Aanbeveling kennisgevingen, termijnen en raadplegingen 2. Aanbeveling verwerking van locatie-informatie over de oproeper 2

Transcriptie

1 Wilfred Steenbruggen & David Stevens Rubriek Telecom Computerrecht Europa 2 Aanbeveling kennisgevingen, termijnen en raadplegingen 2 Aanbeveling verwerking van locatie-informatie over de oproeper 2 Besluit van de Commissie inzake het minimumpakket van huurlijnen 2 Rechtspraak Hof van Justitie 3 België 3 Mededeling BIPT schorsing interconnectie 3 Besluit Raad BIPT inzake radiofrequenties voor operatoren van mobiele telefonie 3 Halfjaarlijks beheersplan BIPT 4 Nederland 4 Ondergrensregulering van de eindgebruikerstarieven van KPN 4 Beleidsregels Nummerportabiliteit aangepast 4 Beslissingen op bezwaar Tele2 inzake tarieven KPN voor interconnectie en bijzondere toegang 5 Beleidsregels inzake de gedoogplicht voor de aanleg, instandhouding en opruiming van kabels 5 Besluit betreffende MDF gerelateerde koppelkabels van KPN Telecom B.V. 5 Vervolg verdeling frequenties commerciële radio-omroep Wijziging Telecommunicatiewet i.v.m. implementatie richtlijnen 97/66/EG en 2002/58/EG bescherming persoonlijke levenssfeer 6 Besluit medegebruik omroepzendernetwerken 7

2 Europa Aanbeveling kennisgevingen, termijnen en raadplegingen Meer autonomie voor de nationale regelgevende instanties (NRIs) is één van de krachtlijnen van het nieuwe kader voor de elektronische communicatiesector. Om te vermijden dat deze toegenomen beslissingsmacht zou leiden tot versnippering van de Europese markten, werden in de nieuwe richtlijnen een aantal samenwerkings- en raadplegingsprocedures voorzien. Veruit de belangrijkste daarvan is terug te vinden in artikel 7 van de Kaderrichtlijn (PB. L. 24 april 2002, afl. 108, 33). Met deze aanbeveling - die zij uitvaardigde op grond van haar harmoniseringsbevoegdheid uit artikel 19, lid 1 en 22, lid 2 van de Kaderrichtlijn - wil de Commissie de doeltreffendheid en uniformiteit van de samenwerkings- en raadplegingsmechanismen in de hele Unie garanderen. NRIs zijn immers verplicht zoveel mogelijk rekening te houden met dergelijke aanbevelingen en wanneer zij ervan willen afwijken, dienen zij de Europese Commissie daarvan gemotiveerd te berichten. Deze specifieke aanbeveling schrijft regels voor over de wijze waarop kennis dient te worden gegeven van ontwerp-beslissingen, over de inhoud, het tijdsverloop en de taal van de kennisgevingen en over een aantal andere aspecten van de verschillende samenwerkingsprocedures. Aanbeveling van de Commissie van 23 juli 2003 betreffende kennisgevingen, termijnen en raadplegingen als bedoeld in artikel 7 van Richtlijn 2002/21/EG van het Europees Parlement en de Raad van 7 maart 2002 inzake een gemeenschappelijk regelgevingskader voor elektronische-communicatienetwerken en diensten, PB. L. 29 juli 2003, afl. 189, Aanbeveling verwerking van locatie-informatie over de oproeper Een tweede aanbeveling van de Commissie op grond van artikel 19 Kaderrichtlijn betreft de problematiek van de verwerking van locatie-informatie bij noodoproepen. Op basis van de Universeledienst-richtlijn (PB. L. 24 april 2002, afl. 108, 51) zijn operatoren van zowel vaste als mobiele netwerken verplicht om locatie-informatie te verstrekken aan nooddiensten. Door middel van deze aanbeveling wil de Europese Commissie deze juridische verplichting voor operatoren omzetten in concrete maatregelen. Om de efficiëntie te verhogen wordt het gebruik van systemen voor automatische doorschakeling van de locatie-informatie naar de nooddiensten voorgesteld. Bovendien schenkt de aanbeveling ook bijzondere aandacht aan de problemen die rijzen in grensgebieden tussen lidstaten, waar de nationale grenzen niet noodzakelijk samenvallen met de dekking van de mobiele netwerken. De Commissie neemt zich voor om deze aanbeveling te evalueren tegen eind Aanbeveling van de Commissie van 25 juli 2003 betreffende de verwerking van locatieinformatie over de oproeper in elektronische communicatienetwerken met het oog op locatieuitgebreide noodoproepdiensten, PB. L. 29 juli 2003, afl. 189, Besluit van de Commissie inzake het minimumpakket van huurlijnen Sinds de eerste stappen in de richting van liberalisering van de telecommunicatiesector dienen lidstaten ervoor te zorgen dat de levering van een bepaald minimumpakket van huurlijnen zou worden gegarandeerd (zie richtlijn 92/44 over de toepassing van ONP op huurlijnen: PB. L. 19 juni 1992, afl. 165, 27). Naarmate de markten voor infrastructuur echter werden gekenmerkt door meer concurrentie, nam de noodzaak op deze strikte verplichting af. Het nieuwe kader voor de elektronische communicatiesector stelt nu als principe voorop dat sector-specifieke regelgeving enkel nog mag worden uitgevaardigd wanneer het algemeen mededingingsrecht onvoldoende blijkt om concurrentiële markten te vrijwaren. In dat kader voorziet dit besluit (voorlopig?) in de continuïteit van de rechtsgrond voor het bestaande minimumpakket van huurlijnen: het door dit besluit gedefinieerde minimumpakket van huurlijnen is inhoudelijk identiek met dat van richtlijn 92/44. In de toekomst zal het echter aan

3 de NRIs toekomen de competitiviteit van de markt voor huurlijnen te evalueren en eventuele verplichtingen op te leggen aan operatoren met een sterke positie. Besluit van de Commissie van 24 juli 2003 inzake het minimumpakket van huurlijnen met geharmoniseerde kenmerken en de bijbehorende normen als bedoeld in artikel 18 van de universeledienstrichtlijn, PB. L. 25 juli 2003, afl 186, Rechtspraak Hof van Justitie Tenslotte zijn op Europees niveau een tweetal overige zaken vermeldenswaard. In eerste instantie gaat het om de uitspraak in de zaak Austria Connect (zaak C-462/99). Daarin bevestigt het Hof van Justitie dat een nationale rechter in principe verplicht is na te gaan of een bepaalde nationale regeling (i.c. de beroepsprocedure tegen beslissingen van de NRI) in overeenstemming is met de Europese bepalingen terzake, en haar in voorkomend geval buiten toepassing te laten. Daarnaast verklaart het Hof dat een regeling waarbij de houder van GSM-900 frequenties bijkomende DCS-1800 frequenties ter beschikking krijgt gesteld in overeenstemming is met het gemeen mededingingsrecht en de geldende sector-specifieke bepalingen, wanneer de totale kost gelijkwaardig is aan die van de overige operatoren. Hoewel de uitspraak in de zaak Altmark (zaak C-280/00) licenties voor het vervoer van passagiers per bus betrof, is zij eveneens relevant voor de telecommunicatiesector. In zijn Arrest geeft het Hof immers een aantal criteria aan de hand waarvan kan worden uitgemaakt of een eventuele vergoeding van de overheid voor het verstrekken van een publieke dienst ontoelaatbare staatssteun uitmaakt. De genoemde criteria zijn: 1 de begunstigde van de vergoeding was effectief belast met het verzekeren van een duidelijk omschreven publieke opdracht; 2 de parameters voor de berekening van de vergoeding zijn vooraf vastgesteld op objectieve en transparante wijze; 3 de vergoeding mag de kosten voor het leveren van de publieke dienst (inclusief een redelijke winstverwachting) niet overschrijden; 4 de dienstverlener is geselecteerd op basis van een openbare aanbesteding, of de vergoeding is gebaseerd op een analyse van de kostprijs voor een typische en efficiënte onderneming. mdoc=61999j0462 (Austria Connect) mdoc=62000j0280 (Altmark) België Mededeling BIPT schorsing interconnectie De magere jaren van de telecommunicatiesector willen maar niet voorbijgaan. De problemen die het BIPT worden voorgelegd zijn daar soms een sombere illustratie van. Door middel van deze mededeling wil het Instituut verduidelijken welke voorwaarden moeten worden nageleefd in situaties die kunnen leiden tot de schorsing van een interconnectieovereenkomst. Omwille van het feit dat het voor de in gebreke blijvende operator (en zijn klanten) uiteraard gaat om één van de meest verregaande sancties, wil het BIPT duidelijke procedures afspreken die in dergelijke gevallen moeten worden gevolgd. Voor een aantal verschillende hypotheses worden telkens specifieke wacht- en vervaltermijnen opgelegd. Mededeling van het BIPT met betrekking tot de schorsing van de interconnectie door een organisatie met een sterke marktpositie in geval van niet-betaling van de interconnectiefacturen, 11 juni Besluit Raad BIPT inzake radiofrequenties voor operatoren van mobiele telefonie Begin dit jaar richtte de derde Belgische mobiele operator (Base) een verzoek aan de minister van Telecommunicatie om extra frequenties in de band 900 MHz toegewezen te krijgen. De betrokken operator argumenteerde hoofdzakelijk dat hij benadeeld werd door het feit dat de overige twee operatoren zowel frequenties in de 900 als de 1800 MHz-band ter beschikking

4 hadden, terwijl zijn hogere 1800-MHz frequenties economisch minder interessant zijn. Na een uitgebreid overzicht van het wettelijk kader en de huidige verdeling van frequenties, komt het Instituut tot de conclusie dat de frequenties die werden gereserveerd voor een eventuele vierde mobiele operator in de toekomst allicht niet meer gebruikt zouden worden. Daarom besluit het Instituut deze frequenties te zullen herverdelen onder de bestaande 3 operatoren. Besluit van de Raad van het BIPT met betrekking tot de toewijzing van radiofrequenties aan de operatoren van mobiele gsm-telefonie, 4 juli Halfjaarlijks beheersplan BIPT Op 31 juli 2003 stelde het BIPT zijn vierde halfjaarlijks beheersplan voor. Naast een overzicht van de voornaamste verwezenlijkingen tijdens de eerste helft van 2003, geeft het Instituut overeenkomstig artikel 34 2 van de wet van 17 januari 2003 met betrekking tot het statuut van de regulator van de Belgische post- en telecommunicatiesector (B.S. 24 januari 2003) ook een overzicht van de planning van zijn activiteiten, van zijn doelstellingen en van de middelen die het van plan is in te zetten om die te behalen. De voornaamste uitdagingen voor de telecommunicatiesector die het BIPT naar voren schuift, zijn: de instelling van het nieuwe BIPT, de implementatie en toepassing van het regelgevingskader inzake telecommunicatie en het efficiënter organiseren van de dagelijkse taken van de regulator. Halfjaarlijks beheersplan van het BIPT waarin de activiteiten worden voorgesteld die beoogd worden voor de periode van juli tot december 2003, 31 juli Nederland Ondergrensregulering van de eindgebruikerstarieven van KPN Op 31 oktober 2002 heeft OPTA een consultatiedocument getiteld ondergrens tariefregulering van de eindgebruikersdiensten van KPN, gepubliceerd. Dit consultatiedocument beschrijft mogelijk beleid voor ondergrens tariefregulering, bestaande uit de prijssqueezetoets, beleid voor kortingen en beleid voor tariefpakketten. De consultatie heeft mede ten doel gehad om na te gaan in hoeverre het wenselijk zou zijn om te komen tot een aanpassing van de Richtsnoeren Prijssqueeze, zoals deze op 28 februari 2001 door het college en de d-g NMa zijn gepubliceerd. Tevens was aan de orde om te bezien in hoeverre het wenselijk zou zijn het kortingenkader aan te passen, om zodoende te komen tot een beleidskader dat in beginsel toepasbaar moet zijn voor alle tariefvarianten zoals generieke tarieven, kortingen en tariefpakketten. Tenslotte heeft het college aangegeven te streven naar meer vrijheid voor de introductie van nieuwe tariefstructuren. Partijen hebben inmiddels gereageerd. Deze reacties hebben OPTA doen besluiten de wijze van reguleren van de ondergrens van de tarieven van de eindgebruikersdiensten van KPN vooralsnog niet wijzigen. Dit betekent dat de huidige Richtsnoeren Prijssqueeze en het huidige kortingenkader onverkort van kracht blijven, totdat op basis van de nieuwe regelgeving meer op de geconstateerde mededingingsproblemen toegesneden maatregelen kunnen worden getroffen. Beleidsregels Nummerportabiliteit aangepast Op 12 maart 2003 gaf OPTA aan voornemens te zijn de beleidsregels nummerportabiliteit mobiele telefonie aan te passen met ingang van 13 april Doordat operators hiertegen bezwaren hadden, is de aanpassing van de beleidsregels uitgesteld. De aanpassingen maken duidelijk dat contractuele bepalingen het recht op nummerportabiliteit niet in de weg mogen staan en dat de afhandeling van porteringsverzoeken niet langer dan tien werkdagen mag duren, tenzij de eindgebruiker zelf heeft aangegeven daarvan af te willen wijken. Hiervoor is ook de richtlijn rapportage nummerportabiliteit aangepast.

5 Aangepaste Beleidsregels Nummerportabiliteit Brief bij beleidsregels nummerportabiliteit Wijziging Richtlijn rapportage nummerportabiliteit Beslissingen op bezwaar Tele2 inzake tarieven KPN voor interconnectie en bijzondere toegang Bij besluit van 30 juni 2000 heeft OPTA het op 28 april 2000 door KPN aan hem voorgelegde EDC-kostentoerekeningssysteem, voorzover dit zou leiden tot nieuwe voorlopige tarieven voor de periode 1 juli 2000 tot 1 juli 2001, niet goedgekeurd. Reden hiervoor was kort gezegd dat de EDC-systematiek in elk geval voor wat betreft de situatie na 1 juli 2000 niet langer diende te worden toegepast en dat zou moeten worden overgegaan op een systematiek gebaseerd op toekomst gerichte gemiddelde incrementele lange termijn kosten (LRAIC), waarbij het daartoe te hanteren bottom-up -model leidend is. Omdat dat er nog niet was, heeft OPTA besloten gedurende een overgangstermijn overbruggingstarieven te hanteren. Tele2 heeft hiertegen, evenals andere partijen, bezwaar gemaakt. Een van de hoofdpunten van bezwaar van marktpartijen is het niet-reguleren van de transitdienst van KPN. OPTA heeft nu een aantal gronden van bezwaar tegen de vastgestelde overbruggingstarieven beoordeeld en verworpen. De beslissing op de bezwaren tegen het niet-reguleren van de transitdienst houdt zij voorlopig aan. Beslissing op bezwaar Tele2 besluit JB inzake tarieven KPN voor interconnectie en bijzondere toegang, %20JB% pdf Beslissing op bezwaar Tele2 EDC IV BULRIC I JB inzake tarieven KPN voor interconnectie en bijzondere toegang, RIC%20I%20JB% pdf Beslissing op bezwaar Tele2 EDCV BULRICII JB02071 inzake tarieven KPN voor interconnectie en bijzondere toegang, %20JB02071.pdf Beleidsregels inzake de gedoogplicht voor de aanleg, instandhouding en opruiming van kabels OPTA heeft op 21 februari 2003 een consultatiedocument met de titel Consultatiedocument inzake de gedoogplicht voor de aanleg, instandhouding en opruiming van kabels gepubliceerd. Belanghebbenden hebben hierop commentaar geleverd. Deze beleidsregels vormen het resultaat van dit consultatieproces. Beleidsregels inzake de gedoogplicht voor de aanleg, instandhouding en opruiming van kabels Nota van bevindingen inzake consultatie over de gedoogplicht voor de aanleg, instandhouding en opruiming van kabels s.pdf Besluit betreffende MDF gerelateerde koppelkabels van KPN Telecom B.V. Onderhavig besluit van OPTA betreft de door KPN te hanteren kostengeoriënteerde tarieven voor koppelkabels ten behoeve van ontbundelde toegang tot het aansluitnet (MDF-access). Aanleiding voor onderhavig besluit vormden verzoeken van drie aanbieders aan het college om een tarieven voor additionele koppelkabels ten behoeve van MDF-access vast te stellen. Het college is op grond van artikel 4 lid 2 tweede lid, van de Verordening 2887/2000 van het Europees Parlement en de Raad van 18 december 2000 inzake ontbundelde toegang tot het

6 aansluitnetwerk, bevoegd wijzigingen van het referentieaanbod voor MDF-access op te leggen Achtergrond van dit besluit vormt de beslissing op bezwaar inzake het besluit betreffende het geschil BabyXL KPN, van 11 februari In dit besluit heeft het college de eenmalige tarieven voor collocatie ten behoeve van MDF-access vastgesteld. Bij de vaststelling van deze tarieven heeft het college de voor collocatie benodigde werkzaamheden en materialen benoemd. Koppelkabels ten behoeve van MDF-access vallen ook onder de in de BabyXL beslissing op bezwaar benoemde elementen. KPN heeft in haar referentieaanbod voor MDF-access tarieven voor bepaalde koppelkabels opgenomen die niet overeenkomen met de tarieven in de BabyXL beslissing op bezwaar. Het college is van oordeel dat de door KPN gehanteerde tarieven voor koppelkabels ten behoeve van MDF-access tussen de hoofdverdeler en collocatieruimten van aanbieders, niet kostengeoriënteerd zijn en heeft daarom nieuwe eenmalige tarieven hiervoor vastgesteld. itnet.pdf Vervolg verdeling frequenties commerciële radio-omroep 2003 Op 26 mei 2003 is de Tweede Kamer op de hoogte gesteld van de uitkomsten van de vergelijkende toets voor de verdeling van frequentieruimte voor commerciële radio-omroep. Een beperkt aantal kavels is echter onverdeeld gebleven. Het betreft het landelijke kavel A8, de niet-landelijke kavels B2, B11 en B26 en de kavels C7, C10 en C11 voor middengolf. In overleg met de Tweede Kamer is bepaald dat de resterende kavels gelijktijdig in één verdelingsronde als vervolg op de vergelijkende toets worden uitgegeven. De verdeling zal plaatsvinden volgens hetzelfde verdeelinstrument en op basis van dezelfde uitgangspunten. Ten aanzien van kavel A8 is besloten deze kavel als geclausuleerd kavel voor klassieke muziek of jazzmuziek uit te geven. De procedure start op 15 augustus De regeling Vervolg verdeling frequenties commerciële radio-omroep 2003 gaat achtereenvolgens in op: - de beschikbare frequentieruimte; - de procedure vergunningverlening; - de aanvraagprocedure (aanvraagdocument; vraag- en antwoordprocedure; inrichting van de aanvraag; keuze bestemmingen en kavels; indienen aanvraag; financieel bod); - formele en materiële toets (wel/niet in behandeling nemen van de aanvraag; herstel verzuim; entiteitsvorm; eisen ten aanzien van financiële positie van de aanvrager; kennis, ervaring en technische middelen, etc.); - verbondenheid tussen aanvragers; - toepasselijkheid procedure van vergelijkende toets; - procedure van toewijzing; - vergunningverlening; - betalingsverplichtingen. Regeling Vervolg verdeling frequenties commerciële radio-omroep 2003, Stcr. 2003, 151, pag. 23. Zie ook Wijziging Regeling vaststelling eenmalig bedrag landelijke commerciële radioomroep 2003, Stcr. 2003, 151, pag. 22; Mededeling inzake toets op verbondenheid vervolg verdeling frequentieruimte commerciële radio-omroep 2003, Stcr. 2003, 135, pag. 19 ; Besluit Vervolg frequentie-uitgifte voor gebruik commerciële radio-omroep, Stcr. 2003, 151, pag. 21 Wijziging Telecommunicatiewet i.v.m. implementatie richtlijnen 97/66/EG en 2002/58/EG bescherming persoonlijke levenssfeer Dit wetsvoorstel strekt tot wijziging van hoofdstuk 11 (Bescherming van persoonsgegevens en de persoonlijke levenssfeer) van de Telecommunicatiewet. Gebleken is dat richtlijn nr. 97/66/EG op één onderdeel niet geheel adequaat en op één onderdeel (nog) niet in bepalingen van Nederlands recht is omgezet. Daarbij komt dat op 12 juli 2002 een nieuwe richtlijn (nr. 2002/58/EG) is vastgesteld welke strekt ter vervanging van richtlijn 97/66/EG, waarin ook met betrekking tot de onderwerpen verkeersgegevens en kwaadwillige en hinderlijke oproepen bepalingen zijn opgenomen.

7 De voorgestelde wijzigingen strekken ertoe alsnog te komen tot een adequate omzetting van richtlijn 97/66/EG, alsmede tot implementatie van de nieuwe richtlijn. Het betreft de uit de artikelen 6 (regeling betreffende verkeers- en rekeninggegevens) en 9, onderdeel a (regeling voor kwaadwillige of hinderlijke oproepen) voortvloeiende verplichtingen. De regeling betreffende verkeers- en rekeninggegevens gaat met name om implementatie van het neergelegde beginsel dat alle verkeersgegevens met betrekking tot abonnees of gebruikers die worden verwerkt om een oproep tot stand te brengen, na beëindiging van de oproep dienen te worden gewist of geanonimiseerd. Dit wetsvoorstel strekt tevens tot implementatie van de bepalingen inzake kwaadwillige en hinderlijke oproepen. Kamerstukken II , 28962, nr. 1-2 Besluit medegebruik omroepzendernetwerken Dit besluit voorziet op grond van artikel 3.12 van de Telecommunicatiewet in nadere regels met betrekking tot het medegebruik van antenneopstelpunten, antennesystemen en antennes die door de genoemde partijen onderling in acht dienen te worden genomen bij de behandeling van verzoeken tot medegebruik. Het besluit bevat primair regels om het proces rond de behandeling van verzoeken tot medegebruik te faciliteren. De nadruk bij deze regels ligt met name op de procesmatige kant van de behandeling van verzoeken tot medegebuik, zoals de termijnen die gelden bij een behandeling van een verzoek tot medegebruik alsmede de verplichting om het verzoek deugdelijk te motiveren. Een ander belangrijk aspect bij de behandeling van verzoeken tot medegebruik betreft de beschikbaarheid van voldoende gegevens bij de betrokken partijen, zowel om een verzoek tot medegebruik te kunnen doen als om een dergelijk verzoek te kunnen beoordelen. Ook hierover zijn in het besluit nadere regels gesteld. Het besluit heeft alleen betrekking op omroepzendnetwerken. Stb. 2003, 232