Alternatief voor Beschikking geen loonheffingen

Transcriptie

1 Alternatief voor Beschikking geen loonheffingen Belastingdienst toont voorbeeldovereenkomsten De staatssecretaris van Financiën heeft op 20 april 2015 een voorstel gedaan voor een alternatief voor het wetsvoorstel Wet invoering Beschikking geen loonheffingen (BGL). Ook is inmiddels een nota van wijziging gepubliceerd. De Wet BGL wordt nu Wet deregulering beoordeling arbeidsrelaties. Met het alternatief komt Wiebes tegemoet aan de kritische vragen en kanttekeningen wat betreft het bij de Tweede Kamer aanhangige wetsvoorstel BGL (TK 34036). Net zoals de BGL brengt het alternatief mee dat de VAR wordt afgeschaft. Leon Lubbers Belastingdienst Informatiemanagement Belastingen op persoonlijke titel Volgens de staatssecretaris hebben alternatieve voorstellen van belangenorganisaties de mogelijkheid gecreëerd om in overleg een alternatief uit te werken waarin nog sterker dan in het wetsvoorstel BGL de verantwoordelijkheden van de opdrachtnemer en de opdrachtgever bij het beoordelen van hun arbeidsrelatie in balans worden gebracht. Daarnaast schetst de staatssecretaris het scenario waarmee hij het alternatief op korte termijn ten uitvoer wil brengen. Alternatief Het alternatief houdt in dat belangenorganisaties van opdrachtgevers of belangenorganisaties van opdrachtnemers, en ook individuele opdrachtgevers of opdrachtnemers, overeenkomsten voorleggen aan de Belastingdienst, zodat die een oordeel kan geven over de overeenkomst. Partijen kunnen hieraan zekerheid ontlenen omtrent de loonheffingen. De Belastingdienst zal beoordeelde overeenkomsten - voor zover mogelijk - openbaar maken, zodat deze door andere opdrachtgevers en opdrachtnemers kunnen worden gebruikt. Met dit alternatief worden de echte zelfstandigen volgens de staatssecretaris niet onnodig belast met papierwerk, verbetert de handhaving aanzienlijk, worden de voorwaarden voor het werken buiten dienstbetrekking helderder voor opdrachtgevers en opdrachtnemers terwijl de keuzevrijheid niet wordt beperkt, en dalen zowel de administratieve lasten als de uitvoeringskosten. Het gebruik van een beoordeelde overeenkomst is facultatief, en is dus niet verplicht. Voorbeeld De minister van VSWS heeft mede namens de ministers van SZW en de staatssecretaris van Financiën op 19 februari 2015 een modelovereenkomst zorginstelling zorgverlener gepubliceerd die betrekking heeft op de situatie dat een zzp er in opdracht van een zorginstelling zorg verleent aan thuiszorgcliënten. Zie het informatieblad op Vergelijk ook de antwoorden d.d. 28 april jl. van de staatsecretaris van VWS op Kamervragen hierover (kenmerk ). Administratieve lasten voor het bedrijfsleven Op basis van het voorgestelde alternatief zullen de administratieve lasten voor het bedrijfsleven volgens de staatssecretaris structureel kunnen afnemen met ongeveer 10 miljoen euro. Dit is een saldo van enerzijds een afname als gevolg van het vervallen van de VAR en anderzijds een toename vanwege het mogelijke nodige overleg met de Belastingdienst over voorgelegde overeenkomsten. Voor het wetsvoorstel invoering BGL was ingeschat dat de administratieve lasten door de introductie van de medeverantwoordelijkheid voor opdrachtgevers structureel toe zouden nemen met 4,2 miljoen euro. En incidenteel door de invoering van de webmodule met 4,4 miljoen euro, maar dat hierdoor de administratieve lasten structureel verlicht zouden worden met 1,9 miljoen euro. De staatssecretaris heeft, mede naar aanleiding van het verzoek van de vaste commissie voor Financiën, zijn brief ook aan Actal voorgelegd om het geschetste alter- 8

2 PRAKTIJKBLAD SALARISADMINISTRATIE nr 9 / 12 juni 2015 natief te beoordelen voor de administratieve lasten. Het advies van Actal is inmiddels gepubliceerd. De staatssecretaris is blij dat Actal van mening is dat dit alternatief voordelen biedt ten opzichte van zowel het eerdere voorstel voor de BGL als de huidige Verklaring arbeidsrelatie (VAR) doordat hiermee de administratieve lasten worden verlaagd en per sector meer duidelijkheid kan worden geboden over de wijze waarop de overheid een arbeidsrelatie kwalificeert. Actal plaatst echter vraagtekens bij de proportionaliteit van de voorgestelde maatregel. Dit vindt de staatssecretaris moeilijk te begrijpen. Ondanks dat Actal voorstelt het huidige wetsvoorstel nu niet in te dienen is er toch een nota van wijziging op het voorstel gepubliceerd. Beoordeling Belastingdienst De Belastingdienst beoordeelt overeenkomsten alleen op elementen die van belang zijn voor het afdragen of voldoen van loonheffingen. Doorslaggevend is of sprake is van een arbeidsovereenkomst of een fictieve dienstbetrekking. De Belastingdienst geeft geen oordeel over de fiscale kwalificatie van de inkomsten van de opdrachtnemer voor de inkomstenbelasting en ook niet voor de fiscale ondernemersfaciliteiten. In dit kader lijkt mij nog wel het lopende Interdepartementaal Beleidsonderzoek (IBO-ZZP) van belang. Ook Actal adviseerde om de bevindingen uit het IBO-ZZP af te wachten. Het kabinet ziet echter volgens de staatssecretaris geen directe koppeling tussen het interdepartementale beleidsonderzoek naar zzp ers en het wetsvoorstel. Ongeacht de uitkomsten van het onderzoek zal er ook in de (fiscale) wetgeving altijd onderscheid blijven bestaan tussen werknemers en zelfstandigen. De IBO-rapportage wordt volgens het kabinet dit voorjaar naar de Tweede Kamer gestuurd. Een herijking van dit onderscheid staat volgens de staatssecretaris niet in de taakopdracht van het IBO-zzp, maar is anderzijds in de taakopdracht ook niet uitgesloten. Voorbeeldovereenkomsten Het oordeel van de Belastingdienst wordt schriftelijk vastgelegd. Daarbij wordt aangegeven voor welke termijn een vrijwaring voor de loonheffingen wordt gegeven als in de praktijk volgens de overeenkomst wordt gewerkt. Gedacht wordt aan een termijn van vijf jaar, met een voorbehoud indien de wet- of regelgeving wijzigt. De VAR is maximaal één jaar geldig, waarbij de mogelijkheid bestond van (automatische) verlenging. De voorbeeldovereenkomsten worden door de Belastingdienst gepubliceerd op internet zodat elke opdrachtgever en opdrachtnemer er gebruik van kan maken. Voor kleinere opdrachtgevers en opdrachtnemers die slechts incidenteel iemand inhuren, kunnen de voorbeeldovereenkomsten onnodige details of bepalingen bevatten. Om ook deze opdrachtgevers en opdrachtnemers zekerheid te bieden zonder dat zij overeenkomsten aan de Belastingdienst ter beoordeling voorleggen, zal de Belastingdienst enkele voorbeeldovereenkomsten ontwikkelen en publiceren die zijn ontdaan van bijvoorbeeld de sectorale elementen. Wettelijke bepalingen De Belastingdienst zal ook op de website de wettelijke bepalingen publiceren die van belang zijn voor de beantwoording van de vraag of er een verplichting is tot het afdragen of voldoen van loonheffingen. De beoordeling door de Belastingdienst vergt naar verwachting een gemiddelde doorlooptijd van zes weken. Dit kan langer zijn als veel vooroverleg nodig is, en korter als de te beoordelen overeenkomst grote gelijkenissen vertoont met eerder beoordeelde overeenkomsten. Sectorale benadering De belangenorganisaties hebben een sectorale benadering voorgesteld. Volgens de staatssecretaris is dat niet noodzakelijk, omdat de voorwaarden op grond van het fiscale recht of het socialezekerheidsrecht voor elke sector hetzelfde zijn. Toch vindt hij dat een sectorale benadering voordelen biedt om rekening te kunnen houden met terminologie of afspraken die in een sector gangbaar zijn en met sectorale wetgeving, zoals voor een sector relevante arboregelgeving of bijvoorbeeld in de zorg met de Wet kwaliteit, klachten en geschillen zorg. Dit betekent dat (sectorale) belangenorganisaties sectorale 9

3 voorbeeldovereenkomsten (nieuwe of al toegepaste) aan de Belastingdienst kunnen voorleggen ter beoordeling. Sectoroverstijgende benadering Er kunnen ook voorbeeldovereenkomsten aan de Belastingdienst worden voorgelegd die geen sectorspecifieke kenmerken hebben. Belangenorganisaties kunnen dus ook contracten voorleggen die voor meerdere sectoren kunnen worden gebruikt. Maatwerk Als individuele opdrachtgevers en opdrachtnemers geen gebruik willen of kunnen maken van de voorbeeldovereenkomsten, kunnen ze zelf een overeenkomst opstellen en voorleggen aan de Belastingdienst. Indien uit de overeenkomst geen verplichting tot het afdragen of voldoen van loonheffingen voortvloeit, bevestigt de Belastingdienst dit schriftelijk. In andere gevallen kan de overeenkomst in overleg met de Belastingdienst worden aangepast, zodat alsnog de vrijwaring voor de loonheffingen kan worden gekregen. Keuzevrijheid Opdrachtgevers en opdrachtnemers kunnen zelf kiezen of zij een (sectorspecifieke of sectoroverstijgende) voorbeeldovereenkomst gebruiken of dat ze zelf een overeenkomst opstellen en voorleggen aan de Belastingdienst. Het is niet de bedoeling dat de Belastingdienst overeenkomsten gaat voorschrijven. Het opstellen van een overeenkomst tot opdracht is een zaak tussen opdrachtgever en opdrachtnemer. De Belastingdienst zal daar niet in treden. De rol van de Belastingdienst is beperkt tot de fiscale beoordeling en het publiceren van voorbeeldovereenkomsten. Intermediairs VNO-NCW en MKB Nederland hebben richting de staatssecretaris gesuggereerd dat intermediairs ook onder de nieuwe systematiek voor zzp ers kunnen bemiddelen. Ook voor deze situaties is het mogelijk om vrijwaring voor de opdrachtgevers en/of de intermediairs te verschaffen. De Belastingdienst zal de door de brancheorganisaties voorgelegde voorbeeldovereenkomsten beoordelen en daarover zo nodig in overleg gaan. Samenwerking UWV en Belastingdienst De Belastingdienst stemt de beoordeling van de dit jaar voorgelegde sectorale voorbeeldovereenkomsten en de voorbeeldbepalingen af met het UWV, voordat een oordeel wordt uitgesproken en voordat ze worden gepubliceerd. Bij het beoordelen van een aanvraag voor een uitkering, volgt het UWV normaliter het door de Belastingdienst ingenomen standpunt dat er geen verzekeringsplicht voor de werknemersverzekeringen is geweest. De Belastingdienst en het UWV passen namelijk dezelfde wet- en regelgeving toe om tot een oordeel te komen of er sprake is (geweest) van de verzekeringsplicht voor de werknemersverzekeringen. Vergelijk ook de Beleidsregels beoordeling dienstbetrekking van het UWV en de Belastingdienst, zoals gepubliceerd in het Besluit van 6 juli 2006, nr. DGB2006/857M. Als een opdrachtnemer echter aan het UWV voldoende aannemelijk maakt dat in de praktijk niet volgens de overeenkomst is gewerkt en hij daardoor wellicht verzekerd was voor de werknemersverzekeringen, dan kan hij mogelijk in aanmerking komen voor een uitkering. Het UWV geeft in dat geval de informatie over de opdrachtgever door aan de Belastingdienst. Dit is voor de Belastingdienst dan een aanwijzing dat er feitelijk niet volgens de door de Belastingdienst beoordeelde overeenkomst is gewerkt. De Belastingdienst zal vervolgens bij de opdrachtgever de feiten nagaan en indien nodig een nader onderzoek instellen en zo nodig een correctieverplichting of een naheffingsaanslag opleggen. Een incidentele afwijking van de overeenkomst heeft geen gevolgen als de opdrachtgever of opdrachtnemer aannemelijk maakt dat die situatie tijdelijk is of een incident betreft. Nieuwe jurisprudentie De jurisprudentie op het gebied van het arbeidsrecht is casuïstisch van aard en nieuwe jurisprudentie kan aanleiding zijn om nieuwe of andere factoren te betrekken bij het beoordelen van (voorbeeld)overeenkomsten. Indien de rechter oordeelt dat er sprake is van een arbeidsovereenkomst zal de betreffende (voorbeeld)overeenkomst voor de toekomst worden ingetrokken, waarbij voor lopende gevallen de algemene beginselen van behoorlijk bestuur in acht zullen worden genomen. Verder staat dan vast dat de opdrachtnemer verzekerd is (geweest) voor de werknemersverzekeringen en kan hij onder voorwaarden zo nodig met terugwerkende kracht de aanspraak op een uitkering effectueren. Op grond van het vertrouwensbeginsel is het dan in principe niet mogelijk om nog een naheffingsaanslag voor de loonheffingen aan de opdrachtgever op te leggen, behalve als er feitelijk niet conform de overeenkomst is gewerkt. In dat geval riskeert de opdrachtgever wel een naheffingsaanslag. Overleg met de organisaties De zzp-organisaties en de vakbonden hebben richting de staatssecretaris aangegeven dat er naar hun mening breder gekeken moet worden dan alleen naar de fiscale kant van de zaak. Zij zouden er een voorstander van zijn als er op sectoraal niveau afspraken worden gemaakt tussen belangenorganisaties van opdrachtgevers en opdrachtnemers en vakbonden over goed opdrachtgeverschap. Volgens het kabinet ligt het initiatief hiervoor bij de sector zelf, omdat dergelijke afspraken de verantwoorde- 10

4 PRAKTIJKBLAD SALARISADMINISTRATIE nr 9 / 12 juni 2015 lijkheden van de overheid voor de inning van loonheffingen overstijgen. Het kabinet roept de sectorale partijen nadrukkelijk op om tot dergelijke afspraken te komen. Contracting De minister van Sociale Zaken zal de mogelijkheden van het bevorderen van goed opdrachtgeverschap onderzoeken. In het kader van de aanpak van schijnconstructies heeft de minister op 17 april 2015 een brief naar de Tweede Kamer gestuurd over contracting, met als conclusie dat contracting zowel legitieme als oneigenlijke vormen kent. Volgens de minister is het dan ook aan sociale partners om gezamenlijk de handschoen op te nemen en het oneigenlijk gebruik van contracting aan te pakken. Maximale transparantie De zzp-organisaties en de vakbonden hebben ook gepleit voor maximale transparantie. In die zin dat alle door de Belastingdienst beoordeelde overeenkomsten openbaar worden gemaakt. Dit gebeurt in ieder geval voor de door belangenorganisaties voorgelegde overeenkomsten en de door de Belastingdienst zelf opgestelde voorbeeldovereenkomsten. Wat betreft individuele opdrachtgevers en opdrachtnemers, is echter toestemming nodig van de partij die de overeenkomst ter beoordeling heeft voorgelegd. Zo n overeenkomst kan bijvoorbeeld zodanig verband houden met de bedrijfsvoering van een opdrachtnemer of opdrachtgever, dat zij uit oogpunt van bedrijfsvertrouwelijkheid geen toestemming geven voor bekendmaking. Verbetering handhaving Evenals bij de BGL, wordt bij het alternatief de opdrachtgever medeverantwoordelijk voor de fiscale kwalificatie van een arbeidsrelatie die de opdrachtgever zelf mede vorm geeft. Aangezien de opdrachtgever belang krijgt bij een juiste fiscale kwalificatie van de arbeidsverhouding, zal hij volgens de staatssecretaris ervoor zorgdragen dat de juiste fiscale gevolgen aan de arbeidsverhouding worden verbonden. Deze verantwoordelijkheid van de opdrachtgever maakt een efficiëntere handhaving mogelijk. Bij grotere aantallen is het efficiënter om één correctieverplichting of één naheffingsaanslag aan een opdrachtgever op te leggen dan om van alle individuele opdrachtnemers eerst op persoonsniveau de VAR te herzien en vervolgens per opdrachtnemer correcties op te leggen. Daarnaast gaat de staatssecretaris met de belangenorganisaties in gesprek om na te gaan hoe de door die organisaties geconstateerde mogelijke misstanden gemeld kunnen worden. Terugkoppeling is echter niet mogelijk, vanwege de fiscale geheimhoudingsplicht op grond van de Algemene wet inzake rijksbelastingen. Wel worden geconstateerde misstanden doorgegeven aan het UWV in verband met de mogelijke aanspraken op uitkeringen ingevolge de werknemersverzekeringen. Fict dienstbetr gelijkgestelden en thuiswerkers Bij fictieve dienstbetrekkingen van gelijkgestelden en thuiswerkers is niet vooraf vast te stellen (of uit te sluiten) in een (voorbeeld)overeenkomst en is daardoor ook niet goed te controleren door de Belastingdienst. Het alternatief voor de BGL vergt daarom een aanpassing van het toepassingsbereik van deze twee fictieve dienstbetrekkingen. Het doel van de aanpassing zal zijn dat de Belastingdienst bij het beoordelen van een (voorbeeld)overeenkomst alleen hoeft te toetsen of sprake is van een echte dienstbetrekking of van een van de andere fictieve dienstbetrekkingen dan die van gelijkgestelden en thuiswerkers. Als dat niet het geval is, geeft de Belastingdienst het oordeel dat er geen verplichting tot het afdragen of voldoen van loonheffingen is. De aanpassing houdt in dat de fictieve dienstbetrekkingen van de gelijkgestelden en de thuiswerkers niet van toepassing zijn, indien: partijen een (voorbeeld)overeenkomst ondertekenen waarover de Belastingdienst heeft geoordeeld dat er geen verplichting tot het afdragen of voldoen van loonheffingen uit voortvloeit; en er ook daadwerkelijk volgens die overeenkomst wordt gewerkt. Hiermee wordt bewerkstelligd dat de opdrachtnemer achteraf geen aanspraak kan maken op een uitkering ingevolge de werknemersverzekeringen en er geen loonheffingen bij de opdrachtgever kunnen worden nageheven. Een vergelijkbare situatie bestaat op dit moment voor de opdrachtnemers die gebruikmaken van een VARwuo of een VAR-dga (dga: directeur-grootaandeelhouder). Volgens een voorzichtige schatting van het UWV vallen er bij elkaar ongeveer personen onder de fictieve dienstbetrekkingen van de gelijkgestelden en de thuiswerkers. Zodra zij echter werkzaam zijn voor een ander, en daarvoor geen door de Belastingdienst vooraf beoordeelde (voorbeeld)overeenkomst van toepassing is, blijft de mogelijkheid van inhoudingsplicht en verzekeringsplicht wel bestaan. Artiestenregeling Doordat de VAR gaat vervallen, moet ook de artiestenregeling aangepast worden. Ondernemers kunnen dan niet meer volstaan met het overleggen van een VAR-wuo of dga, willen ze buiten de artiestenregeling vallen. Er wordt daarom een wettelijke delegatiemogelijkheid aan de artiestenregeling toegevoegd. Daarmee kunnen bepaalde groepen artiesten buiten de artiestenregeling worden gebracht. Volgens de nota van wijziging wordt in overleg met belangenorganisaties van artiesten naar de uitwerking gekeken. 11

5 Uitvoering De Belastingdienst streeft ernaar om medio oktober 2015 een substantieel aantal sectorale overeenkomsten en enkele meer generieke overeenkomsten beoordeeld en gepubliceerd te hebben op de website van de Belastingdienst. Er wordt gedacht aan circa 40 stuks. Als het wetsvoorstel door beide Kamers is aanvaard, kunnen de werkzaamheden in het huidige VAR-proces worden afgebouwd. Ook leidt het alternatief ertoe dat investeringen in en (jaarlijks) onderhoud van bepaalde ICT-systemen, zoals de huidige VAR-aanvraagmodule en de eerder beoogde BGL-webmodule, niet meer nodig zijn. Bij de beoordeling richt de Belastingdienst zich primair op generieke en sectorale voorbeeldovereenkomsten van met name grote opdrachtgevers. Gezien het grote aantal achterliggende opdrachtnemers bij grote opdrachtgevers, is het voor de Belastingdienst efficiënt om deze contracten te beoordelen. Dat geldt minder binnen het segment MKB, waar opdrachtgevers zo veel mogelijk gewezen zullen worden op het gebruik van de beoordeelde en gepubliceerde (sectorale) voorbeeldovereenkomsten of voorbeeldbepalingen. Ten behoeve van de kleinere opdrachtgevers en opdrachtnemers wordt als communicatiestrategie gehanteerd, dat via de website van de Belastingdienst alle relevante informatie is te raadplegen. Korte termijn De Belastingdienst is inmiddels gestart met het benaderen van organisaties en grote ondernemingen om de gebruikte overeenkomsten tot opdracht ter beoordeling voor te leggen. Enerzijds om de beoordeling wel of geen plicht tot het afdragen of voldoen van loonheffingen te kunnen uitvoeren en anderzijds om op zo kort mogelijke termijn zo veel mogelijk overeenkomsten (geanonimiseerd) te kunnen publiceren. Tijdens de overleggen hebben verschillende organisaties hun bereidheid hiervoor al uitgesproken, zo geeft de staatssecretaris aan. Op voorhand wordt ervan uitgegaan dat vanaf de tweede helft 2015 t/m 2017 ongeveer 60 fte bij de Belastingdienst belast zullen zijn met de beoordeling van de voorgelegde overeenkomsten. De structureel hiervoor nodige capaciteit wordt ingeschat op circa 30 fte. Aanpassing nodig van wetsvoorstel BGL Als het geschetste alternatief in de Tweede Kamer op voldoende draagvlak kan rekenen, wordt het wetsvoorstel BGL aangepast. De bepalingen die betrekking hebben op de introductie van de BGL kunnen dan vervallen. Daarnaast kan de wetswijziging dan feitelijk beperkt blijven tot het laten vervallen van de bepalingen die betrekking hebben op de VAR. Het vooraf beoordelen en (desgewenst) bekendmaken van overeenkomsten is al een onderdeel van het vooroverleg zoals de Belastingdienst dat nu al regelmatig met het bedrijfsleven heeft. De staatssecretaris merkt in zijn brief op dat hij, conform de gebruikelijke procedure, inmiddels ook een nota van wijziging tot aanpassing van het wetsvoorstel BGL aan de Koning heeft aangeboden met het verzoek om deze ter advisering voor te leggen aan de Afdeling advisering van de Raad van State. Deze nota van wijziging is op 18 mei 2015 gepubliceerd. Terugblik De vraag kan gesteld worden of het alternatief de praktijk veel verder zal helpen, aangezien voor de rechtszekerheid over de ondernemersfaciliteiten nog steeds een afzonderlijk standpunt nodig is van de Belastingdienst. Dat kan dan ook gevolgen hebben voor de pensioenopbouw en bij arbeidsongeschiktheid. De aanbevelingen van de werkgroep Harmonisatie ondernemers- en zelfstandigenbegrip zijn de aanleiding geweest voor de invoering van de VAR. VAR-wuo en VAR-dga Vanaf 1 januari 2002 gelden de VAR-wuo en de VAR-dga van de Belastingdienst als zelfstandigheidsverklaring voor de sociale verzekeringswetgeving, met als doel om opdrachtgevers meer duidelijkheid te bieden over de verschuldigdheid van loon- en premieheffing. De zelfstandigheidsverklaring levert de opdrachtgever echter geen volledige vrijwaring van loon- en premieheffing op. Dit omdat de opdrachtgever verantwoordelijk bleef voor een (marginale) toetsing van de arbeidsrelatie met zijn opdrachtnemer. Het in december 2002 voor het eerst gepubliceerde besluit Beleidsregels beoordeling dienstbetrekking van de Belastingdienst en het UWV heeft deze bezwaren niet kunnen wegnemen. Daarom zijn per 2005 de rechtsgevolgen uitgebreid als de opdrachtnemer een VAR-wuo of VAR-dga overlegt. De opdrachtgever heeft daarmee dan ook de zekerheid dat inhouding en afdracht van loonheffing en premies voor de werknemersverzekeringen achterwege kan blijven. Steeds meer zelfstandigen De Wet uitbreiding rechtgevolgen VAR (TK 29677) is in december 2007 geëvalueerd. Uit het persbericht van 7 februari 2008 van de toenmalige minister van Sociale Zaken daarover blijkt dat er sinds 2005 steeds meer zelfstandigen werken. Een deel van die toename is toegeschreven aan de rechtszekerheid die de nieuwe VAR biedt. In 2007 ging het om aanvragen, waarvan driekwart betrekking had op een VAR met uitgebreide rechtsgevolgen. In 2014 bedroeg het aantal zzp-ers ruim