Kantoornieuws. Prettige vlucht!?

Transcriptie

1 Kantoornieuws Floor Oehlen is in april de trotse moeder geworden van haar vierde kind: zoontje Pim. Inmiddels is haar zwangerschapsverlof voorbij en staat zij weer voor u klaar! Met ingang van 1 augustus 2016 zoekt uitdaging. Ze wil graag meer zijn dan besloten om de sprong in het diepe te toeverlaat geweest, maar is bovenal voor haar omgeving. Wij gaan Ellen onze secretaresse Ellen Boumans een nieuwe een schakel tussen advocaat en cliënt en heeft wagen. Zij is niet alleen jarenlang onze steun en een warme persoonlijkheid met oprechte aandacht missen en kunnen haar van harte aanbevelen. Prettige vlucht!? Kijkt u ook zo uit naar uw naderende vakantie of reis? Lekker naar de zon, mooie landen en culturen ontdekken? En gaat u er ook zonder meer vanuit dat uw vlucht op tijd zal vertrekken en op tijd zal landen? In de praktijk blijkt dat laatste toch niet zo vanzelfsprekend te zijn. Elk jaar lopen duizenden vluchten lange vertragingen op, met alle ergernis voor u als reiziger van dien. Financiële compensatie kan dan een pleister op de wond zijn en ook nog eens een aantrekkelijk bedrag opleveren, dat de kosten van uw vliegticket deels dekt. Als passagier heeft u in bepaalde gevallen recht op zo n compensatie. U heeft juridisch immers een vervoersovereenkomst gesloten en de vliegtuigmaatschappij pleegt wanprestatie in het nakomen van die overeenkomst: zij brengt u niet tijdig van A naar B. Een luchtvaartmaatschappij is juridisch verplicht om u compensatie te betalen bij een vertraging van drie uur of langer. De hoogte van uw compensatie is vervolgens afhankelijk van de vluchtafstand: voor een vlucht tot 1500 km (grofweg: vanaf Schiphol tot bijvoorbeeld Zuid-Italië of Zuid-Spanje) bedraagt de compensatie 250, tussen 1500 km en 3500 km (voorbeeld: Griekenland of Turkije) 400 en boven de 3500 km (denk aan een aantal toeristische plaatsen in Egypte) is het bedrag 600. Er bestaat géén

2 compensatieplicht indien er sprake is van overmacht. Ons kantoor ziet in de praktijk dat luchtvaartmaatschappijen zich daar vaak en vaak onterecht op beroepen. Zieke piloten, drukte op de take-off-baan, defecten aan het vliegtuig: het zijn allemaal voorbeelden van argumenten die niet aan compensatie in de weg kunnen staan. Het Europese Hof van Justitie heeft in een aantal recente uitspraken expliciet geoordeeld dat een technische storing geen overmacht is, maar onder het bedrijfsrisico van een luchtvaartmaatschappij valt. Kortom: de maatschappij moet u als passagier in zo n situatie gewoon compenseren. Nu is recht hebben en recht krijgen niet hetzelfde. Vliegtuigmaatschappijen proberen stelselmatig onder claims voor vluchtvertraging uit te komen, zo schreef dagblad De Limburger op maandag 27 juni jl. Ons kantoor merkt in de praktijk dat deze stelling inderdaad met regelmaat voor komt. Wij zagen passagiers die zich bijna met te kleine bedragen of met tegoedbonnen hadden laten afschepen en passagiers die al maanden bezig waren om keer op keer allerlei documenten en bewijsstukken aan de luchtvaartmaatschappij aan te leveren. Wij vinden het zaak om goed onderbouwd de juiste claim in te dienen en snel en goed de juiste procedures te doorlopen. Ons kantoor kan u adviseren over uw rechten en u desgewenst bijstaan bij het incasseren van uw compensatie. Dat kan bijvoorbeeld via de luchtvaartmaatschappij zelf, via de Inspectie Leefomgeving en Transport of, indien nodig zelfs via de civiele rechter. Natuurlijk hopen wij dat wij u na uw vakantie of reis niet hoeven te helpen, maar mocht het onverhoopt nodig zijn, informeert u dan gerust naar de mogelijkheden. Prettige vlucht! Crombag Oehlen Advocaten: ook voor al uw civiele claims! Wet DBA In de vorige nieuwsbrief attendeerden we u al op het feit dat de Verklaring arbeidsrecht (de zogeheten VAR ) met ingang van 1 mei 2016 is afgeschaft en is vervangen door een systeem van vooraf door de Belastingdienst opgestelde (voorbeeld)overeenkomsten (Wet Deregulering Beoordeling Arbeidsrelaties). Als er twijfel bestaat over de arbeidsrelatie sluiten ZZP-ers en opdrachtgevers sinds 1 mei een modelovereenkomst, waarin ze opschrijven hoe ze met elkaar werken. Achteraf kan er getoetst worden of er echt conform de afspraken wordt gewerkt. De nieuwe wet leidt tot veel onzekerheid, vooral over de eventuele gevolgen. Risico s waar je achteraf mee geconfronteerd kunt worden. Het kabinet zadelt alle zelfstandigen op met een berg administratie en opdrachtgevers zijn huiverig om ZZP-ers in te huren. Wat gebeurt er bijvoorbeeld na een jaar als de belastingdienst stelt dat je toch een dienstbetrekking hebt gehad? Dan heb je twaalf facturen gestuurd, dat kan in onze praktijk zomaar om gaan. Wordt dat dan als

3 brutoloon aangemerkt of moet dat nog gebruteerd worden en moet er dan loonheffing over? En hoe zit het met sociale verzekeringspremies en boetes? In dat geval zou de fiscale situatie van de ZZP-er veranderen, als het daadwerkelijk om een dienstbetrekking blijkt te gaan. Is de ZZP-er met terugwerkende kracht verzekerd voor de WW en heeft hij recht op een uitkering indien hij thuis komt te zitten? Loopt u tegen dergelijke vragen aan? Wilt u nare gevolgen voorkomen? Neem dan gerust contact met ons op. Verdeling ontslagvergoeding bij echtscheiding Het komt geregeld voor dat onze familierecht- en arbeidsrechtspecialisten in echtscheidingsdossiers met elkaar samenwerken. Meestal gaat het om de vraag hoe omgegaan moet worden met een ontslagvergoeding. Maakt de ontslagvergoeding deel uit van de huwelijksgoederengemeenschap? Of is de ontslagvergoeding op een bijzondere wijze verknocht aan één van de echtelieden en valt deze buiten de gemeenschap? In onderhavig geval zijn echtelieden met elkaar getrouwd in gemeenschap van goederen. In 2007 is de man ontslagen. Hij kreeg een ontslagvergoeding van EUR ,- mee. De man bracht dit onder in een stamrecht-bv. Hij is enig aandeelhouder en bestuurder. In de stamrechtovereenkomst staat bepaald dat de man aanspraak maakt op vaste en gelijkmatige periodieke uitkeringen die strekken tot vervanging van inkomsten. De man heeft nog geen periodieke uitkering uit de stamrecht-bv ontvangen. De man krijgt deze pas nadat het huwelijk is ontbonden. De aandelen van de stamrecht-bv vallen in de gemeenschap. De vrouw is van oordeel dat zij de recht heeft op de helft van de waarde van de aandelen van de stamrecht-bv, dan wel de helft van de ontslagvergoeding. Het hof oordeelde dat de aandelen van de stamrecht-bv niets waard zijn. Tot het vermogen van de BV behoort namelijk alleen de ontslagvergoeding. De periodieke uitkeringen die na de ontbinding van de gemeenschap komen, zijn verknocht aan de man en vallen buiten de gemeenschap. De vrouw kan daarop geen aanspraak maken. De vrouw liet het hierbij niet zitten en heeft cassatie ingesteld. De Hoge Raad 1 ging er vanuit dat de ontslagvergoeding wordt gebruikt ter vervanging van toekomstig gederfd inkomen van de man. Vervolgens is de Hoge Raad ingegaan op de vraag of de ontslagvergoeding verknocht is. In dat verband is er vaste jurisprudentie voorhanden. De verknochtheid van het goed hangt af van de aard van het goed, 1 Hoge Raad 24 juni 2016, ECLI:NL:HR:2016:1293

4 waarbij de maatschappelijke opvattingen een rol spelen. In een andere uitspraak heeft de Hoge Raad 2 geoordeeld dat aanspraken die uit de stamrechtverzekering voortvloeien vóór de ontbinding van de gemeenschap in de huwelijksgemeenschap en na de ontbinding buiten de huwelijksgemeenschap vallen. Deze aanspraken strekten ook tot vervanging van inkomsten dat de echtgenoot bij voortzetting van zijn baan zou hebben genoten. Deze regel geldt dus ook wanneer een ontslagvergoeding is ingebracht in een stamrecht-bv. Het maakt daarbij niet uit of de echtgenoot de hoogte van de periodieke uitkeringen zelf kan bepalen. De strekking van de uitkering is doorslaggevend. Onderzocht had dan ook moeten worden in hoeverre de aanspraak van de man jegens de stamrecht-bv zag op de periode voor en na ontbinding van het huwelijk. Zaak Papillon In maart 2015 is het zevenjarige jongetje Papillon om het leven gekomen, gedood door zijn eigen moeder. Een tragedie. De dood van Papillon bracht heel wat teweeg. Floor Oehlen stond Papillons moeder bij in de strafzaak. Papillon was alles voor zijn moeder. Zij doodde hem om te voorkomen dat hij zou worden gemarteld en vermoord. Want dat was wat haar ziekte haar liet beleven en geloven: zowel zij als haar zoontje zouden op een gruwelijke wijze worden vermoord. Zij wilde voorkomen dat haar zoontje pijn moest lijden en kwam zo tot haar daad. Een daad die zij zonder waanbeelden nooit zou hebben verricht. De rechtbank heeft in zijn uitspraak 3 bevestigd dat de moeder van Papillon haar daad niet verweten kan en mag worden. In feite is zij dubbel slachtoffer: slachtoffer van haar ziekte die haar tot deze gruwelijke daad bracht en slachtoffer van haar eigen daad, waardoor zij ongewild haar zoontje heeft verloren. De rechtbank achtte haar ontoerekeningsvatbaar en ontsloeg haar van alle rechtsvervolging. Omdat deskundigen inschatten dat er een groot risico op zelfdoding bestaat, heeft de rechtbank bepaald dat Papillons moeder wordt opgenomen in een psychiatrisch ziekenhuis voor de duur van één jaar. Mocht zij daarna nog steeds een gevaar vormen voor zichzelf, dan kan haar opname worden voortgezet op grond van de wet bijzondere opnemingen in psychiatrische ziekenhuizen (BOPZ). De zaak van Papillon laat zien dat de scheidslijn tussen verdachte en slachtoffer soms flinterdun is of zelfs helemaal wegvalt. 2 Hoge Raad 17 oktober 2008, ECLI:NL:HR:2008:BE9080. (NJ 2009/41) 3 Rechtbank Limburg, 15 juli 2016, ECLI:NL:RBLIM:2016:6149.

5 Camerabeelden verspreiden Er vindt een ramkraak plaats in je winkel en de daders zijn vastgelegd door de bewakingscamera. Je loopt op straat, ziet dat een jongen in elkaar wordt geslagen door een groep en filmt dit met je mobiele telefoon. Mag je deze beelden dan op facebook zetten? Nee. Dat mag op dit moment niet. Doe je dat wel, dan schend je de privacy van de verdachte en maak je je schuldig aan smaad. In de praktijk zie je overigens dat vervolging veelal uitblijft. Iemand die een ramkraak pleegt of geweld toepast, verspeelt met zijn daad het recht op privacy, verwoordt het gevoel van velen in de samenleving. Een begrijpelijk gevoel, maar enige nuance is wel noodzakelijk. Want een recht om beelden vrij op internet te plaatsen, leidt er ook toe dat mensen op het verkeerde been gezet kunnen worden en er misbruik gemaakt kan worden van zo n recht: er wordt bijvoorbeeld maar een gedeelte van het filmpje getoond, waardoor de werkelijkheid wordt verdraaid: het slachtoffer is meermalen belaagd, trapt één keer terug en juist dat stukje wordt op internet gezet. Iemand loopt naar buiten met een televisie in zijn handen en blijkt deze televisie net gekocht te hebben via marktplaats. Degene die herkenbaar op internet wordt geplaatst, wordt door het publiek al veroordeeld. De beelden blijven bovendien rondzwerven op het internet en kunnen dus ook voor de toekomst blijvende schade aanrichten. Wat mag dan wel? Je mag de beelden overhandigen aan de politie. De politie mag in uitzonderingsgevallen wel beelden tonen waarin verdachten herkenbaar in beeld zijn gebracht. Daarnaast ligt er sinds 2015 een wetsvoorstel 4 in de maak waarin wordt geregeld dat burgers en bedrijven camerabeelden van misdrijven mogen publiceren ter ondersteuning van de opsporing, mits: - het uitsluitend gaat om diefstal of vernieling. Inbraak is daaronder inbegrepen; - het feit duidelijk zichtbaar is op de beelden; - er aangifte is gedaan en de beelden ter beschikking van de politie worden gesteld; - de identiteit van de verdachte niet bekend is; - andere personen dan de verdachte niet herkenbaar in beeld worden gebracht. Het wetsvoorstel moet nog goedgekeurd worden en zal naar verwachting pas op zijn vroegst in 2017 in werking treden. 4 Wetsvoorstel publicatie door particulieren van camerabeelden van diefstal of vernieling.

6 Digitaal procederen Wij ontvingen een actuele en wat ongebruikelijke vraag op kantoor tijdens ons wekelijkse inloopspreekuur. Een vraag die aantoont dat het recht mensen bezig houdt en tevens dat het recht voortdurend in beweging is. Vraag: Ik heb een eenmanszaak die het debiteurenbeheer voor andere ondernemingen verzorgt. Ik zorg dat de klanten van mijn klanten hun verschuldigde facturen krijgen, dat ze netjes worden aangemaand en, wanneer ze dan nog niet betalen, ze formeel in gebreke worden gesteld. Indien nodig, incasseer ik de openstaande facturen tot een bepaald bedrag vervolgens zelf bij de rechter. Over dat laatste heb ik een vraag: ik hoorde laatst dat procederen binnenkort alleen nog maar digitaal kan. Klopt dat? En wat betekent dat praktisch voor mijn bedrijfsvoering? Antwoord: Deze oplettende ondernemer denkt vooruit en heeft gelijk: procederen kan vanaf 2017 alleen nog maar digitaal. Alleen natuurlijk personen die niet handelen in de uitoefening van hun beroep of bedrijf en die geen advocaat inschakelen (dat kan in een aantal gevallen) mogen vanaf 2017 nog schriftelijk procederen. Voor alle andere rechtzoekenden verandert de manier van procederen volledig. Dus ook voor onze klant, die immers handelt in de uitoefening van zijn bedrijf. Praktisch betekent dit voor de bedrijfsvoering van deze klant dat hij vanaf 2017 via een beveiligde portal op de website van de rechtspraak ( digitaal zijn vorderingen zal moeten indienen. De dagvaarding, waarmee onze klant gewend was te werken, verdwijnt, net als het verplicht inschakelen van een deurwaarder bij het opstarten van een procedure. Procedures zouden daardoor eenvoudiger, sneller, en goedkoper moeten worden. Wij hebben de klant de nodige tekst en uitleg gegeven en afgesproken dat hij ons opnieuw zal benaderen wanneer hij in de aanloop naar 2017 hulp of nadere informatie wenst. Als extra service van de zaak hebben wij onze klant een boek uitgeleend van onze collega mr. Joep Timmermans, die over dit onderwerp een toegankelijk studieboek heeft geschreven, waarin onder meer dit actuele thema aan de orde komt. Wilt u meer weten, dan kunt u dan ook het beste met hem contact opnemen, via het bekende nummer van ons kantoor: Meer weten over Crombag Oehlen Advocaten? Neem een kijkje op