Jeugdplan. Benjamins/F jeugd

Transcriptie

1 Jeugdplan. Benjamins/F jeugd

2 Hockeyplan Jongste jeugd (Benjamins). Inleiding: Hockey is een sport die in Nederland steeds populairder wordt onder de jeugd. Daardoor is te zien dat er binnen verengingen de jeugd afdeling steeds groter wordt en er mogelijk een scheve verhouding ontstaat tussen jeugd en senioren. Binnen onze verenging is dit absoluut niet anders. Door deze scheve verhouding tussen senioren en junioren is het moeilijk om oudere trainers uit de senioren te krijgen voor het trainen en coachen van de verschillende jeugd teams. Gelukkig is de bereidwilligheid van de jeugd spelers uit voornamelijk de A en B jeugd en eventueel de C jeugd te prijzen. Door de groei van jeugd leden werd het steeds moeilijker om alle trainingen op een lijn te krijgen. Vandaar dat het verzoek kwam van het bestuur aan de Technische commissie om een jeugdplan te schrijven om de kwaliteit te verhogen van de trainingen en voor het waarborgen van alle jeugd leden die nagenoeg het zelfde hebben gehad. Naast het verhogen van de kwaliteit zou dit hockeyplan er voor moeten zorg dat in de toekomst het selectiebeleid zich steeds verder gaat verbeteren. De hoop van de technische commissie is dan ook dat de jeugdtrainers enthousiast worden van dit jeugdplan en dat dit jeugdplan de ondersteuning gaat bieden die een jeugdtrainer nodig heeft bij het begeleiden van een team. De technische commissie.

3 Uitleg en werking van het jeugd plan. Dit jeugd plan is zo ontwikkelt dat elk team kan werken met dit plan. Ongeacht welke niveau dat is binnen een leeftijdscategorie. Dit hockeyplan kent dan ook de volgende leerlijnen die gedurende de jeugdopleiding behandeld worden. Technische vlak: Lopen met de bal Spelen van de bal. Passeer bewegingen. Hockeyhouding. Scoren. Verdedigen.. Tactische vlak: Lopen met bal. Lopen zonder bal. Samenspel. Uitverdedigen. Drukzetten. Strafcorner (verdedigend aanvallend). De leerlijnen zijn als volgt uitgewerkt. Eerst staat er beschreven wat de leerlijn inhoud en staat er omschreven hoe de beweging eruitziet. Vervolgens staan daar onder verschillende stappen met daar achter een opdrachtvorm. Jij als trainer moet er voor gaan zorgen dat jou deelnemers deze stap kunnen laten zien op het moment dat jij daar als trainer om vraagt. Naast de opdrachtvorm die vast ligt mag je zelf bepalen op wat voor een manier je dat gaat uitvoeren in jou training. Naast de opdrachtvorm is er onder geschreven wat het gevolg moet zijn van jou handelen als trainer. Dit is een ruggensteun die jou kan helpen met het controleren of de oefening correct is gegaan en of het leerresultaat goed is naar aanleiding van jou handelen. Als laatst heb ik bij de stappen erbij geschreven bij welk niveau iemand is bij een stap. Je kunt dus zo zien of iemand toe is aan de volgende stap of dat er nog echt oefening nodig is om die stap te halen. Wij als technische commissie zijn van mening op het moment dat 80% de op niveau 4 zit er een stap gemaakt dient te worden naar de volgende stap. Naast het gebruik van de leerlijn wil de technische commissie graag de kwaliteit waarborgen en erop toe zien dat het niveau gedurende de jeugd blijft stijgen. Mocht het zo zijn dat een team om wat voor reden dan ook achter blijft en de groei niet voldoende is, willen wij als de technische commissie dit graag weten. Daarom is de technische commissie van mening dat er om de tien weken een test dag/training is waarbij de trainers eenmalige een ander team krijgen waarbij ze door de technische commissie vastgestelde oefening krijgen die ze moeten beoordelen op wat voor een niveau de deelnemers zitten. Dit zal worden gedaan aan de hand van de S.T.I.P lijst wat staat voor Snelheid, Techniek, Intelligentie, Persoonlijkheid. Dit zal verder worden uitgelegd onder het hoofdstuk beoordelen.

4 Visie: Algemeen: De technische commissie is van mening dat ten alle tijden het individueel voor gaat aan het team. Dit houdt in dat de deelnemers zoveel mogelijk op eigen niveau moeten trainen en spelen. Dit zal vooral gedaan worden aan de hand van game like situaties. Dit houd in dat alle technieken en tactieken gebaseerd moeten zijn op wedstrijdsituaties. Tactiek MHCB: Binnen onze vereniging wordt er aan de hand van de tactiek getraind die gehanteerd wordt door heren en dames 1. Dit houdt in dat er ten alle tijden gestreefd dient te worden naar het hanteren van het systeem (1 keeper, 1 laatste man, 3 verdedigers, 3 middenvelders en 3 aanvallers). Dit systeem zou er voor moeten zorgen dat er moeiteloos speler(s) kunnen worden uitgeleend binnen de jeugd elftalen en dat de aansluiting vanuit de A jeugd richting de senioren beter zou moeten verlopen. Mini s: Gedurende de mini periode tot en met de D8 jeugd zal de nadruk liggen op de technische vaardig maken van de deelnemers. De tactische vaardigheden komen op dat moment op het tweede plan. Dit zal pas echt vormen gegeven worden op het moment ze door gaan stromen richting de D jeugd. De technische vaardigheden dienen vooral toegepast te worden in individuele vormen, waarbij zoveel mogelijk oefeningen met stick en bal moeten worden uitgevoerd. Waarbij het game like toegevoegd dient te worden. D,C,B,A: Gedurende deze periode zal het technische leerlijn steeds minder worden en zal er vooral tactische getraind dient te worden. Waarbij alle oefeningen game link moeten zijn (wedstrijdsituatie). Dat betekend dat alle oefeningen moet bijdragen aan een betere wedstrijdprestatie. Jongste jeugd: Kerndoelen: Het aanleren van de juiste hockeyhouding. Het lopen van de bal met richting verandering d.m.v. het verplaatsen het lichaam. Begin maken met richting verandering d.m.v. stickhandeling. Het stoppen van de bal. Het spelen van de bal doormiddel van een push en schuifslag. Planning: We gaan uit dat deze deelnemer 40 training krijgen op jaarbasis.

5 Methodiek hockeyhouding: Omschrijving van de hockeyhouding: Vastpakken van de stick gaat als volgt, de benjamin pakt de stick boven aan de grip vast, waarbij gelet moet worden op de v stand die te zien moet zijn tussen duim en wijsvinger op het moment dat de krul naar boven wijst. De andere hand moet minimaal 3 volwassen vuisten (4 tot 5 vuisten van de benjamin) daaronder en moet op de zelfde manier worden vast gepakt als de linkerhand. Maar met de kanttekening dat de deelnemer deze losjes vast houdt (in het begin is dit zeer moeilijk voor de benjamin). Houding van het lichaam: Licht door de knieën zaken, rechte rug. De linker elleboog moet uitsteken (je moet op je horloge kunnen kijken). Plaats van de bal de ten opzichten van het lichaam: De bal ligt ten allen tijden rechts voor je (altijd voor je voeten nooit langs je!) Methodiek hockeyhouding. Stap 1: De trainer laat de benjamin de stick voor de deelnemers neer laten leggen (als het kan met de krul omhoog) vervolgens de stick laten oppakken met de linker hand aan het uiteinde. Gevolg stap 1: Als het goed is en de deelnemers de stick goed hebben opgepakt hebben ze meteen de eerste v houding tussen duim en wijsvinger. 1: De deelnemer heeft geen idee hoe hij de stick moet vast pakken. 2: De deelnemer pakt de stick op maar heeft aanwijzingen en hulp nodig om de stick vast te pakken. 3: De deelnemer hoeft alleen herinnert te worden wanneer hij de stick vast heeft. 4: De deelnemer pakt de stick meteen goed vast en corrigeert eventueel nog mocht dit nodig zijn. Stap 2: De stick op laten pakken van de grond zoals beschreven staat bij stap 1. Vervolgens een tweede actie de plaatsing van de rechterhand. 4 a 5 benjamin vuisten daaronder. En op dezelfde manier als de rechterhand vast pakt. Gevolg stap 2: Als het goed is heeft de benjamin zijn stick nu goed vast. Op het moment dat je er nu een bal voor legt zul je zien dat de hockeyhouding al aardig begint te kloppen. Blijf er echter opletten, dat handplaatsing goed blijft. 1: De deelnemer pakt de stick verkeerd om vast/heeft geen idee hoe hij de stick moet vast pakken. 2: De deelnemer plaatst de linkerhand goed maar heeft moeite met bepalen waar de rechterhand moet. 3: De deelnemer plaatst de handen goed maar niet ver genoeg uit elkaar. 4: De deelnemer pakt de stick meteen goed vast en controleert dit doormiddel van de dubbele v tussen duim en wijs vinger. Stap 3: De vorige stappen zijn bekend. Nu kunnen we gaan naar de lichaamshouding. de deelnemer pakt zijn stick nu vast. Vervolgens vertel je in eerste instantie dat hij op zijn horloge moet kijken (elleboog vrij van het lichaam) en iets door de knieën moet gaan.

6 Gevolgen stap 3: De hockeyhouding is compleet. Er kan een begin worden gemaakt met hockey. 1: Deelnemer weet de stick goed vast te pakken maar weet vervolgens niet hoe ze moet gaan staan. 2: Deelnemer heeft de stick goed vast maar vergeet dat door de knieën te zaken (loopt met een kromme rug). 3: Deelnemer heeft de stick goed vast maar heeft nog moeite met naar buiten steken van de linker elleboog. 4: Deelnemer weet precies hoe de hockeyhouding is en pas dit met een toe.

7 Methodiek Lopen met de bal. Inleiding. Voor dat een kind toe is aan lopen met de bal. Moet eerst de leerlijn hockeyhouding goed zijn behandeld! Dan pas kun je de volgende stap maken naar lopen met de bal. Het is namelijk zo dat lopen met een bal precies de hockeyhouding is alleen komt er nu een bal tegen de stick te liggen. Van groot belang is dat de deelnemer in de benjamin zoveel mogelijk doet en speelt met zijn stick en de bal. Daarnaast is het de bedoeling dat de benjamin zoveel mogelijk herhaling maakt om de beweging eigen te maken. Omschrijving van de beweging. Zoals hierboven beschreven staat het beginpunt waarvan de vorige leerlijn Hockeyhouding geëindigd is. Deze basis moet goed. Op dat moment kan het lopen met de bal eindelijk niet meer fout gaan. Zolang de deelnemer maar een paar punt goed blijft doen en er op gecorrigeerd blijft worden. Deze punten zijn: Het laten uitsteken van de linker elleboog. De bal altijd voor het lichaam is (normaal rechts voor het lichaam). Handen ver genoeg uit elkaar (3 volwassen vuisten/ 4 a 5 benjamin vuisten). Het door de knieën zaken. Losjes vast houden met de rechterhand. Stap 1: De deelnemer gaat in de hockeyhouding staan met de bal tegen de stick en neemt deze voor 3 meter mee in de forehand. Gevolgen: Als de deelnemer de juiste houding hanteert en je laat hem langs een rechte lijn lopen. Moet je kunnen zien dat de bal parallel of zelf over de lijn zal lopen. 1: De deelnemer kan lopen met de bal in de forehand maar moet wel continu kijken naar de bal om te zorgen dat hij de bal in de stick heeft. 2: De deelnemer kan lopen/doorlopen met de bal in de forehand maar verlies nog af en toe de bal. 3: De deelnemer kan versnellen met de bal in de forehand maar raakt nog af en toe de bal kwijt. 4: De deelnemer kan versnellen/rennen met de bal in de forehand en kijkt niet meer naar de bal. Stap 2: De deelnemer gaat in de hockeyhouding staan met de bal tegen de stick en gaan vervolgens met de bal aan de stick 1 meter recht door lopen om vervolgens een flauwe bocht naar links te maken (denk aan de ronding van de cirkel). Gevolgen: De deelnemer ervaart nu sturing vanuit zijn rechterhand. En de bal zal nog verder van het lichaam moeten liggen. 1: De deelnemer loopt met de bal maar heeft nog grove correctie nodig om de bal te laten volgen. 2: De deelnemer loopt op tempo maar heeft moeite correctie en doet nog wilde bij bewegingen (over correctie). 3: Deelnemer kan in hoog tempo een bocht lopen maar het ziet er nog niet altijd even vloeiend uit. 4: de deelnemer kan in hoog tempo een bocht lopen en corrigeert de bal met soepele bewegingen. Waardoor het er vloeiend uit ziet.

8 Stap 3: De deelnemer gaat in de hockeyhouding staan met de bal tegen de stick en gaan vervolgens met de bal aan de stick 1 meter lopen en gaan proberen een flauwe bocht naar rechts te maken (denk aan de ronding van een cirkel). Gevolgen: de deelnemer ervaart nu dat hij de bal dichter bij hem moet liggen om te kunnen sturen. 1: De deelnemer loopt met de bal maar heeft nog grove correctie nodig om de bal te laten volgen. 2: De deelnemer loopt op tempo maar heeft moeite correctie en doet nog wilde bij bewegingen (over correctie). 3: Deelnemer kan in hoog tempo een bocht lopen maar het ziet er nog niet altijd even vloeiend uit. 4: de deelnemer kan in hoog tempo een bocht lopen en corrigeert de bal met soepele bewegingen. Waardoor het er vloeiend uit ziet. Stap 4: De deelnemer gaat in de hockeyhouding staan met de bal tegen de stick en gaan vervolgens met de bal aan de stick 1 meter lopen en vervolgens proberen om bochten afwisselend links en rechts te maken. Gevolgen: De deelnemer zorgt dat hij totale sturing krijgt in de stick en deze op verschillende manieren kan gebruiken. 1: De deelnemer loopt in rustig tempo de bochten en heeft moeite met de bal aan de stick te houden. 2: De deelnemer kan op tempo bochten lopen maar heeft moeite met verschillende vromen van bochten. 3: De deelnemer kan op tempo bochten lopen maar maakt nog af en toe fouten en kan deze moeilijk corrigeren. 4: de deelnemer kan in hoog tempo zowel links als rechts verschillende bochten lopen zonder de bal te verliezen. Stap 5: De deelnemer gaat in stilstaan proberen om de bal van rechtsvoor naar links voor te spelen (bal moet in een horizontale lijn bewegen) en probeert hem te stoppen met backhand krul. De deelnemer speelt de bal nog niet terug naar zijn forhand kant. Gevolgen: De deelnemer leert nu een tweede manier van gebruik van stick. Eerst corrigeerde hij zich door zich zelf te verplaatsen ten opzichten van de bal. Nu corrigeerde doormiddel van stick beweging. 1: De deelnemer kan de stick niet op tijd naar de backhand krijgen, mist veel ballen op de backhand. 2: De deelnemer kan de stick op tijd naar de backhand krijgen maar het verloopt nog niet soepel, stick gaat nog relatief hoog door de lucht. 3: De deelnemer kan de bal van links naar rechts halen, maar speelt de bal naar links nog niet even hard als naar rechts. 4: De deelnemer haalt met soepele beweging de bal van links naar rechts in het zelfde tempo.

9 Stap 6: de deelnemer loopt nu 10 meter recht vooruit en om de meter legt de benjamin de bal stil met de krul en loopt vervolgens door naar de volgende pion. Gevolgen: de benjamin leert controle houden over de bal. Gaat de benjamin nu te snel lopen en dreigt bal verlies dan kan hij zich zelf corrigeren. 1: De deelnemer is regelmatig te laat (speelt te hard de bal) met de backhand of mist de bal door verkeerde stickplaatsing. 2: De deelnemer heeft af en toe controle en af en toe springt de bal van de stick. 3: De deelnemer heeft controle maar heeft nog wel moeite om in eens de bal stil te leggen. 4: De deelnemer heeft totale controle over de bal en kan deze op elk moment correct stil leggen en aan de stick houden. Stap 7: De deelnemer staat stil en beweegt de bal van links naar rechts van forhand naar backhand en andersom. Let op de bal rolt in een rechte lijn het hoeft nog niet op een indian dribbel te lijken. Het moet gecontroleerd. Gevolgen: de deelnemer kan nu sneller en makkelijker iemand passeren of ontwijken. En kan een keuze maken of hij de bal afschermt en met het lichaam doet sturen of dat hij er voor kiest om met e stick een richting te bepalen. 1: De deelnemer speelt in een te laag tempo van backhand naar forhand en mist nog veel ballen op de backhand kant. 2: De deelnemer kan rustig de bal van links naar rechts halen maar heeft moeite om dit op tempo te doen. 3: De deelnemer kan de redelijk van links naar rechtshalen maar maakt nog steeds fouten in de aannamen. 4: De deelnemer kan de bal soepel van links naar rechthalen op tempo en kan dit eventueel combineren met sturen van het lichaam. Stap 8: De deelnemer loopt nu een meter recht vooruit stopt de bal met de backhand laat hem terug lopen en laat hem op zijn eigen stick lopen, zodat hij omhoog komt. 1: De deelnemer handelt niet snel genoeg en kan daarom niet onder de bal komen. 2: De deelnemer lukt het om de bal goed terug te halen maar krijgt de bal niet omhoog. 3: De deelnemer lukt het om de bal goed terug te halen en krijgt de bal al af en toe in de lucht. 4: De deelnemer lukt het 9 van de 10 keer op de bal op de stick te laten rollen en kan de bal omhoog brengen. Gevolgen: De deelnemer heeft totale controle over zijn forehand en backhand en is toe aan de F. Dit is niet een stap die perse gehaald moet worden. Het is wel een streven.

10 Methodiek spelen van de bal. Inleiding: Voordat het kind klaar is voor het spelen van de bal moet er al een begin gemaakt zijn met de leerlijn lopen met de bal en hockeyhouding. Dit komt omdat het spelen van de bal een heleboel vraagt van een snelle hand oog coördinatie van de deelnemers. Echter op het moment dat de andere twee leerlijnen lopen is het verstandig hier toch mee te beginnen en dan vooral met de push en in een iets latere fase de schuifslag. Van groot belang is dat deze technieken gekoppeld dienen te worden aan de leerlijn lopen met de bal. Hierdoor ervaren leren ze een actie maken met afronden op doel. Omschrijving van de technieken: De push is een doormiddel van een duwbeweging de bal spelen over een korte afstand. Er moet rekening gehouden met de volgende punten: Iets door de knieen zakken. Stick tegen de bal zetten. Linker elleboog vrij van het lichaam. Bal tussen de benen (nijgt naar het voorste been). Niet te lang bal contact. Na wijzen met de punt omhoog. Handen uit elkaar (3 tot 4 volwassen vuisten). Schuifslag is een techniek voor een korte afstand. Waarbij de bal snel gespeeld dient te worden. Handen uit elkaar (3 tot 4 volwassen vuisten). Door de knieën zakken (diepe zit). Bal rechtsboven je raken. Na wijzen in de richting die je gaat spelen. Altijd linker voet voor. Stap 1: De deelnemer kan een bal pushen over een afstand van 2 meter. Gevolgen: De deelnemer ervaart wanneer en hoeveel kracht hij moet zetten om de bal weg te duwen. 1: De deelnemer krijgt het niet voor mekaar om de bal weg te duwen (missen van de bal). 2: De deelnemer krijgt het voor mekaar om de bal weg te spelen, maar wijkt veel af van de richting. 3: De deelnemer krijgt het voor om de bal af en toe hard te spelen 4: De deelnemer kan de bal met kracht weg spelen. In een gewenste richting. Stap 2: De deelnemer kan een bal pushen over een afstand van 3 meter in een rechte lijn. Gevolgen: de deelnemer kan nu inschatten wat hij moet doen om de bal in een rechtenlijn te pushen. 1: De deelnemer heeft veel moeite met het pushen van de bal, de techniek gaat zeer langzaam stap voor stap. 2: de deelnemer kan de bal spelen maar het verloopt nog niet vloeiend en de bal heeft wisselende snelheden. 3: De deelnemer kan de bal in een vloeiende bewegingspelen.

11 4: De deelnemer kan de bal hard spelen en de beweging ziet er vloeiend uit.. Stap 3: de deelnemer kan een schuifslag demonstreren over een afstand van 2 meter. Gevolgen: De deelnemer kan de bal spelen en ervaart dat hij de bal makkelijk kan raken. Echter de plaats en het raken van de bal heeft hij nog moeite mee. Niveau bepaling. 1: De deelnemer raakt de bal niet of nauwelijks waardoor de bal niet voorwaarts gaat. 2: De deelnemer raakt de bal maar de bal gaat nog alle kanten op. 3: De deelnemer raakt af en toe de bal goed maar de snelheid van de bal wisselt. 4: de deelnemer raakt consequent de bal goed waardoor er veel snelheid gegeven wordt aan de bal Stap 4: De deelnemer kan in de loop een push toepassen over een afstand van minimaal 2 meter. Gevolgen: de deelnemer kan nu als hij loopt met de bal zelf bepalen wanneer hij de bal speelt en eventueel 1: De deelnemer lukt het niet om de bal technische goed te pushen. 2: De deelnemer kan de bal pushen maar moet bijna stil gaan staan om het technisch goed uit te voeren. 3: De deelnemer kan de bal technisch goed pushen maar de snelheid van de bal heeft hij nog niet onder controle. 4: De deelnemer kan de bal technische goed pushen en kan de bal verschillende snelheden meegeven. Stap 5: De deelnemer kan een schuifslag demonstreren over een afstand van 3 meter in een rechtenlijn. Gevolgen er kan een begin gemaakt worden met samen spel. Doordat de deelnemer nu gericht kan spelen of scoren. 1: De deelnemer raakt de bal niet of nauwelijks waardoor de bal niet voorwaarts gaat. 2: De deelnemer raakt de bal maar de bal gaat nog alle kanten op. 3: De deelnemer raakt af en toe de bal goed maar de snelheid van de bal wisselt. 4: de deelnemer raakt consequent de bal goed waardoor er veel snelheid gegeven wordt aan de bal Stap 6:de deelnemer kan een schuifslag demonstreren uit de loop over een afstand van 3 meter in een rechtenlijn. Gevolgen: het spel kan steeds beter gespeeld worden. Er kan een begin gemaakt worden met een 2 tegen 1. 1: De deelnemer raakt de bal niet of nauwelijks waardoor de bal niet voorwaarts gaat. 2: De deelnemer raakt de bal maar de bal gaat nog alle kanten op. 3: De deelnemer raakt af en toe de bal goed maar de snelheid van de bal wisselt. 4: de deelnemer raakt consequent de bal goed waardoor er veel snelheid gegeven wordt aan de bal Vervolg gaat door in het spelen van een 2 tegen 1

12 Methodiek stoppen van de bal. Bij het hockey gaat het er op dat je zoveel mogelijk scoort dit moet voorkomen worden. Dus er zal verdedigd moeten worden. Dit begint bij de aller kleinste al door het leren van het stoppen van een bal. Op het moment dat je een bal kunt stoppen kun je ook meteen beginnen met het onderscheppen. Vandaar dat we bij de leerlijn stoppen van de bal door zal lopen in de leerlijn verdedigen. Technische omschrijving. Laag stopen: Deelnemer moet proberen ten alle tijden twee handen aan de stick te houden. (3 a 4 vuisten er tussen). Linkervoet moet hoger staan dan de rechter. Diep zitten goed door de knieen zakken. Goed in de stick knijpen. Hoge stop: Stick hoog linker elleboog goed vrij van het lichaam. Linker voet moet hoger staan dan de rechter. Krul moet iets naar achter gericht zijn (linker arm voor de rechter als je boven kijkt). Goed in de stick knijpen. Stap 1: De deelnemer kan de bal stoppen met de stick volledig laag op de grond. Gevolgen: de deelnemer zal ervaren dat hij alle ballen kan stoppen op. Daarnaast zal hij in partijtjes zien dat als hij zijn stick zo heeft hij veel ballen relatief makkelijk kan onderscheppen. Niveau bepaling. 1: De deelnemer gaat niet door knieën en blijft hoog, knijpt niet in zijn stick waardoor het moeilijk wordt een bal te stoppen. 2: De deelnemer brengt af en toe de stick te laat naar onder waardoor hij de bal veel mist. 3: De deelnemer stopt nagenoeg alle ballen, maar heeft niet altijd meteen controle. 4: De deelnemer staat zelf verzekerd en gaat goed laag zitten om de bal te zitten en stop ze nagenoeg allemaal. Stap 2: De deelnemer kan de bal stoppen met de stick volledige laag op de grond en kan na het stoppen meteen doorlopen. Gevolgen: De deelnemer leert dat hij na het onderscheppen meteen zelf een actie kan maken. Niveau bepaling. 1: De deelnemer heeft legt eerst de bal stil voordat hij begint met lopen. 2: De deelnemer heeft moeite met controle en wacht lang met de bal meenemen. 3: De deelnemer stopt de bal bijna altijd goed en neemt deze snel weer. 4: De deelnemer stopt ook moeilijk ballen en neemt het vervolgens meteen weer mee. Stap 3: De deelnemer kan de bal stoppen met de stick hoog en stoppen met de krul. Gevolgen: de deelnemer kan de bal nu hoog stoppen waardoor een vervolg actie makkelijker wordt.

13 1: De deelnemer heeft veel moeite met stoppen van de bal en springt nog veelal van de stick af. 2: De deelnemer kan als hij de bal volgt de bal aardig stoppen maar springt nog wel van de stick. 3: De deelnemer kan de bal goed stoppen en neemt deze goed mee (volgt de bal continu). 4: De deelnemer kan de bal goed stoppen zonder continu de bal te hoeven volgen. Stap 4: De deelnemer kan de bal stoppen met de stick hoog en kan vervolgens doorlopen. Gevolgen: de deelnemer kan de bal nu hoog stoppen waardoor een vervolg actie makkelijker wordt. 1: De deelnemer gaat niet door knieën en blijft hoog, knijpt niet in zijn stick waardoor het moeilijk wordt een bal te stoppen. 2: De deelnemer brengt af en toe de stick te laat naar onder waardoor hij de bal veel mist. 3: De deelnemer stopt nagenoeg alle ballen, maar heeft niet altijd meteen controle. 4: De deelnemer staat zelf verzekerd en gaat goed laag zitten om de bal te zitten en stop ze nagenoeg allemaal. Stap 5: De deelnemer kan de bal in de loop meenemen zonder te stoppen met de sticklaag. 1: De deelnemer heeft veel moeite met stoppen van de bal en springt nog veelal van de stick af. 2: De deelnemer kan als hij de bal volgt de bal aardig stoppen maar springt nog wel van de stick. 3: De deelnemer kan de bal goed stoppen en neemt deze goed mee (volgt de bal continu). 4: De deelnemer kan de bal goed stoppen zonder continu de bal te hoeven volgen. Stap 4: De deelnemer kan de bal stoppen met de stick hoog en kan vervolgens doorlopen.

14 Beoordelen. Gedurende de training zal zoals eerder beschreven staat om de 10 werken een beoordeling plaats vinden door een andere trainer. Voor zo training krijg je van de Technische commissie een beoordelingslijst met de namen van de betreffende groep. Daarnaast zal er een oefening stap beschreven worden op de lijst. Vervolgens ga je beoordelen of ze dat aan kunnen en eventueel opschreven bij welke niveau ze zijn. Deze beoordelingsformulieren geven ons een beter inzicht in de groei van de jeugdleden. Daarnaast zijn we van mening dat mogelijke problemen eerder aan het licht komen door de controle momenten. Mocht het voorkomen dat het voor dat de oefening voor de groep te moeilijk is. Dan zal jullie een stap lager moeten gaan beoordelen en op het formulier vermelden dat je een stap lager hebt beoordeeld. Beoordelinglijst (uitleg). Binnen onze verenging gaan werken met een beoordelingsformulier dat STIP heet. STIP staat voor Snelheid, Techniek, Intelligentie, Persoonlijkheid. Snelheid: Daar wordt mee bedoelt de handelingsnelheid die iemand heeft om een beweging uit te voeren. Techniek: Daar wordt mee bedoelt de technische uitvoering van de techniek. Intelligentie: Daar wordt mee bedoelt het spel inzicht het kunnen toepassen van de technieken. Persoonlijkheid: Daar wordt mee bedoelt de instelling van de deelnemer. Op wat voor een manier is hij betrokken bij de oefening/wedstrijd. Al deze onderdelen worden apart van elkaar beoordeeld. Dit mogelijke scores zijn onvoldoende, matig, voldoende, ruim voldoende, goed. Verder zal op de STIP lijst de stap staan die je moet beoordelen. Naast de STIP zullen de volgende gegevens nog worden ingevuld: Naam beoordelaar. Datum. Welk team. Deze beoordelinglijsten worden netjes na de training afgegeven aan de trainerscoördinator of bij de mini coördinator. Deze bewaard de beoordelingsformulieren nauwkeurig en zorgt dat de privacy niet geschonden wordt.