreden tijdens de eerste injectie van propofol 10 mg/ml kan worden verminderd door de gelijktijdige toediening van lidocaïne (zie onder rubriek Methode van toediening ) alsmede door het gebruik van de grotere aderen in de onderarm en elleboogholte. Na gelijktijdige toediening van lidocaïne kunnen de volgende bijwerkingen optreden: duizeligheid, braken, sufheid, convulsies, bradycardie, hartaritmieën en shock. 4.9 Overdosering Accidentele overdosering zal waarschijnlijk een cardio-respiratoire depressie veroorzaken. De respiratoire depressie moet worden behandeld door middel van kunstmatige beademing. De cardiovasculaire depressie kan het noodzakelijk maken het hoofd van de patiënt in een verlaagde positie te plaatsen alsmede plasmavervangende en bloeddrukverhogende middelen toe te dienen. 5 Farmacologische eigenschappen 5.1 Farmacodynamische eigenschappen Pharma-therapeutische groep: overige algemene anesthesie ATC-code: N01AX10 Na intraveneuze injectie van propofol treedt het hypnotisch effect snel op. Afhankelijk van de injectiesnelheid bedraagt de tijd voor de inductie van de anesthesie 30 tot 40 seconden. De werkingsduur na een enkelvoudige bolusinjectie is kort ten gevolge van snel metabolisme en uitscheiding (4-6 minuten).

14 and Package Leaflet page 14/17 Met het aanbevolen doseringsschema is een klinisch relevante accumulatie van propofol na herhaalde toediening van bolusinjecties of na infusie niet waargenomen. De patiënten komen snel weer bij bewustzijn. Bradycardie en hypotensie kunnen incidenteel optreden gedurende de inductie van anesthesie, waarschijnlijk door een gebrek aan vagolytische activiteit. De cardiale en circulatoire situatie normaliseren gewoonlijk tijdens het onderhoud van de anesthesie. 5.2 Farmacokinetische eigenschappen Na intraveneuze toediening wordt propofol voor ongeveer 98% gebonden aan plasma-eiwit. Na een intraveneuze bolusinjectie daalt de initiële bloedspiegel van propofol snel als gevolg van een snelle verdeling over de verschillende compartimenten (α-fase). De distributiehalfwaardetijd is berekend op 2-4 minuten. Tijdens de eliminatiefase daalt de bloeddruk minder snel. De eliminatiehalfwaardetijd tijdens de β-fase is minuten. Daarna wordt een derde compartiment waarneembaar dat de redistributie weerspiegelt van propofol vanuit weefsel met een geringe perfusie. Klaring bij kinderen ligt hoger dan bij volwassenen. Het centraal verdelingsvolume varieert van 0,2 tot 0,79 l/kg lichaamsgewicht, het steady-state distributievolume bedraagt 1,8-5,3 l/kg lichaamsgewicht. wordt snel uit het lichaam geëlimineerd (totale klaring ongeveer 2 l/min). De klaring vindt plaats door metabolisme, hoofdzakelijk in de lever, waarbij glucuroniden van propofol alsmede glucuronides en sulfaatverbindingen van de metaboliet quinol worden gevormd. Alle metabolieten zijn inactief. Ongeveer 88% van een toegediende dosis wordt uitgescheiden in de urine in de vorm van metabolieten. Slechts 0,3% wordt onveranderd in de urine uitgescheiden. 5.3 Gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek Preklinische data, gebaseerd op conventionele onderzoeken, naar de toxiciteit door herhaalde toediening of gentoxiciteit brachten geen specifieke risico s voor mensen aan het licht. Onderzoeken naar carcinogene effecten hebben niet plaatsgevonden.

15 and Package Leaflet page 15/17 Onderzoeken naar de toxiciteit bij reproductie brachten effecten aan het licht welke gerelateerd zijn aan farmacodynamische eigenschappen van propofol bij hoge doseringen. Teratogene effecten zijn niet waargenomen. Bij onderzoek naar locale effecten leidde intramusculaire injectie tot weefselbeschadiging rondom de plaats van injectie. 6 Farmaceutische gegevens 6.1 Lijst van hulpstoffen Glycerol, ei-lecithine, soja-olie, oliezuur, natriumhydroxide en water voor injectie. De ampullen en flacons zijn gevuld onder stikstof. 6.2 Gevallen van onverenigbaarheid mag niet worden vermengd met andere producten. Met uitzondering voor 10 mg/ml, die gemengd mag worden met de producten genoemd in rubriek Methode van toediening en toedieningsduur en 6.6 Instructies voor gebruik en verwerking. 6.3 Houdbaarheid 3 jaar. 6.4 Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren 10 mg/ml: Bewaren in de originele verpakking ter bescherming tegen licht. Niet bewaren boven 25 C. Niet invriezen. Ampullen en flacons waarvan de inhoud bevroren is geweest, kunnen niet meer gebruikt worden. Restanten na afloop van de toediening vernietigen. 20 mg/ml:

16 and Package Leaflet page 16/17 Bewaren in de originele verpakking ter bescherming tegen licht. Niet invriezen. Ampullen en flacons waarvan de inhoud bevroren is geweest, kunnen niet meer gebruikt worden. Restanten na afloop van de toediening vernietigen. 6.5 Aard en inhoud van de verpakking 10 mg/ml: Glazen ampullen à 20 ml met 200 mg propofol, verpakt per 1, 5 of 10 stuks. Glazen flacons à 50 ml met 500 mg propofol, verpakt per 1, 5 of 10 stuks. Glazen flacons à 100 ml met mg propofol, verpakt per 1, 5 of 10 stuks. 20 mg/ml: Glazen ampullen à 20 ml met 400 mg propofol, verpakt per 1, 5 of 10 stuks. Glazen flacons à 50 ml met 1000 mg propofol, verpakt per 1, 5 of 10 stuks. Glazen flacons à 100 ml met mg propofol, verpakt per 1, 5 of 10 stuks. Niet alle genoemde verpakkingsgroottes worden in de handel gebracht. 6.6 Speciale voorzorgsmaatregelen voor het verwijderen en andere instructies De ampullen en flacons moeten voor gebruik worden geschud. Delen van de inhoud welke na gebruik overblijven, moeten worden vernietigd, zie rubriek Methode van toediening en toedieningsduur en 4.4 Speciale waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik. Indien twee lagen zichtbaar blijven na schudden dient het product niet gebruikt te worden. 10 mg/ml mag alleen gemengd worden met de volgende producten: glucose 5% of natriumchloride 0,9% infuusoplossing en met een lidocaïne 1% oplossing voor injectie zonder conserveermiddel (zie rubriek Methode van toediening en toedieningsduur - Infusie van verdund 10 mg/ml ). Alle ongebruikte producten en afvalstoffen dienen te worden vernietigd overeenkomstig lokale voorschriften. 7 Houder van de vergunning voor het in de handel brengen Genthon BV

17 Microweg CM Nijmegen and Package Leaflet page 17/17 8 Nummers van de vergunning voor het in de handel brengen RVG 24882; Genthon 10 mg/ml, emulsie voor injectie. RVG 24883; Genthon 20 mg/ml, emulsie voor injectie. 9 Datum van goedkeuring/vernieuwing van de vergunning 06 maart Datum van herziening van de samenvatting Laatste gedeeltelijke herziening 27 oktober 2009 betreft o.a. rubriek 4.8