B&W-nr.: d.d Veelplegers van straat

Transcriptie

1 B&W-nr.: d.d Onderwerp Veelplegers van straat BESLUITEN Behoudens advies van de commissie EGTV 1. in te stemmen met de bijgevoegde uitvoeringsnotitie "Veelplegers van straat" d.d. 6 juni 2006 en daarmee tevens met de volgende (uitgangs)punten: a) een effectieve aanpak impliceert een sluitende keten van preventie, opsporing en vervolging, sanctionering en nazorg en reïntegratie met doorlopende begeleidingslijnen en een inzet op gedragsverandering en waar nodig toeleiding naar zorg; b) de gemeente is verantwoordelijk voor het nazorgtraject en werkt daarin nauw samen met Openbaar Ministerie, politie, reclasserings- en zorginstellingen, reïntegratiebedrijven en woningcorporaties; de coördinatie ligt bij de dienst Sociale Zaken en Arbeidsmarktbeleid; c) Leiden kiest ervoor om de ketenaanpak werkend weg vorm te geven met de inzet om tenminste één derde van de (jeugdige) veelplegers een resocialisatie- of nazorgtraject aan te bieden en te streven naar een uitval van maximaal 20%; d) waar nodig wordt aanvullende dienstverlening ingekocht bij GGZ reclassering Parnassia, met name woonbegeleiding in het kader van het programma Remise, casemanagement en financieeljuridische dienstverlening; e) in het voorjaar van 2007 de samenwerking te evalueren op basis van de in hoofdstuk 4 beschreven kwaliteitscriteria. 2. bijgaand convenant af te sluiten met het Openbaar Ministerie, Politie Hollands-Midden en de reclasseringsinstellingen over gegevensuitwisseling rond volwassen veelplegers in Leiden en een vorm van geautomatiseerde ondersteuning van de gegevensuitwisseling in dat kader; 3. kennis te nemen van het concept samenwerkingsconvenant tussen woningcorporties, reclasserings- en zorginstellingen over de huisvesting en begeleiding van (ex)gedetineerden en veelplegers. Samenvatting De gemeente Leiden gaat nauw samenwerken met het Openbaar Ministerie, de Politie Hollands- Midden en de reclasseringsinstellingen in deze regio bij de aanpak van veelplegers. De inzet is gericht op het terugdringen van criminaliteit en recidive. Daarbij zijn politie en openbaar ministerie verantwoordelijk voor de opsporing en vervolging. De gemeente Leiden heeft een taak in de preventieve sfeer en de nazorg en reïntegratie. Daarbij zal gekozen worden voor een persoonsgerichte aanpak, waarbij de dienst Sociale Zaken en Arbeidsmarktbeleid de coördinatie heeft voor de uitvoering van het traject. Daar komt veel bij kijken omdat het merendeel van de veelplegers verslaafd is aan alcohol of drugs, velen dak-en thuisloos zijn en een aantal ook nog eens kampen met psychiatrische problematiek. Het gaat om zorg voor een zinvolle dagbesteding, huisvesting, inkomen, schuldhulpverlening, ziektekostenvoorziening en toeleiding naar gespecialiseerde zorg. Per 1 november 2005 is het aantal jeugdige doorstromers in Leiden gestegen van 14 naar 16 en het aantal volwassen veelplegers van 87 naar 93. Van de volwassen veelplegers zijn 3 personen feitelijk niet bekend binnen het GBA en 3 personen verhuisd uit Leiden. Van de overige 86 personen verblijven op dit moment 16 personen in detentie, waarvan 11 op basis van een bij rechterlijk vonnis opgelegde ISD-maatregel. Voor 8 personen is sprake van een klinisch zorgprogramma. Met andere woorden: zij zijn feitelijk van straat.

2 VEELPLEGERS VAN STRAAT Leiden kende eind jeugdige en 65 volwassen veelplegers op ruim inwoners volgens het Openbaar Ministerie en de Politie Hollands-Midden. Uit onderzoek blijkt dat: het merendeel (langdurig) verslaafd is aan drugs, al dan niet in combinatie met alcohol; bij veel van hen daarnaast aantoonbaar sprake is van psychiatrische problematiek; zij geen stabiel inkomen hebben en vrijwel allemaal forse schulden hebben; zij weliswaar verantwoordelijk zijn voor een substantieel deel van de criminaliteit in Leiden, maar zich; vooral bezig houden met kleine criminaliteit of eenvoudige diefstal; circa 80% van de volwassen veelplegers dak- of thuisloos is; vrijwel niemand sociale contacten heeft, buiten de wereld van gebruik en criminaliteit; zij bijna allemaal bekend zijn bij GGZ Reclassering of GGZ Verslavingszorg, maar vooral gebruik maken van laagdrempelige zorg en niet of nauwelijks deelnemen aan langdurige begeleidingstrajecten. Het chronische karakter van de psychiatrische en verslavingsproblematiek leidt tot veel terugval en voortijdig afgebroken begeleidingstrajecten, met recidive als onvermijdelijk gevolg. Bijna driekwart (73%) van de gedetineerden komt binnen zes jaar na vrijlating opnieuw met justitie in aanraking. Bij jongeren ligt dat op 78%. Voorkomen moet worden dat een jongere uitgroeit tot een veelpleger. Jeugdige veelplegers moeten zo snel mogelijk worden aangepakt met effectieve straffen om "het veelplegen" te stoppen en te voorkomen dat ze een criminele carrière opbouwen. Volwassen veelplegers krijgen te maken met een langere vrijheidsbeneming en programma's die tot gedragsverandering moeten leiden. Een sluitende aanpak is alleen mogelijk bij een geïntegreerde aanpak van preventie, opsporing en vervolging, begeleidingstrajecten tijdens detentie en in aansluiting daarop aandacht voor nazorg en resocialisatietrajecten. Dat vraagt een persoonsgerichte aanpak en een lange adem, zowel van de veelpleger als van alle partijen in de zorg- en strafrechtketen. De gemeente is verantwoordelijk voor de regie op het nazorgtraject. CENTRALE DOELSTELLING BIJ DE AANPAK VEELPLEGERS: een sluitende keten, een doorlopende begeleidingslijn met de inzet op gedragsverandering en het zoveel mogelijk voorkomen van recidive

3 Preventie en beperking doorstroming Opsporing en vervolging Resocialisatie tijdens intra- en extramurale sancties Nazorg en reïntegratie Regie: gemeente Regie: Politie en Openbaar Ministeir Regie: Openbaar Ministerie Regie: gemeente Ketenpartners: Ketenpartners: Ketenpartners: Ketenpartners: Bureau Jeugdzorg Onderwijs RBL/RMC Welzijn- en zorginstellingen Politie Sociale Zaken Stadsbank Woningcorporaties Jeugdreclassering HALT Raad voor de Kinderbescherming Reclasseringsinstellingen Jeugdreclassering Jeugdpsychiatrie Penitentiaire programma s Raad voor de Kinderbescherming Reclasseringsinstellingen Stichting Exodus Leiden Bureau Jeugdzorg Onderwijs RBL/RMC Welzijn- en zorginstellingen Politie Sociale Zaken Stadsbank Woningcorporaties Definities van meer- en veelplegers, harde-kernjongeren en stelselmatige daders: De algemene landelijke omschrijving van veelplegers is: personen die veelvuldig strafbare feiten plegen, die volharden in hun criminele gedrag en die daardoor stelselmatig met de politie in aanraking komen. Daarbij wordt onderscheid gemaakt tussen: jeugdige meerpleger: een jongere in de leeftijd van 12 t/m 17 jaar die in het gehele criminele verleden 2 tot en met 5 processen-verbaal tegen zich zag opgemaakt, waarvan tenminste 1 in het peiljaar; jeugdige veelpleger: een jongere in de leeftijd van 12 t/m 17 jaar die in het gehele criminele verleden meer dan 5 processen-verbaal tegen zich zag opgemaakt, waarvan tenminste 1 in het peiljaar; harde-kernjongere: een jongere in de leeftijd van 12 t/m 24 jaar, die in het peiljaar twee zware delicten heeft gepleegd en bovendien in de jaren daarvoor drie antecedenten heeft én een jongere die in het peiljaar tenminste drie zware delicten heeft gepleegd. NB: in het arrondissement Den Haag wordt de volgende (ruimere) definitie aangehouden: jeugdige veelpleger: een jongere in de leeftijd van 12 t/m 17 jaar die in het gehele criminele verleden 3 of meer processen-verbaal tegen zich zag opgemaakt, waarvan tenminste 1 in het peiljaar en 2 of meer parketnummers heeft. meerpleger: een persoon van 18 jaar of ouder die in het gehele criminele verleden 2 tot en met 10 processen-verbaal tegen zich zag opgemaakt, waarvan tenminste 1 in het peiljaar; veelpleger: een persoon van 18 jaar of ouder die in het gehele criminele verleden meer dan 10 processen-verbaal tegen zich zag opgemaakt, waarvan tenminste 1 in het peiljaar; zeer actieve veelpleger: een persoon van 18 jaar of ouder die in een periode van 5 jaar (waarvan het peiljaar het laatste jaar vormt) meer dan 10 processen-verbaal tegen zich zag opgemaakt, waarvan tenminste 1 in het peiljaar; stelselmatige dader: een zeer actieve veelpleger die verdacht wordt van een misdrijf waarvoor voorlopige hechtenis is toegelaten, die in de 5 jaren voorafgaand aan het gepleegde feit tenminste drie maal wegens een misdrijf onherroepelijk is veroordeeld tot een vrijheidsbenemende of vrijheidsbeperkende straf of maatregel dan wel een taakstraf, die ook ten uitvoer zijn gelegd. 1. Inleiding Vorig jaar heeft de raad het veiligheidsprogramma Samenwerken aan een veilig Leiden vastgesteld. Dit programma is gericht op het verminderen van het aantal delicten en een toename van het veiligheidsgevoel van de inwoners en bezoekers van Leiden. Daarom wordt aandacht geschonken aan o.a.:

4 de aanpak van veelplegers criminaliteit in risicogebieden (Nieuwe Beestenmarkt en omgeving Centraal Station) het bestrijden van overlast door verslaafden en jongeren In Leiden kiezen we voor een integrale aanpak van het thema veiligheid. Dit betekent dat wordt aangesloten bij de gemeentelijke doelstellingen in het kader van inkomensvoorziening, maatschappelijke opvang, reïntegratie en verslavingszorg zoals: het bevorderen van de uitstroom van uitkeringsgerechtigden naar (gesubsidieerd) werk het terugdringen van de overlast van dak-en thuislozen en verslaafden het waar mogelijk voorkomen van verslaving en de beperking of opheffing van de gevolgen van verslaving door het aanbieden van individuele ondersteuning aan gebruikers en verslaafden (methadonprogramma, woonbegeleiding) en het streven naar maatschappelijk herstel (dagbestedingsprogramma, trajectbegeleiding). Wetenschappelijk onderzoek op landelijk niveau heeft aangetoond dat 60-65% van de criminaliteit door 10-15% van de daders wordt gepleegd. Met andere woorden: een kleine groep daders is verantwoordelijk voor een groot deel van de criminaliteit. Daarbij gaat het overigens meestal om lichtere vormen van criminaliteit: auto- en winkeldiefstal, fietsdiefstal en diefstal door middel van braak. Veelplegers begaan ook relatief veel agressiedelicten, zoals enkelvoudige mishandeling of vernieling, en verkeersmisdrijven, zoals dronken rijden en het weigeren van een ademtest. Drugsdelicten, vermogensdelicten met gebruikmaking van geweld en zedenmisdrijven komen minder voor. Veelplegers worden vaker tot detentie veroordeeld dan incidentele daders, maar de duur van de vrijheidstraffen is kort. Twee derde staat binnen 3 maanden weer op straat 1. Door de korte detentieperiode is er nauwelijks tijd om een begeleidingstraject te starten, laat staan een goede nazorg te regelen. Reden waarom het Kabinet heeft besloten tot een intensivering van de aanpak van veelplegers. "Naar een veiliger samenleving", nationaal veiligheidsprogramma oktober 2002 Doelstelling van de aanpak veelplegers: voorkomen dat risicojongeren uitgroeien tot veelpleger; via effectieve sancties stoppen van het veelplegen door jeugdigen en een langere vrijheidsbeneming van meerderjarige veelplegers. Centrale uitgangspunten: een persoonsgerichte aanpak in plaats van een zaakgerichte aanpak Het totale criminele verleden van de veelpleger wordt in beeld gebracht en niet alleen afzonderlijke delicten worden berecht. ketensamenwerking Zodat activiteiten van de verschillende organisaties binnen en buiten het justitiële circuit meer in samenhang en in aansluiting op elkaar tot stand worden gebracht. trajectmatige benadering een goede registratie bij de politie, zodat veelplegers zo vroeg mogelijk als zodanig herkend worden casusoverleg tussen politie, Openbaar Ministerie en de Raad voor de Kinderbescherming over jeugdige veelplegers, met de bedoeling snel, consequent en effectief te straffen screening van meerderjarige veelplegers, onder meer om vast te stellen of het ziinvol is in gedragsverandering te investeren extra celcapaciteit 2 voor meerderjarige veelplegers nazorg: een goede en naadloze aansluiting tussen justitiële en maatschappelijke voorzieningen. 1 bron: Bekenden van Justitie, een verkennend onderzoek naar de 'veelplegers' in de populatie van vervolgde daders, Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatiecentrum Justitie De maatregel tot plaatsing in een inrichting voor stelselmatige daders (ISD) biedt de rechter de mogelijkheid deze daders langer, maximaal twee jaar, te laten opsluiten. De ISD-maatregel staat zowel in het teken van beveiliging als behandeling. Ook plaatsing in de zorg behoort tot de mogelijkheden, bijvoorbeeld in geval van ernstige psychische of psychiatrische problematiek.

5 2. Wat zijn veelplegers? Draaideurklanten Veelplegers zijn draaideurklanten, bekende gezichten voor de politie, het Openbaar Ministerie, de strafrechter en de zorginstellingen in de stad. Mensen die door hun ongeregelde leven vaak stuklopen op de bureaucratie; problemen hebben met het nakomen van afspraken en het overleggen van de nodige (identificatie)papieren voor bijvoorbeeld het recht op uitkering. Mensen die door het chronische karakter van hun psychiatrische problemen of verslaving moeite hebben om hun problemen op te lossen en feitelijk aangewezen zijn op permanente zorg. Mensen die voldoen aan een bepaalde definitie Veelplegers zijn mensen met een crimineel verleden, die voldoen aan de selectiecriteria binnen het arrondissement Den Haag (jeugdige veelplegers) of de landelijke criteria (volwassen veelplegers). Als zij één jaar lang geen delicten plegen, bijvoorbeeld omdat ze in detentie zitten, vallen ze het volgende jaar buiten de definitie totdat ze weer de fout ingaan. De jeugdige veelpleger die 18 jaar wordt, verdwijnt uit beeld en komt pas terug op de lijst van volwassen veelplegers na vijf nieuwe processen-verbaal. In Leiden willen we hen zo vroeg mogelijk in beeld krijgen en ook goed in beeld houden. Niet per se hetzelfde als overlastgevenden Uit de Leefbaarheidsmonitor en de Stadsenquete blijkt dat de inwoners van Leiden de laatste jaren in toenemende mate klagen over de overlast door dak- en thuislozen of drugs- en alcoholverslaafden. Een deel zorgt daadwerkelijk voor overlast (agressief gedrag, vervuiling). Daarnaast lijken zij alleen al door hun aanwezigheid in de openbare ruimte- anderen een onveilig gevoel te geven. Er lijkt sprake te zijn van een afnemende tolerantie van burgers. Feitelijk geldt voor de meeste zaken die onder de noemer 'overlast' vallen niet zozeer dat er iets gebeurt, maar dat mensen zich onprettig of zelfs onveilig voelen wanneer ze op straat geconfronteerd worden met (groepen) bedelaars, straatverkopers van de daklozenkrant of verslaafden. Overlastgevenden hoeven echter niet per se tot de doelgroep veelplegers te behoren of andersom. De aanpak van de veelplegersproblematiek zal dus ook niet per definitie leiden tot het verdwijnen van de wat "ongeregelde types" uit het straatbeeld. Wel verwachten we door de strengere aanpak van veelplegers te bereiken dat de overlast op straat zal afnemen. 3. Wat willen we bereiken? De primaire inzet is gericht op het terugdringen van het aantal strafbare feiten of, in termen van de programmabegroting 2005: vermindering van de criminaliteit gepleegd door volwassen en jeugdige veelplegers, mede door de realisatie van preventieve maatregelen en een sluitend systeem van nazorg ten behoeve van deze doelgroep (doel 2.9, pagina 49). In het MOP en de prestatie-afspraken met het rijk over de veelplegers wordt dit nader geconcretiseerd in de volgende doelstellingen: jaarlijks wordt een derde van de veelplegers een resocialisatie of nazorgtraject aangeboden, waarbij prioriteit wordt gegeven aan jongeren; gestreefd wordt daarbij naar een maximale uitval van 20%. Binnen het GSB-budget is door de Raad vooralsnog een budget van ,- gereserveerd voor de aanpak van veelplegers. Daarvan is ,- bestemd voor doorlopende projecten uit GSB-2 en ,- voor een vernieuwende aanpak.

6 Resultaten 2004 en 2005 Sinds januari 2004 is er binnen de politieregio Hollands-Midden een justitieel casusoverleg over jeugdige veeplegers. In overleg met het Openbaar Ministerie, de politie Hollands-Midden, de Raad voor de Kinderbescherming en de Jeugdreclassering is een toplijst van jeugdige veelplegers opgesteld. Voor iedere jongere is een plan van aanpak opgemaakt en een traject afgesproken. In 2004 hebben Politie Hollands-Midden en het Openbaar Ministerie gezamenlijk de Leidse lijst van volwassen veelplegers opgesteld en inzet gepleegd op de "top" van de lijst. Per 1 november 2005 zijn van de 93 volwassen veelplegers, 3 personen feitelijk niet bekend bij het GBA en 3 anderen verhuisd uit Leiden. Van de overige 86 personen verblijven er per 1 mei personen in detentie, waarvan 11 op basis van een bij rechterlijk vonnis opgelegde ISD-maatregel voor de duur van 2 jaar. Voor 8 personen is sprake van een klinisch zorgprogramma. Met andere woorden van de 86 volwassen veelplegers zijn er 24 personen feitelijk van straat Maar het grootste probleem zit "aan de achterdeur". De reclassering en de zorgverlenende instellingen zijn zelden tijdig op de hoogte van de datum van (vervroegde) invrijheidsstelling van de veelpleger. Vaak is tijdens detentie huurschuld ontstaan of blijkt de huurovereenkomst van kamer of woning na ontslag uit detentie inmiddels te zijn ontbonden. Het regelen van een uitkering kost veel tijd en inmiddels lokt de straat. met alle bijbehorende verleidingen. Recidive kan alleen voorkomen worden als al voorafgaand of uiterlijk tijdens detentie wordt nagedacht over de noodzakelijke nazorg in de fase daarna. De reclassering is verantwoordelijk voor de toeleiding van delinquenten naar passende zorg, maar wordt regelmatig geconfronteerd met wachtlijsten en niet voldoende klant- en ketengericht samenwerkende instellingen. Er is een andere aanpak nodig. Een sluitende aanpak vergt een andere aanpak Een aanpak die zich kenmerkt door: 1. samenwerking en commitment van alle betrokken partijen 2. samenhang tussen de activiteiten in het kader van preventie, repressie, zorg en nazorg 3. prioriteit voor de aanpak van jeugdcriminaliteit en het voorkomen van doorstroming naar de categorie volwassen veelplegers 4. een persoonsgerichte aanpak, waarbij het niet langer plegen van delicten centraal staat en het aanvaarden van hulpverlening essentieel is om recidive te voorkomen of te verminderen 5. voldoende zorg-/ behandel- en detentiecapaciteit 6. een efficiënte en effectieve communicatiestructuur 7. gericht op een aantoonbare daling van het aantal aangiften en incidenten en het daadwerkelijk veiliger worden van de Leidse binnenstad. Een aanpak waarin alle betrokken partijen op voorhand weten wat zij van elkaar kunnen verwachten waar de regie ligt en dat en hoe zij zullen worden geïnformeerd over de besluiten over een individu en ten slotte dat en hoe ze periodiek op de hoogte worden gesteld van de resultaten van de aanpak. Alleen een geïntegreerde aanpak, waarbij de strafrechtketen naadloos gekoppeld wordt aan de zorgketen, leidt mogelijk tot succes. Een outreachende aanpak en een goede coördinatie van zorg is noodzakelijk. Waar sprake is van (een vermoeden van) psychiatrische problematiek zal vroeg in het traject op basis van psychiatrisch onderzoek worden beoordeeld welke aanpak voor betrokkene het meest aangewezen is. GGZ Leiden en omstreken biedt zowel de mogelijkheid van casemanagement of bemoeizorg, in combinatie met dagbesteding, woonbegeleiding, trainingen en trajectbegeleiding gericht op werkhervatting, als een klinisch behandelprogramma Psychiatrie en Verslaving. Parnassia Verslavingszorg biedt vergelijkbare extramurale begeleiding, materieel-juridische dienstverlening, (klinische) verslavingsprogramma s en een beschutte woonomgeving waar mensen zich, na detentie of opname, kunnen voorbereiden op (meer) zelfstandig wonen. Ten slotte zal nauwe afstemming en samenwerking gezocht worden met de experts uit Meldpunt Vangnet en Advies en het Breed Bemoeizorg Project.

7 Daarbij richten we ons uiteraard in eerste instantie op Leiden. Maar we willen ook, ter voorkoming van verplaatsing van de veelplegersproblematiek, afstemming zoeken met de steden in de omgeving, zoals Den Haag, Rotterdam, Amsterdam en Haarlem. Verder stemmen we de werkwijze af met de regiogemeenten, in samenhang met maatschappelijke opvang en verslavingsbeleid. Omdat we in dit kader nauw zullen samenwerken met zowel het Openbaar Ministerie in het arrondissement Den Haag en als met Parnassia Verslavingsreclassering, sluiten we zoveel mogelijk aan bij de doelstellingen en uitgangspunten van De Haagse ketenaanpak van volwassen veelplegers 3. Doelstellingen: 1. het zo effectief mogelijk aanpakken van de stelselmatige daders en hen, samen met de betrokken ketenpartners, helpen richting resocialisatie in de samenleving; 2. het verschaffen van informatie en inzicht aan het college van burgemeester en wethouders van Leiden, dat eindverantwoordelijk is voor het regisseren van de keten en het bieden van nazorg aan de veelplegers; 3. het verschaffen van managementinformatie aan het Ministerie van BZK en het Ministerie van Justitie over de aanpak van stelselmatige daders (= zeer actieve veelplegers) in Leiden en de prestaties op de afgesproken outputindicatoren in het kader van het grotestedenbeleid in het bijzonder. Uitgangspunten voor de werkwijze, taken en taaktoedeling binnen de keten zijn: a. hulpverlening en het aanvaarden daarvan zijn essentieel om recidive te voorkomen, dan wel te verminderen; b. het niet open staan voor hulpverlening leidt tot vrijheidsbeneming, voor zover dat binnen het wettelijk kader mogelijk is; c. de hulpverlening is per definitie een langdurig proces, met vallen en opstaan; d. het niet langer plegen van delicten staat centraal; e. snel en pro-actief interveniëren zijn van belang om hulpverleningswinst te behouden en de delictfrequentie te verlagen; f. het is nodig om (ex-) veelplegers langdurig te monitoren en in ieder geval in de periode van 2005 t/m 2009 g. er wordt zoveel mogelijk ingezet op resocialisatie activiteiten; alle veelplegers ontvangen enige vorm van nazorg door de gemeenten. Leiden kiest: ervoor om werkend weg ervaring te doen met de ketenaanpak die in de bijlagen wordt beschreven, met de inzet om 1. tenminste een derde van de veelplegers een traject aan te bieden 2. de uitval uit de trajecten te beperken tot maximaal 20% en 3. daarbij prioriteit te geven aan jeugdige veelplegers en gemotiveerde volwassen veelplegers voor een vorm van geautomatiseerde gegevensuitwisseling over veelplegers en een evaluatie van de ervaringen in de ketenaanpak met alle partners in het najaar van Wat gaan we daarvoor doen? We streven naar een op elkaar aansluitende strafrecht- en zorgketen, met samenhang tussen de activiteiten in preventie, repressie, zorg en nazorg. Politie en Openbaar Ministerie zijn verantwoordelijk voor de opsporing en vervolging van veelplegers. De reclassering heeft een centrale rol bij het voorkomen van recidive, de advisering over mogelijkheden voor reïntegratie na detentie, de begeleiding en het toezicht daarop en waar nodig de toeleiding naar zorg. De rechter besluit al dan niet tot het opleggen van verplicht reclasseringstoezicht, 3 Bron: De Haagse ketenaanpak van volwassen veelplegers en het convenant inzake gegevensuitwisseling over volwassen veelplegers in Den Haag d.d. 5 april 2005, zoals overeengekomen tussen Politie Haaglanden, het Openbaar Ministerie, Parnassia Verslavingsreclassering en de gemeente Den Haag.

8 eventueel in combinatie met een voorwaardelijk strafdeel. Dit verplichte reclasseringstoezicht wordt meestal opgelegd voor een periode van twee jaar. In de praktijk blijken er voor zowel jeugdige als volwassen veelplegers knelpunten te bestaan rond: 1. tekort aan woonvormen met intensieve individuele begeleiding; 2. wachtlijsten voor geïndiceerde zorg; 3. de aansluiting tussen detentie en nazorg, bijvoorbeeld: begeleiding van terugkeer naar school, invulling dagbesteding, arbeidstoeleiding, inkomensvoorziening en het regelen van (vervangende) identificatiebewijzen, (tijdelijke) huisvesting, schulden en ziektekostenverzekering; 4. tijdige informatie-uitwisseling in de keten en het ontbreken van een elektronisch dossier. De gemeente is verantwoordelijk voor de regie over de activiteiten die verband houden met preventie en nazorg. In dat kader zullen we de komende periode: a. alle (jeugdige) meer- en veelplegers schriftelijk informeren dat zij op de lijst van veelplegers terecht dreigen te komen, dan wel al feitelijk voorkomen en wat dit voor hen betekent; b. hen uitnodigen voor een persoonlijk gesprek en daarin de mogelijkheid voorleggen van een gestructureerd hulpverleningstraject in de vorm van een persoonsgebonden aanpak, waarin de eigen verantwoordelijkheid centraal staat en de inzet gericht is op een gedragsverandering die leidt tot minder recidive; daarbij wordt prioriteit gegeven aan de zeer actieve (jeugdige) veelplegers en de veelplegers die spontaan reageren op de brief; c. met de ketenpartners in de sfeer van jeugdzorg, onderwijs, sociale zaken, stadsbank, welzijn-en zorginstellingen en woningcorporaties sluitende afspraken maken over: uitwisseling van informatie, op basis van voorafgaande schriftelijke toestemming van cliënt het bieden van concrete hulp- of dienstverlening in het kader van een persoonsgebonden tra jectplan d. met het Openbaar Ministerie, de Politie Hollands-Midden, Reclassering Nederland en Parnassia Verslavingsreclassering een convenant gegevensuitwisseling te sluiten, zodat de noodzakelijke gegevens kunnen worden uitgewisseld om stelselmatige daders zo effectief mogelijk te kunnen aanpakken en (na detentie) te ondersteunen bij hun resocialisatie in de Leidse samenleving en e. het 6-wekelijks lokaal casusoverleg volwassen veelplegers met de onder d. genoemde partners voortzetten, waarin de aanpak van individuele veelplegers wordt gecoördineerd, concreet inhoud wordt gegeven aan afstemming en samenwerking in de (strafrechtelijke) keten en toegewerkt wordt naar een betere aansluiting tussen de strafrechtketen en de zorgketen. In de bijlagen vindt u een (globale) uitwerking van het hulpverleningstraject in het kader van de persoonsgebonden aanpak, evenals een voorbeeldbrief. Binnen de pilot wordt gestreefd naar het realiseren van de volgende kwaliteitscriteria voor het product persoongebonden aanpak, het proces van ketensamenwerking en de productiviteit. Deze kwaliteitscriteria gelden vooralsnog als uitgangspunt, in de praktijk moet worden getoetst of de termijnen feitelijk haalbaar zijn of misschien zelfs nog verder aan te scherpen. Kwaliteitscriteria voor het product persoonsgebonden aanpak: De persoonsgebonden aanpak: is gebaseerd op een beschrijving van de persoon en zijn delictgedrag, in relatie tot zijn leefsituatie, zijn justitiële verleden, zijn verslavingshistorie en hulpverleningshistorie geeft aan of betrokkene aangewezen is op behandeling en zo ja, of hij daartoe ook gemotiveerd is en geschikt is voor de behandeling waaraan hij zelf de voorkeur geeft geeft een advies over de mogelijkheden van reïntegratie, al dan niet in combinatie met (voorwaardelijke) detentie, en de daarbij noodzakelijke begeleiding en toezicht door de reclassering vermeldt of betrokkene instemt 4 met de analyse, het plan van aanpak en de informatie-uitwisseling met overige betrokken hulpverleners en is inhoudelijk afgestemd met eventueel overige betrokken hulpverleners. 4 NB: instemming van betrokkene is niet in alle gevallen noodzakelijk, in geval van voorgenomen ISD-plaatsingen zal de reclassering ook een advies uitbrengen als de veelpleger het niet eens is met het voorstel.

9 Het plan van aanpak wordt, op verzoek van het Openbaar Ministerie en met instemming van de betrokken veelpleger, opgesteld door één van de reclasseringsinstellingen of een zorginstelling. Termijnen: 80% van de plannen van aanpak is opgesteld binnen een termijn van 6 weken, 100% van de plannen is uiterlijk binnen 8 weken gereed. 80% van de plannen van aanpak wordt in uitvoering genomen binnen 2 weken na de goedkeuring daarvan in het Lokaal CasusOverleg, in de overige gevallen start de uitvoering uiterlijk binnen een termijn van 4 weken na de goedkeuring. Resultaat: 80% van de ingediende plannen van aanpak wordt ongewijzigd goedgekeurd; minimaal 50% en zo mogelijk 60% van de goedgekeurde plannen wordt volledig uitgevoerd; de tussentijdse uitval is bij voorkeur niet groter dan 40% en maximaal 50%; Kwaliteitscriteria voor het proces van ketensamenwerking: De ketensamenwerking is gebaseerd op het in de bijlagen opgenomen convenant. Termijnen 80% van de gegevensuitwisseling tussen partijen in de straf-en zorgketen vindt plaats binnen de gestelde termijn van 4 werkdagen; de casemanager houdt de overige betrokken hulpverleners op hoofdlijnen op de hoogte van de datum goedkeuring, de start en de voortgang in de uitvoering van de persoonsgebonden aanpak; bij tussentijdse uitval uit het traject worden de ketenpartners direct geïnformeerd en is de (gezamenlijke) inzet gericht op een doorstart binnen 14 dagen, waarbij alle ketenpartners optimaal gebruik maken van hun mogelijkheden om de betrokken veelpleger via drang of dwang te motiveren Resultaat: in tenminste 60% en bij voorkeur 80% van de gevallen wordt de strafrechtelijke vervolging mede gebaseerd op een in het lokaal casusoverleg goedgekeurde persoonsgebonden aanpak, waarbij zo mogelijk "een strafrechtelijke stok achter de deur wordt gezet"; wanneer de veelpleger de afspraken in het kader van de persoonsgebonden aanpak niet nakomt of zich onttrekt aan het toezicht van de reclassering, ondernemen politie en openbaar ministerie actie om te bewerkstelligen dat de voorwaardelijke straf ten uitvoer wordt gelegd. Kwaliteitscriteria voor de productiviteit van ketensamenwerking: De ketensamenwerking is gericht op: halfjaarlijkse actualisering van de lijst van Leidse (jeugdige) veelplegers per 1 april en 1 oktober 100% van de op de lijst voorkomende veelplegers is schriftelijk geïnformeerd tenminste een derde van de veelplegers is per ultimo 2005 een (nazorg)traject aangeboden 80% van de ketenpartners is tevreden over de wijze van samenwerking. Kwaliteitsmeting en monitoring De kwaliteit van product, proces en productiviteit wordt gemeten door het evalueren van de klanttevredenheid en de tevredenheid van de ketenpartners. In de pilotperiode wordt, bij voorkeur in samenwerking met Den Haag, een methodiek uitgewerkt voor deze tevredenheidsmeting. In het kader van de pilot wordt gemonitord: 1. het aantal (jeugdige en volwassen) veelplegers en het aantal door hen gepleegde delicten; 2. het aantal veelplegers dat feitelijk een nazorgtraject is aangeboden; 3. het aantal veelplegers dat is opgenomen in een strafrechtelijk- of hulpverleningstraject; 4. de uitval uit de trajecten; 5. de succesvolle doorstroom naar vervolgprogramma's. In het najaar wordt nagegaan of en zo ja op welke termijn de gemeente Leiden kan aansluiten op de door Den Haag ontwikkelde webapplicatie stelselmatige daders. 5. Wat gaat het kosten?

10 Parnassia Verslavingsreclassering adviseerde om uit te gaan van: tenminste 1 fte casemanagement ,- 1 fte materieel juridische dienstverlening ,- inkoop van 3 opvangplekken in De Remise ,- Daarnaast moet rekening gehouden worden met de kosten van: extra inzet van casemanagers van de partners in het Breed Bemoeizorgproject coördinatie van de aanpak veelplegers door Sociale Zaken informatieve bijeenkomsten voor de uitvoerende medewerkers van de ketenpartners organisatiekosten zoals monitoring, voorlichting en een vorm van geautomatiseerd gegevens gebruik In de pilotperiode zullen, na de screening van de lijst van (jeugdige) veelplegers en overleg met de ketenpartners, afspraken worden gemaakt over de noodzakelijke omvang en de toedeling van het casemanagement. Voorstel: Binnen het MOP is vooralsnog ,- gereserveerd voor de aanpak van veelplegers. In 2005 is alleen sprake geweest coördinatiekosten van SOZA ( ,-) zodat over 2006 t/m 2009 op jaarbasis circa ,- beschikbaar is. Voorgesteld wordt dit budget voor 2006 als volgt toe te delen: inkoop casemanagement ,- inkoop incidentele dienstverlening ,- inkoop 2 opvangplekken in De Remise ,- coördinatiekosten SOZA ,- geautomatiseerde gegevensuitwisseling ,- organisatiekosten ,- onvoorzien 5.000,- De dienst Sociale Zaken en Arbeidsmarktbeleid treedt op als coördinator van de nazorg van de opvang van veelplegers en is als zodanig budgethouder. Waar mogelijk zullen in het kader van activering en arbeidstoeleiding aanvullende middelen worden ingezet vanuit het Werkdeel van de uitvoeringsbudget WWB.

11 Bijlage 1: Globale omschrijving van de persoonsgebonden aanpak Binnen de persoonsgebonden aanpak is sprake van een dubbele focus, zowel gericht op het treffen van de juiste strafrechtelijke maatregelen als op de persoonlijke problematiek en de individuele behoefte aan begeleiding, structuur en zorg op de diverse leefgebieden, die nodig is in combinatie met of in aansluiting op eventuele detentie. De persoonsgebonden aanpak is gericht op een gedragsverandering, die leidt tot het verminderen van recidive. In het trajectplan PGA wordt ingegaan op: A. de persoon en zijn delictgedrag, in relatie tot zijn leefsituatie A. zijn justitieel verleden, verslavingshistorie en hulpverleningshistorie B. de concrete situatie op de leefvelden: 1. onderwijs (feitelijk opleidingsniveau, afgeronde cursussen en opleidingswensen) 2. arbeid (arbeidsverleden, werkloosheidsduur, arbeidstoeleidingshistorie) 3. dagbesteding (feitelijke invulling, ervaring met dagbestedingsprojecten, wensen) 4. huisvesting (woonverleden, eventuele huurschulden, inschrijving als woningzoekende ja/nee, urgentieverklaring ja/nee, woonwensen) 5. inkomen (inkomensniveau, uitkeringsgeschiedenis, betalingen t.l.v. de uitkering, eventuele schulden, feitelijke of dreigende beslaglegging) 6. gezondheid (wel/niet verzekerd tegen ziektekosten, deelname aan AV-Gemeente, actuele medische problemen, bijzondere bijstand voor medische kosten, etc.) 7. psychische problematiek 8. verslavingsproblematiek 9. relationele problematiek 10. overig C. prioriteitskeuze(n) van cliënt en de inzet die hij/zij zelf wil leveren op dit terrein bijvoorbeeld: ziektekostenverzekering, waarbij a) cliënt belooft binnen x werkdagen de aanmelding voor de AV-Gemeente in te leveren en akkoord gaat met inhouding van de premie t.l.v. de bijstandsuitkering en b) de gemeente zich verplicht om in samenwerking met het ziekenfonds de inschrijving bij een huisarts en tandarts te regelen. D. een voorstel voor de fasering in de persoonsgebonden aanpak bijvoorbeeld: fase 1: het zeker stellen van basisvoorwaarden (inkomensvoorziening, ziektekostenverzekering en deelname in een methadonprogramma) startdatum: xx xx einddatum: fase 2: startdatum: xx xx einddatum: xx xx 200x fase 3: startdatum: xx xx einddatum: xx xx 200x fase 4: xx xx 200x het aanbrengen van structuur (deelname in dagbestedingsprogramma, het in kaart brengen van schulden, budgetteringsbegeleiding) het werken aan verandering (activerings-/arbeidstoeleidingstraject, schuldregeling, training communicatieve vaardigheden, training omgaan met conflicten, opname in een verslavingsprogramma, inschrijving als woningzoekende etc.) verankering van verandering (training woonvaardigheden, opname in een begeleid wonentraject, toeleiding naar vrijwilligerswerk of een gesubsidieerde arbeidsplaats, verbreding van het sociaal netwerk) startdatum: xx xx einddatum: xx xx 200x fase 5: zorg en nazorg (toeleiding naar intramurale zorg c.q. geleidelijk afbouwen

12 van de intensiteit bij de nazorg) startdatum: xx xx einddatum: xx xx 200x E. Advies c.q. voorstel t.a.v. de strafrechtelijke vervolging F. Advies t.a.v. het noodzakelijk casemanagement: De casemanager: 1) is verantwoordelijk voor het opstellen van het interventie- / begeleidings- of signaleringsplan en legt dit voor ter intercollegiale toetsing 2) is het eerste aanspreekpunt voor de cliënt en draagt zorg voor de noodzakelijke begeleiding bij de uitvoering van het interventie- / begeleidings- of signaleringsplan 3) draagt zorg voor afstemming met en tussen de overig betrokken instanties, het aanpassen van de interventies op basis van veranderende omstandigheden, de samenhang tussen justitie en zorg en een optimale toepassing van positieve en negatieve prikkels. Wanneer er sprake is van verplicht reclasseringstoezicht, wordt het casemanagement uitgevoerd door de betrokken reclasseringsinstelling. In andere gevallen wordt het casemanegement uitgevoerd door de meest betrokken zorginstelling. uitvoering door: noodzakelijke intensiteit: x uur per week afstemming met overige betrokken hulpverleners: naam: organisatie: G. Inspannings en instemmingsverklaring Ondergetekende stemt in met het bovenomschreven plan van aanpak en informatie-uitwisseling tussen de casemanager en de hierboven genoemde overige betrokken hulpverleners c.q. instanties. Hij/zij zal zich inspannen om de met hem/haar gemaakte afspraken na te komen, dat wil zeggen: geen strafbare feiten meer te plegen en.invullen Hij/zij is zich ervan bewust dat het niet nakomen van de afspraken tot gevolg heeft dat het Openbaar Ministerie en de Politie Hollands-Midden het strafrechtelijk vervolgingstraject zullen voortzetten en mogelijk beduidend hogere straffen zullen eisen. <datum> <handtekening cliënt> <handtekening opsteller van het plan van aanpak>

13 Bijlage 2: Uitwerking van de ketenaanpak op hoofdlijnen 2.1. Samenwerking en commitment van alle betrokken partijen We willen streven naar een op elkaar aansluitende strafrecht- en zorgketen. Potentiële samenwerkingspartners in dat kader zijn: Preventie en beperking doorstroming Opsporing en vervolging Resocialisatie tijdens intra- en extramurale sancties Nazorg en reïntegratie Regie: gemeente Regie: Politie en Openbaar Ministerie Regie: Openbaar Ministerie Regie: gemeente Ketenpartners: Ketenpartners: Ketenpartners: Ketenpartners: Bureau Jeugdzorg Onderwijs RBL/RMC Welzijn- en zorginstellingen Politie Sociale Zaken Stadsbank Woningcorporaties Jeugdreclassering HALT Raad voor de Kinderbescherming Reclasseringsinstellingen Jeugdreclassering Jeugdpsychiatrie Penitentiaire programma s Raad voor de Kinderbescherming Reclasseringsinstellingen Stichting Exodus Leiden Bureau Jeugdzorg Onderwijs RBL/RMC Welzijn- en zorginstellingen Politie Sociale Zaken Stadsbank Woningcorporaties Het ligt voor de hand om aan te sluiten bij bestaande samenwerkingsrelaties, zoals: het breed bemoeizorgproject 5, een samenwerkingsverband tussen GGD Zuid-Holland Noord, stichting De Binnenvest, stichting Maatschappelijke Dienstverlening Midden Holland, Parnassia Verslavingszorg en Rivierduinen (GGZ, voorheen De Rijngeestgroep) het casusoverleg jeugd, onder leiding van het Openbaar Ministerie, waarin wordt geparticipeerd door de Politie Hollands-Midden, de Raad voor de Kinderbescherming en de Jeugdreclassering. Per instelling is een contactpersoon vermeld. Deze contactpersoon treedt op als eerste aanspreekpunt voor de gemeente en de overige ketenpartners. Deze instellingen hebben zich eventueel op voorwaarde van schriftelijke toestemming van de cliënt- bereid verklaard om te laten weten óf de cliënt bij hen bekend is en zo ja, of hij/zij de afgelopen 6 maanden wel/niet actief in begeleiding is en zo ja, of er sprake is van actuele problematiek en zo ja, op welke van de volgende terreinen: wonen, arbeid en/of scholing, financiën, gedrag, relaties, schade- en/of conflictregeling welke vormen van dienstverlening zijn of worden ingezet Samenhang tussen activiteiten in preventie, repressie, zorg en nazorg De inzet is gericht op tijdige signalering, focus op preventie, pro-actieve interventie en doorlopende begeleidingslijnen. Met andere woorden: niet wachten tot iemand beantwoordt aan de definitie van meerpleger of veelpleger, maar zo vroeg mogelijk ingrijpen. De gemeente is verantwoordelijk voor de regie op de preventie, zorg en nazorg. Onderwijs-, welzijn- en zorginstellingen bieden de nodige zorg en werken daarbij nauw samen als het om specifieke doelgroepen gaat, zoals: zorgwekkende zorgmijders, slachtoffers van huiselijk geweld of risicojongeren. 5 Breed bemoeizorg is volgens de definitie van GGZ Nederland: het bieden van (ongevraagde) hulp aan (zorgwekkende) zorgmijders met een (vaak) complexe problematiek, waarbij verbetering van de kwaliteit van leven en reductie van overlast als uitgangspunten dienen. Deze "zorg op maat' hulpverlening maakt gebruik van verschillende, op elkaar afgestemde methodieken en strategieën. De hulpverlening heeft een actief, outreachend en laagdrempelig karakter. De samenwerking tussen verschillende disciplines en organisaties is van wezenlijk belang om deze groep cliënten met de hulpverlening in contact te brengen.

14 De huidige samenwerkingsconvenanten zijn vooral gericht op het toeleiden naar zorg (breed bemoeizorgproject), het coördineren van zorg (gezinscoaches) en het bevorderen van deskundigheid bij de zorgverleners (huiselijk geweld). Op wijkniveau vindt overleg plaats met de politie. Binnen het politiedistrict Leiden-Voorschoten is in 2005 een start gemaakt met het zogenaamde adoptiemodel, waarbij een drietal politiefunctionarissen ieder een aantal veelplegers zullen adopteren. Dat betekent dat zij deze personen gericht aandacht geven en regelmatig bezoeken. We kiezen er in de pilotfase voor om, nadat het convenant gegevensuitwisseling ondertekend is: : alle jeugdige en volwassen veelplegers schriftelijk te informeren dat zij op de lijst van veelplegers voorkomen en wat dit voor hen voor consequenties heeft hen uit te nodigen voor een persoonlijk gesprek (eventueel in combinatie met vroeghulp reclassering) en daarin de keuze voor te leggen tussen een strafrechtelijke afdoening van de feiten en/of een begeleidingstraject in dit gesprek de eigen verantwoordelijkheid van betrokkene centraal te stellen en duidelijk maken dat de inzet van de gemeente gericht is op het terugdringen van de criminaliteit voor de actieve veelplegers en met name de harde-kernjongeren en stelselmatige daders in overleg met het Openbaar Ministerie in te zetten op: strafrechtelijke vervolging en detentie of het opleggen van een maatregel 6 of tenminste een voorwaardelijke vrijheidsstraf waar mogelijk in combinatie met toeleiding naar zorg, behandeling, toezicht en nazorg in het kader van behandeling of nazorg de volgende vormen van hulpverlening aan te bieden: begeleiding of coaching door een casemanager budgetbeheer, zo nodig in combinatie met schuldregeling deelname aan dagactiviteitenprogramma s deelname aan communicatie-, gedrag- of sociale vaardigheidstraining deelname aan een methadonprogramma deelname aan klinische programma s (Triple Ex, Emiliehoeve) toeleiding naar scholing, vrijwilligerswerk of werk woonbegeleiding, met op termijn uitzicht op (zelfstandige) huisvesting (onder voorbehoud) medische heroïneverstrekking 7 (waar nodig) langdurige of blijvende opname in een intramurale zorgvoorziening. De strafrechtelijke aanpak kan in een aantal gevallen fungeren als stok achter de deur. Door een voorwaardelijke vrijheidsstraf kan feitelijke detentie worden voorkomen op voorwaarde dat betrokkene zich houdt aan de door de strafrechter opgelegde voorwaarden. Voorafgaand aan een eventueel strafrechtelijk traject wordt een zorgvuldige analyse opgesteld. In het Lokaal Casusoverleg wordt alle relevante informatie van de ketenpartners ingebracht en gewogen, waarna de keuze wordt gemaakt tussen een strafrechtelijk of een begeleidingstraject. In principe wordt één van de ketenpartners (niet zijnde politie of OM) aangewezen als casemanager en eerstverantwoordelijk voor de trajectbegeleiding. Als sprake is van strafrechtelijk traject zal dit meestal een taak voor Parnassia Verslavingsreclassering zijn. In andere gevallen zal meestal gekozen worden voor de instelling die het meest directe contact heeft met de veelpleger Prioriteit voor de aanpak van jeugdcriminaliteit en het voorkomen van doorstroming naar de categorie volwassen veelplegers Voorkomen is beter dan genezen. Preventie, tijdige signalering en adequate interventies kunnen voorkomen dat first offenders en risicojongeren hun criminele carrière (voorlopig) eindigen als jeugdige veelpleger of harde kernjongere. 6 bijvoorbeeld ISD-plaatsing: bij voorkeur gecombineerd met behandeling en, als de veelpleger niet gemotiveerd is, in de vorm van een sober detentieregime in een inrichting stelselmatige daders 7 In februari 2005 heeft de gemeente Leiden zich aangemeld voor deelname in de pilot medische heroïneverstrekking voor circa 25 potentiële deelnemers. Op verzoek van het Ministerie van VWS is begin oktober bevestigd dat Leiden wil komen tot inrichting van een behandelunit, onder voorbehoud van instemming van de raad en de voorwaarde dat de bijdrage van het rijk structureel is en de kosten vrijwel dekt (RV ).

15 In het Convenant AANSLUITING JEUGDBELEID EN JEUGDZORG dat de gemeenten uit de Leidse regio in juni 2004 sloten met de provincie Zuid-Holland, is de volgende afspraak opgenomen over de aanpak jeugdcriminaliteit: Inzet van de gemeenten uit de Leidse regio: Overleggen met de regionale instellingen (politie, Halt, Openbaar Ministerie, Raad voor de Kinderbescherming, GGD en Bureau Jeugdzorg) over een adequate vorm van preventie en aanpak jeugdcriminaliteit. Hiertoe brengen zij via de gemeente Leiden signalen naar voren in het overleg met het Platform Jeugdcriminaliteit. Afspraken maken met de jeugdgezondheidszorg, de peuterspeelzalen, de kinderopvang, het maatschappelijk werk, het onderwijs en de politie over de toepassing van het protocol Kindermishandeling, het protocol Huiselijk Geweld en het protocol Kindspoor voor kinderen die getuige zijn (geweest) van huiselijk geweld. Inzet van de provincie Zuid-Holland: Maakt afspraken met Stichting Bureau Jeugdzorg Zuid-Holland, opdat zij samen met gemeenten en politie een bijdrage levert aan de preventie van jeugdcriminaliteit, o.a. in de vorm van begeleiding van risicojongeren en deelname aan signaleringsnetwerken; Zorgt dat het Bureau Jeugdzorg Zuid-Holland en de jeugdzorginstellingen een sluitende aanpak realiseren bij het begeleiden van jeugdige delinquenten; Zet extra middelen uit het College Werkprogramma in ten behoeve van uitbreiding van het project begeleiding risicojongeren tot harde kernjongeren volgens het model van het Jeugd Preventie Team. Bezien wordt of in Gouda en Leiden een pilot mogelijk is. Tijdige signalering: Leiden kent een groot aantal school- of wijkgebonden signaleringsoverleggen. Deze interdisciplinaire overlegvormen zijn gericht op het gezamenlijk oplossen van problemen. Het ontbreekt op dit moment echter aan eenduidige afspraken over een signaleringsprotocol, voor de aanmelding van onoplosbare problemen, risicojongeren of risicogezinnen bij een centraal (stedelijk of regionaal) meldpunt. Problemen kunnen daardoor onnodig lang op een te laag niveau blijven steken, met het risico dat de jongere (en eventuele gezinsleden) van de wal in de sloot raken. Het lijkt tijd voor een vorm van bemoeizorg, waarbij bijvoorbeeld gedacht wordt aan de introductie van gezinscoaching. Zorg tijdens detentie en nazorg: Jongeren verblijven over het algemeen kort in detentie. Te kort om een programma op te starten of de nazorg tijdig te kunnen voorbereiden. Verder lijkt het erop dat de bestaande begeleidingstrajecten in verband met de detentie (formeel moeten) worden stopgezet. Ten slotte betekent detentie veelal uitschrijving op school, beëindiging van het recht op uitkering en een abrupt einde van het toeleidingstraject naar werk of scholing. Er is nog geen sprake van doorlopende begeleidingslijnen. Een deel van de jongeren kan na detentie zonder problemen terug naar het ouderlijk huis. Voor anderen is begeleide kamerbewoning of plaatsing in een beschutte woonvorm noodzakelijk. De overstap van detentie naar zelfstandigheid is voor sommige jongeren te groot. Intensieve begeleiding (dag- en nachttoezicht), zoals door Cardea Jeugdhulpverlening wordt geboden in kamertrainingscentrum Het Perron lijkt in een behoefte te voorzien en boekt goede resultaten. De huidige financiering door de provincie Zuid-Holland, op basis van een lichte variant van kamertraining, is echter ontoereikend. Aanvullende of alternatieve financiering lijkt nodig Een persoonsgerichte aanpak Veelplegers behoren, in termen van zowel de reclassering als de GGZ en justitie, tot de minst kansrijken als het erom gaat tot een geslaagde reïntegratie te komen. Het is al heel wat als we bereiken dat de delictfrequentie en de mate van door veelplegers veroorzaakte overlast significant afneemt. Met de persoonsgerichte aanpak willen we realiseren dat: De verslavingsproblematiek en eventuele psychiatrische problematiek gestabiliseerd wordt en waar mogelijk- verminderd; Het aantal delicten sterk afneemt en Op cliëntniveau haalbare doelen geformuleerd worden, gericht op reïntegratie in de samenleving.

16 Dit betekent dat door OM, Politie, Verslavingsreclassering, gemeentelijke diensten en zorginstellingen een gezamenlijk plan van aanpak moet worden opgesteld. Zodat ieder op de hoogte is van wat van hem of haar veracht wordt en interventies in elkaars verlengde liggen. Er is continuïteit nodig in de ketenaanpak, afstemming tussen hulpverlening en gemeentelijke diensten, intensievere begeleiding op het gebied van wonen en financieel beheer en een adequate materiële hulpverlening op het gebied van schulden en inkomen. Binnen de keten moeten partijen op elkaar kunnen rekenen. Afspraken worden nageleefd, begeleidingstrajecten lopen door in detentie of starten tijdens detentie en wachtlijsten worden zoveel mogelijk voorkomen door een pro-actieve planning Voldoende zorg-, behandel- en detentiecapaciteit Een deel van de capaciteitsproblemen in de zorg wordt veroorzaakt door het onvoldoende op elkaar afgestemd zijn van vraag en aanbod en een gebrekkige planning. Op een aantal terreinen is echter ook sprake van aantoonbaar onvoldoende (adequaat) zorgaanbod, bijvoorbeeld: De overgang van detentie of intramurale zorgtrajecten naar zelfstandige woonruimte is voor velen een brug te ver ; het ontbreekt aan beschutte woonvormen met intensieve begeleiding. In situaties waarin geen sprake (meer) is van toezicht of zorg in een justitieel kader, terwijl continuering van casemanagement wel noodzakelijk is. De reguliere schuldhulpverlening biedt geen perspectief voor verslaafden of dak en thuislozen. Door hun persoonlijke situatie ziet de Stadsbank hen niet als voldoende kredietwaardig. Zij zelf blijken zelden in staat om overzicht te brengen in hun financiële situatie of afspraken met hulpverlenende instellingen na te komen. Er is een specifieke vorm van financiële dienstverlening noodzakelijk, met budgetbeheer en een strakke individuele begeleiding door hulpverleners die in staat zijn met deze doelgroep om te gaan. Parnassia Verslavingsreclassering biedt aanvullende zorg in de sfeer van: casemanagement materiaal-juridische dienstverlening praktische begeleiding in een beschermde woonomgeving (op het terrein van Parnassia), met een duur van 6 maanden en gericht op het weer zelfstandig gaan wonen, bedoeld voor: a) reclassenten in de derde fase Strafrechtelijke Opvang Verslaafden; b) reclassenten uit de categorie veelplegers, in aansluiting op een traject of een klinisch behandelprogramma gericht op volledige abstinentie van alcohol, drugs en/of gokken.

17 2.6. Een efficiënte en effectieve communicatiestructuur Naar verwachting zal Leiden dit najaar kunnen aansluiten op de door de gemeente Den Haag ontwikkelde Webapplicatie Stelselmatige Daders. Deze webapplicatie biedt alle ketenpartners toegang tot één centraal bestand, waarin per dossier/casus (sturings)informatie is opgeslagen. Het Convenant inzake gegevensuitwisseling over volwassen veelplegers in Den Haag vormt de juridische basis voor de informatie-uitwisseling en is goedgekeurd door het College Bescherming Privacy. De webapplicatie heeft tot doel: Het efficiënt monitoren van veelplegers door een direct online inzicht in de stand van zaken per persoon en op ketenniveau; Het bieden van inzicht en informatie over de werkprocessen van de diverse ketenpartners; Het genereren van managementinformatie ten behoeve van de samenwerkingspartners, de gemeente Leiden en het Rijk over de uitvoering en de resultaten van de veelplegersaanpak. Tot de datum van aansluiting op de Webapplicatie Stelselmatige Daders zal door de gemeente Leiden een eenvoudige registratie bijgehouden worden, ten behoeve van het Lokaal Casusoverleg en de afstemming met samenwerkingspartners Doelstelling: een aantoonbare daling van het aantal aangiften en incidenten en het daadwerkelijk veiliger worden van de Leidse binnenstad. Het oppakken en de detentie van veelplegers leidt onmiddellijk tot een daling van het aantal aangiften. Detentie zonder zorg biedt echter op langere termijn geen uitzicht op vermindering van recidive. Reden waarom Leiden kiest voor een bredere interpretatie van Veelplegers van straat en bij voorkeur inzet op toeleiding naar adequate vormen van (intramurale) zorg met waar mogelijk een gefaseerde overgang naar vormen van (beschut) begeleid wonen op termijn eventueel in combinatie met medische heroïneverstrekking. In het kader van de pilot wordt gemonitord: 1. het aantal (jeugdige en volwassen) veelplegers en het aantal door hen gepleegde delicten; 2. het aantal veelplegers dat feitelijk een nazorgtraject is aangeboden; 3. het aantal veelplegers dat is opgenomen in een strafrechtelijk- of hulpverleningstraject; 4. de uitval uit de trajecten; 5. de succesvolle doorstroom naar vervolgprogramma's.

18 Bijlage 3: voorbeeldbrieven NB: Onderstaande brieven worden al enige tijd gebruikt in het arrondissement Dordrecht en verzonden vanuit het Openbaar Ministerie. De geel gearceerde tekstdelen zijn Leidse toevoegingen. GEMEENTE LEIDEN GEMEENTE LEIDEN Brief 1 Onderwerp: Strafrechtelijke aanpak veelplegers. Leiden, Geachte heer/mevrouw, Justitie, Reclassering en Politie hebben besloten extra aandacht te geven aan een groep personen die zich veelvuldig schuldig maakt aan het plegen van strafbare feiten, de zogenaamde veelplegers. Deze veelplegers veroorzaken veel overlast voor de burgers. Dat zijn wij zat. Omdat u de laatste jaren vaak in aanraking bent geweest met de politie, behoort u tot de groep veelplegers in Leiden. Wat betekent dit voor u? 1. De politie zal u voortaan nauwlettend in de gaten houden en ook daadwerkelijk contact met u (blijven) zoeken. 2. De hulpverleningsinstellingen hebben u meerdere kansen gegeven. U bent helaas niet gestopt met het plegen van strafbare feiten. Justitie zal daarom geen hulpverlening meer voor u aanvragen. Wanneer u hulp wilt, zult u dat zelf moeten vragen. 3. Bij nieuwe door u gepleegde strafbare feiten zal justitie alle zaken zo snel mogelijk vervolgen en de rechter vragen een beduidend hogere (gevangenis-) straf op te leggen. U kunt alsnog hulpverlening aanvragen door binnen twee weken na ontvangst van deze brief contact op te nemen met: <invullen: Parnassia Verslavingszorg/Verslavingsreclassering of Stichting De Binnenvest> contactpersoon: bereikbaar op: tel.nr.: Indien u volhardt in het plegen van criminaliteit, zult u stelselmatig geconfronteerd worden met hetgeen hierboven vermeld staat. Ons doel is om u te doen stoppen met het plegen van strafbare feiten! Hoogachtend, drs. H.J.J. Lenferink, burgemeester van Leiden. Brief 2 voor degenen die zijn ingegaan op het aanbod in brief 1 Onderwerp: Kennisgeving aanpak veelplegers. Leiden,. 2006

19 Geachte heer/mevrouw, Justitie, Reclassering en Politie hebben besloten extra aandacht te geven aan een groep personen die zich veelvuldig schuldig maakt aan het plegen van strafbare feiten, de zogenaamde veelplegers. Deze veelplegers veroorzaken veel overlast voor de burgers. Dat zijn wij zat. Omdat u de laatste jaren vaak in aanraking bent geweest met de politie, behoort u tot de groep veelplegers in Leiden. Wat betekent dit voor u? 1) De politie zal u voortaan nauwlettend in de gaten houden en daadwerkelijk contact met u (blijven) zoeken. 2) Bij nieuwe door u gepleegde strafbare feiten zal justitie alle zaken zo snel mogelijk vervolgen en de rechter vragen een beduidend hogere (gevangenis-) straf op te leggen. U heeft gekozen voor een hulpverleningstraject en bent bereid om de in dat kader met u te maken afspraken zorgvuldig na te leven. Dit houdt het volgende in: 1) U stemt in met gegevensuitwisseling tussen alle betrokken partijen, zodat de reclassering een zo compleet mogelijk beeld van uw individuele omstandigheden kan opstellen. 2) De reclassering brengt op basis daarvan een advies uit aan het openbaar ministerie en de rechter. 3) U komt de afspraken met de reclassering correct na en stopt met het plegen van strafbare feiten. Dit aanbod wordt u maar een keer op deze manier gedaan. Wij hopen dat u van dit aanbod gebruik zult maken. Zolang u bij de reclassering of de verslavingszorg in een begeleidingstraject loopt, passen politie en justitie hun aandacht in positieve zin hierop aan. Indien u niet op dit aanbod ingaat, zult u stelselmatig geconfronteerd worden met politie en justitie. Ons doel is om u te doen stoppen met het plegen van strafbare feiten! Hoogachtend, drs. H.J.J. Lenferink, burgemeester van Leiden.

20 Concept samenwerkingsconvenant met betrekking tot de huisvesting en begeleiding van de (ex)gedetineerden en veelplegers tussen: de woningcorporaties: De Sleutels van Zijl en Vliet Portaal Leiden Stichting Huisvesting Werkende Jongeren SLS Wonen Woningstichting Ons Doel de reclasseringsinstellingen: GGZ Reclassering Parnassia Reclassering Leger des Heils. Stichting Reclassering Nederland en de zorginstellingen: GGD Zuid-Holland Noord Parnassia Verslavingszorg Stichting De Binnenvest Stichting Exodus Leiden Stichting maatschappelijke dienstverlening Midden-Holland Stichting Rivierduinen 1. Inleiding: De gemeente Leiden heeft in het Meerjarenontwikkelingsprogramma o.a. de verantwoordelijkheid op zich genomen voor een sluitende aanpak van preventie, nazorg en resocialisatie van (jeugdige) veelplegers. In de prestatie-afspraken met het rijk is dit nader geconcretiseerd in de volgende doelstellingen: jaarlijks wordt een derde van de veelplegers een resocialisatie of nazorgtraject aangeboden, waarbij prioriteit wordt gegeven aan jongeren;

21 gestreefd wordt naar een maximale uitval van 20%, dus de inzet is erop gericht om 80% van de veelplegers de voor hem/haar noodzakelijke nazorg feitelijk aan te bieden. Uit gegevens van het Openbaar Ministerie en de Politie Hollands-Midden blijkt dat het merendeel van de (jeugdige) veelplegers dak-of thuisloos is en verslaafd aan alcohol of drugs. Bij sommigen is daarnaast sprake van psychiatrische problematiek. Het chronische karakter van de psychiatrische en verslavingsproblematiek leidt tot veel terugval en voortijdig afgebroken begeleidingstrajecten, met recidive als onvermijdelijk gevolg. Bijna driekwart (73%) van de gedetineerden komt binnen zes jaar na vrijlating opnieuw met justitie in aanraking. Bij jongeren ligt dat op 78%. Een sluitende aanpak van preventie, nazorg en resocialisatie maakt een goede afstemming tussen reclasseringsinstellingen, zorginstellingen en overige betrokken instellingen, waaronder woningcorporaties nodig. Voor en tijdens detentie moet de inzet gericht zijn op het aanvaarden van hulpverlening door de betrokkene en toeleiding naar zorginstellingen. Een stabiele huisvestingssituatie zal, in combinatie met ambulante (woon)begeleiding, de kans op recidive terugdringen. In het kader van de quick scan huisvesting kwetsbare groepen 8 is de volgende indeling en definiëring van kwetsbare groepen opgenomen: dak-en thuislozen (ex-)gedetineerden (ex-)psychiatrische patiënten (ex-)verslaafden mensen met schuldproblemen slachtoffers van relationeel geweld en hun kinderen mensen die niet beschikken over zelfstandige reguliere huisvesting en op straat leven of gebruik maken van residentiële huisvesting (sociale pensions, begeleid wonen, thuislozen-internaten, gevangenissen en ziekenhuizen) of tijdelijk onderdak vinden bij familie en vrienden. mensen met een detentieverleden mensen met een psychiatrisch verleden mensen met een gebruikspatroon van een psycho-actief middel dat schade aan de gezondheid veroorzaakt. Deze schade kan lichamelijk en/of geestelijk en/of sociaal zijn. mensen met problematische schulden slachtoffers van (seksueel) geweld in hun relatie(s) en hun kinderen 8 Over huisvesting van kwetsbare groepen in Leiden: een quick scan, uitgevoerd door Douwe Wielenga en Rolf den Dunnen van Bind BV, Beetslaan 148, 2281 TN Rijswijk d.d

22 De reclassering stelt zich ten doel: Door interventies en toezicht op maat een zodanige gedragsverandering bij de doelgroep te bereiken dat meetbaar en kwalitatief wordt bijgedragen aan: veiligheid van de maatschappij door terugdringen van recidive; beperken van instroom cliënten in de strafrechtketen vergroten van veiligheid en leefbaarheid in de samenleving, de buurt en de straat. De doelgroep van de reclassering bestaat uit vrouwen en mannen vanaf 18 jaar die in opdracht van een justitiële instantie, of vanuit een andere financieringsbron, begeleid worden door de reclassering. (Jeugdige) veelplegers en ex-gedetineerden worden verder samengevat onder de term "justitiabelen". De zorginstellingen werken nauw samen met de reclassering en bieden onder meer activering en arbeidstoeleiding, ambulante begeleiding, bemoeizorg, budgetbegeleiding, dagopvang, dagbestedingsprogramma's, tijdelijke huisvestingsmogelijkheden in sociaal pensions, slaaphuis en woontussenvoorzieningen en klinische zorgprogramma's. De woningcorporaties willen een bijdrage leveren aan het zoeken naar oplossingen gericht op het huisvesten van doelgroepen van maatschappelijk herstel en meer concreet, het zelfstandig dan wel groepsgewijs huisvesten van de doelgroep ex-gedetineerden en (jeugdige) veelplegers. 2. Doelstelling. Partijen streven ernaar de woonproblematiek van justitiabelen te verminderen. De woningcorporaties leveren woningen aan justitiabelen en zijn bereid om de mogelijkheid van kleinschalige woonvormen voor groepsgewijze huisvesting. De reclassering dan wel een van de zorginstellingen levert woonbegeleiding aan deze justitiabelen gericht op het bereiken van een zelfstandige en stabiele woonsituatie. Aandachtspunten hierbij zijn het vermijden van overlast en het vóórkomen van huurachterstand. De Leidse woningcorporaties stellen op basis van dit convenant jaarlijks minimaal 10 9 woningen ter beschikking aan kandidaten van de bij dit convenant betrokken reclasserings- en/of zorginstellingen. 3. Aanmeldingsprocedure: 3.1. Vooraf: screening door de reclassering en/of zorginstelling: wettelijk erkende verblijfsstatus; geen problematische alcohol-, drugs- of gokverslaving; geen problematische, overheersende of dominante psychiatrische symptomatologie; zelfstandige inkomsten; bereidheid woonbegeleiding te aanvaarden (minimaal 6 maanden); indien nodig: regeling voor schuldsanering (inclusief huurschulden); zinvolle dagbesteding. 3.2 Bemiddelingsfase: De reclassering meldt kandidaat schriftelijk aan bij de contactpersoon van de woningcorporaties met de relevante gegevens van de kandidaat. Daarna volgt telefonisch overleg en wordt een afspraak gemaakt voor een intake. De begeleider van de reclassering of de zorginstelling is daarbij aanwezig. 3.3 Aanbiedingsfase: 9 Het in dit convenant genoemde aantal doorstroomplekken is specifiek bedoeld voor huisvesting van ex-gedetineerden en veelplegers en bestaat uit een quotum voor stichting Exodus (nu 2 + een uitbreiding van 4) en voor de reclasseringsinstellingen (+ 4), in verband met de te verwachten doorstroom vanuit De Remise, een intensief woonbegeleidingsprogramma voor (ex-)justitiabelen van GGZ Reclassering Parnassia. Daarnaast kunnen veelplegers wellicht een beroep doen op de bestaande "quotumafspraken" tussen de Leidse woningcorporaties en stichting De Binnenvest (10), Parnassia Verslavingszorg (2), stichting Rivierduinen (10) en Winnersway (2). Namelijk voor zover zij tevens cliënt zijn van één van de genoemde instellingen en voldoen aan de criteria voor zelfstandige huisvesting.

23 Een van de Leidse woningcorporaties biedt de kandidaat, na inventarisatie van de woonwensen, zelfstandige woonruimte aan. De Leidse woningcorporaties hebben ten minste 2 maanden de tijd nodig om een woning aan te bieden aan de kandidaat. De uiteindelijke aanbieding gaat via de contactpersoon van reclasserings- of zorginstelling. Deze stelt de kandidaat op de hoogte, gaat mee met de bezichtiging en is bij voorkeur- aanwezig bij de ondertekening van het contract. De verhuurder zorgt dat de woning in redelijke staat van onderhoud verkeert en is verantwoordelijk voor het technisch beheer van de woningen. 4. Begeleiding vanuit reclassering. De reclassering biedt -naast het reguliere reclasseringstoezicht- voor een periode van minimaal 6 maanden gestructureerde woonbegeleiding aan de voorgedragen kandidaten. De afspraken met de kandidaat over de woonbegeleiding worden schriftelijk vastgelegd in een driepartijencontract dat onlosmakelijk onderdeel vormt van de huurovereenkomst en door zowel huurder, verhuurder als de reclassering of andere begeleidende instantie wordt ondertekend. Een model van dit contract, met de mogelijke voorbeeldbepalingen, is als bijlage in dit convenant opgenomen. Het feitelijk contract zal individueel maatwerk zijn. De woonbegeleiding richt zich op de volgende deelgebieden: Dagbesteding; Financiën; Voeren zelfstandig huishouden; Woongedrag; Vrijetijdsbesteding; Contacten in de woonomgeving en sociale contacten. Voor het geval de termijn van het reguliere reclasseringstoezicht binnen 6 maanden na de ondertekening van het huurcontract eindigt, draagt de reclassering zorg voor een tijdige overdracht van de woonbegeleiding naar een van de in dit convenant genoemde zorginstellingen. 5. Kleinschalige woonvormen voor groepsgewijze huisvesting van justitiabelen. Zelfstandige huisvesting is niet voor alle justitiabelen een reële optie, soms in verband met onvoldoende zelfredzaamheid en in andere gevallen in relatie tot het risico van vereenzaming. In Leiden ontbreekt het aan woontussenvoorzieningen, woonvormen tussen onzelfstandig (intramuraal) wonen en begeleid zelfstandig wonen. In de quick scan over huisvesting van kwetsbare groepen in Leiden zijn de volgende woonzorgarrangementen genoemd: sociaal pension met intensieve zorg (gefinancierd op basis van de AWBZ), voor degenen die op grond van medische omstandigheden duurzaam zijn aangewezen op begeleid wonen en zorg; vormen "anders of gemarginaliseerd wonen" zoals containerwoningen, een zorgboerderij of kale, sober gemeubileerde verblijfseenheden, voor dak- en thuislozen met een onaangepaste leefstijl; helpdesk wonen of satellietwoningen, met hulpverlening "op afroep" in de directe omgeving, bijvoorbeeld door een koppeling met een nabijgelegen sociaal pension, zorgcentrum of begeleid wonenproject. Daarnaast kan gedacht worden aan kleinschalige vormen van groepsgewijze huisvesting, door het kamergewijs verhuren van woningen of een concentratie van een aantal 1- of 2- persoonswooneenheden met een gezamenlijke huiskamerfunctie, waar men elkaar ontmoet, dagelijks contact heeft met de woonbegeleiding, het (gezamenlijk) dagactiviteitenprogramma doorpraat, bij toerbeurt kookt en samen eet. De Leidse woningcorporaties zijn bereid om, samen met de reclasserings- en zorginstellingen de concrete mogelijkheden van dit type woonvormen te verkennen. Daarbij zou in het kader van publiekprivate samenwerking (een van) de corporatie(s) de "vastgoedkant" van de exploitatie voor hun rekening kunnen nemen en (een van) de reclasserings-of zorginstelling(en) zich verantwoordelijk kunnen stellen voor het organiseren van de zorg.

24 6. Regionale samenwerking op huisvestingsterrein Per 1 januari 2006 is er sprake van een open regionale woningmarkt voor alle sociale huurwoningen in de 12 gemeenten die deel uitmaken van het samenwerkingsorgaan Holland Rijnland: Alkemade, Hillegom, Katwijk, Leiden, Leiderdorp, Lisse, Noordwijk, Noordwijkerhout, Oegstgeest, Teylingen (voorheen Sassenheim, Voorhout en Warmond), Voorschoten, Warmond en Zoeterwoude. In de Huisvestingsverordening Holland Rijnland 2005 is o.a. gekozen voor borging van de kansen voor bijzondere aandachtsgroepen en een beperkte urgentieregeling. Van woningzoekenden wordt een actieve houding verwacht. Lokale bijzondere (doelgroep)projecten blijven mogelijk. De Leidse woningcorporaties stellen zich op het standpunt dat ook de huisvesting van justitiabelen een gezamenlijke verantwoordelijkheid is. Het feit dat Leiden een centrumfunctie heeft in het kader van de maatschappelijke opvang en verslavingszorg impliceert niet dat deze doelgroep dan ook alleen in Leiden gehuisvest wordt. Van de woningcorporaties in de regiogemeenten wordt verwacht dat zij naar evenredigheid bijdragen in het oplossen van de huisvestingsproblematiek van justitiabelen, door het beschikbaar stellen van sociale huurwoningen en/of (financiële) participatie in het ontwikkelen van nieuwe woonvormen tussen intramuraal en begeleid zelfstandig wonen. De Leidse woningcorporaties zullen zich inspannen om dit convenant op te schalen naar het niveau van het samenwerkingsorgaan Holland Rijnland. 7. Overleg en monitoring van dit convenant. Eenmaal per kwartaal is er structureel overleg tussen de woningcorporaties en de reclasserings-/zorginstelling over het woon- en betalingsgedrag van de huurders. Daarnaast neemt de woningcorporatie direct contact op met de begeleider vanuit de reclasserings- of zorginstelling bij overlast, huurachterstand of andere problemen met de huurder. De reclassering heeft een inspanningverplichting de door de woningcorporatie gemelde problemen op zo kort mogelijk termijn met de huurder te bespreken. De reclassering heeft minimaal eens per 3 weken contact met de bewoner, vooral bij aanvang van het zelfstandig wonen van de bewoner zal dit contact vaak frequenter zijn. Wanneer de woonbegeleiding tussentijds door de reclassering wordt overgedragen aan een van de bij dit convenant betrokken zorginstellingen, wordt de woningcorporatie tijdig geïnformeerd en wordt een gezamenlijk overdrachtsgesprek gepland met verhuurder, huurder en de betrokken contactpersoon van de reclasserings- en zorginstelling Bij een voortijdig einde van de woonbegeleiding stelt de reclassering de woningcorporatie hiervan schriftelijk en tijdig op de hoogte met een korte toelichting over de achtergrond. Bij een justitiële opdracht tot reclasseringstoezicht wordt tevens het Openbaar Ministerie op de hoogte gesteld. 8. Looptijd, ingangsdatum en evaluatie: De looptijd van dit convenant bedraagt twee jaar, vanaf 1 september Eenmaal per jaar worden de samenwerkingsafspraken op managementniveau geëvalueerd. Wanneer daar aanleiding voor is worden de afspraken bijgesteld. Na 2 jaar vindt eindevaluatie plaats op grond waarvan besloten wordt over eventuele continuering van het convenant. Aldus in tweevoud opgemaakt en ondertekend, Leiden, september 2005 Namens de woningcorporaties:

25 De Sleutels van Zijl en Vliet naam: functie: Portaal Leiden naam: functie: Stichting Huisvesting Werkende Jongeren naam: functie: SLS Wonen naam: functie: Woningstichting Ons Doel naam: functie: namens de betrokken reclasseringsinstellingen: GGZ Reclassering Parnassia naam: functie:

26 Reclassering Leger des Heils naam: functie: Stichting Reclassering Nederland naam: functie: namens de betrokken zorginstellingen: GGD Zuid-Holland Noord naam: functie: Parnassia Verslavingszorg naam: functie: Stichting De Binnenvest naam: functie: Stichting Exodus Leiden naam: functie: Stichting Maatschappelijke Dienstverlening Midden-Holland naam: functie: stichting Rivierduinen naam: functie:

27 + logo's OM, Politie en Reclassering Concept convenant over de gegevensuitwisseling tussen partijen betrokken bij de aanpak van volwassen veelplegers in de gemeente Leiden Partijen Gemeente Leiden, vertegenwoordigd door Openbaar Ministerie Arrondissementsparket Leiden, vertegenwoordigd door Politie Hollands Midden, vertegenwoordigd door GGZ reclassering Parnassia, vertegenwoordigd door Stichting Reclassering Nederland, vertegenwoordigd door verder gezamenlijk te noemen "Partijen". Nemen het volgende in aanmerking Partijen zijn allen betrokken bij het criminaliteitspreventiebeleid in de gemeente Leiden. Partijen streven ernaar de werkzaamheden van de organisaties betrokken bij criminaliteitspreventie in gemeente Leiden op efficiënte en effectieve wijze op elkaar aan te laten sluiten. Daarvoor is het nodig en gewenst onderling gegevens uit te wisselen. De gegevensuitwisseling beperkt zich tot volwassen veelplegers en meerderjarig geworden jeugdige veelplegers, waarbij uitgegaan wordt van de volgende (landelijke) definities: Landelijke definities: De algemene landelijke omschrijving van veelplegers is: personen die veelvuldig strafbare feiten plegen, die volharden in hun criminele gedrag en die daardoor stelselmatig met de politie in aanraking komen. Daarbij wordt onderscheid gemaakt tussen: jeugdige meerpleger: een jongere in de leeftijd van 12 t/m 17 jaar die in het gehele criminele verleden 2 tot en met 5 processen-verbaal tegen zich zag opgemaakt, waarvan tenminste 1 in het peiljaar; jeugdige veelpleger: een jongere in de leeftijd van 12 t/m 17 jaar die in het gehele criminele verleden meer dan 5 processen-verbaal tegen zich zag opgemaakt, waarvan tenminste 1 in het peiljaar; harde-kernjongere: een jongere in de leeftijd van 12 t/m 24 jaar, die in het peiljaar twee zware delicten heeft gepleegd en bovendien in de jaren daarvoor drie antecedenten heeft én een jongere die in het peiljaar tenminste drie zware delicten heeft gepleegd. in het arrondissement Den Haag wordt de volgende (ruimere) definitie aangehouden: jeugdige veelpleger: een jongere in de leeftijd van 12 t/m 17 jaar die in het gehele criminele verleden 3 of meer processen-verbaal tegen zich zag opgemaakt, waarvan tenminste 1 in het peiljaar en 2 of meer parketnummers heeft. meerpleger: een persoon van 18 jaar of ouder die in het gehele criminele verleden 2 tot en met 10 processen-verbaal tegen zich zag opgemaakt, waarvan tenminste 1 in het peiljaar; veelpleger: een persoon van 18 jaar of ouder die in het gehele criminele verleden meer dan 10 processen-verbaal tegen zich zag opgemaakt, waarvan tenminste 1 in het peiljaar; zeer actieve veelpleger: een persoon van 18 jaar of ouder die in een periode van 5 jaar (waarvan het peiljaar het laatste jaar vormt) meer dan 10 processen-verbaal tegen zich zag opgemaakt, waarvan tenminste 1 in het peiljaar; stelselmatige dader: een zeer actieve veelpleger die verdacht wordt van een misdrijf waarvoor voorlopige hechtenis is toegelaten, die in de 5 jaren voorafgaand aan het gepleegde feit ten minste drie maal wegens een misdrijf onherroepelijk is veroordeeld tot een vrijheidsbenemende of vrijheidsbeperkende straf of maatregel dan wel een taakstraf, die ook ten uitvoer zijn gelegd.