- PDF Gratis download

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download ""

Suzanna Willemsen
6 jaren geleden
Aantal bezoeken:

10 Nota betreffende de niet-ontvankelijk verklaring van vier klachten bij het EHRM 1. De werklast van het EHRM Het EHRM wordt de laatste jaren overstroomd met zaken. Dit heeft er toe geleid dat het Hof zoveel mogelijk zaken probeert af te doen binnen een zo kort mogelijke tijd. Praktisch heeft dit tot gevolg dat de binnenkomende zaken zeer snel en oppervlakkig worden bekeken en dat zo veel mogelijk zaken niet-ontvankelijk (inadmissible) worden verklaard. Hierdoor is de kans op een niet-ontvankelijk verklaring bij het EHRM bijzonder hoog. De aantallen ingediende klachten en niet-ontvankelijk verklaringen waren in de afgelopen drie jaren als volgt: Jaar Openstaande Behandelde klachten Niet-ontvankelijk Percentage nietontvankelijk klachten (31 dec) ,7% ,1% ,1% Het Hof verklaart een klacht doorgaans niet-ontvankelijk op een van de twee volgende gronden: a. Het Hof beslist dat de nationale rechtsmiddelen niet zijn uitgeput (non-exhaustion of domestic remedies); b. Het Hof beslist dat de zaak duidelijk ongegrond is (manifestly ill-founded). De vier klachten waren ingediend tegen vonnissen die vrijwel uitsluitend gingen over huurverhogingen en waartegen in Nederland geen beroep meer mogelijk was op grond van het zogeheten appèlverbod van artikel 7:262 lid 3 van het Burgerlijk Wetboek. De Hoge Raad heeft in het recente arrest van 14 juni 2013 (LJN: BZ5666) beslist dat het appèlverbod ook geldt in zaken over huurprijzen. Daarmee verviel voor het Hof de mogelijkheid a. Het Hof heeft gekozen voor mogelijkheid b. 2. De rechters. a. De volgende rechters hebben het vonnis gewezen. Naam Land Datum benoeming Josep Casadevall, pres. Italië Corneliu Bîrsan Roemenië Ján Sikuta Slowakije Luis Lopez Guerra Spanje Nona Tsortsoria Georgië Johannes Silvis Nederland Valeriu Gritco Moldavië b. Het ligt voor de hand te veronderstellen dat de Nederlandse rechter de voornaamste inbreng heeft geleverd voor het vonnis. Hij is zeer kort geleden benoemd. Zijn voorafgaande carrière als rechter in Nederland was in het strafrecht. 1

11 c. Geen van de rechters heeft zitting gehad in de belangrijke zaken die de grote kamer van het Hof in afgelopen jaren heeft gewezen in de pilot cases over het eigendomsrecht van artikel 1 van het Eerste Protocol van het EVRM, zijnde: Datum Land Naam Belang van het arrest 19/06/2006 Polen Hutten- Czapska Erkenning van het recht op rendement met redelijke winst (decent profit) 28/04/2008 Polen Hutten- Czapska Controle dat Polen het arrest van 19/06/2006 had uitgevoerd en aldaar een vrijwel vrije woningmarkt werd ingevoerd. 12/06/2012 Noorwegen Lindheim Erkenning van het recht op rendement met inachtneming van actuele waarde. 3. De procedure, die het Hof heeft gevolgd. a. De eerste klacht heeft Mr. Hielkema ingediend op 18 april De drie andere klachten zijn in 2012 ingediend. Op deze klachten heeft Mr. Hielkema alleen berichten van ontvangst gekregen. Het EHRM heeft hem daarna geen nadere inlichtingen of toelichtingen meer gevraagd. b. Uit het arrest krijgen wij de indruk dat het Hof de klachten aan de Staat der Nederlanden heeft gezonden en dat deze daarop heeft gereageerd. Het Hof heeft Mr. Hielkema geen kopieën van deze correspondentie gezonden en heeft hem zelfs niet op de hoogte gesteld van het feit dat deze correspondentie tussen het Hof en de Staat der Nederlanden heeft plaatsgevonden. c. Uit het arrest blijkt dat het Hof (gedeelten van) de uitspraak van de kantonrechter, waartegen de klachten gericht waren, zonder eigen onderzoek in het arrest heeft overgenomen. Dat blijkt in het bijzonder uit de wijze waarop de klacht van de tweede klager is afgewezen (zie 5). 4. De gronden, die het Hof heeft aangevoerd voor de niet-ontvankelijkheid. Het Hof constateerde het volgende: De eerste klager verhuurde een appartement met een WOZ waarde van De onroerende zaak belasting (OZB) was 179,76. Hij had een jaarlijks exploitatieresultaat van 626. De tweede klager verhuurde een appartement met een WOZ waarde van De OZB was 148,39. Hij had een jaarlijks exploitatieverlies van 3.473,84. De derde klager, die twee klachten had ingediend had, verhuurde o Een appartement met een WOZ waarde van De OZB was 103,10. o Een appartement met een WOZ waarde van De OZB was 89,88. Het valt op dat het Hof niet heeft vermeld hoeveel de exploitatieresultaten van deze twee flats waren en dat het Hof heeft volstaan met de constatering dat die allebei 2,9% van de WOZ waarden bedroegen. Op grond van deze constateringen kwam het Hof tot de volgende conclusies: 2

12 Het was niet aangetoond dat de eerste en derde klager geen redelijke winst uit hun huurinkomen kregen. Anders dan in het arrest Lindheim (zie boven) ontvingen zij huuropbrengsten die hoger waren dan de OZB. En anders dan in het arrest Hutten Czapska was er ook geen aanwijzing dat hun huurinkomen onvoldoende was om de noodzakelijke onderhoudskosten en belastingen te dekken. Derhalve was bij hen geen sprake van een onevenredige en buitensporige last (disproportionate and excessive burden) Ook met betrekking tot de tweede klager was het vonnis van de Nederlandse kantonrechter volgens het Hof niet disproportioneel, zelfs wanneer moest worden aangenomen dat de huuropbrengst onvoldoende was om de kosten te dekken. Het Hof was het namelijk met de Staat der Nederlanden eens dat deze klager het appartement vrijwillig had gekocht met de wetenschap hoeveel huur de huurder betaalde. Van iemand die een appartement koopt om te verhuren mag worden aangenomen dat hij zich bewust is van de beperkingen die door de nationale wet worden opgelegd met betrekking tot de maximale huur die hij mag berekenen voor een bepaalde standaard en de maximaal jaarlijks toegestane huurverhogingen. Ook bij de tweede klager was dus geen sprake van een onevenredige en buitensporige last (disproportionate and excessive burden) 5. Ons korte commentaar op de beslissing tot niet-ontvankelijkheid De klachten hadden alleen betrekking op de huuropbrengsten en waren alleen gericht tegen de huurprijsbeheersing. De class action heeft een veel wijdere strekking. Die is in eerste instantie gericht tegen het gehele complex van huurprijsbeheersing, huurbeëindigingsbescherming en huisvestingsregelingen en daar is ook nog de verhuurderheffing aan toegevoegd. Het arrest van het Hof is voor onze class action dan ook van beperkte strekking. Hoewel het Hof, zijnde de derde Kamer van het EHRM bestaande uit 7 nieuwe rechters, het doet voorkomen alsof dit arrest in overeenstemming is met de arresten Hutten- Czapska en Lindheim, die destijds zijn gewezen door de grote Kamer, bestaande uit 17 andere rechters (zie boven), is dat evident niet het geval. Uit die arresten is niet op te maken dat de doorslaggevende factor werd gevormd door de negatieve exploitatieresultaten die de eigenaren in die landen hadden. Integendeel. In die arresten kende de grote kamer van het EHRM aan de eigenaren in Polen en Noorwegen positieve rechten toe, namelijk het recht op een rendement met inbegrip van een decent profit (Hutten - Czapska) waarbij rekening moet worden gehouden met de actuele waarde (Lindheim). Het is onbegrijpelijk hoe het Hof tot de stelling komt dat de rendementen, die de eerste en derde klager hadden, zijnde 0,018% resp. 2,9% van de WOZ waarden, kunnen worden beschouwd als een rendement dat de kwalificatie decent profit verdient. In rapporten van het CPB en ASRE is geconstateerd dat in ons land een marktconform rendement moet worden gesteld op 5,7%, terwijl voor de belastingheffing wordt uitgegaan van 6%. Dit geeft aan dat de rechters, die voor het merendeel afkomstig waren uit voormalige Oostbloklanden (zie boven), geen wetenschap hadden van de in ons land geldende normen op de woningmarkt. 3

13 Het Hof suggereert op een aantal punten dat er onvoldoende bewijs zou zijn aangevoerd, maar dit oordeel is zeer aanvechtbaar. De verschillende klachten waren wel degelijk met cijfermateriaal omtrent de exploitatie onderbouwd. Daarbij heeft het Hof geen nadere inlichtingen gevraagd op mogelijk onduidelijke punten. Ook op dit punt lijkt de beleidsmatige druk om zaken af te handelen leidend te zijn geweest. Uit het arrest valt af te leiden dat het Hof de ingediende klachten naar de Staat der Nederlanden heeft gestuurd met het verzoek om commentaar en dat de Staat in haar commentaar heeft verwezen naar passages uit het vonnis van de kantonrechter waartegen de klachten waren gericht. Het valt namelijk op dat het Hof enkele van die passages vrijwel woordelijk in het arrest heeft overgenomen. Zoals hierboven is vermeld, is Mr. Hielkema niet eens op de hoogte gesteld van de correspondentie tussen het Hof en de Staat der Nederlanden. Mr. Hielkema heeft het Hof gevraagd om kopieën van die correspondentie en is daarvan nog in afwachting. 4

Vergelijkbare documenten

De Poolse kwestie in Nederland

De Poolse kwestie in Nederland Vereniging van Verhuurmakelaars 30 november 2011 De Boelelaan 7 1083 HJ Amsterdam T: 020-683 57 80 F: 020-689 10 98 Huib Hielkema I: www.ungerhielkema.nl Scheefheid Jonathan