Afwezig zijn de heren Buijsse (PvdA), mevrouw Hogervorst (GL) en de heer Vergeer (SP).

Transcriptie

1 GEMEENTERAAD VAN LEIDEN (22 mei 2001) Verslag van de vergadering gehouden op dinsdag 22 mei 2001 Aanvang uur VOORZITTER: J.K.T. POSTMA, burgemeester SECRETARIS: P.I.M. van den Wijngaart, gemeentesecretaris Aanwezig zijn 36 leden, te weten de heren Van As (CU/SGP), Barendse (GL), mevrouw Van den Berg (PvdA), de heren Van den Bosch (GL), Bleijie (CDA), Van den Brink (VVD), Buijing (PvdA) (wethouder), Cengiz (GL), Van Dam (SP), Day (SP), Van Dijk (CDA), El Houari (PvdA), Geertsema (VVD), mevrouw Van Gruting (VVD), de heren Van Hees (GL), Hermans (VVD), mevrouw Hesselink (PvdA), de heer Hillebrand (PvdA) (wethouder), mevrouw De Jonge-Doelman (CDA), de heren De Lange (VVD), Laurier (GL) (wethouder), mevrouw Michiels van Kessenich (CDA), de heren Pechtold (D66) (wethouder), Peper (Leefbaar Leiden), De Rooij (VVD), Van der Sande (VVD) (wethouder), mevrouw Schultz van Haegen-Maas Geesteranus (VVD) (wethouder), de heren Sloos (Leefbaar Leiden), Snelders (D66), mevrouw Sorgdrager (D66), de heer Van der Veen (PvdA), mevrouw Vlasveld (LWG/De Groenen), de heren Vos (VVD), Welling (D66), Wijfje (PvdA) en mevrouw Zschüschen. Afwezig zijn de heren Buijsse (PvdA), mevrouw Hogervorst (GL) en de heer Vergeer (SP). De VOORZITTER opent de vergadering. 01. Actualiteit * Obstakels op parkeerplaatsen De heer SLOOS heeft geconstateerd dat op een aantal parkeerplaatsen op de openbare weg in Leiden (Havenkade bijvoorbeeld) obstakels liggen of staan, zoals een boot of een surfplank, waardoor deze parkeerplaatsen niet benut kunnen worden door automobilisten. Van ambtelijke zijde is hem gezegd dat het ontbreekt aan capaciteit om door middel van bestuursdwang deze obstakels weg te halen en dat er geen prioriteit aan wordt gegeven. Is dit soms een alternatief voor het parkeerrestrictiebeleid? Wethouder SCHULTZ VAN HAEGEN bevestigt dat het tot het gemeentelijk beleid behoort oneigenlijk gebruik van openbare parkeerplaatsen tegen te gaan. Hieraan wordt aandacht geschonken, maar een onmiddellijk optreden is niet altijd mogelijk. Het betreft een andersoortige handhaving, die ook een andere bekostiging kent, dan de parkeerhandhaving in restrictiegebieden. Zij zal nagaan of en, zo ja, in hoeverre er sprake is van tekortkomingen in het obstakelvrij houden van parkeerplaatsen. * Voorgenomen pact veen-weidegebied Mevrouw VLASVELD refereert aan een bericht in het Leidsch Dagblad over een voorstel van het CDA te Zoeterwoude om een pact voor het veen-weidegebied op te stellen in samenwerking met buurgemeenten. Zo'n initiatief kan voorkomen dat het Groene Hart wordt volgebouwd. Wat vindt het college van dit initiatief? Wethouder HILLEBRAND hecht veel belang aan het Groene Hart, maar kent het pact niet. Er is nog geen contact over geweest vanuit buurgemeenten. Hij gaat ervan uit dat bij een eventueel overleg erover ook Leiden wordt uitgenodigd. * Uitspraken imam over homoseksualiteit

2 (22 mei 2001) De heer VAN DEN BOSCH vraagt de heer Van As wat de Leidse afdelingen van ChristenUnie en SGP ervan vinden dat de SGP de recente uitspraken van de imam te Rotterdam over homoseksualiteit inhoudelijk heeft onderschreven. De heer VAN AS acht het een unicum om als raadslid een vraag bij het agendapunt actualiteit te beantwoorden. Hij kent de inhoud van de betreffende opmerkingen van de SGP niet en laat deze voor rekening van de landelijke SGP; lokaal speelt dit thema binnen zijn afdeling geen grote rol. Zelf deelt hij de mening van de imam niet. De heer DE LANGE vindt dat het geen traditie mag worden dat fracties elkaar gaan bevragen bij het agendapunt actualiteit. De VOORZITTER constateert dat het reglement van orde zich niet verzet tegen de vraagstelling. * Inning vrijwillige schoolbijdrage De heer VAN DAM heeft in de krant gelezen dat het ROC een vrijwillige bijdrage verplicht heeft gesteld en deze zelfs laat innen door een deurwaarder, hetgeen blijkens jurisprudentie niet mag. Bovendien zouden de gelden niet besteed worden aan datgene waar een vrijwillige bijdrage in de regel voor bestemd is - uitstapjes en dergelijke - maar aan extra leerkrachten, computers en verzekeringen, zaken die op het terrein van het rijk liggen. Onderneemt de wethouder actie in dezen? Ook de landelijke SP heeft zich over de zaak gebogen. Wethouder BUIJING weet er tot zijn spijt niet méér over dan wat zojuist door de heer Van Dam is aangehaald. Hij heeft er navraag naar laten doen en hoopt daar spoedig antwoord op te ontvangen, waarna hij de raad nader zal informeren. 02. Mededelingen - Overeenkomstig het voorstel van BenW wordt besloten (nr. 1). 03. Ingekomen stukken Mevrouw VLASVELD merkt op dat de ingekomen stukken laat ter inzage zijn gelegd, waardoor zij deze niet heeft kunnen lezen. Het probleem is geconstateerd in het fractievoorzittersoverleg. De oplossing die zij zich voorstelt, is dat haar van alle ingekomen stukken een kopie wordt toegezonden en vervolgens ook van de antwoorden van het college. De VOORZITTER acht het niet mogelijk op dit moment een andere procedure vast te stellen voor de behandeling van de ingekomen stukken. De heer GEERTSEMA verzoekt de CD die is meegezonden met de brief van de Fietsersbond inzake activiteiten in jubileumjaar 2000 (punt 2), onder de raadsleden te doen circuleren. Wethouder HILLEBRAND antwoordt dat de CD bestemd is voor het raadslid dat zich in het afgelopen jaar het meest heeft ingezet voor fietsers. Hij zal in de commissie ROWV, bij de rondvraag, de vraag aan de orde stellen welke aanwijzingsprocedure daarbij gevolgd dient te worden. De heer VAN AS verzoekt het antwoord op de brief van de Inspraakcommissie inzake procedure evenementenbeleid (punt 20) te agenderen in de commissie MSCG. Wethouder PECHTOLD zegt dit toe. De heer WIJFJE ziet de brief van de bewonersorganisaties inzake programma van eisen WOP (punt 23) als een amendement op de statuten voor de betreffende stuurgroep. Hij stelt voor dat deze brief niet slechts voor kennisgeving wordt aangenomen, maar behandeld wordt door het college waarna het antwoord ter kennis wordt gebracht van de commissies WSW en ROWV. Wethouder LAURIER gaat hiermee akkoord. - Overeenkomstig de voorstellen van BenW wordt besloten (punten 1 t/m 28)

3 met inachtneming van de gedane toezeggingen (22 mei 2001) 04. Vaststelling besluitenlijsten van 27 maart/2 april 2001 en 24 april Deze besluitenlijsten worden vastgesteld. 05. Voorstel wijziging Verordening op de speelautomaten ( ) De heer VAN AS heeft erover nagedacht wat de mogelijkheden zijn om als Leiden, na de wetswijziging, op dit onderwerp de eigen beleidslijn te volgen. Hij heeft evenwel begrepen dat daar geen mogelijkheden voor zijn. Het stemt hem droef dat het Leidse antiverslavingsbeleid nu door het rijk wordt doorkruist; het is dan ook met droefheid dat hij met dit raadsvoorstel moet instemmen. De heer SLOOS sluit zich bij de woorden van de heer Van As aan. Het is jammer dat het rijk het nu zo gaat regelen, terwijl Leiden een bijzonder goede regeling had. Het rijk zou eens wat beter naar de Leidse aanpak moeten kijken alvorens zelf een uitspraak te doen. - Het voorstel wordt zonder stemming aangenomen. 07. Voorbereidingsbesluit locatie Hallengebied (GeVulei-terrein e.o.) ( ) 09. Beschikbaar stellen gelden 2001 t.b.v. diverse projecten Milieudienst West-Holland ( ) 10. Aankoop Lange Scheistraat 7 7a ( ) 11. Verplaatsing benzinestation noordzijde Plesmanlaan naar locatie hoek Plesmanlaan-Ehrenfestweg ( ) - Deze voorstellen worden zonder beraadslaging en zonder stemming aangenomen. 08. Vaststelling Economisch Beleidsplan Leiden ( ) Ingediend is: - amendement A1/ van mevrouw Vlasveld. (zie bijlage bij dit verslag) Mevrouw VLASVELD, verwijzende naar het gestelde achter het eerste gedachtestreepje in het ontwerpbesluit over de verdere ontwikkeling van de life science-sector, constateert dat zaken als het Bioscience-park en het life science-gebeuren een belangrijk onderdeel vormen van dit economisch beleidsplan. De behandeling in de commissie EGTP gaf haar evenwel de indruk dat een meerderheid van de raad er twijfels over heeft of Leiden zich wel op deze wijze dient te profileren als kennisstad. Het is haar voorstel dit onderdeel van het ontwerpbesluit naar achteren te verplaatsen en er een passage aan toe te voegen, aangevende dat een pas op de plaats wordt gemaakt als het gaat om het afgeven van vergunningen voor activiteiten op het gebied van genetische modificatie of manipulatie, en dat de uitkomst van het landelijke debat in dezen, onder leiding van Jan Terlouw, wordt afgewacht. Hiertoe strekt het ingediende amendement A1. Van spreeksters opvattingen in dezen is door het Leidsch Dagblad goed verslag gedaan. Zij vindt dat door zich in het beleid zo te richten op het Bioscience-park en het life science-gebeuren de kaarten te veel gezet worden op één grote industrie waar veel werkgelegenheid van wordt verwacht.

4 (22 mei 2001) Het betreft echter werkgelegenheid die niet aansluit op de Leidse arbeidsmarkt, zodat er werknemers van elders zullen moeten komen. Voorts blijkt het gebied van het Bioscience-park nu al te gevaarlijk om er een kinderdagverblijf te vestigen. Vandaag meldde de krant dat Engelse onderzoekers verwachten, dat er over tien jaar genetisch gemanipuleerd vlees in de winkels zal liggen, maar zelf heeft zij daar twijfels over. Zij ziet het vooralsnog als een onverantwoord streven naar nieuwe producten, voortkomend uit winstbejag. De heer VAN HEES memoreert dat in de commissievergadering uitgebreid over het economisch beleidsplan gesproken is. Nu wil hij slechts op twee punten van het voorliggende besluit ingaan: het benadrukken van de ontwikkeling van de life science-sector en het uitbreiden van bedrijfsterreinen en kantoorlocaties. Zijn fractie ziet liever dat Leiden zich profileert als kennisstad dan als centrum van ontwikkeling van life science. Een aantal leden van de commissie werken momenteel aan het voorbereiden van een discussie hierover. Wanneer hij de activiteiten op de Leeuwenhoek beziet, constateert hij dat niet alle activiteiten te maken hebben met modificatie. Er wordt op een breed terrein gewerkt en zijn fractie heeft behoefte aan een meetlat waarmee de bedrijven die zich in Leiden willen vestigen, beoordeeld kunnen worden. Wellicht kunnen uit de landelijke discussie over biotechnologie, die momenteel wordt gevoerd, gegevens geput worden voor die te ontwikkelen maatstaven. Wat de uitbreiding van bedrijventerrein en kantoorlocaties aangaat merkt hij het volgende op. In de nota wordt gesproken over het aanleggen van een ijzeren voorraad die een omvang zou moeten hebben van driemaal de jaarlijkse uitgifte aan bedrijventerreinen en kantoorlocaties. Deze norm deed in de jaren zestig wellicht opgeld, maar toen was er sprake van een aanzienlijke economische groei. Bovendien was destijds geen sprake van schaarste aan terreinen zoals nu het geval is. Daarom is zijn fractie van mening dat dit besluitpunt gewijzigd moet worden. Het gaat niet zozeer om het te allen tijde kunnen garanderen van voldoende bedrijventerreinen en kantoorlocaties als wel om het vaststellen van de noodzakelijke uitbreiding. Hiertoe dient onderzocht te worden hoe de bestaande locaties op een efficiëntere manier gebruikt kunnen worden. Een stimulans geven aan het dubbelgebruik van grond zou hieraan kunnen bijdragen. Als voorbeeld noemt hij nieuwe bedrijven die voor eigen parkeervoorzieningen moeten zorgen en dit doen door de begane grond van het gebouw in te richten als parkeerplaats. Vandaag de dag neemt het parttime werken toe, en ook het telewerken, als gevolg van het mobiliteitsprobleem. Door deze ontwikkelingen is het ook mogelijk om efficiënter gebruik te maken van de bestaande bedrijventerreinen en kantoorlocaties en is het niet nodig om een ijzeren voorraad aan te houden. Want dit zou een zelfvervullende profetie in de hand werken: de voorraad ligt er, er kan op worden ingetekend. Er moet echter druk op de ketel worden gezet om efficiënt gebruik van bedrijventerreinen en kantoorlocaties af te dwingen. Daarover ziet zijn fractie graag een uitspraak van de wethouder tegemoet, en afhankelijk van hoe die uitspraak zal luiden, zal zijn fractie wel of niet een motie indienen. De heer SLOOS zegt dat zijn fractie van mening is dat Leiden-toerisme en Leiden-kennisstad voorop moeten staan als het gaat over economie in de stad. Wat de life science-sector aangaat is hij van mening dat er in Nederland voldoende onderzoek wordt gedaan naar het hoe en waarom en wat wel mag en wat niet mag. Leiden hoeft het life science-onderzoek niet tegen te houden door hier lange discussies over te houden. In Leiden schijnt de ontwikkeling van een medicijn tegen aids in een vergevorderd stadium te zijn en zijn fractie voelt er niet voor om hierin vertraging aan te brengen. Dit geldt ook voor de onderzoeken naar spierziektes. Medicijnen hiertegen ziet hij liever vandaag dan morgen beschikbaar. De door de

5 (22 mei 2001) fracties van LWG/De Groenen en GroenLinks voorgestelde handelwijze lijkt een vertraging in deze ontwikkelingen tot gevolg te hebben. De heer VAN HEES merkt op dat hij niet heeft gezegd een pas op de plaats te willen maken. Zijn fractie heeft behoefte aan een criterium aan de hand waarvan bedrijven die zich in Leiden willen vestigen, kunnen worden beoordeeld. De heer SLOOS antwoordt dat hij in dat geval wil zeggen: niet te lang zeuren. Er is voldoende toezicht vanuit Den Haag op de ontwikkelingen in life science. Aan de universiteit van Leiden zijn mensen die prima weten wat er daar gebeurt. Pillen tegen ernstige ziektes dulden geen uitstel en wat dat betreft heeft het life science-park de zegen van zijn fractie. Hij spreekt zijn waardering uit voor hetgeen de wethouder bereikt heeft tot nu toe op dit terrein en vindt dat zij op deze weg verder moet gaan. Verder is zijn fractie van mening dat er binnen het economisch beleid meer aandacht dient te komen voor het toerisme, omdat daar nu juist veel arbeidsplaatsen geschapen kunnen worden. De heer BLEIJIE zegt dat hij hier niet veel wil toevoegen aan hetgeen hij in de commissie al naar voren heeft gebracht. Nu maakt de raad zich op om een zestal raadsconferenties over de toekomst van Leiden te houden. Bij de voorbereiding van de behandeling van dit economisch plan is hij nog eens een keer in zijn boekenkast gaan kijken. Hij is in een vorig leven ook raadslid geweest, maar heeft in 1987 het overgrote deel van de papieren die je nu eenmaal verzamelt als raadslid weggegooid. Er zijn echter twee stukken die hij heeft behouden, en daar wil hij vanavond graag iets over zeggen. De titel van het ene stuk is 'Bouwstenen voor een economisch beleidsplan'. Het andere stuk is het ontwerp economisch beleidsplan uit Er is momenteel dus sprake van een historisch moment, want 20 jaar na dato spreekt de raad wederom over het economisch beleidsplan. In 1974 trad de nieuwe wethouder economische zaken de heer Van Aken aan. Deze was van mening dat de stafafdelingen ESS, wat stond voor economie, statistiek en sociografie, alle drie afdelingen bemand door een redelijk hoge ambtenaar, eigenlijk te weinig was. Er moest een directie economische zaken komen. Het tweede historische moment vond plaats in ongeveer Toen kwamen de heren Floor en Verschoor - beiden zijn ook de auteurs van deze stukken - binnen de gemeente. Hijzelf zat toen in de oppositie, aangevoerd door de VVD en het CDA. De oppositie heeft de heer Van Aken regelmatig bestookt met wensen om tot een economisch beleidsplan te komen. Nu was er directie economische zaken was, moest er ook een beleidsplan komen. Dat heeft zelfs geleid tot een fenomeen, te weten een motie van treurnis. Die werd ingediend in in 1978 waren de verkiezingen - omdat de heer Van Aken bij de begroting nog niet met een economisch beleidsplan gekomen was. In 1978 heeft de heer Van Aken de raad verlaten en werd opgevolgd door mevrouw Fase. In november 1980 kwam het economisch beleidsplan uit en dit ging in 1981 de inspraak in. En deze inspraakperiode heeft ruim anderhalf jaar geduurd. De heer Brandenburg wist hem te vertellen dat op 22 maart 1982 het raadsbesluit werd vastgesteld, vlak voor de verkiezingen. Als je dat besluit naast het eerste hoofdstuk van het nu voorliggende besluit legt, blijken er opvallend veel overeenkomsten te zijn. Destijds maakte men zich al zorgen om de structuur van de werkgelegenheid. Met name de pendel was toen een zorg. Eén van de activiteiten was toen dan ook om de uitgaande pendel te verminderen. Verder werd een uitvoerige beschouwing gegeven over de Leidse arbeidsmarkt, het productiemilieu waaronder bedrijventerreinen en bedrijfshuisvesting. Een toen voor die tijd zeer actueel onderwerp was de stadsvernieuwing, waarmee wethouder Waal destijds

6 (22 mei 2001) zeer actief was. Opvallend is dat men toen van mening was dat er te veel winkels waren. Er diende gestreefd te worden naar verdichting en verkleining. Het fenomeen kernwinkelapparaat deed zijn intrede. Het besluit eindigde met een aantal maatregelen waarvan hij er toch een paar wil noemen omdat men daar vandaag de dag nog mee bezig is. Maatregel was het instellen van een contact- en meldingsadres voor het bedrijfsleven. Nu heet dat een loket, toen was het een meldingsadres. Men heeft er dus twintig jaar over gedaan om dat te realiseren. Een andere maatregel was het scheppen van minimaal tien hectaren bruto bedrijventerrein, wat voor die tijd een flinke hoeveelheid was. Een derde maatregel was het met spoed ontwikkelen en uitvoeren van de eerste fase bebouwing Schuttersveld. Dat is inmiddels gerealiseerd, ook een tweede en derde fase. Het ging toen om zegge en schrijven 57 tot 75 duizend vierkanten meter bruto vloeroppervlak kantoorruimte. Een andere maatregel die het vermelden waard is, is het oprichten van een industrieschap en herstructurering van het kernwinkelapparaat door concentratie en verdichting. Er werd toen voor het eerst gesproken over een parkeergarage. In 1981 had Leiden nog geen enkele parkeergarage. De suggesties alleen al: Beestenmarkt, ondergronds, nooit gerealiseerd. Lange Gracht, Digros, gerealiseerd, maar tegen de wens van de gemeente in. En last but not least de Lammermarkt. Waar heeft hij dat meer gehoord? Dan is er nog een punt dat aansluit bij de motie die hij destijds heeft ingediend: elke wijk of buurt krijgt een voorzieningsniveau met betrekking tot winkelgebieden dat qua omvang en samenstelling is afgestemd op de bevolking van die wijk of buurt. Het ontwikkelen van buurtwinkels was toen een zorg, en is nu nog steeds een zorg. Hij spreekt de hoop uit dat dit bij het uitvoeren van de motie die zijn fractie nu bij de begroting heeft ingediend, kan worden geconcretiseerd. Dit was een historische beschouwing over twintig jaar. Hij zou nog graag zeker weten of het inderdaad vijfentwintig jaar geleden is dat directie economische zaken is ontstaan. Mevrouw VLASVELD zegt dat zij veel geleerd heeft van de heer Bleijie, onder andere dat in 1980 het beleidsplan de inspraak inging. Misschien is het een goed idee om dat nu ook te doen. De heer BLEIJIE antwoordt dat de wethouder in de commissie ook heeft toegezegd dat dit beleidsplan de inspraak ingaat. De heer DAY zegt dat het beleidsplan uitvoerig in de commissie is besproken en dat hij zich daarom hier zal beperken tot een paar opmerkingen. Hij kan zich vinden in de punten die de fractie van GroenLinks naar voren heeft gebracht. Ook zijn fractie heeft gewezen op het feit dat in het beleidsplan het accent te veel ligt op life science. Het lijkt wel of dit aspect voor Leiden bepalend is. In de commissie heeft hij er al op gewezen dat in het MOP een behoorlijke nadruk is gelegd op de buurteconomie, terwijl dit in dit economisch beleidsplan nauwelijks is terug te vinden. Zijn fractie is op zich niet tegen het profileren van Leiden als kennisstad. Hij kan voor een heel stuk meegaan in de voorbeelden die de fractie van Leefbaar Leiden naar voren bracht. Waar ernstige ziektes en levensbedreigende situaties spelen, kan life science inderdaad heel belangrijk zijn. Dit wil echter niet zeggen dat genetische manipulatie zonder meer kan worden toegestaan. De gemeente dient wel degelijk nauwlettend in de gaten te houden wat voor soort bedrijven er in het life science-park komen en welke activiteiten worden ontwikkeld. De heer SLOOS vraagt of de heer Day de indruk heeft dat in Nederland op dit gebied dingen gebeuren die niet door de beugel kunnen en waar de overheid tegen moet optreden.

7 (22 mei 2001) De heer DAY antwoordt dat deze vraag wel erg algemeen gesteld is. Hij denkt dat er heel veel gebeurt wat niet door de beugel kan. Hij kan daar nu niet direct een voorbeeld van geven, maar het komt toch regelmatig voor dat achteraf gecorrigeerd moet worden. De heer SLOOS vraagt of hij het goed begrijpt dat de heer Day de zaak niet vertrouwt. De heer DAY antwoordt bevestigend. Met name op het gebied van manipulatie van dieren en planten gebeuren er genoeg dingen waar men op tijd bij moet zijn om niet achteraf verrast te worden door iets wat men eigenlijk niet wil. De heer SLOOS constateert dat het dus niet zo is dat de heer Day niet wil dat er onderzoek wordt gedaan. De heer DAY antwoordt dat dit inderdaad zeker niet het geval is. Mevrouw VLASVELD vraagt of de heer Day het beleidsplan zal ondersteunen ook al zijn er nog geen criteria voor de onderzoeken vastgesteld. De heer DAY antwoordt dat zijn fractie een tegenstander is van een te groot accent leggen op life science en bio science. Uit de cijfers die in het plan worden genoemd, kan worden afgeleid dat het college ook wil streven naar werkgelegenheid voor lager geschoolden. Als het college denkt aan 30% universitair of HBO-geschoolden, 40% middelbaargeschoolden en 30% lager geschoolden, zou dat inderdaad kunnen betekenen dat er ook bij het college sprake is van een verschuiving in het denken over de economische ontwikkeling. Mevrouw VLASVELD vraagt of de heer Day behalve percentages ook concrete cijfers kan noemen. De heer DAY antwoordt dat op dit gebied percentages duidelijker zijn dan concrete cijfers. In de commissie heeft zijn fractie erop gewezen dat de historische aantrekkelijkheid van Leiden veel meer accent moet krijgen. Er dient meer ingezet te worden op kwalitatief hoogwaardig toerisme, dus niet alleen op dagjesmensen. Zijn fractie is ook van mening dat niet alleen in het beleidsplan, maar in het hele economisch gebeuren in Leiden veel meer aandacht moet worden besteed aan de kleine winkelbedrijven. De heer VAN DER VEEN zegt dat zijn fractie het economisch beleidsplan een goed plan vindt. Het geeft een prima analyse van een aantal zaken die in ieder geval van belang zijn om tot een goed beleid te komen. Het heeft een duidelijke relatie met het MOP en het heeft een regionale inbedding, wat ook van belang is. Dit plan is opgesteld voordat het regionale economische beleidsplan verscheen. Hij vraagt zich af of er in het Leidse plan nog aanpassingen zullen plaatsvinden naar aanleiding van dat regionale beleidsplan. Of had de wethouder zo'n vooruitziende blik dat allerlei zaken die daarin staan, ook al in dit plan zijn verwerkt? Van belang voor de toekomst van de regio en voor de stad Leiden is wat de Duin- en Bollenstreek gaat doen. Heeft de wethouder al een idee wanneer er op dat gebied iets meer duidelijk gaat worden? In de commissie zijn veel dingen ter sprake gekomen, onder andere dat in dit beleidsplan toch behoorlijk de nadruk is komen te liggen op de programmalijn 'Kennisstad', met als belangrijk kernthema de life science. De wethouder heeft de verzekering gegeven dat andere aandachtsgebieden, die ook in deze nota genoemd zijn, zoals buurteconomie en detailhandel maar ook

8 (22 mei 2001) de historische binnenstad, in andere nota's nadrukkelijker uitgewerkt zullen worden. Gedeeltelijke is dat al gebeurd in reeds verschenen nota's. Al met al is spreker van mening dat er een voldoende evenwichtig plan voorligt. Wat life science aangaat, denkt hij dat er sprake is van een versterking van bestaand beleid. Zijn fractie heeft niet zozeer de vrees dat het thema life science al te zeer de nadruk zal krijgen, omdat het toch deel zal blijven uitmaken van het geheel van kennis. Anderzijds heeft Leiden op dit gebied een naam opgebouwd en denkt hij dat het goed is om die naam te behouden. Zijn fractie ziet met belangstelling de nadere uitwerkingen tegemoet die in dit plan worden aangekondigd. De heer VAN AS memoreert dat bij de bespreking van het voorliggende economisch beleidsplan in de commissie EGTP de relatie is gelegd met het ruimtelijk economisch beleidsplan van de Leidse regio. Dit ruimtelijk economisch beleidsplan zal verder niet in de raad worden besproken, terwijl het wel zaken zal bevatten die aan het Leidse plan raken. Zo heeft de uitbreiding van beleidscapaciteit die nu aan de orde is, betekenis voor het toekomstig beleid in het kader van het ruimtelijk economisch beleidsplan voor de Leidse regio. Het ene plan dient derhalve in het verlengde van het andere te worden gezien en vanuit dit gezichtspunt heeft hij bezwaren tegen de gang van zaken. Op zichzelf beschouwd zou hij uitvoering van het Leidse economisch beleidsplan kunnen aanvaarden, maar zijn vraag betreft de toekomstgerichtheid en de ambities van het Leidse college, zoals een en ander in het SLR-plan naar voren komt. Daarbij is er zijns inziens geen evenwichtige verdeling gevonden tussen enerzijds economische belangen en anderzijds overige belangen, bijvoorbeeld ruimtelijke belangen. Ook een brede afweging ten aanzien van de mogelijkheden van de arbeidsmarkt ontbreekt. Er is voorts geen rekening gehouden met de toekomstige druk op de woningmarkt en met de bevolkingsdruk in de regio als gevolg van al deze plannen. Hij plaatst met name vraagtekens bij de ambities op de oostflank van Leiden, rond de A4 en de spoorlijn naar Alphen a/d Rijn. Leiden lijkt hier opnieuw te veel te willen en geen keuzes te willen maken. Nu alleen dit Leidse economisch beleidsplan voorligt, zal de afweging die spreker moet maken er waarschijnlijk toe leiden dat hij tegen het voorstel zal stemmen. Daarbij gaat het meer om het afgeven van een signaal dan dat sprake is van een inhoudelijk afwijzen van het economisch beleidsplan van Leiden; een signaal dat hij de ambities voor de langere termijn niet deelt, omdat hij de keuzes daarin niet herkent en de integraliteit, de afweging met andere beleidsterreinen, mist. De heer DE LANGE vindt dat de heer Bleijie duidelijk heeft gemaakt dat het na twintig jaar nodig is om weer een economisch plan te hebben; de noodzaak om tot herijking te komen op een aantal punten is genoegzaam aangegeven. Het gaat bij dit plan overigens om een uitwerking van zaken die voor een deel al gaande zijn. Het is goed om structureel aandacht te besteden aan het economisch beleid in Leiden en daar nu op deze manier vorm aan te geven en er de beoogde middelen voor uit te trekken. Het heeft spreker gestoord dat in de discussie over het voorliggende economisch beleidsplan, ook in de commissie, de bio- en life sciences een veel grotere plaats krijgen dan deze in de voorstellen zelf innemen. Er dient voor gewaakt te worden dat hierbij aan mythevorming wordt gedaan en de reële proporties uit het oog worden verloren. Hij heeft de indruk dat de SP dat doet. Leiden is bezig zich een unieke positie te creëren uit hoofde van de in het verleden reeds gelegde band tussen enerzijds de voorhanden universitaire kennis en anderzijds de inrichting van een Bioscience-park.

9 (22 mei 2001) Daarbij wordt het maatschappelijk verantwoord ondernemerschap niet uit het oog verloren; de sector is daar zelf actief mee bezig. De VVD-fractie vindt het een goede zaak dat daarnaast het maatschappelijk debat wordt gevoerd, ook landelijk, maar daarop heeft Leiden zelf niet veel invloed. Het is beter de ontwikkelingen op het gebied van bio- en life sciences van dichtbij te volgen en te begeleiden dan zich ervoor af te sluiten. Het vormt een onderdeel van het cluster kennis, maar het is wel degelijk een onderscheidende factor. Bij het 'verkopen' van de stad zal men zich op bepaalde punten moeten durven onderscheiden en dan moet je niet het hoofd in het zand steken voor deze zaken. Mevrouw VLASVELD meent dat de heer De Lange, vooruitlopende op de uitkomst van de landelijke discussie onder leiding van Jan Terlouw, niet kan weten of er voldoende draagvlak is in Leiden voor een economische ontwikkeling op het terrein van de bio- en life sciences. In Europa zijn er moratoria ten aanzien van genetischemanipulatietechnieken. Leiden kan daarbij toch een pas op de plaats maken? Er zijn nog geen criteria voor de beoordeling van deze zaken. De heer DE LANGE zegt dat zijn fractie niet kiest voor een pas op de plaats naar aanleiding van de landelijke discussie over het onderwerp. Het komt hem voor dat mevrouw Vlasveld haar standpunt al heeft vastgesteld en de ontwikkelingen eenvoudigweg afwijst. Daar dient zij dan openlijk voor uit te komen. Mevrouw VLASVELD herhaalt dat zij bezwaren en ernstige twijfels heeft. Er is niet voor niets een landelijke discussie over dit onderwerp en die wil zij afwachten. Er dient een weloverwogen besluit te worden genomen, waarbij Leiden zich niet als proefkonijn laat gebruiken en toelaat dat ondertussen een bedrijventerrein wordt ingericht dat te gevaarlijk is om er een kinderdagverblijf te huisvesten. De heer DE LANGE moet helaas constateren dat mevrouw Vlasveld in de mythe is gaan geloven. Op het punt van de uitbreiding van bedrijventerreinen wordt in de nota betreffende het beleidsplan gesproken over een ijzeren voorraad, maar in het ontwerpbesluit staat: "de ontwikkeling van voldoende bedrijventerrein en kantoorlocaties om de ambities waar te maken". Dat is een formulering die beter aansluit bij de wens voldoende bedrijventerreinen te hebben om de economische ambities voor Leiden waar te maken. Spreker is het eens met de heer Van Hees dat er allerlei ontwikkelingen gaande zijn waardoor op een andere manier naar bedrijventerreinen kan worden gekeken dan twintig jaar geleden. Daarbij dient echter in acht te worden genomen dat een zekere speling vereist is om de groei te kunnen realiseren. Uit de cijfers blijkt dat er slechts een speling is van een jaar in de totale hoeveelheid bedrijventerreinen en dat is een marge die aan de krappe kant is. De ijzeren voorraad is nu wel wat stellig geformuleerd en daar zit ruimte in, maar het gaat niet aan een zodanige beperking en verkrapping aan te brengen dat er geen groei meer mogelijk is. Aan de ambities om zich als Leiden en Leidse regio verder te ontwikkelen op het terrein van de kenniseconomie en het toerisme dient recht te worden gedaan. Wethouder SCHULTZ VAN HAEGEN merkt op dat dit college bij zijn aantreden sprak van continuïteit en nieuw elan. Luisterend naar de historische beschouwing van de heer Bleijie constateert zij dat de continuïteit een feit is. Zij hoopt dat het elan nu een rol zal gaan spelen. In de discussie over het economisch beleidsplan is er volgens haar soms sprake van verwarring. Het voorliggende plan stelt een verdeling voor van de extra gelden die worden uitgetrokken op economisch gebied. Daarnaast is

10 (22 mei 2001) er het staand beleid en de activiteiten die daarin worden uitgevoerd. Er is veel aandacht gevraagd voor life science, maar ook om een evenwichtig beleid te voeren door het te profileren op de twee speerpunten kenniseconomie en toerisme, waarbij kenniseconomie breder is dan life science. Andere sprekers vreesden voor een mogelijk slecht imago als gevolg van een te sterke identificatie met life science. De fractie van LWG/De Groenen heeft aangegeven dat zij een pas op de plaats zou willen maken met het afgeven voor vergunningen voor genetische modificatie. Dit soort vergunningen wordt echter altijd van rijkswege afgegeven en dit zal na de zomer zeker nog aan de orde komen als life science besproken wordt. Mevrouw VLASVELD merkt op dat het haar fractie niet gaat om het afgeven van vergunningen voor genetische modificatie. Zo is het bezwaar ook niet verwoord in het amendement. Wethouder SCHULTZ VAN HAEGEN antwoordt dat zij dit zo heeft begrepen uit de toelichting van mevrouw Vlasveld. Als mevrouw Vlasveld niet doelde op vergunningen voor genetische modificatie, dan kunnen haar opmerkingen slechts over het afgeven van milieu-vergunningen gaan. Die worden inderdaad door de gemeente afgegeven. Het lijkt spreekster echter niet goed om bedrijven die van het rijk een vergunning hebben verkregen om organismen te modificeren, van gemeentewege een milieuvergunning te onthouden. Daarmee zou zij niet akkoord kunnen gaan. Daarnaast wordt voorgesteld om inhoudelijk te wachten op de discussie die de commissie-terlouw zal gaan voeren. Die commissie organiseert het publieke debat over biotechnologie, maar dat gaat helaas alleen over voeding. Zijzelf heeft in haar commissie altijd het belang benadrukt om bioscience niet alleen te zien als een economische component, maar in een kennisstad ook ruimte te geven voor de discussie hierover in het algemeen. In Leiden richt 99,5 % van de bedrijven die zich bezighouden met biotechnologie zich op de medische ontwikkeling en niet op de voedingsindustrie. Daarom heeft het college de commissie-terlouw verzocht om in een publiek debat ook aandacht te besteden aan de medisch kant van life science en om dat debat plaats te laten vinden in Leiden. Er is een andere commissie die zich bezighoudt met de beoordeling van de regelgeving voor biotechnologie en dat is de commissie-terpstra. Dat is een speciale kamercommissie die hierover een notitie voorbereidt. De verdeling tussen hoogwaardige en laagwaardige werkgelegenheid wordt evenwichtiger naarmate men verder is met research en development en meer naar productie toegaat. In het rapport werd een voorbeeld genoemd, maar er kunnen meer cijfers overlegd worden indien de raad dat wenst. De discussie over de onveiligheid van het life science-park in relatie met een kinderdagverblijf is hier niet ter zake. In de milieu-wetgeving staan richtlijnen volgens welke op bepaalde afstand van bedrijvigheid bepaalde activiteiten niet mogen plaatsvinden. In Leiden wordt een strengere regel gehanteerd dan gemiddeld het geval is, want hier is de minimale afstand in plaats van vijftig honderdvijftig meter. Dat gaat dan om bedrijven die een gastank hebben of op een andere manier zaken hebben opgeslagen die eventueel gevaar zouden kunnen opleveren. Dat in dit geval geen vergunning wordt gegeven voor een kinderdagverblijf heeft niets te maken met life science. De veiligheidseisen voor een kinderdagverblijf zijn hoog. Bij ieder ander bedrijventerrein waar sprake zou zijn van opslag van risicovolle stoffen zou hetzelfde gelden. Spreekster heeft de regionale milieudienst gevraagd of een life science-terrein onveiliger is dan een ander bedrijventerrein. Het antwoord was dat dit zeker niet het geval is. Niettemin is de regelgeving van rijk en gemeente voor laboratoria die zich bezig houden met life science extra streng.

11 (22 mei 2001) Mevrouw VLASVELD zegt dat zij zich niet goed kan voorstellen dat een life science-park veiliger zal zijn dan een kantorenpark of een sportveld. Wethouder SCHULTZ VAN HAEGEN antwoordt dat zij in ieder geval wil voorkomen dat het beeld zou worden gewekt dat een life science-park een extra risico zou opleveren, want dat is niet het geval. De heer SLOOS merkt op dat mevrouw Vlasveld suggereert dat het kinderdagverblijf er niet zou mogen komen omdat er genetisch gemanipuleerd wordt en omdat dit gevaarlijk zou zijn. Hij vraagt of de wethouder van mening is dat mevrouw Vlasveld spoken ziet. Wethouder SCHULTZ VAN HAEGEN antwoordt dat zij heeft getracht duidelijk te maken dat dit inderdaad het geval is. De fractie van GroenLinks heeft aangegeven graag over een meetlat te kunnen beschikken om te bepalen welke bedrijven wel en welke niet tot het park kunnen worden toegelaten. Samen met een aantal commissieleden heeft spreekster een aantal voorbereidende notities geschreven om te kijken welke invloed de raad zou kunnen hebben op het al dan niet toelaten van bedrijven tot het Bioscience-park. Het stuk dat nu in ontwikkeling is, gaat nog wat meer in op regelgeving en de mogelijkheden van de raad om daarin wat te veranderen. Een meetlat ontwikkelen zal wat moeilijk zijn, maar naar alle waarschijnlijkheid zal men er in de discussie wel uit kunnen komen. Waar het vooral om gaat, is dat men ernaar streeft om clusters te maken en binnen het cluster life science wordt dan weer geclusterd richting medische ontwikkeling. Dat is natuurlijk het belangrijkste asset om het imago van Leiden en de universitaire ontwikkeling te versterken. Zonder direct regels te stellen komt men zo toch al gauw op een soort natuurlijke selectie van het type bedrijven. Kortom, de kenniseconomie dient voorop te staan en life science vormt daarvan een onderdeel, waarbij gezorgd dient te worden voor een evenwichtige verhouding. Ten aanzien van het voorhanden zijn van bedrijventerreinen is er een soort gulden regel die zich in algemene zin laat hanteren in relatie tot een bepaalde behoefte aan uitbreiding. In Leiden en de Leidse regio wordt deze regel echter niet toegepast. In het kader van de strategie voor bedrijventerreinen is aangegeven, dat niet op de groeibehoefte als zodanig wordt ingegaan, maar dat wordt gekozen voor een selectieve benadering: selectieve toelating en selectieve uitplaatsing, alsmede een betere benutting van de bestaande terreinen. Op maandag 28 mei 2001 zal in het portefeuillehoudersoverleg economische zaken van de Leidse regio een offerte worden behandeld van een bureau dat dient te inventariseren hoe het is gesteld met de bezetting van de bedrijventerreinen in de regio, welke groeibehoefte de betrokken bedrijven hebben en hoe daar zo goed mogelijk binnen de bestaande voorraad aan kan worden voldaan. Ook het economisch beleidsplan gaat ervan uit dat het niet een kwestie is van het scheppen van nieuwe ruimte om te voldoen aan de vraag, maar dat geprobeerd dient te worden deze vraag binnen de beschikbare ruimte in te passen. Dit is ook de aanpak die in regioverband wordt nagestreefd, zij het dat hier nog de discussie met de Duin- en Bollenstreek over moet worden gevoerd. De Duinen Bollenstreek heeft weliswaar nog geen officieel standpunt ingebracht, maar lijkt te kennen te geven dat haar groei zou moeten plaatsvinden in de Leidse regio. Daarmee kan niet zonder meer worden ingestemd; het is zaak dat de Duin- en Bollenstreek eerst zelf eens naar intensiveringsmogelijkheden kijkt. Het in het beleidsplan aangegeven uitgangspunt van een betere benutting van de bestaande terreinen kan Leiden niet alléén ten uitvoer brengen. Het is dan ook lastig om nu te zeggen hoe Leiden een en ander precies zal

12 (22 mei 2001) aanpakken, want juist de uitwisseling en samenwerking tussen de verschillende gemeenten is belangrijk om zaken te kunnen realiseren. Nu bijvoorbeeld het industrieterrein De Grote Polder heringericht moet worden, zou het kunnen dat bedrijven van daaruit tijdelijk in de Oostvlietpolder worden geplaatst om vervolgens weer teruggeplaatst te worden als die herinrichting voltooid is. Juist de samenwerking met de regiogemeenten is daarbij van groot belang. De eerstvolgende stap is nu om alles in kaart te brengen. Op basis waarvan kunnen dan concrete plannen worden ingediend. Over het toerisme, dat een belangrijk element vormt voor het economisch beleidsplan en meer tot uiting dient te komen, zal volgende week uitgebreid worden gesproken in de raadscommissie. Op basis van het huidige ruimtelijk economisch beleidsplan voor de Leidse regio hoeft Leiden het eigen economisch beleidsplan niet aan te passen: deze plannen sluiten goed op elkaar aan. Indien er in de gesprekken met de Duin- en Bollenstreek evenwel op iets anders wordt uitgekomen - bij de betreffende besluitvorming zal de raad betrokken zijn via zijn vertegenwoordiging in het algemeen bestuur - kan het zijn dat er alsnog een aanpassing moet plaatsvinden. Het ruimtelijk economisch plan voor de Leidse regio wordt niet in deze raad behandeld, maar in het kader van de gemeenschappelijke regeling (SLR). Het is jammer dat de heer Van As, door hier een verbinding te leggen, niet akkoord kan gaan met het economisch plan voor Leiden, want deze plannen dienen los van elkaar te worden gezien. Bij het voorliggende plan gaat het vooral om het krediet voor de extra middelen die zijn uitgetrokken en om een onderbouwing van de beoogde bestemming van de gelden. De raad kan, via zijn vertegenwoordiging in het algemeen bestuur van de Leidse regio, nog invloed uitoefenen op de inhoudelijke invulling van het ruimtelijk economisch beleidsplan, zowel doordat er meningsvormend in de raadscommissie over gesproken wordt, als besluitvormend in het algemeen bestuur. De heer VAN AS wijst erop dat hij zijn bezwaren tegen het ruimtelijk economisch beleidsplan voor de Leidse regio niet tot uitdrukking kan brengen bij de vaststelling daarvan, doch slechts bij de vaststelling in deze raad van het Leidse economisch beleidsplan, omdat hij maar één keer zijn stem kan uitbrengen. Wethouder SCHULTZ VAN HAEGEN heeft begrepen waarom de heer Van As nu dit signaal wil geven. Zij wijst er andermaal op dat deze zaken los van elkaar staan. In het voorliggende voorstel wordt gevraagd om de financiën voor één medewerker voor de regio in het kader van het regionaal economisch beleidsplan. De heer DE LANGE merkt op dat het regionaal economisch plan behandeld wordt in het algemeen bestuur van de SLR. De Leidse gemeenteraad is daarin vertegenwoordigd met een aantal leden en langs die weg kunnen de opvattingen van de fracties worden ingebracht. De heer VAN AS antwoordt dat zijn fractie niet in het algemeen bestuur van de SLR is vertegenwoordigd. De enige plaats waar hij zijn standpunt tot gelding kan brengen, is in de Leidse gemeenteraad. Wethouder SCHULTZ VAN HAEGEN meent dat de discussie in dezen thans voldoende gevoerd is en dat de standpunten van respectievelijk het college en de heer Van As duidelijk zijn. De heer VAN HEES vindt het antwoord van de wethouder op het punt van de ijzeren voorraad aan bedrijventerreinen verhullend. De wethouder

13 (22 mei 2001) refereerde in dezen aan de gulden regel als een soort algemeen uitgangspunt. Zelf heeft hij geprobeerd aan te tonen dat het in Nederland en met name in de Leidse regio niet verstandig is deze gulden regel te hanteren. Bovendien zijn er argumenten die het rechtvaardigen ervan uit te gaan, dat deze regel ook niet meer hóéft te worden gehanteerd. Graag zou hij zien dat Leiden leidend is in het efficiënt gebruik van bedrijventerreinen en dat in het kader van de thematisering van bedrijventerreinen wordt gekeken hoe in de facilitaire sfeer meer samengewerkt kan worden. Zo hoeft niet ieder bedrijf een eigen kantine te hebben. In hoeverre is de wethouder in dat kader bereid de gulden regel te schrappen en daartegenover te stellen een hoog ambitieniveau om tot een intensief gebruik van de bedrijventerreinen en de kantoorlocaties te komen? Wethouder SCHULTZ VAN HAEGEN heeft gezegd dat Leiden de gulden regel zelf niet hanteert, zodat deze ook niet in de nota betreffende het beleidsplan zou behoeven te staan. Het is daar slechts als voorbeeld bedoeld om te laten zien wat er aan groei nodig zou kunnen zijn. Aangegeven is dat Leiden er op een andere manier mee om wil gaan. Een hoog ambitieniveau om tot een intensief gebruik te komen, zal er zeker moeten zijn, want de vraag naar bedrijventerreinen is veel groter dan de ruimte die wordt gerealiseerd. In het kader van de discussie over het provinciaal economisch plan is al aangegeven dat de Leidse regio de enige is die keuzes maakt bij de toelating van bedrijven en zich aldus beperkingen oplegt, terwijl andere regio's voornamelijk denken in termen van uitleg. Het gevolg is overigens dat het betrokkenen stimuleert om met Leiden mee te denken over duurzame inrichting en intensief grondgebruik. Ook als straks de Oostvlietpolder aan de orde is, zal men zich moeten buigen over gezamenlijke parkeervoorzieningen en het zoveel mogelijk realiseren van zaken op hetzelfde terrein, terwijl er ook aandacht dient te zijn voor andere ambities, zoals de inbedding in het groen. Naast de ambitie van het college om wat er is aan bedrijventerreinen zo goed mogelijk te benutten, is er de ambitie iets meer nadruk te leggen op kantoren, waardoor er wat wordt afgehaald van de ruimte voor bedrijventerreinen. Er is in het plan maar één strategische reserve opgenomen; deze wordt thans nog niet ingevuld. De VOORZITTER verzoekt de raad om in tweede termijn kort en bondig te zijn. De heer SLOOS vraagt of, nu men bezig is een economische visie te maken voor de komende jaren, het huidige beleid daar al in past of niet. Mevrouw VLASVELD merkt op dat als de wethouder van mening is dat de gemeente het niet kan maken om geen milieuvergunning af te geven als het rijk al een vergunning voor genetische modificatie heeft afgegeven, men dan beter een stapel milieuvergunningen in het gemeentehuis kan neerleggen die vrij kunnen worden afgehaald. De gemeente heeft nu eenmaal de bevoegdheid om vestigingsvergunningen af te geven, zodat ze kan bepalen welke bedrijven zich kunnen vestigen en dat is niet voor niets. De wethouder heeft ook gesteld dat de gemeente in deze economische visie een soort kader heeft vastgesteld en dat dit heel bijzonder is. Zij vraagt of als bijvoorbeeld een bedrijf als Fokker zonnepanelen wil gaan produceren, dit dan nog mogelijk is in Leiden. Of is dat dan niet mogelijk omdat daar nu niet over is gesproken? Zij wil nog even ingaan op het verwijt aan haar adres als zou zij overal beren op de weg zien. Het gevaar schuilt natuurlijk in de aard van de bioscience-bedrijven die daar gevestigd worden. Er liggen niet alleen gastanks op deze bedrijventerreinen maar er liggen ook veel radioactieve stoffen. Er is wel vaker op gewezen dat de vergunningen daarvoor nimmer bij elkaar worden opgeteld. Inmiddels ligt daar zo langzamerhand een kleine kernreactor bij elkaar. In Leiden wordt ook gewerkt aan genetisch

14 (22 mei 2001) gemanipuleerde voeding. Stier Herman moest immers dochters op de wereld zetten opdat deze een eiwit in de melk zouden hebben dat ook in moedermelk voorkomt, waardoor de melk van de koeien gebruikt kon worden voor babyvoeding. Wat de commissie-terlouw gaat doen is nog niet duidelijk, maar zij heeft de indruk dat het doel is de mensen voorlichting te geven ten behoeve van verdere introductie van genetische technieken. Als deze doelstelling inderdaad het uitgangspunt van die commissie is dan maakt zij zich toch wel zorgen. De heer VAN HEES merkt op dat het erom gaat welk profiel je je als stad wilt aanmeten, zonder dat dit profiel op zichzelf een afbreukrisico met zich meebrengt. Onder de algemene noemer van kenniseconomie is dit beter mogelijk dan onder de specifieke term van life science. Op die manier stelt men zich ook minder kwetsbaar op omdat de diversiteit wordt benadrukt. Ten aanzien van de bedrijventerreinen is gezegd dat de gulden regel niet zou gelden in de letterlijke zin voor de gemeente Leiden en dat het duurzaam efficiënt gebruik van bedrijventerreinen in principe ook iets is wat het college voorstaat. Daarom zal zijn fractie geen motie ter zake indienen; zij ziet dit als een toezegging om op dat terrein op die manier te gaan werken. The proof of the pudding is in the eating. Daarom zal de fractie bij de Oostvlietpolder bezien hoe het college hier vorm aan geeft. De heer BLEIJIE merkt aan het adres van de heer De Lange op, dat zijn fractie zich niet heeft gekeerd tegen life science, maar heeft gewezen op de ethische randvoorwaarden. In navolging van de heer Van Hees heeft hij ervoor gepleit om niet te nadrukkelijk met life science in de weer te gaan. Hij heeft de aandacht gevraagd voor het arbeidsvraagstuk. Dit maakt weliswaar deel uit van de portefeuille van wethouder Laurier, maar in een economisch beleidsplan voor Leiden moet daar ook de nodige aandacht aan worden geschonken. De heer DAY begrijpt niet waarom de heer De Lange zei dat de SP-fractie een soort van mythe zou scheppen rond life science. Hij heeft gezegd, dat het accent niet te veel op life science gelegd moet worden en dat Leiden als kennisstad veel breder moet worden uitgedragen. Overigens vindt hij dat er een aantal goede elementen zijn in dit beleidsplan. Met de heer Van As is hij het eens, dat dit plan niet los kan worden bezien van het regionaal economich plan. Dinsdag aanstaande wordt dit behandeld in de commissie EGTP en hij neemt aan dat daarbij gelegenheid zal zijn om terug te komen op een aantal aspecten die ook nu besproken zijn. De heer DE LANGE heeft in de commissievergadering gezegd, dat Leiden zich naar de mening van zijn fractie moet richten op een imago als kennisstad en stad van toerisme. Als onderdeel daarvan moet beschreven worden wat er in Leiden gedaan wordt met life science. Leiden heeft nu de gelegenheid om zich op dat gebied te onderscheiden. Doordat er een universiteit is die daarin een sterke expertise heeft ontwikkeld, en doordat ooit de verstandige keuze is gemaakt om juist aan dit cluster aandacht te besteden, moet deze unieke kans worden aangegrepen om aan te geven dat dit iets is waarmee Leiden zich profileert. Natuurlijk is het niet de bedoeling dat iedereen meteen life science roept wanneer men over Leiden spreekt, maar het is wel een belangrijk onderdeel van de economische ontwikkeling en van Leiden kennisstad. Uiteraard moet er ook aandacht zijn voor andere bedrijvenlocaties en andere ontwikkelingen, maar op het gebied van life science is Leiden uniek in Nederland, zelfs in Europa en misschien ook in de wereld. Wethouder SCHULTZ VAN HAEGEN heeft in tweede instantie vooral stemverklaringen en toelichtingen op standpunten gehoord, maar geen vragen die een beantwoording vergen. Het verheugt haar te horen dat er een

15 (22 mei 2001) genuanceerder kijk op de sector life science is bij de raad dan hetgeen in de krant stond, waar gezegd werd dat er nu, bij de aanwezigheid van 35 bedrijven, gestopt diende te worden. Mevrouw VLASVELD heeft nog geen antwoord gekregen op enkele van haar vragen, bijvoorbeeld over de fabricage van zonnepanelen door Fokker en over de afgifte van milieuvergunningen. Wethouder SCHULTZ VAN HAEGEN antwoordt dat het onderwerp zonnepanelen valt onder life science, want de omschrijving daarvan omvat ook de ruimtetechnologie. Mevrouw VLASVELD concludeert dat de mogelijkheid tot deze fabricage derhalve aanwezig is. Is de wethouder voorts van mening dat als het rijk een bedrijf vergunning verleent voor een bepaalde activiteit, de gemeente automatisch de vergunning voor een vestiging moet afgeven? Wethouder SCHULTZ VAN HAEGEN beoogt niet een dergelijk automatisme, maar vindt het onverstandig de vergunningverlening stop te zetten in het kader van een pas op de plaats zoals mevrouw Vlasveld voorstaat. Er dient niet alleen gekeken te worden naar de aanwezigheid van een vergunning voor het werken met genetisch gemodificeerde organismen, maar er dient ook nagegaan te worden of een bedrijf zijn laboratorium goed heeft ingericht en of het een milieuvergunning waardig is. De controle daarop geschiedt in het belang van de volksgezondheid en de veiligheid. Mevrouw VLASVELD heeft evenmin een antwoord gehad op het punt van de radioactiviteit. De wethouder heeft wel gesproken van gastanks, maar hopelijk is zij zich ervan bewust dat, alles bij elkaar genomen, er sprake is van een kleine kernreactor ter plaatse. Wethouder SCHULTZ VAN HAEGEN is dit laatste niet met mevrouw Vlasveld eens. Op dit moment vindt bovendien een onderzoek door TNO plaats, waarbij gekeken wordt naar de eventuele milieugevaren in het gebied. Zij hoopt dat daarmee ook de zorg van mevrouw Vlasveld kan worden weggenomen. - In stemming komt amendement A1. Het amendement wordt bij handopsteken verworpen, waarbij de voorzitter constateert dat de fractie van LWG/DG ervoor heeft gestemd en de overige leden ertegen. - In stemming komt het voorstel van BenW. Het voorstel wordt zonder stemming aangenomen, onder aantekening dat de heer Van As en mevrouw Vlasveld geacht wensen te worden ertegen te hebben gestemd. De VOORZITTER sluit om uur de vergadering.