IAB-Info. Inhoud. Beroep

Transcriptie

1 Nummer 9 28 april 11 mei 2003 IAB-Info Inhoud 15e jaargang Beroep Gedragsregels inzake de verspreiding van publicitaire informatie door de economische beroepsbeoefenaars Enige tijd geleden stelde het Inter-Institutencomité (IBR-IAB-BIBF) een eerste ontwerpnota op met een aantal concrete richtlijnen inzake publiciteit voor de economische beroepsbeoefenaars. Deze ontwerpnota werd in de tweede helft van 2002 in overeenstemming gebracht met het Advies van de Hoge Raad voor de Economische Beroepen dat hierover werd gevraagd, evenals met de Wet van 2 augustus 2002 betreffende de misleidende en vergelijkende reclame, de onrechtmatige bedingen en de op afstand gesloten overeenkomsten inzake de vrije beroepen. U vindt in dit nummer de definitieve tekst van de gemeenschappelijke richtlijnen, zoals goedgekeurd op 3 februari 2003 door de Raad van het IAB en op 28 februari 2003 door de respectievelijke Raden van IBR en het BIBF. Actualia anti-witwaswetgeving 10 miljard euro! Dat is het fenomenale bedrag aan bekend «zwart» geld dat in België circuleert. Zoveel mag blijken uit gegevens verstrekt door de Cel voor Financiële Informatieverwerking(CFI). De CFI is ondertussen uitgegroeid tot een instelling waarop steeds vaker een beroep wordt gedaan. Gelukkig kan zij, in haar hardnekkige strijd tegen het witwassen van geld in ons land, rekenen op de medewerking van de financiële tussenpersonen, alsook op die van de accountants en de belastingconsulenten. De CFI bestaat ondertussen tien jaar. Deze verjaardag werd extra in de verf gezet via een internationaal colloquium dat onlangs in Brussel plaatsvond. KB regelt toegang Europese accountants en belastingconsulenten tot het beroep in België In het Belgisch Staatsblad van 24 maart 2003 verscheen eerder onopgemerkt het koninklijk besluit van 25 februari 2003 tot wijziging van de wet van 22 april 1999 betreffende de boekhoudkundige en fiscale beroepen. Het KB verdient nochtans de nodige aandacht want het biedt accountants en belastingconsulenten natuurlijke personen die geen Belg zijn, noch hun woonplaats hebben in ons land, de mogelijkheid om, mits naleving van bepaalde voorwaarden, vanaf 3 april 2003 hun inschrijving te vragen bij het IAB op het tableau van de accountants en de belastingconsulenten.

2 Beroep Gedragsregels inzake de verspreiding van publicitaire informatie door de economische beroepsbeoefenaars Enige tijd geleden stelde het Inter-Institutencomité (IBR-IAB-BIBF) een eerste ontwerpnota op met een aantal concrete richtlijnen inzake publiciteit voor de economische beroepsbeoefenaars. Deze ontwerpnota werd in de tweede helft van 2002 in overeenstemming gebracht met het Advies van de Hoge Raad voor de Economische Beroepen dat hierover werd gevraagd, evenals met de Wet van 2 augustus 2002 betreffende de misleidende en vergelijkende reclame, de onrechtmatige bedingen en de op afstand gesloten overeenkomsten inzake de vrije beroepen. U vindt hieronder de definitieve tekst van de gemeenschappelijke richtlijnen, zoals goedgekeurd op 3 februari 2003 door de Raad van het IAB en op 28 februari 2003 door de respectievelijke Raden van IBR en het BIBF. I. Inleiding De plichtenleer van de economische beroepsbeoefenaars (leden van het IBR, het IAB en het BIBF) laat in principe het verspreiden van objectieve informatie toe (IBR : art. 27 K.B. van 10 januari 1994 betreffende de plichten van de bedrijfsrevisoren; IAB : art 31 K.B. van 1 maart 1998 tot vaststelling van het reglement van plichtenleer der accountants; BIBF : art. 23 K.B. van 23 december 1997 tot goedkeuring van het reglement van plichtenleer van het Beroepsinstituut van Boekhouders.). Deze principiële mogelijkheid betekent echter niet dat alle vormen van publiciteit toegelaten zijn. Met het doel de concrete toepassing van deze regels door de beroepsbeoefenaars te vergemakkelijken hebben de Instituten het noodzakelijk geacht om gemeenschappelijke gedragsregels vast te stellen waarin de regels met betrekking tot informatieverspreiding op eenvormige wijze worden toegelicht. Bij de opmaak van deze gedragsregels werd rekening gehouden met de internationale, Europese en nationale reglementering (zo onder meer : de wet van 2 augustus 2002 betreffende de misleidende en vergelijkende reclame, de onrechtmatige bedingen en de op afstand gesloten overeenkomsten inzake vrije beroepen 1 ) en met de relevante bepalingen van de internationale ethische normen (Fédération des Experts-Comptables Européens (FEE) en International Federation of Accountants (IFAC)). Deze gedragsregels houden eveneens rekening met het advies van de Hoge Raad voor de Economische Beroepen van 13 juni Deze gedragsregels hebben betrekking op alle vormen van publicitaire informatieverspreiding, met inbegrip van de nieuwe communicatiemiddelen (Internet, etc.). II. Principe Het is de beroepsbeoefenaar toegelaten om op een publieke wijze objectieve informatie met betrekking tot zijn diensten te verspreiden, ongeacht de gebruikte media, mits dit gebeurt op een wijze die de voor de economische beroepen gepaste discretie niet in het gedrang brengt en voor zover deze informatieverspreiding niet in strijd is met onderhavige gedragsregels, noch met enige andere rechtsregel. Misleidende reclame is niet toegelaten. Vergelijkende reclame is onderworpen aan stringente wettelijke voorwaarden 3. 1 B.S., 20 november Advies van de Hoge Raad voor de Economische Beroepen van 13 juni 2002 omtrent de «gedragsregels inzake verspreiding van publicitaire informatie door de economische beroepsbeoefenaars» in het licht van de nakende nieuwe Belgische wetgeving.

3 III. Toelichting III. 1. Wat wordt verstaan onder reclame? Reclame is elke vorm van mededeling die rechtstreeks of onrechtstreeks tot doel heeft de afzet van goederen of diensten te bevorderen, met uitsluiting van de door de wet voorgeschreven mededelingen. III. 2. Wat wordt verstaan onder objectieve informatie? Objectieve informatie is informatie die controleerbaar is, dit wil zeggen die in voorkomend geval op basis van door de beroepsbeoefenaar voorgelegde bewijzen door de tuchtinstanties kan worden gecontroleerd. Als objectieve informatie zijn onder meer de volgende vermeldingen aan te merken (niet-exhaustieve lijst) : identiteit (naam, voornaam van de beroepsbeoefenaar en desgevallend naam en rechtsvorm van de professionele vennootschap); lidnummer van de beroepsbeoefenaar bij het Instituut waarvan hij lid is; vermelding van de beschermde titels, eventueel gevolgd door de erkende diploma s en andere officiële titels; voorkeurmateries; het logo van de beroepsbeoefenaar of van de professionele vennootschap; openingsuren van het kantoor; de professionele domeinen waarin de beroepsbeoefenaar actief is; telefoonnummer(s), faxnummer(s), eventueel adres en internetadres; kantooradres; foto s van de vennoten, de medewerkers en de kantoren. III. 3. Wat wordt verstaan onder «discretie»? De informatie moet op gepaste, kiese en eerlijke wijze verspreid worden, getuigen van goede smaak en rekening houden met de waardigheid van het beroep. III. 4. Wat wordt verstaan onder misleidende reclame? Wordt beschouwd door de wet 4 als misleidend, elke vorm van reclame die op enigerlei wijze, daaronder begrepen de opmaak ervan, de personen tot wie ze zich richt of die ze aanbelangt, misleidt of kan misleiden en die door haar misleidend karakter hun economisch gedrag kan beïnvloeden, of die aan een concurrent schade toebrengt of kan toebrengen. 5 Worden onder meer beschouwd als misleidende reclame (niet-exhaustieve lijst) : het verspreiden van informatie die valse, bedrieglijke of ongerechtvaardigde verwachtingen creëert aangaande gunstige resultaten; zich ten onrechte de hoedanigheid van deskundige of specialist in een welbepaald domein toemeten. III. 5. Wat wordt verstaan onder vergelijkende reclame? Vergelijkende reclame is elke vorm van reclame waarbij een concurrent dan wel door een concurrent aangeboden goederen of diensten uitdrukkelijk of impliciet worden genoemd. Zij is door de wet onderworpen aan een reeks zeer stringente voorwaarden. Vergelijkende reclame moet voldoen aan de volgende wettelijke voorwaarden 6, met dien verstande dat niet al deze voorwaarden relevant zijn voor de economische beroepen : 1 niet misleidend zijn in de zin van de artikelen 4 en 5 van de wet 7 ; 3 Zie punt III Art. 4, 2 e lid van de wet van 2 augustus 2002 betreffende de misleidende en vergelijkende reclame, de onrechtmatige bedingen en de op afstand gesloten overeenkomsten inzake de vrije beroepen, B.S., 20 november Met dien verstande dat het begrip «concurrent» het begrip confrater omvat, maar hiertoe niet beperkt is. 6 Art. 6 2 van de wet van 2 augustus 2002 betreffende de misleidende en vergelijkende reclame, de onrechtmatige bedingen en de op afstand gesloten overeenkomsten inzake de vrije beroepen, B.S., 20 november Zie punt III. 4.

4 2 betrekking hebben op goederen of diensten die in dezelfde behoeften voorzien of voor hetzelfde doel zijn bestemd; 3 betrekking hebben op een of meer wezenlijke, relevante, controleerbare en representatieve kenmerken van deze goederen en diensten, waartoe ook de prijs kan behoren, die op objectieve wijze met elkaar worden vergeleken; 4 niet ertoe leiden dat op de markt de adverteerder met een concurrent, of merken, namen, of andere onderscheidende kenmerken, goederen of diensten van de adverteerder met die van een concurrent worden verward; 5 niet de goede naam schaden van of zich niet kleinerend uitlaten over de merken, namen, andere onderscheidende kenmerken, goederen, diensten, activiteiten of omstandigheden van een concurrent; 6 voor producten met een benaming van oorsprong in elk geval betrekking hebben op producten met dezelfde benaming; 7 geen oneerlijk voordeel opleveren ten gevolge van de bekendheid van een merk, naam of andere onderscheidende kenmerken van een concurrent dan wel van de oorsprongsbenamingen van concurrerende producten; 8 geen goederen of diensten voorstellen als imitatie of namaak van goederen of diensten met een beschermd merk of beschermde naam. Gezien deze voorwaarden, alsmede het bijzonder karakter en de verscheidenheid van de diensten van de economische beroepen, zijn de Instituten de mening toegedaan dat de geleverde diensten, die nauw verbonden zijn met de dienstverlenende persoon, nauwelijks te vergelijken zijn. IV. Enkele vormen van niet geoorloofde publicitaire informatieverspreiding Met name de volgende publicitaire informaties zijn verboden (niet-exhaustieve lijst) : op publieke wijze melding maken van de naam van cliënten, behalve in de gevallen waarin dit wordt toegestaan 8 ; beweren invloed te kunnen uitoefenen op rechtbanken, bestuursrechtelijke organismen of officiële voogdij-instanties te kunnen beïnvloeden; bekwaamheden voorwenden die niet gebaseerd zijn op controleerbare feiten; het logo gebruiken van het Instituut waartoe de beroepsbeoefenaar behoort indien dit gebruik verwarring kan creëren tussen de beroepsbeoefenaar en het Instituut. V. Erelonen De publieke mededeling van erelonen is in principe niet verboden. Een beroepsbeoefenaar die zijn erelonen op publieke wijze wil meedelen dient evenwel rekening te houden met het volgende : 1. De reclame betreffende de erelonen en de voorwaarden van een beroepsbeoefenaar moet ondubbelzinnig en duidelijk zijn. De vermelding van erelonen in een reclame moet in ieder geval duidelijk de diensten vermelden waarop deze erelonen betrekking hebben. 2. Het is niet toegelaten om louter te verwijzen naar basisprijzen of minimumprijzen. 3. De beroepsbeoefenaar is gebonden door de erelonen en de voorwaarden die hij bekendmaakt. Met betrekking tot de vergelijking van erelonen wordt verwezen naar punt III van onderhavige nota. 8 Art. 31 van het K.B. van 1 maart 1998 tot vaststelling van het reglement van plichtenleer der accountants, B.S., 31 maart 1998 (IAB); art. 27 van het K.B. van 10 januari 1994 betreffende de plichten van de bedrijfsrevisoren, B.S., 18 januari 1994, err., B.S. 22 april 1994 (IBR).

5 Actualia anti-witwaswetgeving R. LASSAUX 10 miljard euro! Dat is het fenomenale bedrag aan bekend «zwart» geld dat in België circuleert. Zoveel mag blijken uit gegevens verstrekt door de Cel voor Financiële Informatieverwerking(CFI). De CFI is ondertussen uitgegroeid tot een instelling waarop steeds vaker een beroep wordt gedaan. Gelukkig kan zij, in haar hardnekkige strijd tegen het witwassen van geld in ons land, rekenen op de medewerking van de financiële tussenpersonen, alsook op die van de accountants en de belastingconsulenten. De CFI bestaat ondertussen tien jaar. Deze verjaardag werd extra in de verf gezet via een internationaal colloquium dat onlangs in Brussel plaatsvond. Een nieuwe lijst «niet-meewerkende landen en gebieden» Niemand zal ontkennen dat het witwassen een verontrustend fenomeen is dat steeds grotere proporties aanneemt. Het is een fenomeen dat nauw verband houdt met grootschalige belastingontduiking en om die reden is een gecoördineerde actie op Europees vlak, ja zelfs op wereldvlak, van het allergrootste belang. Deze internationale mobilisatie heeft in de voorbije jaren verschillende gedaantes aangenomen (denken we maar aan de werkzaamheden van de OESO met betrekking tot de schadelijke belastingstelsels en aan de maatregelen die door de Europese Unie werden goedgekeurd, of nog aan de onderzoeken van de Verenigde Naties m.b.t. de financiële offshore centra en tegen de internationale georganiseerde criminaliteit...). In dit kader heeft de FAG (Financiële Actiegroep tegen het witwassen van geld), waarvan België lid is, enkele jaren geleden een lijst opgemaakt van landen en gebieden waarvan, op grond van 25 criteria, vermoed wordt dat zij niet meewerken in de strijd tegen het witwassen. Tegen hen heeft deze internationale organisatie tegenmaatregelen uitgevaardigd die hoofdzakelijk gericht zijn op het efficiënter maken van de toepasselijke meldingsmechanismen en op het bewerkstelligen van de systematische aangifte van de financiële verrichtingen met die landen, louter omdat die verrichtingen uit hun aard mogelijk verdacht zijn. In een nota van 7 april 2003 (T30006 A ) beschikbaar op de website heeft de CFI ons de geactualiseerde lijst meegedeeld van landen die sterk te kort schieten in de strijd tegen het witwassen van geld de zogenaamde «niet-meewerkende» landen. Deze lijst werd voor het laatst herzien op 13 februari 2003 en verschilt van de vorige in die zin dat niet alleen Grenada maar ook Rusland van de lijst verdwenen zijn. Onder meer Oekraïne en Nigeria daarentegen krijgen slechte punten. 1. Cook eilanden 2. Egypte 3. Guatemala 4. Indonesië 5. Myanmar 6. Nauru 7. Nigeria 8. Filippijnen 9. St-Vincent en de Grenadines 10. Oekraïne

6 Deze lijst moet hoofdzakelijk als knipperlicht fungeren. De CFI nodigt de externe accountant en/of belastingconsulent, in de uitoefening van zijn activiteiten, er namelijk toe uit bijzondere aandacht te besteden aan de zakenrelaties en transacties waarbij zowel natuurlijke als rechtspersonen, met inbegrip van de financiële instellingen, uit de tien hierboven vermelde, niet-meewerkende landen of gebieden betrokken zijn. Wanneer die relaties of verrichtingen geen duidelijk economisch of wettig motief hebben, moeten de context en het doel ervan worden onderzocht. Wat met name Nauru betreft, benadrukt de CFI nog dat de verruimde meldingsplicht, beoogd in artikel 14ter van de wet van 11 januari 1993 en in artikel 1 van het koninklijk besluit van 10 juni 2002 van toepassing blijft voor alle financiële verrichtingen waarbij natuurlijke of rechtspersonen, gedomicilieerd, geregistreerd of gevestigd in dat land, betrokken zijn (zie IAB-Info, nr. 2/2002). Een strikte informatieverplichting Meer algemeen is het zo dat wanneer de externe accountant en/of de externe belastingconsulent, in de uitoefening van zijn beroep, op grond van een overeenstemmend geheel van feiten of gegevens het versterkt vermoeden heeft dat een geval van witwassen van geld voorligt, hij de Cel voor financiële informatieverwerking hiervan onmiddellijk op de hoogte moet brengen (CFI, Gulden Vlieslaan 55, bus 1, 1060 Brussel tel. : 02/ fax : 02/ ctifcfi@brutele.be). Artikel 14bis van de wet van 11 januari 1993 tot voorkoming van het gebruik van het financiële stelsel voor het witwassen van geld bepaalt dit uitdrukkelijk. De naleving van deze verplichting is des te belangrijker aangezien de integratie in de economie van zwart geld m.a.w. het laatste stadium van het witwassen de moeilijkste schakel is om op te sporen. Deze verplichting maakt dan ook het voorwerp uit van verschillende informatieve nota s van de CFI, die zowel de draagwijdte als de grenzen ervan bespreken ( rubriek «Toelichtingsnota's»), en kwam ook in IAB-Info al meermaals aan bod (zie bv. IAB-Info nr ). Ongeacht de omvang van de bedragen die op het spel staan, bestaat deze plicht tot informatieoverdracht momenteel enkel in geval van versterkt vermoeden. Dit betreft dus het geval waarbij, op basis van een overeenstemmend geheel van feiten of gegevens, de meest waarschijnlijke verklaring voor de feiten is dat het gaat om een geval van witwassen van kapitaal. Het versterkt vermoeden verschilt van het gewone vermoeden, dat slaat op de omstandigheid waarbij men niet kan uitsluiten dat het feit of de omstandigheid waarvan men in kennis is, te maken heeft met witwassen. Bovendien geldt deze informatieverplichting niet voor álle vaststellingen van witwassen van kapitalen uit alle inbreuken, maar enkel voor de inbreuken die op limitatieve wijze worden gedefinieerd in artikel 3 van de wet en die afkomstig zijn van ernstige vormen van criminaliteit : drughandel, mensenhandel, handel in menselijke organen of weefsels, ernstige en georganiseerde fiscale fraude, met andere woorden criminaliteit die «complexe mechanismen aanwendt of die gebruik maakt van procédés van internationale omvang», waaronder de BTW-carrousels waarop in het recentste rapport van de CFI dieper wordt ingegaan ( Terugblik op het eerste decennium van de CFI Tien jaar CFI-werking : dat betekent meer dan aangiften van vermoedens, goed voor meer dan 10 miljard euro dossiers met betrekking tot een vermoeden van witwassen werden aan de parketten overgemaakt en daaruit is gebleken dat de typologie van de delicten in al die jaren nauwelijks veranderd is, tenzij dan voor wat betreft de dossiers met betrekking tot ernstige en georganiseerde fiscale fraude en vooral met betrekking tot de witwasverrichtingen die verband houden met BTW-carrousels (illegale gsm-handel...). Ter illustratie : drugs (41,2 percent), illegale handel in goederen (22,5 percent), georganiseerde misdaad (8,5 percent), ernstige en georganiseerde fiscale fraude (8,5 percent), financiële oplichting (4,3 percent) en mensenhandel (3,5 percent) zijn de meest vastgestelde vormen van criminaliteit. Op de dossiers die de CFI sedert haar oprichting aan de gerechtelijke overheden doormeldde, spraken de hoven en rechtbanken veroordelingen uit in minstens 416 zaken. Alles samen werden 659 personen veroordeeld tot in het geheel jaar gevangenisstraf en tot 14,2 miljoen euro boete. Het gekende totaalcijfer van de bevolen verbeurdverklaringen komt neer op 358,9 miljoen euro. Duizelingwekkende cijfers die nochtans volledig overeenstemmen met de werkelijkheid, zoals mag blijken uit het boek «Tien jaar witwasbestrijding in België en in de wereld» (zie dat werd uitgegeven naar aanleiding van een internationaal colloquium dat op 13 maart 2003 in Brussel plaatsvond. De nabije toekomst

7 Het doeltreffend bestrijden van de ernstige fiscale fraude, en bijgevolg uiteraard ook van het witwassen van geld, betekent voor de regering niet alleen een uitdaging, maar ook een prioriteit waarvan daadwerkelijk werk wordt gemaakt. Eén van de projecten op korte termijn en niet de minste is de omzetting, vóór 30 juni 2003, van richtlijn 2001/97/EG van 4 december 2001 (PBL van 28 december 2001, Richtlijn van het Europees Parlement en van de Raad tot wijziging van Richtlijn 91/308/EEG van de Raad tot voorkoming van het gebruik van het financiële stelsel voor het witwassen van geld, 344/76). Deze richtlijn voorziet in een uitbreiding ratione materiae et personae van de bepalingen van anti-witwasrichtlijn 91/308/EEG van 10 juni Een lezing van wetsontwerp nr dat op 15 januari 2003 in de Kamer werd ingediend, leert dat voor onze antiwitwaswetgeving twee grote veranderingen kunnen worden verwacht. Aard van de beoogde inbreuken Alle fiscale inbreuken en een groot deel van de strafrechtelijke inbreuken als bedoeld door de Belgische strafwetgeving zullen binnen het toepassingsgebied van het preventieve luik van de antiwitwaswet moeten worden gebracht. Bovendien zal de informatieverplichting ten aanzien van de CFI, die tot nog enkel gold in geval van versterkt vermoeden, voortaan ook van toepassing zijn in geval van gewoon vermoeden (vaststelling van feiten waarvan men weet of vermoedt dat deze verband houden met het witwassen van geld). Beoogde beroepen Het Europese initiatief vindt ook zijn oorsprong in de vaststelling dat de anti-witwasmaatregelen die door de banksector getroffen werden, almaar efficiënter worden zodat de witwassers op zoek gaan naar andere kanalen om de criminele oorsprong van hun geld te verbergen. Het preventieve luik van de anti-witwaswetgeving zal worden uitgebreid tot het beroep van advocaat, zij het in een afgezwakte vorm. De advocaten zullen slechts tussenkomen wanneer zij hun cliënten bijstaan in het voorbereiden of het verwezenlijken van transacties die limitatief in de richtlijn worden opgesomd. Bovendien zullen zij de feiten waarvan ze weten of vermoeden dat deze verband houden met het witwassen van geld, niet moeten meedelen aan de CFI, maar wel aan hun stafhouder. Verder zal de meldingsplicht niet gelden wanneer zij de betrokken informatie ontvangen of verkrijgen naar aanleiding van de evaluatie van de rechtssituatie van hun cliënten of in het kader van de uitoefening van hun verdedigings- of vertegenwoordigingsopdracht van die cliënt in een gerechtelijke procedure.

8 KB regelt toegang Europese accountants en belastingconsulenten tot het beroep in België R. LASSAUX In het Belgisch Staatsblad van 24 maart 2003 verscheen eerder onopgemerkt het koninklijk besluit van 25 februari 2003 tot wijziging van de wet van 22 april 1999 betreffende de boekhoudkundige en fiscale beroepen. Het KB verdient nochtans de nodige aandacht want het biedt accountants en belastingconsulenten natuurlijke personen die geen Belg zijn, noch hun woonplaats hebben in ons land, de mogelijkheid om, mits naleving van bepaalde voorwaarden, vanaf 3 april 2003 hun inschrijving te vragen bij het IAB op het tableau van de accountants en de belastingconsulenten. Het uitgangspunt Vermits we in één grote Europese economische ruimte leven is het een logisch idee dat een beoefenaar van een bepaald beroep in één lidstaat (bv. een Franse accountant), via de erkenning van de gelijkwaardigheid van zijn opleiding, dat beroep ook in een andere lidstaat (bv. België) zou kunnen uitoefenen. Dat is overigens ook het idee achter de Europese richtlijn van december 1988 betreffende een algemeen stelsel van wederzijdse erkenning van hogeronderwijsdiploma s waarmee beroepsopleidingen van ten minste drie jaar worden afgesloten (Richtlijn 89/48/EEG van de Raad van 21 december 1988, PB, nr. L 019 van 24 januari 1989), een richtlijn die reeds een eerste keer werd aangepast door richtlijn 2001/19/EG van 14 mei 2001 (PB nr van 31 juli 2001, p. 1). De activiteiten van accountant en/of belastingconsulent veronderstellen vanzelfsprekend de kennis van bepaalde onderdelen van het nationale recht, zoals vennootschapsbelasting, personenbelasting, gewestelijke en lokale fiscaliteit, vennootschapsrecht met inbegrip van de wetgeving betreffende de jaarrekening en de wetgeving betreffende de ondernemingen in moeilijkheden, boekhoudrecht en deontologie. Een en ander betekent dat elke beroepsbeoefenaar (nationale i.c. Belg of buitenlander) die een cliënt wenst te adviseren of te vertegenwoordigen, of die het dossier van een cliënt, belastingplichtig of verblijvend in België, onderworpen aan de Belgische fiscale en boekhoudkundige normen, met de vereiste bekwaamheid wenst te behandelen of in alle billijkheid te verdedigen, de nodige kennis moet kunnen toepassen in de uitoefening van zijn beroepsactiviteiten. Rekening houdend met de specificiteit van de nationale wetgeving en de technische aspecten van de functies, was het voor het Instituut onontbeerlijk het thans in voege zijnde stelsel te behouden en aan elke buitenlandse confrater die het beroep in België wenst uit te oefenen, een bekwaamheidsproef op te leggen om diens specifieke kennis van het relevante Belgisch recht te kunnen beoordelen. Het nieuwe besluit in vijf praktische punten. De inschrijving op de lijsten van de accountants en/of de belastingconsulenten is niet langer gebonden aan de Belgische nationaliteit of aan de domiciliëring in ons land, maar wordt in principe opengesteld voor elke onderdaan van een lidstaat van de Europese Gemeenschap of van «een andere lidstaat die partij is bij de overeenkomst betreffende de Europese Economische Ruimte» (nieuw art. 19, 1 ste lid, 1, van de wet van 22 april 1999). Als zij hun woonplaats niet in België hebben, moeten de belanghebbenden zich ertoe verbinden «in België een kantoor te houden waar de beroepsactiviteit effectief zal worden uitgeoefend en waar de ermee samenhangende akten, documenten en briefwisseling zullen worden bewaard» (nieuw art. 19, 1 ste lid, 7, wet van 22 april 1999); Om de hoedanigheid van accountant of belastingconsulent te bekomen, kunnen die buitenlandse beroepsbeoefenaars diploma s of opleidingstitels doen gelden waarvan de «gelijkwaardigheidscriteria» opgenomen zijn in het nieuwe koninklijk besluit (nieuw art. 19bis en art. 50bis, wet van 22 april 1999); Zij die, ter ondersteuning van hun verzoek, dergelijke diploma s of opleidingstitels kunnen doen gelden, worden vrijgesteld van de stage van drie jaar en van de toelatings- en bekwaamheidsexamens (nieuw art. 19bis, 2 de lid, wet van 22 april 1999);

9 In geval van wezenlijke verschillen tussen de in het buitenland gevolgde opleiding en de wettelijk vereiste opleiding, zullen de belanghebbenden, zoals bepleit door het IAB, een bekwaamheidsproef moeten afleggen die rekening houdt met het feit dat de aanvrager in het land van oorsprong of van herkomst een gekwalificeerde beroepsbeoefenaar is. Deze proef zal betrekking hebben op hun kennis van het relevante Belgisch recht (boekhoudrecht, fiscaal recht, vennootschapsrecht, deontologie en de domeinen noodzakelijk voor de uitoefening van de functies van accountant en/of belastingconsulent in België). Er zal evenwel in de eerste plaats worden nagegaan of de in de loop van de beroepservaring verworven kennis van aard is dat de wezenlijke verschillen geheel of ten dele worden ondervangen (nieuw art. 19bis, 2 de lid, wet van 22 april 1999); Deze confraters die niet in België hun woonplaats hebben, zullen de eed mogen afleggen voor de rechtbank van koophandel van hun keuze (nieuw art. 19, 1 ste lid, 6, wet van 22 april 1999). Zie ook : (501/NB I.A.B.) 2003 Alle rechten voorbehouden. Noch deze publicatie, noch gedeelten ervan mogen worden gereproduceerd of opgeslagen in een retrieval systeem, en evenmin worden overgedragen in welke vorm of op welke wijze dan ook, elektronisch, mechanisch of door middel van fotokopieën, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever. De auteurs, de redactie en de uitgever streven naar betrouwbaarheid van de gepubliceerde informatie waarvoor ze echter niet aansprakelijk kunnen worden gesteld. Verantwoordelijke uitgever: J. De Leenheer, IAB, Livornostraat 41, 1050 Brussel (tel. (02) , info@iec-iab.be) IAB-publicatie, in samenwerking met Kluwer uitgevers, Ragheno Business Park, Motstraat 30, 2800 Mechelen.